Der Student Von Prag. 1913

Der Student Von Prag. 1913

Ο Σπουδαστής της Πράγας

Είδος: Δραματική, Φαντασίας, Τρόμου

Σκηνοθέτες: Paul Wegener και Stellan Rye

Ηθοποιοί: Paul Wegener, Grete Berger, Lyda Salmonova, John Gottowt, Lothar Körner, κ.α. Διάρκεια: 85 λεπτά. Μεσότιτλοι: Asteraki

Αρχικό κείμενο: William Wilson, του Edgar Allan Poe

Στην Πράγα του 1820, ο Balduin (Paul Wegener), ένας φτωχός νεαρός, είναι ο πιο ατίθασος μαθητής και καλύτερος ξιφομάχος στην πόλη. Η άσχημη οικονομική του κατάσταση και η δίχως επιστροφή αγάπη του προς την Κοντέσα Magrit (Grete Berger) τον έχουν φέρει σε βαθιά κατάθλιψη. Μια μέρα, και ενώ πνίγει το πόνο του σε ένα ποτήρι μπύρα, τον προσεγγίζει ο γέρος Scapinelli (John Gottowt) και του λέει πως μπορεί να έχει μια λύση στα προβλήματά του. Ο Scapinelli προσφέρει πλούτο και οτιδήποτε άλλο επιθυμεί στο νεαρό άνδρα, αν αυτός θα υπογράψει το όνομά του σε συμβόλαιο. Ο φοιτητής υπογράφει χωρίς δεύτερη σκέψη, αλλά δεν γνωρίζει την παγίδα στην οποία έχει παρασυρθεί.

Παρόλο που η Berger και ο Wegener ήταν κατά μια δεκαετία μεγαλύτεροι για το ρόλο τους, η ταινία είναι αρκετά αποτελεσματική, αν λάβουμε υπόψη μας τη χρονολογία προβολή της. Χρησιμοποιεί αυθεντικές τοποθεσίες της Πράγας και, χάρη στα περίτεχνα πλάνα του οπερατέρ, η σκηνή που ο Balduin συναντά το δαιμονικό κλώνο του είναι αναμφισβήτητα ανατριχιαστική.

Παρόλο που το "Der Student Von Prag" του 1913 από τον Stellan Rye έχει ξεχαστεί στις μέρες μας, δεν παύει να είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία τρόμου στην ιστορία του κινηματογράφου. Ένας τίτλος που αδίκως κατέχει το "The Birth of a Nation" του Griffith, το οποίο δημιουργήθηκε δύο χρόνια μετά

Ο Balduin, ως ένας νεαρός που προσπαθεί να κλέψει τη γυναίκα ενός άλλου, είναι ίσως ένας από τους πρώτους αντιήρωες του κινηματογράφου, και όπως πάντα ο ρόλος αυτός είναι μια χρυσή ευκαιρία για ηθοποιούς να αναδειχτούν. Ωστόσο η έλλειψη του διαλόγου, λόγω του ότι η ταινία είναι βωβή, δεν έδωσε την ευκαιρία στον Wegener να αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία.

FANTÔMAS 1913 - 1914

FANTÔMAS 1913 - 1914

ΦΑΝΤΟΜΑΣ

Ο Φαντομάς είναι ένας φανταστικός αρνητικός ήρωας της Γαλλικής αστυνομικής λογοτεχνίας που δημιούργησαν οι Pierre Souvestre και Marcel Allain τα έτη 1910- 1911.

Η απήχηση που είχαν στο αναγνωστικό κοινό τα αστυνομικά αυτά μυθιστορήματα ήταν μεγάλη, έτσι δεν άργησαν να μεταφερθούν οι περιπέτειες των μυθιστορημάτων στο νεοσύστατο είδος τέχνης, τον κινηματογράφο.

Για το νέο αυτό είδος τέχνης να αναφέρουμε ότι ενώ θεωρητικά ο Έντισον είναι ο εφευρέτης του κινηματογράφου, οι μηχανές που χρησιμοποιούσε η εταιρία «Έντισον» ήταν βαριές και δύσχρηστες, έτσι ώστε τα χρόνια εκείνα μόνο πειραματικά κυρίως φιλμ είχε να μας παρουσιάσει. Αντίθετα, στην Γαλλία οι αδελφοί Λυμιέρ με τις εξελιγμένες και ευέλικτες μηχανές τους κάνανε πράγματα και θαύματα. Το σινεμά όπως το γνωρίζουμε εμείς σήμερα έχει τις ρίζες του σε Ευρωπαίους δημιουργούς. Έπρεπε να βρεθεί ο μεγάλος Griffith και ιδίως να στραγγιχτεί η Ευρώπη (Σκανδιναβία, Γερμανία, Γαλλία και λοιποί)  από ταλαντούχους δημιουργούς με  δέλεαρ το δολάριο για να μπορέσει και ο Αμερικανικός κινηματογράφος να σηκώσει κεφάλι.

