The Strange Vice of Mrs. Wardh 1971

 

The Strange Vice of Mrs. Wardh 1971

Lo strano vizio della Signora

Ο Αμαρτωλός Κύκλος των Εκβιαστών

Σκηνοθεσία: Sergio Martino

Σενάριο: Eduardo Manzanos, Ernesto Gastaldi, Vittorio Caronia

Είδος: Horror ΔΕ 70, Crime, Thriller, Mystery

Διάρκεια: 1h 21m

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

George Hilton: George Corro

Edwige Fenech: Julie Wardh

Conchita Airoldi: Carol Brandt (as Cristina Airoldi)

Manuel Gil: Dr. Arbe (as Manuel Gill)

Carlo Alighiero: Commissioner

Ivan Rassimov: Jean

Alberto de Mendoza: Neil Wardh 

Η κυρία Julie Wardh επιστρέφει στη Βιέννη με τον σύζυγό της Neil Wardh, ο οποίος είναι επενδυτής στη Wall Street. Η Τζούλι και ο Νιλ είναι παντρεμένοι εδώ και ένα χρόνο αλλά δεν αγαπιούνται. Η Julie έχει ένα τραύμα από τον πρώην φίλο της Jean, ο οποίος ήταν σαδιστής. Ενώ ο Neil έχει συναντήσεις στην Αυστρία, η Julie περνά τις διακοπές με τη φίλη της Carol Brandt. Πηγαίνουν σε ένα πάρτι όπου η Κάρολ της συστήνει τον όμορφο ξάδερφό της Τζορτζ Κορό, ο οποίος μόλις κληρονόμησε μαζί της μια περιουσία. Όταν η Τζούλι βλέπει τον Ζαν στο πάρτι, αποφασίζει να φύγει από το μέρος. Σύντομα η Τζούλι, την οποία παραμελεί ο Νιλ, έχει μια ερωτική σχέση με τον Τζορτζ. Εν τω μεταξύ, ένας κατά συρροή δολοφόνος που σκοτώνει γυναίκες με μια λεπίδα ξυραφιού τρομάζει τη Βιέννη και ο επιθεωρητής δεν έχει κανένα οδηγό να ακολουθήσει. Όταν η Τζούλι εκβιάζεται λόγω του έρωτά της με τον Τζορτζ, υποπτεύεται ότι ο Ζαν είναι ο εκβιαστής. Η Κάρολ αποφασίζει να πάει στη συνάντηση με τον εκβιαστή και σκοτώνεται. Η Τζούλι πιστεύει ότι ο Ζαν μπορεί να είναι ο καταζητούμενος δολοφόνος και αποφασίζει να αφήσει τη Βιέννη και ο Νιλ για να πάει στην Ισπανία. Θα είναι ασφαλής και αγαπημένη;

Danger: Diabolik 1968

Danger: Diabolik 1968

Diabolik 

 Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Angela Giussani, Luciana Giussani, Dino Maiuri

Είδος: Action, Comedy, Crime, Mario Bava

Διάρκεια: 1h 45m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

John Phillip Law: Diabolik

Terry-Thomas: Minister of the Interior

Marisa Mell: Eva Kant

Michel Piccoli : Inspector Ginko

Adolfo Celi: Ralph Valmont

Claudio Gora: Police Chief

Mario Donen: Sergeant Danek

Eπιστροφή σε κλασικές αξίες με την απίθανη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του ομώνυμου ιταλικού κόμικ από τον μαιτρ Mario Bava. Στο απόγειο των swingning 60s ο John Phillip Law ενσαρκώνει τον Diabolik, έναν πολύ large χαρακτήρα, που κινείται ανάμεσα σε Bond και Batman του Adam West. Ζει καταληστεύοντας τους πλούσιους στα χρήματα των οποίων κυριολεκτικά κυλιέται μαζί με τη συνεργό του Eva Kant (στο ρόλο η breathtaking αυστριακή ηθοποιός Merisa Mell).

Ήταν η μεγαλύτερη παραγωγή που σκηνοθέτησε ο Bava και της έδωσε να καταλάβει. Trademark στυλιζαρισμένη φωτογραφία, φουτουριστικά sets και ματ backgrounds κι ένα από τα καλύτερα soundtracks του Ennio Morricone αναπαράγουν πιστά την περιπετειώδη ζωή του χάρτινου ήρωα (by the way ο Diabolik θεωρείται η πρώτη μεταφορά κόμικ στον κινηματογράφο) και παράλληλα εισάγουν το θεατή σε μια φαντασμαγορική ψυχεδέλεια αντικατοπτρίζοντας το trend της εποχής.

Ο Law ήταν στα πάνω του εκείνη την περίοδο κι ο επόμενός του ρόλος ήταν πλάι στην Jane Fonda, στο Barbarella επίσης παραγωγή του De Laurentiis. Το σενάριο, βέβαια, εξυπηρετεί την δράση, αλλά αφήνει χώρο για κωμικές στιγμές που ταιριάζουν με το ολικό concept. Ηδονικό και χάρμα κινηματογραφικών οφθαλμών το Diabolik έχει μια διαχρονική επιρροή στην pop κουλτούρα. Ήταν η τελευταία ταινία του MST3K, την παρώδησαν οι Beastie Boys στο video του “Body Movin’” και το metal supergroup Fantomas την έκανε καριέρα. 

Hush...Hush, Sweet Charlotte 1964

Hush...Hush, Sweet Charlotte 1964

Το μυστικό της Σαρλότ

Σκηνοθεσία: Robert Aldrich

Σενάριο: Henry Farrell, Lukas Heller

Είδος: Crime, Drama, Mystery, Thriller, Horror ΔΕ 60

Διάρκεια: 2h 13m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Bette Davis: Charlotte

Olivia de Havilland: Miriam

Joseph Cotton: Drew

Agnes Moorehead : Velma

Cecil Kellaway: Harry

Victor Buono: Big Sam

Mary Astor: Jewel

Wesley Addy: Sheriff

 

Η ταινία Το μυστικό της Σάρλοτ (Πρωτότυπος Τίτλος Hush... Hush, Sweet Charlotte) είναι θρίλερ παραγωγής 1964 σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Όλντριτς και με πρωταγωνιστές τους Μπέτι Ντέιβις, Ολίβια Ντε Χάβιλαντ, Τζόζεφ Κότεν, Άγκνες Μούρχεντ και Μαίρη Άστορ[1].

