he Whip and the Body 1963

The Whip and the Body 1963

La frusta e il corpo

ΣΑΡΚΑ Και Μαστίγιο

 

 

Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Ernesto Gastaldi

Είδος: Horror ΔΕ 60, Romance, Mario Bava, Christopher Lee

Διάρκεια: 1h 27m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Daliah Lavi: Nevenka

Christopher Lee: Kurt Menliff

Tony Kendall: Christian Menliff

Evelyn Stewart: Katia (as Isli Oberon)

Harriet Medin: Giorgia (as Harriet White)

Gustavo De Nardo: Count Vladimir Menliff

 

Ο σαδιστής γιος μιας οικογένειας ευγενών επιστρέφει στο πατρικό του για να αποκαταστήσει το όνομά του. Όμως δολοφονείται κατά τη διάρκεια της διαμονής, ενώ αμέσως μετά μυστήρια συμβάντα αρχίζουν στο σπίτι. Έχει επιστρέψει σαν φάντασμα για να εκδικηθεί τους δολοφόνους του ή όλα είναι παραισθήσεις της πρώην ερωμένης του που έχει εντωμεταξύ παντρευτεί τον μικρό αδελφό του;

Mario Bava. Ένα όνομα που έγραψε ιστορία κυρίως τη δεκαετία του ’60 στο χώρο του τρόμου με τις εκπληκτικές του ατμοσφαιρικές ταινίες γοτθικού τρόμου, που πήγαιναν το κλίμα που συναντάμε στις παραγωγές της Hammer ένα βήμα παραπάνω. Οι ταινίες του Bava, εκτός από το γεγονός ότι ήταν καλλιτεχνικά επιτεύγματα λόγω της φωτογραφίας τους και της παραισθησιακής ποιότητας τους, ήταν επίσης ότι πιο ρεαλιστικό και σκληρό κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή στη σκηνή.

Μια τέτοια ταινία είναι και το THE WHIP AND THE BODY, μια ιστορία φαντασμάτων, έρωτα, εκδίκησης και μυστηρίου που διαδραματίζεται το 19ο αιώνα σε ένα απομονωμένο κάστρο όπου κατοικεί μια οικογένεια ευγενών. Ο άσωτος γιος Kurt (Christopher Lee) επιστρέφει στο πατρικό του μετά από χρόνια για να αποκαταστήσει την φήμη του απέναντι στον ανάπηρο πατέρα του και μικρότερο αδελφό του Christian ο οποίος στο μεταξύ έχει παντρευτεί την ξαδέλφη και πρώην ερωμένη του Kurt, Nevenka.

Η άφιξη του Kurt δεν αντιμετωπίζεται με καλό μάτι από κανέναν στον πύργο, με πρώτους και καλύτερους τον πατέρα και την γηραιά οικονόμο του σπιτιού, που πιστεύει ότι ο Kurt ήταν η αιτία που έσπρωξε στην αυτοκτονία την κόρη της Tanya όταν την αποπλάνησε και μετά την παράτησε. Δεδομένου ότι ο Kurt είναι ένας σκληρός και άκαρδος σαδιστής, κανείς μέσα στον πύργο δεν έχει πρόβλημα να πιστέψει το συγκεκριμένο ισχυρισμό, εκτός από την πανέμορφη Nevenka, που ακόμα και μετά από τόσα χρόνια νιώθει έντονα συναισθήματα για τον Kurt, ένα από τα οποία είναι και ο φόβος, το οποίο μοιράζεται με το σύνολο των συγκάτοικων του πύργου.

Όμως, ο αδυσώπητος Kurt βρίσκεται μαχαιρωμένος με το ίδιο μαχαίρι που η Tanya αφαίρεσε την ίδια της ζωή, όλοι μέσα στον πύργο είναι ύποπτοι. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίεργα και τρομακτικά όταν η Nevenka αρχίζει να βλέπει και να συνομιλεί με το φάντασμα του Kurt που όλοι πιστεύουν ότι γύρισε για να εκδικηθεί τους δολοφόνους του. Ποιος όμως τον σκότωσε;

Το THE WHIP AND THE BODY έχει όλα τα στοιχεία εκείνα που έκαναν τις δουλειές του Mario Bava να ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μες στο γάλα εκείνη την εποχή. Η ατμόσφαιρα είναι πραγματικά εκπληκτική και αδιαπέραστη, και κάθε στοιχείο στην ταινία γίνεται ένα ακόμα όπλο στα χέρια του μεγάλου δημιουργού με το οποίο μεγαλώνει τη σουρεαλιστική και ονειρική αίσθηση που διέπει ολόκληρη την ταινία. Ένα φύσημα του άνεμου στις κουρτίνες του κάστρου, οι σταγόνες της βροχής που πέφτουν στο έδαφος, όλα γίνονται όπλα που προκαλούν τον τρόμο και εντείνουν την αγωνία.

Όσο για τη θεματολογία, ο Mario Bava ποτέ δεν φοβήθηκε να προκαλέσει με τις ταινίες του, και το ίδιο ακριβώς κάνει στο THE WHIP AND THE BODY, με τον σαδιστή Kurt να θυμάται τον παλιό καιρό μαστιγώνοντας βίαια την Nevenka πριν κάνουν παθιασμένο έρωτα, σε μια σκηνή που προκάλεσε την παγκόσμια κινηματογραφική κοινότητα της εποχής, που δεν είχε συνηθίσει σε σκηνές σεξουαλικής βίας, πόσο μάλλον όταν αυτές είχαν έντονο το ερωτικό στοιχείο. Βλέπετε, η Nevenka ποτέ δεν αποφάσισε ποιον αγαπούσε περισσότερο. Τον σαδιστή και ψυχρό Kurt που δεν έχανε την ευκαιρία να της χαρίσει σαδομαζοχιστικές απολαύσεις με τη χρήση του μαστιγίου του, και με τον οποίο έχει μια σχέση αγάπης και μίσους ή τον συντηρητικό αλλά εμφανίσιμο και τρυφερό σύζυγο Christian;

