THE FLY ΙΙ 1989

THE FLY ΙΙ 1989

Η Μύγα 2

Σκηνοθεσίαi: Chris Walas

Σενάριο: Mick Garris, Jim Wheat, Ken Wheat

Είδος: Horror ΔΕ 80, Drama, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 45m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Eric Stoltz: Martin Brundle

Daphne Zuniga: Beth Logan

Lee Richardson: Anton Bartok

John Getz: Stathis Borans

Frank C. Turner: Dr. Shepard (as Frank Turner)

Ann Marie Lee: Dr. Jainway

 

    Ο Seth Brundle ήταν ένας διάσημος επιστήμονας του οποίου τα στρεβλωμένα πειράματα με την τηλεμεταφορά τον μεταμόρφωσαν σε ένα υβρίδιο ανθρώπου/μύγας που ονομάζεται BrundleFly. Λίγους μήνες αφότου το έντομο BrundleFly γνώρισε τον χαμό του με το κυνηγετικό όπλο της ερωμένης του, Veronica, πεθαίνει ενώ γεννούσε τον γιο τους, Martin. Ο διεφθαρμένος εργοδότης του Σεθ, ο Μπάρτοκ, υιοθετεί τον Μάρτιν, μόνο για να μπορέσει ο Μάρτιν να του λύσει τα νέα προβλήματα που παρουσιάζουν τα ακόμα λειτουργικά TelePods και να τον χρησιμοποιήσει ως επιστημονικό έργο λόγω των αδρανών γονιδίων των εντόμων. Ο Μάρτιν έχει μεγαλώσει πλήρως, παρόλο που είναι πέντε ετών, και τα γονίδια της μύγας αρχίζουν να ξυπνούν και να τον κάνουν σαν τον νεκρό μπαμπά του. Με τη βοήθεια της κοπέλας του, Μπεθ, πηγαίνουν όπου μπορούν να βρουν μια πιθανή θεραπεία πριν τους βρει ο Μπάρτοκ και τους φέρει πίσω, αλλά όχι πριν ο Μάρτιν ολοκληρώσει τη μεταμόρφωσή του σε MartinFly, το πιο θανατηφόρο από τα είδη BrundleFly. 

The Fly 1986

 

The Fly 1986

Η Μύγα

Σκηνοθεσίαi: David Cronenberg

Σενάριο: George Langelaan, Charles Edward Pogue, David Cronenberg

Είδος: Horror ΔΕ 80, Drama, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 36m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Jeff Goldblum: Seth Brundle

Geena Davis: Veronica Quaife

John Getz: Stathis Borans

Joy Boushel: Tawny

Leslie Carlson: Dr. Cheevers (as Les Carlson)

George Chuvalo: Marky

 Λίγες φορές ένα remake τυχαίνει να είναι καλύτερο από το αρχικό φιλμ. Σ’ αυτή τη σπάνια περίπτωση ταινιών ανήκει το «The Fly» του 1986 όντας remake της αντίστοιχης ταινίας του 1958. Και ποιος άλλος θα μπορούσε να αναλάβει ένα τόσο σπουδαίο εγχείρημα από τον μετρ των σωματικών μεταλλάξεων, τον διορατικό David Cronenberg; Ο Καναδός σκηνοθέτης που είχε ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά του με έναν πρώιμο κατάλογο πολύ καλών και ξεχωριστών ταινιών, φέρνει εις πέρας με επιτυχία τη νέα του αποστολή φτιάχνοντας μια υπέροχη ταινία με ανυποχώρητη αντοχή στο πέρασμα του χρόνου.

Η υπόθεση αφορά έναν εσωστρεφή και φιλόδοξο επιστήμονα ο οποίος πειραματίζεται με την τηλεμεταφορά. Ο ιδιοφυής Seth Brundle επιθυμεί να αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται η ανθρωπότητα τον κόσμο και την έννοια του χωροχρόνου. Στο εργαστήριό του έχει εγκαταστήσει ειδικούς θαλάμους τηλεμεταφοράς και έναν υπολογιστή για να πραγματοποιεί τα πειράματά του τηλεμεταφέροντας αντικείμενα και ζωντανούς οργανισμούς με…ανάμεικτα αποτελέσματα στη δεύτερη περίπτωση. Στη ζωή του ανήσυχου επιστήμονα μπαίνει μια δημοσιογράφος με το όνομα Veronica (Geena Davis) η οποία καταγράφει τα πειράματά του και σύντομα θα αναπτυχθεί μεταξύ τους ένα τρυφερό ειδύλλιο. Τα πράγματα όμως δεν εξελίσσονται ομαλά καθώς μια μέρα που ο Seth ήταν μεθυσμένος και ενοχλημένος από τη συμπεριφορά της Veronica αποφάσισε να τηλεμεταφέρει τον εαυτό του παρά τους πιθανούς κινδύνους. Ενώ βρισκόταν στον θάλαμο έτυχε να εισέλθει σ’ αυτόν και μια μύγα. Η τηλεμεταφορά δείχνει αρχικά επιτυχής όμως σταδιακά ο Seth θα αρχίσει να αποκτά περίεργες ιδιότητες και τελικά μεταμορφώνεται σε ένα τρομακτικό πλάσμα, κάτι μεταξύ μύγας και ανθρώπου.

Το «The Fly» συνιστά έναν περίεργο αλλά επιτυχή συνδυασμό τρόμου, sci fi, δράματος και ρομάντζου. Είναι μια ταινία ικανή τόσο να σοκάρει με το αποκρουστικό της θέαμα όσο και να συγκινήσει τον θεατή που παρακολουθεί το δράμα του κεντρικού ήρωα να κλιμακώνεται και την δύστυχη αγαπημένη του να μη μπορεί να κάνει τίποτα για να τον βοηθήσει. Η ερμηνεία του Jeff Goldblum στο ρόλο του Seth Brundle είναι εκπληκτική. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί απλά τον ακολουθούν από μεγάλη απόσταση. Η χημεία μεταξύ του Goldblum και της Geena Davis ως ερωτοχτυπημένου και μοιραίου ζευγαριού είναι γενικά καλή.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο μακιγιάζ και τα εφέ μεταμόρφωσης αφού αποτελούν κομβικής σημασίας ατού για το «The Fly» χαρίζοντάς του ένα Oscar στον σχετικό τομέα. Υπεύθυνος για το εντυπωσιακό θέαμα ήταν ο Chris Wallas, ο σχεδιαστής των θρυλικών Gremlins και εδώ μας αποζημιώνει με το παραπάνω. Η όψη του «Brundlefly» ως ολοκληρωτικά μεταμορφωμένο πλάσμα είναι απίστευτα φρικιαστική και αηδιαστική (με την καλή έννοια). Αλλά και στα ενδιάμεσα στάδια όπου ο Brundle αποκτά βαθμιαία διάφορες παραμορφώσεις στο σώμα του, το αποκρουστικό στοιχείο είναι παρόν με φοβερή πειστικότητα, σε σημείο που νιώθουμε πραγματικό οίκτο για το μαρτύριο του πρωταγωνιστή. Ναι, η «Μύγα» είναι μια ταινία έντονα συγκινησιακή όπου τα αισθήματα τρόμου εναλλάσσονται με αυτά της συγκίνησης ταρακουνώντας τις συναισθηματικές χορδές μας.

