Pasazerka 1963

Pasazerka 1963

Η Επιβάτιδα

Σκηνοθεσία: Andrzej Munk, Witold Lesiewicz

Σενάριο: Andrzej Munk, Zofia Posmysz

Είδος: Action, History, War

Διάρκεια: 01:02

Γλώσσα: Polish

Παίζουν:

Aleksandra Slaska: Liza

Anna Ciepielewska: Marta

Jan Kreczmar: Walter

Marek Walczewski: Tadeusz

Irena Malkiewicz: Oberaufseherin Madel

 

Μια Γερμανίδα βρίσκεται σε καράβι με προορισμό την Ευρώπη. Στο πρόσωπο μιας γυναίκας, θα επαναφέρει μνήμες από το παρελθόν. Γυρίζει και λέει στον σύζυγό της πως ήταν επιστάτρια στο Άουσβιτς κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά μπόρεσε κι έσωσε τη ζωή μιας γυναίκας. Οι μνήμες ζωντανεύουν…

  

Cleopatra 1963

Cleopatra 1963

Κλεοπάτρα

Σκηνοθεσία: Joseph L. Mankiewicz

Σενάριο: Joseph L. Mankiewicz, Ranald MacDougall,

Sidney Buchman, Plutarch, Suetonius

Είδος: Biography, Drama, History, Romance

Διάρκεια: 03:12

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Elizabeth Taylor: Cleopatra

Richard Burton: Mark Antony

Rex Harrison: Julius Caesar

Pamela Brown: High Priestess

George Cole: Flavius

 

Προκειμένου να εδραιωθεί στο θρόνο της Αιγύπτου, η βασίλισσα Κλεοπάτρα προσεταιρίζεται τον Ιούλιο Καίσαρα, με τον οποίο συνάπτει σχέσεις και αποκτά παιδί. Όμως, ο Καίσαρας δολοφονείται. Τη θέση του στην καρδιά και στο κρεβάτι της θα πάρει ο Μάρκος Αντώνιος.

Θεαματική αναπαράσταση της ζωής της θρυλικής βασίλισσας της Αιγύπτου και μια χολιγουντιανή παραγωγή που, παρά το μύθο που την περιβάλλει, δεν παύει να είναι κακή ως τελικό αποτέλεσμα και να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις μεγαλύτερες αποτυχίες όλων των εποχών. Το πλούσιο παρασκήνιο που συνοδεύει τα γυρίσματα θέλει την Τέιλορ να ασθενεί βαριά, τον αρχικό σκηνοθέτη Ρούμπεν Μαμούλιαν να απολύεται, το ζεύγος Τέιλορ-Μπάρτον -οι οποίοι τότε ξεκίνησαν το θυελλώδη τους δεσμό- να επιδίδεται σε ομηρικούς καβγάδες, και τον Ντάριλ Ζανούκ να επεμβαίνει βάρβαρα στο τελικό μοντάζ, καταστρέφοντας ουσιαστικά το έργο και το όραμα του Μάνκιεβιτς, ο οποίος είχε ετοιμάσει δύο τρίωρες ταινίες ("Καίσαρας και Κλεοπάτρα" και "Αντώνιος και Κλεοπάτρα"). Σε αυτά, προσθέστε τη δημόσια αποκήρυξη του φιλμ εκ μέρους της Τέιλορ -που είδε τις καλύτερες σκηνές της να κόβονται-, το γεγονός ότι τα στούντιο της Fox ερήμωσαν ελλείψει χρημάτων, αλλά και τα χαμένα Όσκαρ στις βασικές κατηγορίες, και θα αντιληφθείτε γιατί το αστρονομικό για την εποχή ποσό των 37 εκατομμυρίων δολαρίων (κατ΄ άλλους 44.000.000) δεν επέστρεψε στα ταμεία. Η παταγώδης αποτυχία της "Κλεοπάτρας" είχε ως αποτέλεσμα η μεν Fox να φτάσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ο δε διευθυντής του στούντιο, Σπύρος Σκούρας, να έρθει σε σύγκρουση με τον Ζανούκ και να απομακρυνθεί. 

 

55 Days At Peking 1963

55 Days At Peking 1963

55 Μέρες στο Πεκίνο

Σκηνοθεσία: Nicholas Ray, Guy Green

Σενάριο: Robert Hamer, Philip Yordan, Bernard Gordon, Ben Barzman

Είδος: Drama, History, War

Διάρκεια: 02:34

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Charlton Heston: Maj. Matt Lewis

Ava Gardner: Baroness Natalie Ivanoff

David Niven: Sir Arthur Robertson

Flora Robson: Dowager Empress Tzu-Hsi

John Ireland: Sgt. Harry

 

Στο Πεκίνο του 1900 αποστολές από δώδεκα χώρες στρατοπεδεύουν έξω από την Απαγορευμένη Πόλη. Όταν οι Μπόξερ εξεγείρονται και η αυτοκράτειρα συδαυλίζει την επανάσταση, οι διπλωμάτες βρίσκονται πολιορκημένοι από φανατισμένους Κινέζους που ζητούν να φύγουν οι ξένοι από τη χώρα τους.