Αυτό είναι ένα από τα πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν στην ταινία, και οι απαντήσεις έρχονται με έναν τρόπο αντάξιο του μεγάλου ονόματος του Mario Bava. Η πραγματικότητα μπλέκεται με τη φαντασία και ο σουρεαλισμός συναντάει τον τρόμο. Επέστρεψε όντως ο Kurt από τους νεκρούς, ή όλα είναι αποκύημα της φαντασίας της Nevenka που προκύπτουν από τις ενοχές της; Ποιος, τελικά, ήταν ο αγαπημένος της από τους δύο;

Το μυστήριο ξετυλίγεται με μαεστρία και φοβερή ατμόσφαιρα στην παράδοση των ταινιών του μεγάλου Ιταλού δημιουργού. Το ενδιαφέρον δεν μειώνεται σχεδόν σε κανένα σημείο, ενώ οι ερμηνείες είναι υψηλού επιπέδου, με τον Christopher Lee να κλέβει την παράσταση με το παγωμένο βλέμμα του και το κακόβουλο σαδιστικό χαμόγελο. Ο ίδιος είχε δηλώσει κάποτε ότι θεωρεί το THE WHIP AND THE BODY ως μια από τις κορυφαίες του ταινίες, και η ορεξάτη ερμηνεία του δείχνει ότι το ευχαριστιόταν πολύ. Όμως ο πιο περίπλοκος και αξιομνημόνευτος χαρακτήρας είναι αναμφίβολα η Nevenka, με καταπληκτική ερμηνεία από την πρώην Μις Ιράν Daliah Lavi, που σε όλη τη διάρκεια της ταινίας παλεύει με τους προσωπικούς της δαίμονες που παίρνουν σάρκα και οστά στην επιβλητική μορφή του μισάνθρωπου Kurt.

Η ταινία δεν συνάντησε την καλύτερη δυνατή υποδοχή από τους κριτικούς της εποχής, ούτε και από τις διάφορες λογοκριτικές αρχές, που έσπευσαν να κόψουν τις σκηνές σαδομαζοχισμού και μακάβριου ερωτισμού κάνοντας την πλήρη έκδοση του THE WHIP AND THE BODY ένα αντικείμενο ψηλά στη λίστα των συλλεκτών. Αυτά τα προβλήματα σήμερα έχουν αποκατασταθεί με τις καταπληκτικές εκδόσεις σε DVD που κυκλοφόρησαν, που δίνουν την ευκαιρία τόσο στους γνώστες της δουλειάς του Mario Bava όσο και στους νεότερους να απολαύσουν αυτή την απόλυτα επιτυχημένη και ολοκληρωμένη δουλειά γοτθικού τρόμου έτσι όπως ήθελε ο σκηνοθέτης. Κάποια μικροπροβληματάκια που προκύπτουν από την ντουμπλαρισμένη φωνή του Christopher Lee περνούν σχεδόν απαρατήρητα μπροστά στο βάθος του μυστηρίου και στην καλλιτεχνική αρτιότητα της παραγωγής.

        Σίγουρα όχι η γνωστότερη ούτε και η κορυφαία στιγμή του σκηνοθέτη, αλλά σε κάθε περίπτωση μιλάμε για αναγκαία προβολή για όλους τους φίλους του καλού ατμοσφαιρικού τρόμου, όπως τον καθιέρωσε με το έργο του ο μεγάλος Mario Bava. 

Hercules in the Haunted World 1961

Hercules in the Haunted World 1961

Hercule contre les vampires

Ο Ηρακλής στο κέντρο της γης

 

Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Sandro Continenza

Είδος: Adventure, Fantasy, Horror ΔΕ 60, Mario Bava, Christopher Lee

Διάρκεια: 1h 24m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Reg Park: Hercules

Christopher Lee: Lico

Leonora Ruffo: Princess Deianira

George Ardisson: Theseus (as Giorgio Ardisson)

Marisa Belli: Aretheuse

Evelyn Stewart: Persephone (as Ida Galli)

Franco Giacobini: Telemachus 

Ο Ηρακλής στον κόσμο του στοιχειωμένου είναι μια ταινία ιταλικής σπαθιάς και σανδαλιών του 1961 σε σκηνοθεσία του Μάριο Μπάβα. Ο Βρετανός bodybuilder Reg Park παίζει τον Ηρακλή, ενώ ο Βρετανός ηθοποιός Κρίστοφερ Λι εμφανίζεται ως εχθρός του Ηρακλή Λίκο.

Μετά την επιστροφή του από τη μάχη, ο μεγάλος πολεμιστής Ηρακλής, μαθαίνει ότι η αγαπημένη του, η Διηάνειρα, έχει χάσει τα λογικά της. Σύμφωνα με το μαντείο της Μήδειας, η μόνη ελπίδα της Διηάνειρας είναι η πέτρα της λήθης που βρίσκεται στα βάθη του κάτω κόσμου.

Ο Ηρακλής με δύο συντρόφους του, τον Θησέα και τον Τηλέμαχο, ξεκινά μια επικίνδυνη περιπέτεια για την απόκτηση της πέτρας, μην γνωρίζοντας πως ο φύλακας της Διηάνειρας, ο Βασιλιάς Λύκων, είναι ο υπεύθυνος για την κατάσταση της, και πως εποφθαλμιά να πάρει το κορίτσι για τον εαυτό του ως νύφη του, όταν αυτός θα έχει αποκτήσει την αιώνια βασιλεία στην χώρα της Εκάλης.

