POSSESSION 1981

POSSESSION 1981

Μια γυναίκα δαιμονισμένη 

Σκηνοθεσία Andrzej Zulawski

Σενάριο: Andrzej Zulawski, Frederic Tuten

Είδος: Horror ΔΕ 80

Διάρκεια:2h 4m

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Isabelle Adjani: Anna / Helen

Sam Neill: Mark

Margit Carstensen: Margit Gluckmeister

Heinz Bennent: Heinrich

Johanna Hofer: Heinrich's Mother

Carl Duering : Detective 

Στο «Possession» ένας άντρας βλέπει την σύζυγο του να έχει μία ενοχλητική και εντελώς παράξενη συμπεριφορά, η οποία κλιμακώνεται διαρκώς. Αρχίζει και ψάχνει τι συμβαίνει. Αυτό που ανακαλύπτει είναι πέρα από κάθε φαντασία και λογική.

Προσωπικά, με το που ξεκινάει η ταινία και πέφτουν οι τίτλοι της, με την καθηλωτική μουσική υπόκρουση και την ταχύτητα που διαδραματίζεται η εισαγωγή της, κατάλαβα ότι επρόκειτο να περάσω δύο ευχάριστες ώρες. Στο μόνο πράγμα που έπεσα έξω, είναι ότι, δεν περίμενα να είναι ένα λιτό και απέριττο αριστούργημα, στο οποίο απολαμβάνεις την απαράμιλλη ηθοποιία των πρωταγωνιστών του.

O Sam Neil και η Isabelle Adjani συναγωνίζονται μεταξύ τους στο ποιος θα καταφέρει να καθηλώσει τους θεατές του έργου, ενώ ο αξέχαστος Andrzej Zulawski, δίνει μαθήματα σκηνοθεσίας, καθώς κατά την γνώμη του γράφοντος πρόκειται για το αριστούργημα της καριέρας του, χωρίς βέβαια να υστερούν και άλλα πονήματα του.

Το «Possession» είναι το πρώτο αγγλόφωνο φιλμ του Πολωνού σκηνοθέτη Andrzej Zulawski. Αρχικά είχε απαγορευτεί στη Μεγάλη Βρετανία μέχρι το 1999.

Η συνεχής αγωνία που περνάει στον θεατή ο ταλαίπωρος σύζυγος, που βλέπει την γυναίκα του να εξαφανίζεται από το σπίτι συνεχώς και να έχει μία κυκλοθυμία πέρα από τα συνηθισμένα, με τάσεις αυτοκαταστροφής και έντονα ξεσπάσματα, είναι ασύλληπτου μεγέθους. Ο τρόμος επίσης που περνάει η “άρρωστη” γυναίκα στον θεατή, είναι ασύγκριτος. Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό να καταλάβει κάποιος ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με δαιμονισμό και από την στιγμή εκείνη και μετά περιμένεις ποια θα είναι η κατάληξη, καθώς ακολουθούν φρικιαστικές σκηνές με αίμα και εγκλήματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Adjani στο παίξιμο της είναι άψογη και με το βλέμμα και τις εκφράσεις της, καταφέρνει να σου περάσει τον τρόμο και το δέος, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Ο λόγος όλων αυτών των σκηνικών αλλά και η κατάληξη της ιστορίας, αφήνονται στην κρίση σας να το διαπιστώσετε, όσοι φυσικά επιλέξετε να δείτε το εν λόγω φιλμ. Μία γαλλογερμανική παραγωγή που αποτελεί ένα σπουδαίο κομμάτι τέχνης.

Ένα από τα μεγαλουργήματα των ταινιών τρόμου γενικότερα, με έμφαση στην ψυχολογική δυσμένεια, στην οποία μπορεί να περιέλθει ένα άτομο, σε συνάρτηση με το μεταφυσικό στοιχείο, που την περιβάλλει. 

OMEN III 1981

OMEN III 1981

Η Προφητεία 3: Η Τελική Αναμέτρηση

 

Σκηνοθεσία Graham Baker

Σενάριο: Andrew Birkin, David Seltzer

Είδος: Horror ΔΕ 80,

Διάρκεια: 1h 48m

Γλώσσα :Αγγλικά

Παίζουν:

Sam Neill: Damien

Rossano Brazzi: De Carlo

Don Gordon : Dean

Lisa Harrow: Kate Reynolds

Barnaby Holm: Peter

Mason Adams: President

 

Το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας «Η Προφητεία» με το όνομα «Η Τελική Αναμέτρηση» είναι σαφώς κατώτερο από το πρώτο μέρος και βρίσκεται περίπου στα ίδια επίπεδα με το δεύτερο. Για άλλη μια φορά, πρόκειται για μια ιστορία χωρίς καμία πρωτοτυπία και μάλιστα αυτή τη φορά παρουσιάζεται και έλλειψη συνοχής της τριλογίας.

