Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Geheimnisse einer Seele (1926)

Geheimnisse einer Seele (1926)
Τα Μυστικά Μιας Ψυχής



Σκηνοθέτης: Georg Wilhelm Pabst
Συγγραφείς: Werner Krauss, Ruth Weyher, Ilka
Είδος: Drama, SilentΔιάρκεια: 97 λεπτά
Πρωταγωνιστούν:
Werner Krauss = Martin Fellman
Ruth Weyher = Η γυναίκα του
Ilka Grüning = Η μητέρα
Jack Trevor = Erich
Pavel Pavlov = Dr. Orth
Ελληνικοί μεσότιτλοι από εμένα

Ο Werner Krauß μας παρουσιάζει τον άνθρωπο που υποφέρει από κάποια εικόνα που ενδόμυχα δεν μπορεί να ξεχάσει. Το βάδισμά του, το βλέμμα του, το ουρλιάζον στόμα του, οι απειλητικές του γροθιές, ο διάβολος μέσα του...
Με αυτές τις λίγες αλλά χαρακτηριστικές λέξεις, ένας κριτικός κινηματογράφου χαρακτήρισε την εξαιρετική απόδοση του κύριου πρωταγωνιστή της ταινίας: "Τα μυστικά της ψυχής". Η ταινία αναφέρεται την ιστορία του Μάρτιν Φέλμαν (Werner Krauss), ενός χημικού που έχει νευρωτικά συμπτώματα και θεραπεύεται με ψυχαναλυτικές μεθόδους. Πρόκειται λοιπόν για μία ψυχολογική ασθένεια
Η αιτία της ασθένειας είναι η ανακοίνωση ότι ο ξάδελφος της συζύγου του (Ruth Weyher) θα επιστρέψει από την Ινδία μετά από πολύ καιρό. Μεταξύ άλλων, ο πρωταγωνιστής ονειρεύεται τη νύχτα ότι σκοτώνει τη σύζυγό του, γεγονός που τον κάνει να αισθάνεται ένοχος. Μόλις ξυπνήσει, ο Martin αναπτύσσει επίσης μια φοβία με τα μαχαίρια. Είναι αδύνατο για αυτόν να χρησιμοποιήσει ένα μαχαίρι, ακόμα και να το αγγίξει. Το βράδυ συναντά τον ψυχαναλυτή Δρ Orth (Pavel Pavlov), ο οποίος του προσφέρει τη βοήθειά του. Ο γιατρός ζητά από τον Fellman να του διηγηθεί τον εφιάλτη του. Στη συνέχεια ο ψυχαναλυτής αναλύει τον αριθμό των ονείρων και προσπαθεί να εξηγήσει τα συμπτώματα μέσω πληροφοριών για το παρελθόν του ασθενούς του και ιδιαίτερα για την παιδική του ηλικία. Τέλος, ο Δρ Orth κατάφερε την θεραπεία του Martin Fellman χάρη στις ψυχαναλυτική μέθοδο.

Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

The New Babylon (1929)

The New Babylon (1929)
Νέα Βαβυλώνα



Σκηνοθέτερς Grigori Kozintsev, Leonid Trauberg
Συγγραφείς: Grigori Kozintsev, Leonid Trauberg
Είδος: Drama, History, Silent – Διάρκεια: 120 λεπτά
Ελληνικοί μεσότιτλοι από τον Τymet
Πρωταγωνιστούν:

Την ταινία παρουσιάζει ο Χάρης Καλογερόπουλος

Παρίσι, 1871, οι Πρώσοι νικούν και εισβάλλουν στην πόλη, οι αστοί συνθηκολογούν ενώ οι εργάτες αντί να παραδώσουν τα όπλα, ιδρύουν σε ένα σημείο της πόλης, και για πρώτη φορά στην Ιστορία, μια κομμούνα, καταργώντας όλες τις σχέσεις παραγωγής του καπιταλιστικού συστήματος. Το φαινόμενο κράτησε μεν 72 μέρες, αλλά η ιδεολογική επίδραση που είχε ήταν μεγάλη, έχοντας απασχολήσει την διανόηση από τον Μαρξ και πέρα. Στο φιλμ παρακολουθούμε την κατάσταση μέσα από κάποιες κεντρικές φιγούρες όπως μια πωλήτρια μέσα σε ένα πολυκατάστημα, έναν στρατιώτη που η πωλήτρια ερωτεύεται, έναν αστό επιχειρηματία διασκέδασης κ.α.
Τα πρώτα χρόνια της ρωσικής επανάστασης υπό τον Λένιν ήταν και χρόνια επανάστασης στην τέχνη. Η «Φάμπρικα του Εκκεντρικού Ηθοποιού» ήταν ένα πειραματικό εργαστήρι που ίδρυσαν οι Γκριγκόρι Κόζιντσεφ, Λεονίντ Τράουμπεργκ και Σεργκέι Γιούτκεβιτς και αποτέλεσε εφαλτήριο για την ρωσική avant-garde. H «Νέα Βαβυλώνα» (των δυο πρώτων), παρόλο που χοντρικά «αφηγείται μέσα από χαρακτήρες» χρησιμοποιώντας πολύ τον σαρκασμό, απέχει πολύ και ηθελημένα από την κλασική μορφή δραματουργίας. Οι χαρακτήρες δεν είναι χαρακτήρες αλλά τύποι που εκφράζουν, με αδρό τρόπο, κοινωνικά στερεότυπα, ενώ η πλοκή δεν είναι ακριβώς πλοκή αλλά παράθεση σκέψεων πάνω στην κοινωνική κατάσταση. Μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί ένα από τα πρώτα κινηματογραφικά δοκίμια ή «δραματοποιημένα» ντοκιμαντέρ.
Υπάρχει χρήση του μοντάζ-ατραξιόν του Αϊζενστάιν, περισσότερη του παράλληλου μοντάζ του Γκρίφιθ ενώ, κυρίως, τα πλάνα χρησιμοποιούνται ως προτάσεις με συγκεκριμένους πολιτικοκοινωνικούς όρους. Αυτές, τουλάχιστον, ήταν οι προθέσεις των δημιουργών τότε. Για τον σημερινό θεατή, πλέον, οι διαφορές με το σινεμά του Αϊζενστάιν ή του Γκρίφιθ δεν είναι και τόσο ορατές ή σημαντικές. Ούτως ή άλλως, πέρα από τα νοήματα, εισπράττει την δύναμη της κινηματογραφικής εικόνας όταν αυτή διαμορφώνονταν ως νέα γλώσσα. Μαζί δε με την εξαίρετη, ειρωνικά σχολιαστική μουσική επένδυση του Ντιμίτρι Σοστακόβιτς το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Σε τελευταία ανάλυση, οι δυο σκηνοθέτες, ενώ αρνούνται τους όρους του δράματος, το αναπαράγουν με άλλον τρόπο. Ποιος λέει ότι ένα δοκίμιο δεν είναι λογοτεχνία;





Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Tagebuch einer Verlorenen (1929)

Tagebuch einer Verlorenen (1929)
Το Ημερολόγιο μιας Παραστρατημένης



Σκηνοθεσία: Georg Wilhelm Pabst
Συγγραφείς: Margarete Böhme,, Rudolf Leonhardt
Είδος! Drama, Βωβός – Διάρκεια: 104 λεπτά
Ελληνικοί μεσότιτλοι από άγνωστο
Πρωταγωνιστούν:
Louise Brooks = Thymian
André Roanne = Κόμης Nicolas Osdorff
Josef Rovenský = Robert Henning
Fritz Rasp = Meinert
Vera Pawlowa = Aunt Frieda
Franziska Kinz = Meta
Edith Meinhard = Erika