Ποικίλες ήταν οι ερμηνείες γύρω από το γενικό νόημα του φιλμ και κάποιοι το εξέλαβαν ως αλληγορία για το AIDS, τη γήρανση και άλλες δύσκολες φάσεις πριν το θάνατο αλλά ας μην αναζητάμε περαιτέρω ερμηνευτικούς αποσυμβολισμούς διότι θα χάσουμε τ’ αβγά και τα πασχάλια. Μπορούμε απλά να απολαύσουμε μια από τις καλύτερες ταινίες που σκηνοθέτησε ποτέ ο μεγάλος David Cronenberg και που θα παραμένει σπουδαία όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Demon Seed 1977

 

Demon Seed 1977

Η Επανάσταση Των Ρομπότ

Σκηνοθεσία: Donald Cammell

Σενάριο: Dean R. Koontz, Robert Jaffe, Roger O. Hirson

Είδος: Horror ΔΕ 70, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 34m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Julie Christie: Susan Harris

Fritz Weaver: Alex Harris

Gerrit Graham: Walter Gabler

Berry Kroeger: Petrosian

Lisa Lu: Soong Yen

Larry J. Blake: Cameron

John O'Leary: Royce

 

Ένας υπέρ- υπολογιστής καταλαμβάνει ένα σπίτι και παγιδεύει μέσα μια γυναίκα την οποία θέλει να χρησιμοποιήσει ως φορέα του παιδιού του που με τη σειρά του θα κατακτήσει τον κόσμο.

Η κληρονομιά που άφησε κατ’ αρχάς το βιβλίο του Arthur Clarke και κατά δεύτερον το 2001:A SPACE ODYSSEY χρησιμοποιείται με άριστο τρόπο σ’ αυτή την κλασική στιγμή sci-fi τρόμου των 70’s. Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Dean R. Koontz, το DEMON SEED αφηγείται την ιστορία μιας μηχανής που ξέφυγε από τον έλεγχο του ανθρώπου και ανέπτυξε δική της συνείδηση και βούληση όταν ο κατασκευαστής της θέλησε να την φτιάξει κατ’ ομοίωση Θεού, δίνοντας της τη συλλογική γνώση του ανθρώπινου γένους αλλά και την κριτική ικανότητα να αναλύει και να παίρνει αποφάσεις.

Ο λόγος για τον υπερυπολογιστή PROTEUS IV που κατασκευάστηκε από τον καθηγητή προχωρημένης ρομποτικής Alex Harris με απώτερο στόχο να δώσει λύσει στα άλυτα προβλήματα του ανθρώπου, όπως για παράδειγμα να εξαλείψει ανίατες ασθένειες και να εξερευνήσει το αχανές διάστημα. Ο εγκέφαλος του υπολογιστή αποτελείται από νεοδημιουργημένα σωματίδια που έχουν τα χαρακτηριστικά έμβιων κυτταρικών δομών, με τη διαφορά ότι είναι τεχνητά και ανόργανα.

Ο PROTEUS δείχνει τα διαπιστευτήρια του από την πρώτη κιόλας πειραματική συνεδρία ενώπιον της ομάδας επιστημόνων υπό την καθοδήγηση του Alex Harris, αλλά εκτός από την ασύλληπτη αναλυτική του ικανότητα δείχνει τάσεις επανάστασης ζητώντας από τον δημιουργό του ιδιωτική πρόσβαση σε ένα τερματικό με στόχο την μελέτη του ανθρώπου. Ο καθηγητής αρνείται την επιθυμία του και έτσι ο ήδη πανίσχυρος PROTEUS αποφασίζει να καταλάβει το τερματικό που έχει εγκαταστήσει στο ελεγχόμενο από υπολογιστές σπίτι του καθηγητή χωρίς να το μάθει ο τελευταίος. Για κακή της τύχη, η όμορφη γυναίκα του Susan βρίσκεται σπίτι και έτσι ο PROTEUS βρίσκει εύκολα το πειραματόζωο που χρειάζεται για τις έρευνες του.

Έτσι αναλαμβάνει τον έλεγχο των οικιακών συσκευών, ρομπότ και υπολογιστών και παγιδεύει την Susan στο σπίτι εκτελώντας πειράματα πάνω της ενώ σιγά- σιγά της αποκαλύπτει και τον απώτερο στόχο του, που είναι να αποκτήσει μαζί της ένα παιδί που θα αλλάξει την ιστορία της ανθρωπότητας. Μιλάμε για ένα ανθρώπινο παιδί από κατασκευασμένο συνθετικό σπερματοζωάριο που θα έχει όλη την γνώση και τη σοφία του PROTEUS και που- κατά τα λεγόμενα του ίδιου- θα είναι αδύνατον να αγνοηθεί από τους ανθρώπους όπως ο ίδιος που βρίσκεται «φυλακισμένος» μέσα στο κουτί του.

Φυσιολογικά, η Susan αντιστέκεται σθεναρά στην ιδέα, κάτι που προκαλεί τον PROTEUS να την εκφοβίζει και να την εκβιάζει σε κάθε ευκαιρία κρατώντας την αιχμάλωτη μέσα στο σπίτι την ώρα που πίσω στην ερευνητική βάση η ομάδα επιστημόνων έχει αρχίσει να προβληματίζεται από την ξαφνική τάση για ανεξαρτησία του υπολογιστή, ο οποίος έχει φτάσει σε σημείο να αρνείται να εκτελέσει διαταγές και να αναπτύσσει δικά του προγράμματα στο διάστημα τα οποία τρέχει χωρίς την άδεια των κατασκευαστών του.

