Singin' In The Rain 1952

 

Singin' In The Rain 1952

ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ

Σκηνοθεσία: Stanley Donen, Gene Kelly

Σενάριο: Betty Comden, Adolph Green

Είδος: Comedy, GENE KELLY-FRED ASTAR, Musical, Romance

Διάρκεια: 01:43

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gene Kelly: Don Lockwood

Donald O'Connor: Cosmo Brown

Debbie Reynolds: Kathy Selden

Jean Hagen: Lina Lamont

Millard Mitchell: R.F. Simpson

 

Πρωταγωνιστικό ζευγάρι του βωβού κινηματογράφου καλείται να περάσει με επιτυχία στον ομιλούντα. Πρώτος και καλύτερος ο μεγάλος σταρ Ντον Λόκγουντ ( Τζιν Κέλι, ), ο οποίος μετατρέπει την τελευταία του βουβή ταινία σε ομιλούσα με μεγάλη επιτυχία εν αντιθέσει με τη συμπρωταγωνίστριά του Λίνα Λαμόντ (Τζιν Χάγκεν ), η οποία έχει απαίσια φωνή και χρειάζεται ντουμπλάρισμα. Αυτόν τον ρόλο αναλαμβάνει η καλλίφωνη Κάθι Σέλντεν, την οποία ερμήνευσε στο πλευρό του Τζιν Κέλι η 19χρονη τότε Ντέμπι Ρέινολντς. Η Κάθι, και στο σινεμά, και στη σκηνή, ανατρέπει τη συναισθηματική ισορροπία των πρωταγωνιστών, κοινώς κάνει τη Λίνα να καταλάβει ότι δεν είναι ερωτευμένη με τον Ντον, και τον Ντον να καταλάβει ότι είναι ερωτευμένος με την Κάθι.

Ένα έγχρωμο αριστούργημα της δεκαετίας του ’50 με πινελιές ασπρόμαυρου βωβού κινηματογράφου, οι οποίες και το κάνουν ακόμη πιο ενδιαφέρον και ευχάριστο, σε επανέκδοση.

Η ταινία που γυρίστηκε για το ήδη υπάρχον, και μάλιστα προ εικοσαετίας (!), τραγούδι «Singin’ in the rain» και σήμερα συγκαταλέγεται στον κατάλογο με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών έπρεπε να περιμένει πολλά χρόνια για να αναγνωριστεί η αξία της, αφού στην εποχή της δεν εντυπωσίασε το ίδιο το κοινό αλλά μάλλον θεωρήθηκε απλά ευχάριστη αλλά όχι τόσο ιδιαίτερη.

Η αποτύπωση του ιστορικού περάσματος από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο και τον ανταγωνισμό των εταιρειών της εποχής παίρνει χρώμα και ζωντάνια από το ερωτικό ειδύλλιο που πλέκεται μεταξύ του Ντον Λόκγουντ (σταρ του σινεμά) και της ταλαντούχας εκκολαπτόμενης ηθοποιού Κάθι Σέλντεν.

Ο ρόλος του σαραντάχρονου, τότε, Τζίν Κέλι απαιτεί από αυτόν να χορέψει και να τραγουδήσει μέσα στη βροχή υμνώντας τον έρωτα και τα συναισθήματα που εκείνος προκαλεί.

Ερμηνεία που θα μείνει αποτυπωμένη στη μνήμη ακόμη και όσον γεννήθηκαν πολλά χρόνια αργότερα, παρά το γεγονός πως η βροχή δεν ήταν μόνο βροχή, αλλά και γάλα, και ο Κέλι εκείνη τη μέρα είχε ανεβάσει σαράντα πυρετό. Το τελευταίο, βέβαια, αν δεν είχε γραφτεί δεν υπάρχει περίπτωση να το καταλάβαινε κάποιος, αφού πέρα από ταλαντούχος, ο Κέλι, ήταν και εξαίρετος επαγγελματίας.

Μια ταινία για την 7η τέχνη και την ανάγκη του ανθρώπου για συντροφικότητα, όταν νιώθει πως έχει γνωρίσει το άλλο του μισό, με έντονες ανταύγειες παιδικότητας, σάτιρας και μοναδικού χιούμορ.

