WAIT UNTIL DARK 1967

WAIT UNTIL DARK 1967

Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει

                                             Σκηνοθεσία: Terence Young

Σενάριο: Frederick Knott, Robert Carrington

Jane-Howard Hammerstein

Είδος: Thriller, Horror ΔΕ 60

Διάρκεια: 1h 48m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Audrey Hepburn: Susy Hendrix

Alan Arkin: Roat / Roat Jr. / Roat Sr.

Richard Crenna: Mike Talman

Efrem Zimbalist Jr: Sam Hendrix

Jack Weston: Carlino

Samantha Jones: Lisa

 

Θρίλερ της Warner σε σκηνοθεσία Τέρενς Γιανγκ, με τους Ώντρεϋ Χέπμπορν, Άλαν Άρκιν, Ρίτσαρντ Κρέννα, Τζακ Γουέστον, Τζούλι Χέροντ, Έφρεμ Ζίμπαλιστ Τζούνιορ.

Τρεις κακοποιοί χειραγωγούν μία τυφλή γυναίκα στο διαμέρισμά της καθώς ψάχνουν μια κούκλα γεμάτη ηρωίνη, την οποία μια συνεργός τους πέρασε στη Νέα Υόρκη από τον Καναδά.

Ένα "χιτσκοκικού" ύφους θεατρικό έργο του Φρέντερικ Νοτ διασκευάζεται για το σινεμά από το σεναριακό (και συζυγικό) ζεύγος Ρόμπερτ και Τζέην-Χάουαρντ Κάρρινγκτον σε ένα φιλμ αγωνίας και υποδειγματικής κλιμάκωσης. Γυρισμένο όλο σχεδόν στο ημιυπόγειο διαμέρισμα της τυφλής Σούζι Χέντριξ και του φωτογράφου συζύγου της, το φιλμ (που σκηνοθέτησε ο Τέρενς Γιανγκ, στα ντουζένια του μετά από τρεις ταινίες Τζέημς Μποντ) λειτουργεί ως ωρολογιακή βόμβα ακριβείας, με τα λεπτά να περνούν αδίστακτα και την ψυχολογική πίεση που αυτοί οι τρεις άγνωστοι ασκούν στην αθώα και ανίδεη γυναίκα να περνά αβίαστα και στον θεατή που όσο περνά η ώρα τόσο πιο άβολα νιώθει στην καρέκλα του. Το σενάριο (όπως φαντάζομαι και το θεατρικό) δεν αφήνει καμία ένδειξη και κανένα στοιχεία ανεκμετάλλευτο και επανέρχεται για να σου τρίψει κατάμουτρα όλα όσα θεωρείς ότι εσύ έχεις εντοπίσει, στερώντας σου άρα και κάθε ελπίδα διαφυγής.

Η ταινία βέβαια έχει και ηθοποιούς, δεν είναι τυχαία τόσο συναρπαστική. Από τη μία, η η Ώντρεϋ Χέπμπορν, με μια ερμηνεία που την έφτασε μέχρι την υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου, κατορθώνει και περνά σταδιακά την ανησυχία, τον πανικό και τον τρόμο της σε εμάς, καθώς συνειδητοποιεί όλα όσα εμείς έχουμε ήδη δει και γνωρίζουμε ενώ εκείνη αγνοεί. Το παιχνίδι με την τυφλή πρωταγωνίστρια δουλεύει αμφίρροπα, αφού δεν είναι μόνο η ανησυχία που εμείς ως θεατές νιώθουμε για εκείνη αλλά και ο φόβος της με κάθε νέο στοιχείο που εντοπίζει, ο οποίος γυρίζει διπλός σε εμάς. Καλοδουλεμένες εξίσου είναι και οι ερμηνείες των τριών εγκληματιών, με ξεχωριστή αυτήν του Άλαν Άρκιν, ο οποίος αποτυπώνεται εξαιρετικά απειλητικός σε κάθε εμφάνισή του στην οθόνη. Κι όταν φτάνουμε στο σημείο που η απροστάτευτη Σούζι πολεμά για τη ζωή της, τότε μπαίνουμε σε ένα συναρπαστικό τρίτο μέρος που οδηγεί και σε ένα αξέχαστο τελευταίο εικοσάλεπτο αξεπέραστης αγωνίας. 