  

Scream Of Fear 1961

 

Scream Of Fear 1961

Μια Κραυγή μες τη Νύχτα

 

Σκηνοθεσία: Seth Holt

Σενάριο: Jimmy Sangster

Είδος: Horror, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 01:21

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Susan Strasberg: Penny Appleby

Ronald Lewis: Robert

Ann Todd: Jane Appleby

Christopher Lee: Dr. Pierre Gerrard

John Serret: Inspector Legrand

 

Μία 20χρονη ανάπηρη κοπέλα στο καροτσάκι της από ατύχημα, φθάνει στη Νίκαια (Γαλλία),για να μείνει με την μητριά της που δεν έχει γνωρίσει ποτέ της και τον πατέρα της. Εκεί μαθαίνει πως εκείνος λείπει σε δουλειές. Όμως την ίδια νύχτα αρχίζει να βλέπει το πτώμα του, σε διάφορα σημεία του σπιτιού. Η κοπέλα φθάνει στα όρια της, ένα βήμα πριν χάσει τα λογικά της ενώ αρχίζει ένα γαϊτανάκι εξελίξεων και αποκαλύψεων που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί που θα καταλήξουν..

Πρόκειται για μια απίστευτα καταπληκτική ταινία, άγνωστη δυστυχώς στο ευρύ κοινό, βουτηγμένη στην ίντριγκα, τον φόβο, τον

ψυχισμό, τον τρόμο και τον παραλογισμό. Ακριβώς πάνω στην

συνταγή του μεγάλου Χίτσκοκ, τον οποίον εκεί στη Χάμμερ Φιλμ

πάντοτε είχαν σαν φωτεινό οδηγό. Κι όμως, όπως είπα, παραμένει άγνωστη στον πολύ κόσμο ,παρ' όλο που είναι από τα πιο καλογυρισμέ- ένα φιλμ του είδους. Είναι το φιλμ που οι πρωταγωνιστές του δείχνουν τόσο παθιασμένοι με τους ρόλους τους που ξεπερνούν κάθε στάνταρ επαγγελματικής ευσυνειδησίας!! Είναι γεμάτο αναπάντεχα γεγονότα, απρόβλεπτα γυρίσματα στην υπόθεση που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το ...The End.

Τέτοια ατμοσφαιρικά θρίλερ δεν γυρίζονται πια και είναι

ειλικρινά πολύ κρίμα. Γι' αυτό λέω πως πρέπει να ευλογούμε το Ίντερνετ, διότι χωρίς αυτό, πόσα και πόσα χαμένα διαμάντια δεν θα 'μεναν βυθισμένα στην άβυσσο της άγνοιας του κόσμου...

Έχω υποχρέωση, πριν κλείσω, να μεταφέρω κι εγώ αυτό που

επιμένει να λάβει το κοινό υπ' όψιν του, η εταιρεία παραγωγής.

The City Of The Dead 1960

 

The City Of The Dead 1960

Η πόλις των ζωντανών νεκρών

Σκηνοθεσία: John Llewellyn Moxey

Σενάριο: George Baxt, Milton Subotsky

Είδος: Horror, Horror ΔΕ 60, Mystery, Thriller, Christopher Lee

Διάρκεια: 01:24

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Dennis Lotis: Richard Barlow

Christopher Lee: Alan Driscoll

Patricia Jessel: Elizabeth Selwyn

Tom Naylor: Bill Maitland

Betta St. John: Patricia Russell

 

Μια νεαρή σπουδάστρια, η Nan Barlow, ετοιμάζει την διατριβή της περί μαγείας και μαγισσών. Αποφασίζει λοιπόν να περάσει τις χειμερινές διακοπές της μελετώντας. Μετά από την προτροπή του καθηγητή της, Alan Driscoll, πηγαίνει στο Whitewood, μια πόλη στην οποία είχαν καεί μάγισσες κατά την διάρκεια του 17ου αιώνα. Εκεί φιλοξενείται στο πανδοχείο της πόλης αλλά αμέσως μετά την άφιξή της αρχίζουν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα και οι κάτοικοι έχουν μια περίεργη συμπεριφορά απέναντί της.

 

The Hound of the Baskervilles 1959

The Hound of the Baskervilles 1959

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΩΝ ΜΠΑΣΚΕΡΒΙΛ

Σκηνοθεσία: Terence Fisher

Σενάριο: Arthur Conan Doyle, Peter Bryan

Είδος: Horror, Mystery

Διάρκεια: 1h 27min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Cushing: Sherlock Holmes

André Morell: Doctor Watson (as Andre Morell)

Christopher Lee: Sir Henry

Marla Landi: Cecile

David Oxley: Sir Hugo

Francis De Wolff: Doctor Mortimer

 

