Supergirl 984
Σούπεργκερλ
Σκηνοθεσία: Jeannot
Szwarc
Σενάριο: David Odell, Otto Binder, Al Plastino
Είδος: SUPERMAN, Fantasy
Διάρκεια: 2h
4m
Γλώσσα:
Αγγλικά:
Παίζουν:
Faye Dunaway: Selena
Helen Slater: Supergirl / Linda
Lee
Peter O'Toole: Zaltar
Mia Farrow: Alura
Brenda Vaccaro: Bianca
Peter Cook: Nigel
Simon Ward: Zor-El
Marc McClure: Jimmy Olsen
Η Κara, ξαδέρφη του
Kal-El (Superman) από τον πλανήτη Krypton, έρχεται στη Γη προς αναζήτηση ενός χαμένου
αντικειμένου που χάθηκε από την αποικία των Κρυπτονιανών επιζώντων. Η ανεύρεσή
του θα εμποδίσει την επερχόμενη καταστροφή των τελευταίων του είδους της, ενώ η
απώλεια του θα την επισπεύσει. Όταν το αντικείμενο αυτό πέφτει στα χέρια της
σατανικής μάγισσας Selena, η απόκτησή του από την Κάρα
γίνεται δύσκολη, όχι όμως ακατόρθωτη αφού όντας Κρυπτονιανή σε γήινο έδαφος, μετατρέπεται
στο τρομερό Supergirl.
Η ταινία αυτή έκανε διάσημη την Helen Slater, αδερφή
του Christian Slater(συμπρωταγωνίστησαν
και σαν αδέρφια στη νεανική περιπέτεια του `80 Billie Jean), αλλά όχι τόσο
διάσημη ώστε να καταφέρει να παραμείνει στα κινηματογραφικά δρώμενα παραπάνω από
μια δεκαετία. Η πιο γνωστή ταινία στην οποία έχει συμμετάσχει και μπορεί να θυμάται
ο κόσμος( αλώστε τα τηλεοπτικά κανάλια δεν μας αφήνουν να τη ξεχάσουμε με τη συνεχή
προβολή της) είναι το Σας παρακαλώ σκοτώστε τη Γυναίκα μου με τους Danny DeVito
και Bete Middler, όπου
παίζει την γυναίκα απαγωγέα της δεύτερης. Στο Supergirl ήταν
πολύ καλή και έβγαλε στην επιφάνεια τον δυαδικό χαρακτήρα της ηρωίδας με τον καλύτερο
τρόπο, η ίδια η ταινία όμως σαν σύνολο ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Η σκηνοθεσία
χωρίς να προσδίδει ιδιαίτερα σπουδαία αποτελέσματα μπορεί να θεωρηθεί καλή και δυναμική
εκεί που έπρεπε χωρίς υπερβολές. Αυτό όμως που καταδίκασε την ταινία ήταν το σενάριο
της (David Odell). Ήταν
τόσο χαλαρό που θύμιζε παιδική σειρά μέχρι που σε μερικά σημεία καταντούσε εντελώς
βλακώδες. Ήταν η περίοδος που το κοινό ήταν ζεστό (καυτό θα έλεγα) από τα δυο πρώτα
Superman και περίμενε κάτι αντίστοιχο, αλλά η μικρή ξαδερφούλα
του ήταν μια απογοήτευση. Αυτό που ήθελε να κάνει ήταν να δείξει κάτι διαφορετικό
από τις ταινίες του Superman, πράγμα που είναι φυσιολογικό,
αλλά δεν έγινε όπως έπρεπε με αποτέλεσμα να γίνει χειρότερη από μια απλή "αντιγραφή".
Η ταινία θα μπορούσε να γίνει καταπληκτική, αντάξια με αυτές του "Supes" αφού η μικρούλα Slater πλαισιωνόταν από
Ιερά τέρατα του σινεμά όπως ο Peter
O`Toole και η Faye Dunaway.
Ο πρώτος, αναμφισβήτητα καταπληκτικός, στάθηκε με το παραπάνω στο ύψος του ρόλου
παίζοντας τον σοφό μέντορα της Κara, Zaltar. Η δεύτερη, στο ρόλο της μάγισσας, βάσει σεναρίου έπρεπε
να ουρλιάζει σαν υστερική ενώ υπό άλλες συνθήκες θα ξεδίπλωνε όλο το ταλέντο
της ερμηνεύοντας ένα χαρακτήρα σαφώς πιο ενδιαφέροντα. Τελείως αδιάφορος το γήινο
"αμορε" της Supergirl Ethan (Hart Bochner), o οποίος
πέρασε τη μισή ταινία αναίσθητος και την άλλη μισή μοιράζοντας δεξιά και αριστερά
ηλίθια χαμογέλα.
ΤΟ COMIC ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΤΑΙΝΙΑ
Πάνε σχεδόν πενήντα χρόνια από τότε που η Supergirl έκανε
την πρώτη εμφάνισή της στα κόμικς της DC. Η αρχική
ιστορία της δεν διαφέρει από αυτή της ταινίας. Είναι μια από τους λίγους
Κρυπτονιανούς που εκτός από τον Superman
σωθήκαν από την καταστροφή του πλανήτη. Η
διαφορά της ιστορίας της επισημαίνεται στο ότι όταν η Κάρα ήρθε στη Γη βρήκε
σαν ξενιστή τη γήινη Linda
Lee και με την συγκατάθεσή της μοιράστηκαν το ίδιο σώμα.
