Miracolo A Milano 1951

Miracolo A Milano 1951

Θαύμα στο Μιλάνο

  

Σκηνοθεσία: Vittorio De Sica

Σενάριο: Cesare Zavattini, Vittorio De Sica, Suso Cecchi d'Amico, Mario Chiari, Adolfo Franci

Είδος: Comedy, Drama, Fantasy, Science Fiction, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Emma Gramatica: La vecchia Lolotta

Francesco Golisano: Totò

Paolo Stoppa: Rappi

Guglielmo Barn: Edvige

Brunella Bovo: Edvige

 

Η ταινία «Θαύμα στο Μιλάνο» (Miracolo a Milano) του Βιτόριο Ντε Σίκα, είναι μία ποιητική αλληγορία, με διαχρονικά νοήματα και δυστυχώς, επίκαιρη όσο ποτέ.

Η ηλικιωμένη Λολότα, μεγαλώνει ένα παιδί τον Τοτό, που το είχε βρει εγκατελειμένο ως νεογέννητο. Μετά όμως από τον θάνατο της, ο Τοτό οδηγείται σ’ ένα ορφανοτροφείο, απ’ όπου βγαίνει μετά από πολλά χρόνια, για να καταλήξει φιλοξενούμενος ενός περιπλανώμενου άστεγου σε μια παραγκούπολη, στην περιφέρεια του Μιλάνου.

Με τη μεγάλη του καλοσύνη και αθωότητα ο Τοτό κερδίζει τη συμπάθεια των φτωχών και τους πείθει να προσπαθήσουν να βελτιώσουν την κατάσταση τους. Η δραστηριότητα τους έχει σταδιακά αποτελέσμα, καθώς αρχίζουν να αντιλαμβάνονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και μετατρέπουν τη μίζερη παραγκούπολη σε μία αξιοπρεπή κοινότητα.

Μια μέρα όμως, κι ενώ σκάβουν, πετάγεται ξαφνικά από τα έγκατα της γης ένας πίδακας πετρελαίου. Ο πλούτος και η ευμάρεια που θα μπορούσε να προκύψει για όλους, απειλούνται από τον πλούσιο Μόμπι, που έχει ειδοποιηθεί από τους ανθρώπους του και προσπαθεί με κάθε τρόπο να τους διώξει από τη γη τους.

Τα πράγματα εξελίσσονται δύσκολα και για να βοηθήσει τον Τοτό και τους φίλους του, η Λολότα χαρίζει στον νεαρό ένα θαυματουργό περιστέρι που έκλεψε από τους αγγέλους. Έτσι, η αστυνομία του Μόμπι κατατροπώνεται και ο Τοτό, με τη βοήθεια αγγέλων θα προσπαθήσει να διώξει και τον άπληστο κτηματομεσίτη…

Summer Interlude 1951

 

Summer Interlude 1951

Καλοκαιρινά Παιχνίδια

Σκηνοθεσία: Ingmar Bergman

Σενάριο: Ingmar Bergman, Herbert Grevenius

Είδος: Drama, INGMAR BERGMAN, Romance

Διάρκεια: 01:36

Γλώσσα: Swedish

Παίζουν:

Maj-Britt Nilsson: Marie

Birger Malmsten: Henrik

Alf Kjellin: David Nyström

Annalisa Ericson: Kaj, ballet dancer

Georg Funkquist: Uncle Erland

Stig Olin: Ballet Master

 

Η Μαρί, πρίμα μπαλαρίνα στην όπερα της Στοκχόλμης, εγκαταλείπει για λίγο τις πρόβες κι έρχεται στην εξοχή για να βυθιστεί στις αναμνήσεις της, στο καλοκαίρι εκείνο που γνώρισε κι ερωτεύτηκε τον Χένρικ, τον πρώτο εφηβικό έρωτα. Όμως, με τον ερχομό του Φθινοπώρου ο Χένρικ σκοτώνεται σε ατύχημα και η Μαρί, ύστερα από 13 χρόνια, καταξιωμένη καλλιτέχνης πλέον, πρέπει να πάρει μεγάλες αποφάσεις για τη ζωή της. Η πρώτη ώριμη ταινία στη φιλμογραφία του Μπέργκμαν αναδεικνύει το θέμα του καλοκαιριού ως αναπόληση της ηδονιστικής ευτυχίας της νιότης, αποτελώντας ταυτόχρονα ένα μάθημα ζωής, καθώς η αγάπη και η καλλιτεχνική δημιουργία θριαμβεύουν στη σκοτεινιά του θανάτου.