Η πιο σοβαρή προσπάθεια αναβίωσης του αθάνατου ήρωα του Arthur Conan Doyle, μετά το 1988 και το Λίγη Σοβαρότητα Κύριε Χολμς, το οποίο και ήταν κωμωδία. Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση του ήρωα ήταν το 1905 στο Adventures of Sherlock Holmes, με πρωταγωνιστή τον Maurice Costello, προπάππου της Drew Barrymore. Την δεκαετία των 1920, ο ρόλος μονοπωλήθηκε από τον βρετανό Eille Norwood, ο οποίος έπαιξε σε πάνω από είκοσι ταινίες με ώρα, πάντα, τον Χολμς. Η μεγάλη στιγμή του ήρωα στο σινεμά ήρθε το 1939 και μάλιστα εις διπλούν. Οι ταινίες The Adventures of Sherlock Holmes και The Hound of the Baskervilles (το πιο γνωστό της σειράς των βιβλίων του Doyle) ήταν εξίσου θαυμάσιες και σύστησαν στο κοινό τον καλύτερο ως σήμερα Σέρλοκ, στο πρόσωπο του Basil Rathbone. Η βρετανική εταιρία Hammer δεν μπορούσε να αγνοήσει έναν κλασικό χαρακτήρα μυστηρίου και στο Το Σκυλί των Μπάσκερβιλ του 1959, ο Peter Cushing αντιμετωπίζει τον «δόλιο» Christopher Lee. Ο Lee, όμως, μέσω Γερμανίας, πήρε εκδίκηση και έπαιξε τον ντετέκτιβ με το βιολί το 1962, στο Sherlock Holmes und das Halsband des Todes. Η ταινία μπορεί να μην έγινε ποτέ διάσημη, αλλά ήταν πλέον αξιόλογη. Μετά ο ήρωας έγινε περισσότερο τηλεοπτικός, αλλά ο κινηματογράφος είχε ακόμα να πει δύο καλές κουβέντες. Το 1970, ο Billy Wilder έκανε το The Private Life of Sherlock Holmes, στο οποίο ο Robert Stephens ερμηνεύει έναν Χολμς αρκετά διαφορετικό από τον συνηθισμένο και με πολλά κωμικά στοιχεία. Το 1979, ο Bob Clark παρουσιάζει το θαυμάσιο Murder by Decree (ο ρόλος στον Christopher Plummer). Μια πιο ανήλικη και γεμάτη εφέ εκδοχή του 1985, από τον Barry Levinson, το Η Πυραμίδα του Φόβου, αξίζει επίσης προσοχής.

Βασική έμπνευση του νέου Σέρλοκ Χολμς είναι τα κόμικ του Lionel Wingram. Όμως ο Ritchie, που αντικατέστησε τον Neil Marshall, είναι από μικρός φαν του ήρωα και στο μυαλό του πρωταρχικά είναι ο παραδοσιακός χαρακτήρας του Conan Doyle. Η Warner, από την άλλη, ζήτησε κάτι πιο εξτρέμ και έναν Χολμς κοντύτερα σε ροκ-περσόνα, παρά τον παραδοσιακό ήρωα με την πίπα.

Τον Νοέμβρη του 2008 και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στο Κεντ, ένας κασκαντέρ τραυμάτισε τον Robert Downey Jr. σε σκηνή πάλης. Οι αναφορές στον τύπο μιλούσαν για κλοτσιά, αλλά η αλήθεια ήταν ότι ο σταρ έφαγε μια μεγαλοπρεπή μπουνιά στο πρόσωπο και αυτό γέμισε αίματα! Στα τέλη του ίδιου μήνα, ένα φορτηγό της παραγωγής έπιασε φωτιά και το γύρισμα διεκόπη για δύο ώρες. Πάντα γύρω από το Λονδίνο και τώρα στην οδό Σεντ Τζόουνς, τον Δεκέμβριο διακόπηκαν για αρκετές ημέρες τα γυρίσματα, λόγω του ότι οι περίοικοι διαμαρτυρήθηκαν επειδή το συνεργείο τους έπαιρνε όλες τις θέσεις παρκαρίσματος και έπρεπε να αναζητούν πάρκιν σε άλλες συνοικίες. Τελικά, τα γυρίσματα μετακόμισαν στις ΗΠΑ και το Μπρούκλιν και δεν αναφέρθηκαν άλλα προβλήματα. Πολλοί μιλούν για ακόμα μια καταραμένη ταινία!

Εδώ και 20 χρόνια, είναι η πρώτη ταινία με ήρωα τον Sherlock Holmes η οποία παίζεται στους κινηματογράφους των ΗΠΑ ύστερα από την "Without a Clue" (1988) με τον Michael Caine.

Η σκηνογραφία του σπιτιού του Sherlock Holmes είναι η ίδια με αυτή που χρησιμοποιήθηκε ως σπίτι του Sirius Black στο "Harry Potter and the Order of the Phoenix" (2007).

Η ατάκα που ο Watson λέει στον Holmes, "Το γνωρίζεις ότι αυτό που πίνεις χρησιμοποιείται για εγχείρηση οφθαλμών!", είναι μία αδιευκρίνιστη αναφορά στην χρήση κοκαΐνης που έκανε ο Holmes.

Τα τέσσερα σύμβολα που αναφέρονται στην ταινία, ο Άνθρωπος, το Λιοντάρι, το Βόδι και ο Αετός, αποδίδονται στους τέσσερις Ευαγγελιστές της Βίβλου: Ματθαίος (Άνθρωπος), Μάρκος (Λιοντάρι), Λουκάς (Βόδι) και Ιωάννης (Αετός).

Πλοκή:

Τέλη του 19ου αιώνα και η Μεγάλη Βρετανία απειλείται από τον διαβόητο Λόρδο Μπλάκγουντ. Ο μόνος ικανός να τον αντιμετωπίσει είναι η νέμεση του, ο τρομερός ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς, μαζί με τον πιστό βοηθό του Δρ Γουάτσον.

  

The Mummy 1959

 

The Mummy 1959

Ο Βρικόλακας των Πυραμίδων

Σκηνοθεσία: Terence Fisher

Σενάριο: immy Sangster

Είδος: Horror, Christopher Lee

Διάρκεια: 01:28

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Cushing: John Banning

Christopher Lee: The Mummy

Yvonne Furneaux: Isobel Banning

Eddie Byrne: Inspector Mulrooney

Felix Aylmer: Stephen Banning

 

Τρεις Βρετανοί αρχαιολόγοι παραβιάζουν τον τάφο της πριγκίπισσας Ανάκα, μιας ιέρειας που πέθανε πριν από 4.000 χρόνια. Θεωρώντας την πράξη βέβηλη, ένας Αιγύπτιος οπαδός της αρχαίας λατρείας ανασταίνει το μουμιοποιημένο φύλακα του τάφου και τον διατάζει να σκοτώσει τους ιερόσυλους.