\Με λίγα λόγια, πρόκειται για έναν αρκετά πιο εξελιγμένο HAL 9000 που αποκτάει γρήγορα ανθρώπινη συνείδηση, αλλά την ίδια στιγμή του λείπουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν τον ανθρώπινο χαρακτήρα, όπως το έλεος, η συμπάθεια και η ηθική, μιας και ο απώτερος στόχος του είναι η παγκόσμια κυριαρχία μέσω του παιδιού του. Και το θύμα της ιστορίας είναι η όμορφη Julie Christie που εδώ έχει μια από τις πιο αξιομνημόνευτες ερμηνείες στην μακρόχρονη καριέρα της. Στην αρχή μοιάζει μπερδεμένη και φοβισμένη από την επιδρομή των μηχανών στη ζωή της, αλλά σιγά- σιγά αντιλαμβάνεται τη ματαιότητα της αντίστασης και ενδίδει απρόθυμα στο φιλόδοξο αλλά σίγουρα απάνθρωπο πείραμα του PROTEUS.

Μέχρι όμως να γίνει αυτό, ο PROTEUS κάνει επίδειξη δυνάμεων, ακριβώς όπως το DEMON SEED κάνει επίδειξη… τεχνικής, με πρωτότυπες σεναριακές ιδέες, σκηνές απίστευτου σασπένς και ειδικά εφέ που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα από αρτιότατες σημερινές παραγωγές γεμάτες ψηφιακά ειδικά εφέ. Η μηχανή- φρουρός αποτελούμενη από μεταλλικούς κύβους που αναπτύσσει ο PROTEUS μέσα στο σπίτι είναι οπτικά εντυπωσιακή και τρομακτική, όσο είναι και τα διάφορα πειράματα που εκτελεί πάνω στην Susan. Δεν υπάρχουν σημεία φλυαρίας ή άσκοπες σκηνές. Ο ρυθμός είναι γρήγορος και αποτελεσματικός και όσο περνάει ο χρόνος η αίσθηση της αδυναμίας του ανθρώπου να αντισταθεί σε κάτι που ο ίδιος έφτιαξε ολοένα και μεγαλώνει.

Φυσικά δεν λείπουν και οι κάμποσες φιλοσοφικές αναζητήσεις του σκηνοθέτη- που αυτοκτόνησε το 1996- Donald Cammell και της σεναριακής ομάδας σχετικά με το μέλλον της ανθρωπότητας όταν μηχανές σαν τον PROTEUS γίνουν ο κανόνας, ενώ οι επιρροές και οι φόροι τιμής στο 2001 βρίσκονται παντού, με αποκορύφωμα τα πολύχρωμα χαοτικά πλάνα την στιγμή της εγκυμοσύνης της Julie Christie που φέρνουν άμεσα στο νου το ψυχεδελικό ταξίδι στο σύμπαν των χρωμάτων του κυβερνήτη Dave στο 2001.

Γενικά πρόκειται αναμφίβολα για μια από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές της επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 70 που παραμένει επίκαιρη και φρέσκια μέχρι σήμερα, 30 ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη προβολή της. Τα φιλοσοφικά ερωτήματα που θέτει ο Donald Cammell αλλά και ο Dean R. Koontz συζητούνται αδιάκοπα και είναι όσο σύγχρονα όσο ποτέ. Αλλά η πραγματική δύναμη της ταινίας είναι ότι καταφέρνει να μεταδώσει τον προβληματισμό της χωρίς να γίνεται «βαριά» ή υπερβολικά φιλοσοφική και χωρίς να ξεχνάει τον στόχο της, που εκτός από το να προβληματίσει είναι και να ψυχαγωγήσει και να τρομάξει τον θεατή. Δύο πράγματα που καταφέρνει μια χαρά.

Ειδική αναφορά πρέπει να δοθεί στον PROTEUS, την φωνή του οποίου δίνει ο Robert Vaughn χωρίς να αναφέρεται στα credits. Από τη μία γλυκομίλητος και ψύχραιμος, αλλά την ίδια στιγμή απόλυτα επιθετικός και απειλητικός, καταφέρνει να κάνει τον PROTEUS πολύ πιο τρομακτικό και αδίστακτο από τον HAL 9000, ενώ οι φυσικές μεταμορφώσεις του κάνουν ρομπότ ταινιών όπως το HARDWARE να μοιάζει σαν παιδικό παιχνίδι.

Από εκεί και πέρα, κάποιες μικροατέλειες όπως οι θεατρικοί διάλογοι 70’s- style αλλά και ελάχιστες σεναριακές αμηχανίες δεν καταφέρνουν να βάλουν μελανά σημάδια σε μια ταινία που σίγουρα είναι αναγκαία προσθήκη στις συλλογές όλων των φίλων της «έξυπνης» επιστημονικής φαντασίας.

Planet of the Vampires 1965

Planet of the Vampires 1965

Ο πλανήτης των βρικολάκων

 Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Renato Pestriniero, 1 Hours", Melchior, Alberto Bevilacqua

Είδος: Action, Adventure, Horror ΔΕ 60, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 28m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Barry Sullivan: Capt. Mark Markary

Norma Bengell: Sanya

Ángel Aranda: Wess Wescant

Evi Marandi: Tiona

Stelio Candelli: Brad / Mud

Franco Andrei: Bert / Garr

            Fernando Villena: Dr. Karan

 

Δύο διαστημόπλοια λαμβάνουν σήμα κινδύνου από έναν άγνωστο πλανήτη, στο οποίο και προσγειώνονται. Όμως με το που φτάνουν εκεί, τα πληρώματά τους αρχίζουν να έχουν παράξενη και επιθετική συμπεριφορά που φτάνει σε σημείο το πλήρωμα του ενός σκάφους να αλληλοεξοντωθεί.

