Alien 1997

Alien 1997

Άλιεν 4: Η Αναγέννηση

Σκηνοθεσία: Jean-Pierre Jeunet

Σενάριο: Joss Whedon

Είδος: Horror ΔΕ 90, ALIEN

Διάρκεια: 1h 49min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Sigourney Weaver: Ripley

Winona Ryder: Call

Dominique Pinon: Vriess

Ron Perlman: Johner

Gary Dourdan: Christie

Michael Wincott: Elgyn

Το Άλιεν: Η Αναγέννηση ή Άλιεν 4 (αγγλικά Alien: Resurrection) είναι αμερικανική κινηματογραφική ταινία περιπέτειας επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, παραγωγής 1997 και αποτελεί την τέταρτη προσθήκη στη σειρά ταινιών Άλιεν. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Γάλλος σκηνοθέτης Ζαν-Πιερ Ζενέ και το σενάριο έγραψε ο Τζος Γουίντον. Το Άλιεν: Η Αναγέννηση ήταν η πρώτη ταινία από την τετραλογία Άλιεν που γυρίστηκε εκτός Αγγλίας, στα στούντιο της Fox στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.

Η ταινία διαδραματίζεται 200 χρόνια μετά τα γεγονότα της τρίτης ταινίας Άλιεν 3: Η Τελική Αναμέτρηση (Alien 3, 1992). Η Έλεν Ρίπλεϊ έχει κλωνοποιηθεί και μια βασίλισσα Άλιεν έχει χειρουργικά αφαιρεθεί από το σώμα της. Ο οργανισμός United Systems Military ελπίζει να αναθρέψει τα Άλιεν ώστε να τα μελετήσει στο διαστημόπλοιο Αουρίγκα, χρησιμοποιώντας ως ξενιστές ανθρώπους που έχουν απαχθεί και σταλθεί στο διαστημόπλοιο από μισθοφόρους. Τα Άλιεν καταφέρνουν να αποδράσουν και η Ρίπλεϊ με τους μισθοφόρους θα προσπαθήσουν να σωθούν και να καταστρέψουν το διαστημόπλοιο πριν αυτό φτάσει στον προορισμό του, στη Γη.

Το Άλιεν: Η Αναγέννηση κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 26 Νοεμβρίου 1997 και έλαβε μικτά σχόλια από τους κριτικούς. Κινήθηκε όμως ικανοποιητικά στο box office αποφέροντας 161,2 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.

200 χρόνια μετά τα γεγονότα του Άλιεν 3, η Εταιρεία καταφέρνει να κλωνοποιήσει την Έλεν Ρίπλεϊ και οι επιστήμονες αφαιρούν τη Βασίλισσα Άλιεν που κυοφορεί. Η Εταιρία δεν θανατώνει τη Ρίπλεϊ παρά την κρατά στη ζωή με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως οργανισμός προς μελέτη.

Όμως το DNA της Ρίπλεϊ έχει ενσωματωθεί με αυτό της Βασίλισσας Άλιεν, η οποία έχει αναπτύξει μερικές ανθρώπινες λειτουργίες. Οι επιστήμονες ξεκινούν την αναπαραγωγή των αυγών της Βασίλισσας Άλιεν, όμως τα Άλιενς που εκκολάπτονται από αυτά τα αυγά καταφέρνουν να δραπετεύσουν. Έτσι κυκλοφορούν ελεύθερα στις εγκαταστάσεις που συντηρούνται από το στρατό.

Το διαστημόπλοιο που λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα έχει ήδη ξεκινήσει πορεία προσεδάφισης στη Γη και η Βασίλλισα Άλιεν γεννά ένα νέο θανάσιμο ανθρωπόμορφο Άλιεν. Η Ρίπλεϊ, με τη βοήθεια ενός θηλυκού ρομπότ με το όνομα Κωλ, καταφέρνουν να εξολοθρεύσουν το Άλιεν, προτού το διαστημόπλοιο φτάσει στη Γη.

