Superman Classic Cartoons 1940

Superman Classic Cartoons 1940

Επεισόδια 01-17

Η συλλογή αποτελείται από δεκαεπτά (Short Movie) κινουμένων σχεδίων. Κυκλοφόρησε αρχικά στις κινηματογραφικές αίθουσες μεταξύ 1941 - 1943. Τα κινούμενα σχέδια σε σκηνοθεσία του ιδίου του Dave Fleischer, συν-ιδρυτής του διάσημου Fleischer Studios. Η σειρά των (Short Movie) που ξεκίνησε με το "Superman" στις 26 Σεπτεμβρίου 1941, η οποία ήταν υποψήφια για Όσκαρ.

 

            Η ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ

 

1.        Superman

2.        The Mechanical Monsters

3.        Billion Dollar Limited

4.        The Arctic Giant

5.        The Bulleteers

6.        The Magnetic Telescope

7.        Electric Earthquake

8.        Volcano

9.        Terror on the Midway

10.      Japoteurs

11.      Showdown

12.      Eleventh Hour

13.      Destruction, Inc.

14.      The Mummy Strikes

15.      Jungle Drums

16.      The Underground World

17.      Secret Agent

  

Batman: The Movie 1966

Batman: The Movie 1966

Ο Άνθρωπος Νυχτερίδα

Σκηνοθεσία: Leslie H. Martinson

Σενάριο: Lorenzo Semple Jr.

Είδος: Adventure, Comedy, Crime

Διάρκεια: 1h 45min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Adam West: Batman / Bruce Wayne

Burt Ward: Robin / Dick Grayson

Lee Meriwether: The Catwoman / Kitka

Cesar Romero: The Joker

Burgess Meredith:           The Penguin

Frank Gorshin: The Riddler

Στις 9 Ιουνίου 2017 απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών ο Άνταμ Γουέστ. Πλήρης ημερών ο Αμερικανός ηθοποιός έφυγε ήσυχα στις 9 Ιουνίου, χτυπημένος από λευχαιμία. Οι περισσότεροι θα τον θυμούνται ως τον "φωτεινό ιππότη"! Τι; Τι εννοείς ποιός είναι ο φωτεινός ιππότης; Ή πολύ πιτσιρικάς είσαι ή δεν έβλεπες τηλεόραση στο σπίτι σου, εκεί πίσω στις αρχές της ιδιωτικής τηλεόρασης. Πάμε λοιπόν σου εξηγήσω ποιος είναι ο φωτεινός ιππότης.

Το 1966 ξεκινά στην Αμερικανική τηλεόραση μια σειρά που επιθυμεί να ζωντανέψει στη μικρή οθόνη τις περιπέτειες του Μπάτμαν. Η έκπληξη είναι ότι η σειρά παρότι θα έχει στοιχεία περιπέτειας, θα είναι στην ουσία μια παρωδία όσων συμβαίνουν στα κόμικς του σκοτεινού ιππότη. Έντονα χρώματα, τρελή απεικόνιση χαρακτήρων και διάθεση για διακωμώδηση των πάντων. Όλοι οι εικονικοί χαρακτήρες παρουσιάζονται στη σειρά, από τους καλούς και τον επιθεωρητή Γκόρντον, τη Μπάρμπαρα Γκόρντον και τον Άλφρεντ, μέχρι τους δεκάδες κακούς που συναντάμε στα κόμικς του Μπάτμαν, τον Τζόκερ, τον Πιγκουίνο, την Κάτγουμαν και άλλους. Το ρόλο που αλλάζει την πορεία της καριέρας του αλλά και που σχεδόν την καταστρέφει αναλαμβάνει ο Άνταμ Γουέστ. Ο Γουέστ κατανοεί απόλυτα τι ακριβώς θέλουν να κάνουν οι δημιουργοί της σειράς και βρίσκει τον ιδανικό τρόπο να αποδώσει τον χαρακτήρα στην οθόνη. Μπορεί όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο του τηλεοπτικού Μπάτμαν να είναι σουρεαλιστικά, όμως, ο Γουέστ κρατά το χαρακτήρα έξω από αυτό, παίζοντας με ευθύ τρόπο και ρίχνοντας τις ατάκες με εμφατικό τρόπο, χρησιμοποιώντας παράλληλα το κορμί του. Δίπλα του βρίσκεται ο πρωτοεμφανιζόμενος εκείνη την εποχή, Μπερτ Γουόρντ, ως ο Ρόμπιν, το παιδί θαύμα. Η χημεία των δυο τους αρκετά καλή, έστω κι αν ακούγονταν διάφορα για τη σχέση τους και την όχι ιδιαίτερη συμπάθεια του Γουορντ για τον Γουέστ.

 

 

Η μεγάλη επιτυχία της πρώτης σεζόν της σειράς, οδηγεί το ίδιο επιτελείο στη δημιουργία μιας κινηματογραφικής ταινίας. Το καλοκαίρι λοιπόν του 1966 είναι έτοιμη η ταινία με τίτλο -τι άλλο;- Μπάτμαν. Τίποτα δεν αλλάζει εδώ παρά μόνο ο μεγαλύτερος οικονομικός προϋπολογισμός. Οι παραγωγοί συγκεντρώνουν όλο το βασικό επιτελείο ηθοποιών και τεχνικών, δίνουν τη σκηνοθεσία στον Λέσλι Χ. Μάρτινσον, σκηνοθέτη πολλών επεισοδίων της σειράς, και αναθέτουν το σενάριο σε έναν από τους δημιουργούς της σειράς, τον Λορέντζο Σεμπλ Τζ., ο οποίος είχε γράψει και μερικά επεισόδια. Το κλίμα λοιπόν της τηλεοπτικής σειράς μεταφέρεται αυτούσιο στον κινηματογράφο και το αποτέλεσμα είναι μια τρελή σουρεάλ κωμωδία, που ενώ αρχικά δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, κυρίως γιατί οι φίλοι του Μπάτμαν επιθυμούσαν τις σκοτεινές ενσαρκώσεις του ήρωα, τα τελευταία χρόνια όμως φαίνεται το κλίμα να έχει αντιστραφεί και να μην είναι λίγοι αυτοί που εκτίμησαν τον τρόπο που τόσο η σειρά όσο και το φιλμ παρωδούσαν τον κόσμο του σκοτεινού ιππότη.

Οι σκηνές και οι ατάκες αρκετές. Κορυφαία νομίζω είναι η σκηνή που ο Μπατμαν γυρίζει ολόκληρο το λιμάνι με μια μπόμπα στα χέρια του προσπαθώντας να την ξεφορτωθεί αλλά σε κάθε γωνιά που νομίζει ότι μπορεί να την πετάξει εμφανίζεται κι ένας πολίτης, μια μαμά με ένα μωρό, δύο καλόγριες, μια τριμελής μπάντα, περιστέρια, ένα ερωτευμένο ζευγάρι, ώσπου αγανακτισμένος μας πληροφορεί ότι "μερικές μέρες, δε μπορείς απλά να ξεφορτωθείς μια βόμβα"! Σε μια άλλη σκηνή υπάρχει ένας πλαστικός καρχαρίας κρεμασμένος στο πόδι του Μπατμαν κι αυτός τον απομακρύνει χρησιμοποιώντας το σπρέι απωθητικό καρχαριών που του δίνει ο Ρόμπιν ενώ κρέμεται από το Μπατ- κόπτερο. Εννοείται ότι όλα τα σύνεργα του Μπάτμαν είναι Μπατ- πράγματα και μάλιστα χάρη στο μεγάλο προϋπολογισμό βλέπουμε αρκετά, από το κλασικό Μπατ- μομπίλ μέχρι το Μπατ- σκάφος, τη Μπατ- μηχανή αλλά και τη Μπατ-σπηλιά γεμάτη Μπατ-μηχανήματα που το καθένα φέρει ταμπελάκι με την ονομασία του. Έχουμε κοινώς τα Μπατ-πάντα σε αυτό το φιλμ.

