Olympia 1. Teil - Fest der Völker
Olympia 2. Teil - Fest der Schönheit
Ολυμπιακοί Αγώνες Βερολίνου του 1936
Πρώτο και δεύτερο μέρος
Της Leni Riefenstahl
Αμφιλεγόμενο πρόσωπο η Leni Riefenstahl. Σπουδαία σκηνοθέτης ή απλό όργανο της Ναζιστικής προπαγάνδας;
Πρώτα-πρώτα πρέπει να μάθουμε να διαχωρίζουμε το ένα από το άλλο. Το να είναι κάποιος σπουδαίος στον τομέα του(τέχνη, αθλητισμός, επιστήμη, κλπ) δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχει ετερόκλητες πολιτικές πεποιθήσεις.
Δεν πρέπει να συγχέουμε το ένα με το άλλο. Αν ένας αθλητής κάνει ένα παγκόσμιο ρεκόρ, θα πρέπει να μάθουμε πρώτα τις πολιτικές του πεποιθήσεις για να αποφασίσουμε αν θα τον επαινέσουμε ή όχι; Όχι βέβαια. Θα τον συγχαρούμε για την επίδοσή του και θα τον ψέξουμε μετά αν οι πολιτικές ιδέες που υποστηρίζει έρχονται σε αντίθεση με το κοινό αίσθημα. Εν πολύς η Λένα είναι σπουδαία καλλιτέχνης. Τώρα ως προς τα ιδεολογικά πιστεύω της, αν ήταν αριβίστρια και προσπαθούσε κάνοντας τα κέφια του καθεστώτος να ανέλθει – άσχετα ποιο ήταν αυτό το καθιστός - ή αν εργάστηκε με γνώμονα την ιδεολογία της, είναι άλλο θέμα.
Πάντως και μετά την πτώση του Ναζισμού εργάστηκε αξιόλογα, άσχετε αν λόγω παρελθόντος δεν έτυχε της ανάλογης αναγνώρισης. Ο Κουστό ο ίδιος την συνεχάρη προσωπικά για την κινηματογράφηση του κόσμου του βυθού. Σε ηλικία που άλλοι ψάχνουν μια θέση στα ΚΑΠΗ, αυτή ασχολήθηκε με καταδύσεις και υποβρύχιες κινηματογραφήσεις.
Ας έλθουμε στην ταινία τώρα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που κινηματογραφήθηκε εξ ολοκλήρου σχεδόν ένα αθλητικό γεγονός. Ο Χίτλερ επένδυσε πολλά στην προσπάθεια να οργανώσει η Γερμανία τους. τούς Ολυμπιακούς αγώνες του 1936. Το καθεστός τους έβλεπε ως πρώτης τάξεως ευκαιρία για να προβάλει στο εξωτερικό τον Χίτλερ ως μεγάλο ηγέτη και να αμβλύνει τις άσχημες γνώμες που είχε ήδη ο κόσμος γι αυτόν. Από πολλούς εκφράστηκαν αντιρρήσεις στο αν έπρεπε η Γερμανία να αναλάβει την οργάνωση των αγώνων, δεδομένου ότι ήδη εφαρμόζονταν φυλετικές διακρίσεις εναντίον μειονοτήτων. Εβραίοι αθλητές είχαν αποκλειστεί από τους αγώνες. Για τον σκοπό αυτό η Δ.Ο.Ε. έστειλε επιτροπή για να εξετάσει επί τόπου αν ευσταθούν οι καταγγελίες. Όπως συμβαίνει συνήθως, η επιτροπή έβγαλε λάδι τους Γερμανούς. Αποφάνθηκε ότι ο αποκλεισμός των εβραίων δεν έγινε με ραζιστικά κριτήρια, αλλά διότι δεν υπήρχαν αξιόλογοι εβραίοι αθλητές για να στελεχώσουν την Γερμανική ομάδα. Τελικά οι Ναζί πήραν την έγκριση.
Ως προς το τελετουργικό, για πρώτη φορά έγινε αφή της φλόγας στην Ολυμπία και μεταφέρθηκε με λαμπαδηδρομία μέχρι το Βερολίνο.