Η ταινία που μεταφέρθηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Λούκας Χάλερ και Χένρι Φάρελ, είναι βασισμένη σε διήγημα του ιδίου του Φάρελ με τίτλο What Ever Happened To Cousin Charlotte. Η ταινία έλαβε 7 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ.

Υπόθεση

Το 1927, η νεαρή καλλονή Σάρλοτ Χόλλις (Μπέτι Ντέιβις) και ο παντρεμένος εραστής της, Τζον Μέιχιου (Μπρους Ντερν), σχεδιάζουν να δραπετεύσουν κατά την διάρκεια μιας γιορτής στην οικογενειακή κατοικία των Χόλλις στην Ενορία Ασένσιον, Λουιζιάνα. Όμως αφότου ο πατέρας την Σάρλοτ τον εκφοβίζει, λέγοντάς του ότι η σύζυγος του τον είχε επισκεφθεί την προηγούμενη ημέρα και του είχε αποκαλύψει τον δεσμό, ο Τζον υποκρίνεται ότι δεν αγαπά πλέον τη Σάρλοτ και της λέει ότι πρέπει να χωρίσουν.

Ο Τζον τότε δολοφονείται άγρια και αποκεφαλίζεται μέσα στο σπίτι με έναν μπαλτά, ενώ ακρωτηριάζεται και το χέρι του. Η Σάρλοτ ανακαλύπτει το πτώμα και επιστρέφει στη γιορτή αποσβολωμένη, τραυματισμένη, με ματωμένο το φόρεμά της, οδηγώντας τους περισσότερους στο να πιστέψουν ότι εκείνη είναι η δολοφόνος.

Η ιστορία κάνει άλμα στο 1964. Η Σάρλοτ είναι τώρα μια πλούσια γεροντοκόρη, που ζει ακόμα στην φυτεία της Ενορίας Ασένσιον η οποία ανήκει επί γενεές στην οικογένειά της. Ο πατέρας της Σάρλοτ πέθανε ένα χρόνο μετά τον φόνο του Μέιχιου, θεωρώντας την κόρη του ένοχη. Η Σάρλοτ πιστεύει όλα αυτά τα χρόνια ότι ο πατέρας της σκότωσε τον Μέιχιου, αλλά όλοι οι άλλοι θεωρούν ότι ήταν η Σάρλοτ, η μοναχική τρελή,, που αποκεφάλισε τον εραστή της.

Η ιστορία συνεχίζει καθώς η Επιτροπή Αυτοκινητοδρόμων της Λουιζιάνα προετοιμάζεται να κατεδαφίσει το σπίτι και να χτίσει έναν νέο αυτοκινητόδρομο μέσα από το κτήμα. Η Σάρλοτ είναι σφόδρα εναντίον αυτής της προοπτικής και αγνοεί την εντολή έξωσης, αρνούμενη να φύγει. Κρατά μακριά τον επιστάτη (Τζορτζ Κένεντι), το συνεργείο κατεδάφισης, και την μπουλντόζα πυροβολώντας προς το μέρος τους με ένα τουφέκι. Προσωρινά εγκαταλείπουν και φεύγουν.

Η Σάρλοτ μένει με την οικονόμο της, Βέλμα (Άγκνες Μούρχεντ), στην κατοικία των Χόλλις. Αναζητώντας βοήθεια εναντίον της Επιτροπής Αυτοκινητοδρόμων, καλεί την Μίριαμ (Ολίβια ντε Χάβιλαντ), μια φτωχή εξαδέλφη που ζούσε με την οικογένεια όταν ήταν κορίτσι. Η Μίριαμ ανανεώνει την σχέση της με τον Ντρου Μπέιλις (Τζόζεφ Κόττεν), έναν τοπικό γιατρό ο οποίος την άφησε μετά τον φόνο.

Η ψυχική υγεία της Σάρλοτ βαίνει προς το χείρον από την στιγμή που φθάνει η Μίριαμ. Οι νύχτες της στοιχειώνονται από ένα μυστηριώδες τσέμπαλο που παίζει το τραγούδι που ο Μέιχιου έγραψε για εκείνη και από το ακρωτηριασμένο χέρι του και το κεφάλι του. Η Βέλμα, υποπτευόμενη ότι η Μίριαμ και ο Ντρου εποφθαλμιούν τα χρήματα της Σάρλοτ, αναζητά βοήθεια από τον κύριο Ουίλλις (Σέσιλ Κάλλαγουεϊ), έναν ασφαλιστικό ερευνητή που ενδιαφέρεται ακόμα για την υπόθεση Μέιχιου και ο οποίος έχει επισκεφθεί την καταπονημένη χήρα του Μέιχιου, Τζούελ (Μέρι Άστορ).

Η Μίριαμ απολύει την Βέλμα, η οποία αργότερα επιστρέφει και ανακαλύπτει ότι στην Σάρλοτ χορηγούνται ψυχοτρόπες ουσίες. Η Μίριαμ βλέπει την οικονόμο να προσπαθεί να βγάλει την Σάρλοτ από το σπίτι. Οι δύο τους φιλονικούν στην κορυφή της σκάλας. Η Βέλμα προσπαθεί να δραπετεύσει αλλά η Μίριαμ γνωρίζοντας ότι η Βέλμα έχει ανακαλύψει τα φάρμακα, την χτυπά με μια καρέκλα στο κεφάλι. Η Βέλμα κατρακυλά στη σκάλα βρίσκοντας τον θάνατο.

Μία νύχτα, η Σάρλοτ υπό την επήρεια των φαρμάκων κατεβαίνει την σκάλα εν μέσω μιας παραίσθησης, πιστεύοντας ότι ο Τζον έχει επιστρέψει κοντά της. Η Μίριαμ και ο Ντρου αποφασίζουν να κάνουν την Σάρλοτ να πιστέψει ότι πυροβόλησε τον Ντρου με ένα όπλο, το οποίο στην πραγματικότητα ρίχνει άσφαιρα. Μετά η Μίριαμ βοηθά στο να εγκαταλείψουν το "πτώμα" σε ένα βάλτο. Η Σάρλοτ επιστρέφει στο σπίτι και βλέπει τον υποτιθέμενα νεκρό Ντρου στην κορυφή της σκάλας, πέφτοντας σε παράνοια.