Ο εχθρός του Μπατμαν εδώ δεν είναι ένας αλλά τέσσερις από τους διάσημους κακούς της σειράς. Ο Τζόκερ, ο Πιγκουίνος, η Κατγούμαν και ο Γρίφος ενώνουν τις δυνάμεις του και προσπαθούν να απαγάγουν εννιά μέλη του ανώτατου συνεδρίου των Ηνωμένων Εθνών με τη συσκευή αφυδάτωσης(!) που έκλεψαν. Αν αναρωτιέστε πως δουλεύει αυτή η συσκευή αφυδάτωσης, είναι πολύ απλό. Σημαδεύεις το θύμα, πατάς το κουμπάκι και αυτό μετατρέπεται σε σκόνη αφού η συσκευή τραβά όλο το υγρό από το σώμα του. Μετά επαναφέρεις το θύμα ρίχνοντας φρέσκο νεράκι στη στάχτη που αποτελούσε πριν το σώμα του. Απλό! Πιστεύω ότι σας λύθηκε κάθε απορία. Στη συνέχεια ο Μπατμαν με το Ρόμπιν πρέπει να βρουν το αρχηγείο των κακοποιών και να σταματήσουν τα σχέδιΆ τους, αφού πρώτα βάλουν με τα τσιράκια τους σε μερικές κλασικές στιγμές ξύλου που συνοδεύονται με τα γνωστά "Pow" , "Smash!" , "Thwack!!" και άλλα παρόμοια!

Το φιλμ δεν τα πήγε άσχημα στα ταμεία και μάλιστα την επόμενη χρονιά υπήρχαν σχέδια για μια ακόμα ταινία αλλά δεν έγινε ποτέ λόγω χαμηλότερου μπάτζετ. Η σειρά συνεχίστηκε για δύο ακόμα χρονιές και από εκεί και πέρα αρχίζει ένα μαρτύριο αρκετών χρόνων για τον Άνταμ Γουέστ, ο οποίος έχοντας πια συνδεθεί απόλυτα με το ρόλο του Μπάτμαν, χάνει σημαντικούς ρόλους μέσα από τα χέρια του (σημαντικότερος όλων ο ρόλος του Τζέιμς Μποντ) και κάνει εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές και μικρές ταινίες, ενώ πολλές φορές και για αρκετά χρόνια δίνει παραστάσεις σε διάφορα θεάματα ντυμένος ως Μπατμαν, για να βγάλει ικανοποιητικά χρήματα. Το 2000 έρχεται η στιγμή που ο Γουέστ επανέρχεται στα φώτα της δημοσιότητας, δανείζοντας τη φωνή του στον δήμαρχο του Κουαχόγκ, της φανταστικής πόλης που διαδραματίζεται η σειρά Family Guy, του Σεθ ΜακΦαρλέιν και η συνεργασία τους δε σταματά παρά μόνο με το θάνατο του Γουέστ.

Ας επιστρέψουμε όμως σε αυτό το παρεξηγημένο το φιλμ του 1966, για να ολοκληρώσουμε. Σήμερα μπορείς να το δεις με άλλα μάτια πια. Αφού έχουμε πήξει στις σοβαρές και σοβαροφανείς μεταφορές υπερηρώων στη μεγάλη και μικρή οθόνη, το πολύχρωμο σουρεάλ σύμπαν αυτής της ταινίας φαίνεται αρκετά φρέσκο και δροσιστικό! Ο Μπάτμαν δεν είναι θυμωμένος για τους γονείς που έχασε και δεν κρύβεται στα σκοτάδια για να τρομάξει τους κακοποιούς, ούτε μιλά σαν να έχει περάσει φαρυγγίτιδα. Το Γκόθαμ δεν είναι βουτηγμένο στην ομίχλη και το σκοτάδι αλλά είναι το πιο ηλιόλουστο μέρος του κόσμου και ο Μπάτμαν και ο Ρόμπιν δε φοβούνται να κυκλοφορήσουν έξω στον ήλιο και να μιλήσουν με τους κατοίκους της πόλης. Δεν είναι ο Μπάτμαν που γνωρίζετε και που θέλετε να βλέπετε πιο συχνά αλλά μπορείτε να του ρίξετε μια ματιά, έτσι σαν εναλλακτική, πιο "φωτεινή" προσέγγιση σε μερικούς σκοτεινούς χαρακτήρες. Δε νομίζω ότι θα απογοητευτείτε.

Από τότε, τα χρόνια πέρασαν και ο Σκοτεινός Ιππότης έγινε πιο... σκοτεινός. Το 1989, ο Batman επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη με την ομώνυμη ταινία του Tim Burton, με ένα budget περίπου 50 εκατομμυρίων δολαρίων και παραπάνω από 400 εκατομμύρια σε εισπράξεις.

  

Batman 1943

Batman 1943

Επεισόδια 1 – 15

Σκηνοθεσία: Lambert Hillyer

Σενάριο: Bob Kane

Είδος: Action, Crime, Fantasy

Διάρκεια: 4h 20min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Lewis Wilson: Batman / Bruce Wayne

Douglas Croft: Robin / Dick Grayson

Carrol Naish: Dr. Daka

Shirley Patterson: Linda Page

 

To Batman είναι ένα αμερικανικό τηλεοπτικο  σίριαλ 15 επεισοδίων του 1943 από την Columbia Pictures, σε παραγωγή του Rudolph C. Flothow, σε σκηνοθεσία Lambert Hillyer, με πρωταγωνιστές τον Lewis Wilson ως Batman και τον Douglas Croft ως βοηθό του Robin.  Η σειρά βασίζεται στον χαρακτήρα των DC Comics Batman, ο οποίος εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Detective Comics #27 τον Μάιο του 1939. Ο κακός είναι ένας πρωτότυπος χαρακτήρας που ονομάζεται Dr. Daka, μυστικός πράκτορας της Ιαπωνικής Αυτοκρατορικής κυβέρνησης, τον οποίο υποδύεται ο J. Carrol Naish. Το καστ ολοκληρώνουν οι Shirley Patterson ως Linda Page, το ερωτικό ενδιαφέρον του Bruce Wayne και ο William Austin ως Alfred, ο μπάτλερ του Wayne Manor.

Η ιστορία της σειράς περιλαμβάνει τον Μπάτμαν, έναν μυστικό αμερικανικό κυβερνητικό πράκτορα, που προσπαθεί να νικήσει τα σχέδια του Ιάπωνα πράκτορα Δρ Ντάκα που λειτουργούσε στην πόλη Γκόθαμ στο απόγειο του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Τον Ντάκα εξυπηρετούν Αμερικανοί κολλητοί του.

Ο Μπάτμαν είναι αξιοσημείωτος για την πρώτη εμφάνιση στην ταινία του Μπάτμαν και για το ντεμπούτο των στοιχείων της ιστορίας που έγιναν γρήγορα μόνιμα μέρη των μύθων του χαρακτήρα του Μπάτμαν, όπως το "Σπήλαιο της νυχτερίδας" και η μυστική είσοδός του μέσω ενός ρολογιού παππού στο Wayne Manor. Το σίριαλ άλλαξε επίσης την πορεία του τρόπου με τον οποίο απεικονίστηκε η φυσική εμφάνιση του Άλφρεντ σε μελλοντικές ιστορίες του Μπάτμαν. Την εποχή που ο Batman κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους, ο Άλφρεντ τραβήχτηκε ως ένας ασταθής κύριος στα κόμικς. Τα επόμενα τεύχη απεικόνισαν ξαφνικά τον Άλφρεντ ως λεπτό και με λεπτό μουστάκι, μετά την εμφάνιση του ηθοποιού Γουίλιαμ Όστιν.

Ο Μπάτμαν/Μπρους Γουέιν (Λιούις Γουίλσον) και ο βοηθός του, Ρόμπιν/Ντικ Γκρέισον (Ντάγκλας Κροφτ), μυστικοί κυβερνητικοί πράκτορες μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ, γνωρίζουν ένα ιαπωνικό κύκλωμα δολιοφθοράς που λειτουργεί στην πόλη Γκόθαμ. Η φίλη του Bruce Linda Page (Shirley Patterson) ζητά τη βοήθειά του για να βρει τον θείο της, Martin Warren (Gus Glassmire), ο οποίος απήχθη από το κύκλωμα μετά την αποφυλάκισή του.