Περιπέτεια μεγάλων διαστάσεων από τον παραγωγό του "Ελ Σιντ" και του "Βασιλέα των Βασιλέων". Με επίκεντρο ιστορικά γεγονότα (η εξέγερση των Μπόξερ στην Κίνα του 1900) παρακολουθούμε την πολιορκία του Πεκίνου, την πτώση της τελευταίας εκπροσώπου της δυναστείας των Μινγκ και τις ιστορίες στρατιωτικών, διπλωματών και απλών ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη των γεγονότων.

Θέαμα, επική διάθεση, ένας φευγαλέος έρωτας και ίντριγκες στην Απαγορευμένη Πόλη είναι τα συστατικά αυτής της μεγάλης εμπορικής επιτυχίας, που απέσπασε δυο υποψηφιότητες στα Όσκαρ του 1964.

  

Harakiri 1962

Harakiri 1962

Χαρακίρι

Σκηνοθεσία: Masaki Kobayashi

Σενάριο: Yasuhiko Takiguchi, Shinobu Hashimoto

Είδος: Action, Drama, History, ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ

Διάρκεια: 02:13

Γλώσσα: Japanese

Παίζουν:

Tatsuya Nakadai: Hanshiro Tsugumo

Akira Ishihama: Motome Chijiiwa

Shima Iwashita: Miho Tsugumo

Tetsuro Tamba: Hikokuro Omodaka

Masao Mishima: Tango Inaba

 

Ένα από τα σπουδαιότερα ιαπωνικά φιλμ όλων των εποχών, και ταυτόχρονα το πιο ύπουλα… αντι-ιαπωνικό, καθώς ο μαρξιστής Masaki Kobayashi ανατινάζει «από τα μέσα» την τελετουργία ενός πανάρχαιου θεσμού: το χαρακίρι, η έσχατη λύση των εξαθλιωμένων και απελπισμένων σαμουράι του 17ου αιώνα, είναι και το μοναδικό μέσο πίεσης για τον πρωταγωνιστή στο κατώφλι μιας φεουδαρχικής οικίας. Ωστόσο, το κόλπο του εκβιασμού δεν πιάνει πια και ο σαμουράι αναγκάζεται να κάνει χαρακίρι με το ξύλινο σπαθί του – το ατσαλένιο έχει αναγκαστεί να το πουλήσει. Απομένει, λοιπόν, να απολαύσετε τη συνταρακτική, απόλυτα επαναστατική ανατροπή που επιχειρεί ο αδίστακτος Kobayashi. Ένα φιλμ ψυχρό, ανατριχιαστικό, με την δύναμη και την ακρίβεια μιας ωρολογιακής βόμβας.

  

he Longest Day 1962

The Longest Day 1962

Η Πιο Μεγάλη Μέρα του Πολέμου

Σκηνοθεσία: Ken Annakin, Andrew Marton

Σενάριο: Cornelius Ryan, Romain Gary, James Jones,

David Pursall, Jack Seddon

Είδος: Action, Drama, History, War

Διάρκεια: 02:58

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Eddie Albert: Col. Thompson

Paul Anka: U.S. Army Ranger

Arletty: Madame Barrault

Jean-Louis Barrault: Father Louis Roulland

Richard Beymer: Pvt. Dutch Schultz

Bourvil: Mayor of Colleville

Richard Burton: Flying Officer David Campbell

 

Η απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία, που πραγματοποιήθηκε την 6η Ιουνίου 1944, έκρινε την τύχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και σήμανε την αρχή του τέλους για τον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ.

Πέντε σκηνοθέτες (ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Ζανούκ), τέσσερις διευθυντές φωτογραφίας, εκατοντάδες κομπάρσοι και πάνω από τριάντα οκτώ πρωταγωνιστές τριών εθνικοτήτων επιστρατεύτηκαν για να υλοποιήσουν το όνειρο του πανίσχυρου παραγωγού της Fox κατά τη δεκαετία του ΄60 Ντάριλ Φ. Ζανούκ: μια επική κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κορνήλιου Ράιαν, που είχε θέμα την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Στις τρεις ώρες που διαρκεί το φιλμ ο θεατής παρακολουθεί με κάθε λεπτομέρεια όσα συνέβησαν στα αντίπαλα στρατόπεδα σε 24 ώρες, δηλαδή από την παραμονή της επίθεσης μέχρι το απόγευμα της 6ης Ιουνίου οπότε και κατέρρευσαν τα μέτωπα των Γερμανών κατά μήκος των ακτών της Νορμανδίας, ενώ δημοφιλείς ηθοποιοί της εποχής (Πίτερ Φόντα, Ρόμπερτ Μίτσαμ, Σον Κόνερι, Μελ Φερέρ, Σαλ Μινέο, Ρόμπερτ Βάγκνερ κ.ά.) εμφανίζονται σε μικρούς ρόλους. Με τα μέτρα ενός δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ, το "The Longest Day" διακρίνεται για την ακρίβεια και την αντικειμενικότητά του. Συγκρινόμενο με μια σύγχρονη παραγωγή, και ειδικά με το "Στρατιώτη Ράιαν" που στο πρώτο ημίωρο αναπαριστά την απόβαση στην ακτή Όμαχα, δείχνει την ηλικία του. Ωστόσο, ως εγχείρημα παραμένει ακόμα και σήμερα μεγαλειώδες, με άψογη αναπαράσταση των ιστορικών γεγονότων και με θαυμάσια ασπρόμαυρη φωτογραφία, για την οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ.