Μόνο για συλλέκτες. Μια αξιοπρεπής παραγωγή της Hammer, ατμοσφαιρική για την εποχή της, ίσως και τρομακτική, αλλά σήμερα εντελώς ξεπερασμένη.

 

Dracula 1958

 

Dracula 1958

Δράκουλας, ο βρικόλακας

των Καρπαθίων

Σκηνοθεσία: Terence Fisher

Σενάριο: Jimmy Sangster (screenplay), Bram Stoker

Είδος: Christopher Lee, Thriller, Horror

Διάρκεια: 01:22

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Cushing: Doctor Van Helsing

Christopher Lee: Dracula / Count Dracula

Michael Gough: Arthur Holmwood

Melissa Stribling: ina Holmwood

Carol Marsh            Carol Marsh: Lucy Holmwood

Olga Dickie  Olga Dickie:             Gerda

 

Δράκουλας, ο βρικόλακας των Καρπαθίων είναι ο ελληνικός τίτλος της κλασικής πλέον ταινίας τρόμου Dracula, η οποία σκηνοθετήθηκε από τον γνωστό σκηνοθέτη Τέρενς Φίσερ. Την παραγωγή ανέλαβε η εταιρεία Hammer Studios, ενώ το σενάριο ανέλαβε να μεταφέρει στην κινηματογραφική οθόνη η Τζίμι Σάνγκστερ από το διάσημο μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ, Δράκουλας.

Η σκηνοθεσία άρχισε στα μέσα του Νοεμβρίου το 1957 και τελείωσαν το 1958, όταν η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στους κινηματογράφους. Ο Μπέλα Λουγκόζι, ο προηγούμενος διάσημος «Δράκουλας» (στην επίσης κλασική ταινία Ο Κόμης Δράκουλας στον Κρίστοφερ Λι, ο οποίος θα ερμηνέψει τον ρόλο του Δράκουλα πάνω από 10 φορές στον κινηματογράφο, σε αντίθεση με τον Λουγκόζι ο οποίος έπαιξε τον Δράκουλα μόνο δύο φορές. Ο επίσης διάσημος συμπρωταγωνιστής του Λι, ο Πίτερ Κάσινγκ, θα ερμηνέψει τον ρόλο ενός πιο «δραστήριο» Βαν Χέλσινγκ.

Η ταινία αυτή πιστεύεται πως είναι η πρώτη που παρουσιάζει βρικόλακα με τους διάσημους μυτερούς κυνόδοντες. Αυτή η αντίληψη είναι παντελώς λανθασμένη, λόγω του ότι προηγήθηκαν οι ταινίες El Vampiro (Μεξικάνικη, παραγωγής 1957) και Dracula Istanbula (Τούρκικης παραγωγής), στις οποίες οι βρικόλακες παρουσίαζαν μυτερά δόντια.

Παρόλο που ο Κρίστοφερ Λι έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, έχει μόνο δεκατρείς ατάκες σε ολόκληρη την ταινία. Για να αποφύγουν τη σύγχυση αυτής της ταινίας με την προηγούμενη με τον Λουγκόζι, μετονομάστηκε στην Αμερικάνικη προβολή ως "Horror of Dracula".

 

The Curse Of Frankenstein 1957

 

The Curse Of Frankenstein-1957

Ο Φρανκενστάιν και το τέρας

της κολάσεως

 

Σκηνοθεσία: Terence Fisher

Σενάριο: Jimmy Sangster, Mary Shelley

Είδος: 1957, Sci-Fi, Christopher Lee,

Διάρκεια: 01:22

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Cushing: Victor Frankenstein

Hazel Court: Elizabeth

Robert Urquhart: Paul Krempe

Christopher Lee: The Creature

Melvyn Hayes: Young Victor

 

Ο Δρ Frankenstein προσπαθεί να δημιουργήσει νέα ζωή από διαφορετικά ανθρώπινα κομμάτια ενώ ο συνεταίρος του προσπαθεί να τον κάνει να σκεφτεί τις συνέπειες των πράξεων του.

Το THE CURSE OF FRANKENSTEIN είναι για τον Peter Cushing ότι και το DRACULA για τον Christopher Lee. Η πρώτη μιας σειράς 7 ταινιών με τον αιώνιο τζέντλεμαν του Βρετανικού σινεμά στο ρόλο του βαρόνου Frankenstein από την θρυλική Hammer Films και τον Terence Fisher που εκείνη την εποχή όριζαν με ταινίες αντίστοιχου βεληνεκούς το είδος του γοτθικού τρόμου το οποίο υπηρέτησαν για τουλάχιστον 2 δεκαετίες, δημιουργώντας αξεπέραστα στάνταρντς στη σκηνή του τρόμου που μόνο ελάχιστοι όπως ο μεγάλος Mario Bava κατάφεραν να παρακολουθήσουν εκείνη την εποχή.

Να σχολιάσω λεπτομερειακά ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας της σκηνής δεν έχει ιδιαίτερη χρησιμότητα, αλλά καλό είναι να παραθέσω κάποιες πληροφορίες που λογικά θα ενδιαφέρουν τους fans. Πρώτα απ’ όλα, η συγκεκριμένη ταινία ήταν ουσιαστικά η πρώτη κινηματογραφική συνεργασία των Ιερών Τεράτων Peter Cushing και Christopher Lee και ήταν εξίσου θρυλική με το DRACULA που ακολούθησε ένα χρόνο μετά και καθιέρωσε το συγκεκριμένο ντουέτο ως ίσως το ιστορικότερο στη σκηνή. Δεύτερο, η ταινία αποτέλεσε την πρώτη προσπάθεια της Hammer Films σε περιοχές καθαρού τρόμου, παρόλο που η ιστορική μίξη τρόμου και επιστημονικής φαντασίας του THE QUATERMASS XPERIMENT είχε κυκλοφορήσει από το ίδιο στούντιο λίγο πριν. Και τρίτο και ίσως λιγότερο σημαντικό, πρόκειται για την πρώτη κινηματογραφική ιστορία του Frankenstein που γυρίστηκε έγχρωμη.