Ο Δρ Τίτο Ντάκα (J. Carrol Naish), ο Ιάπωνας ηγέτης της συμορίας, σχεδιάζει να κλέψει την τροφοδοσία με ράδιο της πόλης για να τροφοδοτήσει την εφεύρεσή του, ένα χειροκίνητο πυροβόλο όπλο που μπορεί να διαλύσει οτιδήποτε χτυπηθεί από την ισχυρή δέσμη του. Αναγκάζει από τον Γουόρεν να του αποκαλύψει τη θέση του θησαυροφυλακίου όπου αποθηκεύεται το ράδιο. Ο Ντάκα στέλνει τους Αμερικανούς κολλητούς του, μαζί με ένα ζόμπι που ελέγχει με μικρόφωνο μέσω ηλεκτρονικού εμφυτεύματος εγκεφάλου, για να κλέψουν το πολύτιμο μέταλλο. Ο Μπάτμαν ανακαλύπτει την πλοκή και τελικά διώχνει τη συμμορία μετά από μια φοβερή μάχη.

Στη μυστική νυχτεροσπηλιά του, ο Μπάτμαν ανακρίνει έναν από τους κολλητούς του Ντάκα, ο οποίος αποκαλύπτει ότι το ράδιο έπρεπε να μεταφερθεί στο Σπίτι της Ανοιχτής Πόρτας, που βρίσκεται στο κυρίως ερημικό τμήμα "Μικρό Τόκιο" της πόλης Γκόθαμ. Ο Μπάτμαν και ο Ρόμπιν διεισδύουν στο κρησφύγετο της συμμορίας (επίσης εργαστήριο του Δρ Ντάκα), κρυμμένο μέσα σε μια ακόμη ανοιχτή επιχείρηση, μια βόλτα στο Fun House. Εκεί, βρίσκουν τη Λίντα δεμένη, φιμωμένη και αναίσθητη. Αφού διασώζεται από αυτούς, ο Ντάκα μεταμορφώνει τον θείο της Γουόρεν σε ζόμπι και σχεδιάζει τον εκτροχιασμό ενός βαρέως φορτωμένου τρένου. Για άλλη μια φορά, οι προσπάθειες δολιοφθοράς του Δρ. Ντάκα σταματούν από τον Μπάτμαν και τον Ρόμπιν.

Ακολουθούν παγίδες και αντιπαγίδες στα επόμενα κεφάλαια, καθώς το δυναμικό ντουέτο συνεχίζει να ματαιώνει τα σχέδια του Ιάπωνα πράκτορα και των κολλητών του. Όταν ο Δρ. Ντάκα προσπαθεί να κλέψει τα Σχέδια Νίκης της Αμερικής, τελικά επικρατούν ο Μπάτμαν και ο Ρόμπιν. Επιβλέπουν τη σύλληψη των αντρών του Ντάκα και τελικά την καταστροφή του Ιάπωνα πράκτορα, καθώς προσπαθεί να διαφύγει και πέφτει στο θάνατό του μέσα από τη δική του κρυφή πόρτα σε ένα λάκκο γεμάτο πεινασμένους αλιγάτορες.

    

                       Τα επεισόδια

1-The Electrical Brain17 min | Apr 15, 1943

2-The Bat's Cave17 min | Oct 18, 2005

3-The Mark of the Zombies17 min | Oct 18, 2005

4-Slaves of the Rising Sun17 min | Oct 18, 2005

5-The Living Corpse17 min | Oct 18, 2005

6-Poison Peril17 min | Oct 18, 2005

7-The Phoney Doctor17 min | Oct 18, 2005

8-Lured by Radium17 min | Oct 18, 2005

9-The Sign of the Sphinx17 min | Oct 18, 2005

10-Flying Spies17 min | Oct 18, 2005

11-A Nipponese Trap17 min | Oct 18, 2005

12-Embers of Evil17 min | Oct 18, 2005

13-Eight Steps Down17 min | Oct 18, 2005

14-The Executioner Strikes17 min | Oct 18, 2005

15-The Doom of the Rising Sun17 min | Oct 18, 2005

The Raven 1963

The Raven 1963

Το Κοράκι

Σκηνοθεσία: Roger Corman

Σενάριο: Richard Matheson, Edgar Allan Poe

Είδος: Fantasy, Horror, Science Fiction, Vincent Price

Διάρκεια: 01:28

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Vincent Price: Dr. Erasmus Craven

Peter Lorre: Dr. Adolphus Bedlo

Boris Karloff: Dr. Scarabus

Hazel Court: Lenore Craven

Olive Sturgess: Estelle Craven

 

Ένας μάγος που έχει μεταμορφωθεί σε κοράκι από τον μοχθηρό Scarabus καταφεύγει σε έναν διάσημο μάγο που βρίσκεται σε σύνταξη για να τον βοηθήσει να εκδικηθεί.

Roger Corman και Vincent Price ξανά σε περιοχές Edgar Allan Poe σε αυτήν την απολαυστική μαύρη κωμωδία για όλες τις ηλικίες πολύ ελαφρά βασισμένη στο γνωστότερο ποίημα του μεγάλου συγγραφέα του φανταστικού. Πρόκειται για μια ταινία στην Poe περίοδο του Roger Corman όπου βρίσκουμε τουλάχιστον τρεις θρύλους της σκηνής σε πρωταγωνιστικούς ρόλους και σε μεγάλα κέφια που ανεβάζουν την ταινία ακόμα περισσότερο απ’ ότι η ιστορία καθαυτή.

Ο Vincent Price είναι ο Δρ. Erasmus Craven ένας καλοκάγαθος μάγος ειδικός σε μαγεία μέσω χειρονομιών που ζει στο κάστρο του με την κόρη του Estelle (Olive Sturgess) και τις αναμνήσεις από την αγαπημένη του γυναίκα Leonora (Hazel Court) που πέθανε πρόσφατα. Η ηρεμία της καθημερινότητας του θα διαταραχθεί όταν θα δεχτεί επίσκεψη από τον Δρ. Adolphus Bedlo (Peter Lorre) ο οποίος μεταμορφώθηκε σε κοράκι από τον σατανικό Δρ. Scarabus (Boris Karloff).

Ο Bedlo παρακαλεί τον Craven να τον επαναφέρει στην κανονική του μορφή και σε αντάλλαγμα του δίνει την είδηση που ταράζει ακόμα περισσότερο την ηρεμία του. Ότι είδε την υποτίθεται νεκρή γυναίκα του να κόβει βόλτες μαζί με τον Δρ. Scarabus στο κάστρο του τελευταίου, κάτι που δεν αργεί να πείσει τον Craven να επισκεφτεί μαζί με την κόρη του, τον Bedlo και το γιο του (Jack Nicholson) το κάστρο του θανάσιμου εχθρού του πατέρα του Craven Δρ. Scarabus και να δώσουν μια λύση στο μυστήριο, βοηθώντας και τον Bedlo να πάρει εκδίκηση για τη μεταμόρφωση του σε κοράκι.

Ο Δρ. Scarabus υποδέχεται με εγκαρδιότητα τους φίλους μας αντικρούοντας τις κατηγορίες που εκστομίζει ο διψασμένος για εκδίκηση Bedlo, αλλά σύντομα η παρέα θα βρεθεί αιχμάλωτη του σατανικού γιατρού που θέλει να αποκτήσει κι αυτός τις μαγικές ικανότητες του Craven. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο Craven μαθαίνει ότι η αγαπημένη του γυναίκα όχι μόνο δεν είχε πεθάνει, αλλά αντίθετα είναι πλέον ζευγαράκι με τον Δρ. Scarabus!

