The Young Lions (1958)

The Young Lions (1958)

Ο Χορός των καταραμένων

Σκηνοθεσία: Edward Dmytryk

Σενάριο: Edward Anhalt, Irwin Shaw

Είδος: Action, Drama, War

Διάρκεια: 2h 47min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Marlon Brando: Lt. Christian Diestl

Montgomery Clift: Noah Ackerman

Dean Martin: Michael Whiteacre

Hope Lange: Hope Plowman

Barbara Rush: Margaret Freemantle

May Britt: Gretchen Hardenberg

Maximilian Schell: Capt. Hardenberg

 

    Άλλη μια αντιπολεμική ταινία με θέμα —τι άλλο φυσικά;— τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. H ταινία The Young Lions έχει αν μη τι άλλο ένα εντυπωσιακό τρίο πρωταγωνιστών: τον Marlon Brando με κατάξανθη κόμη σε ρόλο Ναζί (αλλά ανθρωπιστή) υπολοχαγού, τον Montgomery Clift σε ρόλο Αμερικανού φαντάρου που τα βρίσκει σκούρα από τους μάγκες στο λόχο του και τον Dean Martin σε σοβαρό ρόλο (μετά την διάλυση της επαγγελματικής σχέσης με τον Jerry Lewis) Αμερικανού επίσης φαντάρου και φίλου του δεύτερου, αλλά και ολίγον τι δειλού, με πολλά μέσα τα οποία καταφέρνουν να τον κρατήσουν στη χώρα και να μην τον στείλουν στο μέτωπο. Βασικά, το συμπέρασμα που βγαίνει από την σχεδόν τρίωρη (παρά 15 λεπτά) ταινία είναι ότι κανένας από τους τρεις ήρωές μας δεν θέλει ουσιαστικά να πολεμήσει. Κι αυτό ίσως είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της πολύ καλά φροντισμένης παραγωγής (μην ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στο 1958 σε μια καθ`όλα πατριωτική Αμερική), διότι κατά τα άλλα υπήρχαν μεγάλα διαστήματα βαρεμάρας και μια αίσθηση ότι βλέπεις αποσπάσματα από δύο διαφορετικές ταινίες που μόνο στόχο είχαν να μας δείξουν τα αντιπολεμικά τους μηνύματα. Επίσης βλέπουμε τον Clift να θυμίζει Sinatra στο Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι· αλλά γνωρίζουμε και τον Maximilian Schell στον πρώτο χολιγουντιανό του ρόλο να δίνει μια ξεχωριστή ερμηνεία· και βλέπουμε τέλος και τον αρκετά νεαρό Lee Van Cleef σε μικρό ρόλο.

 

  

Twelve O'clock High 1949

 

Twelve O'clock High 1949

Ατσαλένιοι Αετοί

 

Σκηνοθεσία: Henry King

Σενάριο: Sy Bartlett, Beirne Lay Jr.

Είδος: Drama, War

Διάρκεια: 2h 12min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gregory Pec: General Savage

Hugh Marlowe: Lt. Col. Ben Gately

Gary Merrill: Col. Davenport

Millard Mitchell: General Pritchard

Dean Jagger: Major Stovall

Robert Arthur: Sgt. McIllhenny

 

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και ενώ οι συμμαχικές δυνάμεις πραγματοποιούν τις πρώτες αεροπορικές επιδρομές εναντίον γερμανικών στόχων, ένας Αμερικανός πτέραρχος αναλαμβάνει να ανεβάσει το ηθικό των ανδρών και να εμφυσήσει στους πιλότους πνεύμα συνεργασίας και ομαδικής δράσης.

The Purple Plain 1953

The Purple Plain 1953

Ο Αετός της Κεϋλάνης

  

Σκηνοθεσία: Robert Parrish

Σενάριο: H.E. Bates, Eric Ambler

Είδος: Action, Adventure, Drama, War

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gregory Peck: Squadron Leader Bill Forrester

Win Min Than: Anna

Brenda De Banzie: Miss McNab

Bernard Lee: Dr. Harris

Maurice Denham: Blore

 

Ένα τυφλός Καναδός πιλότος πρέπει να βρει τον δρόμο για την Μπούρμα κατά την διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου.

