All That Heaven Allows 1955

 

All That Heaven Allows 1955

ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ

Σκηνοθεσία: Douglas Sirk

Σενάριο: Peg Fenwick, Edna L. Lee, Harry Lee

Είδος: Drama, Romance, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:29

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Jane Wyman: Cary Scott

Rock Hudson: Ron Kirby

Agnes Moorehead: Sara Warren

Conrad Nagel: Harvey

Virginia Grey: Alida Anderson

«Υπάρχει λογική και στην καρδιά. Νομίζω ότι οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες, ειδικά στη λογοτεχνία σκέφτονταν με την καρδιά τους». Δυστυχώς ή ευτυχώς ο Ντάγκλας Σερκ δεν υπήρξε ποτέ τίποτα λιγότερο... Ο Ντάγκλας Σερκ είχε πει κάποτε «υπάρχει μια πολύ μικρή απόσταση ανάμεσα στο τι είναι υψηλή τέχνη και τι σκουπίδι. Κι ένα σκουπίδι που περιέχει μια δόση τρέλας δεν μπορεί παρά να είναι ό,τι πιο κοντινό στην τέχνη». Αρκεί να μπορείς να τη διακρίνεις, θα συμπλήρωνε κάποιος.

Όταν το «All That Heaven Allows» πρωτοβγήκε στους κινηματογράφους, δεν ήταν παρά ένα «φτηνό μελόδραμα». Ένα ακόμα κομμάτι ενός κινηματογραφικού είδους που για τους κριτικούς μπορούσε να αγγίξει μόνο τους δακρυγόνες αδένες των γυναικών, ένα σκουπίδι το οποίο δεν μπορούσε υπό καμία συνθήκη να αντιμετωπιστεί ως τέχνη. Η Universal είχε δώσει στον Ντάγκλας Σερκ χρήματα και ελευθερία για να επαναλάβει την επιτυχία του «Magnifcent Obsession» με την Τζέιν Γουάιμαν και τον Ροκ Χάντσον την προηγούμενη χρονιά, αλλά κανείς δεν ήταν διατεθειμένος να του δώσει λίγη παραπάνω προσοχή και να δει λίγο πιο πίσω από μια φαινομενικά αφελή ιστορία αγάπης (με happy end) ανάμεσα σε μια γυναίκα και τον κηπουρό της.

Κι όμως το «All That Heaven Allows» μοιάζει να είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αφελές, και υπάρχουν περισσότερα από ένα σημεία που το αποδεικνύουν. Ο τρόπος με τον οποίο η κάμερα πλησιάζει -από την πρώτη σκηνή των τίτλων- το σπίτι της Κάρι προετοιμάζει εξαρχής το έδαφος για ό,τι θα ακολουθήσει -την ακύρωση οποιασδήποτε σύμβασης του mainstream σινεμά του '50. Το μέχρι τότε «ασφαλές φρούριο» της αστικής τάξης δεν είναι για τον Ντάγκλας Σερκ παρά μια φυλακή.

Κινηματογραφώντας την υστερικά τακτοποιημένη του παγωνιά, θα αφήσει τους ανθρώπους μέσα του να εξομολογηθούν τη μοναξιά τους, χωρίς ποτέ να τους χαρίσει την πρόσβαση σε μια θέα που θα τους αποκάλυπτε την αληθινή ζωή. Η τελευταία βρίσκεται ελεύθερη και πανταχού παρούσα μόνο στο Μύλο του ρον. Εκεί όπου η Κάρι θα παρασυρθεί από τη γοητεία ενός άντρα τελείως διαφορετικού από εκείνους που θα της επέτρεπε η κοινωνική θέση της να ερωτευθεί. Κι εκεί ο Σερκ θα τολμήσει το αδιανόητο.

Αλλάζοντας τους παραδοσιακούς ρόλους ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό, θα δώσει στον Ρον το ρόλο του τρυφερού και εγκεφαλικού επαναστάτη, αντίβαρο στην αποστειρωμένη ακαμψία της Κάρι. Και αγνοώντας πως στον αμερικάνικο κινηματογράφο ήταν αποκλειστικά οι γυναίκες που μάθαιναν στους άντρες πώς να αγαπούν, θα αφήσει χώρο στο Ρον για να μάθει στην Κάρι πώς πρέπει να είναι μια γυναίκα. Η Κάρι θα αρχίσει να βλέπει, αλλά τα μάτια της θα κλείνουν όποτε επιστρέφει στην αστική της ασφυξία. Κι όμως, αυτή θα καταφέρει περισσότερα απ' όσους δεν άνοιξαν ποτέ τα μάτια τους στο έργο του Ντάγκλας Σερκ.

Αυτούς που δεν είδαν ποτέ ότι το «All That Heaven Allows» ήταν στην πραγματικότητα μια ταινία επιστημονικής φαντασίας (ο Ρον είναι ένας εξωγήινος που νιώθει άβολα μέσα στους κανόνες της ευπρεπούς μα ψεύτικης ανθρώπινης επικοινωνίας), αυτούς οι οποίοι δε θα μπορούσαν να δεχθούν ότι ο Σερκ, όπως επίσης και ο φανατικός θαυμαστής του, Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, έμαθε στον κόσμο ότι δεν μπορείς ποτέ να κάνεις ταινίες «για κάτι», αλλά μόνο ταινίες «με κάτι», με ανθρώπους, με λουλούδια, με φως, με καθρέφτες, με αίμα, με όλα τα τρελά πράγματα που μπορεί να αξίζουν σε αυτή τη ζωή.