 

Alien 1992

Alien 1992

Άλιεν 3: Η Τελική Αναμέτρηση

Σκηνοθεσία: David Fincher

Σενάριο: Vincent Ward

Είδος: Horror ΔΕ 90, ALIEN

Διάρκεια: 1h 54min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Sigourney Weaver: Ripley

Charles S. Dutton: Dillon

Charles Dance: Clemens

Paul McGann: Golic

Brian Glover: Andrews

Ralph Brown: Aaron

Άλιεν 3: Η Τελική Αναμέτρηση ή Άλιεν 3 (αγγλικά: Alien 3) είναι αμερικανική ταινία επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, παραγωγής 1992. Αποτελεί την τρίτη προσθήκη στην κινηματογραφική τετραλογία Άλιεν, και τα γεγονότα της λαμβάνουν χώρα μερικά χρόνια μετά από τη δεύτερη ταινία Άλιενς: Η Επιστροφή (Aliens). Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Ντέιβιντ Φίντσερ, στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο και το σενάριο έγραψαν οι Ντέιβιντ Γκίλερ, Γουόλτερ Χιλ και Λάρι Φέργκιουσον. Η Σιγκούρνι Γουίβερ επιστρέφει στο ρόλο της Έλεν Ρίπλεϊ ενώ στο καστ προστίθενται οι Τσαρλς Σ. Ντάτον, Τσαρλς Ντανς, Μπράιαν Γκλόβερ, Ραλφ Μπράουν, Πολ ΜακΓκαν, Ντάνι Γουέμπ, Πιτ Ποστλθγουέιτ και Λανς Χένρικσεν.

Το Άλιεν 3 αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα κατά τη διάρκεια της παραγωγής, με αρκετούς σεναριογράφους και σκηνοθέτες να συμμετέχουν στο πρότζεκτ και με τα γυρίσματα να ξεκινάνε χωρίς ολοκληρωμένο σενάριο. Η ταινία ήταν το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ντέιβιντ Φίντσερ, ο οποίος είχε λίγο χρόνο στη διάθεσή του να την προετοιμάσει, καθώς ανέλαβε να τη σκηνοθετήσει λίγο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Η διαδικασία δημιουργίας της ταινίας αποδείχθηκε γι' αυτόν τρομακτική καθώς είχε να αντιμετωπίσει ενστάσεις από το στούντιο, να γυρίσει την ταινία χωρίς ολοκληρωμένο σενάριο και να φτιάξει μια ταινία αντάξια της δουλειάς που είχαν κάνει οι προηγούμενοι σκηνοθέτες Ρίντλεϊ Σκοτ και Τζέιμς Κάμερον. Μετά την ολοκλήρωση της ταινίας, το στούντιο κυκλοφόρησε μια δική του εκδοχή χωρίς τη συγκατάθεση του Φίντσερ.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 22 Μαΐου 1992. Παρά τις μικτές κριτικές που έλαβε και τη μέτρια πορεία στο αμερικανικό box office, κατάφερε να φτάσει τα 160 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και να λάβει μία υποψηφιότητα για Όσκαρ στην κατηγορία καλύτερων οπτικών εφέ.

ο διαστημόπλοιο των αποικιακών πεζοναυτών Σουλάκο πιάνει φωτιά καθώς ταξιδεύει στο διάστημα. Οι τέσσερις επιβαίνοντες, Έλεν Ρίπλεϊ, ο πεζοναύτης Χικς, η ανήλικη Νιούτ και το ανδροειδές με το όνομα Μπίσοπ, εκτοξεύονται στο διάστημα με αυτόματη διαδικασία μέσα σε θαλαμίσκο απόδρασης, ενώ βρίσκονται σε κατάσταση υπερύπνωσης. Μερικά δευτερόλεπτα πριν την εκτόξευση του θαλαμίσκου, το Σουλάκο διενεργεί σάρωση στα σώματα των επιβαινόντων για ιατρικούς λόγους. Στην οθόνη σάρωσης εμφανίζεται πως κάποιος από τους επιβαίνοντες κυοφορεί ένα Άλιεν.