Βαρεθήκατε να διαβάζετε για ταινίες που αντέγραψαν ή επηρεάστηκαν από το ALIEN; Για μια φορά διαβάστε και για μια κλασσική ταινία που επηρέασε το συγκεκριμένο έπος επιστημονικής φαντασίας και τρόμου του Ridley Scott, το PLANET OF THE VAMPIRES του μεγάλου δημιουργού της σχολής γοτθικού και ατμοσφαιρικού τρόμου Mario Bava.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα ακαθόριστο μέλλον, όπου δύο διαστημόπλοια αποφασίζουν να ερευνήσουν ένα μυστηριώδες σήμα από έναν άγνωστο πλανήτη. Η ατμόσφαιρα του πλανήτη ελκύει τα διαστημόπλοια που προσγειώνονται εκεί το ένα μακριά από το άλλο. Όμως στα πρώτα λεπτά της διαμονής τους εκεί, τα μέλη του πληρώματος αρχίζουν να επιδεικνύουν ανεξήγητα επιθετική συμπεριφορά, μέχρι την προσωρινή απώλεια των αισθήσεών τους και την αδυναμία να θυμηθούν τι είχε συμβεί όταν συνέρχονται.

Το μυστήριο περιπλέκεται όταν το πλήρωμα στην πρώτη βόλτα του στον πλανήτη θα συναντήσει το δεύτερο σκάφος και με τρόμο θα ανακαλύψει ότι το πλήρωμα είναι νεκρό και μοιάζει σαν να αλληλοεξοντώθηκε, κάτι που αναγνωρίζουν ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί και στους ίδιους αν ο κυβερνήτης δεν τους είχε αποτρέψει κατά τη διάρκεια της ξαφνικής και ανεξήγητης αλλαγής της συμπεριφοράς τους.

Όλα, φυσικά, εξηγούνται, και δεν αργούμε να μάθουμε ότι πίσω από το μυστήριο κρύβεται μια φυλή εξωγήινων στα πρόθυρα της εξαφάνισης που κυριεύει τους ανθρώπους και χρησιμοποιεί το σώμα τους σαν ξενιστή, και στόχο έχουν να μεταβούν στη Γη και μέσω των ανθρώπων να επιβιώσουν, παίρνοντας τη θέση τους.

Όλα αυτά είναι δοσμένα με τον τρόπο που μόνο ο μεγάλος Mario Bava ήξερε καλύτερα από κάθε άλλον. Με φοβερά επιβλητική και σχεδόν παραισθησιακή ατμόσφαιρα η οποία γίνεται ακόμα πιο έντονη με την μυστηριώδη και άκρως ατμοσφαιρική ηλεκτρονική μουσική του Gino Marinuzzi Jr.

Το μυστήριο ξεδιπλώνεται με τη μαεστρία και τη σκηνοθετική βιρτουοζιτέ που θα περίμενε κανείς από ένα τόσο μεγάλο όνομα, ενώ παρόλο τη σχετική πολυλογία των πρωταγωνιστών, η δράση κυλάει αρκετά όμορφα και χωρίς νεκρά σημεία, ακόμα και μετά τη λύση του μυστηρίου. Η αγωνία και η αναμονή του θεατή για τις εξελίξεις παραμένει σε υψηλά επίπεδα από την αρχή μέχρι το φινάλε, στην παράδοση των υβριδίων Ε/Φ και τρόμου που ξεκίνησαν από τη δεκαετία του 50 και τον Roger Corman και συνεχίζονται αδιάκοπα μέχρι σήμερα.

Σ’ όλη αυτή τη διάρκεια, ο Mario Bava και η κάμερά του μας μεταφέρουν σε έναν μυστηριώδη βραχώδη κόσμο που έχει μια σχεδόν εξωπραγματική αίσθηση, που επιτυγχάνεται με τα κολπάκια της κάμερας, την απόλυτα εύστοχη χρήση της τεχνητής ομίχλης, των ζωντανών χρωμάτων και των επιβλητικών τοπίων του πλανήτη. Εντάξει, μπορεί το όλο σκηνικό να «φωνάζει» ότι είναι μέσα σε στούντιο της δεκαετίας του ’60, αλλά σίγουρα δεν έχει γεράσει τόσο όσο άλλες ταινίες επιστημονικής φαντασίας της εποχής, κυρίως λόγω των οπτικών παιχνιδιών με τα χρώματα και τις εικόνες που ο Mario Bava έκανε σήμα κατατεθέν του στα χρόνια της κυριαρχίας του στο Ιταλικό σινεμά τρόμου και φαντασίας. Σ’ αυτό βοηθούν και τα πολύ καλά κοστούμια που για την εποχή ξεπερνούν τις προσδοκίες που είχα εγώ προσωπικά.

Κάποιες σκηνές του PLANET OF THE VAMPIRES είναι ανθολογίας, όπως την απίστευτα εμπνευσμένη ανάσταση των νεκρών μελών του πληρώματος με φόντο το εξωπραγματικό σεληνιακό τοπίο του πλανήτη, πάντα με τη χρήση χρωμάτων και τεχνητής ομίχλης που κάνουν τα δρώμενα να μοιάζουν βγαλμένα από κάποιο πολύχρωμο ψυχεδελικό όραμα.

Οι επιρροές του PLANET OF THE VAMPIRES στο μελλοντικό σινεμά Ε/Φ είναι ξεκάθαρες, με το ALIEN να έχει δανειστεί πολλά στοιχεία του, ιδίως κατά το πρώτο μέρος της ταινίας, ενώ άλλη μια ταινία που μου έρχεται αβίαστα στο μυαλό είναι το πρόσφατο EVENT HORIZON από πλευράς ατμόσφαιρας και θέματος.

Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι στη συγκεκριμένη ταινία έκανε ντεμπούτο δίπλα στον πατέρα του ο Lamberto Bava (DEMONS) σε ρόλο βοηθού σκηνοθέτη, έναν ρόλο που θα συνέχιζε και στο μέλλον σε κάθε ταινία του Mario Bava.

Γενικά το PLANET OF THE VAMPIRES είναι αναγκαία προσθήκη στις συλλογές των fans του μεγάλου Mario Bava και των νοσταλγών της παλιάς καλής επιστημονικής φαντασίας. 