Η σύγχρονη αποθέωση του Ντάγκλας Σερκ από τη Nouvelle Vague και κυρίως τον Ζαν Λικ Γκοντάρ, η μεταγενέστερη αναγνώριση (και αποθέωση) της αξίας των ταινιών του ως το πιο επαναστατικό δείγμα αμερικάνικου κινηματογράφου μαζί με την έκρηξη του sci-fi στη δεκαετία του '50, ο φόρος τιμής που του αποτίουν με κάθε ταινία τους ο Τοντ Χέινς, ο Πέδρο Αλμοδόβαρ και ο Κουέντιν Ταραντίνο, είναι εκτός από τη δικαίωση ενός από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών, και μια ανακούφιση.

Όσο κι αν δε θέλουμε να το πιστέψουμε, ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ζούμε (ξανά) ερωτικές ιστορίες και η αφορμή που ζητάμε κάθε φορά για να σπάσουμε κάθε όριο και ν' ανακαλύψουμε τι μπορεί να είναι τελικά ο αληθινός μας εαυτός. Πριν μείνουμε και πάλι μόνοι μέσα στην παγωνιά όσων θα μας κρατούν αιώνια φυλακισμένους.

 

BLACKBOARD JUNGLE 1955

 

BLACKBOARD JUNGLE 1955

Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακος

Σκηνοθεσία: Richard Brooks

Σενάριο: Richard Brooks, Evan Hunter

Είδος: Drama, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:41

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Glenn Ford:             Richard Dadier

Anne Francis: Anne Dadier

Louis Calhern: Jim Murdock

Margaret Hayes: Lois Judby Hammond

John Hoyt: Mr. Warneke

Richard Kiley: Joshua Y. Edwards

 

Η Ζούγκλα του Μαυροπίνακα (Blackboard Jungle) είναι κινηματογραφική ταινία Αμερικανικής παραγωγής (1955) σε σκηνοθεσία του Brooks Richard[5], με υπόθεση η οποία αποτέλεσε πρότυπο για δεκάδες παρόμοια έργα[6], τα οποία ακολούθησαν. Ένα ακόμη αξιοσημείωτο στοιχείο είναι το τραγούδι των τίτλων της ταινίας (Rock Around the Clock), που αναδείχθηκε σε «σήμα κατατεθέν» του μουσικού είδους Rock n’ Roll.

Στην ταινία, η οποία βασίζεται σε νουβέλα του Evan Hunter [7] περιγράφεται ο αγώνας ενός δασκάλου να επιβάλλει την τάξη στην αίθουσα διδασκαλίας, απέναντι σε μία ομάδα ατίθασων νεαρών εφήβων που κινούνται στο όριο της εγκληματικής συμπεριφοράς

Στο βασικό ρόλο ήταν ο Γκλεν Φορντ, ενώ το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο πραγματοποίησαν σε αυτήν, ο Σίντνεϊ Πουατιέ και ο Βικ Μόροου. Στο καστ του έργου μετέχουν, μεταξύ άλλων και οι Louis Calhern, Anne Francis, Margaret Hayes, John Hoyt, Emile Meyer, Warner Anderson, Basil Ruysdael, Richard Kiley, Paul Mazursky, Dan Terranova, Rafael Campos, Horace McMahon, Jamie Farr, Danny Dennis.

 

Carrington V.C. (1954)

Carrington V.C. (1954)

Ισχυρό Πλήγμα

Σκηνοθεσία: Anthony Asquith

Σενάριο: Dorothy Christie, Campbell Christie

Είδος: Drama, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:46

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

David Niven: Carrington

Margaret Leighton: Mrs. Valerie Carrington

Noelle Middleton:            Capt. Alison Graham

Allan Cuthbertson: Lt. Col. Henniker

Victor Maddern: Sgt. / Bombardier Owen 

    Αυτή η ταινία ήταν αρχικά μια θεατρική παράσταση.  Το σενάριο είναι εξαιρετικό και τα σκηνικά είναι λίγα και όλα αφορούν τις διαπροσωπικές σχέσεις που ξεδιπλώνονται καθώς ξεδιπλώνεται η ταινία. Η κατεύθυνση είναι εξαιρετική. Απλό και αραιό. Ας πούμε ότι οι λέξεις και οι ηθοποιοί κάνουν το πράγμα τους και το κάνουν πολύ καλά. Ένας από τους πολύτιμους λίθους που κρύβονται στο Amazon Prime. Για να την κρύψει περαιτέρω, η ταινία έχει ακόμη δύο ονόματα. Είτε Court Martial είτε Carrington VC. Είναι πολύ Βρετανός, αλλά όταν οι Βρετανοί το κάνουν σωστά, αξίζει να το παρακολουθήσετε. Ντέιβιντ Νίβεν, η Μαργαρίτα Λεϊτόν είναι εξαιρετική όπως και όλοι οι άλλοι. 

Marty 1955

Marty 1955

Μάρτι

Σενάριο: Paddy Chayefsky

Είδος: Comedy, Drama, Romance, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:30

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Ernest Borgnine: Marty Piletti

Betsy Blair: Clara Snyder

Esther Minciotti: Mrs. Teresa Piletti

Augusta Ciolli: Aunt Catherine

Joe Mantell: Angie

 

Η ταινία Μάρτι (Αγγλ. Marty) είναι δραματική ταινία του 1955, σε σκηνοθεσία Ντέλμπερτ Μαν, βασισμένη στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά του 1953 σε σενάριο Πάντι Τσαγιέφσκι και βραβευμένη με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στην τελετή του 1956 και με Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών του 1955. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Έρνεστ Μποργκνάιν στο ρόλο του Μάρτυ και η Μπέτσι Μπλερ στο ρόλο της Κλάρα.

