Footlight Parade 1933

Footlight Parade 1933

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΥ

Σκηνοθεσία: Lloyd Bacon

Παίζουν: James Cagney: Chester Kent, Joan Blondell: Nan, Ruby Keeler: Bea

Dick Powell: Scotty, κλπ.

Με την έλευση του ομιλούντος κινηματογράφου, το θέατρο άρχισε να χάνει σημαντικό έδαφος στις προτιμήσεις του κοινού. Σοβαρότερα επλήγη το μουσικό θέατρο και το βαριετέ. Απάνω που είχε δημιουργηθεί μια βιομηχανία θεάματος με θεατρική μουσική και χορό, δηλαδή το βαριετέ, κάτι σαν την δική μας επιθεώρηση, η εμφάνιση των ταινιών με φωνή άρχισε να στέλνει στην ανεργία πολλές κατηγορίες εργαζομένων στον χώρο του θεάματος. Τραγουδιστές, χορευτές, μουσικοσυνθέτες, παραγωγοί μουσικών θεαμάτων, και λοιποί, επλήγησαν βαθύτατα. Στην προσπάθειά τους να βρουν κάποια διέξοδο και εκμεταλλευόμενοι το γεγονός πως οι κινηματογραφικοί επιχειρηματίες για να ανταγωνιστούν ο ένας τον άλλο μαζί με την ταινία παρουσίαζαν και ένα ζωντανό ιντερλούδιο, δηλαδή μουσικοχορευτικό ολιγόλεπτο θέαμα, μουσικής και χορού, έπεισαν τους επιχειρηματίες αντί μιας ζωντανής παράστασης, να την κινηματογραφούν  ώστε να προβάλλεται σε περισσότερες αίθουσες μειώνοντας έτσι το κόστος. Αυτή ήταν η αρχή της δημιουργίας των κινηματογραφικών μιούζικαλ.

Η παρούσα ταινία θεωρείται το σπουδαιότερο μιούζικαλ της περιόδου της οικονομικής κρίσης. Μπορούμε να την χωρίσουμε σε δύο μέρη.

Στο πρώτο παρακολουθούμε μια αστεία ιστορία σχετική με τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ανθρώπων του μουσικού θεάματος να καθιερώσουν το ιντερλούδιο, «Πρόλογο» όπως τον λένε στην ταινία, στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ο Τσέστερ Κεντ (James Cagney),  είναι ένας πολυάσχολος παραγωγός προλόγων ο οποίος δεν έχει αντιληφθεί ότι η γραμματέας του Nan (Joan Blondell) τον λατρεύει, με αποτέλεσμα να κάνει πάντα λάθος επιλογές σε γυναίκες.

Το δεύτερο μέρος αποτελείται από τρία καταπληκτικά μουσικοχορευτικά νούμερα του χορογράφου Busby Berkeley. Από τα τρία καταπληκτικά αυτά νούμερα αξίζει να σταθούμε στ μπαλέτο «Νεράιδες του Δάσους. Πρόκειται για μια αποθέωση του υδάτινου στοιχείου. Μας παρουσιάζεται μια ομάδα μπαλαρίνων οι οποίες εκτός από εξαίρετες χορεύτριες είναι και καταπληκτικές κολυμβήτριες. Αν στην εποχή τους η συγχρονισμένη κολύμβηση ήταν Ολυμπιακό άθλημα και μετείχαν σ’ αυτό, άνετα θα είχαν κατακτήσει το χρυσό μεταλλείο!

Τα κορίτσια αυτά με τα αστραφτερά κορμιά δημιουργούν αξιοθαύμαστους γεωμετρικούς σχηματισμούς δημιουργώντας την εντύπωση ότι κινούνται σε έναν χώρο που απουσιάζει το βάθος! Το διάστημα μεταξύ αέρα, νερού και κορμιών εξαφανίζεται με αποτέλεσμα τα ανθρώπινα σώματα να δίνουν την αίσθηση ότι είναι απλά πούλια με τα οποία κάποιος καλλιτέχνης δημιουργεί ζωντανούς ζωγραφικούς πίνακες με αυτά, οι οποίοι συνεχώς αλλάζουν θέμα.

Αξιομνημόνευτη η ικανότητα του σκηνοθέτη Lloyd Bacon να μας παρουσιάζει κορίτσια με καλλίγραμμα σώματα και ιδίως πόδια, όπου ενώ απουσιάζει τελείως το εντελώς γυμνό, παρουσιάζοντας π.χ. μια κοπέλα να φοράει τις κάλτσες της και να αποκαλύπτει αφελώς τα πόδια της... εις βάθος, να συγκινεί περισσότερο έτσι το ανδρικό κοινό απ’ ότι αν παρουσίαζε την κοπέλα ολόγυμνη!

Οι  υπότιτλοι που μετέφρασα είναι ασυνήθιστα πλήρεις ιδιωματισμών, και ως εκ τούτου αν δεν ακολουθούσα μια κάποια ελεύθερη μετάφραση, οι διάλογοι θα ήσαν αρλούμπες. Θα φαινόντουσαν σαν να είχαν μεταφραστεί από αυτόματη μηχανή!