Un Taxi Pour Tobrouk 1961

Un Taxi Pour Tobrouk 1961

Ένα ταξί για το Τομπρούκ

Σκηνοθεσία: Denys de La Patellière

Σενάριο: Michel Audiard, René Havard, Denys de La Patellière

Είδος: Drama, History, War, Γαλλικά

Διάρκεια: 01:28

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Hardy Kruger: Le capitaine Ludwig von Stegel

Lino Ventura: le brigadier Theo Dumas

Maurice Biraud: François Gensac

Charles Aznavour: Samuel Goldmann

 Οι περιπέτειες 4 Γάλλων στρατιωτών (Lino Ventura, Charles Aznavour, Maurice Biraud, German Cobos) και ενός Γερμανού αιχμαλώτου τους (Hardy Kruger), να φτάσουν στις συμμαχικές γραμμές. Οι κωμικές σκηνές εναλλάσσονται με τις δραματικές, η αγωνία με την δράση, η ζωή με τον θάνατο...

  

Judgment At Nuremberg 1961

Judgment At Nuremberg 1961

Τα Απόρρητα της Νυρεμβέργης

Σκηνοθεσία: Stanley Kramer

Σενάριο: Abby Mann, Montgomery Clift

Είδος: Drama, History

Διάρκεια: 03:06

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Spencer Tracy: Chief Judge Dan Haywood

Burt Lancaster: Dr. Ernst Janning

Richard Widmark: Col. Tad Lawson

Marlene Dietrich: Mrs. Bertholt

Maximilian Schell: Hans Rolfe 

Στη μεταπολεμική Νυρεμβέργη τέσσερις Γερμανοί κρατικοί λειτουργοί δικάζονται επειδή συνεργάστηκαν με τους ναζί. Ενώ η δίκη προχωρεί, η Ευρώπη οδεύει προς διαίρεση σε ανατολικό και δυτικό μπλοκ.

 

Kapo 1960

Kapo 1960

Σκλάβοι Χωρίς Αλυσίδες

Σκηνοθεσία: Gillo Pontecorvo

Σενάριο: Franco Solinas, Gillo Pontecorvo, Suso Cecchi d'Amico

Είδος: Drama, History, War, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:58

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Susan Strasberg: Edith / alias Nicole Niepas

Laurent Terzieff: Sascha

Emmanuelle Riva: Terese

Didi Perego: Sofia

Gianni Garko: Karl / German Soldier

 

Σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η νεαρή Εβραία Ίντιθ έχει βρει συντροφιά στον ευγενικό γιατρό του στρατοπέδου, ο οποίος κρύβει την αληθινή της καταγωγή κι έτσι αυτή μπορεί να εργάζεται ως φύλακας («κάπο»). Όμως, η Ίντιθ καταλαμβάνεται από την εξουσία που της δίνει η θέαση και φτάνει να γίνει η ίδια μια ναζί. Αυτό που θα την προσγειώσει είναι ο θάνατος ενός φίλου.

  

Viva Zapata! 1952

Viva Zapata! 1952

 

Σκηνοθεσία: Elia Kazan

Σενάριο: John Steinbeck, Edgecumb Pinchon

Είδος: Elia Kazan, History, WESTERN

Διάρκεια: 01:53

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Marlon Brando: Emiliano Zapata

Jean Peters: Josefa Zapata

Anthony Quinn: Eufemio Zapata

Joseph Wiseman: Fernando Aguirre

Arnold Moss: Don Nacio

 

Εκ πρώτης όψεως, η ταινία VIVA ZAPATA του 1952 μοιάζει άσχετη μέσα στη φιλμογραφία του σκηνοθέτη Ηλία Καζάν.

Η ταινία είναι η ιστορία του Μεξικάνου επαναστάτη Εμιλιάνο Ζαπάτα, ένας στοχασμός για τις αντιφάσεις της Επανάστασης και την εσωτερική πάλη του Ζαπάτα,ειδικά όταν πάρει την Εξουσία.

Η ταινία προέρχεται από το μυθιστόρημα του μεγάλου συγγραφέα John Steinbeck (ο οποίος βοήθησε και στη συγγραφή του σεναρίου).

Ο Εμιλιάνο Ζαπάτα ήταν ηγέτης της Μεξικανικής Επανάστασης, προστάτης των φτωχών αγροτών της πατρίδας του. Γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1879 στο χωριό Ανενκουίλκο. Γόνος ευκατάστατου κτηνοτρόφου, έμεινε ορφανός στα 16 του χρόνια και εργάστηκε ως εκπαιδευτής αλόγων.