Quatermass and the Pit 1967

Quatermass and the Pit 1967

Το τέλος του κόσμου

Σκηνοθεσία: Roy Ward Baker

Σενάριο: Nigel Kneale

Είδος: Horror ΔΕ 60, Mystery, Sci-Fi, Thriller

Διάρκεια: 1h 37m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

James Donald: Doctor Roney

Andrew Keir: Quatermass

Barbara Shelley: Barbara Judd

Julian Glover: Colonel Breen

Duncan Lamont: Sladden

Bryan Marshall: Captain Potter 

Στο κέντρο του Λονδίνου γίνονται έργα για την επέκταση του μετρό, ώσπου η σκαπάνη πέφτει σε αρχαιολογικής αξίας ευρήματα. Ομάδα αρχαιολόγων σπεύδει να εξετάσει τα κρανία και καταλήγει στο συμπέρασμα πως πρόκειται για οστά ηλικίας 5.000.000 ετών. Ο καθηγητής Κουότερμας, υπεύθυνος του βρετανικού διαστημικού προγράμματος, καταφτάνει στον τόπο, την στιγμή που ανεγείρεται από το χώμα ένα περίεργο σκάφος, φτιαγμένο από άγνωστο υλικό. Τα πρώτα στοιχεία αποδεικνύουν την εξωγήινη προέλευση του και το μυστήριο αποκτά επικίνδυνες διαστάσεις, όταν περίεργα φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους και αναστατώνουν επιστήμονες και στρατό. Ίσως υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στην εξωγήινη προέλευση του σκάφους, την ηλικία των ανθρωπίνων ευρημάτων και τις εικασίες που θέλουν στην περιοχή, επί σειρά ετών, να εμφανίζονται δαιμονικά φαντάσματα. 

Viy, Or Spirit Of Evil 1967

 Viy, Or Spirit Of Evil 1967

Σημαδιακό Όνειρο

Σκηνοθεσία: Konstantin Ershov, Georgiy Kropachyov

Σενάριο: Konstantin Ershov, Gogol, Georgiy Kropachyov,

Aleksandr Ptushko

Είδος: Fantasy, Horror

Διάρκεια: 01:17

Χώρα: Soviet Union

Γλώσσα: Russian

Παίζουν:

Leonid Kuravlyov: Khoma

Natalya Varley: Pannochka

Aleksey Glazyrin: Sotnik

Nikolay Kutuzov: Vedma

Vadim Zakharchenko: Khalyava

 

Ο Khoma Brutus (Leonid Kuravlyov), ένας νεαρός μαθητευόμενος ιερέας, γυρίζει στο σπίτι του για τις διακοπές μαζί με τους συμμαθητές του. Kατά την διάρκεια της διαδρομής χάνονται στη μέση της νύχτας. Αφού βρίσκουν μια αγροικία, ζητούν από την ηλικιωμένη γυναίκα (Nikolay Kutuzov) να τους αφήσει να μείνουν τη νύχτα. Το βράδυ ο Khoma έρχεται αντιμέτωπος με τη γυναίκα που είναι μάγισσα. Της επιτίθεται και την σκοτώνει. Εκείνη καθώς πεθαίνει μετατρέπεται σε μια όμορφη νεαρή γυναίκα. Ο Khoma επιστρέφει πίσω στο ιεροδιδασκαλείο, όπου ο Πρύτανης του ζητάει να πάει σε ένα πλούσιο έμπορο του οποίου η κόρη (Natalya Varley) έχει πεθαίνει και να διαβάσει προσευχές για την ψυχή της. Εκεί ανακαλύπτει ότι η κόρη του εμπόρου είναι η μάγισσα.

Η ταινία στο σύνολο της είναι περισσότερο σάτιρα με υπερφυσικά στοιχειά παρά τρόμου, κρυμμένη πίσω από το λαϊκό παραμύθι. Μπορεί να μην είναι αρκετά πιστή στην ιστορία του Nikolai Gogol αλλά σου μεταφέρει το σατιρικό ύφος του συγγραφέα. Η σκηνοθεσία και τα ειδικά εφέ (ίσως ξεπερασμένα για κάποιους και για την εποχή που γυρίστηκε και μάλλον εξ’αιτίας των περιορισμών στην παράγωγη) της δίνουν κάτι ξεχωριστό (που μονό τα πρακτικά εφέ μπορούν να δώσουν) που δεν θα το δεις σε άλλη ταινία του είδους.

Σε σκηνοθεσία των Konstantin Yershov και Georgi Kropachyov. Βασισμένο στην ιστορία Viy του Nikolai Gogol. Η ιστορία έχει γυριστεί και άλλες φορές (οι περισσότερες είναι Ρώσικες ταινίες) οι πιο ενδιαφέρουσες μεταφορές είναι το La maschera del demonio 1960,  του Mario Bava.