Είναι μια Γερμανική δραματική ταινία του Georg Wilhelm Pabst, του 1929. Το σενάριο αυτού του βωβού φιλμ βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Margarete Böhme από το έτος 1905.
Την ημέρα της θρησκευτικής τελετής για την ένταξή της στην Χριστιανική εκκλησία, ( Η τελετή κονφιρμασιόν, για κάποια Χριστιανικά δόγματα), η Thymian, η  κόρη του φαρμακοποιού Robert Henning, αντιλαμβάνεται πως  η οικονόμος του σπιτιού διώχνεται για άγνωστους λόγους από το σπίτι και τελικά αυτοκτονεί. Την ίδια νύχτα, η Thymian αποπλανείται από τον Meinert, ο οποίος εργάζεται στο φαρμακείο του πατέρα της, και μένει έγκυος. Μετά τη γέννηση του παιδιού της, το εξοργισμένο οικογενειακό συμβούλιο αποφασίζει να αποστέλλει την Thymian σε ένα αναμορφωτήριο. Εκεί πρέπει να μάθει να ζει κάτω από αυστηρές και σκληρές συνθήκες που μοιάζουν με αυτές της φυλακής. Την διοίκηση αυτού του υποτιθέμενου "ευαγούς" ιδρύματος την ασκούν ένας σαδιστής διοικητής με την γυναίκα του. Προηγουμένως το παιδί της έχει δοθεί με μια πονηρή μαία. Εν τω μεταξύ, ο πατέρας της Thymian παντρεύεται τη Meta, την πρώην οικονόμο του, η οποία είναι συμφεροντολόγα και ασκεί επιρροή επάνω του, για να τον απομακρύνει από την κόρη του. Η Thymianμε την συντρόφιμό της, την Erika και υποστηριζόμενη από τον βαρόνο Nikolaus Osdorff, έναν νέο Playboy που μόνο η διασκέδαση τον ενδιαφέρει, καταφέρουν να αποδράσουν από το αναμορφωτήριο.
Αμέσως τρέχει να δει το παιδί της, αλλά πληροφορείται πως αυτό πέθανε! Τότε ακολουθεί την φίλη της Erika σε έναν πολυτελείας οίκο ανοχής, όπου την υποδέχονται φιλικά και την πείθουν να εργαστεί ως πόρνη, αλλά ψάχνει κάθε ευκαιρία να ξεφύγει από αυτή την δουλειά. Μετά το θάνατο του φαρμακοποιού Henning, αποδεικνύεται ότι αυτός άφησε στην θυγατέρα του Thyme όλα του τα υπάρχοντά, αλλά το η Meta που στο μεταξύ γέννησε τα δύο παιδιά του δεν κληρονομεί τίποτα.
Ο Osdorff, τον οποίο ο θείος του τον έχει αποκηρύξει, λόγω του ότι τον θεωρεί ανίκανο και σπάταλο, παντρεύεται την Thyme, με σκοπό να καρπωθεί την μικρή περιουσία που κληρονόμησε. Αλλά το φαρμακείο ήταν υποθηκευμένο. Ο Henning είχε δανειστεί μεγάλα χρηματικά ποσά από τον Provisor Meinert και του άφησε τις μετοχές του φαρμακείου του ως ενέχυρο. Ο Meinert που είναι πια ο νέος ιδιοκτήτης, πληρώνει στην Thyme το μερίδιό της και πετά άκαρδα στο δρόμο την χήρα του φαρμακοποιού με τα δύο παιδιά της.
Η Thymian τους λυπάται και δίνει όλα τα χρήματα στα μικρά αδέλφια της. Όταν ο Osdorff μάθει για αυτό, αυτοκτονεί. Ο θείος του, ο Μαρκήσιος, για να εξιλεωθεί από τις τύψει που έχει για την συμπεριφορά του προς τον ανιψιό του, αναλαμβάνει την υποστήριξη της χήρας του ανιψιού του και την εισάγει στους ευγενείς κύκλους. Ως χήρα κόμισσα Osdorff, γίνεται νέο μέλος μιας φιλανθρωπικής λέσχης που ασχολείται με την αναμόρφωση παραστρατημένων κοριτσιών! Πρόκειται για το ίδρυμα του οποίου υπήρξε και αυτή μέλος, και που κατανοεί περισσότερο από τους άλλους ότι η βοήθεια που οφείλουν να προσφέρουν τα ιδρύματα αυτά είναι η κατανόηση και η αγάπη .Κάνει μια θερμή έκκληση να παύσει η ψευδολογίας και η υποκρισία και να προσφερθεί ανθρωπιά.
Η ταινία περιέχει μόνο μερικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μυθιστορήματος του Margarete Böhme και αποκλίνει από αυτό συχνά.



Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Mat - Mother (1926)

Mat - Mother (1926)
Η Μάνα



Σκηνοθέτης = Vsevolod Pudovkin
Συγγραφείς: Maxim Gorky, Nathan Zarkhi
Είδος: Drama, Silent Διάρκεια: 89 λεπτά
Πρωταγωνιστούν:
Vera Baranovskaya = Η μητέρα
Nikolay Batalov = Ο γιος
Aleksandr Chistyakov = Ο πατέρας
Ελληνικοί μεσότιτλοι, μεταφρασμένοι από άγνωστο




Την ταινία παρουσιάζει η Μαριλένα Ιωάννου

Η «Μάνα» είναι ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά δράματα που έδωσε στον κινηματογράφο η σοβιετική πρωτοπορία κι αποτελεί διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του 1907, του σπουδαίου Maxim Gorky. Παράλληλα, δε, αποτελεί και την πρώτη ταινία μυθοπλασίας ενός εκ των κυριότερων εκφραστών του κινήματος αυτού, του Vsevolod Pudovkin.
Η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη ταινία δεν συνιστά ακριβώς την μεταφορά του λογοτεχνικού κειμένου του Gorky στην μεγάλη οθόνη, αλλά αντίθετα είναι κατάλληλα προσαρμοσμένη έτσι, ώστε να περνά όσο το δυνατόν καλύτερα τα ίδια νοήματα μ` αυτά της έντυπης έκδοσής της, πράγμα αδύνατον στην περίπτωση της πιστής αναπαράστασης του περιεχομένου της. Το πείραμα αυτό, λοιπόν, τόσο σεναριακά, όσο και σκηνοθετικά, πετυχαίνει, γράφοντας ιστορία στον κινηματογράφο, κυρίως λόγω της εξαίρετης χρήσης του μοντάζ.



Ο Pudovkin ξεκινά την ταινία του παρουσιάζοντας τον χρόνο εξέλιξης του δράματος με την προβολή της χρονολογίας, αλλά και τον τόπο, μέσω διαφόρων φωτογραφιών που απεικονίζουν το τοπίο της περιόδου. Έπειτα, στους τίτλους της και παράλληλα με τα ονόματα των συντελεστών, εμφανίζει και τις φωτογραφίες τους, γεγονός που καταφέρνει να εκπλήξει ακόμα και σήμερα. Κατά την εισαγωγή του θεατή στο δράμα, επίσης, φροντίζει να ενημερώσει, μέσω της χρήσης λεζάντας, για την ιδιότητα των προσώπων, αποφεύγοντας περιττές σπατάλες του κινηματογραφικού χρόνου.
Σε γενικές γραμμές, αξίζει ν` αναφέρουμε ότι χαρακτηριστικό γνώρισμα της συγκεκριμένης ταινίας είναι η λιτή, αλλά και ταυτόχρονα ορθή χρήση του χρόνου της διάρκειάς της, κάτι που δεν οφείλεται μόνο στην απίστευτη σύνδεση των σκηνών της, αλλά και στις εκπληκτικές κι εκφραστικές ερμηνείες των ηθοποιών της.
Το συγκεκριμένο έργο, βέβαια, χωρίς να παρουσιάζει ακραία απομάκρυνση από τους κανόνες της σοβιετικής πρωτοπορίας που ήθελαν το πλήθος να πρωταγωνιστεί και να μην συμμετέχουν επαγγελματίες ηθοποιοί, καταφέρνει με εκπληκτικό τρόπο να περάσει από το προσωπικό δράμα, που προβάλλει στην αρχή, της απώλειας της μάνας, στο συλλογικό δράμα του φτωχού εργάτη, μεταμορφώνοντας παράλληλα τη μάνα σε σύμβολο της πρώτης Ρώσικης Επανάστασης του 1905.


                                  

Αξίζει, τέλος, να σταθούμε περισσότερο και στον διαφορετικό, αλλά εξαίσιο τρόπο, με τον οποίο ο Pudovkin χρησιμοποιεί το μοντάζ. Σε αντίθεση με τον μεγαλύτερο εκφραστή του κινήματος αυτού, του Sergei M. Eisenstein, αντί να ενώνει άκρως αντιθετικές σκηνές που μεταφέρουν την αναταραχή ενός επαναστατημένου λαού στον κινηματογραφικό θεατή, χρησιμοποιεί το μοντάζ συμπληρωματικά, έχοντας ως κύριο μέλημα την πλήρη κατανόηση των νοημάτων της ταινίας του κι έτσι, ανάμεσα σε όλες τις αριστουργηματικές εικόνες που χρησιμοποιεί επεξηγηματικά, βλέπουμε κι αυτήν της θραύσης των πάγων, όταν οι εργάτες ξεσηκώνονται.