Την εποχή εκείνη, τη χώρα κυβερνούσε ο στρατηγός Πορφίριο Ντίας, η δικτατορία του οποίου σήμανε μια εποχή εγκατάλειψης των μεταρρυθμίσεων, ενώ το 85% της γης ανήκε στο 2% του πληθυσμού. Ο Ζαπάτα ανέπτυξε από νωρίς αντιπολιτευτική δράση και το 1909 εξελέγη πρόεδρος μιας τοπικής ομάδας για τη διεκδίκηση της καλλιεργήσιμης γης, που είχε κατασχεθεί προς όφελος των μεγαλογαιοκτημόνων. Εξαιτίας της δράση του, κλήθηκε στο στρατό, όπου υπηρέτησε για επτά μήνες.

Το Νοέμβριο του 1910, η εξαθλίωση των αγροτών οδήγησε σε μία εξέγερση υπό τον Μαδέρο. Ο Ζαπάτα τάχθηκε στο πλευρό του, πήρε τα όπλα και με σύνθημα «γη κι ελευθερία» ηγήθηκε των επαναστατημένων αγροτών, καταλαμβάνοντας όλο και περισσότερα εδάφη.

Όταν αντιλήφθηκε ότι το αίτημα για μεταρρυθμίσεις είχε εγκαταλειφθεί από τον Μαδέρο, κατάρτισε το δικό του αγροτικό πρόγραμμα, γνωστό ως Σχέδιο Αγιάλα. Με αυτό απαιτούσε την κατάσχεση της γης απ' όλους τους ξένους και του 1/3 των εδαφών των φεουδαρχών, καθώς και την επιστροφή των εδαφών που είχαν κατασχεθεί από τους ντόπιους. Σύμφωνα με το Σχέδιο Αγιάλα, όλες οι κατασχεθείσες εκτάσεις θα αποτελούσαν κοινοκτημοσύνη των ινδιάνικων κοινοτήτων.

 

Στο πλευρό του συγκεντρώνονταν όλο και περισσότεροι αγρότες, ενώ οι απόψεις του υποστηρίχτηκαν και από πολλούς διανοούμενους, που συνέδεσαν τις θεωρίες του με αυτές του Καρλ Μαρξ. Μετά την καταστολή της εξέγερσης του Μαδέρο, το Φεβρουάριο του 1913, ο Ζαπάτα ένωσε τις δυνάμεις του με αυτές του Πάντσο Βίλα στο βορρά και συνέχισε τον αγώνα του, ακόμα κι όταν έπεσε η δικτατορία του Ντίας. Μαζί κατέλαβαν τρεις φορές την πόλη του Μεξικού, αλλά αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.

Στις 10 Απριλίου του 1919 ο Ζαπάτα έπεσε θύμα ενέδρας. Εκτελέστηκε εν ψυχρώ από τις κυβερνητικές δυνάμεις, κατά τη συνάντησή του με έναν στρατηγό που υποτίθεται ότι ήθελε να προσχωρήσει στην επανάσταση.

Για τους εχθρούς του, ο Εμιλιάνο Ζαπάτα υπήρξε ένας ακραίος μηδενιστής και οι ενέργειές του είχαν ως μοναδικό σκοπό τη ληστεία. Για τους αυτόχθονες λαούς, υπήρξε σωτήρας και ήρωας της επανάστασης. Έγινε θρύλος ενώ ζούσε ακόμη. Αναρίθμητες ιστορίες και τραγούδια γι' αυτόν λέγονται ακόμη και σήμερα, ενώ ο τάφος είναι ένα από τα πιο σεβάσμια μνημεία για τους ιθαγενείς του Νότιου Μεξικού.           

Στην ταινία Ο Marlon Brando ως Ζαπάτα δίνει μια μεγαλειώδη ερμηνεία με ισάξιο συμπαραστάτη τον Anthony Quinn (στο ρόλο του αδερφού του), που του απέφερε και το πρώτο του όσκαρ (β' ανδρικού ρόλου).

Hiroshima Mon Amour 1959

 

Hiroshima Mon Amour 1959

Χιροσίμα, Αγάπη μου

Σκηνοθεσία: Alain Resnais

Σενάριο: Marguerite Duras

Είδος: Drama, History, Romance, War, Γαλλικα

Διάρκεια: 01:30

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Emmanuelle Riva: Elle

Eiji Okada: Lui

Stella Dassas: Mother

Pierre Barbaud: Father

Bernard Fresson: German Love

 

Χιροσίμα* 1957. Ένα ανώνυμο ζευγάρι θα ζήσει για 24 ώρες έναν τυχαίο παθιασμένο έρωτα. Παντρεμένοι και οι δύο. Ο άνδρας, γιαπωνέζος αρχιτέκτονας από τη Χιροσίμα, έλειπε στον πόλεμο όταν έγινε η πτώση της βόμβας. Η γυναίκα, γαλλίδα ηθοποιός (που τώρα βρέθηκε στη Χιροσίμα για να παίξει σε μια ταινία για την ειρήνη), τότε ζούσε στην πόλη που είχε γεννηθεί, την επαρχιακή Nevers. Και για τους δύο, η πτώση της βόμβας είχε σημάνει το τέλος του πολέμου και την αρχή μιας καινούργιας ζωής.