 

From Here To Eternity 1953

 

From Here To Eternity 1953

Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι

 

Σκηνοθεσία: Fred Zinnemann

Σενάριο: Daniel Taradash, James Jones

Είδος: Drama, Romance, War

Διάρκεια: 01:58

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Burt Lancaster: Sgt. Milton Warden

Montgomery Clift:            Robert E. Lee Prewitt

Deborah Kerr: Karen Holmes

Donna Reed            Alma: Alma - aka Lorene

Frank Sinatra: Angelo Maggio

 

Οι παράλληλες ιστορίες ενός λοχία, που διατηρεί παράνομο δεσμό με τη σύζυγο του ανωτέρου του, και ενός στρατιώτη, ο οποίος αρνείται να λάβει μέρος στις πυγμαχικές δραστηριότητες του λόχου, με φόντο ένα στρατόπεδο της Χαβάης, οκτώ μίλια μακριά από το Περλ Χάρμπορ.

Η καθημερινότητα αξιωματικών και φαντάρων σε κάποιο στρατόπεδο της Χαβάης, λίγο πριν από την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, όπως την περιέγραψε στο βιβλίο του ο Τζέιμς Τζόουνς και την αναπαρέστησε ο φακός του Φρεντ Τσίνεμαν: κουβέντες και αψιμαχίες μεταξύ ανδρών, καψόνια, έρωτες παράνομοι ή περαστικοί, φευγαλέα ξεφαντώματα στα μπαρ της πόλης, ένας απρόσμενος βομβαρδισμός που δίνει τέλος σε εκκρεμότητες και αδιέξοδα. Με τα σημερινά δεδομένα, το φιλμ δείχνει την ηλικία του: αργή εξέλιξη, απουσία έντονων γεγονότων, ξεπερασμένος προβληματισμός των ηρώων. Ωστόσο, θα ήταν άδικο να καταχωριστεί στα χολιγουντιανά ρομάντζα, τα οποία έχουν μείνει στην ιστορία μόνο εξαιτίας του μύθου που τα περιβάλλει. Σε αντίθεση με την "Καζαμπλάνκα", την οποία τυλίγει μια παραμυθένια ομίχλη, εδώ όλα λάμπουν κάτω από τον ήλιο του Ειρηνικού. Οι άνθρωποι έχουν πιστευτό παρελθόν, πάθη, αδυναμίες, έχουν κάνει λάθη και -το σπουδαιότερο- πορεύονται με αυτά, χωρίς να επιζητούν άφεση ή λύτρωση. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία, δηλαδή ο ρεαλισμός των καταστάσεων και η γήινη διάσταση των χαρακτήρων, είναι που κάνουν την ταινία να αντέχει στο χρόνο. Σχεδόν μισό αιώνα μετά, ο σύγχρονος θεατής μπορεί να ταυτίζεται με την ασπρόμαυρη φιλμική πραγματικότητα, να συμπάσχει ή να κρατά αποστάσεις από τις γκρίζες φιγούρες της οθόνης και να μαγεύεται από το παθιασμένο φιλί στην αμμουδιά ανάμεσα στον Μπαρτ Λάνκαστερ και την Ντέμπορα Κερ. Το "Από εδώ έως την Αιωνιότητα" -όπως είναι ο αυθεντικός τίτλος- ήταν υποψήφιο για δώδεκα Όσκαρ, αλλά τιμήθηκε τελικά με οκτώ (Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας, Ήχου, Μοντάζ, Β΄ Ανδρικού Ρόλου για τον Φρανκ Σινάτρα και Β΄ Γυναικείου Ρόλου για την Ντόνα Ριντ), ενώ στις σκηνές της επίθεσης των Ιαπώνων έχουν χρησιμοποιηθεί και αυθεντικές λήψεις από την τραγωδία του Περλ Χάρμπορ.

Fires on the Plain 1959

Fires on the Plain 1959

Φωτιές στην πεδιάδα  

Σκηνοθεσία: Kon Ichikawa

Σενάριο: Shohei Ooka, Natto Wada

Είδος: Drama, War, Απω Ανατολή

Διάρκεια: 01:44

Γλώσσα: Japanese

Παίζουν:

Eiji Funakoshi: Tamura

Osamu Takizawa: Yasuda

Mickey Curtis: Nagamatsu

Hikaru Hoshi: Soldier

Mantarô Ushio: Sergeant

 

Φιλιππίνες, τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο ιαπωνικός στρατός βρίσκεται σε άτακτη φυγή αναμένοντας τον ερχομό των Αμερικανών. Οι στρατιώτες έχουν προειδοποιηθεί ότι οι Αμερικανοί δεν θα πάρουν αιχμαλώτους, κάνοντας την άμυνα τους απελπισμένη. Μια ομάδα αντρών περιθάλπει τον στρατιώτη Ταμούρα, που υποφέρει από φυματίωση. Γνωρίζοντας ότι έτσι κι αλλιώς θα πεθάνει, ο Ταμούρα ανταπεξέρχεται του γενικού πανικού με ψυχραιμία. Όταν, όμως, έρχεται σε επαφή με ένα ζευγάρι ντόπιων που ήρθαν να περισυλλέξουν το αλάτι τους, σκοτώνει τη γυναίκα και κυνηγάει τον άντρα, βρισκόμενος μισό βήμα από το να χάσει κάθε έννοια ανθρωπιάς.

Πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ του Λοκάρνο.

esterday's Enemy 1959

 

Yesterday's Enemy 1959

Ταξιαρχία θανάτου

Σκηνοθεσία: Val Guest

Σενάριο: Peter R. Newman

Είδος: Drama, War

Διάρκεια: 01:35

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Stanley Baker: Captain Langford

Guy Rolfe: Padre

Leo McKern: Max

Gordon Jackson: Sgt. McKenzie

David Oxley: Doctor

 

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τη διάρκεια της Ιαπωνικής εισβολής στη Βιρμανία, το χαμένο κατάλοιπο του Βρετανικού Στρατιωτικού Στρατοδικείου, με επικεφαλής τον άσπλαχνο καπετάν Αλάν Λάνγκφορντ, δραπετεύει από τη ζούγκλα προς τις βρετανικές γραμμές.

La Grande Guerra 1959

La Grande Guerra 1959

Ο μεγάλος πόλεμος

Σκηνοθεσία: Mario Monicelli

Σενάριο: Agenore Incrocci, Mario Monicelli, Carlo SALSA,

Furio Scarpelli, Luciano Vincenzoni

Είδος: Comedy, War, Ιταλικά

Διάρκεια: 02:15

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Alberto Sordi: Oreste Jacovacci

Vittorio Gassman: Giovanni Busacca

Silvana Mangano: Constantina

Folco Lulli: Bordin

Bernard Blier: Capitán Castelli

 

Στον Μεγάλο Πόλεμο (1916), στα σύνορα με την Αυστρία, υπηρετούν δύο μικροαπατεωνίσκοι, λουφαδόροι στρατιώτες ο Μιλανέζος Giovanni Busacca (Vittorio Gassman) και ο Νοτιοιταλός Oreste Jocovacci (Alberto Sordi). Ο Busacca που εμφορείται από αριστερή-αναρχική φιλοσοφία (δεν πιστεύει καθόλου στον πόλεμο), ταιριάζει με τον Jacovacci, που είναι ένας φουκαράς, που θέλει μόνο και μόνο να την γλυτώσει από την φρίκη του πολέμου.

Στις εξοντωτικές μάχες, σώμα με σώμα και τις συνεχείς επιθέσεις στα κοντινά χαρακώματα του εχθρού, χιλιάδες νέοι Ιταλοί και Αυστριακοί βρίσκουν τραγικό θάνατο.

Οι δύο φίλοι εκμεταλλεύονται κάθε ευκαιρία να μη βρίσκονται στην μπροστινή γραμμή, αλλά όταν τους συλλαμβάνουν οι Αυστριακοί, τότε αναγκάζονται να πάρουν μία απόφαση τιμής...

Η ταινία δείχνει την αγριότητα του Α Παγκοσμίου Πολέμου, τις μάχες των χαρακωμάτων, όπου οι στρατιώτες σφαζόντουσαν με τις ξιφολόγχες σαν γουρούνια, την αντιπολεμική διάθεση του Busacca και μάλλον όλων των Ιταλών, καθώς και την μεγάλη τους προσπάθεια να μείνουν ζωντανοί.

Δεν παραλείπει όμως να δείξει και την ευαισθησία τους στον ανθρώπινο πόνο, όταν δίνουν όλα τους τα χρήματα σε μία χήρα, καθώς και τον λανθάνοντα "ηρωισμό" τους,, όταν διατάζονται να προδώσουν τις θέσεις του στρατεύματος τους... Οπως δε είπε σε κάποια στιγμή ο Busacca "Αν έπαιρναν μόνο τους έντιμους για να υπερασπιστούν τη χώρα... τότε... αντίο πατρίδα!"

Σπουδαία αντιπολεμική ταινία, με εξαιρετικά ευαίσθητες ηθοποιίες των δύο μεγάλων πρωταγωνιστών του Ιταλικού κινηματογράφου, Gassman και Sordi.