Ο Μάρτυ Πιλέτι (Έρνεστ Μποργκνάιν) είναι ένας καλόκαρδος και μοναχικός ιταλοαμερικανός χασάπης, που ζει στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης με τη μητέρα του (Έστερ Μιντσότι). Ο Μάρτυ που στα 34 του χρόνια είναι ακόμη ανύπαντρος δέχεται πιέσεις από τους γύρω του, ώστε να δημιουργήσει κι εκείνος τη δική του οικογένεια. Τα αδέρφια του είναι όλα παντρεμένα και με παιδιά, ενώ εκείνος εργένης. Ο Μάρτυ θέλει να παντρευτεί, αλλά η μοναχική ζωή που διάγει σε συνδυασμό με τη χαμηλή του αυτοεκτίμηση δεν τον βοηθούν να βρει το "έτερον του ήμισυ". Ένα σαββατόβραδο που αποφασίζει τελικά να βγει από το σπίτι του, μετ από παρότρυνση της μητέρας του, ο Μάρτυ γνωρίζεται με την Κλάρα (Μπέτσι Μπλερ), μια απλοϊκή και μοναχική δασκάλα. Ο Μάρτυ και η Κλάρα διαπιστώνουν ότι έχουν πολλά κοινά, αλλά ο περίγυρός τους έχει άλλη άποψη για το δέσιμό τους.

Παραλειπόμενα

Η ταινία αυτή αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά ομώνυμης τηλεταινίας του 1953 με πρωταγωνιστή το Ροντ Στάιγκερ. Το σενάριο της τηλεταινίας έγραψε ο Πάντι Τσαγιέφσκι (σεναριογράφος επίσης και της ταινίας του 1976, Το δίκτυο (The Network). Ο Τσαγιέφσκι ονόμασε τον ήρωά του, "Μάρτυ", σκεπτόμενος το φίλο του, σκηνοθέτη και ηθοποιό, Μάρτιν Ριτ, για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όμως οι υπεύθυνοι του καναλιού που είχε αναλάβει την παραγωγή και την προβολή της τηλεταινίας, είχαν αντιρρήσεις όσον αφορά την πρόσληψη του Ριτ, δεδομένου ότι το όνομα του βρισκόταν στη μαύρη λίστα του Χόλυγουντ.

Ένα χρόνο αργότερα, η νεοσύστατη εταιρία παραγωγής του Μπάρτ Λάνκαστερ και του Χάρολντ Χέχτ, αγόρασε τα δικαιώματα της τηλεταινίας και προσέλαβε τον Τσαγιέφσκι για να διασκευάσει το σενάριο του Μάρτυ για τη μεγάλη οθόνη. Ο Τσαγιέφσκι μεγάλωσε το ρόλο της Κλάρα, προσέθεσε τους ρόλος της μητέρας και της αδελφής του Μάρτι κι επιπλέον στοιχεία πάνω στην καριέρα του[1]. Ο Λάνκαστερ και ο Χεχτ αποφάσισαν να προσλάβουν κάποιον άλλο ηθοποιό να ερμηνεύσει το ρόλο του φιλήσυχου χασάπη, φοβούμενοι ότι το κανείς δε θα ενδιαφερόταν να δει το Ροντ Στάιγκερ να επαναλαμβάνει στη μεγάλη οθόνη, ένα ρόλο που είχε ήδη ερμηνεύσει στην τηλεόραση. Το ζήτημα του ηθοποιού που θα ερμήνευε τον πρωταγωνιστικό ρόλο παρέμεινε ανοιχτό για καιρό, μέχρι τη στιγμή που ο σκηνοθέτης της ταινίας Ντέλμπερτ Μαν, συμβουλεύτηκε τον φίλο του Ρόμπερτ Όλντριτς και ο Όλντριτς του πρότεινε τον Έρνεστ Μποργκνάιν, ηθοποιό που συνήθιζε να υποδύεται στυγνούς εγκληματίες.

 

  

Ordet 1955

 

Ordet 1955

Ο Λόγος

 

Σκηνοθεσία: Carl Theodor Dreyer
Σενάριο: Carl Theodor Dreyer
Είδος: Drama, ΔΕ 50
Διάρκεια: 02:06
Γλώσσα: Αγγλικα

Παίζουν:
Hanne Aagesen: Karen
Kirsten: Andreasen
Sylvia Eckhausen: Kirstin Petersen
Birgitte Federspiel: Inger Borgen
Ejner Federspiel: Peter Petersen

Η αληθινή πίστη πάνω από τα στεγνά δόγματα που δεν είναι παρά καρπός των ανθρώπινων εγωιστικών κινήτρων και των συμφερόντων των κοινωνικών ομάδων· Μια κιρκεγκοριανή κραυγή κατά της καστεστημένης θρησκείας και της αποστεγνωμένης πίστης που έχει ξεπέσει στον φιντεϊσμό, δηλαδή σε μια γλυκανάλατη θρησκευτική εμπειρία, μια «τακτοποίηση» της συνείδησης, ένα εξωτερικό σχήμα ευσέβειας ή απλά υποταγή στον κοινωνικό έλεγχο· Η συγκλονιστικότητα της ανάστασης πέρα από τους άψυχους ύμνους και τους θεατρινισμούς των εγκόσμιων εκκλησιασμάτων... Ναι, ένα αριστούργημα για χριστιανούς αλλά για τους υπόλοιπους;

