Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2023

Μασκούλα-Λέμμυ Κώσιον. Νο 50

Μασκούλα-Λέμμυ Κώσιον. Νο 50

 Τρία τα κρατούμενα

Three in the hand


Ο Λέμμυ κάνει πρόσθεση και βρίσκει πως του μένουν τρία κρατούμενα. Απ’ αυτά βγάζει το συμπέρασμα πως πρέπει να φερθεί έξυπνα!

    ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΣΣΟΥ ΤΟΥ F.B.I. ΛΕΜΜΥ ΚΩΣΙΟΝ

 Υπό PETER CHEYNEY

Μετάφραση: Γ. Μαρμαρίδης

 Το τεύχος 50, εδώ:

https://drive.google.com/file/d/1OmSumTk8YlzvAKauEtcLHSDMLFPFpqCk/view?usp=sharing




Μασκούλα-Λέμμυ Κώσιον. Νο 49

Μασκούλα-Λέμμυ Κώσιον. Νο 49

 ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ Νο 49

ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ


το περιοδικό Μασκούλα αντιλήφθηκαν πως με τις ιστορίες του Λέμμυ Κώσιον η κυκλοφορίας του περιοδικού ανέβαινε κατακόρυφα. Έτσι από το τεύχος 49 και μετά αποφάσισαν να το μετονομάσουν σε: Λέμμυ Κώσιον. Περιοδικό Μασκούλα. Δηλαδή από το Νο 49 και μετά δημοσιεύουν μόνο ιστορίες με τον Λέμμυ Κώσιον.

Λέμμυ Κώσιον. Περιοδικό Μασκούλα Νο 49

ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΉΡΑ (KILLER WITH CHARACTER)

Πρόκειται για μια πολύ μπερδεμένη ιστορία. Δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα γι΄ αυτήν από την αρχή. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του ΚΩΣΙΟΝ είναι πως κατόρθωσε να βγει ζωντανός από αυτή την υπόθεση.

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΉ ΠΕΡΙΠΈΤΙΑ ΤΟΥ ΑΣΣΟΥ ΤΟΥ F.B.I. ΛΕΜΜΥ ΚΩΣΙΟΝ

Μετάφραση: Γ. Μαρμαρίδης

Το τεύχος 49, εδώ:

https://drive.google.com/file/d/1pLqyTjZsV57yTHXr6hQecZ7E3jXgHda0/view?usp=sharing

     Να επισημάνω πως τα τεύχη που αναρτώ προέρχονται από τα την συλλογή του Βασίλη Γραμματικού. Δυστυχώς τα τεύχη 61, 64 ,και 66





Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2023

DELICATESSEN 1991

Ντελικατέσεν

Σκηνοθεσία: Marc CaroJean, Pierre Jeunet

Σενάριο: Marc CaroJean, Pierre Jeunet

Είδος:  Comedy, Crime, Horror ΔΕ 90, Γαλλικά ΔΕ 90

Διάρκεια: 1h 39m

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Pascal Benezech: Tried to Escape

Dominique Pinon: Louison

Marie-Laure Dougnac: Julie Clapet

Jean-Claude Dreyfus: Clapet

Karin Viard: Mademoiselle Plusse

Ticky Holgado: Marcel Tapioca

Anne-Marie Pisani: Madame Tapioca

 

Η ταινία διαδραματίζεται σε μια μελλοντική δυστοπική κοινωνία στη μεταποκαλυπτική Γαλλία μετά την καταστροφή. Σε μια απομονωμένη πολυκατοικία οι άνθρωποι ζουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Τα τρόφιμα είναι δυσεύρετα και χρησιμοποιούνται επίσης και ως νόμισμα. Στο ισόγειο βρίσκεται ένα κρεοπωλείο, το οποίο διευθύνει ο ιδιοκτήτης της πολυκατοικίας, ο Κλαπέ (Ζαν-Κλωντ Ντρεϊφύς), ο οποίος δημοσιεύει αγγελίες για θέσεις εργασίας στην εφημερίδα Σκληροί Καιροί και έτσι προσελκύει στο κτήριο θύματα, τα οποία δολοφονεί και το κρέας τους το πουλάει στους ενοικιαστές του.

