A NIGHTMARE ON ELM STREE 1988

A NIGHTMARE ON ELM STREE 1988

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ 4

Σκηνοθεσία: Chuck Russell

Σενάριο: Wes Craven

Είδος: Horror ΔΕ 80, ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΥΚΕΣ

Διάρκεια: 1h 36min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

 Heather Langenkamp: Nancy Thompson

Craig Wasson: Neil Gordon

Patricia Arquette:  Kristen Parker

Rodney Eastman: Freddy Krueger       

Ken Sagoes: Kincaid

            Rodney Eastman: Joey

Το τέταρτο μέρος του ατελείωτου franchise των περιπετειών του Freddy Krueger ξεκινάει από εκεί που τελείωσε το προηγούμενο, με τον Freddy να επανέρχεται από το πουθενά και να καθαρίζει τους 3 επιζώντες του DREAM WARRIORS εκτός από τη Nancy που απουσιάζει. Τη θέση της παίρνει η συνεσταλμένη νεαρή μαθήτρια Alice που έχει αναπτύξει τη δική της τεχνική ελέγχου ονείρων και αποκαλεί ‘Dream Master’.

Μετά από τον φόνο της Nancy από τον Krueger, η μικρή γίνεται η απόλυτη πρωταγωνίστρια σε άλλη μια αμφιλεγόμενη περιπέτεια του Krueger που όμως προσωπικά ευχαριστήθηκα πολύ περισσότερο τόσο από το FREDDY’S REVENGE όσο και από το υπερεκτιμημένο DREAM WARRIORS.

Ένα στοιχείο για αυτό είναι ότι επιτέλους ο Freddy είναι πραγματικός πρωταγωνιστής και δικαιολογεί την ύπαρξη του ονόματος του Robert Englund ως πρώτο όνομα στα credits για πρώτη φορά στο franchise. Ο μανιακός δολοφόνος μικρών παιδιών είναι σε πρώτο πλάνο για αρκετό χρόνο, έστω κι αν η δράση του είναι ολίγον τι προβλέψιμη και τετριμμένη.

Γενικά πρόκειται για άλλη μια τουλάχιστον άνιση προσθήκη στο χρυσοφόρο franchise που όμως ίσως για πρώτη φορά έχει σε μεγάλες δόσεις εκείνη την αξιαγάπητη b-movie αισθητική που λείπει από τα προηγούμενα δύο (το πρώτο μέρος είναι πάντα εκτός συναγωνισμού). Αυτή η αίσθηση μετατρέπει σε ορισμένες στιγμές την ταινία σε «τόσο κακή που είναι καλή», αλλά γενικά το αποτέλεσμα είναι σίγουρα πιο κοντά από τις δύο προηγούμενες συνέχειες σε ταινία τρόμου, όπως άλλωστε οφείλει να είναι μια περιπέτεια του Fred Krueger.

Πάντως τα πράγματα ξεκινούν κάπως αμήχανα από πλευράς υπόθεσης και δράσης, με την πρωταγωνίστρια να ξεχωρίζει περίπου μισή ώρα μετά την έναρξη, διάστημα κατά το οποίο η ταινία μοιάζει να μην έχει κατεύθυνση. Εκεί υπάρχουν κάποιες καλοφτιαγμένες σκηνές φόνων αλλά και οι πανταχού παρούσες ονειρικές σεκάνς, αλλά γενικά το ενδιαφέρον είναι περιορισμένο μέχρι το τελευταίο μισάωρο που συγκεντρώνει όλο το ενδιαφέρον, δράση και gore στην ταινία.

Το φινάλε είναι όλα τα λεφτά, που όσο παράλογο και αν είναι, είναι στη μεγαλύτερη διάρκεια του χάρμα οφθαλμών, με πλάνα φανερής έμπνευσης και ειδικά εφέ που κερδίζουν με κάτω τα χέρια τους προκατόχους. Τα εφέ στο φινάλε είναι σούπερ και κάνουν μπαμ ότι είναι του Screaming Mad George, που μας χάρισε μοναδικά πλάνα σουρεαλιστικής τρέλας στα SOCIETY και BRIDE OF RE-ANIMATOR. Προς αυτή την κατεύθυνση και κάνα- δυο εντυπωσιακοί σε έμπνευση φόνοι.

Το ύφος της ταινίας περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα περίμενε κανείς από μια mainstream ταινία τρόμου των 80’s, στην τιμημένη παράδοση του DREAM WARRIORS, αλλά με την προσθήκη ολίγου αναίτιου γυμνού ίσως για πρώτη φορά στο franchise. Μέχρι ατάκες και ολόκληρες σκηνές φόρου τιμής στο KARATE KID έχει το μενού, με highlight το «χτύπημα του γερανού» στον Freddy από την ανορεξική πρωταγωνίστρια, όπως και κάμποσες 80’s ροκιές και δράση μέσα στις τάξεις του σχολείου 80’s style.

Όσο για το τι είναι ο Dream Master, ποτέ δεν μαθαίνουμε ακριβώς, αλλά αυτή είναι η κρυφή ομορφιά των ταινιών τρόμου εκείνης της περιόδου!

Γενικά το DREAM MASTER είναι μια από τις πιο καλές ταινίες της σειράς και συστήνεται χωρίς ιδιαίτερες τύψεις για τους fans του τρόμου, αν και όσες και όσοι ικανοποιήθηκαν από τα DREAM WARRIORS και FREDDY’S REVENGE δύσκολα θα συμφωνήσουν.