Η ιστορία του «Λόγου» τοποθετείται στην ύπαιθρο της Γιουτλάνδης στη Δανία. Δύο οικογένειες χωρίζονται από θρησκευτική διαμάχη. Οι Μπόργκεν, οικογένεια γαιοκτημόνων, ακολουθούν μια καταφατική προς την εγκόσμια ζωή χριστιανική πίστη, ενώ ο Πέτρος Πίτερσεν, μέλος της εμπορικής αστικής τάξης, ανήκει σε μια αίρεση που κηρύσσει την αυτοάρνηση και την προετοιμασία για τη μετά θάνατον ζωή. Ο νεαρότερος απο τρεις υιούς του πατριάρχη Μόρτεν Μπόργκεν ερωτεύεται την κόρη του Πέτρου Πίτερσεν, χτίζοντας μια γέφυρα ανάμεσα στις δύο πλευρές. Όμως ο Πέτρος Πίτερσεν αρνείται τη συμφιλίωση. Ο μεγάλος γιος του Μόρτεν έχει αμφιβολίες για την πατροπαράδοτη πίστη. Ο μεσαίος γιος του έχει χάσει τα λογικά του (από το πολύ διάβασμα του... Κίρκεγκωρ!) και πιστεύει ότι ενσαρκώνει το ζωντανό Χριστό. Όταν η Ίνγκερ, η γυναίκα του μεγαλύτερου γιου του Μόρτεν, η οποία μέσω της δοτικότητάς της ασκεί μια ενοποιητική δύναμη στην οικογένεια των Μπόργκεν, πεθαίνει στη διάρκεια μιας άκαρπης γέννας, τότε και οι δύο οικογένειες θα βρεθούν μπροστά στην καταλυτική επίδραση του θαύματος.

 

 

PASSAGE HOME 1955

 

PASSAGE HOME 1955

Παράξενο Κορίτσι

Σκηνοθεσία: Roy Ward Baker

Σενάριο: Richard Armstrong, William Fairchild

Είδος: Drama, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:42

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Anthony Steel: First Mate Vosper

Peter Finch: Captain Lucky Ryland

Diane Cilento: Ruth Elton

Cyril Cusack: Bohannon the steward

Geoffrey Keen: Ike the bosun

Hugh Griffith: Pettigrew

 

       Η προσπάθεια συμβίωσης του γκρινιάρη και εθισμένου στο ποτό καπετάνιοι Finch με τη μοναδική και πανέμορφη γυναίκα-λαθρεπιβάτη Diane Cilent, πάνω στο φορτηγό πλοίο.

Pather Panchali 1955

 

Pather Panchali 1955

Το Τραγούδι του Δρόμου

 

Σκηνοθεσία: Satyajit Ray

Σενάριο: Bibhutibhushan Bandyopadhyay, Satyajit Ray

Είδος: Drama, ΔΕ 50

Διάρκεια: 02:02

Γλώσσα: Bengali

Παίζουν:

Kanu Bannerjee: Harihar Ray

Karuna Bannerjee: Sarbojaya Ray

Chunibala Devi: Indir Thakrun

Uma Das Gupta: Durga

Subir Banerjee: Apu Ray

 

Στις αρχές του 20ού αιώνα , ένα αγόρι, ο Apu, γεννιέται σε μια φτωχή οικογένεια Βραχμάνων σε ένα χωριό της Βεγγάλης. Ο πατέρας, ένας ποιητής και ιερέας, δεν μπορεί να συντηρήσει την οικογένειά του. Η αδελφή του Apu, Durga, κλέβει πάντα γκοϋάβες από τις φυτείες του γείτονα. Όλα αυτά προστίθενται τον καθημερινό αγώνα της ζωής της μητέρας, καθώς και οι συνεχείς διαφωνίες της με την γριά θεία που ζει με την οικογένεια. Είναι η πρώτη ταινία της τριλογίας του Απού, του Satyajit Ray και ουσιαστικά ήταν το άνοιγμα του ινδικού κινηματογράφου προς τη Δύση.

PICNIC 1955

 

PICNIC 1955

Πικ-Νικ

Σκηνοθεσία: Joshua Logan

Σενάριο: Daniel Taradash, William Inge

Είδος: Drama, Romance, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:55

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

William Holden: Hal Carter

Kim Novak: Madge Owens

Betty Field: Flo Owens

Susan Strasberg: Millie Owens

Cliff Robertson: Alan Benson

Arthur O'Connell: Howard Bevans

 

Το πρωί της Ημέρας της Εργασίας σε μια μικρή πόλη καταφτάνει ένας περιπλανώμενος άστεγος, ο Hal Carter (William Holden), για να επισκεφτεί τον παλιό φίλο Alan Benson (Cliff Roberston) από τις μέρες της αδελφότητας στο Πανεπιστήμιο).

Ο Alan τυχαίνει, επίσης, να είναι ο γιος του πλουσιότερου άνδρα της πόλης. Ο Hal, ένας εγωκεντρικός καβγατζής, συναντιέται τυχαία με τη Madge Owens (Kim Novak), τη βασίλισσα ομορφιάς της πόλης και φιλενάδα του Alan Benson. Όλοι θα καταλήξουν στο προγραμματισμένο πικ-νικ της πόλης, όπου η τύχη και οι συγκυρίες θα φέρουν τον Hal και την Μadge κοντύτερα, με καταστροφικά αποτελέσματα...