Τώρα νομίζοντας την Σάρλοτ εντελώς τρελή και ασφαλή στο δωμάτιό της, η Μίριαμ και ο Ντρου πηγαίνουν στον κήπο και συζητούν το σχέδιό τους να οδηγήσουν την Σάρλοτ στην τρέλα για να πάρουν τα χρήματά της. Η Μίριαμ επίσης λέει στον Ντρου ότι το 1927 είδε την Τζούελ Μέιχιου να δολοφονεί τον σύζυγό της. Παραδέχεται ότι χρησιμοποιεί αυτή της την γνώση για να εκβιάζει την Τζούελ όλα αυτά τα χρόνια, ενώ σχεδιάζει να πάρει τα πλούτη της Σάρλοτ.

Η Σάρλοτ κρυφακούει τα πάντα. Κινείται προς μια τεράστια πέτρινη γλάστρα στο περβάζι του μπαλκονιού, σχεδόν κατακόρυφα πάνω από τα κεφάλια των εραστών. Η Μίριαμ αγκαλιάζει τον Ντρου, μετά οι δύο τους κοιτούν πάνω προς τα μάτια της Σάρλοτ, η οποία πλέον τα έχει καταλάβει όλα. Παραλύουν στη θέα της Σάρλοτ να σπρώχνει την γλάστρα από το περβάζι, η πτώση της οποίας τους σκοτώνει αμφότερους.

       Το επόμενο πρωί, οι αρχές παίρνουν την Σάρλοτ, πιθανόν σε άσυλο ψυχικά ασθενών. Πολλοί γείτονες και ντόπιοι συγκεντρώνονται στην οικία Χόλλις για να παρακολουθήσουν την διαδικασία, πιστεύοντας ότι η τρελή Σάρλοτ ξαναδιέπραξε φόνο. Ο Ουίλλις της δίνει ένα φάκελο από την νεκρή πια Τζούελ Μέιχιου, η οποία έπαθε καρδιακή προσβολή αφότου έμαθε τα περιστατικά της προηγούμενης νύχτας. Το σημείωμα περιέχει την ομολογία της Τζούελ για την δολοφονία του συζύγου της. Καθώς οι αρχές οδηγούν την Σάρλοτ έξω από τον περίβολο του σπιτιού, εκείνη κοιτάζει πίσω την αγαπημένη της φυτεία, μάλλον για τελευταία φορά. 

She-Wolf of London 1946

She-Wolf of London 1946

Η Λυκάνθρωπος του Λονδίνου

Σκηνοθεσία: Jean Yarbrough

Σενάριο: George Bricker, Dwight V. Babcock

Είδος: Crime, Horror ΔΕ 40, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 1h 1m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Don Porter: Barry Lanfield

June Lockhart: Phyllis Allenby

Sara Haden: Martha Winthrop

Jan Wiley: Carol Winthrop

Lloyd Corrigan: Detective Latham

Dennis Hoey: Inspector Pierce

Martin Kosleck: Dwight Severn

 

Το She-Wolf of London είναι μια αμερικανική ταινία μυστηρίου και τρόμου του 1946 σε σκηνοθεσία Jean Yarbrough. Πρωταγωνιστούν οι Τζουν Λόκχαρτ και Ντον Πόρτερ. Η ταινία διαδραματίζεται στο Λονδίνο στις αρχές του 20ου αιώνα, όπου πρόσφατα σημειώθηκαν μια σειρά από φόνους. Τότε μια θεία λέει σε μια αθώα νεαρή κοπέλα ότι το αίμα ενός λυκάνθρωπου τρέχει στην οικογένειά της και ότι είναι υπεύθυνη για τους θανάτους. Στη συνέχεια, η κοπέλα τερματίζει αμέσως τον αρραβώνα της, με αποτέλεσμα ο σύντροφός της να αρχίσει μόνος του να ερευνά την περίεργη υπόθεση.

Στο Λονδίνο στις αρχές του εικοστού αιώνα, η Phyllis Allenby είναι μια νεαρή και όμορφη γυναίκα που σύντομα πρόκειται να παντρευτεί τον δικηγόρο και φίλο της Barry Lanfield. Η Phyllis ζει στο Allenby Mansion χωρίς την προστασία ενός αρσενικού, μαζί με τη θεία της Martha και την ξαδέρφη της Carol και την υπηρέτρια Hannah. Καθώς πλησιάζει η ημερομηνία του γάμου, το Λονδίνο σοκάρεται από μια σειρά δολοφονιών στο τοπικό πάρκο, όπου τα θύματα ανακαλύπτονται με κομμένους λαιμούς. Πολλοί από τους ντετέκτιβ στην Scotland Yard αρχίζουν να μουρμουρίζουν για τους λυκάνθρωπους, ενώ ο επιθεωρητής Pierce πιστεύει το αντίθετο και υποπτεύεται περίεργη δραστηριότητα στο Allenby Mansion (που βρίσκεται κοντά στο πάρκο), όπου η "Wolf-Woman" φαίνεται να τριγυρνά τη νύχτα και να κατευθύνεται προς το πάρκο.

Η Φίλις τρομοκρατείται εξαιρετικά και αγχωμένη, αφού είναι πεπεισμένη ότι είναι η «Γυναίκα Λύκος», πιστεύοντας βαθιά στον θρύλο της λεγόμενης «Κατάρας των Άλενμπι». Η θεία Μάρθα προσπαθεί να πείσει τη Φίλις πόσο γελοίος ακούγεται ο θρύλος. Η Φίλις κάθε μέρα αρνείται να την επισκεφτεί ο Μπάρι και όταν ένας ύποψιασμένος ντετέκτιβ δολοφονείται αμέσως μετά την επίσκεψη του στην έπαυλη με τον ίδιο τρόπο που χάθηκαν τα άλλα θύματα, ο Μπάρι αρχίζει να πιστεύει ότι κάτι άλλο συμβαίνει εκτός από τις λεγόμενες «δολοφονίες λυκανθρώπων» και κάνει τις δικές του έρευνες τόσο για το πάρκο όσο και για την έπαυλη. Αποδεικνύεται ότι η θεία Μάρθα έκανε τις επιθέσεις για να πείσει τη Φίλις ότι ήταν τρελή και ανήκε σε άσυλο παρά παντρεμένη με τον Μπάρι, έτσι η Μάρθα και η κόρη της μπορούσαν να παραμείνουν στην έπαυλη. Καστόπιν επιτήθετε στον Ντουάιτ, τον φίλο της Κάρολ, ώστε να μην μπορεί να μπει εμπόδιο στην δημιουργία σχέσης της Κάρολ και του Μπάρι.

