Murder 1930

 Murder 1930

Δολοφονία

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Clemence Dane, Helen Simpson, Alfred Hitchcock,

Walter C. Mycroft, Alma Reville

Είδος: HITCHCCOCK, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 01:44

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Herbert Marshall: Sir John Menier

Norah Baring: Diana Baring

Phyllis Konstam: Doucie Markham

Edward Chapman: Ted Markham

Miles Mander: Gordon Druce

 

Η Ντιάνα Μπάρινγκ, ηθοποιός σε περιπλανώμενο θίασο, βρίσκεται κοντά την ώρα που ανακαλύπτεται το πτώμα μιας δολοφονημένης γυναίκας. Κατηγορείται για φόνο και καταδικάζεται με ανεπαρκή στοιχεία. Ένας από τους ενόρκους, ο Σερ Τζον Μένιερ, πιστεύει στην αθωότητα της και προσπαθεί να το αποδείξει. Οι έρευνές του τον οδηγούν στον περιπλανώμενο θίασο όπου ανακρίνει τα μέλη της. Μαθαίνει πως η φωνή ενός άνδρα ακούστηκε το βράδυ του φόνου. Η ανακάλυψη του σκοτεινού άνδρα είναι η μοναδική ελπίδα που έχει η νεαρή Ντιάνα να γλιτώσει από την εκτέλεση.

 

Juno And The Paycock 1930

Juno And The Paycock 1930

Η Ήρα και το παγόνι

Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock

Σενάριο: Sean O'Casey, Alfred Hitchcock

Είδος: Drama

Διάρκεια: 1h 25min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Maire O'Neill= Κα. Maisie Madigan

Edward Chapman = Καπετάνιος Boyle

Sidney Morgan = 'Joxer' Daly

Sara Allgood = Κα. Boyle ('Juno')

John Laurie = Johnny Boyle

Dave Morris = Jerry Devine

Kathleen O'Regan = Mary Boyle

Στις παραγκουπόλεις του Δουβλίνου κατά τη διάρκεια του Ιρλανδικού Εμφυλίου Πολέμου, ο καπετάνιος Boyle (Edward Chapman) ζει σε ένα διαμέρισμα δύο δωματίων με τη σύζυγό του Juno (Sara Allgood) και τα δύο μικρά παιδιά τους Mary (Kathleen O'Regan) και Johnny (John Laurie) ). Η Juno αποκαλεί τον σύζυγό της "το Paycock", (παγόνι), γιατί τον θεωρεί τόσο χρήσιμο και μάταιο όσο το παγώνι. Η Juno δουλεύει ενώ ο καπετάνιος γυροφέρνει στο διαμέρισμα όταν δεν πίνει τα λιγοστά οικονομικά της οικογένειας στο μπαρ της γειτονιάς.

Η κόρη της Mary έχει δουλειά, αλλά απεργεί ενάντια στη άσχημη συμπεριφορά της εργοδοσίας εις βάρος ενός συναδέλφου της. Ο γιος Johnny έχει καταστεί σχεδόν ανάπηρος αφού έχασε ένα χέρι και τραυματίστηκε σοβαρά στο γοφό του σε μια μάχη με τους Black και Tans κατά τη διάρκεια του Ιρλανδικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας. Αν και ο Johnny έχει πάει με την πλευρά που είναι κατά κατά της Συνθήκης, κατέδωσε στην Ιρλανδική αστυνομία ένα μέλος του  IRA που στη συνέχεια το εκτέλεσαν. Ο Paycock λέει στον φίλο του Joxer (Sidney Morgan) την αηδία του για τον πληροφοριοδότη, αγνοώντας ότι αυτός είναι ο γιος του. Ο IRA υποψιάζεται τον Johnny και τον διατάζει να παρουσιαστεί για ανάκριση, αλλά αυτός αρνείται, διαμαρτυρόμενος υσχηριζόμενος ότι οι πληγές του δείχνουν ότι έχει κάνει το χρέος του για την Ιρλανδία.

Ο καπετάνιος πληροφορείται ότι θα λάβει μία σημαντική κληρονομιά. Χαρούμενος ο καπετάνιος δανείζεται χρήματα έναντι της της κληρονομιάς (που δεν έχει ακόμη λάβει), και τα ξοδεύει αβάστα σε νέα έπιπλα και ένα γραμμόφωνο. Οι οικογενειακοί φίλοι προσκαλούνται σε ένα αυτοσχέδιο πάρτι.