Με τα σημερινά στάνταρντς θα μπορούσε κανείς άνετα να χαρακτηρίσει το THE RAVEN σαν παιδική ταινία που ναι μεν θα απολαύσουν αφάνταστα τα μικρά παιδιά, αλλά μάλλον όχι και τόσο οι μεγάλοι. Λάθος, αρκεί να είναι κανείς φίλος της κλασσικής σκηνής του τρόμου. Πότε άλλοτε θα βρει κανείς μαζί 3 από τους πολύ μεγάλους της σκηνής σε μεγάλα κέφια και με μπόνους τον νεαρό αλλά πάντα μεγάλο ηθοποιό Jack Nicholson;

Οι Price και Lorre έχουν την απαραίτητη χημεία ως συνήθως, με τον Lorre ουσιαστικά να επανέρχεται στο ρόλο του μέθυσου όπως στο TALES OF TERROR ενώ ο Price απολαυστικός με συνεχείς ατάκες, απαγγελίες του Poe και το αμίμητο ύφος που όλοι ξέρουμε και αγαπούμε.

Η αποκάλυψη, όμως, είναι ο τεράστιος Boris Karloff στο ρόλο του ύπουλου Δρ. Scarabus που είναι πραγματικά χειμαρρώδης, απόλυτα εκφραστικός και φαίνεται να περνάει μια χαρά στα γυρίσματα. Το παρουσιαστικό και η βαθιά φωνή του Karloff τον καθιστούν τον πραγματικό πρωταγωνιστή της ταινίας και όποτε βρίσκεται στο πλάνο το ενδιαφέρον μεγαλώνει ακόμα περισσότερο. Όσο για τους διαλόγους του με τους άλλους πρωταγωνιστές, είναι σχεδόν όλοι κομμάτια ανθολογίας.

Όπως καταλαβαίνει κανείς, ελάχιστη σχέση με το κλασσικό ποίημα του Poe έχει το σενάριο του τακτικού Richard Matheson, ένα ποίημα που ούτως ή άλλως είναι σχεδόν αδύνατο να μεταφερθεί στο μεγάλο πανί με πιστότητα, αλλά ο στόχος του THE RAVEN είναι η απροβλημάτιστη ψυχαγωγία, όπως και σχεδόν στο σύνολο των ταινιών του Roger Corman είτε τις σκηνοθέτησε είτε απλά έκανε την παραγωγή.

Και από διασκέδαση πάμε πολύ καλά, με γρήγορο ρυθμό, αποφυγή του κουραστικού διαλόγου, άφθονο χιούμορ και ένα φινάλε αντάξιο του υπόλοιπου, με την σχεδόν ξεκαρδιστική μονομαχίας των δυο μάγων της ιστορίας Price και Karloff υπό το βλέμμα της πανέμορφης Hazel Court που περιμένει με ανυπομονησία να δει το νικητή.

 

Οπότε για άλλη μια φορά μαζέψτε τα παιδιά σας, αράξτε στο σαλόνι και απολαύστε την αθώα τρέλα του THE RAVEN μαζί τους, μεταδίδοντάς τους τη σοφία 40 και βάλε χρόνων παραγωγής αντίστοιχων ταινιών από έναν από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες και διασκεδαστές όλων των εποχών όπως είναι ο αμίμητος Roger Corman.

  

The Fall of the House of Usher 1960

The Fall of the House of Usher 1960

Η πτώση του Οίκου των Άσερ

Σκηνοθεσία: Roger Corman

Σενάριο: Edgar Allan Poe, Richard Matheson

Είδος: Drama | Thriller | Vincent Price

Διάρκεια: 01:19

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Vincent Price: Roderick Usher

Mark Damon: Philip Winthrop

Myrna Fahey: Madeline Usher

Harry Ellerbe: Bristol

David Anda: Ghost

 

Η Πτώση του Οίκου των Άσερ είναι το αριστούργημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, ένα αφήγημα στο οποίο συμπυκνώνονται σχεδόν όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον αξεπέραστο συγγραφέα, στοχαστή, ποιητή Πόε. Αποτέλεσε - και ακόμα αποτελεί - σημείο αναφοράς για εκείνους τους λόγιους που προσπαθούν να συλλάβουν και να αποδώσουν ιδέες και έννοιες φευγαλέες, που σχετίζονται με τη φύση του ανθρώπου και του σύμπαντος.

Σε αυτό το βιβλίο, πέρα από το ίδιο το αφήγημα του Πόε, περιέχονται και τα έργα τριών άλλων - από τους πιο σημαντικούς - συγγραφείς από το χώρο του φανταστικού.

Τα έργα αυτά, που αντλούν το θέμα τους από το αφήγημα του Πόε, εκτός από την απόλαυση της ανάγνωσης που μας προσφέρουν, πιστεύουμε ότι επιτυγχάνουν να φωτίσουν καλύτερα το αρχικό έργο.

  

The Abominable Dr. Phibes 1971

The Abominable Dr. Phibes 1971

Ο Σατανικός Δόκτωρ Φάιμπς

Σκηνοθεσία: Robert Fuest

Σενάριο: James Whiton, William Goldstein

Είδος: Crime, Drama, Fantasy, Horror ΔΕ 70, Mystery, Thriller, Vincent Price

Διάρκεια: 01:34

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Vincent Price: Dr. Anton Phibes

Joseph Cotten: Dr. Vesalius

Virginia North: Vulnavia

Terry-Thomas: Dr. Longstreet

Sean Bury: Lem Vesalius

 

Εννέα γιατροί αρχίζουν να πεθαίνουν ένας ένας με τραγικούς τρόπους, μετά την αποτυχία τους να σώσουν τη ζωή της γυναίκας του Dr. Phibes σε μία εγχείρηση. Και ο ίδιος ο Phibes υποτίθεται ότι δεν ζει πια, ότι πέθανε σε ατύχημα όταν έμαθε το θάνατο της γυναίκας του. Ο μυστηριώδης και πολυμήχανος όμως αυτός επιστήμονας δεν έχει χαθεί ακόμα και διψώντας για εκδίκηση, με τη βοήθεια της βοηθού του, σκοτώνει με πολύ ιδιαίτερους τρόπους που θυμίζουν τις βιβλικές πληγές της Αιγύπτου.

Η σκηνοθεσία είναι του Robert Fuest και πρωταγωνιστής ο υπέροχος Vincent Price, του οποίου η ερμηνεία είναι ανατριχιαστική. Συνηθισμένος ρόλος γι' αυτόν ο ρόλος του εκδικητή, εδώ όμως διαφέρει γιατί δεν παίζει έναν συνηθισμένο άνθρωπο. Ο Phibes κανονικά δεν μπορεί να μιλήσει μετά το ατύχημα που είχε και η φωνή του ακούγεται από έναν μηχανισμό που έχει φτιάξει. Ο Price λοιπόν έχει το δύσκολο έργο να στηρίξει αυτά που ακούγονται να λέει, χωρίς να μιλάει, μόνο με τις εκφράσεις του και το καταφέρνει τέλεια, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά πόσο μεγάλος ηθοποιός είναι. Επίσης, οι θάνατοι είναι τέλειοι και θα έλεγα καλλιτεχνικοί. Αγαπημένη και ανατριχιαστική ταυτόχρονα σκηνή για μένα, είναι όταν ο Phibes παίζει μία μακάβρια μελωδία στο πιάνο του, ντυμένος με μαύρη κάπα σαν άγγελος του θανάτου.

 

 

  

he Masque of the Red Death 1964

The Masque of the Red Death 1964

Η Μάσκα του Κόκκινου Θανάτου

Σκηνοθεσία: Roger Corman

Σενάριο: Charles Beaumont, R. Wright Campbell, Edgar Allan Poe

Είδος: Vincent Price, horror

Διάρκεια: 01:29

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Vincent Price: Prince Prospero

Hazel Court: Juliana

Jane Asher: Francesca

David Weston: Gino

Nigel Green: Ludovico

 

Ο πρίγκιπας Πρόσπερο αρπάζει μια κοπέλα από κοντινό χωριό, με σκοπό να τη μυήσει στη λατρεία του σατανά. Παράλληλα διατάσσει να συλληφθούν ο πατέρας της και ο αγαπημένος της. Κλεισμένος στο κάστρο του, διοργανώνει χορούς, ενώ στην περιοχή εκδηλώνεται επιδημία πανούκλας.