    Ωστόσο, η Χάνα η υπηρέτρια, τα ακούει όλα αυτά και η Μάρθα την κυνηγάει από τις σκάλες αλλά πέφτει. Η πόρτα του σπιτιού ανοίγει και ο Μπάρι, η Κάρολ και η αστυνομία μπαίνουν και η Χάνα τους λέει τους ότι η Μάρθα έκανε τις επιθέσεις και είναι η «λύκος. Ο Μπάρι στη συνέχεια παρηγορεί τη Φίλις και της λέει ότι η Μάρθα είναι νεκρή, με τους δύο να αγκαλιάζονται ο ένας τον άλλον πριν τελειώσει η ταινία. 

GASLIGHT 1944

GASLIGHT 1944

Εφιάλτης

Σκηνοθεσία: George Cukor

Σενάριο: John Van Druten, Walter Reisch, L. Balderston

Είδος: Crime, Drama, Mystery, Romance, Horror ΔΕ 40

Διάρκεια: 1h 54m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Charles Boyer: Gregory Anton

Ingrid Bergma: Paula Alquist

Joseph Cotten: Brian Cameron

May Whitty May Whitty: Miss Thwaite

Angela Lansbury:   Nancy

Barbara Everest: Elizabeth

Emil Rameau: Maestro Guardi

 

Η ταινία Εφιάλτης (αγγλ. Gaslight), είναι θρίλερ του 1944 του Τζορτζ Κιούκορ, με πρωταγωνιστές την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, τον Σαρλ Μπουαγιέ, τον Τζόζεφ Κότεν και την Άντζελα Λάνσμπερι στην πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση. Η ταινία αποτελεί ριμέικ της ομώνυμης αγγλικής ταινίας του 1940 και μεταφορά του θεατρικού έργου του Πάτρικ Χάμιλτον με τίτλο Angel Street]. Το φιλμ αυτό προτάθηκε για 7 βραβεία Όσκαρ κι απέσπασε δύο, μεταξύ των οποίων κι εκείνου του Α' γυναικείου ρόλου για την Ίνγκριντ Μπέργκμαν.

Αγγλία, βικτωριανή εποχή. Μετά τη δολοφονία της θείας της η Πόλα Άλκουιστ (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) στέλνεται στην Ιταλία προκειμένου να ξεχάσει το τραγικό συμβάν (το οποίο μένει ανεξιχνίαστο) και να σπουδάσει μουσική. Τα χρόνια περνούν κι η Πόλα έχει ακολουθήσει τα χνάρια της θείας της κάνοντας επιτυχία στον κόσμο της όπερας. Κάποια στιγμή γνωρίζεται με έναν μουσικό, μεγαλύτερο απ' αυτήν, τον Γκρέγκορι Αντόν (Σαρλ Μπουαγιέ) τον οποίο ερωτεύεται κι έπειτα παντρεύεται. Η ευτυχία όμως είναι σύντομη για την Πόλα, καθώς ο σύζυγός της την πείθει να επιστρέψουν στο Λονδίνο και να ζήσουν στο σπίτι της θείας της. Η επιστροφή στο σπίτι σηματοδοτεί και την αλλαγή στη συμπεριφορά του Γκρέγκορι, ο οποίος προφασίζεται λόγους για να την κάνει να φανεί τρελή και της απαγορεύει συναναστροφές με τον έξω κόσμο. Η Πόλα παραμένει έγκλειστη και μόνη στο τεράστιο αυτό σπίτι με παρέα μια καιροσκόπο υπηρέτρια (Άντζελα Λάνσμπερι), όταν ο Γκρέγκορι φεύγει και την αφήνει μόνη τα βράδια χωρίς να της εξηγήσει το λόγο. Η νεαρή κοπέλα βουτηγμένη στην απόγνωση αγγίζει τα όρια της τρέλας, καθώς η άφιξή της στο Λονδίνο συνοδεύεται από παράξενα γεγονότα, για τα οποία δεν μπορεί να βρει εξηγήσεις (τα φώτα του γκαζιού που χαμηλώνουν μόνα τους, ήχοι που προέρχονται από τη σοφίτα, που υποτίθεται ότι είναι κλειστή κι αντικείμενα που χάνονται διά μαγείας). Είναι τρελή ή μήπως κάποιος άλλος προσπαθεί, θέλει να τη βγάλει τρελή για προσωπικούς λόγους; Έχοντας πλέον αποξενωθεί με το σύζυγό της, η μόνη της ελπίδα φαίνεται να είναι ένας νεαρός αστυνομικός Μπράιαν Κάμερον (Τζόζεφ Κότεν), οποίος δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για την εξιχνίαση του εγκλήματος της θείας της. 

The Black Cat 1941

The Black Cat 1941

Η Μαύρη Γάτα

Σκηνοθεσία: Albert S. Rogell

Σενάριο: Robert Lees, Frederic I. Rinaldo, Eric Taylor

Είδος: Boris Karlof - Bela Lougosi, Adventure, Comedy, Crime

Διάρκεια: 1h 10m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Basil Rathbone: Montague Hartley

Hugh Herbert: Mr. Penny

Broderick Crawford: A. Gilmore Smith

Bela Lugosi: Eduardo Vidos

Anne Gwynne: Elaine Winslow

Gladys Cooper: Myrna Hartley

Gale Sondergaard: Abigail Doone

 

    Πρόκειται για έναν ακόμη ενός από τους πιο κακοποιημένους τίτλους στην ιστορία του κινηματογράφου (αναρίθμητες ταινίες υποτίθεται ότι ήταν εμπνευσμένες από το διήγημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε, αλλά λίγες, αν όχι καθόλου, μπήκαν στον κόπο να είναι πιστοί σε αυτό), η πλοκή αυτής της ταινίας θα μπορούσε να πάει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Η Universal είχε ήδη χρησιμοποιήσει τον τίτλο για μια από τις πιο κομψές (και δυνατές) προσφορές τρόμου της το 1934, έτσι το «ριμέικ» δοκίμασε κάτι εντελώς διαφορετικό: μια παλιά σκοτεινή κωμωδία-τσίλερ στο The CAT AND THE CANARY (η ίδια έφερε στην οθόνη αρκετές φορές, η πιο πρόσφατη μέχρι εκείνη την εποχή που προερχόταν από το 1939). Όπως πάντα με αυτό το είδος ταινίας, έχουμε μια πληθώρα χαρακτήρων που συγκεντρώνονται για να ακούσουν μια διαθήκη και μετά αρχίζουν να πεθαίνουν βίαια ένας από τον άλλο. Το καστ είναι αξιοσημείωτο και εκλεκτικό – συμπεριλαμβανομένων δύο σταρ τρόμου (Basil Rathbone και Bela Lugosi).