Ο καπετάνιος μαθαίνει σύντομα ότι η κληρονομιά έχει χαθεί επειδή ο Μπένταμ έκανε λάθος στη σύνταξη της διαθήκης. Ο καπετάνιος κρατά μυστικό τα κακά νέα μέχρι να εμφανιστούν οι πιστωτές. Ακόμη και ο Joxer διαδίδει με χαρά τα νέα της ανύπαρκτης κληρονομιάς στους πιστωτές. Το κατάστημα επίπλων κατασχέτει τα έπιπλα. Ο ράφτης απαιτεί χρήματα για τα νέα ρούχα. Η ιδιοκτήτρια του μπαρ κυρία Madigan (Maire O'Neill) παίρνει το γραμοφωνο για να καλύψει τα χρέη τρου καπετάνιου στο μπαρ.

Ωστόσο, το χειρότερο δεν έχει έρθει ακόμη. Η Mary αποκαλύπτει ότι έχει ντροπιάσει την οικογένεια όταν μείνει έγκυος από τον Κάρολο, ο οποίος εξαφανίστηκε μετά την αποκάλυψη. Ο πρώην αρραβωνιαστικός της, ο Τζέρι, διακηρύσσει την αγάπη του για τη Mary και προσφέρεται να την παντρευτεί μέχρι που έμαθε για την εγκυμοσύνη της. Κατά τη διάρκεια απουσίας των γονιών του, ο Τζόνι συλλαμβάνεται από τον IRA και το σώμα του αργότερα βρέθηκε γεμάτο σφαίρες. Συνειδητοποιώντας ότι η οικογένειά τους έχει καταστραφεί, η Mary δηλώνει: "Είναι αλήθεια. Δεν υπάρχει Θεός." Αν και πλήρως εξουθενωμένη η Juno, επιπλήττει την κόρη της, λέγοντας ότι θα χρειαστούν τόσο τον Χριστό όσο και την Παναγία για να αντιμετωπίσουν τη θλίψη τους. Μόνο, ωστόσο, θρηνεί τη μοίρα του γιου της μπροστά στα οικογενειακά εικονίσματα της άδειας κατοικίας, όντας πεπεισμένη ότι ο καπετάνιος θα παραμείνει άχρηστος και θα φύγει με τη Mary.

Η ταινία στο youtume:

https://www.youtube.com/watch?v=th7YIxy8d2o

Hell's Angels 1930

Hell's Angels 1930

Άγγελοι της κολάσεως

Σκηνοθεσία: Howard Hughes, Edmund Goulding

Σενάριο: Marshall Neilan, Joseph Moncure March

Είδος: Drama, War

Διάρκεια: 2h 7min

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: manos

Παίζουν:

Ben Lyon = Monte Rutledge

James Hall = Roy Rutledge

Jean Harlow = Helen

John Darrow = Karl Armstedt

Lucien Prival = Baron Von Kranz

Frank Clarke = Lt. von Bruen

Τα δύο αδέλφια, ο bon-viveur Monte Rutledge (Βnen Lyon) και ο χαμηλών τόνων, συνεσταλμένος, αναρχικός Roy (James Hall) κατατάσσονται στην (τότε) ΡΑΦ για να πολεμήσουν τους Γερμανούς στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.

Χωρίς να το ξέρει ο Roy, ο αδελφός του του έχει "κλέψει" την γυναίκα των ονείρων του, Helen (Jean Harlow), την οποία έχει αγιοποιήσει στα μάτια του, ενώ αυτή δεν είναι πολύ διαφορετική από μία ελαφριά ερωτική πεταλουδίτσα...

Οταν σε μία αποστολή στα βάθη της Γερμανίας το αεροπλάνο τους καταρρίπτεται και ο Roy θέλει να μιλήσει για να επιβιώσει, ο αδελφός του Marte παίρνει μία σκληρή απόφαση..

Πολεμική ταινία, η οποία όμως αφιερώνει χρόνο για να αναπτύξει την δραματική μορφή των κύριων χαρακτήρων της, με έντονες σκηνές αεροπορικών μαχών του Α παγκοσμίου. Τα πρωτόλεια αεροπλάνα της εποχής εμπλέκονται σε αερομαχίες, επιθέσεις εναντίον μεταγωγικών-zeppelin, βομβαρδισμούς επιγειων στόχων, αλλά και μεγαλειώδεις σκηνές καταστροφής αεροσκαφών στην μάχη.....