Ο θάνατος και η διαφθορά έχουν στοιχειώσει το κάστρο του Πρίγκιπα Πρόσπερο αλλά σύντομα ο τρόμος θα δείξει το πραγματικό του πρόσωπο σε ένα ακόμα πιο βίαιο ξέσπασμα... Ο Πρόσπερο έχει μόνο μια δικαιολογία για όλες τις φρικτές πράξεις του - ο διάβολος τον αναγκάζει να τις κάνει! Όταν όμως ένας μυστηριώδης, απρόσκλητος επισκέπτης κάνει την εμφάνισή του κατά τη διάρκεια ενός πάρτι μασκέ, ο Πρόσπερο θα αναγκαστεί να πληρώσει για όλες του τις αμαρτίες...

 

  

The Tomb of Ligeia 1964

The Tomb of Ligeia 1964

Ο Τάφος με τα 7 Μυστικά

Σκηνοθεσία: Roger Corman

Σενάριο: Edgar Allan Poe, Robert Towne, Paul Mayersberg

Είδος: Thriller | Vincent Price, horror

Διάρκεια: 01:21

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Vincent Price: Verden Fell

Elizabeth Shepherd: The Lady Rowena Trevanion

John Westbrook: Christopher Gough

Derek Francis: Lord Trevanion

Oliver Johnston: Kenrick

 

Ένας άντρας παντρεύεται λίγο καιρό μετά το θάνατο της πρώτης του συζύγου. Όμως, το πνεύμα της Λιγείας έχει περάσει σε μια μαύρη γάτα και στοιχειώνει το σπίτι. Η νέα του γυναίκα, η λαίδη Ρομίνα, του θυμίζει όλο και περισσότερο την παλιά, μεγάλη του αγάπη.

Ο Ρότζερ Κόρμαν και ο Βίνσεντ Πράις συνεργάζονται στην πιο τρομακτική (LA Herald Examiner) ιστορία ερωτικού πάθους και εκδίκησης, βασισμένη σε διήγημα του συγγραφέα του τρόμου Eντγκαρ Άλαν Πόε. Μια νεκρή γυναίκα νικάει το θάνατο και επιστρέφει στη ζωή με τη μορφή άγριας γάτας, παρασύροντας την καινούρια σύζυγο του άντρα της (Πράις) σε ένα καταστροφικό παιχνίδι γάτας και ποντικιού. Και καθώς αρχίζει να καταστρώνει τα διαβολικά της σχέδια, ανακαλύπτει πως ακόμα και νεκρή εξακολουθεί να έχει τον απόλυτο έλεγχο...

  

The Last Man on Earth 1964

The Last Man on Earth 1964

Ο Τελευταίος Άνδρας Στη Γη

Σκηνοθεσία: Ubaldo Ragona, Sidney Salkow

Σενάριο: Richard Matheson, William F. Leicester,

Furio M. Monetti, Ubaldo Ragona

Είδος: Drama | Sci-Fi | Vincent Price

Διάρκεια: 01:26

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Vincent Price: Dr. Robert Morgan

Franca Bettoia: Ruth Collins

Emma Danieli: Virginia Morgan

Giacomo Rossi-Stuart: Ben Cortman

Umberto Raho: Dr. Mercer

 

Ο πληθυσμός της Γης έχει αφανιστεί μετά από την χειρότερη επιδημία όλων των εποχών. Ο μοναδικός άνθρωπος επιζών προσπαθεί να επιβιώσει στην αφιλόξενη πόλη ταμπουρωμένος τις νύχτες για να αποφύγει τις επιθέσεις των μολυσμένων ανθρώπων που έχουν μεταμορφωθεί σε ένα είδος βρικόλακα που ζει στο σκοτάδι.

Ο Τελευταίος Άνθρωπος στη Γη είναι αυτό που λέμε μια «κλασσική cult ταινία». Θα μπορούσε να χρησιμοποιείται και για να περιγράψει τον όρο αυτό σε κάποιους που πιθανόν να μην είναι αρκετά εξοικειωμένοι και να μην καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνει, κάτι σαν τις περιγραφικές φωτογραφίες λημμάτων στις εγκυκλοπαίδειες και τα λεξικά.

Αν με βρίσκετε υπερβολικό, πιθανότατα δεν θα έχετε δει το συγκεκριμένο εργάκι, ή το πιο μοντέρνο remake του THE OMEGA MAN με τον Charlton Heston, που επίσης θεωρείται «κλασσική cult ταινία».

Με τον αναμφισβήτητο βασιλιά των b-movies της δεκαετίας του ’60 Vincent Price σε ένα ρόλο που δεν μας είχε συνηθίσει μέχρι τώρα, να είναι το πρώτο βιολί σ’ αυτή την μετά-αποκαλυπτική ορχήστρα κινηματογραφικών ευρημάτων και φανταστικής ατμόσφαιρας.

Σε ένα μετά-αποκαλυπτικό τοπίο, 3 χρόνια μετά από παγκόσμια επιδημία που κυριολεκτικά αφάνισε το ανθρώπινο είδος, ο άνθρωπος μας είναι ο μοναδικός με ανοσία στο μικρόβιο και γίνεται ο τελευταίος άνθρωπος στη Γη.

Οι υπόλοιποι μολύνθηκαν από το μικρόβιο και μεταμορφώθηκαν σε «βρικόλακες» που κρύβονται στο φως της ημέρας. Τις νύχτες, οι βρικόλακες της αποκαλύψεως κάνουν την εμφάνισή τους. Μη φανταστείτε μεταμορφώσεις σε νυχτερίδα, μεγάλους κυνόδοντες και τέτοια πράγματα. Οι συγκεκριμένοι βρικόλακες μοιάζουν και φέρονται πολύ περισσότερο σαν τα ζόμπι που όλοι ξέρουμε και εμπιστευόμαστε, παρά σαν τον Άρχοντα του σκότους.

Ο Morgan (έτσι τον λένε) στα τρία χρόνια που βρίσκεται μόνος στη Γη προσπαθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας να εντοπίσει τους κρυψώνες των βρικολάκων, χωρίς όμως επιτυχία, εκτός από το παλούκωμα με μυτερούς πασσάλους όσων αδέσποτων βρίσκονται στο δρόμο του. Τις νύχτες προσπαθεί να προστατευτεί, με το να κρεμάει καθρέφτες και σκελίδες σκόρδου στις εισόδους του σπιτιού του, αφού οι βρικόλακες δεν αντέχουν την αντανάκλασή τους στον καθρέφτη αλλά ούτε και το σκόρδο.

Μια μέρα, και ενώ βρίσκεται στη γνώριμή του αναζήτηση, συναντάει μια γυναίκα, την οποία και παίρνει μαζί του πανευτυχής. Γρήγορα, όμως, ανακαλύπτει ότι είναι κι αυτή μολυσμένη και ότι ανήκει σε μια νέα τάξη ανθρώπων που με τη βοήθεια ενός ορού καταφέρνουν να εξαφανίζουν προσωρινά τα σημάδια της μόλυνσης. Το κακό της υπόθεσης είναι ότι αυτοί οι τύποι θεωρούν τον Morgan σαν απειλή, αφού είναι ο μόνος με ανοσία στο μικρόβιο και σχεδιάζουν να τον εξοντώσουν.

Η συνεχής παρουσία του Vincent Price στο πλάνο και η πανταχού παρούσα επιβλητική φωνή του με την οποία αφηγείται την ιστορία, κάνουν το THE LAST MAN ON EARTH μια πραγματικά απολαυστική εμπειρία, παρά τις ατέλειές του.