    O δεύτερος ήταν επίσης στην προηγούμενη έκδοση, όπου ο ρόλος του ήταν πολύ πιο ουσιαστικός), ενώ η κωμωδία παρέχεται από τον Broderick Crawford (που αποδεικνύεται εκπληκτικά ικανός και αρεστός επιρρεπής σε ατυχήματα! και ο ανυπόφορος Χιου Χέρμπερτ. Φυσικά, υπάρχει μια κοπέλα σε στενοχώρια, η όμορφη Anne Gwynne, που λειτουργεί επίσης ως ερωτικό ενδιαφέρον του Crawford που θα λάβει πάντα τη μερίδα του λέοντος από την περιουσία που κατέχει ο διάσημος (και φιλόγατος) ιδιοκτήτης του κτήματος. Μαζί είναι επίσης η Γκέιλ Σόντεργκαρντ (ως απαίσια οικονόμος, εικονική επανάληψη του ρόλου της στην προαναφερθείσα εκδοχή του THE CAT AND THE CANARY) και η Gladys Cooper και ο Alan Ladd(!) ως μητέρα και γιος (ο πρώτος είναι παντρεμένος με την Rathbone, αλλά συνεχίζει σχέση με άλλο συγγενή που είναι παρόν). Όντας σίγουρα B-movie, η ταινία συγκρίνεται καλύτερα με παρόμοια μέτρια εγχειρήματα σε αυτό το πνεύμα: ακόμα κι έτσι, δεν περιλαμβάνει αναγνωρίσιμα κόμικ (όπως ο GORILLA [1939] με τους The Ritz Brothers) ή μια φρικτή φιγούρα (la NIGHT MONSTER [1942]) – και στις δύο ταινίες, παρεμπιπτόντως, παρουσιάζει ο Bela Lugosi ένα σχεδόν πανομοιότυπο (και εξίσου άχαρο) μέρος – η ταινία καταλήγει να μην ικανοποιεί κανένανμ ακόμα και αν είναι αρκετά ακίνδυνη ως ψυχαγωγία, η απόκοσμη ατμόσφαιρα είναι στο ίδιο επίπεδο και ταυτότητα του κακού (που χάνεται επιδεικτικά σε μια φλόγα) μια πραγματική έκπληξη. 

Before I Hang 1940

Before I Hang 1940

Προτού κρεμαστώ

Σκηνοθεσία: Nick Grinde

Σενάριο: Robert Hardy Andrews, Karl Brown

Είδος: Boris Karlof - Bela Lougosi, crime, Horror

Διάρκεια: 1h 2m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Boris Karloff: Dr. John Garth

Evelyn Keyes: Martha Garth

Bruce Bennett: Dr. Paul Ames

Edward Van Sloan: Dr. Ralph Howard

Ben Taggart: Warden Thompson

Pedro de Cordoba: Victor Sondini 

Ο Δρ Τζον Γκαρθ (Μπόρις Κάρλοφ) δικάζεται για φόνο, αφού δολοφόνησε έναν ηλικιωμένο φίλο του. Στη δίκη, αποκαλύπτει ότι ερεύνησε μια θεραπεία για τη γήρανση, αλλά δεν είχε προλάβει να την τελειοποιήσει πριν ο πόνος του φίλου του γίνει αφόρητος. Παρά τις εκκλήσεις του για έλεος, ο δικαστής τον καταδικάζει σε απαγχονισμό σε τρεις εβδομάδες.

Καθώς περιμένει την εκτέλεσή του, ο Δρ Γκαρθ επιτρέπεται να συνεχίσει τα πειράματά του, χάρη στην υποστήριξη του διευθυντή της φυλακής (Μπεν Τάγκαρτ) και ενός άλλου επιστήμονα που ενδιαφέρεται για την έρευνά του, του Δρ. Ραλφ Χάουαρντ (Έντουαρντ Βαν Σλόαν). Χρησιμοποιώντας το αίμα ενός πρόσφατα εκ τελεσθέντος κρατουμένου, καταφέρνουν να αναπτύξουν έναν ορό που θα αντιστρέψει τα αποτελέσματα της γήρανσης και αποφασίζουν να τον δοκιμάσουν στον Δρ Γκαρθ αμέσως πριν την εκτέλεσή του. Καθώς τον μεταφέρουν στην αγχόνη, ωστόσο, η φυλακή λαμβάνει μια κλήση που τους ενημερώνει ότι η ποινή του γιατρού Γκαρθ μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Την ίδια στιγμή, η επίδραση του ορού στο σώμα του προκαλεί τον Δρ Γκαρθ να καταρρεύσει.

Όταν ο Δρ Γκαρθ ξυπνά στο ιατρικό τμήμα της φυλακής, ανακαλύπτει ότι ο ορός έχει αντιστρέψει ορισμένες από τις επιπτώσεις της γήρανσης στο σώμα του, όπως το γκριζάρισμα των μαλλιών του, την εμφάνιση του προσώπου του και τη φυσική του κατάσταση. Ενθαρρυμένος, αποφασίζει να κάνει άλλη μια δοκιμή του ορού, αυτή τη φορά στον Δρ Χάουαρντ. Καθώς όμως προετοιμάζει τον Δρ Χάουαρντ για ένεση, ο Δρ Γκαρθ κυριεύεται από μια ξαφνική παρόρμηση να σκοτώσει που προκαλείται από την παρουσία του αίματος ενός εκτελεσμένου δολοφόνου στο σύστημά του. Αφού στραγγαλίζει τον γιατρό Χάουαρντ, ένας περιπλανώμενος κρατούμενος μπαίνει στο δωμάτιο και, μετά από αγώνα, σκοτώνεται επίσης από τον γιατρό Γκαρθ.