Royal Wedding 1951

 Royal Wedding 1951

Βασιλικοί Γάμοι

 

Σκηνοθεσία: Stanley Donen

Σενάριο: Alan Jay Lerner

Είδος: Action, Comedy, GENE KELLY-FRED ASTAR, Musical, Romance

Διάρκεια: 01:31

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Fred Astaire: Tom Bowen

Jane Powell: Ellen Bowen

Peter Lawford: Lord John Brindale

Sarah Churchill: Anne Ashmond

Keenan Wynn: Irving Klinge

 

Ο Τομ και η Έλεν Μπάουεν είναι αδέλφια κι αποτελούν ένα πετυχημένο δίδυμο χορού και τραγουδιού. Η Έλεν, που φαντάζει αθώα αλλά είναι ένας θηλυκός Δον Ζουάν, δεν παίρνει τον χορό το ίδιο σοβαρά με τον αδελφό της. Εν πλω για σόου στο Λονδίνο, γνωρίζει το ταίρι της, τον λόρδο Τζον Μπρίντεϊλ. Όμως, στην Αγγλία κι ο Τομ θα γνωρίσει την χορεύτρια Αν Άσμοντ και θα το ρίξει στο ρομάντζο. Μήπως έτσι απειλούνται οι εμφανίσεις τους;

Ευχάριστο και χαριτωμένο μιούζικαλ με υποτυπώδες σενάριο αλλά όμορφες ερμηνείες (ειδικά από τους πρωταγωνιστές) και πρωτότυπα χορευτικά (κλασικό έχει μείνει το νούμερο οπού ο Αστέρ χορεύει ανάποδα στο ταβάνι). Ένα κι ένα για τους φίλους του μιούζικαλ και του χορού.

An American In Paris 1951

An American In Paris 1951

Ένας Αμερικανός στο Παρίσι  

Σκηνοθεσία: Vincente Minnelli

Σενάριο: Alan Jay Lerner

Είδος: GENE KELLY-FRED ASTAR, Musical, Romance

Διάρκεια: 01:53

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gene Kelly: Jerry Mulligan

Leslie Caron: Lise Bouvier

Oscar Levant: Adam Cook

Georges Guétary: Henri Baurel

Nina Foch: Milo Roberts

 

Η ταινία Ένας Αμερικανός στο Παρίσι (αγγλ. An American in Paris) είναι μιούζικαλ του 1958 παραγωγής Metro-Goldwyn-Mayer, σε σκηνοθεσία Βιντσέντε Μινέλι. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Τζιν Κέλι (που δημιούργησε και τις χορογραφίες) και η Λέσλι Καρόν. Η μουσική επένδυση της ταινίας βασίστηκε στη μουσική σύνθεση του Τζορτζ Γκέρσουιν με τίτλο An American in Paris, ενώ τους στίχους τον τραγουδιών έγραψε ο αδελφός του Άιρα Γκέρσουιν. Προσθήκες στο μουσικό θέμα της ταινίας έκαναν οι Σολ Τσάπλιν και Τζονι Γκριν και το σενάριο έγραψε ο Άλαν Τζέι Λέρνερ. Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1951, ενώ έλαβε συνολικά έξι αγαλματίδια.

Ο Τζέρι Μάλιγκαν (Τζιν Κέλι), απόμαχος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ζει στο Παρίσι μετά τη λήξη του πολέμου, όπου προσπαθεί να καθιερωθεί ως ζωγράφος. Ο συγκάτοικος του Τζέρι, Άνταμ (Όσκαρ Λεβάν) είναι πιανίστας που προσπαθεί να ορθοποδήσει και συνεργάζεται με τον τραγουδιστή Ανρί Μπορέλ (Ζορζ Γκέταρι). Κάποια στιγμή ο Τζέρι γνωρίζεται με την Μάιλο Ρόμπερτς (Νίνα Φοχ) μια μοναχική γυναίκα της καλής κοινωνίας που διατίθεται να τον βοηθήσει να διακριθεί ως ζωγράφος. Αλλά η Μάιλο ενδιαφέρεται περισσότερο για τον ίδιο τον Τζέρι παρά για την τέχνη του. Ο Τζέρι δεν ανταποκρίνεται στο φλερτ της κι ερωτεύεται τη Λιζ (Λέσλι Καρόν) μια Γαλλίδα που γνωρίζει σε εστιατόριο. Η Λιζ ερωτεύεται επίσης τον Τζέρι, αλλά έχει ήδη σχέση με τον Ανρί, πράγμα το οποίο ο Τζέρι αγνοεί.