Η εκφραστικότητα του Vincent Price είναι εκπληκτική και παρουσιάζει ακριβώς τα συναισθήματα απόγνωσης, αποξένωσης και παράνοιας που κυριαρχούν στην ψυχοσύνθεσή του, τρία χρόνια μόνος στον πλανήτη. Η μάχη του Morgan είναι κυρίως με τον εαυτό του και τις αντοχές του, παρά με τους βρικόλακες που τον πολιορκούν κάθε βράδυ. Τα flashbacks του Morgan, από τα οποία μαθαίνουμε τι είχε συμβεί στη Γη, μας δίνουν να καταλάβουμε το μέγεθος της απώλειας του ήρωα και ταυτόχρονα συνειδητοποιούμε το πόσο δύσκολο έγινε το έργο του για επιβίωση σε έναν κόσμο που μοιάζει να μην έχει καμία ελπίδα.

Ο προβληματισμός δεν λείπει, κυρίως στο δεύτερο μέρος της ταινίας που σηματοδοτείται από την άφιξη της μολυσμένης γυναίκας, και έχει να κάνει περισσότερο με την αντίδραση της ανθρωπότητας που απέμεινε με το στόχο την ανοικοδόμηση των κοινωνιών και του πολιτισμού. Όμως αυτό το ούτως ή άλλως δύσκολο έργο ξεκινάει από τον φόβο και τη δυσπιστία απέναντι στη διαφορετικότητα, που ενσαρκώνεται στο πρόσωπο του Morgan, του μοναδικού ανθρώπου σε μια αρρωστημένη κοινωνία μεταλλαγμένων.

Το απαισιόδοξο φινάλε είναι σχεδόν αναπόφευκτο, αλλά απόλυτα ταιριαστό με το υπόλοιπο σκοτεινό θέαμα, ενώ τα τοπία της έρημης πόλης δίνουν έναν πένθιμο τόνο σε συνδυασμό με την μουσική.

Από τις πολλές κλασσικές σκηνές, αγαπημένη μου πρέπει να είναι η πρώτη νύχτα πολιορκίας του σπιτιού του Morgan από τα ζόμπι- βρικόλακες με τη συνοδεία avant garde τζαζ μουσικής που δίνει ακόμα περισσότερο βάθος στην έτσι κι αλλιώς πλούσια ατμόσφαιρα.

Το THE LAST MAN ON EARTH είναι μεταφορά του βιβλίου "I Am Legend" του Richard Matheson, που έγραψε και το σενάριο. Ομολογώ ότι δεν το έχω διαβάσει για να μπορώ να κρίνω την ορθότητα της μεταφοράς, αλλά δε νομίζω ότι κάτι τέτοιο είναι σημαντικό.

Σημαντικό είναι να τονίσω ότι παρά την ασπρόμαυρη φωτογραφία, το πενιχρό budget και τις όποιες κακοτοπιές στο σενάριο, το THE LAST MAN ON EARTH κερδίζει με κάτω τα χέρια το πιο σύγχρονο και καλοδουλεμένο THE OMEGA MAN και είναι από τις μεγάλες στιγμές τόσο του Vincent Price όσο και του σινεμά Ε/Φ γενικότερα. Οι σύγχρονες επιρροές του στο σινεμά Ε/Φ είναι πολλές, με το 28 DAYS LATER να έρχεται αβίαστα στο νου, αλλά και το πιο βαθύ THE QUIET EARTH όλο και κάτι του χρωστάει, παρόλο που το τελευταίο δεν βασίστηκε στο βιβλίο του Matheson.

Με επιβλητική ατμόσφαιρα, μυστήριο και πρωτοκλασάτες ερμηνείες, είναι must για τους φίλους της Ε/Φ, που σήμερα μπορεί να έχουν ξεχάσει ότι κάποτε όντως έβγαιναν τόσο καλές ταινίες Ε/Φ με ένα απειροελάχιστο ποσοστό των χρημάτων που είναι στη διάθεση των σημερινών παραγωγών του είδους.

 

  

Frankenstein 1931

Frankenstein 1931

Φρανκενστάιν

Σκηνοθεσία: James Whale

Σενάριο: John L. Balderston, Mary Shelley, Peggy Webling,

Garrett Fort, Francis Edward Faragoh

Είδος: Boris Karlof - Bela Lougosi, Drama, Horror, Sci-Fi, Thriller

Διάρκεια: 01:11

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Colin Clive: Henry Frankenstein

Mae Clarke: Elizabeth

John Boles: Victor Moritz

Boris Karloff: The Monster

Edward Van Sloan: Doctor Waldman

Φρανκενστάιν (Frankenstein) είναι μια ταινία τρόμου Αμερικάνικης παραγωγής, του 1931 από τις Universal Pictures, σκηνοθετημένη από τον Τζέιμς Γουέιλ με σενάριο από τους Τζον Μπάλντερστον, Φράνσις Έντουαρντ Φάραγκο, Γκάρετ Φορτ, Ρόμπερτ Φλόρεϋ και Τζον Ρουζέλ. Η ταινία βασίζεται ασαφώς στην νουβέλα Φρανκενστάιν από την Κυρία Πέρσι Μπ. Σέλεϊ, ενώ ταυτόχρονα ακολουθεί το σενάριο μιας θεατρικής παράστασης από την Πέγκυ Βέμπλινγκ. Η ταινία αυτή σατιρίστηκε στην ταινία Φρανκενστάιν Τζούνιορ, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια σκηνικά του εργαστηρίου με αυτή την ταινία.

Αρχική Διανομή: Περιέργως, αρχικά, η διανομή για την πρώτη ομιλούσα version δόθηκε με τη σειρά στους: Bella Lugosi, Leslie Howard και Bette Davis. Τότε σκηνοθέτης ήταν ο Robert Forey, Που είχε διαλέξει την νουβέλα αυτή από αρκετά θέματα που πρότεινε ο (αρχι)σεναριογράφος της Universal, Richard Schayer, σαν πιθανή συνέχεια στο στυλ του τρόμου, μετά τον Dracula (1931.]

Η ιδέα ήταν να υποδυθεί ο Lugosi τον επιστήμονα, αλλά η Universal είχε αντιρρήσεις, γι αυτό και ο Howard έγινε Dr. Frankenstein (με την B. Davis, μνηστή του).

Τα δοκιμαστικά γυρίστηκαν από τον Paul Ivano στο set του Dracula με τον Lugosi σαν τέρας. Το studio δεν ικανοποιήθηκε από το μακιγιάζ που επινόησε ο Lugosi για τον εαυτό του, αλλά κι ο Lugosi δεν ευχαριστήθηκε, επειδή το τέρας δεν είχε πολύ ομιλούντα ρόλο.

Όλο το σχέδιο, μαζί με την σεναριακή πρόταση του Florey (δική του συνεισφορά ήταν να μπει στο τέρας εγκέφαλος ενός τρελού και να τελειώνει το έργο στο μύλο) «κληρονομήθηκε» στον ανερχόμενο σκηνοθέτη της Universal, James Whale.

Αυτός αντικατέστησε αμέσως τον Howard με τον Colin Clive, έφερε τον σχεδόν άγνωστο Boris Karloff (που είχε δει σε μια μικρή γκαγκστερική ταινία) κι ανέθεσε το μακιγιάζ του τέρατος στον «μάγο» Jack Pierce.

Η νουβέλα της Mary Schelley είχε ήδη γυριστεί ταινία 3 φορές, κατά την «βουβή» εποχή του σινεμά. Το 1910 απ΄ την εταιρία Edison (χαμένο φιλμ, υπάρχουν μόνο μερικές φωτογραφίες του τέρατος), το 1915 με τίτλο Life Without Soul και στην Ιταλία, το 1920, σαν Il Monstro di Frankenstein.

Το σενάριο ήταν περίπου το ίδιο (εκτός από την πρόταση του Florey που είδαμε πριν). Ο Dr. Frankenstein δικαιώνεται για τις θεωρίες του «κατασκευάζοντας» ένα πλάσμα από μικρά κομμάτια πτωμάτων και του δίνει ζωή. Αλλά απρόσεκτα του βάζει έναν εγκληματικό εγκέφαλο. Προκαλώντας αποστροφή στον δημιουργό του, το τέρας ξεκινά μια ταραγμένη πορεία μέσα σε φονική μανία. Κυνηγημένο τέλος από τους ανθρώπους, το «δημιούργημα», καταφεύγει σ' έναν μύλο, όπου οι χωρικοί του βάζουν φωτιά.