Η ταινία ξεκινά με την εικόνα των δύο γυμνών σωμάτων των εραστών, την οποία διαδέχονται εικόνες νεκρών, ακρωτηριασμένων , παραμορφωμένων σωμάτων των θυμάτων της βόμβας. Εκείνος θα διηγηθεί σ’εκείνη τις συνέπειες που είχε η πτώση της βόμβας (πράξη κάποιων άλλων) στη ζωή του και στην οικογένειά του. Εκείνη, θα αποκαλύψει σ’εκείνον τη σχέση που είχε με τον «εχθρό», έναν Γερμανό στρατιώτη και τις συνέπειες της «άτιμης» αυτής επιλογής της για την ίδια και τους δικούς της.

Κατά τη διάρκεια της δικής του αφήγησης, βλέπουμε σκηνές της καταστροφής της Χιροσίμα, σαν να παρακολουθούμε ντοκυμανταίρ. Η δική της εξιστόρηση πλαισιώνεται από εικόνες των γεγονότων στα οποία αναφέρεται, στη Nevers. Εκείνη θα ζήσει τη Χιροσίμα μέσα από αυτόν και εκείνος τη Nevers μέσα από εκείνη. Το ανώνυμο πρόσωπο ταυτίζεται με την πόλη που έχει όνομα. Η πορεία του προσώπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το περιβάλλον στο οποίο ζει.

Ο Alain Resnais, μέσα από τους ποιητικούς διαλόγους της Marguerite Duras, αφηγείται παράλληλα δύο ιστορίες με αριστοτεχνικό τρόπο, συνδυάζοντας τεχνικές και εναλλάσσοντας συνεχώς το παρόν με το παρελθόν, δημιουργώντας την αίσθηση ότι χρόνος δεν υπάρχει τόσο στην ταινία όσο και έξω από την κινηματογραφική αίθουσα την παροντική ιστορία του εφήμερου έρωτα του ζευγαριού και την ιστορία τόσο των νικημένων όσο και των χαμένων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ιδωμένο μέσα από το παρελθόν των πρωταγωνιστών. Νικητές και νικημένοι έζησαν τον πόνο, την τραγωδία, την απώλεια, τα οποία έχουν περάσει πια στη λήθη. Την ίδια κατάληξη θα έχει και η ιστορία των εραστών. Όπως και οποιαδήποτε ερωτική ιστορία ή ανθρώπινη πράξη.

Το Hiroshima mon amour, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, μπορεί να θεωρηθεί αργό σε ρυθμό και συνεπώς ίσως λίγο κουραστικό. Ο Resnais όμως έκανε μια καταπληκτική και ειλικρινέστατη ταινία που στον καθένα έχει κάτι να πει και που αξίζει οπωσδήποτε να δει κανείς μόνο στο σινεμά.

 

 

Die Brücke 1959

 

Die Brücke 1959

Η Γέφυρα

 

Σκηνοθεσία: Bernhard Wicki

Σενάριο: Manfred Gregor, Michael Mansfeld,

Heinz Pauck, Bernhard Wicki

Είδος: Crime, Drama, History, War

Διάρκεια: 01:38

Γλώσσα: Γερμανικά

Παίζουν:

Folker Bohnet: Hans Scholten

Fritz Wepper: Albert Mutz

Michael Hinz: Walter Forst

Frank Glaubrecht: Jurgen Borchert

Karl Michael Balzer: Karl Horber

 

Ένα αντιπολεμικό αριστούργημα του Bernhard Wicki.

    Η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος, εκτός από μορφές τέχνης είναι και τρόποι με τους οποίους ένας λαός βλέπει την ιστορία του και τον εαυτό του. Η μεταπολεμική γερμανική κοινωνία και κουλτούρα έχει δώσει κορυφαία παγκοσμίως δείγματα χρήσης τού κινηματογράφου ως συλλογικής κοινωνικής αυτοκριτικής και αυτογνωσίας (κάτι που δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα δει στην Ελλάδα – κοινώς αρνούμαστε πεισματικά να δούμε τα χάλια μας και αρεσκόμαστε να ευλογάμε τα γένεια μας με τις γνωστές ψευδοϊστορικές κινηματογραφικές γραφικότητες που προβάλλονται σε κάθε εθνική επέτειο).

    Ταινίες γνήσιας συλλογικής πολιτικής και ιστορικής αυτοκριτικής όπως «Η Πτώση» (2004), «Στάλινγκραντ» (1993), «Το Σύμπλεγμα Μπάαντερ-Μάινχοφ» (2008), «Το Κύμα» (2008), «Η Χαμένη Τιμή Τής Καταρίνα Μπλουμ» (1975) και αυτό το αριστούργημα του 1959, αποδεικνύουν ότι η επανάκαμψη (και μάλιστα μετά από δύο συντριπτικές συνεχόμενες ήττες σε παγκόσμιους πολέμους) μιας χώρας σαν τη Γερμανία δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε μόνο, ούτε κυρίως σε οικονομικές αιτίες, αλλά μάλλον στο μεγαλιθικό πολιτισμικό της υπόβαθρο (κάτι που στην περίπτωση της Γερμανίας υπάρχει από τον 18ο αιώνα, δηλ. πολύ προτού η Γερμανία γίνει κάν χώρα και η μεταγενέστερη υπερδύναμη που γνωρίζουμε.

