Tarzan and the Mermaids (1948)

Tarzan and the Mermaids (1948)

Ο ΤΑΡΖΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ

Σκηνοθεσία: Robert Florey

Σενάριο: Robert Florey

Είδος: Action, Adventure

Διάρκεια: 1h 8min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Johnny Weissmuller: Tarzan

Brenda Joyce: Jane

George Zucco: Palanth - The High Priest

Andrea Palma: Luana - Mara's Mother

Fernando Wagner: Varga - Pearl Trader

Edward Ashley: Commissioner

John Laurenz: Benji

 

Ο Ταρζάν και η Jane, μόνοι τους πλέον καθώς το Αγόρι έχει αναχωρήσει για σπουδές στο Λονδίνο ζουν στην όχθη ενός ποταμού, στην άκρη της Αφρικανικής ζούγκλας. Στην εκβολή του ποταμού αυτού κατοικούν οι άνθρωποι της φυλής των Aquatanians. Βασική τους ενασχόληση είναι η αλιεία και η περισυλλογή μαργαριταριών από την Θάλασσα, αγνοώντας την πραγματική τους αξία στον έξω κόσμο.

το γεγονός αυτό έχουν εκμεταλλευτεί δύο επιτήδειοι, ο ψευτο-αρχιερέας Palanth (George Ζυεεο) και ο φιλάργυρος, Varga (Femando Wagner). Ο Palanth, ασκώντας μεγάλη επιρροή πάνω στους δεισιδαίμονες Aquatanians, τους έχει πείσει ότι η θεότητα που λατρεύουν, ο ΒαΙυ, έχει πάρει ανθρώπινη υπόσταση και ότι επικοινωνεί μαζί του. Ο Varga με τη σειρά του, φορώντας ένα προσωπείο και μία κελεμπία. υποδύεται τον «ζωντανό Θεό» Balu. 'Ετσι καταφέρνει και αποσπά από τους ντόπιους, μαργαριτάρια και ότι άλλο Θελήσει.

Μια μέρα ο Varga. ως Θεός Balu, ζητάει να παντρευτεί την Μαrα (Linda hristίaη), μια όμορφη νεαρά της φυλής. Όλοι θεωρούν ότι αυτό είναι μεγάλη τιμή για την Μ Μαrα, αλλά εκείνη το σκάει μη θέλοντας να δεχτεί το πεπρωμένο της. Η φυγή της διά μέσω του ποταμού, την οδηγεί στο σπίτι του Ταρζάν, όπου και διηγείται την ιστορία της σ' αυτόν και στην Jane. Παρόν είναι και ο Bennji (John Laurez), ένας καλοκάγαθος ταχυδρόμος.

Η Μαrα θα χαρίσει ένα μαργαριτάρι στην Jane, αλλά εκείνη αρνούμενη το δώρο της, θα το δώσει στον Benji για να το προσφέρει ως οικονομική ενίσχυση στον νέο Επίτροπο της περιοχής (Εdward Ashley) ο οποίος σχεδιάζει να χτίσει νοσοκομείο και σχολείο για τους ντόπιους.

Οταν ο Επίτροπος ακούσει την ιστορία της Μαrα από τον Bennji, αποφασίζει να επισκεφτεί τον Ταρζάν με σκοπό να πάνε μαζί στον τόπο των Aquatanians, και να εξακριβώσουν τι ακριβώς συμβαίνει…

Δωδέκατη και τελευταία ταινία της σειράς 'Ταρζάν" με τον Johnny Weissmuller, γυρισμένη από την RKO και τον παραγωγό $ol Lesser.

Η σκηνοθεσία είναι του Robert Florey, ενώ το σενάριο έγραψε ο Carcoll Young. Από την ταινία απουσιάζει ο John Shefiield, ο οποίος υποδύθηκε το Αγόρι από το 1939 και για οκτώ συνεχόμενες ταινίες. Αυτό συνέβη επειδή ο Lesser έκρινε ότι ο νεαρός ηθοποιός είχε μεγαλώσει αρκετά και ο ρόλος του θα ήταν άχαρος. Το μεγαλύτερο μέρος των γυρισμάτων πραγματοποιήθηκε στο Μεξικό. Οι εξωτερικές λήψεις έγιναν κυρίως στην περιοχή του Ακαπούλκο. ενώ οι λήψεις των εξωτερικών χώρων του ναού του ΘεούBalu, έγιναν στα ερείπια της πόλης των Αζτέκων, στο San Juan de Teotihuacάn.