Ακόμη κι αν αποτελεί την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Vsevolod Pudovkin και το πρώτο κινηματογραφικό σενάριο του Nathan Zarkhi, η «Μάνα» είναι ένα από τα ωραιότερα, ίσως όχι από τα πιο χαρακτηριστικά έργα της σοβιετικής πρωτοπορίας και ταυτόχρονα συγκαταλέγεται, από πολλούς κριτικούς, στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Αν ανήκετε, λοιπόν, στο σινεφίλ κοινό και δεν έχει τύχει να την παρακολουθήσετε μέχρι στιγμής, προτείνεται ανεπιφύλακτα. Αν πάλι, δεν έχει τύχει να παρακολουθήσετε πολλές ταινίες της σοβιετικής πρωτοπορίας, πιστεύω ότι είναι μια καλή ευκαιρία ν` ανακαλύψετε την μαγεία του συγκεκριμένου είδους. Τέλος, αν δεν έχετε τριφτεί και πολύ με το βωβό σινεμά, δεν θα σας πρότεινα να επιλέξετε την συγκεκριμένη γι` αρχή, λόγω της ιδιόμορφης πολιτικής θεματικής της.



3 Bad Men (1926)

3 Bad Men (1926)
Τρεις Υπέροχοι Αλήτες


Σκηνοθεσία: John Ford - Συγγραφείς: Herman Whitaker, John Stone
Είδος: Romance, Western, Silent - Διάρκεια: 92 λεπτά
Παίζουν:
George O'Brien = Dan O'Malley - Olive Borden = Lee Carlton
Lou Tellegen = Layne Hunter - Tom Santschi = 'Bull' Stanley
J. Farrell MacDonald = Mike Costigan - Frank Campeau = 'Spade' Allen-Priscilla Bonner = Millie -  = Zach Little
Ελληνικοί μεσότιτλοι από τον Gandalf

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον John Ford. Ο γίγας αυτός της σκηνοθεσίας δεν έγινε γνωστός μόνον από τον ομιλούντα κινηματογράφο, αλλά η καριέρα του ξεκίνησε νωρίτερα, από την εποχή του Βωβού. Πολλές σημαντικές επιτυχίες μας πρόσφερε εκείνη την περίοδο. Μία από αυτές ήταν και η παρούσα ταινία του 1926, "3 Bad Men". Ο Bob Mastrangelo το έχει ονομάσει "Ένα από τα μεγαλύτερα έπη του βωβού σινεμα.  Η ταινία ενέπνευσε τον τίτλο της ταινίας του Akira Kurosawa το 1958: "Three Bad Men in a Hidden Fortress".

Το 1876, ένας γέρος βρίσκει χρυσό στα εδάφη των Sioux, προκαλώντας έναν πυρετό αναζήτησης  χρυσού και εδαφών από τους μετανάστες που πήγαιναν  προς τη Ντακότα. Στο δρόμο προς Custer, ο μοναχικός καουμπόι Dan O'Malley βοηθά  τον κο Carlton να στερεώσει τον τροχό της άμαξάς του, και φλερτάρει με την κόρη του Lee Carlton. Αργότερα στη Lee και τον πατέρας της επιτέθηκαν κλέφτες αλόγων και ο κ. Carlton δολοφονήθηκε. Ωστόσο, οι απατεώνες "Bull" Stanley, Mike Costigan και "Spade" Allen, σώζουν την κοπέλα από τους εγκληματίες και κατευθύνονται μαζί της στον καταυλισμό, όπου οι πρωτοπόροι έποικοι περιμένουν την προκήρυξη του Προέδρου Gr ant, για την δοκιμασία που θα υποβληθούν προς απόκτηση εδαφών. Στην περιοχή, ο διεφθαρμένος σερίφης Layne Hunter, κυβερνάει με τα τσιράκια του, με τρόμο και αδικία. Το τρίο των απατεώνων αποφασίζει ότι η Lee πρέπει να παντρευτεί και επέλεξαν ο Dan να είναι ο σύζυγός της.
Όταν η αδελφή του Bull, η Millie Stanley, δολοφονήθηκε από το δεξί χέρι του Hunter, τον Nat Lucas, ο "Bull" οργανώνει τους άντρες να κυνηγήσουν τον Hunter.
Αλλά βρισκόμαστε στο 1877,  και η κούρσα προς απόκτηση χρυσού και γης από τους εποίκους είναι έτοιμη να ξεκινήσει.