Daddy Long Legs 1955

Daddy Long Legs 1955

Σ΄ Ερωτεύτηκα στα Όνειρά μου

Σκηνοθεσία: Jean Negulesco

Σενάριο: Phoebe Ephron, Henry Ephron, Jean Webster

Είδος: Comedy, GENE KELLY-FRED ASTAR, Musical, Romance

Διάρκεια: 02:06

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Fred Astaire: Jervis Pendleton III

Leslie Caron: Julie Andre

Terry Moore           Linda: Pendleton

Thelma Ritter: Alicia Pritchard

Fred Clark: Griggs

 

Σε ένα ταξίδι στη Γαλλία, o εκατομμυριούχος Jervis Pendelton συναντάει ένα 18 χρονών κορίτσι σε ένα ορφανοτροφείο. Γοητέυεται απο αυτήν, αλλά λαμβάνει υπόψη του τη διαφορά στην ηλικία τους.Χωρίς η κοπέλα να το γνωρίζει γίνεται ο χορηγός της στο κολέγιο στη Νέα Αγγλία. Αυτή του γράφει επιστολές, που όμως αυτός δεν τις διαβάζει. Μετά από 3 χρόνια, πηγαίνει να την επισκεφθεί σε ένα χορό, δεν της φανερώνει ότι είναι ευεργέτης της. Θα ερωτευτουν μεταξύ τους, αλλά τότε θα φανεί πως το να είναι μαζί και πάλι δεν είναι εύκολο...

  

BRIGADOON 1954

 

BRIGADOON 1954

Μπριγκαντούν

 

Σκηνοθεσία: Vincente Minnelli 

Σενάριο:Alan Jay Lerner

Είδος: Fantasy, GENE KELLY-FRED ASTAR,

Musical, Romance

Διάρκεια: 1h 48min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gene Kelly: Tommy Albright

Van Johnson: Jeff Douglas

Cyd Charisse           Fiona: Campbell

Elaine Stewart: Jane Ashton

Barry Jones: Mr. Lundie

 

Δυο Νεοϋορκέζοι κάνουν διακοπές στα υψίπεδα της Σκοτίας. Φτάνουν στο Μπριγκαντούν, ένα χωριό που δεν αναφέρει ο χάρτης. Οι κάτοικοί του μοιάζουν να ανήκουν σε άλλον αιώνα και αυτό διότι κοιμήθηκαν το 1754 και ξυπνούν κάθε εκατό χρόνια για ένα μόνο 24ωρο.

Άλλο ένα μιούζικαλ που υπογράφει ο Vincente Minnelli και έχει για «πρώτο βιολί» και βασικό χορογράφο τον Gene Kelly. Η ταινία του 1954 Brigadoon έχει τραγούδια, μουσική και πολύ χορό. Το συγκεκριμένο έργο το ξεχώρισα το επειδή είναι ουσιαστικά ένα παραμύθι βγαλμένο από τα Χάιλαντς της Σκοτίας του 18ου αιώνα, στο οποίο μπλέκονται δύο αμερικανοί του 20ου, ο Gene Kelly και ο Van Johnson, ο all-american hero των πολεμικών ταινιών της κινηματογραφικής περιόδου του `40! Το χωριό είναι εξαφανισμένο από τον κόσμο, «ξυπνάει» μία φορά κάθε 100 χρόνια, ζει μία μέρα και το βράδυ πέφτει να κοιμηθεί για άλλα εκατό χρόνια! Σε ένα καθ` όλα παραδοσιακό περιβάλλον, θα μπλέξουν οι αμερικανοί φίλοι μας, θα ερωτευτεί ο Κέλι την (επίσης χορεύτρια) Cyd Charisse, στο επίκεντρο της ημέρας θα είναι ένας γάμος και εμείς θα μπούμε στο κλίμα της σκοτσέζικης επαρχίας μέσα από τη μουσική, τα ήθη και τα έθιμά τους. Γυρίστηκε εξ ολοκλήρου σε στούντιο, προδίδοντας την Μπροντγουέι-καταγωγή του έργου, χωρίς να αποτελεί μειονέκτημα, στην τελική. Βασίστηκε στο μιούζικαλ και βιβλίο(!) του Alan Jay L