Μετά τη δολοφονία του τελευταίου εργαζομένου, ο άνεργος κλόουν τσίρκου Λουιζόν (Ντομινίκ Πινόν) προσλαμβάνεται στην κενή θέση του συντηρητή του κτηρίου. Συναντά την κόρη του Κλαπέ Ζυλί (Μαρί-Λωρ Ντουνιάκ) με την οποία αναπτύσσει ρομαντικό ειδύλλιο. Ο Λουιζόν αποδεικνύεται ιδιαίτερα ικανός στη δουλειά του και ο χασάπης δεν βιάζεται να τον σκοτώσει πολύ γρήγορα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αρκετοί από τους ενοικιαστές συμπαθούν τον Λουιζόν, άλλοι όμως ανησυχούν περισσότερο για την ασφάλειά τους και την ανάγκη τους για κρέας. Έχοντας επίγνωση των κινήτρων του πατέρα της, η Ζυλί κατεβαίνει στα αποχετευτικά δίκτυα και έρχεται σε επικοινωνία με τους Τρωγλοδίτες, μια ομάδα χορτοφάγων ανταρτών που ζουν στα έγκατα της γης, τους οποίους πείθει να βοηθήσουν στη διάσωση του Λουιζόν.

Κατά τη διάρκεια της σφαγής μιας ηλικιωμένης γυναίκας, οι Τρωγλοδίτες επιτίθενται αλλά απωθούνται και ο Κλαπέ με τους  ενοικιαστές εισβάλλει στο δωμάτιο του Λουιζόν σε μια προσπάθεια να τον δολοφονήσει. Το ζευγάρι καταφέρνει να σωθεί και ο Κλαπέ επιστρέφοντας σκοτώνεται μόνος του κατά λάθος. Στο τέλος, ο Λουιζόν και η Ζυλί παίζουν μουσική μαζί στην οροφή της ήσυχης πλέον πολυκατοικίας.

Το μαύρο χιούμορ στρωμένο σαν κατράμι σε όλο της το μήκος, η αχαλίνωτη φαντασία, η καρτουνίστικη αισθητική, ο ξέφρενος ρυθμός, η εκπληκτική χρωματική παλέτα (δια χειρός του Ντάριους Κόντζι), τα ευρηματικά ειδικά εφέ, το πανέξυπνο σενάριο, τα εξαίσια σκηνικά και κοστούμια και οι χαρακτήρες-καρικατούρες, βγαλμένοι θαρρείς από τα πιο δυσοίωνα κόμικς, αποτελούν τα υλικά μιας αλλόκοτης ταινίας, που ζωντανεύει έναν, κυριολεκτικά, εξωφρενικό, κόσμο. 

 

Jacob's Ladder 1990

Ξύπνημα στον εφιάλτη

 


                                                   Σκηνοθεσία: Adrian Lyne

Σενάριο: Bruce Joel Rubin

Είδος:  Drama, Horror ΔΕ 90, Mystery

Διάρκεια: 1h 53m

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Tim Robbins: Jacob

Elizabeth Peña: Jezzie

Danny Aiello: Louis

Matt Craven : Michael

Pruitt Taylor Vince : Paul

Jason Alexander: Geary

O Tim Robbins μέσα από τον χαρακτήρα του πρώην στρατιώτη Jacob παραδίδει μια θεσπέσια ερμηνεία σ’ ένα από τα πιο παραισθησιογόνα ψυχολογικά θρίλερ όλων των εποχών. Το «Jacob’s Ladder» προσφέρει αμέτρητες ονειρικές ή ορθότερα εφιαλτικές σκηνές όπου παραμορφωμένα πρόσωπα, ερπετοειδείς δαιμονικές μορφές, αλλόφρονα κοράκια και κεφάλια που στριφογυρίζουν ταχύτατα πρωτοστατούν στην σουρεαλιστική δημιουργία του σπουδαίου σκηνοθέτη Adrian Lyne.

