The Hunchback of Notre Dame 1923

The Hunchback of Notre Dame 1923

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ

Σκηνοθεσία: Wallace Worsley

Συγγραφείς: Victor Hugo , Perley Poore Sheehan Poor Sheehan

Παίζουν: Lon Chaney, Patsy Ruth Miller, Norman Kerry, και άλλοι

Είδος: Drama, Horror, Romance

Διάρκεια: 2h 13min

Μεσότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο

Παρόλο που η ταινία είναι του 1923, δεν ήταν η πρώτη μεταφορά αυτού του έργου του Βίκτωρα Ουγκό στην οθόνη, αλλά η τέταρτη! Είναι όμως η πρώτη που γνώρισε τέτοια επιτυχία. Η ταινία έχει μεν διασωθεί αλλά όχι τελείως. Λείπουν περί τα δεκαπέντε λεπτά τα οποία θεωρούνται χαμένα. Η πλήρης αποκατάσταση της ταινίας ήταν δύσκολο υπόθεση μια και το διασωθέν φιλμ ήταν των 16mm.

Επιβλητική στο ρόλο του Κασιμόδο είναι η παρουσία του γνωστού μας κι από την ταινία: «Το Φάντασμα Της Όπερας», Lon Chaney. Λέγεται ότι με την συμμετοχή του στην ταινία αυτή κέρδισε σχεδόν μια περιουσία! Συνεργία πολυάριθμων τεχνικών εργάστηκαν για να πραγματοποιήσουν τα σκηνικά της ταινίας. Το σκηνικό που αναπαριστά τον καθεδρικό ναό είχε μείνει ανέπαφο μέχρι το 1967, οπότε κατεστράφη από πυρκαγιά.

Το ότι το σενάριο είναι διασκευασμένο ως προς το πρωτότυπο έργο είναι λίγο ως πολύ αναμενόμενο. Υπάρχει μια σημαντική όμως τροποποίηση του πρωτότυπου έργου που του αλλάζει τελείως το νόημα. Για όσους γνωρίζουν το έργο του Βίκτορα Ουγκό, το τέλος είναι δραματικό. Τα Happy end συμβαίνουν πάντα στο Hollywood και όχι πάντοτε στην πραγματική ζωή! Αυτό που βρίσκω όμως τελείως απαράδεκτο είναι η τροποποίηση του γενεαλογικού δέντρου της Εσμεράλδα. Στην παγκόσμια τέχνη υπάρχουν δύο γυναίκες που εξυψώνουν την Τσιγγάνα γυναίκα. Η μία είναι η Κάρμεν και η άλλη η Εσμεράλδα. Στην παρούσα ταινία όμως ο σεναριογράφος αφαιρεί... την ιθαγένεια της Εσμεράλδα ωσαν έτσι να την εξαγνίζει! Μας την παρουσιάζει δε ως κόρη αριστοκρατικής οικογένειας την οποία μάλιστα έκλεψαν Τσιγγάνοι όταν ήταν παιδούλα και την πούλησαν στον Κλοπέν, τον αρχηγό της αυλής των θαυμάτων. Τέτοιος ρατσισμός!

Για την αυλή των θαυμάτων να πούμε ότι όπως γνωρίζουμε ήταν περιοχή του Παρισιού όπου ζούσαν επαγγελματίες ζητιάνοι και μικροί έως μεγάλοι κακοποιοί. Αυτοί ήταν κράτος εν κράτη με τους δικούς του νόμους. Αυλή των θαυμάτων ονομάστηκε διότι ενώ ολημερίς πολλοί από τους κατοίκους ζητιάνευαν στους δρόμους του Παρισιού παριστάνοντας τους τυφλούς και τους αναπήρους, μόλις βράδιαζε και γύριζαν στην αυλή τους γινόταν το θαύμα! Οι Τυφλοί έβλεπαν και οι ανάπηροι περπατούσαν. Στην αυλή αυτή υπήρχε και αρχηγός που ήταν ένα είδος μονάρχη! Κλοπέν μας τον ονομάζουν στην ταινία και ο οποίος αγόρασε την μικρούλα Εσμεράλδα από τους Τσιγγάνους και την μεγάλωσε σαν κόρη του. Μπορεί όμως όλως αυτός ο συρφετός της αυλής των θαυμάτων να κυνηγούσε τους αριστοκράτες με σκοπό να τους ξαφρίσει, δεν το έκανε όμως αυτό λόγο ταξικής συνείδησης. Ήταν αυτό που οι Γερμανοί αποκαλούν: «Λούμπεν Προλεταριάτο». Στην ταινία όμως ο Κλοπέν μας παρουσιάζεται ως άνθρωπος με ταξική συνείδηση και ο οποίος προετοιμάζει τον κόσμο για την επερχόμενη επανάσταση.

Άλλη μία παρέκκλιση από το πρωτότυπο: Για τους γνώστες του μυθιστορήματος, αυτός που ορέγεται και θέλει να κατακτήσει την Εσμεράλδα, είναι ο ίδιος ο αρχιερέας του καθεδρικού ναού! Στην παρούσα διασκευή όμως, για να μην θιγούν οι ρασοφόροι, ο ιερέας του ναού μας παρουσιάζετε ως «Άγιος άνθρωπος», όλα δε τα στραβά φορτώνονται στον αδελφό του! Αυτά ως προς την παρουσίαση της ταινίας. Αν δεν γνωρίζεται το πρωτότυπο μυθιστόρημα και θέλετε να εντρυφήσετε στην ιστορία αυτή, βρίτε το έστω και υπό περιληπτική έκδοση και διαβάστε το.
Η μετάφραση των μεσοτίτλων έγινε από εμένα.