For A Few Dollars More 1966

For A Few Dollars More 1965

Μονομαχία στο Ελ Πάσο

  

Σκηνοθεσία: Sergio Leone

Σενάριο: Sergio Leone, Fulvio Morsella, Luciano Vincenzoni,

Sergio Donati, Enzo Dell'Acqua

Είδος: Action, Clint Eastwood, Drama, Thriller, WESTERN

Διάρκεια: 02:10

Γλώσσα: Italian

Παίζουν:

Clint Eastwood: Monco

Lee Van Cleef: Col. Douglas Mortimer

Gian Maria Volonté: El Indio (The Indian)

Mara Krupp Mary: Hotel Manager's Beautiful Wife

Luigi Pistilli: Groggy / Member of Indio's Gang

 

Δύο γνωστοί κυνηγοί επικηρυγμένων φτάνουν ως το Ελ Πάσο, προκειμένου να συλλάβουν έναν επικίνδυνο ληστή. Παρά τον έντονο ανταγωνισμό τους, ο μόνος τρόπος να τα καταφέρουν είναι να συμμαχήσουν.

«Για Μια Χούφτα Δολάρια», «Μονομαχία στο Ελ Πάσο», «Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος». Η τριλογία του Σέρτζιο Λεόνε με πρωταγωνιστή τον Κλιντ Ίστγουντ, που ανήγαγε τα γουέστερν σπαγγέτι σε μεγάλη κινηματογραφική τέχνη. Όλα τα στοιχεία του Φαρ Ουέστ (ο ατρόμητος πιστολάς με το ατάραχο παρουσιαστικό, η ληστεία, ο επικηρυγμένος, το σαλούν, οι μονομαχίες, οι αχανείς πεδιάδες) ανάγονται σε μια μυθική σφαίρα του κυρίαρχου αρσενικού και συνθέτονται ως απόλυτη φόρμα (το σινεμά «κοιτάει» το γουέστερν, «κοιτάει» το σινεμά) υπό την κυριαρχία της κάμερας που συλλαμβάνει μεγάλα πανοραμικά πλάνα ή πολύ κοντινά γκρο σε σκληρά ανέκφραστα πρόσωπα, ενώ ο χρόνος κυλά μεθοδικά, με πανέξυπνο στατικό σασπένς, καταγράφοντας αναμονές των αναμετρήσεων. Σε αυτό το δεύτερο φιλμ, ο Λεόνε κινείται σε μια ευρεία δραματουργική γκάμα, από το παραμυθένιο στοιχείο της αλάνθαστης σκόπευσης που ολοκληρώνεται με ένα άγγιγμα από χιούμορ, έως τη σχεδόν σαιξπηρικού ύφους δραματική απόδοση του χαρακτήρα του αρχιληστή, μέσα από μια υπολανθάνουσα ιστορία εκδίκησης και κάθαρσης, ενώ η τόσο οργανικά δεμένη επική μουσική του Ένιο Μορικόνε αποθεώνει το όλο αποτέλεσμα. Σπάνια τόσο καλλιτεχνικά, αισθητικά έργα, είχαν τόσο μεγάλη λαϊκή απήχηση.

 

FOR A FISTFUL OF DOLLARS 1966

FOR A FISTFUL OF DOLLARS  1964

Για μια Χούφτα Δολάρια

  

Σκηνοθεσία: Sergio Leone

Σενάριο: Sergio Leone, Fulvio Morsella, Luciano Vincenzoni

Sergio Donati, Enzo Dell'Acqua

Είδος: , Action, Adventure, Clint Eastwood, WESTERN

Διάρκεια: 02:12

Γλώσσα: Italian

Παίζουν:

Clint Eastwood: Monco

Lee Van Cleef: Col. Douglas Mortimer

Gian Maria Volonté: El Indio (The Indian)

Mara Krupp Mary: Hotel Manager's Beautiful Wife

Luigi Pistilli: Groggy / Member of Indio's Gang

 