 

Faccia A Faccia 1967

Faccia A Faccia 1967

Αίμα για αίμα

Σκηνοθεσία: Sergio Sollima

Σενάριο: Sergio Sollima, Sergio Donati

Είδος: WESTERN

Διάρκεια: 01:52

Γλώσσα: Italian

Παίζουν:

Gian Maria Volonté: Brett Fletcher

Tomas Milian: Solomon 'Beauregard' Bennet

William Berger: Charley 'Chas' A. Siringo

Jolanda Modio: Maria

Gianni Rizzo: Williams

 

Ο Καθηγητής της Ιστορίας Brad Fletcher κατευθύνεται στην Δύση, για λόγους υγείας, αλλά πέφτει πάνω στους παράνομους της συμμορίας του Σολομώντος Μπένετ. Γοητευμένος από τον τρόπο ζωής τους, ο Fletcher παίρνει τελικά πάνω του τη συμμορία, που την οδηγεί μία καινούργια «αποτελεσματική» σκληρότητα.

  

Hombre 1967

Hombre 1967

Όμπρε

Σκηνοθεσία: Martin Ritt

Σενάριο: Irving Ravetch, Harriet Frank Jr., Elmore Leonard

Είδος: Action, Adventure, WESTERN

Διάρκεια: 01:51

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Paul Newman: John Russell

Fredric March: Favor

Richard Boone: Grimes

Diane Cilento: Jessie

Cameron Mitchell: Braden

 

Ο Τζον «Όμπρε» Ράσελ είναι ένας λευκός που μεγάλωσε σε καταβολισμό από Ινδιάνους κι αργότερα από λευκό σε πόλη. Μεγαλώνοντας, προτιμά να μένει δίπλα στους Ινδιάνους, όταν πληροφορείται ότι κληρονόμησε ένα σπίτι με ενοικιαζόμενα δωμάτια στην πόλη. Αποφασίζει να πάει να το πουλήσει για να αγοράσει ένα κοπάδι ζώα για τους Ινδιάνους. Βρίσκει μια άμαξα να τον μεταφέρει, γεμάτη από κόσμο. Στη διαδρομή, γίνονται στόχος ληστών. Καταφέρνουν να ξεφύγουν, υπό την αρχηγία του Όμπρε. Είναι, όμως, στην μέση του πουθενά, με λιγοστό νερό και τα χρήματα που θέλουν οι ληστές. Έτσι, γίνονται θηράματα της φύσης και των παρανόμων που τους αναζητούν.

Δεν θα είμαι και πολύ αντικειμενικός με την ταινία Hombre, καθώς πρόκειται για μια αγαπημένη ταινία που είχα δει όταν ήμουν πιτσιρίκος και την έψαχνα τα τελευταία δύο χρόνια. Την ξαναείδα τώρα (μπορεί και εικοσιφεύγα χρόνια μετά), όντας σίγουρα διαφορετικός άνθρωπος (όμπρε!) από τότε.

Ο Paul Newman υποδύεται τον Τζον Ράσελ, ένα λευκό που έχει μεγαλώσει με τους Απάτσι. Όταν κληρονομήσει από το λευκό θετό του πατέρα ένα πανδοχείο, θα επιστρέψει για λίγο στον κόσμο των λευκών, ίσα-ίσα όμως για να το πουλήσει και να ξαναγυρίσει πίσω. Συνταξιδιώτες του στην άμαξα που θα ταξιδέψει θα είναι ένα νεαρό και φτωχικό αντρόγυνο, ένα ηλικιωμένο αντρόγυνο αριστοκρατών, ένας νταής και η γυναίκα που φρόντιζε μέχρι πρότινος το ξενοδοχείο. Με ένα στυλ που θυμίζει την κλασική Ταχυδρομική άμαξα, γνωρίζουμε τους στενόμυαλους χαρακτήρες του έργου και κυρίως βλέπουμε την απέχθειά τους για τους Ινδιάνους. Όταν η άμαξα όμως γίνει στόχος ληστών και όλοι οι επιβάτες εγκαταλειφθούν στην έρημο χωρίς εφόδια και με ελάχιστο νερό, ο Ράσελ θα αποτελέσει τη μόνη τους ελπίδα για σωτηρία. Επειδή, τελικά, ο άνθρωπος της φύσης θα φανεί πιο δυνατός από τον άνθρωπο της πόλης.

Για πολλοστή φορά συνεργάστηκε ο σκηνοθέτης Martin Ritt με τον Paul Newman και τον διευθυντή φωτογραφίας James Wong Howe και το αποτέλεσμα είναι απλά εξαίσιο. Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Elmore Leonard (και ένα από τα πρώτα του), η ιστορία είναι λιτή, οι διάλογοι κοφτοί και κοφτεροί και η ουσία δεν είναι αυτό που φαίνεται.

