Orphans Of The Storm 1921

Orphans Of The Storm 1921

Οι Δύο Ορφανές

Σκηνοθεσία: D.W. Griffith

Συγγραφείς: Adolphe d'Ennery , Eugène Cormon

Είδος: Drama, History, Romance

Διάρκεια: 2h 30min

Μεσότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο

Παίζουν:

Lillian Gish = Henriette Girard

Dorothy Gish = Louise Girard

Joseph Schildkraut = Ιππότης de Vaudrey

Frank Losee =  Countess de Linieres

Morgan Wallace = Μαρκίσιος de Praille

Βρισκόμαστε στη Γαλλία του 18ου αιώνα, λίγο πριν τη Γαλλική επανάσταση. Έξω από μια εκκλησία ένα νεογέννητο βρέφος βρίσκεται εγκαταλελειμμένο. Είναι η Λουίζα, το εξώγαμο παιδί ενός αριστοκράτη. Ένας άπορος χωρικός, ο Ζεράρ, που έχει και αυτός μια θυγατέρα, την Εριέττα, θα περιμαζέψει το φτωχό ορφανό και θα το πάρει μαζί του στο σπίτι. Η Λουίζα και η Εριέττα θα μεγαλώσουν σαν αδερφούλες. Ο Ζεράρ και η γυναίκα του θα πεθάνουν από την πανούκλα, και η Λουίζα θα χάσει το φως των ματιών της. Οι δύο αδελφές θα καταφύγουν στο Παρίσι, για να γιατρευτεί η τυφλή Λουίζα. Εκεί θα τους βρει το ξέσπασμα της Γαλλικής επανάστασης. Η Εριέττα απαγάγεται από τον Μαρκήσιο ντε Πρελ, ενώ ο Σεβαλιέ ντε Βολντρί που πάει να τη βοηθήσει θα καταδικαστεί σε θάνατο. Η Εριέττα καταδικάζεται να αποκεφαλιστεί στη γκιλοτίνα. Κατά την εκτέλεση παρουσιάζεται ο Δαντόν για να σώσει την Εριέττα. Η ταινία τελειώνει με ένα φλογερό κήρυγμα του Δαντόν.

Το έργο βασίζεται στο ομώνυμο γαλλικό θεατρικό έργο των Αντόλφ ντ΄ Ενερύ και Εζέν Κορμόν. To έργο αυτό είναι και το τελευταίο της συνεργασίας της πρωταγωνίστριας Λίλιαν Γκις και του Γκρίφιθ εν σειρά 42 κινηματογραφικών έργων. Για τα σκηνικά κατασκευάστηκαν 57.000 τετραγωνικά μέτρα ιστορικών κτιρίων του Παρισιού. Το έργο γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία.

Μπορεί ο Griffith να κήρυττε πως υπάρχει ιστορική βάση στο έργο του, αυτό απλά βασίζεται σε ένα κλασικό μελοδραματικό έργο, που είχε μεταφραστεί σε 40 γλώσσες. Το έργο αυτό του το σύστησε η φίλη του Lillian Gish και του είχε προτείνει την αδελφή της, Dororthy, για τον ρόλο της Ενριέτας. Όμως, ο Griffith άλλαξε τους ρόλους και η Lillian Gish δεν ήταν ο σύνηθες μελοδραματικός χαρακτήρας του έργου. Αυτό το έργο (σύμπτωση;) είναι η τελευταία συνεργασία ανάμεσα σε σκηνοθέτη και Lillian και η τελευταία ανάμεσα στις δύο αδελφές.