Ο Κλιντ Ίστγουντ φτάνει στην πόλη - ο μυστηριώδης άντρας χωρίς όνομα και χωρίς πολλά λόγια, με γενειάδα, σομπρέρο και πόντσο - και το "σπαγγέτι γουέστερν" γεννιέται. Ο Λεόνε δανείστηκε το θέμα του από το "Γιοζίμπο" του Κουροσάβα, τόσο απροκάλυπτα, που οι Γιαπωνέζοι παραγωγοί τον απείλησαν με μήνυση. Σκοπός του ήταν να επιστρέψει το γουέστερν στις παλιές καλές μέρες του με τη δράση και το πιστολίδι, πριν επικρατήσει μια τάση μοντερνισμού και ψυχολογικών προεκτάσεων.

Η ταινία έγινε μεγάλη επιτυχία με τη βοήθεια της μινιμαλιστικής μουσικής του Ένιο Μορικόνε, που γίνεται σφύριγμα στα χείλη ακόμα και σήμερα. Η ταινία ανέδειξε το σκηνοθετικό ταλέντο, του άγνωστου μέχρι τότε Σέρτζιο Λεόνε, ο οποίος δημιούργησε σχολή και επιγόνους (οι ταινίες του διδάσκονται σε κινηματογραφικές σχολές), ενώ επηρέασε άμεσα τη διαφήμιση και το κλιπ. Ο τρόπος που οι ήρωες μπαίνουν στο κάδρο είναι μοναδικός, όπως και η χρήση του γκρο πλάνου σε λεπτομέρειες στα πρόσωπα των ηθοποιών (από το οποίο χτίζεται το σασπένς), αλλά και το έξοχο μοντάζ.

The Good, the Bad and the Ugly 1966

The Good, the Bad and the Ugly 1966

Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος

Σκηνοθεσία: Sergio Leone

Σενάριο: Luciano Vincenzoni, Sergio Leone

Είδος: Action, Adventure, Clint Eastwood, Western

Διάρκεια: 02:41

Γλώσσα: Italian

Παίζουν:

Eli Wallach: Tuco

Clint Eastwood: Blondie

Lee Van Cleef: Sentenza / Angel Eyes

Aldo Giuffrè: Alcoholic Union Captain (as Aldo Giuffre')

Luigi Pistilli: Father Pablo Ramirez

Rada Rassimov: Maria

 

Δυο πιστολέρο, πρώην συνεταίροι, γίνονται αντίπαλοι. Η μοίρα θέλει να συνεργαστούν ξανά, όταν ένας ετοιμοθάνατος στρατιώτης τούς εκμυστηρεύεται ότι σε κάποιο νεκροταφείο υπάρχουν θαμμένα σακιά με χρυσά νομίσματα. Όμως, το θησαυρό αναζητά και ένας τρίτος άντρας.

Χαράς ευαγγέλια για τους φίλους των γουέστερν και ειδικά εκείνων του Σέρτζιο Λεόνε, αφού, έπειτα από το "Κάποτε στη Δύση" που κυκλοφόρησε μερικούς μήνες πριν, τώρα μπορούν να χαρούν και το "Ο Καλός ο Κακός και ο Άσχημες", σε μία έκδοση αντάξια του μύθου που συνοδεύει την ταινία. Πρόκειται για το τρίτο κατά σειρά γουέστερν-σπαγγέτι που γύρισε ο Λεόνε με πρωταγωνιστή τον Κλιντ Ίστγουντ. Είχαν προηγηθεί το "Για μια χούφτα δολάρια" και η "Μονομαχία στο Ελ Πάσο".