    Σε αυτη τη κατηγορία ανήκει και η αντιπολεμική ταινία Η Γέφυρα (Die Brücke), η πρώτη ταινία αυτού του είδους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα έργο του Μπέρνχαρτ Βίκι απο το 1959, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάνφρεντ Γκρέγκορ Ντορφμάιστερ.

    Μια ομάδα παιδιών από τη Γερμανία διατάσσονται να υπερασπιστούν μια μικρή αχρείαστη γέφυρα κατά τους τελευταίους μήνες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κι ενώ οι στρατιώτες της βέρμαχτ φεύγουν υπό την πίεση των Αμερικανών, τα παιδιά παραμένουν στη θέση τους, γεμάτα υπερηφάνεια για να τα ναζιστικά ιδεώδη.

Ben-Hur 1959

 

Ben-Hur 1959

ΜΠΕΝ ΧΟΥΡ

Σκηνοθεσία: William Wyler

Σενάριο: Lew Wallace, Karl Tunberg, Gore Vidal,

Maxwell Anderson, S.N. Behrman

Είδος: Action, Adventure, Drama, History, Romance

Διάρκεια: 03:32

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Charlton Heston: Judah Ben-Hur

Jack Hawkins: Quintus Arrius

Haya Hararee: Esther

Stephen Boyd: Messala

Hugh Griffith: Sheik Ilderim 

Ο απόλυτος θρίαμβος των μεγεθών και του larger than life Χόλιγουντ: 202 λεπτά δράσης, τα 11 Όσκαρ, η σεκάνς της αρματοδρομίας που έχει αποκτήσει διαστάσεις θρύλου, κι όλα αυτά για την ιστορία ενός σκλάβου που διάγει βίο παράλληλο με τον Ιησού. Αξίζει τον κόπο, διότι είναι ο ορισμός του έπους-ποταμού και της μεγαλειώδους ανάπλασης εποχής – και ας προκαλεί τουλάχιστον το μειδίαμα ως ιδεολογικό κατασκεύασμα. Θα έδινα ο ίδιος το καλό παράδειγμα, αν άντεχα να ξαναδώ τα μούτρα του κυρίου Heston (κι άσ’ τον).

Ένας Ιουδαίος πρίγκιπας, ο Ιούδας Μπεν-Χουρ, κατηγορείται άδικα για απόπειρα δολοφονίας του κυβερνήτη της Ιερουσαλήμ και οδηγείται στα κάτεργα. Όταν ελευθερωθεί θα έρθει αντιμέτωπος με έναν παλιό του φίλο, τον Ρωμαίο Μεσάλας, ο οποίος φαίνεται να είναι ο υπεύθυνος για τις συμφορές που τον έχουν βρει.

Η ταινία που απογείωσε το σινεμά «χλαμύδας» και που με 11 Όσκαρ κρατάει ακόμα το ρεκόρ, μαζί με τον Τιτανικό και τον τρίτο Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Κόστισε 15 εκατομμύρια δολάρια, βάζοντας την MGM στα πρόθυρα χρεοκοπίας, και έβγαλε άμεσα 70, αλλά, σε στοιχεία του 1989, είχαν ανέλθει στα 90 παγκοσμίως. 300 διαφορετικά σκηνικά κατασκευάστηκαν και μέσα σε αυτά υπήρχαν πάνω από ένα εκατομμύριο αντικείμενα! Σκηνοθέτης επιλέχτηκε ο William Wyler, ο οποίος ήταν βοηθός του Fred Niblo στην εκδοχή του 1925.

Η πιο κλασική, φυσικά, σκηνή είναι αυτή της αρματοδρομίας. Εμφανίζονται 15.000 κομπάρσοι θεατές, οι περισσότεροι στην ιστορία του σινεμά. Οι υπεύθυνοι της MGM έψαχναν, αρχικώς, το πώς θα έμοιαζε το στάδιο. Αφού οι περισσότεροι ιστορικοί, όπου απευθύνθηκαν, τους απογοήτευσαν, στράφηκαν στην ταινία του 1925 και έκαναν μια κόπια εκείνου του σκηνικού. Οι κασκαντέρ έμαθαν τους ηθοποιούς να οδηγούν τα άρματα. Ανάμεσα τους, ο Charlton Heston ήταν ο χειρότερος μαθητής. Την κρίσιμη στιγμή κούνησε τα χαλινάρια και δεν συνέβη τίποτα. Τότε, κάποιος από το κοινό φώναξε «giddy-up» και τα άλογα πετάχτηκαν στην κούρσα και ο σταρ παραλίγο να πέσει πίσω. Την σκηνή την σκηνοθέτησε ο βετεράνος κασκαντέρ Yakima Canutt. Την θέση του Heston την είχε αναλάβει ο ίδιος του ο γιος. Ο Joe Cunutt, στην σκηνή που πετάγεται στο διπλανό άρμα εν μέσω σύγκρουσης, χτύπησε άσχημα στο πηγούνι. Όμως, κατάφερε να επανέλθει και να συνεχίσει το γύρισμα. Φυσικά, η σκηνή έμεινε ως είχε και απλά γυρίστηκε ένα πλάνο με τον Heston να επανέρχεται στο άρμα του. Παραδόξως, δεν υπήρχε κανένα άλλο ατύχημα στα γυρίσματα αυτά. Όταν τελείωσε το έργο, οι παραγωγοί αποφάσισαν να καταστρέψουν το σκηνικό, για να μη χρησιμοποιηθεί από Ιταλούς δημιουργούς ψευδοϊστορικών ταινιών!