Στο πρώτο και με διαφορά καλύτερο μέρος της τριλογίας, ο θετός πατέρας του αντίχριστου πρέπει να καρφώσει το γιο του Σατανά με έξι ιερές λεπίδες και μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος του. Στην τρίτη αυτήν ταινία, κάθε «απόστολος» μιας συντροφιάς ιερέων αρκεί να καρφώσει στο σώμα του αντίχριστου μόλις μία λεπίδα και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν απαιτήσεις για την επιλογή του σωματικού σημείου. Αυτή τη φορά, λοιπόν, εκτός από απλό και τετριμμένο, το σενάριο είναι και προχειρογραμμένο.

Δεν υπάρχει κανένας τομέας στον οποίο η ταινία ξεχωρίζει. Μάλιστα, η ταινία αυτή αποτυγχάνει να προκαλέσει και τον παραμικρό τρόμο με αποτέλεσμα να είναι μόνο ονομαστικά μια ταινία τρόμου. Ο μόνος που-απλά-διασώζεται είναι ο Sam Neill που ερμηνεύει τον ενηλικιωμένο αντίχριστο, ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης μιας τεράστιας και πάμπλουτης εταιρείας και έχει, βεβαίως, ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις. Η ερμηνεία του δεν έχει κάτι το ξεχωριστό, αλλά υπάρχει μία πολύ ωραία, περίπου θεατρική, σκηνή στην ταινία, στην οποία ο Neill παίρνει άριστα. Πρόκειται για τη σκηνή όπου ο αντίχριστος προσεύχεται στο διάβολο. Η σκηνή αυτή είναι καλογραμμένη, τολμηρή, βλάσφημη και ωραία ερμηνευμένη από τον Sam Neill και είναι το μόνο πράγμα που έχει ενδιαφέρον στην ταινία.

Δεν θέλω να αποκαλύψω αν στο τέλος ηττάται ή κερδίζει ο αντίχριστος. Θα αποκαλύψω, όμως, πως το τέλος είναι αναμενόμενο και πρόχειρο, όπως είναι πρόχειροφτιαγμένη και ολόκληρη η ταινία. 

MY BLOODY VALENTINE 1981

 MY BLOODY VALENTINE 1981

Μήνυμα θανάτου

 

Σκηνοθεσία George Mihalka

Σενάριο: Stephen A. Miller, John Beaird

Είδος: Horror ΔΕ 80, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 1h 30m

Γλώσσα :Αγγλικά

Παίζουν:

Lori Hallier: Sarah

Neil Affleck: Axel

Keith Knight: Hollis

Alf Humphreys: Howard

Cynthia Dale: Patty

Helene Udy: Sylvia 

Το «My Bloody Valentine» επικεντρώνεται στους βίαιους φόνους που πραγματοποιούνται σε μια μικρή πόλη από έναν μυστηριώδη μασκοφόρο φονιά που φορά στολή ανθρακωρύχου και φέρει κασμά για όπλο. Όταν μια παρέα νέων αποφασίζει να κάνει πάρτι για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου στο τοπικό ορυχείο, ο μανιακός θα επισκεφθεί το χώρο προκαλώντας λουτρό αίματος.

Είναι από τις ταινίες-πρωτοπόρους που καθόρισαν το ιδίωμα του slasher. Το αμερικανοκαναδέζικο «My Bloody Valentine» παρά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισε με τη λογοκρισία και που είχαν ως  αποτέλεσμα να μην είναι σαφής για πολλά χρόνια η γνήσια πλήρης μορφή του, κατάφερε να καθιερωθεί στα 80s ως ένας από τους σημαντικούς πρωτεργάτες του slasher κινήματος, παγιώνοντας μοτίβα και κλισέ που επρόκειτο να ανακυκλωθούν πολλάκις στο μέλλον από αναρίθμητες παρεμφερείς ταινίες. Και δεν εννοούμε φυσικά το κάκιστο remake του 2009 που δεν συνιστούμε σε καμία περίπτωση. Άλλη μια αξιοσημείωτη παρατήρηση πριν περάσουμε στα της ταινίας, είναι ο εφετζίδικος τίτλος της ο οποίος ακολούθησε τελικά τη μόδα των εορταστικών ημερών όπως είχε διαμορφωθεί από τα «Black Christmas» και «Halloween». Οπωσδήποτε προτιμούμε τον τίτλο που επικράτησε παρά τον ξενέρωτο «The Secret» που ήταν ο αρχικός, παρά το φανερό μαρκετίστικο κόλπο που παίχτηκε εδώ.

AN AMERICAN WEREWOLF IN LONDON 1981

AN AMERICAN WEREWOLF

IN LONDON 1981

Ένας Αμερικανός Λυκάνθρωπος στο Λονδίνο

 Σκηνοθεσία John Landis

Σενάριο: John Landis

Είδος: Horror ΔΕ 80, Comedy

Διάρκεια: 1h 37m

Γλώσσα :Αγγλικά

Παίζουν:

Joe Belche: Truck Driver

David Naughton: David Kessler

Griffin Dunne: Jack Goodman

David Schofield: Dart Player

Brian Glover: Chess Player

Lila Kay: Barmaid

 

Τι να πρωτοαναφέρει κανείς γι’ αυτή την κλασική ταινία τρόμου… Στα πρώιμα 80’s ο σκηνοθέτης John Landis (The Blues Brothers, Animal House) επέλεξε να κάνει κάτι διαφορετικό και το αποτέλεσμα ήταν το παρόν φιλμ-δυναμίτης που αποτέλεσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και ταυτόχρονα μας πήρε τα μυαλά μια και καλή!