Κατά την τελετή έναρξης, όσων ομάδων οι χώρες είχανίδι ή παροιμία δικτατορικά και φασιστικά καθεστώτα, χαιρετούσαν με τον γνωστό φασιστικό τρόπο απλώνοντας το χέρι ίδιας τον Χίτλερ και προς τους επισήμους και ανταπέδιδαν με ενθουσιώ τον χαιρετισμό αυτό.
Χώρες ίδιας Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία και ίδιας ιδεολογίας χαιρετούσαν με τον τρόπο αυτό.
Να η Γερμανία και η Ιταλία:
Να και οι Έλληναράδες μας. Θαυμάστε τους!
Εξαίρεση δεν έκανε ούτε η Ελληνική αποστολή, μια και κακά τα ψέματα, το καθεστώς διακατέχετο από την ίδια ιδεολογία, άσχετα αν στο τέλος καταλήξαμε σε πόλεμο. Αυτό που ήταν έκπληξη όμως ήταν ότι και η Γαλλία ακόμα χαιρετούσε με αυτόν τον τρόπο!
Τι να σήμαινε αυτό; Έκφραση ιδεολογικής συγγένειας ή γλείψιμο προς τον Χίτλερ για να αποφευχθούν τα χειρότερα;
Αυτοί που πάντως δεν χαιρέτησαν Φασιστικά, ήταν οι Αγγλοσάξονες ,οι Σκανδιναβοί και αρκετοί άλλοι, μεταξύ των οποίων και ο δικός μας Σπύρος Λούης, ο οποίος τιμής ένεκεν παρέλασε ντυμένος φουστανελάς.
Να οι Αμερικάνοι που χαιρετούν με πρωτότυπο τρόπο!
Ο Χίτλερ μάλιστα όταν πληροφορήθηκε ποιος ήταν ο φουστανελάς της Ελληνικής αποστολής,
κατέβηκε, τον χαιρέτισε και συνομίλησε μαζί του:χαιρέτισε και συνομίλησε μαζί του:
Τελικά η τελετή έλιξε με τρόπο που αργότερα αποδείχτηκε ειρωνικός. Ο ουρανός του Βερολίνου καλύφθηκε από χιλιάδες περιστέρια, σύμβολο ειρήνης, όταν μετά από λίγο καιρό η Γερμανία θα αιματοκυλούσε τον κόσμο.
Η πρώτη ταινία ασχολείται με την τελετή έναρξης και τα αγωνίσματα στίβου. Εδώ δεσπόζει οι μορφή του θρυλικού Αφροαμερικάνου Owen που κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια.
Ο Χίτλερ μάλιστα αποχώρισε νωρίτερα εκείνη την ημέρα, για να αποφύγει να χαιρετήσει τον νέγρο αθλητή.
Η δεύτερη ταινία ασχολείται με το δέκαθλο και τα ομαδικά αθλήματα. Ο κινηματογραφικός φακός της Λένι προβάλει την αρμονία και την πλαστικότητα των ανδρικών και γυναικείων γυμνασμένων σωμάτων.
Τελικά για αθλητικούς και πολιτικούς ιστορικούς λόγους, αξίζει να δει κανείς τις δύο αυτές ταινίες. Εξάλλου έχει αποδεδειχθεί ότι πολλές φορές οι ιστορίες επαναλαμβάνονται και όποιος γνωρίζει ιστορία, δεν θα βρεθεί προ εκπλήξεως.
Και μια παράκληση:
Για τα πολιτικά θέματα του τότε και του σήμερα, θα είχαμε ασφαλώς πολλές και ενδιαφέρουσες απόψεις που θα χρειαζόταν ένα αποκλειστικό BLOG για να τις συζητήσουμε. Ο σκοπός όμως αυτού εδώ του BLOG είναι καθαρά η γνωριμία με όχι και τόσο γνωστές πτυχές του κινηματογράφου. Ας μην του αλλάξουμε την φυσιογνωμία λοιπόν ασχολούμενοι με θέματα που δεν έχουν σχέση. Υπάρχουν εξιδικευμένα BLOG για το σκοπό αυτό.
.jpg)