Το κλασσικό, πιο γνωστό κι ίσως το φιλμ με την μεγαλύτερη επιρροή (στο είδος του) που έγινε ποτέ, άνοιξε τον δρόμο για την παραγωγή ταινιών τρόμου της Universal του '30 και '40. Χρησιμοποιήθηκε, προσφέροντας έμπνευση σ' έναν μεγάλο αριθμό μιμητών, επιτυχημένων ή μη.

Η ταινία έκανε τον Boris Karloff σταρ και η ερμηνεία του - μοναδική προσωπογραφία του τέρατος στην οθόνη - είναι η πιο αξιοσημείωτη κι ανθεκτική στο χρόνο. Το τέρας δεν είναι μόνο μια «κατασκευή» του μάγου του make up Jack Pierce και της σκηνοθεσίας του James Whale. Είναι και του Karloff. Η εντυπωσιακή παρουσία της υπέροχης μάσκας, μαζί με μια ισχυρή αίσθηση προσωπικότητας, που τον κατάστησε ικανό όχι απλώς να απεικονίσει την ζωώδη κτηνωδία του τέρατος (όπως και άλλοι μετά απ' αυτόν), αλλά να ενσαρκώσει το έμφυτο πάθος του.

Έδειξε την φιγούρα του τέρατος εγκληματική παρά την βούλησή της και διαχασμένη ανάμεσα στη βία και την αφέλεια. Κράτησε αυτόν τον χαρακτήρα πραγματικά λαϊκό. Δεν είναι τυχαίο που στη μνήμη του κοινού το τέρας (που δεν έχει όνομα) ταυτίζεται με το («τερατώδες» ηχητικά) όνομα του δημιουργού του (FRANKESTEIN).

Αντίθετα ο γιατρός κληρονόμησε ακέραια την ηθικολογία του βιβλίου της Schelley: έντρομος μπροστά στο «λάθος» του, ο δημιουργός, αποκηρύσσει το δημιούργημά του και βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά της μνηστής του.

Η καλλιτεχνική διεύθυνση κι η κινηματογράφηση είναι θαυμάσιες και δείχνουν (όπως κάθε σκηνοθεσία του Whale) την επίδραση απ' τον γερμανικό εξπρεσσιονισμό του «ΓΚΟΛΕΜ» και του «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΔΡ. ΚΑΛΙΓΚΑΡΙ».

Το make up του Jack Pierce για το τέρας κατατάσσεται σαν μια απ' τις καλύτερες δημιουργίες για το σινεμά του τρόμου.

Η σκηνοθεσία του Whale είναι η καλύτερη της καριέρας του και δεν ενοχλήθηκε από το (ξένο) στοιχείο του χιούμορ, που έφθειρε μετέπειτα σχετικά φιλμς, ειδικά της «Νύφης του Φρανγκενστάιν».

Η δημιουργία μιας αποτελεσματικής καταθλιπτικής Γοτθικής ατμόσφαιρας, η διεύθυνση των μη εντατικών σκηνών, η εμφανής έλλειψη ενδιαφέροντος σε ρομαντικούς υπαινιγμούς καθώς και η τάση του να επιτρέπει στον Colin Clive (Dr. Frankenstein) να υπερβάλλει στις στιγμές - κλειδιά, διασκόρπιζε τις υπερβολές σε φρίκη και τρόμο, κρατώντας μια ισορροπία ενδιαφέροντος ανάμεσα στο σασπένς και την επιστημονική φαντασία.

 

  

Dr. Jekyll And Mr. Hyde 1931

Dr. Jekyll And Mr. Hyde 1931

Δόκτωρ Τζέκιλ και Κύριος Χάιντ

Σκηνοθεσία: Rouben Mamoulian

Σενάριο: Samuel Hoffenstein, Percy Heath,

Robert Louis Stevenson

Είδος: Horror, Science Fiction

Διάρκεια: 1h 38min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Fredric March: Dr. Henry Jekyll

Miriam Hopkins: Ivy Pearson

Rose Hobar: Muriel Carew

Holmes Herbert: Dr. John Lanyon

Halliwell Hobbes: Brig. Gen. Danvers Carew

Εξαιρετική ταινία η οποία δείχνει μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος και το τι είναι ικανός να κάνει όταν μπορεί να είναι απόλυτα ελεύθερος. Κατά πόσο ένας επιστήμονας είναι υπεύθυνος για το δημιούργημα του και για τον τρόπο και σκοπό για το οποίο θα το χρησιμοποιήσει. Δείχνει την αδυναμία του ανθρώπου και την διττή του προσωπικότητα η οποία λόγω της κοινωνίας, της θρησκείας, των νόμων και των κανόνων αναγκάζεται να μένει κρυφή, να είναι εμφανής μόνο ο καθωσπρέπει εαυτός και ο ασύδοτος και ανεξέλεγκτος εαυτός να καταπιέζεται.

Η μεταμόρφωση του Fredric March από Dr. Jekyll σε Mr. Hyde είναι εκπληκτική. Η ερμηνεία του δε, καθηλωτική. Η αντίθεση του ενός χαρακτήρα με τον άλλον είναι συγκλονιστική. Γρήγορη ταινία, δεν κουράζει, εξελίσσεται χωρίς να κάνει κοιλιά. Εξαίρετες ερμηνείες και από τους υπόλοιπους ηθοποιούς, σκηνικά που σε μεταφέρουν στο πνεύμα της εποχής. Εκπληκτική ατμόσφαιρα, σκοτεινή και επιβλητική. Το τρομακτικό στην ταινία είναι η συμπεριφορά του ανθρώπου όταν δεν υπάρχουν φραγμοί και όρια.

Το βαρύ μακιγιάζ που φορούσε ο ηθοποιός Fredric March για την μεταμόρφωσή του σε Mr. Hyde, σχεδόν του κατέστρεψε το πρόσωπο. Η εκπληκτική αλλαγή του από Dr. Jekyll σε Mr. Hyde, έγινε με την βοήθεια μιας σειράς έγχρωμων φίλτρων τα οποία έμπαιναν μπροστά από τον φακό της κάμερας.

Δέκα χρόνια αργότερα η ταινία ξαναγυρίστηκε με τον ίδιο τίτλο. Αν και σε αυτή την κόπια παίζουν τα λαμπρότερα ονόματα της εποχής, εγώ προτιμώ αυτή του 1931, λόγο την φοβερής σκοτεινής της ατμόσφαιρας και των καταπληκτικών ερμηνειών των πρωταγωνιστών της.

  

Underground 1995

 

Underground 1995

Μια φορά υπήρχε μία χώρα

 

Σκηνοθεσία: Emir Kusturica

Σενάριο: Dusan Kovacevic, Emir Kusturica

Είδος: Comedy, Drama, Fantasy, War

Διάρκεια: 2h 50min

Γλώσσα: Serbian

Παίζουν:

Predrag 'Miki' Manojlovic: Μarko / Actor playing Marko

Lazar Ristovski: Crni (Blacky) / Actor playing Blacky

Mirjana Jokovic: Natalija / Actress playing Natalija

Slavko Stimac: Ivan

Ernst Stötzner: Franz / Actor playing Franz

Srdjan 'Zika' Todorovic: Jovan (as Srdjan Todorovic)

 

Underground, είναι κωμικοτραγική δραματική ταινία του 1995 σε σκηνοθεσία Εμίρ Κουστουρίτσα και σενάριο του σκηνοθέτη και του Ντούσαν Κοβάσεβιτς.