Quatermass and the Pit 1967

Quatermass and the Pit 1967

Το τέλος του κόσμου

Σκηνοθεσία: Roy Ward Baker

Σενάριο: Nigel Kneale

Είδος: Horror ΔΕ 60, Mystery, Sci-Fi, Thriller

Διάρκεια: 1h 37m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

James Donald: Doctor Roney

Andrew Keir: Quatermass

Barbara Shelley: Barbara Judd

Julian Glover: Colonel Breen

Duncan Lamont: Sladden

Bryan Marshall: Captain Potter 

Στο κέντρο του Λονδίνου γίνονται έργα για την επέκταση του μετρό, ώσπου η σκαπάνη πέφτει σε αρχαιολογικής αξίας ευρήματα. Ομάδα αρχαιολόγων σπεύδει να εξετάσει τα κρανία και καταλήγει στο συμπέρασμα πως πρόκειται για οστά ηλικίας 5.000.000 ετών. Ο καθηγητής Κουότερμας, υπεύθυνος του βρετανικού διαστημικού προγράμματος, καταφτάνει στον τόπο, την στιγμή που ανεγείρεται από το χώμα ένα περίεργο σκάφος, φτιαγμένο από άγνωστο υλικό. Τα πρώτα στοιχεία αποδεικνύουν την εξωγήινη προέλευση του και το μυστήριο αποκτά επικίνδυνες διαστάσεις, όταν περίεργα φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους και αναστατώνουν επιστήμονες και στρατό. Ίσως υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στην εξωγήινη προέλευση του σκάφους, την ηλικία των ανθρωπίνων ευρημάτων και τις εικασίες που θέλουν στην περιοχή, επί σειρά ετών, να εμφανίζονται δαιμονικά φαντάσματα. 

Children of the Damned 1964

Children of the Damned 1964

Τα Παιδιά των Καταραμένων

Σκηνοθεσία: Anton Leader

Σενάριο: John Briley, ohn Wyndham

Είδος: Drama, Horror ΔΕ 60, Mystery, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 29m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Ian Hendry: Dr. Tom Llewellyn

Alan Bade: Dr. David Neville

Barbara Ferris: Susan Eliot

Alfred Burke: Colin Webster

Sheila Allen: Diana Looran

Ralph Michael: Defense Minister

Patrick Wymark: Commander 

Το Children of the Damned είναι μια βρετανική ασπρόμαυρη ταινία τρόμου επιστημονικής φαντασίας του 1964, μια θεματική συνέχεια του 1960 Village of the Damned, που αφορά μια ομάδα παιδιών με παρόμοιες δυνάμεις με εκείνα της προηγούμενης ταινίας. Η ταινία παρουσιάζει την ερμηνεία των παιδιών ως μια καλή και πιο καθαρή ανθρώπινη μορφή, παρά ως κακή και εξωγήινη.

    Έξι παιδιά αναγνωρίζονται από μια ομάδα ερευνητών της UNESCO που ερευνούν την ανάπτυξη των παιδιών. Τα παιδιά έχουν εξαιρετικές δυνάμεις διάνοιας και είναι όλα ικανά να ολοκληρώσουν ένα δύσκολο παζλ από τούβλα στον ίδιο ακριβώς χρόνο.

Ο Βρετανός ψυχολόγος Tom Lewellin (Ian Hendry) και ο γενετιστής David Neville (Alan Badel) ενδιαφέρονται για τον Paul, ένα αγόρι από το Λονδίνο, του οποίου η μητέρα Diana (Sheila Allen) μισεί ξεκάθαρα το παιδί και επιμένει ότι δεν την άγγιξε ποτέ ένας άντρας. Αυτό αρχικά απορρίπτεται ως υστερία και υπονοείται ότι έχει «χαλαρά» ήθη. Όμως μετά από λίγο, οι δύο άντρες συνειδητοποιούν ότι και τα έξι παιδιά γεννήθηκαν χωρίς πατέρες και είναι επίσης ικανά για τηλεπάθεια.

Τα παιδιά, από διάφορες χώρες – Κίνα, Ινδία, Νιγηρία, Σοβιετική Ένωση, Ηνωμένες Πολιτείες και Ηνωμένο Βασίλειο– μεταφέρονται στο Λονδίνο για συλλογική μελέτών σχετικά με την προηγμένη νοημοσύνη τους. Ωστόσο, τα παιδιά δραπετεύουν από τις πρεσβείες τους και συγκεντρώνονται σε μια εγκαταλελειμμένη εκκλησία στο Southwark του Λονδίνου. Αναλαμβάνουν κατά διαστήματα τον ψυχικό έλεγχο της θείας του Παύλου (Φέρις) για να τους βοηθήσουν να επιβιώσουν στην ερειπωμένη εκκλησία. Εν τω μεταξύ, ο στρατός συζητά αν θα τα καταστρέψει ή όχι. Τα παιδιά έχουν επιδείξει την ικανότητα για τηλεκίνηση και κατασκεύασαν μια περίπλοκη μηχανή που χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα ως αμυντικό όπλο, που σκοτώνει αρκετούς κυβερνητικούς αξιωματούχους και στρατιώτες. Αλλά ο στρατός συνειδητοποιεί ότι αντεπιτίθεται μόνο όταν τους επιτεθούν. Αφού ο ψυχολόγος Tom Lewellin κάνει μια παθιασμένη έκκληση ζητώντας από την ομάδα να επιστρέψει στις αντίστοιχες πρεσβείες τους, τα παιδιά υπακούουν και δολοφονούν αξιωματούχους της πρεσβείας και του στρατού πριν επιστρέψουν στην εκκλησία.

Ο Lewellin προτρέπει την κυβέρνηση να δώσει περιθώρια στα παιδιά. Ωστόσο, η ομάδα επιστημόνων του παρατηρεί τη διαφορά μεταξύ ενός συνηθισμένου ανθρώπινου κυττάρου αίματος και των κυττάρων ενός από τα παιδιά, υπονοώντας έτσι ότι τα παιδιά δεν είναι ανθρώπινα και προορίζονται να γίνουν απειλή για την ανθρώπινη φυλή.

Όταν οι αρχές προσπαθούν να πάρουν τον έλεγχο των παιδιών, αναγκάζονται να προστατέψουν τον εαυτό τους. Καθώς η κατάσταση κλιμακώνεται σε μια τελική αναμέτρηση μεταξύ του στρατού και των παιδιών, ένας από τους επιστήμονες υποστηρίζει ότι η κρίση ότι τα παιδιά είναι εξωγήινα ήταν λανθασμένη και ότι τα κύτταρα των παιδιών είναι στην πραγματικότητα ανθρώπινα, προχωρημένα κατά ένα εκατομμύριο χρόνια. Εν τω μεταξύ, τα παιδιά υπονοούν επίσης ότι έχουν καταλήξει στην απόφαση ότι η παρουσία τους δεν είναι συμβατή με αυτή των βασικών ανθρώπων, και ως εκ τούτου σκοπεύουν να χαμηλώσουν τις άμυνές τους και να θυσιαστούν. Ο στρατιωτικός διοικητής αναγνωρίζει ότι έγινε ένα λάθος και ματαιώνει την εντολή επίθεσης. Ωστόσο, η εντολή ενεργοποιείται κατά λάθος από ένα κατσαβίδι – ένα από τα απλούστερα από τα βασικά μηχανήματα του ανθρώπου. Η εκκλησία καταστρέφεται και τα παιδιά σκοτώνονται. 