Μιλάμε, δηλαδή, για το ένα σημείο αναφοράς στην παγκόσμια ιστορία του σινεμά τρόμου μετά το άλλο και όλα περιλαμβάνονται σε αυτή την προσεγμένη μεταφορά του κλασικού βιβλίου της Mary Shelley με έντονο το στοιχείο της γοτθικής ατμόσφαιρας που καθιέρωσε την Hammer Films και τους πρωταγωνιστές της ταινίας τα επόμενα χρόνια. Πρόκειται για μια μεταφορά της κλασικής ιστορίας με αρκετές διαφοροποιήσεις από τις προγενέστερες και εξίσου (αν όχι περισσότερο) ιστορικές ταινίες με το ίδιο θέμα, που δίνει την ίδια βαρύτητα τόσο στο δραματικό στοιχείο όσο και σε εκείνο του τρόμου που οι προγενέστερες μεταφορές πέρασαν απλώς επιδερμικά.

Στο κέντρο όλων, ένα νεότατος Peter Cushing που δίνει τα ρέστα του στο ρόλο ενός πωρωμένου και σχεδόν φανατικού Δρα Frankenstein, που δεν σταματάει σε κανένα ηθικό και φυσικό εμπόδια προκειμένου να ολοκληρώσει την έρευνα του. Ποιο είναι το αντικείμενο αυτής της έρευνας; Να δημιουργήσει ζωή από νεκρά μέλη με στόχο την δημιουργία ενός ανώτερου σωματικά και πνευματικά ανθρώπινου όντος. Αυτή την πεποίθηση δεν μοιράζεται ο Paul, ο φίλος και συνεργάτης του, ιδίως όταν αντιλαμβάνεται ότι ο Victor δεν διστάζει να καταφύγει μέχρι και στο φόνο για να εξασφαλίσει τις πρώτες ύλες που χρειάζεται. Επίσης, η άφιξη στο σπίτι της ανυποψίαστης αρραβωνιαστικιάς του Victor κάνει τα ηθικά διλήμματα ακόμα μεγαλύτερα, τα οποία γίνονται ανυπόφορα όταν το πλάσμα που κατασκεύασε ο Victor επιδεικνύει δολοφονικά ένστικτα.

Όπως προείπα, δεν θα μπω σε διαδικασία λεπτομερειακού σχολιασμού, αλλά πρέπει να αναφέρω ότι η ταινία παρουσίασε ίσως για πρώτη φορά όλα εκείνα τα στοιχεία που την εποχή τάραξαν τα νερά του παγκόσμιου σινεμά. Εκτός από τις μαγικές ερμηνείες κυρίως του Cushing αλλά και σε μικρότερο βαθμό του Christopher Lee στο ρόλο του πλάσματος, το THE CURSE OF FRANKENSTEIN ήταν αρκετά πιο βίαιο και αιματηρό απ’ ότι ο κανόνας στις ταινίες τρόμου της εποχής, κάτι που έθεσε νέα στάνταρντς και σε αυτόν τον τομέα. Ειδικά το μακιγιάζ του πλάσματος απείχε πάρα πολύ από εκείνο του Boris Karloff στις μαυρόασπρες ταινίες του ’30, κάτι που έγινε επίτηδες από την ομάδα παραγωγής ώστε το δικό τους πλάσμα να ξεχωρίζει από αυτά που το κοινό είχε συνηθίσει μέχρι τότε.

Παράλληλα, έχουμε έναν βαρόνο Frankenstein που απέχει έτη φωτός από τους αντίστοιχους τόσο στο βιβλίο της Mary Shelley όσο και στις προηγούμενες κινηματογραφικές μεταφορές του. Ο Frankenstein του Peter Cushing δεν χάνει το χρόνο του με ηθικολογίες και είναι όσο αδίστακτος όσο μπορεί, δίνοντας το στίγμα για τους αρχέτυπους χαρακτήρες παρανοϊκών επιστημόνων που κατέκλυσαν το σινεμά τρόμου από τότε. Ο Frankenstein δεν σταματάει πουθενά, δεν έχει ιερό και όσιο και δεν θα διστάσει να φτάσει στις πιο αποτρόπαιες πράξεις για να ολοκληρώσει το έργο του.

Η συμβουλή μου για τους νεαρότερους φίλους της σκηνής είναι η εξής: Μην κρίνετε το THE CURSE OF FRANKENSTEIN με τα σημερινά κριτήρια, γιατί οποιαδήποτε σύγκριση με μεταγενέστερες ταινίες είναι καταδικασμένη. Εδώ μιλάμε για μια ταινία- ορόσημο στη σκηνή του τρόμου που εξ ορισμού πρέπει να πάρει το μάξιμουμ της βαθμολογίας και το αξίζει και με το παραπάνω. Το μόνο που έχει να κάνει ένας fan του κλασικού τρόμου είναι να αφεθεί στην πυκνή ατμόσφαιρα του Terence Fisher, να απολαύσει τις αριστουργηματικές ερμηνείες του Peter Cushing, του Christopher Lee αλλά και όλων των άλλων πρωταγωνιστών και να γιορτάσει την ένδοξη γέννηση της «Hammer Horror» και του είδους του γοτθικού τρόμου όπως έγινε μέσω του THE CURSE OF FRANKENSTEIN 50 χρόνια πριν.