  

Barefoot In The Park 1967

 Barefoot In The Park 1967

Ξυπόλητοι στο Πάρκο

Σκηνοθεσία: Gene Saks

Σενάριο: Neil Simon

Είδος: Comedy, JANE FONDA, Romance

Διάρκεια: 01:46

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Robert Redford: Paul Bratter

Jane Fonda: Corie Bratter

Charles Boyer: Victor Velasco

Mildred Natwick: Ethel Banks

Herb Edelman: Harry Pepper

 

Βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του πολυγραφότατου Neil Simon (ξέρετε, Sweet Charity, The Odd Couple και πολλά άλλα) και σκηνοθετημένη από τον σχεδόν μόνιμο σκηνοθέτη των έργων του στο σανίδι ή στο πανί Gene Saks, η ταινία Barefoot in the Park του 1967 ώθησε την καριέρα του πρωταγωνιστή Redford ψηλά στο σταρ-σύστεμ (καθώς και της Fonda αλλά αυτή είχε ήδη πάρει φόρα). Ο Redford ήταν και ο νεαρός φέρελπις ηθοποιός που έπαιξε το ρόλο στο Broadway με άλλη όμως πρωταγωνίστρια. Το ζεύγος Redford και Fonda συνεργάστηκε άλλες δύο φορές (στην Καταδίωξη και στον Ηλεκτρικό Καβαλάρη) αλλά εδώ τα πράγματα είναι αρκετά πιο διασκεδαστικά. Οι πρώτες μέρες της ζωής του νιόπαντρου ζεύγους έχει δυσκολίες και προβλήματα τα οποία θα μπορούσαν να είναι αρκετά κοινότυπα. Εδώ όμως τονίζονται με χαριτωμένο τρόπο και με τη βοήθεια των καταπληκτικών δεύτερων ρόλων (της πεθεράς Mildred Natwick και του γείτονα που την φλερτάρει Charles Boyer) που ανεβάζουν την ταινία σε μεγαλύτερα (και καλύτερα) κωμικά επίπεδα

 

Django Kills Softly 1967

 

Django Kills Softly 1967

Ο Τσάνκο Σκοτώνει απαλά

Σκηνοθεσία: Massimo Pupillo

Σενάριο: Lina Caterini, Paul Farjon, Marcello Malvestito

Είδος: Western

Διάρκεια: 1h 25min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

George Eastman: Bill / Django

Liana Orfei: Linda

Luciano Rossi: Dr. Thompson (as Edwin G. Ross)

Domenico Maggio: El Santo (as Mimmo Maggio)

Peter Hellman: Rosson

 

    Ο Τζάνγκο φτάνει στην πόλη της Σάντα Άννα μετά το κάλεσμα του Σάντερς, ο οποίος προσπαθεί με ασφάλεια να περάσει το φορτίο του από έναν μεξικανό ληστή που ονομάζεται Ελ Σάντο. Ο Τζάνγκο διαπιστώνει ότι ο Σάντερς σκοτώνεται και ότι ο αντίπαλός του, ένας άνθρωπος που ονομάζεται Τόμπσον, προσπαθεί τώρα να αντιμετωπίσει τον Ελ Σάντο. Ο Τζάνγκο, μετά από μια σύντομη εμπλοκή με μια όμορφη νεαρή χήρα, την Λίντα - που έχει πληροφορίες για ένα χαμένο ορυχείο χρυσού - εμπλέκεται σε αυτήν την κατάσταση συμφωνώντας να συνοδεύσει μια αποστολή μέσω του εδάφους του Ελ Σάντο. Πρωταγωνιστούν: George Eastman, Liana Orfei, Luciano Rossi. 

Day Of Anger 1967

Day Of Anger 1967

Μέρες εκδικήσεως

Σκηνοθεσία: Tonino Valerii

Σενάριο: Ernesto Gastaldi, Tonino Valerii,

Renzo Genta, Rolf Becker

Είδος: WESTERN

Διάρκεια: 01:51

Γλώσσα: Italian

Παίζουν:

Lee Van Cleef: Frank Talby

Giuliano Gemma: Scott Mary

Walter Rilla: Murph Allan Short

Christa Linder: Gwen

Ennio Balbo: Turner

 

Στην πόλη Clifton o ευγενικός και μετριόφρων Scott Mary (Giulliano Gemma) δουλεύει σαν οδοκαθαριστής και φροντίζει τους κατοίκους. Δεν έχει γνωρίσει τους γονείς του και το μόνο που ξέρει είναι το όνομα της μητέρας του Mary. Όταν έρχεται στην πόλη o πιστολέρο Frank Talby (Lee Van Cleef) σκέφτεται πως του δίνεται η ευκαιρία να αλλάξει τη ζωή του. Ακολουθεί τον Talby προσπαθώντας να του αποδείξει την αξία του ως πιστολέρο. Ο Talby αναλαμβάνει την εκπαίδευση και καθοδήγηση του...