 

JOURNAL D'UN CURE DE CAMPAGNE 1951

JOURNAL D'UN CURE DE CAMPAGNE 1951

Το ημερολόγιο ενός εφημέριου 

Σκηνοθεσία: Robert Bresson

Σενάριο: Georges Bernanos, Robert Bresson

Είδος: Drama, Mystery, Γαλλικα

Διάρκεια: 01:50

Γλώσσα: Γαλλικ'α

Παίζουν:

Claude Laydu: Priest of Ambricourt

Jean Riveyre: Count (Le Comte)

Adrien Bore: Priest of Torcy (Curé de Torcy)

Rachel Berendt; Countess (La Comtesse)

Nicole Maurey: Miss Louise

 

Ένας νεαρός εφημέριος φθάνει στην ενορία του μικρού χωριού Αμπρικούρ. Κάθε μέρα σημειώνει στο ημερολόγιό του τα μικρά και ασήμαντα μυστικά μιας ζωής χωρίς μυστήρια. Ο νεαρός ιερωμένος, που έχει ασθενική υγεία, βιώνει την αποστολή του μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Η επιθυμία του να επιτελέσει τη λειτουργία του ως πνευματικού, όχι μόνο σύμφωνα με το γράμμα αλλά και με το βαθύτερο νόημα του Ευαγγελίου, τον οδηγεί σε σύγκρουση με την κοινότητα και κυρίως με τον εφημέριο του διπλανού χωριού Ντορσί, ενός ανθρώπου άξεστου και σκληρού, ο οποίος τον κατηγορεί ότι δεν κάνει τους απαραίτητους συμβιβασμούς με την αριστοκρατία του τόπου. Και πράγματι, ο εφημέριος του Αμπρικούρ αδιαφορεί για τα υλικά αγαθά και νοιάζεται περισσότερο για μια ουσιαστική πνευματική επικοινωνία με το ποίμνιό του, αλλά αυτή του η στάση έχει ως αποτέλεσμα πολλές απογοητεύσεις και μεγάλη μοναξιά .

Conny und Peter machen Musik 1960

Conny und Peter machen Musik 1960

Η Κόννη και ο Πέτερ κάνουν μουσική 

Σκηνοθεσία: Werner Jacobs

Σενάριο: Karl Georg Külb

Είδος: Comedy, Musical, Romance

Διάρκεια: 1h 27min

Γλώσσα: Γερμανικά

Παίζουν:

Cornelia Froboess: Conny (as Conny Froboeß)

Peter Kraus: Peter

Gustav Knuth: Trautmann

Walter Gross: Maegerli

Gudrun Schmidt: Ingrid Sandberg

Kurt Großkurth: Sulzbach

Karl Lieffen: Grossi

Η όμορφη Conny εργάζεται στο πολυτελές Palace Hotel του θείου της για να γνωρίσει την επιχείρηση του ξενοδοχείου. Σε ένα ατύχημα με ποδήλατο συναντά τον Πέτερ, ο οποίος εργάζεται ως σερβιτόρος. Όταν ο Πέτρος απολύεται από το αφεντικό του, η Conny τον τοποθετεί στο Palace Hotel ως βοηθός του ανόητου ντετέκτιβ του ξενοδοχείου Mägerli. Εδώ υπάρχουν πολλά που πρέπει να κάνουν, διότι όλο και πιο σοβαρές κλοπές προκαλούν αναταραχή για κάποιο χρονικό διάστημα. Αλλά οι κλέφτες δεν υπολόγισαν ότι θα τους αντιμετωπίσουν  η Κόννη και ο Πέτερ.

 

Strangers on a Train 1951

 

Strangers on a Train 1951

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΤΟΥ ΕΞΠΡΕΣ

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Raymond Chandler, Czenzi Ormonde, Whitfield Cook, Patricia Highsmith, Ben Hecht

Είδος: Crime, Film Noir, HITCHCCOCK, Mystery, Romance, Sport, Thriller

Διάρκεια: 01:41

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Farley Granger: Guy Haines

Ruth Roman: Anne Morton

Robert Walker: Bruno Antony

Leo G. Carroll: Sen. Morton

Patricia Hitchcock: Barbara Morton

 

