It Happened In Athens 1962
Συνέβη στην Αθήνα
Σκηνοθεσία: Andrew Marton
Σενάριο: László Vadnay
Είδος: Biography, Comedy
Διάρκεια: 1h 40min
Γλώσσα: Αγγλικά:
Παίζουν:
Jayne Mansfield: Eleni Costa
Trax Colton: Spiridon Loues
Nico Minardos: Lt. Alexi Vinardos
Bob Mathias: Coach Graham
Xenia Kalogeropoulou: Christina
Gratsos (as Maria Xénia)
Ivan Triesault:
Grandpa Loues / Mr. Trisapopolis
Titos Vandis: Father Loues
Σύμφωνα με την υπόθεση της ταινίας, της οποίας πολλές σκηνές
γυρίστηκαν στην Αθήνα ο «νεαρός βοσκός Σπυρίδων Λούης», αποφασίζει να
συμμετάσχει στο άθλημα του Μαραθωνίου Δρόμου. Μόλις φτάνει στην Αθήνα, συναντά
την Χριστίνα Γκράτσου, μια νέα κοπέλα από το χωριό του, η οποία είναι προσωπική
υπηρέτρια της Ελένης Κώστα, της πιο γοητευτικής Ελληνίδας ηθοποιού. Η Ελένη
Κώστα, αγαπά έναν ανθυπολοχαγό τον Μινάρδο, που συμμετέχει κι αυτός στον αγώνα
και επειδή είναι σίγουρη ότι θα κερδίσει τον Μαραθώνιο, ανακοινώνει στον Τύπο
ότι θα παντρευτεί τον νικητή του αγώνα. Όμως νικητής θα είναι ο… Σπυρίδων
Λούης, ο οποίος όμως έχει ερωτευτεί την υπηρέτριά της Χριστίνα και της έχει
υποσχεθεί γάμο…
Η κωμωδία (που δεν πήγε καλά εισπρακτικά), ήταν μια παραγωγή
της 20th Century Fox, την είχε σκηνοθετήσει ο Άντριου Μόρτον και τους βασικούς
ρόλους είχαν η πληθωρική ξανθιά Τζέιν Μάνσφιλντ (Ελένη Κώστα), ο Τραξ Κόλτον
(Σπύρος Λούης), ο Νίκος Μινάρδος (Ανθυπολοχαγός Αλέξης Μινάρδος), η Ξένια
Καλογεροπούλου (Χριστίνα Γκράτσου), η Λίλι Βαλέντι (μητέρα Λούη) και ο Τίτος
Βανδής (πατέρας Λούης).
Ως ανέκδοτο αναφέρεται, πως ένα από τα μεγάλα λάθη της
ταινίας, ήταν ότι «οι κομπάρσοι στο Παναθηναϊκό Στάδιο φορούσαν ρούχα εποχής
1960 και όχι του 1896». Πράγματι, όσοι είχαν πάει στο Στάδιο εκείνη την Κυριακή
του καλοκαιριού του 1960, φορούσαν τα κανονικά τους ρούχα, διότι δεν ήσαν
κομπάρσοι αλλά ντόπιοι που είχαν πάει να ακούσουν και να δουν τα «Χαρούμενα
Ταλέντα» του Γιώργου Οικονομίδη, μια πολύ δημοφιλή ραδιοφωνική εκπομπή της
εποχής, που είχε διαφημιστεί ότι θα μεταδοθεί ζωντανά από το Στάδιο. Κατά την
είσοδό τους δε, τους έδιναν μόνον ένα καπέλο εποχής του 1896 στους άντρες,
καθώς και ένα ομπρελίνο στις γυναίκες, με εντολή να τα πετάξουν στον αέρα κατά
την είσοδο του δρομέα-ηθοποιού Λούη στο Στάδιο, όπως και έγινε για να αποδοθεί
η ατμόσφαιρα της νίκης.