  

Waterhole #3 1967

Waterhole #3 1967

ΧΡΥΣΟΘΗΡΕΣ ΣΤΟ ΤΕΞΑΣ

Σκηνοθεσία: William A. Graham

Σενάριο: Joseph T. Steck, Robert R. Young

Είδος: Comedy, WESTERN

Διάρκεια: 01:35

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

James Coburn: Lewton Cole

Carroll O'Connor: Sheriff John Copperud

Margaret Blye: Billee Copperud

Claude Akins: Sgt. Henry Foggers

Timothy Carey: Hilb

 

Κάπου στα περίχωρα της Αριζόνα βρίσκεται ένας θησαυρός με κλεμμένο χρυσό, θαμμένος σε μια ερημική γούρνα από τρεις συνεργούς. Αυτός που στοχεύει στον κρυμμένο θησαυρό είναι ο Λιούτον Κόουλ (Τζέιμς Κόμπερν) ένας δολοπλόκος χαρτοπαίκτης, ο οποίος έχει στα χέρια του έναν ελπιδοφόρο χάρτη, ιππεύει ένα κλεμμένο άλογο και καταδιώκεται από έναν όχι και τόσο νομοταγή σερίφη (Κάρολ Ο'Κόνορ). Και σαν να μην έφτανε η απληστία, η διαφθορά και η ανομία, κάποιοι αλλόκοτοι χρυσοθήρες, διεκδικούν και αυτοί τα κλεμμένα πλούτη. Άραγε θα φτάσουν όλοι την ίδια ώρα στη Γούρνα;

Η Μάργκαρετ Μπλάι, ο Μπρους Ντερν, ο Κλοντ ’κινς, η Τζόαν Μπλόντελ, ο Τζέιμς Γουάιτμορ και ο Τίμοθι Κάρεϊ συμπρωταγωνιστούν σ' αυτό το κεφάτο και πρωτότυπο γουέστερν.

 

La Morte Non Conta I Dollari 1967

La Morte Non Conta I Dollari 1967

Η Επιστροφή του Τζόνι Γιούμα

Σκηνοθεσία: Riccardo Freda

Σενάριο: Riccardo Freda, Luigi Masini

Είδος: Western

Διάρκεια: 1h 33min

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Mark Damon: Harry Boyd / Lawrence White

Stephen Forsyth: Lawrence White / Harry Boyd

Luciana Gilli: Jane White

Pamela Tudor: Lisabeth

Luciano Pigozzi: Judge Warren (as Alan Collins)

Ignazio Spalla: Pablo Rodriguez

 

Το "La morte non conta i Dollari" του 1967 είναι ένα Ιταλικό σπαγγέτι Γουέστερν σε σκηνοθεσία Riccardo Freda. Η ταινία αφορά τον Lawrence White που επιστρέφει στην πατρίδα του στο Owell Rock με την αδερφή του για να εκδικηθεί τον θάνατο του πατέρα του από μία συμμορία. Αλλά για να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του, αλλάζει το όνομά του και φροντίζει ένα άλλο άτομο να παρουσιαστεί  σαν Lawrence White.

  

Caprice 1967

 Caprice 1967

Καπρίτσιο

Σκηνοθεσία: Frank Tashlin

Σενάριο: John Kohn, Frank Tashlin

Είδος: Comedy, Crime, Thriller, Doris Day

Διάρκεια: 1h 38min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Doris Day: Patricia Foster

Richard Harris: Christopher White

Ray Walston: Stuart Clancy

Jack Kruschen: Matthew Cutter

Edward Mulhare: Sir Jason Fox

Lilia Skala: Madame Piasco

 

Η Patricia Foster (Doris Day), δουλεύει στην εταιρία Femina Cosmetics, που ανήκει στον Sir Jason Fox (Edward Mulhare). Η Patricia πιάστηκε προσπαθώντας να πουλήσει μια μυστική φόρμουλα καλλυντικών της Femina σε αντίπαλη εταιρεία την May Fortune, που ανήκει στον Matthew Cutter (Jack Kruschen). Μετά τη σύλληψή της, την επόμενη μέρα απολύεται, και εκεί που μένει χωρίς δουλειά ξαφνικά προσλαμβάνεται από τον Matthew Cutter (Jack Kruschen) για να εργαστεί γι 'αυτόν στο Λος Άντζελες, αλλά με την προϋποθέσει ότι δεν θα αποκαλύψει κανένα από τα μυστικά της πρώην εταιρίας της. Η Patricia όμως δεν ξέρει ότι όλο αυτό είναι ένα σχέδιο που επινόησε ο Sir Jason (Πρώην αφεντικό της) για να κλέψει μια μυστική φόρμουλα από τον Matthew.