Μετά την εκτόξευση του κι αρκετά χρόνια αργότερα, ο θαλαμίσκος προσγειώνεται ανώμαλα στον πλανήτη-φυλακή Φιορίνα (Φιούρι) 161 που φιλοξενεί μόνο άνδρες που έχουν χρωμόσωμα YY. Όλοι τους είναι καταδικασμένοι για εγκλήματα όπως σωματική και σεξουαλική βία.

Κατά τη διάρκεια της προσγείωσης, οι δύο από τους ανθρώπους επιβαίνοντες του θαλαμίσκου (Χικς και Νιούτ) σκοτώνονται από τη σύγκρουση, το ανδροειδές Μπίσοπ σχεδόν διαλύεται και παθαίνει μη αναστρέψιμη βλάβη και η Έλεν Ρίπλεϊ επιζεί. Μερικοί από τους κρατουμένους προσέρχονται στο σημείο της προσγείωσης του θαλαμίσκου και περισυλλέγουν την Έλεν Ρίπλει, τους δύο νεκρούς και το διαλυμένο ανδροειδές. Παραδίδουν τη Ρίπλει στο γιατρό της φυλακής με το επώνυμο Κλέμενς, ο οποίος τη φροντίζει και -μέσω της βοήθειας του- η Ρίπλει αναρρώνει πλήρως. Καχύποπτη για το τι προκάλεσε τη φωτιά στο Σουλάκο, καθώς και για το τι σκότωσε τους Χικς και Νιούτ, η Ρίπλει ζητά από τον Κλέμενες να διενεργήσει αυτοψία στο πτώμα της Νιούτ. Το αποτέλεσμα της αυτοψίας δείχνει πως η Νιούτ πέθανε από πνιγμό. Η διεύθυνση της φυλακής αποφασίζει να κηδευτούν οι Χικς και Νιούτ, όπως και να καλέσουν διασωστικό διαστημόπλοιο για να παραλάβει τη Ρίπλεϊ.

Κατά τη διάρκεια της κηδείας, ο σκύλος της φυλακής πεθαίνει, "γεννώντας" ένα Άλιεν. Η Ρίπλει, δεν έχει αποκαλύψει σε κανέναν το ιστορικό της για τα Άλιεν, και καθώς το πλάσμα είναι πλέον μέσα στους χώρους της φυλακής, σκοτώνει μερικούς κρατουμένους. Για να λάβει πληροφορίες, η Ρίπλει επανενεργοποιεί το ανδροειδές Μπίσοπ, το οποίο της επιβεβαιώνει πως υπήρχε Άλιεν στο Σουλάκο και πως ήταν μέσα στο θαλαμίσκο διάσωσης. Τότε η Ρίπλεϊ ενημερώνει το διευθυντή της φυλακής για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν. Όμως οι εξηγήσεις της αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό, καθώς επίσης την ενημερώνουν πως στον Φιούρι δεν υπάρχουν όπλα για να αντιμετωπίσουν το Άλιεν.

Αργότερα, και κατά τη διάρκεια συζήτησης της Ρίπλει με τον Κλέμενς, το Άλιεν επιτίθεται και σκοτώνει τον δεύτερο. Τότε εκείνη επισκέπτεται τα συντρίμμια του Σουλάκο και διενεργεί ιατρική σάρωση στο σώμα της, με τη βοήθεια ενός κρατουμένου. Εκεί διαπιστώνει πως μέσα στο σώμα της αναπτύσσεται ένα Άλιεν. Συντετριμμένη, η Ρίπλεϊ συναποφασίζει με τους υπόλοιπους κρατουμένους να αντιμετωπίσουν το πλάσμα με σκοπό να το εξολοθρεύσουν. Το σχέδιο περιλαμβάνει -στο τελικό του στάδιο- το θάνατο του Άλιεν με καυτό λιωμένο σίδηρο που υπάρχει στα χυτήρια της φυλακής. Όταν το τελικό στάδιο ολοκληρώνεται και το Άλιεν έχει πεθάνει, η ομάδα διάσωσης της Ρίπλει καταφθάνει στον πλανήτη. Όμως η Ρίπλει δεν θέλει να φύγει μαζί τους, γνωρίζοντας πως θα εκμεταλλευτούν το Άλιεν που κυοφορεί για όπλο πολέμου.