 

Inherit the Wind (1960)

Inherit the Wind (1960)

Η δίκη των πιθήκων

 

 

Σκηνοθεσία:Stanley Kramer
Παίζουν:Spencer Tracy, Fredric March, Gene Kelly
Ελληνικοί υπότιτλοι ενσωματωμένοι

Το 1925, μία δίκη στο Τένεσι των ΗΠΑ εναντίον ενός καθηγητή βιολογίας, έμελλε να αποτελέσει σταθμό στα δικαστικά χρονικά.
Ο καθηγητής μηνύθηκε και δικάστηκε επειδή δίδασκε την θεωρία της ανθρώπινης εξέλιξης σύμφωνα με την θεωρία του Δαρβίνου, που είναι αντίθετη με αυτά που αναφέρονται στη γένεση της βίβλου.
Η πολύκροτη αυτή δίκη έμεινε στα χρονικά με τον τίτλο: Η Δίκη των Πιθήκων.
Το χρονικό της δίκης έγινε πρώτα θεατρικό έργο από τους Jerome Lawrence και Robert Edwin Lee.

 

Το 1960 ο Stanley Kramer μετέφερε το θεατρικό έργο στον κινηματογράφο. Είχε στην διάθεσή του ικανότατους ηθοποιούς. Για την αξία του Spencer Tracy { μία ακόμα πρόταση για όσκαρ}, δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά. Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει ένας τέτοιος γίγαντας να πρωταγωνιστεί σε δικαστικό δράμα. Παριστάνει τον συνήγορο υπεράσπισης. Η υπερασπιστική του όμως γραμμή δεν αφορά απλά τον νεαρό καθηγητή (Dick York από τη γνωστή σειρά «Μάγισσα»), αλλά υπερασπίζεται το δικαίωμα στην γνώση, την επιστήμη και την έρευνα, κόντρα στην οπισθοδρόμηση, την άγνοια, το σκοταδισμό και τη δεισιδαιμονία του χριστιανικού φονταμενταλισμού.
Η φλογερή του αγόρευση είναι ακριβώς όπως καταγράφηκε στα πρακτικά της δίκης.

Είπε μεταξύ των άλλων::

- Στην δύναμη ενός παιδιού να κυριαρχήσει στην προπαίδεια, υπάρχει περισσότερη αγιότητα από όλα μαζί τα επιφωνήματά σας των «αμήν» και των «άγιος, άγιος» και των «ωσαννά»
- Μια ιδέα είναι μεγαλύτερο μνημείο από έναν καθεδρικό ναό.
- Η πρόοδος της ανθρώπινης γνώσης είναι το μεγαλύτερο θαύμα από όλες τις μεταμορφώσεις των ραβδιών σε φίδια και των χωρισμάτων των θαλασσών στα δύο.
- Τώρα όμως θα παραιτηθούμε απ’ όλη αυτή την πρόοδο γιατί ο Κος Μπραίηντυ μας φοβίζει με ένα παραμύθι;
- Κύριοι ένορκοι, η πρόοδος δεν παζαρεύεται, πρέπει να πληρώσεις γι’ αυτήν.

Αντίπαλός του ως πολιτική αγωγή, φανατικός μέχρι εσχάτων, χριστιανός φονταμενταλιστής, βρίσκεται ένας εξίσου σπουδαίος νομικός της εποχής που τον υποδύεται ένας εξίσου σπουδαίος ηθοποιός τον οποίον πρωτογνωρίσαμε στο ρόλο του Dr. Jekyll / Mr. Hyde στην ταινία του 1931.Είναι ο Fredric March (Βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο φεστιβάλ του Βερολίνου).