 

Tarzan And The Great River (1967)

Tarzan And The Great River (1967)

Ο ΤΑΡΖΑΝ ΣΤΟΝ ΑΜΑΖΟΝΙΟ

  

Σκηνοθεσία: Robert Day

Σενάριο: Bob Barbash

Είδος: Action, Adventure

Διάρκεια: 1h 28min

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: corto64

Παίζουν:

Mike Henry: Tarzan

Jan Murray: Captain Sam Bishop

Manuel Padilla Jr: Pepe

Diana Millay: Dr. Ann Philips

Rafer Johnson: Barcuna

Paulo Gracindo: Professor

 

Uploader commentΛέγαμε στην παρουσίαση του Tarzan & the valley of gold(1966), ότι ο Mike Henry δεν ήταν αυτό ακριβώς που περίμενε κάποιος, βλέποντας τον Ταρζάν σε μια κινηματογραφική βερσιόν. Αν κοιτάξετε στο βιογραφικό του, θα δείτε ότι εκτός των 3 φιλμ που γύρισε μονοκοπανιά, συνέχισε σε εντελώς διαφορετικού ύφους ταινίες. Όπως για παράδειγμα το Smokey and the Bandit, με τον Burt Reynolds και τη Sally Field, ή τις συμμετοχές του στο τηλεοπτικό M*A*S*H. Ο Mike Henry να πούμε ότι δεν ήταν ακριβώς ηθοποιός, αλλά ένας αθλητής του μπέιζμπολ, που μπήκε στην βιομηχανία του θεάματος, λόγω παρουσιαστικού και μυών. Μάλιστα τα μαθήματα υποκριτικής, τα πήρε από έναν τηλεοπτικό Ταρζάν, τον Ron Ely. Έπαιξε στα παρακάτω φιλμ, υποδυόμενος τον άρχοντα της ζούγκλας:

Tarzan and the Valley of Gold (1966)

Tarzan and the Great River (1967)

Tarzan and the Jungle Boy (1968)

Sy Weintraub και Robert Day ξανά και σε αυτό το φιλμ! Αχώριστοι οι δύο φίλοι, συνεχίζουν με τις περιπέτειες του Ταρζάν, απτόητοι! Σενάριο από τους Bob Barbash και Lewis Reed, η Paramount Pictures και τα στούντιο της επιστρέφουν, μουσικές William Loose και εμφανίζονται στο καστ, οι Rafer Johnson, Diana Millay και Jan Murray. Κι αυτό το φιλμ βρίθει φαντασίας, έχει τις εντυπωσιακές του στιγμές, φέρνει αρκετά στο κλίμα των κόμικς, αλλά δεν αποφεύγει τις συγκρίσεις με τους προκάτοχους του…

Αυτή τη φορά επιλέχθηκε η Βραζιλία για τα γυρίσματα και ο ζωολογικός κήπος του Ρίο! Στα παραλειπόμενα, κάτι που θα στεναχωρήσει τους ζωόφιλους, αφού ο χιμπαντζής που συνοδεύει τον Ταρζάν, έπαθε ένα ατύχημα και του έβαλαν 20 ράμματα του καημένου. Η υπόθεση πήγε μέχρι τα δικαστήρια και ο Sy Weintraub έδωσε ένα σκασμό λεφτά.

Ο Ταρζάν βγάζει ξανά το κουστούμι του και φοράει τα πιο άνετα ρούχα της ζούγκλας, προκειμένου να σταματήσει την εξάπλωση της δολοφονικής αίρεσης και του τρελού της ηγέτη Μπαρούντα, που τρομοκρατεί τη Βραζιλία και τις παρακείμενες φυλές στον Αμαζόνιο. Μαζί του το αγόρι του προηγούμενο φιλμ, σε άλλο ρόλο, ένας καπετάνιος της συμφοράς και μια γυναίκα γιατρός.