Παρ'όλο που η ομάδα διάσωσης προσπαθεί να την πείσει να πάει μαζί τους, η Ρίπλει αυτοκτονεί πηδώντας σε ένα γιγάντιο καμίνι. Κατά τη διάρκεια της πτώσης της, το Άλιεν που κυοφορεί σκίζει την κοιλιά της σε μια προσπάθεια να βγει από το σώμα της. Όμως η Ρίπλεϊ το κρατά σφιχτά στα χέρια της ώσπου τελικά πέφτει στο καμίνι, σκοτώνοντας τον εαυτό της αλλά και το Άλιεν.

Η ταινία ολοκληρώνεται με πλάνο στις εγκαταστάσεις του Φιούρι που απενεργοποιούνται, καθώς στο παρασκήνιο ακούγεται η τελευταία φράση που είχε πει τη Ρίπλεϊ στην πρώτη ταινία Άλιεν.

 

Aliens 1986

 

Aliens 1986

Άλιενς. Η επιστροφή

Σκηνοθεσία: James Cameron

Σενάριο: Dan O'Bannon

Είδος: Horror ΔΕ 80, ALIEN

Διάρκεια: 2h 17min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Sigourney Weaver: Ripley

Carrie Henn: Newt

Michael Biehn: Corporal Hicks

Paul Reiser: Burke

Lance Henriksen: Bishop

Bill Paxton: Private Hudson

 

Από το κλειστοφοβικό κλίμα πανικού και απόγνωσης του ALIEN, το δεύτερο μέρος της σειράς χρησιμοποιεί τον ανερχόμενο την εποχή James Cameron που λίγα χρόνια πριν είχε σπάει τα ταμεία και είχε ανοίξει μια νέα σελίδα στο σινεμά Επιστημονικής Φαντασίας με το TERMINATOR για να δώσει έναν περισσότερο περιπετειώδη και εμπορικό τόνο στα δρώμενα.

Το αποτέλεσμα είναι μια μνημειώδης περιπέτεια Επιστημονικής Φαντασίας με καταιγιστική δράση, εκπληκτική φωτογραφία, και περισσότερα Alien απ’ όσα μπορούσε να ζητήσει κανείς.

Η δράση μεταφέρεται στον πλανήτη του ALIEN όπου το πλήρωμα του διαστημοπλοίου Nostromo ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον καταστροφικό εξωγήινο. Ο πλανήτης έχει αποικηθεί από τον άνθρωπο, αλλά η επικοινωνία με τη Γη έχει χαθεί. Έτσι, οι υπεύθυνοι της πανταχού παρούσας Εταιρίας οργανώνουν αποστολή διάσωσης με διάφορα κομάντα του στρατού και, φυσικά, την Ripley που είναι πολύτιμο εργαλείο για την αποστολή, μιας και είναι η μοναδική που έχει έρθει σε επαφή με τους εξωγήινους.

Απ’ την αρχή ως το τέλος του ALIENS δεν υπάρχει σχεδόν κανένα σημείο που η δράση να κάνει κοιλιά ή να μειώνεται το ενδιαφέρον. Ακόμα και οι σκηνές με τους άνδρες απ’ τις ειδικές δυνάμεις να κάνουν επιδείξεις macho σκληράδας έχουν το γούστο τους, ιδίως όταν η Ripley τους αποδεικνύει ότι η στρατιωτική τους εκπαίδευση δεν μετράει μπροστά στη μανία των εξωγήινων τεράτων.