ΚΡΙΤΙΚΗ: Η Madge Owens, είναι το είδος κοριτσιού που είναι πολύ όμορφο και ψεύτικο για να είναι αληθινό, το είδος του κοριτσιού που σε μια μικρή πόλη δεν μπορεί να έχει πραγματικά συναισθήματα ή σκέψεις, παρά μόνο την Αμερικάνικη ομορφιά με σκοπό το... καμάκωμα ενός πλούσιου συζύγου. Μάλιστα, είναι και η τελευταία μαθήτρια και ο συμμαθητής της πετάει την τρομερή ατάκα του για αυτήν "#293-#294 ...Η Ματζ είναι όμορφη. Αλλά είναι τόσο χαζή, που παραλίγο...να κάψουν το σχολείο για να τη διώξουν..."(!)

Η -παραγνωρισμένη- ηθοποιός Novak ζωγραφίζει ένα λαμπερό πορτρέτο της Madge. Η έκρηξη της σεξουαλικής έντασης της, όταν συναντιέται με τον Hal για πρώτη φορά γίνεται αντιληπτή αμέσως. Παλεύει στο αρχικό μέρος της ταινίας για να υποτάξει τη σεξουαλική της επιθυμία, αλλά τη νύχτα του πικ-νικ "παραδίδεται". Τότε, την παρακολουθούμε να ξανοίγεται και να αποκαλύπτει  μια γυναίκα με συναισθήματα και όνειρα, βαθύτερα από την ομορφιά των ματιών της ή τη κατάλευκη φωτεινότητα του δέρματος της!

Ο μάτσο Holden φέρνει την δική του σεξουαλική ένταση στην ταινία, καθώς παρουσιάζεται σαν μια καλογυμνασμένη φέτα κρέατος (αλά...Σάκης Ρουβάς), που τον παρατηρούν με θαυμασμό τα κορίτσια της πόλης,  καθώς και... κάποια αγόρια.

Το  "Πικνίκ", λοιπόν, που κέρδισε το βραβείο Pulitzer για τον William Inge, είναι μια ταινία σεξουαλικής καταστολής και κοινωνικής απελπισίας σε μια μικρή πόλη της Αμερικής. Θαρραλέα για την εποχή της, αλλά πολύ θεατρική. Αν είχε καταφέρει ο σκηνοθέτης Joshua Logan να αποβάλει την επιτήδευση της θεατρικής ηθοποιίας, το έργο θα ήταν πολύ πιο αληθοφανές (καθώς σε πολλές σκηνές του είναι απλά μία ακόμα... "Αμερικανιά", γεμάτη παραπλάνηση και γελοιότητα...).

Εμένα δεν με συγκίνησε για το θέμα της, αλλά η εξέλιξη αυτού του σπουδαίου ηθοποιού Holden από τον Hal του Picnic στον τυχοδιώκτη φονιά Pike Bishop του "The Wild Bunch"(1969).

Μέτρια, κατά την γνώμη μου, αλλά ιστορική για το εξαιρετικό καστ ηθοποιών που ερμηνεύουν!

 

REBEL WITHOUT A CAUSE 1955

 

REBEL WITHOUT A CAUSE 1955

Επαναστάτης Χωρίς Αιτία

Σκηνοθεσία: Nicholas Ray

Σενάριο: Stewart Stern, Irving Shulman, Nicholas Ray

Είδος: Drama, Romance, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:51

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

James Dean: Jim Stark

Natalie Wood: Judy

Sal Mineo: John 'Plato' Crawford

Jim Backus: Frank Stark

Ann Doran: Mrs. Carol Stark

 

Ο δεκαεπτάχρονος Τζιμ Σταρκ (Τζέιμς Ντιν) είναι το νέο αγόρι της πόλης. Οι γονείς του αναγκάστηκαν να μετακομίσουν λόγω της ατίθασης συμπεριφοράς του γιου τους που είχε ως αποτέλεσμα να αποβληθεί για πολλοστή φορά από το προηγούμενο σχολείο του. Λίγες μέρες μετά τη μετακόμισή της οικογένειας Σταρκ σε ένα από τα προάστια του Λος Άντζελες, ο Τζιμ καταλήγει μεθυσμένος στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, αναγκάζοντας τους δικούς του να πάνε να τον πάρουν.

Η συμπεριφορά του νέου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αδιαφορία που δείχνουν οι δικοί του για εκείνον καθώς και στις συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ τους. Αυτό που εξοργίζει περισσότερο τον Τζιμ είναι το γεγονός ότι ο πατέρας του (Τζιμ Μπάρκους) δεν είναι σε θέση να δείξει πυγμή ενάντια στον αυταρχικό χαρακτήρα της μητέρας του (Ροσέλ Χάντσον). Η καινούργια σχολική χρονιά ξεκινά κι ο Τζιμ έχει ελπίδες ότι οι καινούργιες γνωριμίες που πρόκειται να κάνει θα του δώσουν την αγάπη, την οποία στερείται από τους δικούς του.

Όταν όμως φτάνει στο Λύκειο Ντόσον, διαπιστώνει ότι για άλλη μια φορά θα πρέπει να σηκώσει το ανάστημά του για να αντιμετωπίσει τους νταήδες της τάξης του. Μόνος του φίλος είναι άλλος ένας περιθωριοποιημένος μαθητής, ο Πλάτο (Σαλ Μίνεο) και κρυφός του πόθος είναι η Τζούντι (Νάταλι Γουντ) το δημοφιλέστερο κορίτσι της τάξης.