Die Nibelungen 1966-1967

Die Nibelungen 1966-1967

Μέρος Πρώτο: Siegfried

Μέρος Δεύτερο: Kriemhilds Rache

Αν σας ενδιαφέρει μόνο να γνωρίσετε τον Γερμανικό και γενικότερα τον βορειοευρωπαϊκό θρύλο των Νιμπελούγκεν αλλά δεν έχετε καμία διάθεση να μπλέξετε με προπολεμικά ασπρόμαυρα βουβά έργα, τότε η ταινία σε δύο μέρη: το πρώτο  το 1966 και το δεύτερο το 1967 είναι αυτό που σας χρειάζεται. Πράγματι από την δεκαετία του πενήντα είχαν βολιδοσκοπήσει τον Fritz Lang αν ήτο διευθετημένος να ξανασκηνοθετήσει πάλι μια ταινία με θέμα τον θρύλο των Νιμπελούγκεν. Αυτός δεν φάνηκε πρόθυμος για κάτι τέτοιο διότι υπεστήριζε ότι σε τέτοια περίπτωση δεν θα είχε τίποτε νέο να προσθέσει. Τελικά επιλέγει ο Harald Reinl ο οποίος κατά το πρότυπα του Fritz Lang γύρισε την ταινία σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος που ονομάστηκε «Ζίγκφριντ» το 1966 κα ι το δεύτερο μέρος το 1967 με τον τίτλο «Η Εκδίκηση της Κρίμχιλντ». Πρωταγωνιστής στο ρόλο του Ζίγκφριντ επελέγη ο τρίτος ολυμπιονίκης του 1964 στην σφύρα, ο Uwe Beyer, ο οποίος δεν είχε καμία πείρα σχετικά με την υποκριτική.

Ως Κρίμχιλντ επελέγη η Maria Marlow, η οποία μπορεί να ήταν μια όμορφη ξανθιά, απείχε όμως πολύ από την εικόνα της παραμυθένιας ξανθιάς με τις χρυσές κοτσίδες που μας παρουσίασε η ταινία του 1924. Αυτός που δίνει ρέστα είναι ο Siegfried Wischnewski στο ρόλο του αντιπαθούς Χάγεν. Γενικά το όλο εγχείρημα κόστισε περί το 8 εκατομμύρια μάρκα, ποσό ρεκόρ για την μεταπολεμική Γερμανία. Το κοινό όμως ανταποκρίθηκε ανάλογα και γέμισε ασφυκτικά τις αίθουσες όπου προβάλλετο. Αγνόησαν τους κριτικούς πού όχι μόνο δεν το παίνεσαν αλλά το αντιμετώπισαν αδιάφορα στην καλλίτερη περίπτωση, συχνά το καυτηρίαζαν και το ειρωνευοντουσαν.

Θα το επαναλάβω. Μην περιμένετε από τις ταινίες αυτές να δείτε τίποτε σκηνοθετικά αριστουργήματα. Για να γνωρίσετε όμως τον μύθο των Νιμπελούγκεν είναι κάτι το άνετο και ξεκούραστο. Το περιεχόμενο των  ταινιών ανταποκρίνεται σχεδόν ολοκληρωτικά με το περιεχόμενο αυτών του 1924. Οι σημαντικότερες διαφορές και συμπληρώσεις είναι οι εξής:

Ο Ζίκφριντ δεν πέφτει τυχαία πάνω στον δράκο, αλλά ξεκινά  με σκοπό να τον σκοτώσει και να καρπωθεί τον αμύθητο θησαυρό του οπίου ο δράκος είναι φύλακας. Κατά τα λοιπά τον σκοτώνει, λούζεται με το αίμα του και γίνεται άτρωτος εκτός από το επίμαχο σημείο που του κώλυσε ένα φύλο δέντρου. Αντιμετωπίζει και νικά τον βασιλιά των νάνων Άλμπεριχ, του αποσπά τον μαγικό φιλέ που τον κάνει αόρατο, όχι όμως και να του δίνει την ικανότητα να παίρνει όπια μορφή θέλει. Ανάμεσα στα πολύτιμα αντικείμενα του θησαυρού υπάρχει και το δαχτυλίδι των  Νιμπελούγεν που όπως του εξήγησε ο νάνος Άλμπεριχ, η βασίλισσα της Ισλανδίας Μπρουνχίλντε η οποία ήταν μια Βαλκιρία (Βαλκηρίες ήσαν κάτι κατώτερες θεότητες), καταδικάστηκε από τον θεό Βοτάν σε αιώνια ύπνο διότι ενώ της είχε αναθέσει να φυλάει τον θησαυρό των Νιμπελούγκεν, αυτήν την πείρε ο ύπνος με αποτέλεσμα μα της τον κλέψουν. Από τον ύπνο δε θα συνέλθει παρά μόνο όταν βρεθεί κάποιος που θα βρει το δαχτυλίδι και θα της το φορέσει. Τότε ο Ζιγκφριντ αποφασίζει να πάει μέχρι την Ισλανδία και να ξυπνήσει την βασίλισσα από τον αιώνιο ύπνο της

Πράγματι φθάνει στην Ισλανδία και φορά το δαχτυλίδι σιν Μπρουνχίλντε και καταφέρνει να την ξυπνήσει.