Όταν οι αρχές της φυλακής ανακαλύπτουν τον Δρ Γκαρθ, ο οποίος δεν θυμάται ότι διέπραξε τους φόνους, και τα δύο πτώματα, πιστεύουν ότι ο περιπλανώμενος κρατούμενος σκότωσε τον Δρ Χάουαρντ και προσπάθησε να σκοτώσει τον Δρ Γκαρθ. Ως αποτέλεσμα, ο Garth χαρακτηρίζεται ως ήρωας και του χορηγείται πλήρης χάρη. Επιστρέφει στο σπίτι για να ζήσει με την κόρη του, Μάρθα (Έβελιν Κις), και συνεχίζει την έρευνά του για τον ορό κατά της γήρανσης.

Θέλοντας να το δοκιμάσει περαιτέρω, έρχεται αντιμέτωπος με τρεις ηλικιωμένους φίλους του και ζητά να γίνουν τα υποκείμενά του. Αρχικά αρνούνται, αλλά ένας από αυτούς, ο Victor Sondini (Pedro de Córdoba), αλλάζει γνώμη αργότερα αφού ο Δρ Γκαρθ τον επισκέπτεται. Την ώρα που ετοιμάζεται να χορηγήσει τον ορό, ο Γκαρθ ξανανικιέται από τις παρορμήσεις του εκ τελεσθέντος εγκληματία και στραγγαλίζει τον φίλο του. Αρχίζοντας τελικά να συνειδητοποιεί τι έκανε, ο Γκαρθ επισκέπτεται έναν από τους άλλους φίλους του, τον Τζορτζ Γουάρτον (Ράιτ Κράμερ), για να ομολογήσει τα εγκλήματά του και να ζητήσει να είναι το τελευταίο του υποκείμενο δοκιμής πριν παραδοθεί. Ο Γουάρτον προσπαθεί να καλέσει βοήθεια , αλλά ο Γκαρθ τον σκοτώνει πριν προλάβει να το κάνει.

Καθώς τα σώματα αρχίζουν να συσσωρεύονται και η συμπεριφορά του γιατρού Γκαρθ γίνεται πιο ακανόνιστη, η Μάρθα αρχίζει να υποψιάζεται ότι κάτι συμβαίνει και έρχεται αντιμέτωπη με τον πατέρα της. Ο Γκαρθ την παρακαλεί να φύγει καθώς συνεχίζει να παλεύει με τις παρορμήσεις του δολοφονικού αίματος, αλλά εκείνη αρνείται και εκείνος έρχεται εναντίον της. Λιποθυμά και ο γιατρός Γκαρθ τρέπεται σε φυγή. Στην τελευταία σκηνή, ο Δρ Γκαρθ, καταδιωκόμενος τώρα από την αστυνομία, πλησιάζει τη φυλακή όπου ήταν έγκλειστος. Ο αρχιφύλακας τον υποδέχεται, αλλά ο Γκαρθ κάνει αμέσως επιθετικές κινήσεις προς τον οπλισμένο φρουρό στην πύλη. Ο φρουρός τον πυροβολεί και καθώς πεθαίνει, ο γιατρός παραδέχεται ότι αυτοκτόνησε για να αποτρέψει τον εαυτό του από το να σκοτώσει οποιονδήποτε άλλον. 

The Walking Dead 1936

The Walking Dead 1936

Περιφερόμενος Νεκρός

Σκηνοθεσία: Michael Curtiz

Σενάριο: Ewart Adamson, Peter Milne, Robert Hardy Andrews

Είδος: Crime, Drama, Horror, Boris Karlof - Bela Lougosi

Διάρκεια: 1h 6m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Boris Karloff: John Ellman

Ricardo Cortez: Nolan

Edmund Gwenn: Dr. Evan Beaumont

Marguerite Churchill: Nancy

Warren Hull: Jimmy

Barton MacLane: Loder

Το Walking Dead είναι μια αμερικανική ταινία τρόμου του 1936 που σκηνοθέτησε ο Michael Curtiz και πρωταγωνιστεί ο Boris Karloff, ο οποίος παίζει έναν λανθασμένα εκτελεσμένο άνθρωπο που αναστηλώθηκε στη ζωή από έναν επιστήμονα. Οι πρωταγωνιστές περιλαμβάνουν τους Ricardo Cortez, Marguerite Churchill και Barton MacLane.

Ο Τζον Έλμαν (Μπόρις Κάρλοφ) έχει καταδικαστεί για φόνο από μια συμμορία εκβιαστών. Δικάζεται άδικα, και παρά το γεγονός ότι έχει αποδειχθεί η αθωότητά του, τον στέλνουν στην ηλεκτρική καρέκλα και τον εκτελούν. Ο Δρ. Evan Beaumont (Edmund Gwenn) ανασύρει το νεκρό σώμα του και το αναβιώνει ως μέρος των πειραμάτων του για να αναζωογονήσει ένα νεκρό σώμα και να ανακαλύψει τι συμβαίνει στην ψυχή μετά το θάνατο.

Η χρήση μηχανικής καρδιάς από τον Δρ Μπομόν για να αναζωογονήσει τον ασθενή προμηνύει τη μηχανική καρδιά της σύγχρονης ιατρικής για να κρατήσει τους ασθενείς ζωντανούς κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Αν και ο Τζον Έλμαν δεν έχει άμεση γνώση για κανέναν που επιθυμεί να τον κατηγορήσει για τη δολοφονία προτού εκτελεστεί, αποκτά μια έμφυτη αίσθηση ότι γνωρίζει αυτούς που είναι υπεύθυνοι αφού αναβιώσει. Ο Έλμαν δεν αναλαμβάνει άμεση δράση κατά των δημιουργών του. Ωστόσο, τους αναζητά, θέλοντας να μάθει γιατί τον σκότωσαν. Ο καθένας πεθαίνει με φρικτό θάνατο και στο τέλος είναι η δική του ενοχή που προκαλεί τον θάνατο του.