Η MGM ήθελε ένα αυθεντικό αντίγραφο ρωμαϊκού πλοίου για τα κοντινά στην ναυμαχία. Τότε ανατέθηκε σε έναν άνθρωπο που είχε περάσει μια ζωή μελετώντας την ρωμαϊκή ναυπηγική να παρουσιάσει σχέδια. Όταν τα σχέδια έφτασαν στα χέρια του ντεκορατέρ Mauro Zambuto, αυτός αναφώνησε «Μα αυτό το πλοίο είναι πολύ βαρύ! Θα βουλιάξει!». Όμως, οι παραγωγοί διέταξαν να κατασκευαστεί και το έριξαν στην θάλασσα. Όλα έμοιαζαν τέλεια, όταν ένα μικρό κυματάκι έκανε το πλοίο να βουλιάξει! Τελικά το πλοίο αναγέρθηκε και τοποθετήθηκε μέσα σε μια λιμνούλα, με ψεύτικο ντεκόρ ουρανού. Μέσω χημικών διεργασιών, τα σκοτεινά νερά της λιμνούλας έδειξαν γαλάζια όπως της Μεσογείου. Ακόμα και έτσι, αργότερα ανακάλυψαν ότι η κάμερα δεν χωρούσε μέσα! Εντέλει το μετέφεραν σε στούντιο της Ρώμης και του έκαναν τις απαραίτητες μετατροπές. Φυσικά μιλάμε για τα στούντιο της Τσινετσιτά.

Ο Burt Lancaster απόρριψε τον ρόλο του Μπεν-Χουρ με μεγάλη ευκολία και με την αιτιολογία ότι δεν ήθελε να προωθήσει χριστιανικά μηνύματα. Ο διάσημος ηθοποιός ήταν δηλωμένος άθεος. Ο, δε, Paul Newman αρνήθηκε κι αυτός, αιτιολογώντας ότι δεν είχε τα κατάλληλα πόδια για να φορέσει χλαμύδα! Τέλος, ο ρόλος πήγε στον Rock Hudson και αυτός τον δέχτηκε. Όμως, ο μάνατζερ του τού πρότεινε να αποσυρθεί, γιατί υπήρχαν ομοφυλοφιλικά υπονοούμενα στο σενάριο…

 

 

The Silent Enemy 1958

 

The Silent Enemy 1958

Στο Βράχο του Γιβραλτάρ

 

Σκηνοθεσία: William Fairchild

Σενάριο: Marshall Pugh, William Fairchild

Είδος: Action, Biography, History, War

Διάρκεια: 01:52

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Laurence Harvey: Lieutenant Crabb / R.N.V.R.

Dawn Addams: Third Officer Jill Masters / W.R.N.S.

Michael Craig: Leading Seaman Knowles

John Clements: The Admiral

Sid James: Chief Petty Officer Thorpe

 

Το Silent Enemy είναι μια βρετανική ταινία δράσης του 1958 σε σκηνοθεσία του William Fairchild. Πρωταγωνιστεί στον Λόρενς Χάρβεϊ ως Lionel "Buster" Crabb και περιγράφει τα κατορθώματά του κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1941 στην Μεσόγειο, οι Ιταλοί επανδρώνουν υποβρύχια άρματα με σκοπό να περισυλλέξουν ότι μπορούν από τα βυθισμένα συμμαχικά πλοία. Ο υποβρύχιος ναρκαλιευτής Λάιονελ Κραμπ φτάνει στο Γιβραλτάρ για να οργανώσει άμυνες στις επιχειρήσεις αυτές, αλλά βρίσκει μόνο δύο Βρετανούς δύτες που δύνανται να τον βοηθήσουν. Το χειρότερο όλων είναι ότι υποψιάζεται πως οι Ιταλοί χρησιμοποιούν τις ισπανικές ακτές ως μυστική βάση για τις επιχειρήσεις τους...

Cyrano De Bergerac 1950

 

Cyrano De Bergerac 1950

Σερανό Ντε Μπερζερακ

Σκηνοθεσία: Michael Gordon

Σενάριο: Edmond Rostand, Brian Hooker, Carl Foreman

Είδος: Adventure, Crime, Drama, History, Romance

Διάρκεια: 01:53

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

José Ferrer: Cyrano

Mala Powers: Roxane

William Prince: Christian

Morris Carnovsky: Le Bret

Ralph Clanton: De Guiche

 

Ο χαρισματικός ξιφομάχος και λόγιος Σιρανό ντε Μπερζεράκ κρατάει κρυφή την αγάπη του για την Ρωξάνη. Ο λόγος ακούει στην τεράστια μύτη του, που τον κάνει να πιστεύει ότι αυτή δεν θα τον θέλει. Χρησιμοποιεί έναν νεαρό ιππότη για να τις μεταδώσει τα ποιήματα του, αλλά ο ιππότης και η Ρωξάνη ερωτεύονται.