Ο σκηνοθέτης Mario Monicelli φτιάχνει μία υπέροχη ταινία, σε παραγωγή de Laurentis, με σκοτεινά χρώματα, γκρίζους ουρανούς και αιματοβαμμένα πεδία μάχης, αλλά διατηρεί το ανθρώπινο μέτρο με τους έρωτες, τα καλαμπούρια και το ξόρκισμα του θανάτου από τους δύο πρωταγωνιστές.

Η ταινία κατέκτησε άξια τον Χρυσό Λέοντα του φεστιβάλ της Βενετίας το 1959, που ήταν η δεύτερη συνεχόμενη επιτυχία για τον Monicelli. 

  

Hiroshima Mon Amour 1959

 

Hiroshima Mon Amour 1959

Χιροσίμα, Αγάπη μου

Σκηνοθεσία: Alain Resnais

Σενάριο: Marguerite Duras

Είδος: Drama, History, Romance, War, Γαλλικα

Διάρκεια: 01:30

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Emmanuelle Riva: Elle

Eiji Okada: Lui

Stella Dassas: Mother

Pierre Barbaud: Father

Bernard Fresson: German Love

 

Χιροσίμα* 1957. Ένα ανώνυμο ζευγάρι θα ζήσει για 24 ώρες έναν τυχαίο παθιασμένο έρωτα. Παντρεμένοι και οι δύο. Ο άνδρας, γιαπωνέζος αρχιτέκτονας από τη Χιροσίμα, έλειπε στον πόλεμο όταν έγινε η πτώση της βόμβας. Η γυναίκα, γαλλίδα ηθοποιός (που τώρα βρέθηκε στη Χιροσίμα για να παίξει σε μια ταινία για την ειρήνη), τότε ζούσε στην πόλη που είχε γεννηθεί, την επαρχιακή Nevers. Και για τους δύο, η πτώση της βόμβας είχε σημάνει το τέλος του πολέμου και την αρχή μιας καινούργιας ζωής.

Η ταινία ξεκινά με την εικόνα των δύο γυμνών σωμάτων των εραστών, την οποία διαδέχονται εικόνες νεκρών, ακρωτηριασμένων , παραμορφωμένων σωμάτων των θυμάτων της βόμβας. Εκείνος θα διηγηθεί σ’εκείνη τις συνέπειες που είχε η πτώση της βόμβας (πράξη κάποιων άλλων) στη ζωή του και στην οικογένειά του. Εκείνη, θα αποκαλύψει σ’εκείνον τη σχέση που είχε με τον «εχθρό», έναν Γερμανό στρατιώτη και τις συνέπειες της «άτιμης» αυτής επιλογής της για την ίδια και τους δικούς της.

Κατά τη διάρκεια της δικής του αφήγησης, βλέπουμε σκηνές της καταστροφής της Χιροσίμα, σαν να παρακολουθούμε ντοκυμανταίρ. Η δική της εξιστόρηση πλαισιώνεται από εικόνες των γεγονότων στα οποία αναφέρεται, στη Nevers. Εκείνη θα ζήσει τη Χιροσίμα μέσα από αυτόν και εκείνος τη Nevers μέσα από εκείνη. Το ανώνυμο πρόσωπο ταυτίζεται με την πόλη που έχει όνομα. Η πορεία του προσώπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το περιβάλλον στο οποίο ζει.

Ο Alain Resnais, μέσα από τους ποιητικούς διαλόγους της Marguerite Duras, αφηγείται παράλληλα δύο ιστορίες με αριστοτεχνικό τρόπο, συνδυάζοντας τεχνικές και εναλλάσσοντας συνεχώς το παρόν με το παρελθόν, δημιουργώντας την αίσθηση ότι χρόνος δεν υπάρχει τόσο στην ταινία όσο και έξω από την κινηματογραφική αίθουσα την παροντική ιστορία του εφήμερου έρωτα του ζευγαριού και την ιστορία τόσο των νικημένων όσο και των χαμένων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ιδωμένο μέσα από το παρελθόν των πρωταγωνιστών. Νικητές και νικημένοι έζησαν τον πόνο, την τραγωδία, την απώλεια, τα οποία έχουν περάσει πια στη λήθη. Την ίδια κατάληξη θα έχει και η ιστορία των εραστών. Όπως και οποιαδήποτε ερωτική ιστορία ή ανθρώπινη πράξη.

