Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1988. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1988. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2021

A NIGHTMARE ON ELM STREE 1988

A NIGHTMARE ON ELM STREE 1988

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ 4


Σκηνοθεσία: Chuck Russell

Σενάριο: Wes Craven

Είδος: Horror ΔΕ 80, ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

Διάρκεια: 1h 36min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

 Heather Langenkamp: Nancy Thompson

Craig Wasson: Neil Gordon

Patricia Arquette:  Kristen Parker

Rodney Eastman: Freddy Krueger       

Ken Sagoes: Kincaid

            Rodney Eastman: Joey

Το τέταρτο μέρος του ατελείωτου franchise των περιπετειών του Freddy Krueger ξεκινάει από εκεί που τελείωσε το προηγούμενο, με τον Freddy να επανέρχεται από το πουθενά και να καθαρίζει τους 3 επιζώντες του DREAM WARRIORS εκτός από τη Nancy που απουσιάζει. Τη θέση της παίρνει η συνεσταλμένη νεαρή μαθήτρια Alice που έχει αναπτύξει τη δική της τεχνική ελέγχου ονείρων και αποκαλεί ‘Dream Master’.

Μετά από τον φόνο της Nancy από τον Krueger, η μικρή γίνεται η απόλυτη πρωταγωνίστρια σε άλλη μια αμφιλεγόμενη περιπέτεια του Krueger που όμως προσωπικά ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο τόσο από το FREDDYS REVENGE όσο και από το υπερεκτιμημένο DREAM WARRIORS.

Ένα στοιχείο για αυτό είναι ότι επιτέλους ο Freddy είναι πραγματικός πρωταγωνιστής και δικαιολογεί την ύπαρξη του ονόματος του Robert Englund ως πρώτο όνομα στα credits για πρώτη φορά στο franchise. Ο μανιακός δολοφόνος μικρών παιδιών είναι σε πρώτο πλάνο για αρκετό χρόνο, έστω κι αν η δράση του είναι ολίγον τι προβλέψιμη και τετριμμένη.

Γενικά πρόκειται για άλλη μια τουλάχιστον άνιση προσθήκη στο χρυσοφόρο franchise που όμως ίσως για πρώτη φορά έχει σε μεγάλες δόσεις εκείνη την αξιαγάπητη b-movie αισθητική που λείπει από τα προηγούμενα δύο (το πρώτο μέρος είναι πάντα εκτός συναγωνισμού). Αυτή η αίσθηση μετατρέπει σε ορισμένες στιγμές την ταινία σε «τόσο κακή που είναι καλή», αλλά γενικά το αποτέλεσμα είναι σίγουρα πιο κοντά από τις δύο προηγούμενες συνέχειες σε ταινία τρόμου, όπως άλλωστε οφείλει να είναι μια περιπέτεια του Fred Krueger.

Πάντως τα πράγματα ξεκινούν κάπως αμήχανα από πλευράς υπόθεσης και δράσης, με την πρωταγωνίστρια να ξεχωρίζει περίπου μισή ώρα μετά την έναρξη, διάστημα κατά το οποίο η ταινία μοιάζει να μην έχει κατεύθυνση. Εκεί υπάρχουν κάποιες καλοφτιαγμένες σκηνές φόνων αλλά και οι πανταχού παρούσες ονειρικές σεκάνς, αλλά γενικά το ενδιαφέρον είναι περιορισμένο μέχρι το τελευταίο μισάωρο που συγκεντρώνει όλο το ενδιαφέρον, δράση και gore στην ταινία.

Το φινάλε είναι όλα τα λεφτά, που όσο παράλογο και αν είναι, είναι στη μεγαλύτερη διάρκεια του χάρμα οφθαλμών, με πλάνα φανερής έμπνευσης και ειδικά εφέ που κερδίζουν με κάτω τα χέρια τους προκατόχους. Τα εφέ στο φινάλε είναι σούπερ και κάνουν μπαμ ότι είναι του Screaming Mad George, που μας χάρισε μοναδικά πλάνα σουρεαλιστικής τρέλας στα SOCIETY και BRIDE OF RE-ANIMATOR. Προς αυτή την κατεύθυνση και κάνα- δυο εντυπωσιακοί σε έμπνευση φόνοι.