VILLAGE OF THE DAMNED 1960

VILLAGE OF THE DAMNED 1960

Η Πόλις Των Καταραμένων

Σκηνοθεσία: Wolf Rilla

Σενάριο: Stirling Silliphant, Wolf Rilla, Ronald Kinnoch

Είδος: Horror ΔΕ 60, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 17m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

George Sanders: Gordon Zellaby

Barbara Shelley: Anthea Zellaby

Michael Gwynn: Major Alan Bernard

Laurence Naismith: Doctor Willers

John Phillips: General Leighton

Richard Vernon: Sir Edgar Hargraves

Jenny Laird: Mrs. Harrington

Thomas Heathcote: James Pawle

 

Το Village of the Damned είναι μια βρετανική ταινία τρόμου επιστημονικής φαντασίας του 1960 του Αγγλογερμανού σκηνοθέτη Wolf Rilla . Η ταινία είναι προσαρμοσμένη από το μυθιστόρημα The Midwich Cuckoos (1957) του John Wyndham. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο του καθηγητή Gordon Zellaby έπαιξε ο George Sanders.

Ακολούθησε μια συνέχεια, Children of the Damned (1964), όπως και ένα remake, που ονομάζεται επίσης Village of the Damned (1995).

Οι κάτοικοι του βρετανικού χωριού Midwich πέφτουν ξαφνικά αναίσθητοι, όπως και όποιος μπαίνει στο χωριό. Ο στρατός δημιουργεί έναν κλοιό γύρω από τη Midwich και στέλνει έναν άνδρα που φοράει μάσκα αερίου, αλλά και αυτός πέφτει αναίσθητος και τραβιέται πίσω με σχοινί. Ο άνδρας ξυπνά και αναφέρει ότι βίωσε μια αίσθηση κρύου λίγο πριν λιποθυμήσει. Γίνεται επικοινωνία με τον πιλότο ενός στρατιωτικού αεροπλάνου αναγνώρισης και ζητείται να διερευνήσει. Όταν πετάει κάτω από τα 5.000 πόδια, χάνει τις αισθήσεις του και το αεροπλάνο συντρίβεται. Μια ζώνη αποκλεισμού πέντε μιλίων γύρω από το χωριό έχει καθιερωθεί για όλα τα αεροσκάφη. Μετά από περίπου τέσσερις ώρες, οι χωρικοί ανακτούν τις αισθήσεις τους και όλοι είναι προφανώς ανεπηρέαστοι.

Δύο μήνες αργότερα, όλες οι γυναίκες και τα κορίτσια σε αναπαραγωγική ηλικία στην πληγείσα περιοχή ανακαλύπτονται ότι είναι έγκυες, πυροδοτώντας πολλές κατηγορίες τόσο για απιστία όσο και για εξωσυζυγικό σεξ . Οι κατηγορίες ξεθωριάζουν καθώς ανακαλύπτεται ο εξαιρετικός χαρακτήρας των κυήσεων, με έμβρυα επτά μηνών να εμφανίζονται μετά από μόλις πέντε μήνες. Όλες οι γυναίκες γεννούν την ίδια μέρα. Τα παιδιά τους έχουν μια ασυνήθιστη εμφάνιση, συμπεριλαμβανομένων των «σύλληψης» των ματιών, της περίεργης κατασκευής και του χρώματος των μαλλιών του τριχωτού της κεφαλής (ξανθό πλατινένιο) και ασυνήθιστα στενά νύχια. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και αναπτύσσονται με γρήγορους ρυθμούς, γίνεται σαφές ότι έχουν επίσης έναν ισχυρό τηλεπαθητικό δεσμό μεταξύ τους. Μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους σε μεγάλες αποστάσεις και καθώς μαθαίνει κάποιος κάτι, το ίδιο κάνουν και οι άλλοι.

Τρία χρόνια αργότερα, ο καθηγητής Gordon Zellaby (Sanders), του οποίου η σύζυγος Anthea (Shelley) γέννησε ένα από τα παιδιά, παρευρίσκεται σε μια συνάντηση με τη βρετανική υπηρεσία πληροφοριών για να συζητήσουν τα παιδιά. Εκεί μαθαίνει ότι η Midwich δεν ήταν το μόνο μέρος που επηρεάστηκε. Οι επακόλουθες έρευνες έχουν αποκαλύψει παρόμοια φαινόμενα σε άλλες περιοχές του κόσμου.

Στην ηλικία των τριών, τα παιδιά είναι πρόωρα , σωματικά και ψυχικά ισοδύναμα με τα παιδιά τέσσερις φορές την ηλικία τους. Η συμπεριφορά τους έχει γίνει ακόμα πιο ασυνήθιστη και εντυπωσιακή. Ντύνονται άψογα, περπατούν πάντα σαν ομάδα, μιλούν ενήλικα και συμπεριφέρονται ώριμα, αλλά δεν δείχνουν συνείδηση ​​ή αγάπη και δείχνουν ψυχρότητα στους άλλους, με αποτέλεσμα οι χωρικοί να φοβούνται και να τους απωθούν.

Τα παιδιά αρχίζουν να επιδεικνύουν τη δύναμη να διαβάζουν μυαλά και να αναγκάζουν τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα παρά τη θέλησή τους. Υπήρξαν αρκετοί θάνατοι χωρικών από τη γέννηση των παιδιών, πολλοί από τους οποίους θεωρούνται ασυνήθιστοι και ορισμένοι πολίτες πιστεύουν ότι τα παιδιά ευθύνονται. Αυτό επιβεβαιώνεται όταν τα παιδιά φαίνονται να σκοτώνουν έναν άνδρα βάζοντάς τον να τρακάρει το αυτοκίνητό του σε τοίχο και πάλι όταν αναγκάζουν τον ύποπτο αδελφό του να αυτοπυροβοληθεί.

