Some Like It Hot 1959

 

Some Like It Hot 1959

Μερικοί το Προτιμούν Καυτό

Σκηνοθεσία: Billy Wilder

Σενάριο: Billy Wilder, I.A.L. Diamond,

Robert Thoeren, Michael Logan

Είδος: Action, Comedy, Crime, Mairlyn Monroe,

Music, Romance, Thriller

Διάρκεια: 02:00

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Marilyn Monroe: Sugar Kane Kowalczyk

Tony Curtis: Joe

Jack Lemmon: Jerry

George Raft: Spats Colombo

Pat O'Brien: Detective Mulligan

Για να αποφύγουν τη μαφία που τους κυνηγά, δύο άνεργοι μουσικοί μεταμφιέζονται σε γυναίκες και κρύβονται σε ένα γυναικείο μουσικό συγκρότημα. Ερωτεύονται όμως το αστέρι του θιάσου και ανακαλύπτουν ότι "κανείς δεν είναι τέλειος".

Ένας Αμερικανός παραγωγός έλεγε ότι για να κάνεις μια επιτυχημένη ταινία πρέπει να ακολουθήσεις πιστά τους κανόνες. Αλλά, αν θες η ταινία σου να έχει ελπίδες να μείνει στην ιστορία, χρειάζεται να ρισκάρεις. Ο αφορισμός αυτός ταιριάζει γάντι στην περίπτωση του "Μερικοί το Προτιμούν Καυτό". Η συγκεκριμένη ταινία, η οποία, σύμφωνα με την ψηφοφορία του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, θεωρείται η καλύτερη κωμωδία όλων των εποχών, είναι γεμάτη ριψοκίνδυνες επιλογές και κερδισμένα στοιχήματα. Δεν ανακατεύει απλώς με ελαφριά διάθεση διαφορετικά κινηματογραφικά είδη -από την κωμωδία screwball και τη φάρσα, μέχρι το ρομάντζο και την παρωδία γκανγκστερικών ταινιών-, το μεγαλύτερο ρίσκο είναι ότι απαρνιέται τα παραδοσιακά κινηματογραφικά μοντέλα, έχοντας στα 2/3 της διάρκειάς της τους βασικούς της πρωταγωνιστές ντυμένους γυναικεία. Και αυτό σε μια εποχή που η παραμικρή υποψία "διαστροφής" μπορούσε να οδηγήσει μια ταινία στην ανυποληψία και ένα σκηνοθέτη στην πρόωρη σύνταξη.

Ο Μπίλι Γουάιλντερ όμως ήξερε τι έκανε και δεν είχε διάθεση να διακόψει την καριέρα που είχε χτίσει με μεγάλο κόπο, στην καινούρια του πατρίδα. Γεννημένος το 1906 στην τότε Αυστροουγγαρία, ήταν ένας από τους πολλούς Ευρωπαίους καλλιτέχνες που αναζήτησαν, τις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου την τύχη τους στην Αμερική. Το αναμφισβήτητο ταλέντο του έλαμψε γρήγορα. Μολονότι στην αρχή δεν ήξερε ούτε λέξη στα αγγλικά, έγραψε μερικά από τα καλύτερα σενάρια εκείνης της εποχής και από το 1942 άρχισε να σκηνοθετεί ο ίδιος. Το 1959, όταν γυρίστηκε το "Μερικοί το Προτιμούν Καυτό", ήταν ένας απόλυτα καταξιωμένος σκηνοθέτης, με περγαμηνές σε διαφορετικά είδη κινηματογράφου. Έτσι, όταν έδειξε στους παραγωγούς του το κάπως ασυνήθιστο σενάριο που έγραψε μαζί με το μόνιμο συνεργάτη του, Λ. Ντάιμοντ, πήρε εύκολα την έγκριση για τη δημιουργία της ταινίας. Ο Γουάιλντερ πόνταρε στην ανάγκη μιας σοβαροφανούς και ηθικολόγου κοινωνίας να δει στο σινεμά συγκαλυμμένα εκείνα που απωθεί στην πραγματική ζωή. Πόνταρε ακόμα στο προαιώνιο μοτίβο του μπερδέματος των φύλων και στις προεκτάσεις που αυτό έχει. Το ενέταξε, λοιπόν, τόσο έξυπνα μέσα στην αφήγηση, ώστε η θέα των δύο πρωταγωνιστών ντυμένων με φορέματα δεν κουράζει, ούτε απωθεί στο ελάχιστο. Αντίθετα, μέσα από την ανατροπή των μοντέλων προάγεται η καλόγουστη και ευρηματική κωμωδία.

Ο Μπίλι Γουάιλντερ ενορχήστρωσε άψογα όλα τα επιμέρους στοιχεία, πετυχαίνοντας να κρατήσει τον απόλυτο έλεγχο του ρυθμού, από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν αφήνει την ταινία ούτε να πλατειάσει πάνω σε ένα θέμα και να δημιουργήσει "κοιλιά", αλλά ούτε και να παρασυρθεί στον ξέφρενο και πολλές φορές κουραστικό ρυθμό της κωμωδίας screwball. Εκτός από το καλογραμμένο σενάριο, τις ξεκαρδιστικές, ιστορικές ατάκες και το καταπληκτικό "τάιμινγκ" με το οποίο αυτές ακούγονται, το "Μερικοί το Προτιμούν Καυτό" έχει να επιδείξει μια λαμπερή πρωταγωνιστική τριάδα. Κορυφαίος όλων, δίχως άλλο, είναι ο Τζακ Λέμον, στο ρόλο του γκρινιάρη, αλλά τελικά τυχερού στον έρωτα -αφού... αρραβωνιάζεται με έναν εκατομμυριούχο- Τζέρι. Οι στιγμιαίες μεταμορφώσεις του, με ένα απλό βλέμμα, από άνδρα σε γυναίκα και τανάπαλιν είναι εκπληκτικές. Ο Τόνι Κέρτις, από την άλλη, ως πιο όμορφος, έχει ένα λιγότερο κωμικό ρόλο. Είναι όμως και αυτός θαυμάσιος, τόσο ως Τζόζεφ όσο και ως Τζόζεφιν και πραγματικά εξαιρετικός ως "εκατομμυριούχος με γυαλιά". Όταν γυρίστηκε η ταινία, η Μέριλιν Μονρόε είχε ήδη αρχίσει να παίρνει την τελική κατηφόρα. Παρ' όλα αυτά, δείχνει πολύ φρέσκια και καταφέρνει να δώσει και μια τραγική νότα στον κατά βάση κωμικό ρόλο της. Η ερμηνεία της βέβαια είναι μια μαγική εικόνα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν από τα γυρίσματα, κάθε πλάνο στο οποίο η Μέριλιν είχε μια απλή ατάκα απαιτούσε αμέτρητες επαναληπτικές λήψεις για να επιτευχθεί. Τελικά, ο Γουάιλντερ κατάφερε με ιώβεια υπομονή να κλέψει τις καλές της στιγμές μέσα από έναν ατέλειωτο αριθμό αποτυχημένων. Μετά το τέλος της ταινίας, ο σκηνοθέτης, εξαντλημένος από αυτήν τη διαδικασία, δήλωσε: "Ο ψυχαναλυτής μου μου είπε ότι είμαι πια πολύ γέρος και πολύ πλούσιος για να ξανακάνω κάτι παρόμοιο". Και δεν ξανάκανε. Η Μέριλιν πέθανε δύο χρόνια μετά, ενώ ο Γουάιλντερ απεβίωσε το 2002 σε ηλικία το 96 ετών.