Το Hiroshima mon amour, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, μπορεί να θεωρηθεί αργό σε ρυθμό και συνεπώς ίσως λίγο κουραστικό. Ο Resnais όμως έκανε μια καταπληκτική και ειλικρινέστατη ταινία που στον καθένα έχει κάτι να πει και που αξίζει οπωσδήποτε να δει κανείς μόνο στο σινεμά.

 

 

The Horse Soldiers 1959

 

The Horse Soldiers 1959

Οι γενναίοι δεν διστάζουν ποτέ!

Σκηνοθεσία: John Ford

Σενάριο: John Lee Mahin, Martin Rackin, Harold Sinclair

Είδος: Adventure, John Fort, War, Western, WESTERN

Διάρκεια: 01:59

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Wayne: Col. John Marlowe

William Holden: Maj. Henry Kendall

Constance Towers: Hannah Hunter

Judson Pratt: Sgt. Maj. Kirby

Hoot Gibson: Sgt. Brown

 

O John Wayne είναι ο διοικητής τάγματος Βορείων που παίρνει τη διαταγή να διεισδύσει μέσα από τις γραμμές των Νοτίων για να ανατινάξει μία σιδηρογραμμική γέφυρα που ανεφοδιάζει τους Νότιους σε κομβικό σημείο. Ο William Holden είναι ο γιατρός του τάγματος που θα έρχεται συνέχεια σε κόντρα με το διοικητή, έχοντας να ντιμετωπίσει και την εσωτερική πάλι μεταξύ στρατιωτικού καθήκοντος και της ανθρωπιστικής βοήθειας ως ιατρού. Η Constance Towers είναι μία Νότια ιδιοκτήτρια φυτείας που τους φιλοξενεί για ένα βράδυ αλλά ακούει για την αποστολή και έτσι την παίρνουν μαζί τους για να μην αποκαλύψει το μυστικό. Αυτό είναι το στόρι, σε λίγες γραμμές, του The Horse Soldiers. Μία ιστορία από τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, που έγινε μία από τις πιο μέτριες ταινία του John Ford. Μετά το θάνατο ενός κασκαντέρ, ο Ford έχασε κάθε ενδιαφέρον για την ταινία και τελείωσε το έργο αρκετά βιαστικά. Μόνο για τους φαν του κυρίου Γουέιν.

 

Die Brücke 1959

 

Die Brücke 1959

Η Γέφυρα

 

Σκηνοθεσία: Bernhard Wicki

Σενάριο: Manfred Gregor, Michael Mansfeld,

Heinz Pauck, Bernhard Wicki

Είδος: Crime, Drama, History, War

Διάρκεια: 01:38

Γλώσσα: Γερμανικά

Παίζουν:

Folker Bohnet: Hans Scholten

Fritz Wepper: Albert Mutz

Michael Hinz: Walter Forst

Frank Glaubrecht: Jurgen Borchert

Karl Michael Balzer: Karl Horber

 

Ένα αντιπολεμικό αριστούργημα του Bernhard Wicki.

    Η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος, εκτός από μορφές τέχνης είναι και τρόποι με τους οποίους ένας λαός βλέπει την ιστορία του και τον εαυτό του. Η μεταπολεμική γερμανική κοινωνία και κουλτούρα έχει δώσει κορυφαία παγκοσμίως δείγματα χρήσης τού κινηματογράφου ως συλλογικής κοινωνικής αυτοκριτικής και αυτογνωσίας (κάτι που δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα δει στην Ελλάδα – κοινώς αρνούμαστε πεισματικά να δούμε τα χάλια μας και αρεσκόμαστε να ευλογάμε τα γένεια μας με τις γνωστές ψευδοϊστορικές κινηματογραφικές γραφικότητες που προβάλλονται σε κάθε εθνική επέτειο).

    Ταινίες γνήσιας συλλογικής πολιτικής και ιστορικής αυτοκριτικής όπως «Η Πτώση» (2004), «Στάλινγκραντ» (1993), «Το Σύμπλεγμα Μπάαντερ-Μάινχοφ» (2008), «Το Κύμα» (2008), «Η Χαμένη Τιμή Τής Καταρίνα Μπλουμ» (1975) και αυτό το αριστούργημα του 1959, αποδεικνύουν ότι η επανάκαμψη (και μάλιστα μετά από δύο συντριπτικές συνεχόμενες ήττες σε παγκόσμιους πολέμους) μιας χώρας σαν τη Γερμανία δεν μπορεί να αποδοθεί ούτε μόνο, ούτε κυρίως σε οικονομικές αιτίες, αλλά μάλλον στο μεγαλιθικό πολιτισμικό της υπόβαθρο (κάτι που στην περίπτωση της Γερμανίας υπάρχει από τον 18ο αιώνα, δηλ. πολύ προτού η Γερμανία γίνει κάν χώρα και η μεταγενέστερη υπερδύναμη που γνωρίζουμε.