Την μεταφορά στην οθόνη ανέλαβε ο Louis Feuillade (1873-1925), ο οποίος ήταν επικεφαλής των στούντιο Gaumont. Ο Louis Feuillade πολιτικά ήταν φιλομοναρχικός και αυστηρά καθολικός. Με τον πατέρα του και τα αδέλφια του ασχολείτο στην οικογενειακή επιχείρηση που είχε να κάνει με το εμπόριο κρασιών.΄

Όταν τα πράγματα για την επιχειρήσει πήγαν άσχημα και μετά τον θάνατο του πατέρα του

μετακόμισε στο Παρίσι και έπιασε δουλειά ως δημοσιογράφος.

Το 1905, τον πλησίασε η γραμματέας των στούντιο Gaumont και του ζήτησε να γράψει σενάρια ταινιών. Από το 1907, έγινε το αφεντικό της Gaumont και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τον πρόωρο θάνατό του το 1925.  Σκηνοθέτησε συνολικά περί τις 800 ταινίες!

Ο Louis Feuillade θεωρήθηκε διάσημος Γάλλος σκηνοθέτης την πρόωρη ακόμα εποχή του βωβού κινηματογράφου. Εκεί που θεωρείται πρωτοπόρος είναι τα σήριαλ όπου δημιούργησε δύο σειρές. Το Fantômas (1913 - 1914),  και το Les Vampires.

Και τα δύο σήριαλ ασχολούνται μα την δράση εγκληματικών ομάδων που περιφρονούν και μέμφονται την αστική τάξη, πολλές φορές την γελοιοποιούν, αλλά το μόνος τους κίνητρο είναι ο πλουτισμός.

Στο «Φαντομά» μας παρουσιάζει έναν ήρωα που είναι στυγνός δολοφόνος, άσσος στις μεταμφιέσεις και που συχνά εμφανίζεται με την ταυτότητα κάποιου προσώπου που έχει δολοφονήσει. Το 1913 γυρίστηκαν 3 επεισόδια, η μεγάλη όμως ανταπόκριση που έδειξε το κοινό  έκανε τον Louis Feuillade να γυρίσει άλλα δύο το 1914.

Όπως και στα μυθιστορήματα, κύριος διώκτης του Φαντομά είναι ο επιθεωρητής Juve με τον φίλο του τον δημοσιογράφο Jérôme Fandor.

Τα επεισόδια διαρκούν μία με μιάμιση ώρα. Συνήθως ο Φαντομάς συλλαμβάνεται στο τέλος, αλλά την τελευταία στιγμή καταφέρνει να διαφύγει  για να υπάρχει περιθώριο να γυριστεί ακόμα ένα επιτήδειο. Στο δεύτερο επεισόδιο μάλιστα υπάρχει πρωτοποριακό για την εποχή σασπένς. Οι Juve και Fandor βρίσκονται μέσα σε μία βίλα που ο Φαντομάς ανατινάζει για να απαλλαγεί από τους διώκτες του. Η ταινία μας υποβάλει το αγωνιώδες ερώτημα, αν οι δύο ήρωες θαφτήκαν στα ερείπια της βίλας. Την απαντήσει όμως θα την έχουμε αν δούμε το επόμενο επεισόδιο!

Συνολικά λοιπόν τα επεισόδια ήταν πέντε. Τα εξής:

Fantômas I: À l'ombre de la γκιλοτίνα ( Στη σκιά της γκιλοτίνας) 1913

Fantômas II: Juve contre Fantômas (Ο Juve εναντίον Φαντομά) 1913)

Fantômas III: Le Mort Qui Tue (Ο νεκρός που δολοφονεί) 1913

Fantômas IV: Fantômas contre Fantômas (Φαντομάς εναντίον Φαντομά) 1914

Fantômas V: Le Faux Magistrat (Ο Ψεύτικος Δικαστής) 1914

Τα εφέ που έκαναν τους τότε δημιουργούς να φουσκώνουν από περηφάνια, σήμερα πολλά από αυτά μας προκαλούν χαμόγελα για την αφέλειά τους. Αλλά είπαμε. Οι ταινίες αυτές προφέρονται για μελέτη της ιστορίας του κινηματογράφου και όχι για να μας προσφέρουν κάποιες ώρες διασκέδασης.

Τα πέντε επεισόδια αποκαταστάθηκαν υπό τη διεύθυνση του Jacques Champreaux και κυκλοφόρησαν σε DVD στην Ευρώπη το 2006.

Τους μεσότιτλους αυτών των ταινιών μετέφρασα εγώ.

1.