Πέρα από τον Johnηy Weissmuller και την Brenda Joyce στους βασικούς ρόλους, άλλοι ηθοποιοί που συμμετέχουν στην παραγωγή είναι, η πανέμορφη Μεξικάνα Linda Cr;istian, ως Mara, ο George Ζucco και Fernando Wagηer, που υποδύονται τους δύο κακούς της ιστορίας, ο Edwαrd Ashley στον ρόλο του Επίτροπου, η επίσης Μεξικανή ηθοποιός Andrea Palma, στον ρόλο της μητέρας της Mara, και ο John Laurenz που ενσαρκώνει τον Benji, έναν χαρακτήρα που καλύτερα να είχε εκλείψει εντελώς από την ταινία καθώς δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ερμηνεύει τα άχαρα τραγούδια του και να τρώει πολύ χρόνο από τον ήδη περιορισμένο χρόνο της ταινίας, που έχει διάρκεια μόλις 68 λεπτά. Όσο για την Τσίτα, η συμμετοχή είναι αρκετά μικρή και είναι εμφανές ότι ο χιμπατζής που την υποδύεται έχει αντικατασταθεί, αφού είναι αισθητά πιο μικρόσωμος.

Αν και σαν παραγωγή το «Ταrzαη and the  Mermaids» κρίνεται πολύ προσεγμένη σε σχέση με τα προγενέστερα φιλμ της σειράς, (το κόστος της ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο δολάρια -ποσό υπερβολικό για την εποχή και την μόλις δ8άλεπτη διάρκειά της), με άψογη φωτογραφία, υπέροχα εξωτερικά πλάνα και πολύ καλή μουσική επένδυση από τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Dίmitri Tιomkin, στο θέμα πλοκής και δράσης είναι από τις πιο αδύναμες. Η σκηνές δράσης είναι ελάχιστες και κυρίως περιλαμβάνουν υποβρύχια πλάνα και εικόνες καταδύσεων, οι οποίες λόγω της εξαιρετικής κινηματογράφησης ίσως και να αποζημιώνουν εν μέρει τον θεατή. Σε μία απ αυτές μάλιστα, ο Ταρζάν παλεύει με ένα γιγάντιο χταπόδι.

Άλλη σκηνή άξια λόγου είναι η στιγμή της μεγάλης βουτιάς του ήρωα από ένα ψηλό βράχο. Αναφορές λένε για τον θάνατο του κασκαντέρ μετά από πρόσκρουση πάνω στα βράχια, όταν επιχείρησε το πρώτο άλμα. Αυτή η πληροφορία όμως φαίνεται να είναι περισσότερο μία φήμη παρά αληθές γεγονός, σε μία προσπάθεια που έκαναν οι παραγωγοί να δημοσιοποιήσουν την ταινία.

Επίσης, είναι η μοναδική ταινία της σειράς. στην οποία δεν εμφανίζεται ούτε ένα άγριο ζωο, ενώ οι σκηνές με τους ιθαγενείς, θυμίζουν περισσότερο πολιτισμούς της Χαβάης ή της ολυνησίας,παρά της Αφρικής.

Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στις ΗΠΑ, στις 15 Μαΐου του 1948, λαμβάνοντας ανάμικτες κριτικές και την όχι αναμενόμενη εισπρακτική κίνηση. Ίσως κι αυτός να ήταν ο λόγος της αποχώρησης του Weissmuller από την σειρά, αφού τίποτα τέτοιο δεν είχε προαναφερθεί. Η Brenda Joyce, συνέχισε ως Jane σε μία ακόμη ταινία "Ταρζάν" με τον ηθοποιό Lex Barker στο «Tarzan's Magίc Fountaiη» (1949).