Πολλές σκηνές ανθολογίας, με την πρώτη μάχη των στρατιωτών με τα τέρατα να ξεχωρίζει, αλλά όλα τα λεφτά είναι η εμφάνιση της Βασίλισσας Alien, που πηγαίνει τον εξωγήινο που κατασκεύασε ο Ελβετός HR Giger ένα βήμα παραπάνω. Η Βασίλισσα είναι ακόμα πιο τρομακτική και τερατώδης από τους απλούς εξωγήινους στρατιώτες, και σίγουρα αποτελεί highlight της παγκόσμιας σκηνής επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών.

Το μοναδικό πρόβλημα που μπορώ να εντοπίσω στο ALIENS είναι η σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη της σκοτεινής ατμόσφαιρας που τόσο μας είχε ενθουσιάσει στο ALIEN. Εδώ, αντικαταστάθηκε από θεαματικές μάχες μεταξύ ανθρώπων και εξωγήινων απ’ τις οποίες όμως απουσιάζει η αίσθηση της υποβόσκουσας απειλής, ενώ σε ορισμένες στιγμές οι εξωγήινοι μοιάζουν εύκολα θύματα για τις σφαίρες των στρατιωτών, πράγμα αρκετά παράδοξο αφού στο ALIEN η εντύπωση που είχε δοθεί ήταν ότι ο άνθρωπος ήταν γενικά ανήμπορος να αντιδράσει μπροστά στον εξωγήινο.

Είναι αλήθεια ότι ο Cameron θα μπορούσε ίσως να αποφύγει κάποια απ’ αυτά τα κλισέ των ταινιών δράσης, όπως τη μεταμόρφωση της Ripley σε θηλυκό εξολοθρευτή, αλλά ακόμα και έτσι το ALIENS είναι μια χρυσή σελίδα στο σινεμά Επιστημονικής Φαντασίας και δεν πρέπει να αγνοηθεί από κανέναν φίλο του είδους.

Σημειώνεται επίσης ότι προτάθηκε και σάρωσε όλα τα βραβεία της εποχής, συμπεριλαμβανομένου και του Oscar ειδικών εφέ και σχεδόν όλες τις κατηγορίες του Saturn Award από την Ακαδημία Ε/Φ, Φαντασίας και τρόμου για το 1987.

Alien 1979

Alien 1979

Άλιεν, ο Επιβάτης του Διαστήματος

Σκηνοθεσία: Ridley Scott

Σενάριο: Dan O'Bannon

Είδος: Horror ΔΕ 70, ALIEN

Διάρκεια: 1h 57min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Tom Skerritt: Dallas

Sigourney Weaver: Ripley

Veronica Cartwright: Lambert

Harry Dean Stanton: Brett

John Hurt: Kane

Ian Holm: Ash

Το εμπορικό διαστημόπλοιο «Νοστρόμο» λαμβάνει σήμα κινδύνου από έναν κοντινό πλανήτη και πηγαίνει να το ερευνήσει. Κατά τη διαμονή της αποστολής εκεί ένα άγνωστο πλάσμα προσκολλάται στο πρόσωπο μέλους του πληρώματος και μεταφέρεται στο σκάφος για εξετάσεις.

Ταινία- σταθμός στον κινηματογράφο επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, που ήταν η αρχή μια χρυσοφόρου βιομηχανίας με 3 ακόμα κινηματογραφικές συνέχειες, βιβλία, κόμικς, κουκλάκια και μοντέλα. Σκοτεινό, κλειστοφοβικό, απαισιόδοξο, αγωνιώδες, τρομακτικό, το ALIEN τα ‘χει όλα. Από το σκηνοθέτη Ridley Scott μέχρι το καταπληκτικό cast με Sigourney Weaver, Tom Skeritt και άλλα γνωστά ονόματα του Hollywood.