    Σε αυτη τη κατηγορία ανήκει και η αντιπολεμική ταινία Η Γέφυρα (Die Brücke), η πρώτη ταινία αυτού του είδους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα έργο του Μπέρνχαρτ Βίκι απο το 1959, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάνφρεντ Γκρέγκορ Ντορφμάιστερ.

    Μια ομάδα παιδιών από τη Γερμανία διατάσσονται να υπερασπιστούν μια μικρή αχρείαστη γέφυρα κατά τους τελευταίους μήνες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κι ενώ οι στρατιώτες της βέρμαχτ φεύγουν υπό την πίεση των Αμερικανών, τα παιδιά παραμένουν στη θέση τους, γεμάτα υπερηφάνεια για να τα ναζιστικά ιδεώδη.

Yesterday's Enemy 1959

 

Yesterday's Enemy 1959

Ταξιαρχία θανάτου

 

Σκηνοθεσία: Val Guest

Σενάριο: Peter R. Newman

Είδος: Drama, War

Διάρκεια: 01:35

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Stanley Baker: Captain Langford

Guy Rolfe: Padre

Leo McKern: Max

Gordon Jackson: Sgt. McKenzie

David Oxley: Doctor

Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατά τη διάρκεια της Ιαπωνικής εισβολής στη Βιρμανία, το χαμένο κατάλοιπο του Βρετανικού Στρατιωτικού Στρατοδικείου, με επικεφαλής τον άσπλαχνο καπετάν Αλάν Λάνγκφορντ, δραπετεύει από τη ζούγκλα προς τις βρετανικές γραμμές.

 

Operation Petticoat 1959

 

Operation Petticoat 1959

Επιχείρηση Κομπινεζόν

Σκηνοθεσία: Blake Edwards

Σενάριο: Stanley Shapiro, Maurice Richlin,

Paul King, Joseph Stone

Είδος: Comedy, War

Διάρκεια: 02:04

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Cary Grant: Lt. Cmdr. Matt T. Sherman

Tony Curtis: Lt. JG Nicholas Holden

Joan O'Brien           : Lt. Dolores Crandall RN

Dina Merrill: Lt. Barbara Duran RN

Gene Evans: Chief Molumphry

 

Η κωμωδία "Operation Petticoat" ( ελληνικός τίτλος: Επιχείρηση Κομπινεζόν ), γυρίστηκε το 1959 σε σκηνοθεσία του μαιτρ της κωμωδίας Blake Edwards. Το σενάριο είναι των Stanley J. Shapiro και Maurice Richlin. Πρωταγωνιστούν οι: Cary Grant, Tony Curtis, και Dina Merrill.

Tο φιλμ μας παρουσιάζει σε φόρμα φλας-μπακ την ιστορία ενός φανταστικού Αμερικάνικου υποβρύχιου, του USS Sea Tiger, που βυθίστηκε στις Φιλιππίνες τις πρώτες μέρες του Β Παγκόσμιου Πόλεμου. Η ταινία παρακολουθεί τις περιπέτειες του πλοίαρχου του υποβρύχιου (Grant), και του πληρώματός του (συμπεριλαμβανομένου του Curtis, στο ρόλο ενός φιλοχρήματου αξιωματικού), στην προσπάθειά τους να επισκευάσουν το υποβρύχιο και να φτάσουν στην Αυστραλία, για τις ανάγκες της επισκευής. Στο ταξίδι συμβαίνουν διάφορα απρόοπτα, όπως η συνάντηση με μια αποκομμένη ομάδα από νοσοκόμες του στρατού, που υποχρεώνονται να πάρουν μαζί τους, μια απόπειρα να βυθίσουν ένα Γιαπωνέζικο πλοίο και μια βιαστική στάση για να επιδιορθώσουν και να βάψουν το υποβρύχιο. Κατά το βάψιμο λόγω έλλειψης μπογιάς, αναμιγνύουν κόκκινο και άσπρο χρώμα για το πρώτο χέρι.

Όμως μια αεροπορική επιδρομή τους αναγκάζει να εγκαταλείψουν την αποβάθρα άρον άρον. Έτσι το πλήρωμα βρίσκεται με πέντε γυναίκες ανάμεσά τους, στον περιορισμένο χώρο του μοναδικού ροζ υποβρυχίου στον κόσμο.