 

THE NIGHT OF THE HUNTER 1955

THE NIGHT OF THE HUNTER 1955

Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ

Σκηνοθεσία: Charles Laughton

Σενάριο: Davis Grubb, James Agee, Charles Laughton

Είδος: Drama, Film Noir, Thriller, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:33

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Robert Mitchum: Harry Powell

Shelley Winters: Willa Harper

Lillian Gish: Rachel Cooper

James Gleason: Uncle Birdie Steptoe

Evelyn Varden: Icey Spoon

 

O μεγάλος ηθοποιός Τσαρλς Λότον το 1955 περνάει πίσω από την κάμερα σκηνοθετώντας για πρώτη και τελευταία φορά μια ταινία που μπορεί μεν να γνώρισε την απόρριψη από κοινό και κριτικούς αλλά με τα χρόνια κέρδιζε όλο και περισσότερους φανατικούς θαυμαστές που αναγνώρισαν την πρωτοτυπία και την απαράμιλλη δεξιοτεχνία της

Το νουάρ αναμιγνύεται σοφά με το θρίλερ και μέσα από μια ρευστή παρουσίαση εικόνων φτάνουμε στα καλύτερα τελευταία 40 λεπτά που εμφανίστηκαν ποτέ στην οθόνη. Η ταινία μεταβάλλεται σε ένα στοιχειωμένο παιδικό παραμύθι μέσα από την πορεία των δυο κυνηγημένων παιδιών στο ποτάμι ενώ στις όχθες ο κακός λύκος Ρόμπερτ Μίτσαμ παραμονεύει κι ακόλουθη.

Ο Μίτσαμ στην Νύχτα του Κυνηγού αγγίζει το ταβάνι της μεγάλης- και λίγο υποτιμημένης- καριέρας του. Ο τρόπος που παίζει τον ψευτο ιεροκήρυκα Χάρυ Πάουελ είναι από μόνος του μια ξεχωριστή τέχνη. Kι όταν συνδυάσεις αυτή την ερμηνεία του με τους ρόλους του στο μαζοχιστικό νουάρ αριστούργημα του Τούρνερ Out of the past και στο πρώτο Cape Fear καταλαβαίνεις πως το πηγαίο ταλέντο είναι χάρισμα και δεν διδάσκεται σε καμία σχολή.

Ο Χάρυ Πάουελ σκοτώνει χήρες τις οποίες παντρεύεται κι υστέρα παίρνει τα λεφτά τους. Συλλαμβάνεται για μια μικροκλοπή και ο συγκάτοικός του που θα εκτελεστεί έχει κάπου κρυμμένα τα χρήματα μιας ληστείας, δεν του αποκαλύπτει όμως που, έτσι όταν ο Πάουελ αποφυλακίζεται προσεγγίζει την χήρα του πρώην συγκατοίκου του στην φυλακή, την παντρεύεται, την σκοτώνει σε μια σκηνή σκηνοθετικού θριάμβου κι αρχίζει να κυνηγά ανελέητα τα δυο μικρά παΐδια της για να του αποκαλύψουν που είναι τα λεφτά. Ο μικρός συγκρούεται αρκετές φορές μαζί του λόγο του ότι τον αντιμετωπίζει σαν μια πατρική φιγούρα που ήρθε από το πουθενά ενώ η αδελφή του παρότι στην αρχή τον εμπιστεύεται βλέπει στο πρόσωπό του το τέρας που κατοικεί σε όλα τα σκοτεινά παραμύθια.

Πλάνα απίστευτης μαγείας, αγωνία, φόβος κι αθωότητα σε ένα μεγαλειώδες χαρμάνι από αυτά που μόνο ο Αμερικανικός κινηματόγραφος ξέρει να δίνει.

  

The Phenix City Story 1955

The Phenix City Story 1955

Μία πόλη πάει στην κόλαση

  

Σκηνοθεσία: Phil Karlson

Σενάριο: Crane Wilbur, Daniel Mainwaring

Είδος: Crime, Drama, Film Noir, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John McIntire: Albert L. Patterson

Richard Kiley: Ellie Rhodes

Edward Andrews: Rhett Tanner

Lenka Peterson: Mary Jo Patterson

 

Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Στην καρδιά της πολιτείας Alabama, ακριβώς απέναντι από τη στρατιωτική βάση του Ft. Benning, το Phenix ήταν στην πραγματικότητα μια κωμόπολη είκοσι τεσσάρων χιλιάδων κατοίκων με …βιομηχανία τον παράνομο τζόγο και την πορνεία. Το συνδικάτο του εγκλήματος είχε υπό τον απόλυτο έλεγχό του την αστυνομία, το δημοτικό συμβούλιο, ακόμα και την τοπική δικαιοσύνη. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που απηυδισμένοι κάτοικοι αποφάσιζαν να οργανωθούν σε ομάδες και να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους, ωστόσο οι σποραδικές επιτυχίες καταπνίγονταν από την αυξημένη διεισδυτικότητα του υποκόσμου στα κλιμάκια της διοίκησης και της δικαιοσύνης. Η δολοφονία του δικηγόρου Albert Patterson ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και οδήγησε στην επιβολή στρατιωτικού νόμου στην πόλη για αρκετές μέρες. Το The Phenix City Story βασίζεται σε αυτά τα αληθινά περιστατικά, τα περιγράφει χρησιμοποιώντας τα πραγματικά ονόματα πολλών χαρακτήρων και, μάλιστα, βοήθησε σημαντικά στην εκλογική επικράτηση του John Patterson, γιου του αδικοχαμένου δικηγόρου, στη θέση του κυβερνήτη της Alabama.