Η παραγωγή είναι πλούσια, τα ειδικά εφέ ανεπανάληπτα με αποκορύφωμα το πλάσμα δημιουργία του Ελβετού καλλιτέχνη H.R. Giger που κέρδισε Oscar για τα ειδικά εφέ του, και όχι άδικα θα μπορούσα να προσθέσω. Η ατμόσφαιρα είναι σχεδόν αδιαπέραστη και κλειστοφοβική, ενώ το εξωγήινο ον είναι ίσως από το πιο τρομακτικό και απειλητικό στην ιστορία του σινεμά παράξενων και εξωγήινων πλασμάτων.

Όλα στο ALIEN λειτουργούν σωστά. Με αφετηρία τα σκοτεινά και επιβλητικά πλάνα του διαστήματος και τα καταθλιπτικά εσωτερικά των διαστημοπλοίων που μοιάζουν πιο πολύ με εσωτερικό εργοστασίου παρά διαστημόπλοιου, μαζί με την υποβλητική μουσική του Jerry Goldsmith το ALIEN σε βάζει στο νόημα με τη μία. Ξέρεις ότι δεν θα είναι η τυπική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας τύπου STAR TREK, STAR WARS κλπ, που είχε συνηθίσει το κοινό μέχρι τότε. Το μέλλον που παρουσιάζεται στο ALIEN προκαλεί μία αίσθηση καταπίεσης και κατάθλιψης στο θεατή, η οποία μεγαλώνει όταν σιγά σιγά και με σκηνοθετική μαεστρία ο Ridley Scott αναδιπλώνει τις λεπτομέρειες αυτής της μακρινής εποχής (κατάσταση χειμερίας νάρκης στο πλήρωμα για μεγάλα χρονικά διαστήματα των διαστημικών ταξιδιών, ύπαρξη της «Εταιρίας» που είναι κάτι σαν ένας παντοδύναμος κρατικός οργανισμός, κλπ).

Όταν η ομάδα των εξερευνητών προσγειώνεται στον πλανήτη, το ALIEN αρχίζει να απογειώνεται. Τα σκηνικά διαδέχονται το ένα το άλλο, με αποκορύφωμα την κλασσική στιγμή που το άτυχο μέλος του πληρώματος συνέρχεται από το κώμα που είχε πέσει, και με αιματηρό τρόπο το πλάσμα πρωτοεμφανίζεται στο πλήρωμα και στους θεατές. Όταν δε το πλάσμα εμφανίζεται ώριμο πλέον στο κλασσικό πια πλάνο που προσγειώνεται αθόρυβο και τερατώδες πίσω από τον Stanton, αρχίζει το κυρίως μέρος του ALIEN που κρατάει το θεατή στην άκρη του καθίσματός του μέχρι το τέλος.

Όλοι οι πρωταγωνιστές είναι στο κλίμα της ταινίας, αλλά η Sigourney Weaver είναι φοβερή στον ρόλο της Ρίπλεϋ που έγινε σήμα κατατεθέν της και στις επόμενες συνέχειες του ALIEN, και έδωσε στην καριέρα της τεράστια ώθηση, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει καθιερωθεί ως πρωτοκλασάτο και ακριβοπληρωμένο όνομα στο Hollywood.

Δεν έχει νόημα να πούμε περισσότερα για μια ταινία που όλοι έχετε δει σίγουρα και πάνω από μία φορά, εκτός του να θυμίσουμε ότι το ALIEN ενέπνευσε και μια σειρά κατώτερων απομιμήσεων τα χρόνια που ακολούθησαν την κυκλοφορία της (π.χ. CONTAMINATION (1980), "ALIEN TERROR" κλπ), ενώ μέχρι σήμερα δε νομίζω ότι έχει παρουσιαστεί σε ταινία πειστικότερο τέρας από τον εξωγήινο του ALIEN.

Επιβάλλεται να υπάρχει σε κάθε ταινιοθήκη