 

On The Beach 1959

On The Beach 1959

Όσο θα Υπάρχει ο Κόσμος

Σκηνοθεσία: Stanley Kramer

Σενάριο: John Paxton, Nevil Shute

Είδος: Action, Drama, Sci-Fi, War

Διάρκεια: 02:14

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gregory Peck: Cmdr. Dwight Lionel Towers

Ava Gardner: Moira Davidson

Fred Astaire: Julian Osborn

Anthony Perkins: Lt. Peter Holmes

Donna Anderson: Mary Holmes 

Τα       ο 1964, η πυρηνική λαίλαπα αφανίζει την ανθρωπότητα σε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο. Ένα αμερικανικό υποβρύχιο βρίσκει εφήμερο καταφύγιο στην Αυστραλία, όπου η ζωή ακολουθεί τους καθημερινούς ήσυχους ρυθμούς της και καλύπτει τους όλο και αυξανόμενους θρήνους. Αρνούμενος να αποδεχτεί τον χαμό της γυναίκας του και των παιδιών του στο ολοκαύτωμα, ο Αμερικανός πλοίαρχος Λάιονελ Τάουερς γνωρίζεται με την ταλαιπωρημένη αλλά υπέροχη Μόιρα Ντέιβιντσον, η οποία αρχίζει να τον ερωτεύεται. Το υποβρύχιο επιστρέφει ένα μήνα μετά από μια αναγνωριστική περίπολο πριν από το τέλος. Ο Λάιονελ και η Μόιρα θα βρουν την γαλήνη, ο ένας στην αγκαλιά του άλλου;

Καταμεσής του Ψυχρού Πολέμου, ο σκηνοθέτης Stanley Kramer επέλεξε ένα δύσκολο θέμα να κινηματογραφήσει. Η ταινία On the Beach (Όσο θα υπάρχουν άνθρωποι) του 1959 ήταν βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Nevil Shute. Μόλις 2 χρόνια πριν την κρίση στον Κόλπο των Χοίρων, μας παρουσιάζει τα τραγικά επακόλουθα ενός πυρηνικού ολέθρου. Ο κόσμος όπως τον ξέρουμε έχει καταστραφεί και μόνο η Αυστραλία έχει μείνει προς στιγμήν ανέπαφη. Σε λίγους μήνες η ραδιενέργεια θα φτάσει και στην απομακρυσμένη ήπειρο, μολύνοντας έτσι κάθε τετραγωνικό χιλιοστό του πλανήτη μας. Η ταινία, παρά τη φωτεινή φωτογράφησή της, είναι απαισιόδοξη και σε σημεία τρομακτική. Ειδικά οι σκηνές των αυτοκτονιών προς το τέλος βάζουν το τελευταίο καρφί στην κάσα της όποιας ελπίδας και αισιοδοξίας μπορεί να είχε ο θεατής. Ένα πολύ δύσκολο θέμα ιδωμένο από την πλευρά των ανθρώπων και των απλών πολιτών. Μια δύσκολη ταινία που ήθελε να κρούσει νωρίς τον κώδωνα του πυρηνικού κινδύνου.

 

  

Mouse That Roared 1959

Mouse That Roared 1959

Το Ποντίκι που Βρυχάται

Σκηνοθεσία: Jack Arnold

Σενάριο: Roger MacDougall, Stanley Mann, Leonard Wibberley

Είδος: Comedy, Peter Sellers, War

Διάρκεια: 01:23

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Sellers: Μεγάλη ΔούκισσαXII / Πρωθυπουργός Count Rupert of Mountjoy, Στρατιωτικός Tully Bascombe

Jean Seberg: Helen Kokintz

William Hartnel: Will Buckley

David Kossoff: Doctor Alfred Kokintz

Leo McKern: Benter 

Άργησε, αλλά το έκανε. Όχι που θα του ξέφευγε του Peter Sellers να σατιρίσει τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Αμερική. Με σαφή και αιχμηρά σχόλια κατά της αμερικανικής διπλωματίας ο θρυλικός βρετανός κωμικός ηθοποιός πρωταγωνιστεί (με όλη τη σημασία της λέξης, αφού παίζει τρεις ρόλους) σε μια εξαιρετική κωμωδία με την ευχάριστη ιδιαιτερότητα να συνδυάζει σε σωστές αναλογίες τόσο ανόητο gag-style χιούμορ, όσο και εγκεφαλικό. Η ταινία γυρισμένη το 1959 του χάρισε για πρώτη φορά καθολική αναγνώριση και στάθηκε η πρώτη μεγάλη επιτυχία του.