Ενώ αντιμετωπίζει τους δύο τελευταίους κακούς, ο Έλμαν πυροβολείται θανάσιμα. Ο Δρ. Μπόμοντ σπεύδει στο νεκροκρέβατό του, και παρόλο που πιέζεται να αποκαλύψει ιδέες για τον θάνατο, ο Έλμαν νουθετεί: "Αφήστε τους νεκρούς στον δημιουργό τους. Ο Κύριος ο Θεός μας είναι ένας ζηλιάρης Θεός" (από το Δευτερονόμιο 6:15). Καθώς ο Έλμαν πεθαίνει, οι δύο εναπομείναντες εκβιαστές σκοτώνονται όταν το αυτοκίνητό τους βγαίνει από το δρόμο, πέφτει σε ηλεκτρικό στύλο και εκρήγνυται. Η ταινία τελειώνει με τον Δρ Μπομοντ να επαναλαμβάνει την προειδοποίηση του Έλμαν για έναν ζηλιάρη Θεό. 

Batman: The Movie 1966

Batman: The Movie 1966

Ο Άνθρωπος Νυχτερίδα

Σκηνοθεσία: Leslie H. Martinson

Σενάριο: Lorenzo Semple Jr.

Είδος: Adventure, Comedy, Crime

Διάρκεια: 1h 45min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Adam West: Batman / Bruce Wayne

Burt Ward: Robin / Dick Grayson

Lee Meriwether: The Catwoman / Kitka

Cesar Romero: The Joker

Burgess Meredith:           The Penguin

Frank Gorshin: The Riddler

Στις 9 Ιουνίου 2017 απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών ο Άνταμ Γουέστ. Πλήρης ημερών ο Αμερικανός ηθοποιός έφυγε ήσυχα στις 9 Ιουνίου, χτυπημένος από λευχαιμία. Οι περισσότεροι θα τον θυμούνται ως τον "φωτεινό ιππότη"! Τι; Τι εννοείς ποιός είναι ο φωτεινός ιππότης; Ή πολύ πιτσιρικάς είσαι ή δεν έβλεπες τηλεόραση στο σπίτι σου, εκεί πίσω στις αρχές της ιδιωτικής τηλεόρασης. Πάμε λοιπόν σου εξηγήσω ποιος είναι ο φωτεινός ιππότης.

Το 1966 ξεκινά στην Αμερικανική τηλεόραση μια σειρά που επιθυμεί να ζωντανέψει στη μικρή οθόνη τις περιπέτειες του Μπάτμαν. Η έκπληξη είναι ότι η σειρά παρότι θα έχει στοιχεία περιπέτειας, θα είναι στην ουσία μια παρωδία όσων συμβαίνουν στα κόμικς του σκοτεινού ιππότη. Έντονα χρώματα, τρελή απεικόνιση χαρακτήρων και διάθεση για διακωμώδηση των πάντων. Όλοι οι εικονικοί χαρακτήρες παρουσιάζονται στη σειρά, από τους καλούς και τον επιθεωρητή Γκόρντον, τη Μπάρμπαρα Γκόρντον και τον Άλφρεντ, μέχρι τους δεκάδες κακούς που συναντάμε στα κόμικς του Μπάτμαν, τον Τζόκερ, τον Πιγκουίνο, την Κάτγουμαν και άλλους. Το ρόλο που αλλάζει την πορεία της καριέρας του αλλά και που σχεδόν την καταστρέφει αναλαμβάνει ο Άνταμ Γουέστ. Ο Γουέστ κατανοεί απόλυτα τι ακριβώς θέλουν να κάνουν οι δημιουργοί της σειράς και βρίσκει τον ιδανικό τρόπο να αποδώσει τον χαρακτήρα στην οθόνη. Μπορεί όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο του τηλεοπτικού Μπάτμαν να είναι σουρεαλιστικά, όμως, ο Γουέστ κρατά το χαρακτήρα έξω από αυτό, παίζοντας με ευθύ τρόπο και ρίχνοντας τις ατάκες με εμφατικό τρόπο, χρησιμοποιώντας παράλληλα το κορμί του. Δίπλα του βρίσκεται ο πρωτοεμφανιζόμενος εκείνη την εποχή, Μπερτ Γουόρντ, ως ο Ρόμπιν, το παιδί θαύμα. Η χημεία των δυο τους αρκετά καλή, έστω κι αν ακούγονταν διάφορα για τη σχέση τους και την όχι ιδιαίτερη συμπάθεια του Γουορντ για τον Γουέστ.

 

 

Η μεγάλη επιτυχία της πρώτης σεζόν της σειράς, οδηγεί το ίδιο επιτελείο στη δημιουργία μιας κινηματογραφικής ταινίας. Το καλοκαίρι λοιπόν του 1966 είναι έτοιμη η ταινία με τίτλο -τι άλλο;- Μπάτμαν. Τίποτα δεν αλλάζει εδώ παρά μόνο ο μεγαλύτερος οικονομικός προϋπολογισμός. Οι παραγωγοί συγκεντρώνουν όλο το βασικό επιτελείο ηθοποιών και τεχνικών, δίνουν τη σκηνοθεσία στον Λέσλι Χ. Μάρτινσον, σκηνοθέτη πολλών επεισοδίων της σειράς, και αναθέτουν το σενάριο σε έναν από τους δημιουργούς της σειράς, τον Λορέντζο Σεμπλ Τζ., ο οποίος είχε γράψει και μερικά επεισόδια. Το κλίμα λοιπόν της τηλεοπτικής σειράς μεταφέρεται αυτούσιο στον κινηματογράφο και το αποτέλεσμα είναι μια τρελή σουρεάλ κωμωδία, που ενώ αρχικά δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα, κυρίως γιατί οι φίλοι του Μπάτμαν επιθυμούσαν τις σκοτεινές ενσαρκώσεις του ήρωα, τα τελευταία χρόνια όμως φαίνεται το κλίμα να έχει αντιστραφεί και να μην είναι λίγοι αυτοί που εκτίμησαν τον τρόπο που τόσο η σειρά όσο και το φιλμ παρωδούσαν τον κόσμο του σκοτεινού ιππότη.