Οι ερμηνείες είναι μέτριες, με εξαίρεση αυτή της Harlow, που πράγματι υποδύεται την πρόστυχη Helen πειστικά και ατμοσφαιρικά.

Εντύπωση κάνουν το αντι-πολεμικό ξέσπασμα του Roy (μου φάνηκε απίστευτο πως "πέρασε" έτσι σε Αμερικανική ταινία του 1930...) και εκεί που ο καπετάνιος του Zeppelin διατάζει το πλήρωμα να "αυτοκτονήσουν" για να χάσει βάρος (και αυτοί, στο όνομα του Κάιζερ, πέφτουν από τα 2000 μέτρα...)!

Θα έλεγα ότι η ταινία του σκηνοθέτη, μεγιστάνα και ερημίτη Howard Hughes αξίζει περισσότερο για το αεροπορικό της μέρος δηλ.,την ιστορική καταγραφή των εναερίων πολεμικών μηχανών της εποχής, παρά για το ερμηνευτικό.

Η ταινία κόστισε 3,8 εκατομμύρια δολάρια στον κροίσος Howard Hugues. Ήταν τόσο μεγάλο το ποσό που ήταν απόλυτα φυσιολογικό ότι δεν έβγαλε κέρδη στην πρώτη της διανομή. Ήταν η ακριβότερη ταινία ως τότε.

Ο Hugues προσέλαβε αυθεντικούς πιλότους από τον Α Παγκόσμιο για να συμμετέχουν στη ταινία. Κι ο ίδιος, λάτρης της πτήσης, πέταξε για την ταινία, αλλά κατέληξε να συντριβεί με κάποια σπασμένα κόκαλα. Τρεις πιλότοι πέθαναν στα γυρίσματα, λόγω των απίστευτων τρικ που επέβαλε ο μεγαλομανής κροίσος.

Η ταινία είχε ξεκινήσει να γυρίζεται από το 1928 ως βωβή. Μάλιστα, η Greta Niessen είχε τον ρόλο που κατέληξε στην Jean Harlow. Όταν βγήκαν τα ηχητικά συστήματα, η ταινία ξεκίνησε από την αρχή.

Η ταινία γυρίστηκε ασπρόμαυρη με οχτώ λεπτά δίχρωμου Technicolor. Αυτά τα λεπτά είναι τα μόνα έγχρωμα στην καριέρα της Jean Harlow. Όμως, ο Hugues έβαλε τους τεχνικούς του να χρωματίσουν καρέ-καρέ κι όλη την υπόλοιπη ταινία με το χέρι. Μάλιστα, επειδή ήθελε πολλές κόπιες, οι τεχνικοί έπρεπε να κάνουν τα ίδια σε όλες!

Τα αυθεντικά έγχρωμα καρέ είχαν εξαφανιστεί για πάρα πολλά χρόνια. Δέκα χρόνια, όμως, από τον θάνατο του John Wayne (1989), ο γιος του, Michael, ανακοίνωσε πως βρήκε μια κόπια στα αρχεία του πατέρα του. Πάνω σε αυτήν στηρίχθηκε η αποκατάσταση της. Ο διάσημος σταρ είχε παίξει στο Jet Pilot του Hugues κι εκεί, λογικά, του είχε δοθεί ως δώρο η κόπια.

Η ταινία —μετά από τόσα χρόνια— δεν θα έλεγα ότι βλέπεται μόνο για εγκυκλοπαιδικούς σκοπούς. Οι σκηνές αερομαχιών είναι όντως πολύ εντυπωσιακές και οι δραματικές σκηνές στο τέλος της ταινίας είναι επίσης συναισθηματικά δυνατές. Βέβαια, σε πολλά σημεία φαίνεται ότι η ταινία ξεκίνησε ως βωβή αλλά με την έλευση του ήχου αναγκάστηκαν(;) οι ηθοποιοί να πετάνε ατάκες ο ένας στον άλλο για να γεμίσουν το διάλογο, δυστυχώς.

