A NIGHTMARE ON ELM STREET 1987

 

A NIGHTMARE ON ELM STREET 1987

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΑΥΚΕΣ 3

Σκηνοθεσία: Chuck Russell

Σενάριο: Wes Craven

Είδος: Horror ΔΕ 80, ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

Διάρκεια: 1h 36min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Heather Langenkamp: Nancy Thompson

Craig Wasson: Neil Gordon

Patricia Arquette: Kristen Parker

Robert Englund: Freddy Krueger

Ken Sagoes: Kincaid

Rodney Eastman: Joey

Ο Fred Krueger επιστρέφει στην τρίτη περιπέτεια της σειράς που ξεκίνησε το 1984 με το ιστορικό A NIGHTMARE ON ELM STREET και αυτή τη φορά στοχεύει στους εναπομείναντες απογόνους των οικογενειών που οργάνωσαν το θάνατο του, όπως είχε περιγραφτεί στο πρώτο μέρος. Όλοι αυτοί έχουν τάσεις αυτοκτονίας και είναι βολικά συγκεντρωμένοι στο τρελοκομείο της γειτονιάς ενώ ήδη έχουν αρχίσει να βλέπουν τους αναγκαίους εφιάλτες και οράματα σχετικά με τον Krueger, γεγονός που κάνει την αυτοκτονία να μοιάζει με μια καλή λύση. Όμως γρήγορα θα αρχίσουν οι ανεξήγητοι φόνοι και έτσι καλείται στο προσκήνιο η Nancy (Heather Langenkamp) για δεύτερη φορά σε ταινία του συγκεκριμένου franchise για να μοιραστεί μαζί τους τη γνώση που απέκτησε από την πρώτη ταινία και να τους βοηθήσει να ξεφορτωθούν τον μπαμπούλα Krueger μια για πάντα.

Κλειδί στην ιστορία είναι μια τρόφιμη (Patricia Arquette) που έχει την ικανότητα να φέρνει άλλους μέσα στα όνειρά της, αλλά και μια μυστηριώδης ηλικιωμένη καλόγρια που κάνει την εμφάνιση της συχνά- πυκνά στο χώρο του ιδρύματος και που προσφέρει πληροφορίες ζωτικής σημασίας για τον Krueger στον θεράποντα γιατρό, που εντωμεταξύ πείστηκε από τα γεγονότα και από την Nancy για την ύπαρξη του Krueger και για τον κίνδυνο που διατρέχουν τα παιδιά.

Αρκετές επιστροφές σε αυτό το τρίτο επεισόδιο ενός franchise που καλώς ή κακώς σημάδεψε τη σύγχρονη σκηνή του τρόμου, με πιο αξιοσημείωτη αυτή του Wes Craven στην θέση του Executive Producer. Έχουμε επίσης εκτός από την Heather Langenkamp και την επιστροφή του John Saxon που αποδεικνύεται καταλύτης για τη λύση του μυστηρίου, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε επιστροφή της ποιότητας του πρώτου μέρους, ούτε καν ενός μικρού ποσοστού αυτής.

Το DREAM WARRIORS αφήνει στην άκρη όποιες ανησυχίες για το πώς θα καταφέρει να κερδίσει το ήδη ξενερωμένο από το FREDDY’S REVENGE κοινό του τρόμου και αντίθετα πέφτει με το κεφάλι σε mainstream μονοπάτια δείχνοντας ξεκάθαρα ότι στόχος του ήταν απλώς να τσεπώσει από την Freddie-mania που είχε πλήξει όλο τον σινεφίλ κόσμο της εποχής. Έτσι το αποτέλεσμα είναι μια πότε εμπνευσμένη και πότε ενοχλητικά κλισσαρισμένη περιπέτεια φαντασίας που απλά διαθέτει μερικά καλά ειδικά εφέ gore για να χρυσώσει το χάπι για τους πιστούς της πρώτης ταινίας.

Ακόμα και έτσι όμως πρόκειται για ένα από τα πιο διασκεδαστικά επεισόδια του franchise, με αρκετή δράση, ρυθμό και κάποια αξιοσημείωτα στοιχεία. Κατ’ αρχάς για πρώτη φορά μαθαίνουμε την τρομακτική ιστορία της ζωής του Krueger και δεύτερον υπάρχουν ορισμένες τεχνικά άρτιες ονειρικές σκηνές με εντυπωσιακά ειδικά εφέ και σκηνικά. Από εκεί και πέρα το όλο θέαμα κινείται σε προβλέψιμα μονοπάτια, με τον τρόμο που τόσο μεγάλο ρόλο έπαιζε στην κλασσική πρώτη ταινία να απουσιάζει σχεδόν εξ ολοκλήρου. Στο DREAM WARRIORS τον πρώτο λόγο έχει η mainstream δράση και φαντασία που κάνουν ακόμα και αυτές τις λίγες αλλά πραγματικά καλές σκηνές gore να μοιάζουν κάπως αταίριαστες και ίσως υπερβολικά σκληρές συγκριτικά με το υπόλοιπο.

Πάντως από ατμόσφαιρα 80’s πάμε πολύ καλά, με αποκορύφωμα τα τραγουδάκια των πάλαι ποτέ κραταιών μεταλλάδων Dokken. Έχουμε επίσης αρκετές σεναριακές αυθαιρεσίες που ως συνήθως περνούν στο ντούκου μπροστά στο υπόλοιπο το οποίο όμως δεν καταφέρνει- πάντα κατά την προσωπική άποψη του γράφοντα- να σταθεί στο ύψος του σε καμία περίπτωση και αποδεικνύεται κατώτερο ακόμα και του προηγούμενου δεύτερου μέρους που με ευκολία αποκήρυξαν θεατές και κριτικοί χρίζοντας το DREAM WARRIORS ως μια καλύτερη γενικά ταινία του franchise

Προσωπικά διαφωνώ κάθετα με αυτόν το ισχυρισμό, μιας και τουλάχιστον το FREDDY’S REVENGE είχε κάτι από εκείνη την αισθητική που ταιριάζει καλύτερα σε ένα franchise τρόμου ενώ αντίθετα το DREAM WARRIORS είναι άλλη μια καλογυρισμένη μεν, κενή περιεχομένου και ουσίας δε mainstream φαντασία ρουτίνας.