Αυτή τον ερωτεύεται και θέλει να τον κρατήσει εκεί για πάντα. Αυτός για να την ξεφορτωθεί της λέει ότι θα επιστρέψει. Όταν κάποτε ο Ζίγκφριντ ξαναέφθασε στην Ισλανδία με σκοπό να συμπαρασταθεί τον βασιλιά της Βουργουνδίας Γκούντα που την ήθελε να την παντρευτεί, αυτή νόμισε ότι επέστρεψε γι αυτήν και απογοητεύτηκε πολύ όταν έμαθε τον σκοπό της επιστροφής του.

Κατά τα άλλα η ταινία κυλάει όπως και αυτή του 1924 και τελειώνει με την Κρίμχιλντ να ορκίζεται πάνω από τον νεκρό άντρα της εκδίκηση.

Στο δεύτερο μέρος της ταινίας μαθαίνουμε ότι όταν ο Ζίγκφριντ δολοφονήθηκε, η Κρίμχιλντ ήταν ήδη έγγειος και σε λίγο γέννησε το παιδί του. Τότε αυτή αποφάσισε να αποσυρθεί την πατρίδα του νεκρού άντρα της και να αναθρέψει το παιδί της διαποτίζοντας  το με την ιδέα ότι κάποια μέρα έπρεπε να εκδικηθεί τον φόνο του πατέρα του. Ο Χάγκεν που δεν ήθελε κάτι τέτοιο πείθει τον βασιλιά Γκούντα να απαγάγουν το παιδί και να το δώσουν να μεγαλώσει σε μοναστήρι. Στήνει λοιπόν ενέδρα στην Κρίμχιλντ ενώ αυτή ταξιδεύει προς το Ξάντεν για να της απαγάγει το παιδί της. Επάνω όμως στην διαμάχη το παιδί σκοτώνεται! Απαρηγόρητη η Κρίμχιλντ νιώθει να έχασε τα πάντα. Τότε εμφανίζετε αντιπροσωπεία του βασιλιά των Ούννων Αττίλα και της προτείνει να δεχτεί να γίνει σύζυγος του τρομερού βασιλιά.

Η Κρίμχιλντ έχοντας απογοητευτεί από την στάση της οικογένειάς της και έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού της την εκδίκηση δέχεται και γίνεται βασίλισσα των Ούννων στο πλευρό του Αττίλα.

Κάποτε γεννιέται ένα αγόρι που θα είναι και ο διάδοχος του Αττίλα. Στα τρία του χρόνια το παιδί πρέπει να βαπτιστεί. Τότε η Κρίμχιλντ ζητά από τον Αττίλα να καλέσουν τα αδέλφια και όλους τους συγγενείς της για την βάπτιση. Οι Βουργουδοί δέχονται την πρόσκληση αλλά καταφθάνουν στην χώρα των Ούννων συνοδεία ισχυρότατης φρουράς. Η Κρίμχιλντ ζητά τότε από τον Αττίλα να δολοφονήσουν τον Χάγκεν. Αυτός αρνείται διότι θεωρεί ότι οι επισκέπτες είναι κάτι το ιερό.

Τότε αυτή στρέφεται προς τον αδελφό του Αττίλα ο οποίος της έχει αδυναμία και του ζητά να αψηφήσει τον αδελφό του και να σκοτώσει τον Χάγκεν.

Αυτός του ορμά να τον σκοτώσει αλλά στην μονομαχία ο Χάγκεν σκοτώνει τον αδελφό του βασιλιά.

Τα παρακάτω συμβαίνουν όπως και στην ταινία του 1924. Στο γενίκευμα της διαμάχης το παιδί σκοτώνεται Μετά από μια άγρια σφαγή η Κρίμχιντ καταφέρνει να πάρει την εκδίκησή της. Εδώ όμως φαίνεται να χάνει και η ίδια την ζωή της.

Τους υπότιτλους των δύο αυτών ταινιών τους μετέφρασα εγώ.