Η ταινία στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=R3T-stdspeY

Der Blaue Engel 1930

Der Blaue Engel 1930

Ο ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Σκηνοθεσία: Josef von Sternberg

Σενάριο: Heinrich Mann, Carl Zuckmayer

Είδος: Drama, Music

Διάρκεια: 1h 44min

Γλώσσα: Γερμανικά

Υπότιτλοι: cerigo

Παίζουν:

Emil Jannings = Καθηγητής Immanuel Rath

Marlene Dietrich = Lola Lola

Kurt Gerron = ο μάγος

Rosa Valetti            = Guste, η γυναίκα του

Hans Albers = Mazeppa, Ο δυνατός άνδρας

Reinhold Bernt = Ο κλόουν

Ο καθηγητής Ρατ, εργάζεται σε ένα λύκειο και είναι ο τυπικός, παλαιών αρχών αυστηρός δάσκαλος, που ζει μια άχαρη, μίζερη και άδεια ζωή. Δεν ξέρει τίποτα άλλο από σπίτι-δουλειά. Καταπιέζει τους μαθητές του, που τον τρέμουν, και δεν ζει καμιά χαρά. Όταν ανακαλύπτει ότι μερικοί μαθητές του συχνάζουν σε ένα καμπαρέ, τον «Γαλάζιο άγγελο», αποφασίζει να πάει εκεί, για να τους βρει για να τους πιάσει. Εκεί, όμως βρίσκεται αντιμέτωπος με κάτι που δεν είχε ποτέ φανταστεί: στη σκηνή του καμπαρέ, βγαίνει η σαγηνευτική τραγουδίστρια Λόλα Λόλα, η οποία, με τολμηρή εμφάνιση, τραγουδά για τον έρωτα και την ελεύθερη φύση του. Ο Ρατ, αντί να μαλώσει τους μαθητές του, μπλέκεται στα δίχτυα του έρωτα της νεαρής αυτής πανέμορφης καμπαρετζούς.

Μέσα του ξεσπά ένα άσβεστο πάθος για την Λόλα, που δεν σταματά πουθενά. Ο ξεπεσμός του καθηγητή αρχίζει. Η Λόλα τον κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει και ο Ρατ όλο και περισσότερο βυθίζεται σε αυτό τον κόσμο των ύποπτων νάιτκλαμπ και χάνει το κοινωνικό του στάτους και την αξιοπρέπειά του, για χάρη της περίφημης Λόλα…

Ένας ρόλος που έφερε την διεθνή αναγνώριση του τεράστιου ταλέντου της Marlene Dietrich και έδωσε συνέχεια στην αποθέωση του Jannings, που μόλις είχε κερδίσει το πρώτο Όσκαρ ανδρικού ρόλου στην ιστορία και είχε ήδη πρωταγωνιστήσει με τεράστια επιτυχία σε ταινίες του Murnau. Τραγούδι, γοητεία και στοιχεία του γερμανικού εξπρεσιονισμού στις αρχές του ομιλούντος κινηματογράφου.

Earth 1930

Earth 1930

ΓΗ

Σκηνοθεσία: Aleksandr Dovzhenko

Σενάριο: Aleksandr Dovzhenko

Είδος: Drama

Διάρκεια: 1h 15mi

Παίζουν:

Stepan Shkurat = Opana

Semyon Svashenko = Vasili 'Basil' Opan)

Yuliya Solntseva = Αδελφή του

Yelena Maksimova = Natalya – Αρραβωνιαστικιά του

Nikolai Nademsky = Semyon 'Simon' Opanas

Ivan Franko = Arkhip Whitehorse – Πατέρας του

Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η Γη είναι το πιο σημαντικό επίτευγμα του εντυπωσια­κού σοβιετικού βωβού κινηματογράφου. Ο Dovzhenko ήταν ένας νεωτεριστής που εμπνε­όταν από τη λαϊκή τέχνη – σε αντίθεση με τους σύγχρονούς του Marc Chagall και Sholem Aleichem. H ωδή του στην έναρξη της κολεκτιβοποίησης στην Ουκρανία είναι γεμάτη από παραληρηματικές εικόνες : χωράφια με στάρια που σαλεύουν με τον άνεμο, εικόνες με ώριμα φρούτα, άλογα που τρέπονται σε φυγή. Οι χωρικοί υποδέχονται με χαρά το νέο τρα­κτέρ και αρχίζουν να ονειρεύονται μια καινούρια ζωή.