Η δεύτερη ζούσε μια φυσιολογική ζωή και οπότε το απαιτούσαν οι περιστάσεις εμφανιζόταν
στη θέση της η Κάρα ως η σούπερ ηρωίδα Supergirl. Με τον ξάδερφο της Kal-El είχε σχέσεις καθώς και με την γήινη οικογένεια του στο
Smallvile.
Δυστυχώς η DCcomics έκανε κάποιες ενέργειες παλαιοτέρα λίγο αυθαίρετες. Όποτε έβλεπε την αντίπαλο εταιρία Marvel Comics να παίρνει τα πρωτεία στις κυκλοφορίες, έφτιαχνε ιστορίες όπου εμπλέκονταν όλοι οι ήρωές της σε ένα μεγάλο Κοσμικό (συμπαντικό) γεγονός και μέχρι το τέλος του οι περισσότεροι χαρακτήρες αλλάζαν ριζικά. Τα crossovers(Crisis on Infinite Earths 1 και 2) όπως ονομάζονταν έλαβαν χώρα σε μια περίοδο όπου η DC είχε στις ιστορίες της πολλά παράλληλα σύμπαντα τα οποία έπρεπε να ενωθούν σε ένα. Στο τέλος όμως της ιστορίας όχι μόνο αλλάξαν μερικοί ήρωες αλλά μαζί με αυτούς άλλαξε και το παρελθόν τους. Έτσι, όλα όσα ήξεραν οι αναγνώστες απλά έπαψαν να υπάρχουν σα να μη συνέβησαν ποτέ. Απαίσιο ε; Είναι! Στον πόλεμο αυτό η Supergirl ήταν μια από τους πεσόντες αλλά όταν οι ήρωες επέστρεψαν στη Γη εκείνη και μερικοί άλλοι δεν υπήρχαν ούτε ως ανάμνηση. Πέρασε αρκετός καιρός και ξεκίνησαν πάλι να δημιουργούνται παράλληλοι κόσμοι στο συμπάν της DC. Σε έναν από αυτούς ζούσε μια όμορφη ξανθούλα ονόματι Μae (διαβάζεται Μέι) η οποία ήταν κλώνος της Λάνα Λανγκ, παιδικής φίλης του Κλαρκ Κεντ από την γενέτειρά του το Smallvile. Η Μέι είχε ψυχικές δυνάμεις (τηλεκινήση, τηλεπάθεια) και όχι ίδιες με αυτές του Superman και της γνωστής Supergirl. Είχε όμως την ίδια στολή και το όνομά της, ενώ παράλληλα διατηρούσε σχέσεις με τον Lex Luthor Jr. Στον κόσμο αυτόν ο Lex είναι ένας από τους κάλους, ανθρωπιστής, φιλάνθρωπος και μάλιστα στο τέλος δίνει ακόμα και τη ζωή του για να σώσει την Μέι η οποία πέφτοντας σε κάποιου είδους Portal έρχεται στον κόσμο των ηρώων που γνωρίζουμε. Στην πορεία της εδώ πολλά γίνονται. Ερωτεύεται τον Lex Jr μη ξέροντας πως δεν είναι ο ίδιος αγνός άνθρωπος που γνώριζε, εκείνος την εκμεταλλεύεται και στο τέλος τον εκδικείται. Παράλληλα μαθαίνουμε πως στην πραγματικότητα η Μέι είναι μια εξωγήινη άμορφη μάζα που λέγεται Matrix (!!!!). Αργότερα ο χαρακτήρας σκοτεινιάζει, γίνεται σατανική και αλλάζει και την εμφάνισή της. Κράτησε το γαλάζιο μπλουζάκι, πέταξε την κόκκινη κάπα και φόρεσε μαύρο δερμάτινο παντελόνι με ασορτί ψηλοτάκουνες μπότες! Λίγο μετά πέθανε... Μην ανησυχείτε όμως, το σώου συνεχίζεται! Τώρα έκανε πάλι την εμφάνισή της η Λίντα και μαθαίνουμε πως κάποτε είχε "φιλοξενήσει" στο σώμα της την Κάρα η οποία πέθανε αλλά της άφησε λίγες από τις δυνάμεις τις!! Έτσι η καστανούλα Λίντα φορά μια ξανθιά περούκα ,γαλάζια υπερβολικά κοντή φουστίτσα και τέλος ένα ζευγάρι μπλε αρίυλιτσες και ΒΟΥΑΛΑ, η Supergil πίσω στην ενεργό δράση! Μόνο που οι υποθέσεις με τις οποίες ανακατεύεται πλέον δεν έχουν να κάνουν με την εγκληματικότητα αλλά με την παραψυχολογία περισσότερο.
Μήπως κουραστήκατε από όλο αυτό το ταξίδι;; Κι’ εγώ! Τελειώνοντας, λέω απλά πως είναι κρίμα κινηματογραφικές
εταιρίες να επενδύουν σε ταινίες με ήρωες οι οποίοι δεν εκτιμήθηκαν καν από τις
εκδοτικές εταιρίες που τους δημιουργήσαν!