Η δεκαετία του '50 υπήρξε η πιο γόνιμη περίοδος του Χίτσκοκ και ο "Άγνωστος του εξπρές" μία από τις πιο ευφάνταστες και ευχάριστες ταινίες του, γεμάτη από απρόοπτα και ένα γρήγορο ρυθμό, που σηματοδοτεί την αρχή της πιο ώριμης περιόδου του. Εικονογραφεί με τον πιο γλαφυρό τρόπο μια έμμονη ιδέα στο έργο του Χίτσκοκ, δηλαδή το θέμα της μεταβίβασης μιας ενοχής, από ένα πρόσωπο σε κάποιο άλλο. Ο Γκαϊ, διάσημος τενίστας, συναντά στο τρένο έναν άγνωστο, τον Μπρούνο, ο οποίος και του προτείνει να "ανταλλάξουν" δύο φόνους, ώστε να επιτύχουν το τέλειο άλλοθι. Ο Γκάϊ να σκοτώσει τον πατέρα του Μπρούνο και εκείνος να εξαφανίσει την σύζυγο του Γκάι, που αρνείται να του δώσει διαζύγιο

"Οι δύο ήρωες στην ουσία αποτελούν τον αρνητικό και θετικό πόλο της ίδιας συνείδησης. Ο Μπρούνο δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να υλοποιήσει μια ασυνείδητη επιθυμία του Γκαϊ και να γίνει ο εκφραστής της δικιάς του κακής συνείδησης, αυτός που ξεπερνά τα ηθικά εμπόδια και πράττει αυτό που η καλή συνείδηση του Γκαϊ του απαγορεύει να πράξει. Πως όμως ξεφορτώνεται κανείς την "κακιά συνείδησή του"; Σίγουρα όχι με... εξομολόγηση. Βρισκόμαστε στο φιλμικό κόσμο του Χίτσκοκ, πράγμα που σημαίνει ότι ο ήρωας, για να ξαναβρεί τον εαυτό του, δεν έχει άλλη λύση από το να αντιμετωπίσει το δισυπόστατο εγώ του και να σκοτώσει τον Άλλο".

 

TheTales Of Hoffman 1951

 

TheTales Of Hoffman 1951

Τα Παραμύθια του Χόφμαν

 

Σενάριο: Dennis Arundell, Jules Barbier,

Michael Powell, Emeric Pressburger, E.T.A. Hoffmann

Είδος: Drama, MUSICAL

Διάρκεια: 02:07

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Moira Shearer: Stella

Ludmilla Tcherina: Giulietta

Ann Ayars: Antonia

Pamela Brown: Nicklaus

Léonide Massine: Spalanzani

 

Αυτό το κομψοτέχνημα των Michael Powell και Emeric Pressburger αποτελεί μια διασκευή της όπερας του Jacques Offenbach, "Τα παραμύθια του Χόφμαν". Μπορεί το δίδυμο των δημιουργών να το γνωρίζουμε απ' το σαφώς πιο δημοφιλές "The Red Shoes", όμως το "The Tales of Hoffmann" κινείται σε τουλάχιστον ισάξια επίπεδα.

Η όπερα αφορά την οπτικοποίηση των χαμένων αγαπών του ποιητή Hoffmann(Robert Rounseville), και έναν ύμνο στην αγάπη, στην Τέχνη, αλλά και στην απώλεια. Ο ποιητής συγκλονίζεται παρακολουθώντας τη χορευτική παράσταση της εκθαμβωτικής Stella(Moira Shearer), η οποία στέκεται αφορμή για το σκάλισμα της μνήμης του. Με flash backs και μπαλέτα άπταιστης χορογραφικής αρμονίας θα μεταφερθούμε στο παρελθόν. Όπου θα ανταμώσουμε σε 3 επεισόδια-σεκάνς τον παθιώδη έρωτα του Hoffman για την Olympia, (Moira Shearer), μια πεντάμορφη μηχανική κούκλα. Για την Giulietta(Ludmilla Tcherina), μια πόρνη άγριας ομορφιάς, που χρησιμοποιείται εργαλιακά για την κλοπή ανδρικών ψυχών δια μέσω ενός μαγικού καθρέφτη. Και για την Antonia(Anne Ayars), μια τραγουδίστρια από την Ελλάδα, που καλείται να επιλέξει μεταξύ της αγάπης και της Τέχνης.