Οι κουλάκοι όμως (οι μικροϊδιοκτήτες γης) που έχουν απομείνει συνωμοτούν με σκοπό να δολοφονήσουν τον αρχηγό του κομματικού συμβουλίου του χωριού. Ο θάνατός του ωστόσο κάνει τους χωρικούς ακόμα πιο αποφασιστικούς. Το φινάλε της ταινίας συγκλονίζει το θεατή. καθώς ο Dovzhenko συν­δυάζει τα θέματα της γέννησης, του θανάτου, του τρύγου, της προόδου και

Ωστόσο, μια απλή περίληψη της υπόθεσης δεν μπορεί να αποδώσει την εκπληκτική αι­σθητική της ταινίας, που δεν εκτιμήθηκε από τη σοβιετική λογοκρισία. Ανάμεσα στις σκηνές που αφαιρέθηκαν είναι αυτή στην οποία, ως σύμβολο ενότητας, οι χωρικοί ουρούν πάνω στο τρακτέρ και η σκηνή όπου οι άνδρες αντλούν δύναμη και ανακούφιση βάζοντας τα χέρια τους μέσα στις μπλούζες των γυναικών. Αν κάποιος θέλει να εντοπίσει τις καταβολές του Andrei Tarkovsky, πρέπει να δει αυτή την ταινία.             

Η ταινία στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=cWejwULugfg

   

L'age D'or 1930

L'age D'or 1930

Η ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ

Σκηνοθεσία: Luis Buñuel

Σενάριο: Luis Buñuel, Salvador Dalí

Είδος: Comedy, Drama

Διάρκεια: 1h

Υπότιτλοι: PSiF

Παίζουν:

Gaston Modot = Ο άνδρας

Lya Lys = Η γυναίκα

Caridad de Laberdesque = Μαρκίσιος Chambermaid

Max Ernst = Αρχηγός των λιστών

Artigas = Κυβερνήτης

Lionel Salem = Δούκας του Blangis

Germaine Noizet = Μαρκήσιος X

Duchange = Μαέστρος της ορχίστρας

Bonaventura Ibáñez = Μαρκήσιος του X

Χρυσή Εποχή (πρωτότυπος τίτλος στα γαλλικά: L'Âge d'Or) είναι ο τίτλος υπερρεαλιστικής ταινίας του σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ, σε σενάριο του ιδίου και του ζωγράφου Σαλβαδόρ Νταλί.[1] Αποτελεί τη δεύτερη, κατά χρονολογική σειρά, συνεργασία του Μπουνιουέλ με τον Νταλί, που ακολούθησε την δημιουργία του Ανδαλουσιανού Σκύλου (1929). Παραγωγός της ταινίας ήταν ο Le Vicomte de Noailles, ο οποίος εξασφάλισε στον Μπουνιουέλ απόλυτη ελευθερία έκφρασης. Προβλήθηκε δημόσια, για πρώτη φορά, τον Οκτώβριο του 1930, στο Studio 28 του Παρισιού, προκαλώντας αρκετές αντιδράσεις, οι οποίες οδήγησαν τελικά στην απαγόρευσή της, με αφορμή ένα επεισόδιο στις 3 Δεκεμβρίου του 1930, όταν μέλη της εθνικιστικής γαλλικής Πατριωτικής Νεολαίας, διέκοψαν την προβολή της, προκαλώντας βανδαλισμούς. Μία εβδομάδα μετά το επεισόδιο, ο αρχηγός της γαλλικής αστυνομίας απαγόρευσε την ταινία εν ονόματι της διασφάλισης της δημόσιας τάξης. Μετά την επανέκδοσή της, προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Αμερική, το 1979 και στο Παρίσι το 1981. Η κριτικός κινηματογράφος Pauline Kael, περιέγραψε τη Χρυσή Εποχή ως "την περισσότερο σκανδαλώδη" ταινία του Μπουνιουέλ, "υπερρεαλιστική, ονειρική και ηθελημένα πορνογραφικά βλάσφημη".

Η ταινία έχει κοινά στοιχεία με τον Ανδαλουσιανό Σκύλο και διακρίνεται από αμιγώς υπερρεαλιστικά χαρακτηριστικά, δίχως να ακολουθεί μία συμβατική, λογική ακολουθία γεγονότων, αν και κεντρικό και σταθερό ρόλο στην υπόθεση διαδραματίζει ο έρωτας ενός ζευγαριού. Μέσα από μία αλληλουχία εικόνων και σκηνών, οι Μπουνιουέλ και Νταλί εκφράζονται, μεταξύ άλλων, γύρω από την αστική τάξη, το φετιχισμό ή τους θεσμούς της οικογένειας και της εκκλησίας, συχνά με διάθεση παρωδίας και πρόκλησης. Ο ίδιος ο Μπουνιουέλ έγραψε για το έργο ότι αποτελούσε μία ταινία "για ένα τρελό έρωτα, για μια ακατανίκητη έλξη, που όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, σπρώχνει τον ένα στον άλλο, έναν άντρα και μια γυναίκα που δεν καταφέρνουν ποτέ να ενωθούν".