Ο Jacob είναι ένας ψυχικά ταλαιπωρημένος βετεράνος του Βιετνάμ που θρηνεί τον θάνατο του παιδιού του. Ταυτόχρονα βασανίζεται από φρικτούς εφιάλτες, μυστηριώδη οράματα και παραισθήσεις. Ο Jacob προσπαθεί να ξεχωρίσει την πραγματικότητα από τη φαντασία στο πλαίσιο ανακάλυψης του διαταραγμένου εαυτού του και του ασαφούς παρελθόντος του.

Τίποτα δεν είναι δεδομένο σ’ αυτό το φιλμ. Ο κόσμος που πλάθει ο Adrian Lyne και ο σεναριογράφος Bruce Joel Rubin δεν διαχωρίζει αυστηρά την φαντασία από την πραγματικότητα. Η μεταπήδηση από τον ένα κόσμο στον άλλο μέσω των εμπειριών του πρωταγωνιστή γίνεται θαυμάσια και πειστικά. Το μοντάζ είναι σφιχτοδεμένο και μεταξύ άλλων τα flashback του ήρωα από τον εφιαλτικό κόσμο του πολέμου του Βιετνάμ συνενώνουν το τότε με το τώρα, ενεργοποιώντας την ερμηνευτική διάθεση του θεατή.

Φημολογείται ότι για τον ρόλο του Jacob υπήρξε ενδιαφέρον από τους Richard Gere, Dustin Hoffman και Al Pacino. Άλλοι δύο ηθοποιοί απέρριψαν σχετική πρόταση. Ήταν οι Don Johnson και Mickey Rourke.

Τελικά τι αντιπροσωπεύουν οι εφιάλτες και οι παραισθήσεις του Jacob; Ποιος ο ρόλος του Αμερικανικού Στρατού στο μαρτύριο που βιώνει; Όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά. Τραυματικό σοκ, θεωρίες κυβερνητικής-στρατιωτικής συνωμοσίας, ποικίλες ψυχολογικές εξηγήσεις, ερμηνείες μέσα από τη Βίβλο και τη θρησκεία…

Η αλήθεια είναι ότι ο Tim Robins κρατάει μόνος του ολόκληρη σχεδόν την ταινία παρότι οι υπόλοιποι βασικοί πρωταγωνιστές (Danny Aiello, Elisabeth Pena, Macaulay Culkin) δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητοι. Αυτή η διαφορά ίσως οφείλεται και στον περιορισμένο χρονικά ρόλο τους που επέβαλλε το σενάριο. Η δραματική ατμόσφαιρα δεν εγκαταλείπει πουθενά την αφήγηση. Κατορθώνει μάλιστα να μας ευαισθητοποιήσει και το δράμα στο οποίο βυθίζεται ο ταλαιπωρημένος Jacob καθίσταται και δική μας υπόθεση. Ο εφιαλτικός κλοιός που σφίγγει όλο και περισσότερο γύρω από τον ήρωα, νιώθουμε να πνίγει και εμάς. Μοναδικό παράπονο ο αργόσυρτος ρυθμός και το απότομο τελείωμα.

Αρκετά πρωτότυπο για την εποχή του, το Jacob’s Ladder αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλά μεταγενέστερα ψυχολογικά/μεταφυσικά θρίλερ αλλά καλύτερα να μην ειπωθούν περισσότερα για ευνόητους λόγους. Οι λάτρεις της συνομοταξίας των ψυχολογικών/μεταφυσικών θρίλερ δεν πρέπει να χάσουν αυτό το σπουδαίο φιλμ που δεν έχει απολέσει τη φρεσκάδα του παρά τα παραπάνω από 20 χρόνια που έχουν περάσει.