Η ιστορία διαδραματίζεται στα βάθη της άγριας δύσης, την εποχή που ο αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος, έχει ήδη κριθεί υπέρ των Βορείων. Στις αχανείς εκτάσεις της αμερικανικής ενδοχώρας, τρεις άνδρες προσπαθούν να φτάσουν σε έναν θησαυρό, θαμμένο μαζί με έναν πεσόντα του πολέμου. Και ο καθένας από αυτούς θα χρησιμοποιήσει μεθόδους ανάλογους του χαρακτήρα του. Ο Κακός (Λι βαν Κλιφτ) θα βασανίσει και θα σκοτώσει. Ο Ασχημος (Ελάι Γουάλας) θα μεταχειριστεί την κουτοπονηριά και την προδοσία. Και ο Καλός (Κλιντ Ίστγουντ) θα χρησιμοποιήσει το μυαλό του, το κυνικό του χιούμορ και την εκπληκτική του ικανότητα στο περίστροφο. Κι ενώ η ζυγαριά θα κλίνει άλλοτε προς τη μία κι άλλοτε προς την άλλη κατεύθυνση, εμείς θα γινόμαστε μάρτυρες της μοναδικής κινηματογραφικής ιδιοφυίας του ιταλού σκηνοθέτη που θύμισε στους Αμερικανούς, τον τρόπο με τον οποίο γυρίζονται τα γουέστερν.

Τα μακρόσυρτα γενικά πλάνα της υπαίθρου, συνδυάζονται με πολύ κοντινά στα πρόσωπα των ηρώων, μετατρέποντας τους, από κοινούς θνητούς σε μυθικές φιγούρες, ενώ οι γωνίες λήψης και ο ρυθμός της κάθε μονομαχίας οριοθετούν έναν χωροχρόνο που είναι αδύνατο να υπάρξει έξω από την οθόνη, καθώς είναι αντιρεαλιστικός και αποκλειστικά κινηματογραφικός. Παράλληλα, φανερώνεται σε όλο του το μεγαλείο, ο περφεξιονισμός του Λεόνε. Κάθε κάδρο είναι σχεδιασμένο μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Κάθε πυροβολισμός έχει χορογραφηθεί ξεχωριστά. Κάθε ήχος έχει ενορχηστρωθεί τέλεια. Και πάνω από όλα αυτά, ενσωματωμένο πλήρως στην αφήγηση, ξεχωρίζει το πασίγνωστο "σφύριγμα" του Ένιο Μορικόνε, το μουσικό θέμα της ταινίας, που είναι αδύνατον να σβηστεί από τη μνήμη εκείνου που θα το ακούσει.

  

Flags of Our Fathers (2006)

Flags of Our Fathers (2006)

ΟΙ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ

Σκηνοθεσία: Clint Eastwood

Σενάριο: William Broyles Jr, Paul Haggis

Είδος: Action, Adventure, Dra

Διάρκεια: 2h 15min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Ryan Phillippe: John "Doc" Bradley

Jesse Bradford: Rene Gagnon

Adam Beach: Ira Hayes

John Benjamin Hickey: Keyes Beech

John Slattery: Bud Gerber

Barry Pepper: Mike Strank

Jamie Bell: Ralph: "Iggy" Ignatowski

     Η πιο αιματηρή μάχη που έδωσε η Αμερική κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, στο Ιαπωνικό νησί Ίβο Ζίμα είναι η βάση για τη νέα ταινία του Clint Eastwood. Μια στιγμή της μάχης αποτυπωμένη πάνω σε φιλμ απεικονίζει πέντε πεζοναύτες και έναν τραυματιοφορέα νοσοκόμο του Ναυτικού να υψώνουν την αμερικάνικη σημαία πάνω στο βουνό Σουριμπάσι. Η φωτογραφία αποτέλεσε για την Αμερική αναφορά ελπίδας και για τους κυβερνώντες πηγή εσόδων για τον ανεφοδιασμό του στρατιωτικού υλικού. Η συγκίνηση που έδινε η φωτογραφία στον κόσμο ήταν μεγάλη και η σημασία της έμεινε ανεξίτηλη στον χρόνο. Οι άντρες της φωτογραφίας επιστρέφουν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να γίνουν ήρωες και να υπηρετήσουν την πατρίδα τους μαζεύοντας χρήματα για να συνεχιστεί ο πόλεμος. Ο Τζον «Γιατρός» Μπράντλευ (Ryan Phillippe), ο Άιρα Χέιζ (Adam Beach) και ο Ρένι Γκάνιον (Jesse Bradford) είναι «αληθινοί» ήρωες πολέμου παρόλο που δεν ήταν αυτοί οι πρώτοι που ύψωσαν τη σημαία. Γιατί έζησαν τον πόλεμο, έχασαν φίλους στο πεδίο της μάχης και τώρα προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους έχοντας αφήσει όμως ένα κομμάτι της ψυχής τους στα μαύρα χώματα της Ιβο Ζίμα.