Το cast παραμένει σχεδόν αναλλοίωτο, συγκριτικά με τους ερμηνευτές του "The Red Shoes". Οι δυνατές μουσικές του Offenbach απελευθερώνονται σε ανοιχτούς χώρους, με λιτή διακόσμηση και μια μινιμαλιστικά σουρεαλιστική σκηνογραφία. Ενώ το technicolor ηδονίζεται στις πιο έντονες αποχρώσεις του κόκκινου. Και όλα αυτά τα στοιχεία μας προκαλούν τη μέγιστη ευχαρίστηση για τον τρόπο που προσαρμόζεται η όπερα, το μπαλέτο και η ερμηνεία απέναντι απ' την "μουσικόφιλη" κινηματογραφική μηχανή.

Οι εικόνες και η όπερα λειτουργούν και σ' ένα αφαιρετικό επίπεδο. Θα μπορούσαμε να πούμε πως περιγράφουν τη σύγκρουση του ποιητικού ιδεαλισμού, (αυτού του Hoffman) με τον ρεαλιστικό υλισμό, (αυτόν της πραγματικότητας), σχηματίζοντας αλλεπάλληλα ιστορίες εξωτερικής και εσωτερικής απώλειας. Ωστόσο η αφαιρετική χροιά που προαναφέραμε, επιτρέπει άπλετη ελευθερία στην ανάγνωση του film, το οποίο πιότερο απευθύνεται στις αισθήσεις μας, παρά στη διανόηση μας. Τέλος, το The Tales of Hoffmann αποτελεί αγαπημένη ταινία πολλών διάσημων σκηνοθετών, όπως του Scorsese και του Romero, αλλά και ταινία αναφοράς στην τελευταία δημιουργία του Coppola(Tetro).

 

The Browning Version 1951

 

The Browning Version 1951

Η Σκιά ενός Ανθρώπου

 

Σκηνοθεσία: Anthony Asquith

Σενάριο: Terence Rattigan

Είδος: Drama

Διάρκεια: 1h 30min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Michael Redgrave: ndrew Crocker-Harris

Jean Kent: Millie Crocker-Harris

Nigel Patrick: Frank Hunter

Wilfrid Hyde-White: Dr. Frobisher (as Wilfrid Hyde White)

Brian Smith: Taplow

Bill Travers: Fletcher

 

Η “Σκιά ενός Ανθρώπου” είναι μια εξαίρετη ταινία που μας θυμίζει ότι ένας παιδαγωγός που διδάσκει χωρίς χαρά ,είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει. Ο Robin Williams στο «Dead Poet’s Society»(1989) και ο Robert Donat στο «Goodbye, Mr. Chips» (1939) μας δείχνουν την αίσθηση της ευχαρίστησης από την όσμωση τους με τα νεαρά μυαλά. Αντίθετα ο  Michael Redgrave, ως ο στωικός Crocker-Harris , αποδεικνύει ότι η βαθιά επιστημονική γνώση ,από μόνη της, δεν είναι αρκετή για να  μετατρέψει σε σπουδαίο δάσκαλο ένα συναισθηματικά κενό , αυτό-αναφορικό και απρόσιτο άνθρωπο.

Ο Andrew Crocker-Harris  διδάσκει ,επί 18 χρόνια αρχαία ελληνικά και λατινικά σε ένα  πέτρινο μεγαλοπρεπές σχολείο ,όπου φοιτούν γιοί εύπορων οικογενειών. Η αφήγηση ξεκινά την τελευταία μέρα του σχολικού έτους . Ο Crocker-Harris θα αποσυρθεί λόγω της εύθραυστης υγείας του  και σύντομα θα αναλάβει μια λιγότερο επαχθή (αλλά και πιο ταπεινωτική) ανάθεση σε  σχολείο για αγόρια με μαθησιακά προβλήματα. Στη διάρκεια αυτής της μέρας ο Crocker-Harris θα συνειδητοποιήσει πόσο αποξενωμένος είναι από τους μαθητές και περιφρονημένος  από τους συναδέλφους του. Τώρα βρίσκεται στη δύση της εκπαιδευτικής του καριέρας. Υπάρχει το πρόβλημα με την υγεία του αλλά η μεγαλύτερη ασθένεια βρίσκεται μέσα του. Ο Crocker-Harris του Redgrave απέχει πολύ από το να είναι ένας συμπαθής χαρακτήρας. Υπήρξε κάποτε σπουδαίος μελετητής και ελπιδοφόρος ποιητής αλλά τώρα βυθίζεται στην άβυσσο της μετριότητας και της κατάθλιψης .Καλύπτεται πίσω  από μια αδιαπέραστη πρόσοψη τυπικότητας και  απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης. Η τάξη του αποτελεί  κλειστοφοβική παγίδα για τους μαθητές που τον αποκαλούν Χίμλερ και σχολιάζουν πικρόχολα την ασθένεια του: «Δεν μπορείς να σκοτώσεις αυτό που είναι ήδη νεκρό». Ο ίδιος τους χλευάζει με φράσεις όπως: «Τα γραπτά σας προκαλούν αποτροπιασμό». Ο δε διευθυντής του σχολείου ουσιαστικά τον αποπέμπει ως αντιδημοφιλή , τον υποβιβάζει συνεχώς και  παράλληλα του κόβει τη σύνταξή που του είχε υποσχεθεί.