Το ύφος της ταινίας περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα περίμενε κανείς από μια mainstream ταινία τρόμου των 80’s, στην τιμημένη παράδοση του DREAM WARRIORS, αλλά με την προσθήκη ολίγου αναίτιου γυμνού ίσως για πρώτη φορά στο franchise. Μέχρι ατάκες και ολόκληρες σκηνές φόρου τιμής στο KARATE KID έχει το μενού, με highlight το «χτύπημα του γερανού» στον Freddy από την ανορεξική πρωταγωνίστρια, όπως και κάμποσες 80’s ροκιές και δράση μέσα στις τάξεις του σχολείου 80’s style.

Όσο για το τι είναι ο Dream Master, ποτέ δεν μαθαίνουμε ακριβώς, αλλά αυτή είναι η κρυφή ομορφιά των ταινιών τρόμου εκείνης της περιόδου!

Γενικά το DREAM MASTER είναι μια από τις πιο καλές ταινίες της σειράς και συστήνεται χωρίς ιδιαίτερες τύψεις για τους fans του τρόμου, αν και όσες και όσοι ικανοποιήθηκαν από τα DREAM WARRIORS και FREDDYS REVENGE δύσκολα θα συμφωνήσουν.

 



Σάββατο 4 Απριλίου 2015

The Last Temptation of Christ 1988

The Last Temptation of Christ 1988
Ο Τελευταίος Πειρασμός 




Σκηνοθεσία: Martin Scorsese
Σενάριο: Paul Schrader, από το μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη
Μετέχουν: Willem Dafoe, Harvey Keitel, Barbara Hershey
Διάρκεια: 164 λεπτάΒαθμολογία: 7,6


To 1951 o Νίκος Καζαντζάκης ξεκινάει να γράφει τον Τελευταίο Πειρασμό. 37 χρόνια αργότερα η Barbara Hershey πείθει τον Martin Scorsese να το μεταφέρει στον κινηματογράφο. Το αποτέλεσμα είναι ίσως η πιο ειλικρινή αναπαράσταση της ζωής του Ιησού και ταυτόχρονα μια από τις σημαντικότερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.
Την μουσική της ταινίας έγραψε ο Peter Gabriel και προτάθηκε για Oscar. Το σενάριο ο Paul Schrader. Την παραγωγή ανέλαβε ο ίδιος ο Scorsese μαζί με την σύζυγο του Barbara De Fina. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανίζονται ο Willem Dafoe (Ιησούς) , Harvey Keitel (Ιούδας), Verna Bloom (Μαρία), Barbara Hershey (Μαγδαληνή), David Bowie (Πόντιος Πιλάτος).

Η ταινία είναι η μόνη από όσες έχουν δημιουργηθεί για τη ζωή του Ιησού που τον παρουσιάζει σαν άνθρωπο. Ο Scorsese ακολουθεί κατά λέξη το κείμενο του Καζαντζάκη. Ο ίδιος ο συγγραφέας αντιμετώπιζε τον Ιησού σαν φυσιολογικό άνθρωπο και όχι σαν ήρωα της Marvel όπως κάνουν τα ευαγγέλια. Έναν άνθρωπο με τις σκέψεις, τα πάθη, τους προβληματισμούς, τις προσδοκίες για το μέλλον του, ενταγμένο στην κοινωνία που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Σταδιακά ο ίδιος εξελίσσεται σε μια χαρισματική προσωπικότητα που παλεύει θυσιάζοντας τα δικά του όνειρα για ένα σκοπό. Οι σκηνές που ακολουθούν την σταύρωση του είναι και ο λόγος που αντέδρασαν εργολάβοι του Θεού ανά τον κόσμο. Το κλείσιμο της ταινίας-αν και συμπτωματικό κατά τον σκηνοθέτη-είναι αριστούργημα.


Διευκρινίζεται στην αρχή της ταινίας ότι το περιεχόμενο είναι φανταστικό και δεν βασίζεται στην «κοινώς» αποδεκτή εξιστόρηση των γεγονότων της ζωής του Ιησού από τα ευαγγέλια. Παρόλα αυτά η προβολή της σε παγκόσμιο επίπεδο προκάλεσε αντιδράσεις άνευ προηγουμένου. Σε μερικές χώρες με τραγική κατάληξη. Στις 22 Οκτωβρίου 1988 στη Γαλλία φανατικοί υπό την καθοδήγηση ιερέων βομβαρδίζουν με βόμβες molotov τον κατάμεστο από κόσμο κινηματογράφο Saint Michel με αποτέλεσμα να καούν 14 άτομα, 4 από τους οποίους μεταφέρθηκαν σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο με καθολικά εγκαύματα. Στη χώρα μας, το παπαδαριό και μουντζαχεντίν μοναχοί, φασίστες, ξεσήκωσαν γριές, γέρους και παρατρεχάμενους τους οπλίζοντας τους με λοστούς και τσεκούρια προκαλώντας καταστροφές στον κινηματογράφο Ορφέα. Οι Έλληνες θεατές στάθηκαν πιο τυχεροί από τους Γάλλους καθώς δεν υπήρξαν νεκροί. Μόνο μερικά κεφάλια έσπασαν. Στο Μεξικό και τη Χιλή η ταινία απαγορεύτηκε. Στην Ανατολική Ασία και στη νότια Αφρική δεν προβλήθηκε ποτέ.



Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Spoorloos (1988)

Spoorloos (1988)


The Vanishing
 
Το 1988 και από το πουθενά, μας ήλθε ένα έργο που βάλθηκε να κατακτήσει την κορυφή της πυραμίδας των αριστουργημάτων.
Πρόκειται για το ολλανδογαλλικό ψυχολογικό θρίλερ «Spoorloos» ή «The Vanishing» όπως ήταν το διεθνές του όνομα.
Χωρίς ίχνος βίας και τρομακτικών σκηνών, σε αρπάζει από το λαιμό και δεν σε αφήνει να κουνηθείς μέχρι να πέσει ο τίτλος του τέλους.
Το ότι η ταινία αδικείται από τις διάφορες λίστες, κατά μερικούς που είναι επιρρεπείς στη συνωμοσιολογία, οφείλεται στο κατεστημένο του Χόλυγουντ και λοιπών κέντρων.
Η αλήθεια είναι ότι ο δημιουργός της, Ολλανδός σκηνοθέτης George Sluizer, έβαλε τα χέρια του και έβγαλε τα μάτια του.
Ανέλαβε να σκηνοθετήσει ο ίδιος για το Χόλυγουντ, 5 μόλις χρόνια μετά, το remake της ταινίας του. Με την αμερικάνικη συνταγή το φιλμ ήταν άνοστο και αδιάφορο παρασύροντας στην αποτυχία τον δημιουργό, με αποτέλεσμα να ξεχαστεί η ανεπανάληπτη πρώτη επιτυχία του. Αυτό όμως δεν αφορά τους γνώστες που ξέρουν να διακρίνουν και το έχουν τοποθετήσει στα κορυφαία από συστάσεως κινηματογράφου.

Η ταινία μας παρουσιάζει ένα νέο ζευγάρι ερωτευμένων Ολλανδών που κάνει διακοπές με αυτοκίνητο στη Γαλλία. Όπου σταθούν και όπου βρεθούν, από ραδιόφωνα αυτοκινήτων και από μεγάφωνα μαγαζιών, ακούγεται περιγραφή του ποδηλατικού γύρου της Γαλλίας. Για όσους δεν ξέρουν, ο γύρος της Γαλλίας είναι μεγάλο γεγονός για τους ντόπιους, κάτι σαν να έχουν ολυμπιάδα λίγες μέρες κάθε χρόνο. Είναι το κυριότερο θέμα συζήτησης.

Το ζευγάρι, μετά από μία μικρή αψιμαχία τα ξαναβρίσκουν. Σε ένα σταθμό βενζίνης η κοπέλα πάει να αγοράσει αναψυκτικά και ο φίλος της την περιμένει.
Και περιμένει...
Και περιμένει...
Τρία χρόνια πέρασαν και δεν το βάζει κάτω.
Ξοδεύει ότι έχει και δεν έχει σε αφίσες, βιντεοταινίες και εμφανίσεις τηλεοπτικές για να μάθει τί έγινε η φίλη του.

Η συνέχεια επί της οθόνης...

Όπως συμβαίνει με πολλά αξιόλογα έργα, η ταινία αυτή δεν κυκλοφόρησε σε DVD στη χώρα μας.
Τέτοιο κενό δεν μπορούσε να με αφήσει ασυγκίνητο και ανέλαβα να το καλύψω.
Στο έργο ακούγονται ολλανδικά και γαλλικά. Για το ολλανδικά υποχρεωτικά μετέφρασα αγγλικό κείμενο. Ζητώ συγνώμη από τους ολλανδομαθείς αν βρούνε ατέλειες στη μετάφραση. Για τα γαλλικά έβαλα όλα μου τα δυνατά για να είναι η μετάφραση όσο το δυνατόν αξιόπιστη.