Οι σκηνές και οι ατάκες αρκετές. Κορυφαία νομίζω είναι η σκηνή που ο Μπατμαν γυρίζει ολόκληρο το λιμάνι με μια μπόμπα στα χέρια του προσπαθώντας να την ξεφορτωθεί αλλά σε κάθε γωνιά που νομίζει ότι μπορεί να την πετάξει εμφανίζεται κι ένας πολίτης, μια μαμά με ένα μωρό, δύο καλόγριες, μια τριμελής μπάντα, περιστέρια, ένα ερωτευμένο ζευγάρι, ώσπου αγανακτισμένος μας πληροφορεί ότι "μερικές μέρες, δε μπορείς απλά να ξεφορτωθείς μια βόμβα"! Σε μια άλλη σκηνή υπάρχει ένας πλαστικός καρχαρίας κρεμασμένος στο πόδι του Μπατμαν κι αυτός τον απομακρύνει χρησιμοποιώντας το σπρέι απωθητικό καρχαριών που του δίνει ο Ρόμπιν ενώ κρέμεται από το Μπατ- κόπτερο. Εννοείται ότι όλα τα σύνεργα του Μπάτμαν είναι Μπατ- πράγματα και μάλιστα χάρη στο μεγάλο προϋπολογισμό βλέπουμε αρκετά, από το κλασικό Μπατ- μομπίλ μέχρι το Μπατ- σκάφος, τη Μπατ- μηχανή αλλά και τη Μπατ-σπηλιά γεμάτη Μπατ-μηχανήματα που το καθένα φέρει ταμπελάκι με την ονομασία του. Έχουμε κοινώς τα Μπατ-πάντα σε αυτό το φιλμ.

Ο εχθρός του Μπατμαν εδώ δεν είναι ένας αλλά τέσσερις από τους διάσημους κακούς της σειράς. Ο Τζόκερ, ο Πιγκουίνος, η Κατγούμαν και ο Γρίφος ενώνουν τις δυνάμεις του και προσπαθούν να απαγάγουν εννιά μέλη του ανώτατου συνεδρίου των Ηνωμένων Εθνών με τη συσκευή αφυδάτωσης(!) που έκλεψαν. Αν αναρωτιέστε πως δουλεύει αυτή η συσκευή αφυδάτωσης, είναι πολύ απλό. Σημαδεύεις το θύμα, πατάς το κουμπάκι και αυτό μετατρέπεται σε σκόνη αφού η συσκευή τραβά όλο το υγρό από το σώμα του. Μετά επαναφέρεις το θύμα ρίχνοντας φρέσκο νεράκι στη στάχτη που αποτελούσε πριν το σώμα του. Απλό! Πιστεύω ότι σας λύθηκε κάθε απορία. Στη συνέχεια ο Μπατμαν με το Ρόμπιν πρέπει να βρουν το αρχηγείο των κακοποιών και να σταματήσουν τα σχέδιΆ τους, αφού πρώτα βάλουν με τα τσιράκια τους σε μερικές κλασικές στιγμές ξύλου που συνοδεύονται με τα γνωστά "Pow" , "Smash!" , "Thwack!!" και άλλα παρόμοια!

Το φιλμ δεν τα πήγε άσχημα στα ταμεία και μάλιστα την επόμενη χρονιά υπήρχαν σχέδια για μια ακόμα ταινία αλλά δεν έγινε ποτέ λόγω χαμηλότερου μπάτζετ. Η σειρά συνεχίστηκε για δύο ακόμα χρονιές και από εκεί και πέρα αρχίζει ένα μαρτύριο αρκετών χρόνων για τον Άνταμ Γουέστ, ο οποίος έχοντας πια συνδεθεί απόλυτα με το ρόλο του Μπάτμαν, χάνει σημαντικούς ρόλους μέσα από τα χέρια του (σημαντικότερος όλων ο ρόλος του Τζέιμς Μποντ) και κάνει εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές και μικρές ταινίες, ενώ πολλές φορές και για αρκετά χρόνια δίνει παραστάσεις σε διάφορα θεάματα ντυμένος ως Μπατμαν, για να βγάλει ικανοποιητικά χρήματα. Το 2000 έρχεται η στιγμή που ο Γουέστ επανέρχεται στα φώτα της δημοσιότητας, δανείζοντας τη φωνή του στον δήμαρχο του Κουαχόγκ, της φανταστικής πόλης που διαδραματίζεται η σειρά Family Guy, του Σεθ ΜακΦαρλέιν και η συνεργασία τους δε σταματά παρά μόνο με το θάνατο του Γουέστ.

Ας επιστρέψουμε όμως σε αυτό το παρεξηγημένο το φιλμ του 1966, για να ολοκληρώσουμε. Σήμερα μπορείς να το δεις με άλλα μάτια πια. Αφού έχουμε πήξει στις σοβαρές και σοβαροφανείς μεταφορές υπερηρώων στη μεγάλη και μικρή οθόνη, το πολύχρωμο σουρεάλ σύμπαν αυτής της ταινίας φαίνεται αρκετά φρέσκο και δροσιστικό! Ο Μπάτμαν δεν είναι θυμωμένος για τους γονείς που έχασε και δεν κρύβεται στα σκοτάδια για να τρομάξει τους κακοποιούς, ούτε μιλά σαν να έχει περάσει φαρυγγίτιδα. Το Γκόθαμ δεν είναι βουτηγμένο στην ομίχλη και το σκοτάδι αλλά είναι το πιο ηλιόλουστο μέρος του κόσμου και ο Μπάτμαν και ο Ρόμπιν δε φοβούνται να κυκλοφορήσουν έξω στον ήλιο και να μιλήσουν με τους κατοίκους της πόλης. Δεν είναι ο Μπάτμαν που γνωρίζετε και που θέλετε να βλέπετε πιο συχνά αλλά μπορείτε να του ρίξετε μια ματιά, έτσι σαν εναλλακτική, πιο "φωτεινή" προσέγγιση σε μερικούς σκοτεινούς χαρακτήρες. Δε νομίζω ότι θα απογοητευτείτε.

Από τότε, τα χρόνια πέρασαν και ο Σκοτεινός Ιππότης έγινε πιο... σκοτεινός. Το 1989, ο Batman επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη με την ομώνυμη ταινία του Tim Burton, με ένα budget περίπου 50 εκατομμυρίων δολαρίων και παραπάνω από 400 εκατομμύρια σε εισπράξεις.