Κι όμως ο Crocker-Harris είναι ένας προικισμένος και ευαίσθητος άνθρωπος που βιώνει την αναπόφευκτη βιολογική αποσύνθεση  ενώ αγωνίζεται να συμβιβάσει τα ιδανικά του με την προφανή αποτυχία του να επηρεάσει ουσιαστικά τη ζωή των γύρω του. Η  φθορά από τη  συναισθηματικά στείρα καθημερινότητα του  τον έχει εγκλωβίσει σε μια νοσηρή παθητικότητα. Γνωρίζει  την προφανή απιστία της  συζύγου του  Milli ,αλλά δεν έχει τη δύναμη να τερματίσει τον αποτυχημένο γάμο του. Αναγνωρίζει ότι υπάρχουν “δύο είδη αγάπης” (προφανώς, πνευματικής και ερωτικής) .Αυτός μπορεί να της προσφέρει μόνο το πρώτο είδος. Η γοητευτική και γήινη σύζυγος του αναζητά απεγνωσμένα το δεύτερο είδος, από ένα συνάδελφο του.

Μπορεί άραγε κάτι να ξυπνήσει  αυτόν τον «ζωντανό-νεκρό» άνθρωπο ,από το δυσοίωνο λήθαργο του ; Καθώς η αίσθηση της αποτυχίας αρχίζει να τον συνθλίβει, παίρνει ένα απροσδόκητο αποχαιρετιστήριο δώρο από ένα ζωηρό μαθητή: τη μετάφραση της τραγωδίας «Αγαμέμνονας» του Αισχύλου- από τον Robert Browning- , με την αφιέρωση :«Ο Θεός είναι στο πλευρό ενός καλού δασκάλου». Αυτή η σκηνή αποτελεί το κρίσιμο σημείο καμπής της αφήγησης. Ο καθηγητής συγκινείται ,κλαίει, λυγίζει ,το κέλυφος του θρυμματίζεται. Αρκεί αυτή η μικρή, ζεστή χειρονομία για να του θυμίσει πως η παιδεία δεν είναι μόνο χώρος κατάκτησης μεγαλεπήβολων στόχων , αλλά και συναισθηματικής ωρίμανσης .Στη σχολική εκδήλωση  για τη λήξη της σχολικής χρονιάς  θα «αναστηθεί» :θα διεκδικήσει τη σειρά της ομιλίας του από τον γλοιώδη διευθυντή , θα «πετάξει» την βερμπαλιστική ομιλία του και θα μιλήσει από καρδιάς ζητώντας ειλικρινή συγγνώμη από τους μαθητές. Αργότερα στο σπίτι του θα αποβάλλει  τα «έρμα»  που τον βουλιάζουν στο τέλμα.

That's My Boy 1951

 

That's My Boy 1951

Πρωταθληταί της γκάφας

 

Σκηνοθεσία: Hal Walker

Σενάριο: Cy Howard

Είδος: Comedy, Jerry Lewis

Διάρκεια: 01:38

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Dean Martin: Bill Baker

Jerry Lewis: 'Junior' Jackson

Ruth Hussey: Ann Jackson

Eddie Mayehoff: Jarring Jack Jackson

Marion Marshall: Terry Howard

 

Ίσως η πιο μέτρια και αδιάφορη ταινία του ντουέτου Martin και Lewis. Είναι και η μόνη ταινία που κυκλοφόρησαν μέσα στη χρονιά του 1951. Ίσως φταίει το ότι το That's My Boy επικεντρώνεται στον Λιούις και αφήνει σε δεύτερη μοίρα τον Μάρτιν. Έτσι το ντουέτο έχει λίγες σκηνές μαζί, ο Μάρτιν πετάει δύο τραγουδάκια στα γρήγορα κι αυτό ήταν όλο. Προσπαθούν να έχουν και λίγη παραπάνω υπόθεση αντί να έχουν σκέτα αστεία σκηνικά, αλλά με άνευρη σκηνοθεσία καταλήγει τελικά σε ένα μέτριο αποτέλεσμα.