O Μπουνιουέλ αναφέρει στην αυτοβιογραφία του πως αν και αρχικά ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Νταλί πάνω στη συγγραφή του σεναρίου, τελικά εξαιτίας συνεχών διαφωνιών μεταξύ τους, χώρισαν φιλικά και ολοκλήρωσε το σενάριο μόνος του. Σημειώνει ωστόσο πως ο Νταλί του έστελνε επιστολές με ιδέες, τουλάχιστον μία εκ των οποίων χρησιμοποιήθηκε στην ταινία και πρόκειται για τη σκηνή κατά την οποία ένας άνθρωπος περπατά με μία πέτρα πάνω στο κεφάλι περνώντας δίπλα από ένα άγαλμα που έχει επίσης μία πέτρα στο κεφάλι.

Η ταινία στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=v_OvUmyona8

Die Drei von der Tankstelle (1930)

Die Drei von der Tankstelle (1930)

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΟ

Και ενώ στην Αμερική της δεκαετίας του 30, τα μιούζικαλ δίνουν και παίρνουν, η Ευρώπη προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει με ένα είδος θεάματος στο οποίο έχει μακρά παράδοση. Την οπερέτα. Έτσι μετά τις θεατρικές οπερέτες έχουμε τα φιλμ οπερέτες. Ένα από αυτά ήταν και το Γερμανικό του 1930: Die Drei von der Tankstelle. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 15 Σεπτεμβρίου του 1930 στο Βερολίνο. Η μουσική ήταν του Werner Richard Heymann ενώ τους στοίχους των τραγουδιών έγραψε ο Robert Gilbert, και προταγωνιστούσαν οι Willy Fritsch, Oskar Karlweis και Heinz Rühmann, που τους πλαισίωνε η Lilian Harvey.

Remake της ταινίας έγινε το 1955, αλλά δεν θεωρείται ανώτερη αυτής του 1930.

Η υπόθεση της ταινίας: Τρεις γλεντζέδες φίλοι, οι Βίλη, Κουρτ και Χανς επιστέφοντας από ένα ταξίδι που ξεφάντωσαν, με οδύνη διαπιστώνουν ότι έχουν χάσει τα πάντα. Έχουν πτωχεύσει και οι δικαστικοί κλητήρες τους κατάσχουν τα πάντα. Μόνο το αυτοκίνητο και ο σκύλος τους απέμεινε! Σε έναν επαρχιακό δρόμο μένουν από βενζίνη. Διαπιστώνουν ότι αν και πρόκειται για πολυσύχναστο δρόμο δεν υπάρχει βενζινάδικο εκεί κοντά. Τότε τους έρχεται η ιδέα να πουλήσουν το αυτοκίνητο και με τα χρήματα που θα εισπράξουν να ανοίξουν βενζινάδικο. Πράγματι, το κάνουν και δείχνει να τα πηγαίνουν αρκετά καλά. Στο βενζινάδικο δουλεύουν με βάρδιες. Μία νεαρά σοφερίνα, η Λίλιαν (Lilian Harvey), κακομαθημένη κόρη πλούσιας οικογένειας, γνωρίζεται σταδιακά και με τους τρεις φίλους, χωρίς αυτοί να γνωρίζουν ότι έχει γνωριστεί και με του τρεις μια και δουλεύουν με βάρδιες. Όλοι τους την φλερτάρουν και αυτή κολακεύεται και δέχεται το φλερτ και από τους τρείς. Και οι τρεις τους είναι ερωτευμένοι με αυτή την κοπέλα. Αυτή όμως δείχνει να προτιμά τον Βίλη. Αποφασίζει λοιπόν να καλέσει και τους τρεις σε νυχτερινό κέντρο για να τους αποκαλύψει την αλήθεια. Κάθε ένας από τους τρεις φίλους νομίζει ότι μόνο αυτός έχει προσκληθεί και μεγάλη είναι η απογοήτευσή τους όταν αντιλαμβάνονται το τι συμβαίνει. Ο Βίλη ιδίως φαίνεται να το πήρε πολύ προσωπικά. Προσβάλει την κοπέλα μπροστά στον πατέρα της και αποφασίζει να διαλύσει την συνεργασία με τους τρεις φίλους, να πουλήσουν το βενζινάδικο και ο καθένας να τραβήξει τον δρόμο του. Τότε η κοπέλα πείθει τον πατέρα της να ανοίξουν εταιρία με βενζινάδικα και να διορίσουν διευθυντή τον Βίλη. Αυτός στην αρχή αρνείται αλλά τελικά πείθεται και θέτει ως προϋπόθεση να προσληφτούν και οι δύο φίλοι του μαζί. Το αίτημά του γίνεται αποδεκτό και κατόπιν διάφορα ευτράπελα συμβαίνουν μέχρι ο Βίλη να παραβλέψει το ατόπημα της νεαράς και να ενδώσει στον έρωτά του μαζί της.