Μέσα από την ιστορία και τις περιπέτειες δύο φίλων, πεικονίζεται η γιουγκοσλαβική ιστορία από την αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έως την αρχή των Γιουγκοσλαβικών πολέμων.Η ταινία είναι μια διεθνής συμπαραγωγή με εταιρείες από τη Γιουγκοσλαβία (Σερβία), τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Τσεχία και την Ουγγαρία και έχει διάρκεια 163 λεπτά. Σε συνεντεύξεις, ο Κουστουρίτσα δήλωσε ότι η αρχική έκδοση της ταινίας ήταν πάνω από 320 λεπτά και ότι αναγκάστηκε να μειώσει τη διάρκεια.

Το Αντεργκράουντ απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1995. Ήταν το δεύτερο βραβείο του Κουστουρίτσα στις Κάννες μετά το Ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές (1985).[4]

Η ταινία είναι επίσης γνωστή με τον υπότιτλο: Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια χώρα, φράση με την οποία αρχίζει και τελειώνει, που ήταν ο τίτλος της μίνι-σειράς 5 ωριαίων επεισοδίων στη Σερβική τηλεόραση RTS.

Μέρος πρώτο: Πόλεμος

Τα χαράματα της 6ης Απριλίου 1941 στο Βελιγράδι, την πρωτεύουσα του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, δύο φίλοι ο Πετάρ Ποπάρα, (Λαζάρ Ριστόφσκι), με το παρατσούκλι Μπλάκι και ο Μάρκο Ντρεν, (Μίκι Μανόλοβιτς) επιστρέφουν στα σπίτια τους μετά από οργιαστική διασκέδαση με χορούς, λαϊκές μουσικές, πυροβολισμούς στον αέρα, τρελούς καλπασμούς με την άμαξα, σκόρπισμα χρημάτων, γυναίκες και σεξ.

Λίγο αργότερα, ακούγεται ο βρυχηθμός των αεροπλάνων και γερμανικές βόμβες αρχίζουν να πέφτουν στο Βελιγράδι. Αφού τελειώσει η αεροπορική επιδρομή, ο Μπλάκι βγαίνει και επιθεωρεί την κατεστραμμένη πόλη. Αντιμετωπίζει ερείπια κτηρίων και άγρια ζώα που δραπέτευσαν από τον ζωολογικό κήπο, συναντά επίσης τον απογοητευμένο Ιβάν, αδελφό του Μάρκο και φύλακα του ζωολογικού κήπου του Βελιγραδίου που μεταφέρει ένα μωρό χιμπατζή. Η αντίσταση του Γιουγκοσλαβικού Στρατού σπάει γρήγορα και τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν ολόκληρο το Βασίλειο. Οι δύο φίλοι αρχίζουν να δρουν παράνομα και γίνονται μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο Μπλάκι επισκέπτεται περιστασιακά την ερωμένη του Νατάλια, μια ηθοποιό που η ομορφιά της έχει τραβήξει επίσης την προσοχή ενός Γερμανού αξιωματικού, του Φραντς.

Ο Μάρκο έχει δημιουργήσει χώρο παράνομης κατασκευής όπλων και κρησφύγετο στο κελάρι (εξ ου και Underground) του σπιτιού του παππού του. Μετά την κατάληψη ενός μεγάλου σιδηροδρομικού φορτίου όπλων, ο Μάρκο και ο Μπλάκι καταζητούνται ως υπαίτιοι, όπως μεταδίδουν τα γερμανικά ραδιοφωνικά δελτία. Ενώ ο Μπλάκι κρύβεται στο δάσος, καθώς οι Γερμανοί εντείνουν τις από σπίτι σε σπίτι επιδρομές στην πόλη, ο Μάρκο παίρνει τη σύζυγο του Μπλάκι Βέρα, τον αδελφό του Ιβάν και πολλούς άλλους και τους κρύβει στο κελάρι. Η Βέρα γεννά ένα αγοράκι, τον Γιοβάν και πεθαίνει.

Το 1944, ο Μπλάκι απάγει τη Νατάλια, την ηθοποιό που αγαπούσε, από τη σκηνή. Συλλαμβάνεται από τον Φραντς, τον Γερμανό αξιωματικό που έχει επίσης δεσμό με τη Νατάλια, βασανίζεται στο νοσοκομείο της πόλης με ηλεκτροσόκ πριν απελευθερωθεί από τον Μάρκο που τον μεταφέρει κι αυτόν στο κελάρι.

Όταν η ειρήνη επιστρέφει το 1944, ο Μάρκο, ζευγάρι πλέον με τη Νατάλια, προτιμά να κάνει τον Ιβάν, τον Μπλάκι και τους άλλους πρόσφυγες να πιστεύουν ότι ο πόλεμος εξακολουθεί να μαίνεται στη χώρα. Αυτοί κατασκευάζουν όπλα που ο Μάρκο πουλάει σε υψηλή τιμή. Με τα χρόνια ο Μάρκο αποκτά εξουσία μέσα στο Γιουγκοσλαβικό Κομμουνιστικό Κόμμα, μέχρι που στέκεται δίπλα στον Τίτο κατά τη διάρκεια στρατιωτικών παρελάσεων στο κέντρο του Βελιγραδίου.

Μέρος δεύτερο: Ψυχρός πόλεμος

Το 1961, ο Μάρκο είναι ένας από τους στενότερους συνεργάτες και συμβούλους του Τίτο. Ο Μπλάκι και οι υπόλοιποι εξακολουθούν να βρίσκονται στο κελάρι πιστεύοντας ότι ο πόλεμος συνεχίζεται ακόμα επάνω. Συνεχίζουν να κατασκευάζουν όπλα από τα οποία ο Μάρκο κερδίζει τεράστια ποσά.

Το 1961, κατά τη διάρκεια του γάμου του γιου του Γιοβάν, ο οποίος είναι 20 ετών αλλά δεν έχει φύγει ποτέ από το κελάρι, ο Μπλάκι αποφασίζει να μην ακούσει πια τον Μάρκο και αποφασίζει να πάει να πολεμήσει για τη χώρα του, παίρνοντας τον γιο του μαζί του. Όταν βγαίνουν έξω, βρίσκονται στη μέση των γυρισμάτων μιας ταινίας βασισμένης στα πολεμικά απομνημονεύματα του Μάρκο. Βλέποντας τους ηθοποιούς ντυμένους στρατιώτες της Βέρμαχτ και καθώς πιστεύουν ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν έχει τελειώσει, σκοτώνουν δύο κομπάρσους και τον ηθοποιό που υποδύεται τον Φραντς. Καθώς τους καταδιώκουν, ο Γιοβάν πνίγεται στον Δούναβη, αλλά ο Μπλάκι δραπετεύει. Εν τω μεταξύ, ο Μάρκο και η Νατάλια εγκαταλείπουν τη χώρα αφού ανατίναξαν το κελάρι και τους διαμένοντες.

Μέρος τρίτο: Πόλεμος

Το 1992, εν μέσω των Γιουγκοσλαβικών πολέμων, ο Μπλάκι έχει γίνει στρατιωτικός διοικητής. Ο Ιβάν βγαίνει από ένα ψυχιατρικό κέντρο όπου νοσηλευόταν, είχε διαφύγει από το κελάρι πριν την ανατίναξη, και συναντά τον Μάρκο, που ως έμπορος όπλων προσπαθεί να μεσολαβήσει σε μια συμφωνία όπλων στη μέση μιας ζώνης σύγκρουσης. Ο Ιβάν πλησιάζει τον Μάρκο, τον χτυπάει δυνατά και μετά αυτοκτονεί. Η Νατάλια φτάνει και ορμά προς τον Μάρκο, διακηρύσσοντας την αγάπη της για αυτόν. Συλλαμβάνονται από στρατιώτες και εκτελούνται και οι δύο ως έμποροι όπλων από τον διοικητή των μαχητών, τον Μπλάκι.

Σε μια ονειρική τελική σκηνή, ο Μπλάκι, ο Μάρκο και όλοι οι άλλοι ξαναβρίσκονται σε ένα γαμήλιο γλέντι, στο τέλος του οποίου το έδαφος αποκόπτεται και πλέει μόνο του. Η ταινία τελειώνει με τη φράση Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια χώρα, με την οποία είχε επίσης αρχίσει.