Το θέμα μας: ο φιλάσθενος και υποχόνδριος Λιούις πάει στο ίδιο κολλέγιο που ήταν και ο δυναμικός, πρωταθλητής πατέρας του και προσπαθεί να του μοιάσει, με μηδενική επιτυχία. Ο πατέρας θα βάλει τον κορυφαίο αθλητή Μάρτιν να συγκατοικήσει μαζί του για να τον βοηθάει. Και τι παρακολουθούμε; Πολύ ράγκμπι, ερωτικά μπερδέματα με συμφοιτήτριες και ξανά ράγκμπι. Το περίεργο είναι ότι δεν βλέπουμε καθόλου να διαβάζουν. Προβλέψιμο το εργάκι και, όπως προείπα, αδιάφορα μέτριο.

Starlift 1951

 

Starlift 1951

Εύθυμα Κορίτσια, Πονηρά Αγόρια

Σκηνοθεσία: Roy Del Ruth

Σενάριο: John D. Klorer, Karl Kamb

Είδος: Doris Day, Musical

Διάρκεια: 01:43

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Doris Day: Doris Day

Gordon MacRae: Gordon MacRae

Virginia Mayo: Virginia Mayo

Gene Nelson: Gene Nelson

Ruth Roman: Ruth Roman

 

Το Starlift είναι μια αμερικανική μουσική ταινία του 1951 που κυκλοφόρησε από την Warner Bros. σε σκηνοθεσία Roy Del Ruth και σενάριο των Karl Lamb και John D. Klorer. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Janice Rule, Dick Wesson, Ron Hagerthy και Ruth Roman.

 

Royal Wedding 1951

 Royal Wedding 1951

Βασιλικοί Γάμοι

 

Σκηνοθεσία: Stanley Donen

Σενάριο: Alan Jay Lerner

Είδος: Action, Comedy, GENE KELLY-FRED ASTAR, Musical, Romance

Διάρκεια: 01:31

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Fred Astaire: Tom Bowen

Jane Powell: Ellen Bowen

Peter Lawford: Lord John Brindale

Sarah Churchill: Anne Ashmond

Keenan Wynn: Irving Klinge

 

Ο Τομ και η Έλεν Μπάουεν είναι αδέλφια κι αποτελούν ένα πετυχημένο δίδυμο χορού και τραγουδιού. Η Έλεν, που φαντάζει αθώα αλλά είναι ένας θηλυκός Δον Ζουάν, δεν παίρνει τον χορό το ίδιο σοβαρά με τον αδελφό της. Εν πλω για σόου στο Λονδίνο, γνωρίζει το ταίρι της, τον λόρδο Τζον Μπρίντεϊλ. Όμως, στην Αγγλία κι ο Τομ θα γνωρίσει την χορεύτρια Αν Άσμοντ και θα το ρίξει στο ρομάντζο. Μήπως έτσι απειλούνται οι εμφανίσεις τους;

Ευχάριστο και χαριτωμένο μιούζικαλ με υποτυπώδες σενάριο αλλά όμορφες ερμηνείες (ειδικά από τους πρωταγωνιστές) και πρωτότυπα χορευτικά (κλασικό έχει μείνει το νούμερο οπού ο Αστέρ χορεύει ανάποδα στο ταβάνι). Ένα κι ένα για τους φίλους του μιούζικαλ και του χορού.

On Moonlight Bay 1951

 

On Moonlight Bay 1951

Νύχτα Έρωτος

Σκηνοθεσία: Roy Del Ruth

Σενάριο: Jack Rose, Melville Shavelson, Booth Tarkington

Είδος: Comedy, Doris Day, Family, Musical, Romance

Διάρκεια: 01:35

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Doris Day: Marjorie Winfield

Gordon MacRae: William Sherman

Jack Smith: Hubert Wakely

Leon Ames: George Winfield

Rosemary DeCamp: Alice Winfield

 