Πρόκειται χωρίς αμφιβολία για την καλύτερη κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας του χαρισματικού ιππότη/ποιητή με την εξωφρενική μύτη που ερωτεύεται την όμορφη Ρωξάνη και φοβάται να την διεκδικήσει (λόγω μύτης ή λόγω του έμφυτου fear of commitment των αντρών;). Τον ήρωα ενσαρκώνει ο Jose Ferrer στον καλύτερο ρόλο της καριέρας του ενώ ο σκηνοθέτης σοφά ενισχύει τα διαλογικά μέρη της ταινίας με δράση η οποία καθόλου δεν υπονομεύει τον λόγο που παίζει και τον βασικό ρόλο στην σχέση Συρανό – Ρωξάνης. Εξαιρετικά κοστούμια σφιχτοδεμένο σενάριο και συγκροτημένη σκηνοθεσία μας θυμίζουν ότι δεν τις κάνουν ποια τέτοιες ( τις ταινίες, εννοώ…).

Απόλυτα ρομαντική / ευγενής ταινία και ένα κλασικό αριστούργημα που αποτελεί μια εξαίσια κινηματογραφική εμπειρία. Αυτός ο διασκεδαστικός αντί-ήρωας, βάζει κάτω πολλούς Superman και αντιπροσωπεύει τους down, μελαγχολικούς και τα θύματα της προκατάληψης και της απόρριψης. Ένας lonesome ποιητής για τους ανθρώπους που υποφέρουν και μια άκρως γοητευτική ιστορία άπιαστου ερώτα που είναι καταδικασμένος να μείνει μυστικός από το έξοχο έργο του Έντμοντ Ρόσταν. Υπέροχες ποιητικές ατάκες, ειρωνική ματιά στους εξουσιαστές (π.χ. λέει ένας από αυτούς, καταδικάζω τις μονομαχίες αλλά είναι ώρα για πόλεμο) και μια ωδή για την ανεξαρτησία, την ελευθερία, τον αγώνα για το κέρδος της αγάπης και την αγωνία μπροστά στο μεγάλο μυστήριο της γυναίκας. Αξέχαστες οι σκηνές κάτω απο το μπαλκόνι της Ρωξάνης, απογείωση στα τελευταία λεπτά της αποκάλυψης των αισθημάτων μιας ζωής από τον Σιρανό με αποκορύφωμα το φινάλε.

Ο αξεπέραστος Χοσέ Φερέρ με τον ρόλο του Σιρανό δίνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της δεκαετίας του ‘50 και μένει στην ιστορία των μεγάλων ερμηνευτών του κινηματογράφου.

Βραβείο Όσκαρ ερμηνείας για το 1950 δικαίως στον Χοσέ Φερέρ. Ο σκηνοθέτης Μάικλ Γκόρντον που δούλεψε με δεξιοτεχνία σε αυτό το φιλμ διώχτηκε αργότερα από την επιτροπή Μάκ-Κάρθι και πέρασε στην black list. Επανήλθε αργότερα, μετά από αρκετά χρόνια, σκηνοθετώντας κομεντί και κωμωδίες

 

 

Raintree County 1957

Raintree County 1957

Όσα Δεν Σβήνει ο Χρόνος

  

Σκηνοθεσία: Edward Dmytryk

Σενάριο: Millard Kaufman, Ross Lockridge Jr.

Είδος: 1957, Drama, History, Romance,

Διάρκεια: 03:02

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Montgomery Clift: John Wickliff Shawnessy

Elizabeth Taylo: Susanna Drake Shawnessy

Eva Marie Sain: Nell Gaither

Nigel Patrick: Professor Jerusalem Webster Stiles

Lee Marvin: Orville 'Flash' Perkins

 

Ο ιδεαλιστής Τζον Γουίκλιφ αφήνει την αγαπημένη του από το σχολείο, Νελ, και παντρεύεται την πλούσια Σουζάνα από την Νέα Ορλεάνη. Μαθαίνει πως η μητέρα της Σουζάνα πέθανε σε άσυλο ανιάτων, κάτι που σημαίνει πως και η σύζυγος του φέρει την ίδια ασθένεια και πως για αυτό τον ξεγέλασε να την πάρει. Θα αφήσει το σπίτι του και θα καταταχτεί στον στρατό για να πολεμήσει στον ανελέητο Εμφύλιο Πόλεμο.

Μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών!

Χαρακτηρίστηκε ως το cinemascope "Όσα παίρνει ο Άνεμος" (ακόμη και ο ελληνικός τίτλος αντανακλά αυτή τη σύγκριση).

Ελίζαμπεθ Τέηλορ και Μοντγκόμερι Κλιφτ, σε ένα επικό μελόδραμα στα χρόνια του Αμερικάνικου Εμφυλίου! 4 Υποψηφιότητες για Όσκαρ (Α' γυναικείου, σκηνικών, κουστουμιών, μουσικής).

Μια από τις πιο αριστουργηματικές μουσικές που έχουν γίνει ποτέ και που μπαίνει συχνά σε λίστες με τα καλύτερα κινηματογραφικά σκορς.