Το δουκάτο του Φενούκιου στην Νότια Γαλλία είναι γνωστό για το εξαιρετικό του κρασί, το οποίο εξάγει στην Αμερική και ζει από τα έσοδα. Όταν η συνταγή του κρασιού αντιγράφεται στην Αμερική, οι εξαγωγές του δουκάτου πέφτουν κατακόρυφα και κηρύσσει πτώχευση. Μετά από συνεδριάσεις καταλήγουν στην καλύτερη λύση: θα κηρύξουν πόλεμο στην Αμερική, θα χάσουν και θα επωφεληθούν από την οικονομική βοήθεια που η Αμερική πάντα προσφέρει στις ηττημένες από αυτή χώρες. Το στράτευμα των 15 ατόμων ξεκινά να ηττηθεί, αλλά τελικά όχι μόνο νικούν τις Η.Π.Α., αλλά κλέβουν και το υπερόπλο "Q-Bomb".

Το θεότρελο σενάριο (παρωδία της όλης ιστορίας με το σχέδιο Marshall) συμπληρώνεται από την αιθέρια Jean Seberg, με την οποία προστίθεται το απαραίτητο ρομάντζο, που ολοκληρώνει την επιτυχία. Πάντως άξιος να παίξει τον ρόλο ο Sellers, καθώς όχι μόνο υπηρέτησε με την RAF, αλλά και το 1966 του απονεμήθηκε ο τίτλος Commander of the British Empire.

Oh Yeah! : Η ταινία ως σύλληψη και η υλοποίησή της. Και μάλιστα από έναν άνθρωπο που είχε πει για τον εαυτό του “I have no personality of my own whatsoever. I have nothing to project”. Ίσως γι αυτό να ήταν τόσο καλός στο να υποδύεται άλλους. Και φυσικά δεν θα μπορούσα να παραλείψω τον τίτλο, που συνοψίζει τέλεια την ταινία.

Oh No! : Τα σχόλια που βρήκα στο internet για την ταινία και ειδικά από ένα ενοχλημένο αμερικανάκι «for in order to make fun of the United States` good-winner policy, one must understand that the policy was born out of years of bloodshed, and it`s very difficult to make fun of the exercise of organized mass-slaughter, even if the focus is on the aftermath of the conflict. The other aspect of why it`s difficult to make the premise work is because it just isn`t all that true that the United States (my country, by the way) has helped every defeated nation get back on its feet with an onslaught of goodwill. History shows that all too well.» Σοβαρά ε; Για το πρώτο μέρος του σχόλιου να υπενθυμίσω μόνο την ταινία «Ο μεγάλος δικτάτορας» του Chaplin και να πω ότι αυτό που έκανε ο Sellers είναι ακριβώς το νόημα της παρωδίας και της διακωμώδησης. Αφήστε που το έκανε 15 χρόνια μετά τον πόλεμο, όταν τα πάθη είχαν σιγάσει. Για το δεύτερο μέρος χρειάζεται πραγματικά να σχολιάσω; η επικαιρότητα τα λέει όλα.

 

  

Time To Love And A Time To Die 1958

 

A Time To Love And A Time To Die 1958

Το τελευταίο αίμα του πολέμου

 

Σκηνοθεσία: Douglas Sirk

Σενάριο: Orin Jannings, Erich Maria Remarque

Είδος: Drama, Romance, Wa

Διάρκεια: 02:12

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Gavin: Ernst Graeber

Liselotte Pulver: Elizabeth Kruse Graeber

Jock Mahoney: Immerman

Don DeFore: Hermann Boettcher

Keenan Wynn: Reuter 

1944. Μια ομάδα Γερμανών στρατιωτών αναμετρούνται με την φρίκη του πολέμου στο ρωσικό μέτωπο, όταν η πολυπόθητη άδεια που περίμενε ο στρατιώτης Ερνστ Γκράμπερ έρχεται. Γυρίζει στο σπίτι του και το βρίσκει βομβαρδισμένο. Αναζητώντας απεγνωσμένα τους γονείς του, γνωρίζει την Ελίζαμπεθ Κρουζ, κόρη πολιτικού κρατούμενου, και μαζί προσπαθούν να ζήσουν στιγμές ανθρωπιάς κι ευτυχίας μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο μίσος.