 

 

Έχουμε και την συμμετοχή του Gene Kelly, ο οποίος παραδόξως δεν χορεύει, αλλά παριστάνει τον κυνικό ρεπόρτερ εφημερίδος που ηδονίζεται όταν το αμαθές πλήθος της επαρχιακής κωμόπολης εξαγριώνεται, προσφέροντάς του τροφή για τις ανταποκρίσεις του.

Ο πραγματικός όμως αντίπαλος των διωκομένων προοδευτικών είναι ο φανατικός τοπικός ιερέας. Οργανώνοντας λαοσυνάξεις και φανφάρες με παράντες που παίζουν το «Γλόρια-Γλόρια-Αλληλούια» φανατίζει το κοινό και το οδηγεί στο να διαδηλώνει απαιτώντας να οδηγηθούν στην κρεμάλα όλοι οι σατανιστές. Δηλαδή ο καθηγητής και όσοι δεν ασπάζονται την θεωρία της ευφυούς δημιουργίας, αλλά υποστηρίζουν τις άθεες θεωρίες της εξέλιξης του Δαρβίνου.

 

Μαζί μ’αυτούς παρακολουθούμε ένα δικαστή που είναι έρμαιο των πολιτικών καθοδηγήσεων. Στην αρχή οι οδηγίες του δημάρχου είναι η πλήρης καταδίκη για την ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος. Έτσι ο δικαστής απορρίπτει την εμφάνιση επιφανών επιστημόνων ως μαρτύρων υπεράσπισης με αστείες δικαιολογίες και οδηγεί τους ενόρκους στο να βγάλουν καταδικαστική απόφαση.
Οι πολιτικοί προϊστάμενοι του δημάρχου όμως ανησυχούν από τον θόρυβο που δημιουργήθηκε και φοβούνται την ρετσινιά του οπισθοδρομικού. Έτσι δίνουν εντολές να πέσει η υπόθεση στα μαλακά.
Η απόφαση λοιπόν είναι να υποχρεωθεί ο καθηγητής να μην ξαναδιδάξει τις θεωρίες του και να πληρώσει πρόστιμο 100 δολαρίων, ποσό δυσβάστακτο για έναν καθηγητή της εποχής εκείνης.
Ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής όμως δεν ικανοποιείται. Ωρύεται ζητώντας αυστηρότερη ποινή. Φθάνει στα όρια του παροξυσμού και το πληρώνει με τη ζωή του αφήνοντας την τελευταία του πνοή στην αίθουσα του δικαστηρίου.

Για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, μπορεί το σενάριο να ακολουθεί αρκετά κοντά τα πραγματικά γεγονότα, αλλά είναι βέβαιο ότι ο καθηγητής δεν ήταν κάποιος αφελής που απλά έκανε την δουλειά του και αιφνιδιάστηκε από τους φανατικούς.

Στην πραγματικότητα εσκεμμένα παρενέβη το νομοθέτημα της Πολιτείας του Τενεσσή με κάλυψη από την Αμερικάνικη Ένωση Πολιτικών Δικαιωμάτων ώστε να προκαλέσει την αλλαγή της νομοθεσίας. Στην δίκη του 1925 καταδικάστηκε σε πρόστιμο 100 δολαρίων, που μετά από έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο απορρίφθηκε. Τελικά ο νόμος σχετικά με την διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης, που έμεινε στα χαρτιά για δεκαετίες, αποσύρθηκε το 1968.
Σήμερα τα πράγματα δεν είναι και τα καλλίτερα δυνατά. Η Δημιουργιστές κατάφεραν και πέτυχαν σε μερικές πολιτείες να διδάσκονται ισότιμα και η δύο θεωρίες, ενώ με τις ευλογίες Μπους προβάδισμα έχει η δική τους άποψη.
Προτού βιαστείτε να ειρωνευτείτε και να καταδικάσετε τα αφελή αμερικανάκια και τους φανατικούς προτεστάντες, καλά θα κάνετε να ρίξετε μια ματιά στον περίγυρό σας και να αναζητήσετε παρόμοιες καταστάσεις.
Από καθαρά κινηματογραφική άποψη η ταινία είναι πολύ δυνατή και πείρε υποψηφιότητες για την ασπρόμαυρη φωτογραφία, μοντάζ και διασκευασμένο σενάριο.