l grande silenzio 1968

Il grande silenzio 1968

Ο εκδικητής του διαβόλου

  

Σκηνοθεσία: Sergio Corbucci

Σενάριο: Sergio Corbucci, Vittoriano Petrilli, Mario Amendola,

Bruno Corbucci, John Davis Hart

Είδος: Action, Drama, WESTERN

Διάρκεια: 01:45

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Jean-Louis Trintignant: Gordon

Klaus Kinski: Tigrero

Frank Wolff: Sheriff Gideon Burnett

Luigi Pistilli: Henry Pollicut

Mario Brega: Martin

 

Στα χιονισμένα βουνά της Ούτα το 1888, η Κυβέρνηση αμείβει αδίστακτους κυνηγούς επικηρυγμένων ατόμων για να τους προσάγουν νεκρούς (συνήθως..) ή ζωντανούς (σχεδον ποτέ)... Η δράση τους είναι ανεξέλεγκτη και έξω από κάθε επίβλεψη ή νομότυπη διαδικασία.

Ο Λόκο (Klaus Kinski) ,είναι ο κατ εξοχήν εκπρόσωπός τους: Ωμός, βίαιος, κυνικός, δολοφονικός, φιλοχρήματος, "εκκαθαρίζει" ολόκληρες περιοχές από φουκαράδες επικηρυγμένους (που περίμεναν την αμνήστευα του Κυβερνήτη της Πολιτείας)...

Οταν όμως ένας μουγγός τιμωρός (Jean Louis Trintignant) και ένας σερίφης (Frank Wolff) βγαίνουν εναντίον του τα πράγματα δυσκολεύουν, πρόσκαιρα. Ο Λόκο τους εκτελεί...

Το έργο διακρίνεται για 2 βασικούς λόγους: Έχει γυριστεί στο χιόνι (συνήθως τα σπαγγέτι-γουέστερν γυριζόντουσαν στην έρημο του ...Ελ Πάσο) και οι κακοί είναι οι ...επίσημοι ..καλοί.

Ο σκηνοθέτης Sergio Corbucci δεν συγχωρεί την απληστία και την ανομία των κυνηγών των επικηρυγμένων και τους παρουσιάζει με το κτηνώδες πρόσωπο τους... Με αυτά και αυτά το έργο έχει ένα αναπάντεχα βίαιο και απρόσμενο τέλος.

Για να είμαι ειλικρινής, τα σπαγγέτι-γουέστερν του μεγάλου Sergio Leone με συγκινούσαν πολύ παραπάνω. Ίσως γιατί η βία δεν ήταν τόσο μαζική, ή, γιατί ο "καλός" (που ήταν συνήθως "μετανοημένος κακός") ήταν πολύ πιο αποτελεσματικός στην επιβολή του Νόμου και της Τάξης