Η ταινία ξεκινά ιδιαιτέρως ατμοσφαιρικά με τους αμερικανούς τουρίστες David και Jack να σουλατσάρουν στη μαγευτική αγγλική ύπαιθρο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας συναντούν μια ιδιόρρυθμη παμπ με ακόμη πιο ιδιόρρυθμους θαμώνες. Δεν θα μείνουν όμως για πολύ αφού οι ερωτήσεις τους είναι «ενοχλητικές» και αντιλαμβάνονται ότι το κλίμα δεν τους σηκώνει. Στη συνέχεια και ενώ περπατούν στους απόκοσμους «βάλτους» δέχονται επίθεση από ένα μυστηριώδες τέρας που μοιάζει με λύκο. Ο Jack δολοφονείται βάναυσα από το θηρίο ενώ ο David γλιτώνει στο παρά τρίχα και διασώζεται βαριά τραυματισμένος από τους ντόπιους. Ο νεαρός Αμερικανός ξυπνάει σε νοσοκομείο του Λονδίνου για να διαπιστώσει ότι η ζωή του έχει αλλάξει εντελώς. Μυστηριώδεις εφιάλτες καθώς και παράξενες «προειδοποιητικές» επισκέψεις από το νεκρό φίλο του τον βασανίζουν διαρκώς. Σύντομα θα έχει πανσέληνο και ο David δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος!

Private Lessons (1981)

Private Lessons (1981)

Χαμός στο κρεβάτι μου!

Σκηνοθεσία: Alan Myerson

Σενάριο: Dan Greenburg, Dan Greenburg

Με τους: Sylvia Kristel, Howard Hesseman, Eric Brow

Διάρκεια: 87 λεπτά – Είδος: Κωμωδία, Περιπέτεια

Ελληνικοί υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο

μεταφρασμένοι από εμένα

Ο Ελληνικός τίτλος είναι πιασάρικος για να παραπέμπει στα όργια με την Εμμανουέλλα. Καμία σχέση.

Η Sylvia Kristel μας είναι γνωστή για τους ρόλους της ως "Εμμανουέλλα" και γενικά τα soft porno που γύριζε. Η ταινία αυτή όμως είναι κάτι το διαφορετικό. Μας παρουσιάζει μια τριαντάρα όμορφη γυναίκα να προσπαθεί να μυήσει στην τέχνη του έρωτα έναν δεκαπεντάχρονο! Η φαντασίωση του κάθε δεκαπεντάχρονου. Η ταινία δεν παρουσιάζει πορνό σκηνές, παρά μόνο μερικές γυμνές πόζες της Sylvia από την μέση και πάνω.

Μα όταν πρωταγωνιστεί ένας δεκαπεντάχρονος, δεν είναι εφικτό να τον βάζεις να παίζει σκηνές πορνό. Παρόλα αυτά η ταινία εμπνέει αρκετό ερωτισμό. Και μόνο να βλέπεις τα φιλάκια του πιτσιρικά με την ενήλικη, και την προσπάθεια της τελευταίας να τον αποπλανήσει, είναι αρκετό.

Η ταινία μας παρουσιάζει τον δεκαπεντάχρονο γιο ενός πλούσιου επιχειρηματία να διανύει την άχαρη μετεφηβική ηλικία και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι τα κορίτσια και το σεξ. Κάποτε ο μπαμπάς του φεύγει σε ταξίδι για δουλειές καi μια και δεν υπάρχει μητέρα, τον αφήνει υπό την επίβλεψη του σοφέρ της οικογένειας, και μιας όμορφης σέξι οικονόμου. Η κοπέλα αντιλαμβάνεται τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του νεαρού σχετικά με το σεξ, και του την πέφτει κανονικά!

Βέβαια στο τέλος μαθαίνουμε ότι υπήρχε κάποιος λόγος γι αυτή της την συμπεριφορά. Ο απατεώνας σοφέρ την είχε πείσει να ξελογιάσει τον νεαρό για να μπορέσει αυτός ανενόχλητα να ληστέψει το χρηματοκιβώτιο του σπιτιού. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον νεαρό να επωφεληθεί και να πάρει μαθήματα υψηλής ερωτικής τέχνης από την... δασκάλα του. 

Στο τέλος το έργο γυρίζει προς θρίλερ και αστυνομική περιπέτεια, αλλά η κοπέλα τελικά μετανιώνει και βοηθά τον νεαρό να αντιμετωπίσει τον απατεώνα σοφέρ. Το τελικό αποτέλεσμα; Ο νεαρός μετατράπηκε από ένα άβγαλτο δειλό αγόρι σε έμπειρο εραστή ο οποίος την πέφτει όχι μόνο στις συμμαθήτριές του, αλλά και σε νεαρές δασκάλες του!