Από εδώ ξεκίνησαν όλα. Κάπως έτσι μετακόμισε η οικογένεια Γουίνφιλντ στη νέα της γειτονιά, για να ακολουθήσουν οι ξεκαρδιστικές καταστάσεις ερωτικής τρέλας και καλπάζουσας αταξίας, από τα δύο της παιδιά! Δείξτε κατανόηση, γιατί οι παρουσιάσεις των ταινιών δεν ήταν με την χρονική σειρά προβολής των. Αναφερθήκαμε πρώτα στην δεύτερη και, σήμερα ακολουθεί η πρώτη! Συμβαίνουν αυτά, ειδικά όταν ανακαλύπτει κανείς την ύπαρξη της δεύτερης ετεροχρονισμένα! Πάντως, το μόνο που μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητας, είναι ότι όσοι αρέσκονται σε οικογενειακές φαρσοκωμωδίες, με πολύ έντονο το αισθηματικό στοιχείο, θα την λατρέψουν! Έτσι, απλά!

Οι Γουίνφιλντ, μια τυπική μεσοαστική Αμερικάνικη οικογένεια, δίνει τις καθημερινές της μάχες εντός και εκτός των οικογενειακών τειχών, άλλοτε εγκλωβισμένη στα κοινωνικά πλαίσια και άλλοτε μαχόμενη υπέρ ιδανικών, ανθρωπιάς και συναισθημάτων. Η κόρη, που υποδύεται η Doris Day, ένα αγοροκόριτσο που αρέσκεται στο μπέηζμπολ, γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο ενός γείτονα που φοιτά στο κολλέγιο της περιοχής. Τα εμπόδια που θα αντιμετωπίσουν οι δύο νέοι είναι πολλά. Τα διλήμματα ακόμη περισσότερα. Παράλληλα, ο μικρός γιός των Γουίνφιλντ θα δώσει ένα πραγματικό ρεσιτάλ παιδικότητας, αδιαφορώντας για τα χρόνια της εφηβείας που έπονται! Άλλωστε, είναι ακόμη 12 ετών! Κάπου εκεί, γύρω από την απίθανη οικονόμο του σπιτιού, οι δύο γονείς θα κληθούν να ζήσουν το παρελθόν τους, να διαχειριστούν το παρόν, αλλά και να ατενίσουν το μέλλον.

 

 

Lavender Hill Mob 1951

Lavender Hill Mob 1951

Η Συμμορία των Εντιμότατων

  

Σκηνοθεσία: Charles Crichton

Σενάριο: T.E.B. Clarke

Είδος: Comedy, Crime

Διάρκεια: 01:21

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Alec Guinness: Holland

Stanley Holloway: Pendlebury

Sid James: Lackery

Alfie Bass: Shorty

Marjorie Fielding: Mrs. Chalk

 

Ο Χόλαντ είναι ένας ντροπαλός συνταξιούχος με όνειρα για πλούτο. Επί 20 χρόνια εργάζονταν ως μεταφορικός πράκτορας μιας τράπεζας κι ο χρυσός περνούσε από τα χέρια του. Η νέα φιλία του με τον Πέντλμπερι, κατασκευαστή σουβενίρ, του φέρνει την ιδέα να κλέψουν το χρυσάφι, να το κάνουν αγαλματάκια του Άιφελ και να το μεταφέρουν στο Παρίσι. Χρειάζονται, όμως, κι επαγγελματίες.

Μια παραγωγή του 1951 από τα βρετανικά Ealing Studios σε σκηνοθεσία του Charles Crichton (που μας έδωσε μετά από 37 χρόνια το Ένα ψάρι που το λέγανε Γουάντα) με πρωταγωνιστή τον απαράμιλλο Alec Guinness. Η ιστορία μας εδώ θέλει ένα υπαλληλάκο μιας τράπεζας (ο Guinness) να σχεδιάζει την τέλεια ληστεία. Συστήνει μια μικρή συμμορία από ετερόκλητα μέλη και οργανώνει λεπτομερώς την κάθε λεπτομέρεια. Δεν έχει υπολογίσει όμως τα παιχνίδια της τύχης, τα οποία θα ανατρέψουν κάθε του σχέδιο και θα δώσουν την ευκαιρία στους πρωταγωνιστές μας να μπλέξουν σε απίστευτες και ευτράπελες καταστάσεις! Όπως μαντεύετε, η ταινία χαρακτηρίζεται από το φλεγματικό βρετανικό χιούμορ. Χαριτωμένα ευχάριστη, τα χρόνια που πέρασαν δεν φαίνονται στην ταινία, η οποία σήμερα εννοείται ότι παρακολουθείται —και μάλιστα ευχάριστα.