WE'RE NO ANGELS 1955

WE'RE NO ANGELS 1955

Δεν Είμαστε Άγγελοι

Σκηνοθεσία: Michael Curtiz

Σενάριο: Albert Husson, Ranald MacDougall

Είδος: Adventure, Comedy, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:46

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Humphrey Bogart: Joseph

Aldo Ray: Albert

Peter Ustinov: Jules

Joan Bennett: Amelie Ducotel

Basil Rathbone: Andre Trochard

 

Μία κωμωδία με πρωταγωνιστή τον Humphrey Bogart αποτελεί έναν πραγματικό πόλο έλξης για κάθε κινηματογραφόφιλο αλλά και για οποιονδήποτε περίεργο. Η νουάρ εικόνα του ηθοποιού είναι τόσο ενισχυμένη που με δυσκολία μπορεί κανείς να φανταστεί τον Bogie να καλαμπουρίζει, ειδικά δε όταν φέρνει στο μυαλό του αυτήν την χαρακτηριστικά αργόσυρτη φωνή σε συνδυασμό πάντα με το υπαινικτικά κυνικό βλέμμα του. Όταν τώρα, την κωμωδία σκηνοθετεί ο Michael Curtiz τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο ενδιαφέροντα καθώς η αμέσως προηγούμενη συνεργασία τους ήταν το Passages to Marseilles και πιο πριν από αυτό η θρυλική Casablanca.

Η ταινία είναι μία χαριτωμένη κωμωδία που βασίστηκε στο θεατρικό έργο του Albert Husson, The kitchen of Angels.

Καταρχάς, μην μπερδέψετε αυτήν την ταινία, παραγωγής 1955 με την ομώνυμη και remake του 1989 με τον De Niro και τον Sean Penn. Εδώ το στόρι θέλει 3 κακοποιούς να το σκάνε από τις φυλακές στο Νησί του Διαβόλου. Αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Humphrey Bogart (σε μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις), Peter Ustinov (λίγο πιο λιγνός απ` ό,τι τον θυμάστε) και Aldo Ray. Επειδή δεν μπορούν να το σκάσουν απ` το νησί, εισβάλλουν σε ένα σπίτι και μπλέκουν στη ζωή της οικογένειας του σπιτιού. Όλα αυτά βέβαια με χιουμοριστικές διαθέσεις και κυρίως (έτσι όπως εξελίσσεται η ταινία) με μπόλικο μαύρο χιούμορ. Οι ρυθμοί της ταινίας είναι λιγάκι αργοί, το ύφος είναι επαγγελματικά χολιγουντιανό και κανονικά θα με άφηνε αδιάφορο η ταινία. Έλα όμως που οι έξυπνοι διάλογοι της ταινίας σε κάνουν να σκάσεις κανά γελάκι εδώ και κει, η χημεία των πρωταγωνιστών αρκετά καλή και το έντονο μαύρο χιούμορ της προς το τέλος σε αποζημιώνει.

Ευχάριστη ταινία για όλη την οικογένεια από τον εργολάβο-σκηνοθέτη Michael Curtiz (αυτός που έκανε την Καζαμπλάνκα, ξέρετε, μαζί με άλλα 44 έργα τη δεκαετία του `30, 21 έργα τη δεκαετία του `40 και άλλα τόσα τη δεκαετία του `50!!!). Και να προσθέσω επίσης ότι η ταινία διαδραματίζεται ημέρες Χριστουγέννων. Βέβαια, μην περιμένετε να δείτε χιόνια σε τροπικό νησί και τα τοιαύτα...

Η ιστορία αφηγείται τα Χριστούγεννα τριών καταδίκων οι οποίοι αφού απέδρασαν από το νησί του διαβόλου, περιπλανώνται σε μία κοντινή πόλη – γαλλική αποικία – προσπαθώντας να βρουν τρόπο να καταπλεύσουν προς την Γαλλία. Από μία σύμπτωση γνωρίζουν την οικογένεια Ducotel που ζει και εργάζεται σ’ αυτήν την πόλη και ενώ αρχικώς φροντίζουν να παραμείνουν μέχρι να βρεθούν στην προνομιακή θέση να ληστέψουν ό,τι τους φανεί χρήσιμο, σταδιακά αρχίζουν και συμπαθούν τον καλοπροαίρετο Felix Ducotel, την γλυκιά συζυγό του Amelie και φυσικά της νεαρή κόρη τους. Ως φυσικό επακόλουθο αυτής της συμπάθειας έρχεται η απόφαση να βοηθήσουν αυτή την αξιαγάπητα αλαλούμ οικογένεια να ξεδιαλύνει το κουλουβάχατο της ζωής της. Ένα κουλουβάχατο που αποτελείται από αναδουλειές στο μαγαζί, από άθλια ενημερωμένα λογιστικά βιβλία, από τον απελπισμένο έρωτα της κόρης Ducotel και επιτηρείται από έναν άκαρδο ξάδελφο ο οποίος με την πρόφαση ότι βοηθάει τον μάλλον άτυχο και όχι τόσο ικανό Felix, τυραννάει όλη την οικογένεια. Οι τρείς κατάδικοι αποφασίζουν να περάσουν τα χριστούγεννά τους με την οικογένεια Ducotel την οποία αποφασίζει επίσης να επισκεφτεί και ο φοβερός ξάδελφος. Οι κατάδικοι κατορθώνουν μέσα σε μία νύχτα με ένα μαγικό και όχι πάντοτε καθαρό τρόπο να βάλουν τα πράγματα στην θέση τους. Μαζί και τον ξάδελφο...….