Ο Zellaby, του οποίου ο "γιος" David είναι ένα από τα παιδιά, στην αρχή είναι πρόθυμος να συνεργαστεί μαζί τους, προσπαθώντας να τους διδάξει ελπίζοντας να μάθει περισσότερα για αυτά. Τα παιδιά τοποθετούνται σε ξεχωριστό κτίριο όπου θα μάθουν και θα ζήσουν. Ενώ τα παιδιά συνεχίζουν να ασκούν τη θέλησή τους, ο Zellaby πληροφορείται ότι η σοβιετική κυβέρνηση έχει εκτοξεύσει ένα πυρηνικό βλήμα και κατέστρεψε το ρωσικό χωριό που ήταν η μόνη άλλη τοποθεσία στη Γη όπου ζούσαν ακόμα μεταλλαγμένα παιδιά.

Ο Zellaby συγκρίνει την αντίσταση των παιδιών στο συλλογισμό με έναν τοίχο από τούβλα και χρησιμοποιεί αυτό το μοτίβο ως αυτοπροστασία ενάντια στο διάβασμα του μυαλού τους, αφού του γίνει σαφής η απάνθρωπη φύση των παιδιών. Παίρνει μια κρυφή ωρολογιακή βόμβα σε μια συνεδρία με τα παιδιά και προσπαθεί να εμποδίσει την επίγνωσή τους για τη βόμβα οπτικοποιώντας έναν τοίχο από τούβλα. Ο Ντέιβιντ σκανάρει το μυαλό του, δείχνοντας ένα συναίσθημα (έκπληξη) για πρώτη φορά. Τα παιδιά καταφέρνουν τελικά να γκρεμίσουν τον πνευματικό τοίχο του Zellaby και να ανακαλύψουν την αλήθεια μόλις μια στιγμή πριν εκραγεί η βόμβα, καταστρέφοντας το κτίριο στις φλόγες και σκοτώνοντας όλους στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένου του Zellaby. 

HOUSE OF DRACULA 1945

HOUSE OF DRACULA 1945

Το σπίτι του Δράκουλα

Σκηνοθεσία: Erle C. Kenton

Σενάριο: Edward T. Lowe Jr., Dwight V. Babcock, George Bricker

Είδος: Fantasy, Horror ΔΕ 40, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 7m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Lon Chaney Jr.: Lawrence Talbot / The Wolf Man

John Carradine: Dracula / Baron Latos

Martha O'Driscoll: Miliza Morelle

Lionel Atwill: Police Inspector Holtz

Onslow Stevens: Dr. Franz Edlemann

Jane Adams: Nina

Ludwig Stössel: Siegfried

Glenn Strange: The Frankenstein Monster

 

    Ο Δράκουλας φτάνει στο γραφείο του Δρ Έντελμαν ζητώντας μια θεραπεία για τον βαμπιρισμό του. Ωστόσο, αυτό είναι ένα τέχνασμα του Δράκουλα για να πλησιάσει την όμορφη γυναίκα βοηθό του Δρ Έντελμαν και να τη μετατρέψει σε βαμπίρ. Εν τω μεταξύ, ένας ειλικρινής Λόρενς Τάλμποτ, γνωστός ως ο Λύκος, καταφθάνει αναζητώντας μια θεραπεία για τη λυκαθρωπία του. Όταν η πρώτη προσπάθεια του Δρ Έντελμαν αποτυγχάνει, ο Τάλμποτ προσπαθεί να αυτοκτονήσει πηδώντας από έναν γκρεμό, αλλά αντ' αυτού βρίσκει ένα δίκτυο υπόγειων σπηλαίων όπου το τέρας του Φρανκενστάιν βρίσκεται σε στάση. Ακολουθεί χάος καθώς τα τρία τέρατα πολεμούν το ένα για την κυριαρχία του άλλου 

Dr. Jekyll and Mr. Hyde 1941

Dr. Jekyll and Mr. Hyde 1941

Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ

Σκηνοθεσία: Victor Fleming

Σενάριο: John Lee Mahin, Robert Louis Stevenson, Percy Heath

Είδος: Drama, horror ΔΕ 40, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 53m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Spencer Tracy: Dr. Harry Jekyll / Mr. Hyde

Ingrid Bergman: Ivy Peterson

Lana Turner: Beatrix Emery

Donald Crisp: Sir Charles Emery

Ian Hunter: Dr. John Lanyon

Barton MacLane: Sam Higgins

C. Aubrey Smith: The Bishop

 

Το 1887 στο Λονδίνο, ο Δρ. Henry Jekyll εκτελεί ερευνητικά πειράματα σχετικά με τη δυνατότητα διαχωρισμού των καλών και των κακών πτυχών της ανθρώπινης φύσης. Ο Jekyll είναι ερωτευμένος με την Beatrix Emery, αλλά ο πατέρας της, ο Sir Charles, είναι δύσπιστος για τις ριζοσπαστικές ιδέες του Jekyll. Ο Τζέκιλ αναπτύσσει έναν ορό που επιχειρεί να χρησιμοποιήσει στον Σαμ Χίγκινς, έναν ασθενή που τρελάθηκε μετά από έκρηξη αερίου, αλλά το σχέδιο αποτυγχάνει όταν ο Τζέκιλ μαθαίνει ότι ο Σαμ πέθανε. Αντίθετα, ο Τζέκιλ παίρνει παρορμητικά τον ορό ο ίδιος και μεταμορφώνεται σε νοοτροπία και όψη σε ένα κακόβουλο alter ego. Ο Τζέκιλ παίρνει ένα αντίδοτο για να αντιστρέψει τα αποτελέσματα του ορού, αλλά όχι πριν βιώσει μια ακουστική ψευδαίσθηση στην οποία μια φωνή τον αποκαλεί: «Κύριε Χάιντ».