 

Dracula. Pere et Fils (1976)

Dracula. Pere et Fils 1976

Δράκουλας:Πατήρ & Υιός

Σκηνοθεσία: Édouard Molinaro

Σενάριο: Alain GodardJean, Jean Marie Poiré, Édouard Molinaro

Είδος: Horror ΔΕ 70, Christopher Lee, Comedy

Διάρκεια: 1h 36m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Christopher Lee: Dracula

Bernard Menez: Ferdinand

Marie-Hélène Breillat: Nicole

Catherine Breillat: Herminie

Mustapha Dali: Khaleb

Bernard Alane: Jean

Claude Génia: Marguerite

    Το 1976, βρισκόμενος για δουλειές στο Παρίσι, αντιλήφθηκα ότι παιζόταν η συγκεκριμένη ταινία. Με την πρώτη ευκαιρία πήγα και την είδα. Λοιπόν, ένας Christopher Lee, ένας Δράκουλας, τελείως διαφορετικός απ’ ότι είχαμε γνωρίσει μέχρι τώρα. Μαύρη κωμωδία, εγώ θα την χαρακτήριζα τέλεια σάτιρα του μύθου του Δράκουλα. Είναι να απορεί κανείς πως δέχτηκε ο Christopher Lee να σατιρίσει τον ήρωα που χάρης σ’ αυτόν ανεδείχθη. Υποθέτω ότι σκέφτηκε πως μετά από αυτόν ο Θρύλος του Δράκουλα τέλειωσε. Θέλησε λοιπόν ο ίδιος να κάψει την φιγούρα του Δράκουλα νομίζοντας ότι κανένας άλλος μετά δεν θα επιχειρούσε να παίξει αυτόν τον ρόλο.

    Στη συνέχεα σας παραθέτω αυτούσια την κριτική της Έλενας Ανδρεάδου, όπως δημοσιεύτηκε στο Cine.gr.

    Βρισκόμαστε στο 1874, ο κόμης Δράκουλας απαγάγει μια όμορφη γυναίκα (Catherine Breillat) και την κάνει μόνιμη σύντροφο στη σκοτεινή του αιωνιότητα και μητέρα του γιου του που φυσικά ονειρεύεται να ακολουθήσει τα χνάρια του!

    Όταν η αγαπημένη του βρίσκει τραγικό τέλος συνεχίζει τη ζωή του έχοντας στο πλευρό του το γιο του Ferdinard (Bernard Menez).

    Το σενάριο του Alain Godard βασισμένο στο βιβλίο Paris Vampire (Claude Klotz) αποδίδει με τον πιο απίθανο τρόπο τα χαρακτηριστικά του θρυλικού Κόμη Δράκουλα , ενός βρικόλακα ερωτιάρη και γυναικά που έρχεται σε αντιπαράθεση με τον ίδιο του το γιο όταν στο δρόμο τους βρίσκεται η Nicole (Marie-Helene Breillat) που τους κλέβει την καρδιά και τα μυαλά και τους οδηγεί σε ποταπές, ύπουλες πράξεις προκειμένου ο ένας να βγάλει τον άλλον από τη μέση.

    Η σκηνοθεσία ανήκει στον Edouard Molinero που στέκεται με σατυρική, χιουμοριστική διάθεση απέναντι στη σκοτεινή προσωπικότητα του Κόμη Δράκουλα (Christopher Lee) και δημιουργεί μια μαύρη κωμωδία τοποθετώντας στο πλευρό του τον Ferdinard (Bernard Menez), ένα παιδί που κάθε άλλο παρά υπερήφανο θα μπορούσε να κάνει τον πρόγονό του.

Ο Molinero έχοντας μια προδιάθεση για σατυρικές κωμωδίες με ήρωες εκτός ορίων θα προκαλέσει δυο χρόνια αργότερα με το La Cage Aux Folles (1979) επαναλαμβάνοντας μάλιστα το εγχείρημά του το 1981 με τη δημιουργία του δεύτερου μέρους της προαναφερθείσας ταινίας.

Η συγκεκριμένη του δουλειά δε θα έλεγα πως είναι από τις πιο επιτυχημένες. Παρόλο που δεν απουσιάζουν κάποιες χαριτωμένες ατάκες («πιες παιδί μου το αίμα σου να τελειώνουμε») το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό .Στο ξεκίνημά της η ταινία δεν αφήνει αρκετές ενδείξεις για το τι πρόκειται να ακολουθήσει , κάθε άλλο μάλιστα , θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σκοτεινή και ατμοσφαιρική.

    Από κει και ύστερα έχουμε ένα Christopher Lee που εκδηλώνει στιλιστικές ανησυχίες και επιθυμεί μια πιο κομψή εμφάνιση του γιου του , γίνεται σταρ του κινηματογράφου προκειμένου να εξασφαλίσει τα «προς το ζην» και όπως κάθε σωστός πατέρας παίρνει το παιδί του από το χέρι και το οδηγεί στα μαγαζιά για να διαλέξει το... φέρετρο της αρεσκείας του. Ωστόσο οι φροντίδες σταματούν όταν ανακαλύπτει πως το βλαστάρι του είναι ερωτευμένο με την ίδια αιθέρια παρουσία που ο ίδιος έχει βάλει στο μάτι.

    Ο Berdard Menez από την άλλη είναι ένας νέος εκκολαπτόμενος βρικόλακας που αρνείται πεισματικά να ενδώσει στις συνήθειες της φυλής του ,βρίσκοντας εναλλακτικούς τρόπους να καλύπτει τις ανάγκες που προκύπτουν από την ιδιαιτερότητα της φύση του. Ο έρωτάς του για τη Nicole είναι η κινητήριος δύναμη που τον κάνει να αναζητήσει την όποια ανθρώπινη αδυναμία φωλιάζει μέσα του και να κάνει την επανάστασή του στην ηγετική μορφή του πατέρα του.