  

The Man With The Golden Arm 1955

The Man With The Golden Arm 1955

Ο Άνθρωπος με το Χρυσό Χέρι

  

Σκηνοθεσία: Otto Preminger

Σενάριο: Walter Newman, Lewis Meltzer,

Nelson Algren, Ben Hecht

Είδος: Drama, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:59

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Frank Sinatra: Frankie Machine

Eleanor Parker: Zosh Machine

Kim Novak: Molly

Arnold Stang: Sparrow

Darren McGavin: Louie

Αν και στους περισσότερους το άκουσμά του ονόματος Φρανκ Σινάτρα φέρνει στο μυαλό την ιδιότητά του ως μουσικού εδώ τον συναντάμε σε μια άλλη καλλιτεχνική διάσταση που τον απασχόλησε, αυτήν του ηθοποιού. Αν και αυτοδίδακτος ηθοποιός, λέγεται ότι προσέγγιζε τους ρόλους του με αυθορμητισμό, αυθεντικότητα και ένστικτο.

Στην ταινία “Ο Άνθρωπος με το Χρυσό Χέρι” του Ότο Πρέμινγκερ, ο Φρανκ Μασίν(Φρανκ Σινάτρα) είναι ένας επιδέξιος χαρτοπαίκτης και πρώην ναρκομανής ο οποίος έχει μόλις βγεί από την φυλακή όπου και κατάφερε να αποτοξινωθεί καθώς και να ανακαλύψει μια τάση του στο παίξιμο κρουστών. Αποφασισμένος να μην ξαναπέσει στην παγίδα προσπαθεί να κτίσει μια καινούργια ζωή μακριά από τον σκοτεινό εφιάλτη των ναρκωτικών και κοντά στην πραγματοποίηση του ονείρου του να γίνει ντράμερ σε μια μεγάλη ορχήστρα. Όμως, οι κακές παρέες που είχε παλαιότερα θέλουν να τον παρασύρουν και πάλι στο παράνομο κύκλωμα του τζόγου, όπου ήταν γνωστός με το παρατσούκλι “Ο Χρυσοχέρης”.

Ένα σημαντικό εμπόδιο στέκεται και η ανάπηρη γυναίκα του, Ζας ('Ελενορ Πάρκερ), η οποία φαίνεται να μην συμμερίζεται την άποψή του και να διαισθάνεται ότι αν ο Φρανκυ δεν υιοθετήσει τον παλιό τρόπο ζωής του θα εγκαταλείψει και εκείνη. Μόνη σύμμαχος στον δύσκολο αγώνα του Φρανκυ είναι η Μόλλυ (Κιμ Νόβακ), ιδιοκτήτρια ενός Night club την οποία και ο Φρανκυ έχει ερωτευτεί.

Η ταινία αυτή βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Νέλσον Άλγκρεν. Για αυτήν του την ταινία, ο Φρανκ Σινάτρα ήταν υποψήφιος για το βραβείο Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου ενώ 2 χρόνια νωρίτερα είχε κερδίσει το βραβείο Όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου στην ταινία “From here to Eternity”. Ο Σινάτρα υποδύεται εξαιρετικά τον ρόλο του και σύντομα μας κάνει να αγωνιούμε και να ζούμε και εμείς έντονα τις δραματικές στιγμές του ήρωα που υποδύεται.. Μια επαναστατική ταινία για την εποχή της η οποία απεικονίζει με ρεαλιστικό τρόπο το φαινόμενο των ναρκωτικών και τον εθισμό σε αυτά.

Value For Money 1955

Value For Money 1955

ΣΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΛΕΜΕ ΝΑΙ!

Σκηνοθεσία: Ken Annakin

Σενάριο: Derrick Boothroyd, R.F. Delderfield

Είδος: Comedy, Romance, ΔΕ 50

Διάρκεια: 01:30

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Gregson: Chayley Broadbent

Diana Dors:             Ruthine West

Susan Stephen: Ethel

Derek Farr: .            Duke Popplewell

Frank Pettingell: Mayor Higgins

 

Ένας νέος από το Yorkshire κληρονομεί τον  εκατομμυριούχο πατέρα του κι αποφασίζει να δοκιμάσει την νυχτερινή ζωή του Λονδίνου όπου γνωρίζει μια νέα κοπέλα που τραγουδά σ' ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης. Έχει την πρόθεση να τον πάρει για την περιουσία του και εκείνος με τη σειρά του το αποδέχεται καθώς είναι ευτυχισμένος που την σαγήνευσε.

 

The Long Memory 1953

 

The Long Memory 1953

Ο εκδικητής

Σκηνοθεσία: Robert Hamer

Σενάριο: Howard Clewes, Robert Hamer

Είδος: Crime, Drama, Thriller

Διάρκεια: 1h 36min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Mills: Phillip Davidson

John McCallum: Supt. Bob Lowther

Elizabeth Sellars: Fay Lowther

Eva Bergh: Ilse

Geoffrey Keen: Craig

Michael Martin Harvey: Jackson

 

Ο Ντέιβιντσον, ένας πικραμένος κατάδικος, αποφυλακίζεται. Έκτισε χρόνια ποινής για μια δολοφονία που δεν διέπραξε ποτέ και η πρώτη του σκέψη είναι να εκδικηθεί αυτούς που τον παγίδευσαν. Μένει σε μια μαούνα και είναι συνεχώς κάτω από την στενή παρακολούθηση της αστυνομίας. Αποφασισμένος να καταστρέψει τους εχθρούς του μπλέκεται σε ένα δεύτερο έγκλημα που τον φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με τον αληθινό δολοφόνο...