Όπως και στα Αμερικανικά μιούζικαλ, έτσι και σε αυτές της οπερέτες το σενάριο δεν είναι τίποτε το ιδιαίτερο. Απλά είναι το υπόβαθρο για να μας παρουσιαστούν τραγούδια, μουσική και χορός.

Μετέφρασα τους υπότιτλους αυτής της ταινίας για να μπορέσουν όσοι ενδιαφέρονται να γνωρίσουν και αυτό το είδος ταινιών. 

Η ταινία με τους Ελληνικούς υπότιτλους στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=zyVFn8EiJXU

MENSCHEN AM SONNTAG (1930)

MENSCHEN AM SONNTAG (1930)

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

Σκηνοθεσία των Curt Siodmak, Robert Siodmak, και άλλων ακόμα.

Παίζουν οι μη επαγγελματίες ηθοποιοί Erwin Splettstößer, Brigitte Borchert, Wolfgang von Waltershausen, Christl Ehlers Christl Ehlers, Annie Schreyer.

Μεσότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο

Η ταινία ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ των Curt Siodmak, Robert Siodmak και άλλων, είναι μια πειραματική ταινία χωρίς επαγγελματίες ηθοποιούς. Τα πέντε πρόσωπα μάλιστα που έχουν την θέση των πρωταγωνιστών, όπως μας πληροφορούν οι συντελεστές της ταινίας ,από την άλλη μέρα γύρισαν στις καθημερινές εργασίες τους.

Συμπρωταγωνιστής αυτών των ατόμων είναι η ίδια η πόλη του Βερολίνου. Είχε προηγηθεί η ταινία Berlin: Die Sinfonie der Grosstadt (1927), όπου χωρίς σενάριο μας παρουσιάζεται η καθημερινότητα της εποχής μιας μεγαλούπολης. Εδώ υπάρχει ένα υποτυπώδες σενάριο αλλά το κύριο θέμα είναι η ζωή στο Βερολίνο την Κυριακή. Τότε που οι άνθρωποι της εργασίας προσπαθούν να εκτονωθούν από το στρες της εβδομάδος και να γεμίσουν τις μπαταρίες τους για να αντέξουν ακόμα άλλη μια εβδομάδα. Θα μπορούσαμε να σταθούμε στα πέντε πρόσωπα της ταινίας και να αναλύσουμε τους χαρακτήρες τους. Εγώ όμως νομίζω ότι α πρόσωπα αυτά είναι ο μαϊντανός που πλαισιώνει την ταινία. Το κύριο θέμα της είναι οι ζωή των κατοίκων του Βερολίνου κάποια Κυριακή.

Σαν πειραματική ταινία έδωσε την ευκαιρία σε μια φούχτα νέων δημιουργών της δεκαετίας του 20 να μας παρουσιάσουν μια ταινία απαλλαγμένη από βεντέτες της εποχής και να βάλουν την κάμερα να κάνει πρωτοποριακές για την εποχή λήψεις ως προς την γωνία και καδράρισμα, έτσι ώστε να μας δώσουν με τον δικό τους τρόπο το κυκλοφοριακό χάος του Βερολίνου.

Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να λατρέψουν την ταινία αυτή νέοι ψαγμένοι της εποχής. Κι εγώ που δεν χαρίζομαι εύκολα, την συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Η ταινία στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=xP3XAedKns0