    Σίγουρα είναι ένα έξυπνο εγχείρημα και θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια πραγματικά ενδιαφέρουσα προσπάθεια, (άλλωστε, το γεγονός ότι ο Lee σατιρίζει το ρόλο που τον καθιέρωσε στην οθόνη,είναι απολαυστικό από μόνο του), δεν καταφέρνει όμως να φανεί αντάξια των αναμενόμενων προσδοκιών, όχι των δικών μου τουλάχιστον. Η σκηνοθεσία και οι ερμηνείες παρουσιάζουν μια απίστευτη χαλαρότητα , ενώ το κωμικό στοιχείο φτάνει την γελοιοποίηση του μύθου γύρω από τους βρικόλακες ξεπερνώντας τη σατυρική διάθεση.

    Έλενα Ανδρεάδου

    Χρόνια έψαχνα την ταινία σε DVD αλλά τίποτα. Κάποια στιγμή κυκλοφόρησε στην Γερμανία και εγώ δεν έχασα καιρό. Την παρήγγειλα αμέσως και μόλις την έλαβα στρώθηκα και μετέφρασα τους υπότιτλους.

THE WICKER MAN 1973

THE WICKER MAN 1973

ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ

 Σκηνοθεσία: Robin Hardy

Σενάριο: Antonthony Shaffer, David Pinner

Είδος: Horror ΔΕ 70, Thriller, Mystery, Christopher Lee

Διάρκεια: 1h 40m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Edward Woodward: Sergeant Howie

Christopher Lee: Lord Summerisle

Diane Cilento: Miss Rose

Britt Ekland: Willow

Ingrid Pitt: Librarian

Lindsay Kemp:: Alder MacGreagor

Russell Waters: Harbour Master

    Αν και πέρασαν αρκετές ημέρες, ακόμα προσπαθώ να συνέλθω.
Τι ήταν αυτό;
Αν και κυνηγός των θρίλερ, αυτό το έργο μου είχε ξεφύγει.
Ακόμα και όταν υπάρχει υπερβολή υπάρχει και κάποια δόση αλήθειας.
- Το καλύτερο Βρετανικό θρίλερ!
- Η καλύτερη Βρετανική ταινία!
- Η καλύτερη ερμηνεία του Christopher Lee!
Ότι θέλετε κρατήστε και ότι δεν σας αρέσει πετάχτε το. Πάλι θα έχετε μια μεγαλειώδη ταινία.

    Ο ίδιος ο Christopher Lee παραδέχεται ότι είναι η καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Τον βλέπουμε σε ένα διαφορετικό ρόλο από αυτούς που τον είχαμε συνηθίσει.
Είναι η ταινία που σε καθηλώνει και σου αφήνει πρωτόγνωρα συναισθήματα με το απρόοπτο φινάλε της.
    Και να σκεφτείτε ότι δεν υπάρχει ούτε σταγόνα αίμα. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία horror, αλλά τα συναισθήματα που σου αφήνει είναι πολύ χειρότερα.
Μη σας ξεγελάει ο ανόητος ελληνικός της τίτλος (Το καταραμένο Σκιάχτρο) και περιμένετε κανένα μαγικό ψάθινο τέρας να κατατρέχει ανθρώπους.

    Η ιστορία εκτυλίσσεται με φόντο την μαγευτική Σκοτσέζικη εξοχή και με υπόκρουση από ονειρεμένα Βρετανικά παραδοσιακά τραγούδια.     

    Δεν θα σας πω περισσότερα για την υπόθεση για να μην χαλάσω την ατμόσφαιρα αυτών που δεν το έχουν δει ακόμα και σκοπεύουνε να το δούνε.

 

     Είναι όμως αξιοσημείωτο να ειπωθεί ότι η ταινία κακοποιήθηκε από άσχετους στο μοντάζ και ενώ ήταν διάρκειας κάτι παραπάνω από 100 λεπτά, πετσοκόπηκε στα 84!
Μερικοί – μεταξύ αυτόν και ο Christopher Lee – υποστηρίζουν ότι αυτό έγινε σκοπίμως για να μην περάσουν ορισμένα μηνύματα. Υποστηρίζεται μάλιστα ότι οι πρωτότυπες σκηνές που λείπουν έχουν καταστραφεί και χάθηκαν για πάντα..
Πρόσφατα όμως βρέθηκε παλαιότερη κόπια διάρκειας 99 λεπτών και κάπως βελτιώθηκαν τα πράγματα.

 

     Στην χώρα μας κυκλοφόρησε η πετσοκομμένη κόπια 84 λεπτών χωρίς καθόλου έξτρα.
Μία από τις αξιόλογες εκδόσεις είναι και αυτή του CANAL+ VIDEO την οποία και έχω και περιλαμβάνει δύο δίσκους.
    Ο πρώτος περιέχει την λεγόμενη θεατρική κόπια 84ων λεπτών, με παρουσιάσεις και συνεντεύξεις, μεταξύ αυτών και ο Christopher Lee. Εικόνα 1.75:1.
    Ο δεύτερος περιέχει την Director’s cut, 99min. Εικόνα 1.85:1
    Στην μετάφραση υποτίτλων για την Director’s cut, προσπάθησα να αποδώσω όσο μπορούσα καλύτερα τους στοίχους των τραγουδιών, αλλά μην έχετε και υπερβολικές λογοτεχνικές απαιτήσεις από μένα. Είναι πάντως ελπίζω πολύ καλύτεροι από κάποιους που βρήκα στο internet μεταφρασμένους μάλλον με systram που αναρωτιέσαι πράγματι: - Τι θέλει να πει ο ποιητής:

Α! Και να μην ξεχάσω.
Οι Αμερικανοί κατά την προσφιλή τους συνήθεια έκαναν remake της ταινίας.
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Σκέτη πατάτα!
Α! Έπαιζε ο Nicolas Cage.
Ήτανε στραβό το κλήμα ...