 

I'll See You In My Dreams 1951

I'll See You In My Dreams 1951

Θα σε δω στα όνειρά μου

 

Σκηνοθεσία: Michael Curtiz

Σενάριο: Melville Shavelson, Jack Rose,

Louis F. Edelman, Grace Kahn

Είδος: Biography, Comedy, Doris Day, Musical

Διάρκεια: 01:50

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

 

Θα σε δω τα όνειρά μου είναι μια μουσική ταινία του 1951 με πρωταγωνιστές τους Doris Day και Danny Thomas, σε σκηνοθεσία Michael Curtiz. Η ταινία είναι μια βιογραφία του στιχουργού Gus Kahn, και περιλαμβάνει έναν αριθμό τραγουδιών που γράφτηκε από τον Kahn, συμπεριλαμβανομένου του τραγουδιού τίτλου.

 

Detective Story 1951

 

Detective Story 1951

Αστυνομική Ιστορία

 

Σκηνοθεσία: William Wyler

Σενάριο: Philip Yordan, Robert Wyler,

Sidney Kingsley

Είδος: Crime, Drama, Film Noir

Διάρκεια: 01:43

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Kirk Douglas: Det. James McLeod

Eleanor Parker: Mary McLeod

William Bendix: Det. Lou Brody

Cathy O'Donnell: Susan Carmichael

George Macready: Karl Schneider

 

Η καθημερινότητα σε ένα αστυνομικό τμήμα της Νέας Υόρκης, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, με επίκεντρο έναν αδέκαστο αστυνομικό που προσπαθεί με κάθε τρόπο να σύρει στο δικαστήριο ένα γυναικολόγο, ο οποίος έχει πλουτίσει από τις εκτρώσεις.

 

An American In Paris 1951

An American In Paris 1951

Ένας Αμερικανός στο Παρίσι  

Σκηνοθεσία: Vincente Minnelli

Σενάριο: Alan Jay Lerner

Είδος: GENE KELLY-FRED ASTAR, Musical, Romance

Διάρκεια: 01:53

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gene Kelly: Jerry Mulligan

Leslie Caron: Lise Bouvier

Oscar Levant: Adam Cook

Georges Guétary: Henri Baurel

Nina Foch: Milo Roberts

 

Η ταινία Ένας Αμερικανός στο Παρίσι (αγγλ. An American in Paris) είναι μιούζικαλ του 1958 παραγωγής Metro-Goldwyn-Mayer, σε σκηνοθεσία Βιντσέντε Μινέλι. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Τζιν Κέλι (που δημιούργησε και τις χορογραφίες) και η Λέσλι Καρόν. Η μουσική επένδυση της ταινίας βασίστηκε στη μουσική σύνθεση του Τζορτζ Γκέρσουιν με τίτλο An American in Paris, ενώ τους στίχους τον τραγουδιών έγραψε ο αδελφός του Άιρα Γκέρσουιν. Προσθήκες στο μουσικό θέμα της ταινίας έκαναν οι Σολ Τσάπλιν και Τζονι Γκριν και το σενάριο έγραψε ο Άλαν Τζέι Λέρνερ. Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1951, ενώ έλαβε συνολικά έξι αγαλματίδια.

Ο Τζέρι Μάλιγκαν (Τζιν Κέλι), απόμαχος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ζει στο Παρίσι μετά τη λήξη του πολέμου, όπου προσπαθεί να καθιερωθεί ως ζωγράφος. Ο συγκάτοικος του Τζέρι, Άνταμ (Όσκαρ Λεβάν) είναι πιανίστας που προσπαθεί να ορθοποδήσει και συνεργάζεται με τον τραγουδιστή Ανρί Μπορέλ (Ζορζ Γκέταρι). Κάποια στιγμή ο Τζέρι γνωρίζεται με την Μάιλο Ρόμπερτς (Νίνα Φοχ) μια μοναχική γυναίκα της καλής κοινωνίας που διατίθεται να τον βοηθήσει να διακριθεί ως ζωγράφος. Αλλά η Μάιλο ενδιαφέρεται περισσότερο για τον ίδιο τον Τζέρι παρά για την τέχνη του. Ο Τζέρι δεν ανταποκρίνεται στο φλερτ της κι ερωτεύεται τη Λιζ (Λέσλι Καρόν) μια Γαλλίδα που γνωρίζει σε εστιατόριο. Η Λιζ ερωτεύεται επίσης τον Τζέρι, αλλά έχει ήδη σχέση με τον Ανρί, πράγμα το οποίο ο Τζέρι αγνοεί.