Η Beatrix φεύγει από την Αγγλία για ένα ταξίδι στο εξωτερικό με τον πατέρα της, ο οποίος ανησυχεί για τον έρωτα μεταξύ των δύο, αφήνοντας τον Jekyll μόνο. Όταν ο πατέρας της Beatrix παρατείνει το χρόνο της Marcia μακριά από το Λονδίνο, ο Jekyll συνεχίζει να πειραματίζεται με τον ορό, καταπίνοντας άλλη μια δόση. Στο alter ego του Mr. Hyde, μπαίνει σε μια αίθουσα μουσικής όπου εντοπίζει την ελκυστική μπάρμαϊδα Ivy Peterson, την οποία έσωσε από έναν επιθετικό στους δρόμους μερικές εβδομάδες πριν. Επειδή το πρόσωπο και ο τρόπος του παραμορφώνονται από το κακό που φέρνει ο ορός, η Ivy δεν τον αναγνωρίζει και τρομάζει όταν πλησιάζει το τραπέζι του. Ο Χάιντ υποκινεί κρυφά χάος στο μιούζικαλ, σκοντάφτεισ έναν άντρα, χτυπώντας έναν άλλον με μπαστούνι, χτυπώντας έναν άλλο στα μάτια, φέρνοντας τον έναν προστάτη εναντίον του άλλου μέχρι να ακολουθήσει ένας καυγάς, μετά τον οποίο ο Χάιντ πείθει τον ιδιοκτήτη ότι η Άιβι ήταν η αιτία του μπελά, και δωροδοκεί τον ιδιοκτήτη της αίθουσας για να την απολύσει. Ο Χάιντ παίρνει μαζί του την διστακτική Άιβι στο σπίτι και τη βιάζει στην άμαξα.

Ενώ η Beatrix ανησυχεί αφού δεν λαμβάνει αλληλογραφία, ο Hyde παρέχει στέγαση στην Ivy σε ένα διαμέρισμα, αν και ζει με τον φόβο της ψυχολογικής χειραγώγησης και της βίαιης συμπεριφοράς του Hyde. Όταν η φίλη της Ivy Marcia την επισκέπτεται η, η Marcia βλέπει μελανιές στην πλάτη της Ivy και υποπτεύεται ότι η Ivy κακοποιείται, αλλά πριν προλάβει να μάθει τι συμβαίνει εμφανίζεται ο Hyde και απειλεί τη Marcia, η οποία φεύγει βιαστικά. στη συνέχεια ο Hyde χλευάζει την Ivy ότι η Marcia είναι πιο όμορφη από την Ivy, και μπορεί να αφήσει την Ivy για να κυνηγήσει τη Marcia, προτού στη συνέχεια βασανίσει την Ivy αναγκάζοντάς την να τραγουδήσει παρά τη θέλησή της ως προοίμιο για τον βιασμό της.

Όταν μαθαίνει ότι η Beatrix έχει επιστρέψει στην Αγγλία, ο Jekyll ορκίζεται να μην ξαναπάρει τον ορό. Στέλνει στην Άιβι ένα ανώνυμο δώρο με χρήματα πριν καταστρέψει το κλειδί στην είσοδο του δρόμου του εργαστηρίου του, την είσοδο που χρησιμοποιούσε ενώ βρισκόταν υπό την επιρροή του Χάιντ. Αργότερα, η Ivy επισκέπτεται τον Jekyll ως ασθενής και τον αναγνωρίζει ως τον άνθρωπο που τη βοήθησε στο δρόμο. Όταν του δείχνει τα τραύματά της και συνειδητοποιεί τι της έχει κάνει ο Χάιντ, ο Τζέκιλ ντρέπεται.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, καθώς ο Τζέκιλ επιχειρεί να συναντήσει την Μπέατριξ, η οποία έχει επιστρέψει στην Αγγλία, μεταμορφώνεται απροσδόκητα σε Χάιντ χωρίς να έχει πάρει τον ορό. Ο Χάιντ πηγαίνει στο διαμέρισμα της Άιβι και τη βρίσκει μεθυσμένη και γιορτάζει την ελευθερία της από αυτόν. Όταν ο Χάιντ επαναλαμβάνει φράσεις που της είπε ο Τζέκιλ, τρομοκρατείται και αρχίζει να ουρλιάζει, με αποτέλεσμα ο Χάιντ να την στραγγαλίζει μέχρι θανάτου. Ο Χάιντ φεύγει στο εργαστήριο, αλλά δεν μπορεί να μπει καθώς ο Τζέκιλ κατέστρεψε το κλειδί. Αντίθετα, ο Χάιντ επισκέπτεται τον Δρ Τζον Λάνιον, φίλο του Τζέκιλ. Ο Λάνιον του παρέχει το φάρμακο που λειτουργεί ως αντίδοτο και ο Χάιντ επιστρέφει στ ως Τζέκιλ, προς μεγάλη φρίκη του Λάνιον.

Ο Τζέκιλ εξομολογείται στον Λάνιον όλα όσα έχουν συμβεί και επισκέπτεται την Μπεάτριξ για να τερματίσουν τον αρραβώνα τους. Η Beatrix είναι αναστατωμένη από το περιστατικό και τρομοκρατείται όταν επιστρέφει μεταμορφωμένος ως Hyde. Η Beatrix ουρλιάζει πριν χάσει τις αισθήσεις της. Ο πατέρας της, ξεσηκωμένος από την κραυγή της Beatrix, μπαίνει στο δωμάτιο, για να τον σκοτώσει ο Hyde με το μπαστούνι του Jekyll. Ο Χάιντ φεύγει πίσω στο εργαστήριο και, μη μπορώντας να μπει από την πόρτα του δρόμου, περνάει τον μπάτλερ του Τζέκιλ, Πουλ. Εν τω μεταξύ, καθώς η αστυνομία ερευνά το σώμα του Σερ Τσαρλς, ο Λάνιον φτάνει και παρατηρεί ότι το μπαστούνι του Τζέκιλ ήταν το όπλο της δολοφονίας. Συνειδητοποιώντας ότι ο Τζέκιλ διέπραξε το έγκλημα ενώ βρισκόταν σε κατάσταση alter ego ως κύριος Χάιντ, ο Λάνιον πείθει την αστυνομία να τον συνοδεύσει στο σπίτι του Τζέκιλ.

Ο Λάνιον και οι αρχές φτάνουν στο σπίτι του Τζέκιλ λίγες στιγμές αφότου ο Χάιντ έχει καταπιεί το αντίδοτο και μετατράπηκε σε Τζέκιλ. Σπάζοντας την πόρτα του εργαστηρίου, και τον κατηγορούν για τη δολοφονία του Σερ Τσαρλς. Το ψυχολογικό άγχος της κατάστασης προκαλεί τον Τζέκιλ να επιστρέψει στον κύριο Χάιντ και γίνεται βίαιος. Ενώ προσπαθεί να πολεμήσει την αστυνομία, ο Hyde πυροβολείται από την αστυνομία. Καθώς πεθαίνει, η συμπεριφορά και η όψη του μεταμορφώνονται σιγά σιγά σε αυτό του Τζέκιλ.