Το σενάριο της ταινίας πολύ εύστροφα επιμελημένο από τους William Boyles Jr. και Paul Haggis μας μεταφέρει στο πεδίο της μάχης μέσα από τα μάτια των πρωταγωνιστών, των στρατιωτών που ζούσαν καθημερινά την απειλή του θανάτου αλλά είχαν την ανδρεία να πεθάνουν ένδοξα για την πατρίδα και κυρίως για τους φίλους τους. Το σενάριο λειτουργεί με πολλές παράλληλες πλοκές παρουσιάζοντας στο κοινό την προσπάθεια του γιου του Τζον Μπράτλευ να μάθει την ιστορία του ετοιμοθάνατου πατέρα του, τις αιματηρές εξελίξεις που οδήγησαν στην ύψωση της σημαίας αλλά και την εκστρατεία για την αγορά ομολογίων για τον πόλεμο. Clint Eastwood σκηνοθετεί την ταινία- συμπαραγωγή με τον Steven Spielberg και τον Robert Lorenz- αποφεύγοντας να μιμηθεί το Save Private Ryan αλλά δανειζόμενος αρκετά στοιχεία από την παλιότερη ταινία του Spielberg. Παρουσιάζει το χάος του πολέμου με όμορφα πανοραμικά πλάνα ενώ με συναφές μοντάζ μεταφέρει την αίσθηση της βίας του πολέμου. Η φωτογραφία είναι καταπληκτική ενώ οι εικόνες απεικονίζονται κυρίως σε άσπρο, μαύρο και πρασινωπό χρώμα που τοποθετούν την πλοκή στο παρελθόν και θυμίζουν το υλικό που υπάρχει σήμερα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι ηθοποιοί κάνουν την ταινία πολύ συγκινητική χωρίς μεγάλη προσπάθεια αφού το μοντάζ και η σκηνοθεσία τους επιτρέπει να παράγουν δράμα χωρίς υπερβολικούς διαλόγους. Η ταινία όμως δεν εστιάζει τόσο στους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών και το δέσιμο με κάποιον από τους στρατιώτες είναι αδύνατο Παράλληλα, η μεταφορά της πλοκής από το παρελθον στο παρόν και από τη μάχη στους ήρεμους δρόμους των αμερικανικων πόλεων γίνεται σε συχνά διαστήματα. Έτσι, η προσέγγιση αυτή κλέβει λίγο από το συναίσθημα και κουράζει τους θεατές. Το Flags Of Our Fathers δεν είναι μια κλασσική ταινία πολέμου αλλά επιτρέπει πολλά στοιχεία της πραγματικότητας να απομυθοποιήσουν εκτός από τους «στημένους» ήρωες και τους πραγματικούς, αφανείς ήρωες πολέμου. Όσον αφορά δε στο γενικότερο αίσθημα πατριωτισμού που πηγάζει από την ταινία, το ελληνικό κοινό μένει μάλλον αδιάφορο μπροστά στα μαρκετινίστικα κόλπα των Αμερικάνων του ’45 για να τονώσουν το εθνικό φρόνημα και να γράψουν ιστορία.