 

Πέμπτη 2 Μαρτίου 2023

REVENGE OF THE PINK PANTHER 1978

REVENGE OF THE PINK PANTHER 1978

Η εκδίκηση του Ροζ Πάνθηρα



Σκηνοθεσίαi: Blake Edwards

Σενάριο: Frank Waldman,Ron Clark, Blake Edwards

Είδος: Comedy, Crime, Peter Sellers

Διάρκεια: 1h 39m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Sellers: Insp. Jacques Clouseau

Herbert Lom: Charles Dreyfus

Burt Kwouk: Cato Fong

Dyan Cannon: Simone Legree

Robert Webber: Philippe Douvier

Tony Beckley: Guy Algo

Robert Loggia: Al Marchione

 Η Εκδίκηση του Ροζ Πάνθηρα (αγγ. Revenge of the Pink Panther) είναι μία αμερικάνικη ταινία σε σενάριο, σκηνοθεσία και παραγωγή του Μπλέικ Έντουαρντς. Προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1978 στις ΗΠΑ. Πρωταγωνιστής είναι ο Πίτερ Σέλλερς, στη τελευταία του ερμηνεία ως επιθεωρητής Κλουζό (στην επόμενη ταινία εμφανίζεται μέσω κομμένων σκηνών προηγούμενης ταινίας). Είναι η πέμπτη ταινία της σειράς ο Ροζ Πάνθηρας και ταυτόχρονα είναι η μεγαλύτερη εισπρακτική της επιτυχία.

Ο Philippe Douvier, ένας μεγάλος επιχειρηματίας και κρυφά ο επικεφαλής της γαλλικής σύνδεσης, είναι ύποπτος από τους εταίρους του στη μαφία του εμπορίου ναρκωτικών της Νέας Υόρκης για αδύναμη ηγεσία και ανάρμοστη διεξαγωγή των εγκληματικών του υποθέσεων. Για να αποδείξει το αντίθετο, ο βοηθός του Douvier, Guy Algo, προτείνει μια επίδειξη δύναμης με τη δολοφονία του διάσημου Αρχιεπιθεωρητή Jacques Clouseau.

Η πρώτη προσπάθεια του Douvier να βομβαρδίσει τον Clouseau αποτυγχάνει και η επακόλουθη απόπειρα του Κινέζου πολεμικού καλλιτέχνη «Mr. Ο Τσονγκ ανατρέπεται όταν ο Κλουζό τον πολεμά, πιστεύοντας ότι είναι ο Κάτο του παρκαδόρου του Κλουζό, ο οποίος έχει εντολή να κρατά τον εργοδότη του σε εγρήγορση με τυχαίες επιθέσεις. Ο Douvier προσπαθεί ξανά παρουσιάζοντας τον πληροφοριοδότη για να παρασύρει τον Clouseau σε μια παγίδα, αλλά ο τραβεστί εγκληματίας Claude Russo κλέβει το αυτοκίνητο και τα ρούχα του Clouseau και σκοτώνεται κατά λάθος από τους άνδρες του Douvier.

Ο Κλουζό πιστεύεται ότι είναι νεκρός, με αποτέλεσμα το πρώην αφεντικό του Κλουζό, πρώην επικεφαλής επιθεωρητής Τσαρλς Ντρέιφους, να ανακτήσει τα λογικά του και να απελευθερωθεί από το τρελοκομείο για να διεξαγάγει την έρευνα. Με τα ρούχα του Ρούσο και διαμαρτυρόμενος για την πραγματική του ταυτότητα, ο Κλουζό μεταφέρεται ο ίδιος στο άσυλο αλλά δραπετεύει στο δωμάτιο του Ντρέιφους, ο οποίος λιποθυμά από το σοκ που είδε τον Κλουζό ζωντανό. Ο Κλουζό μεταμφιέζεται σε Ντρέιφους και τον οδηγεί στο σπίτι ο Φρανσουά.

Στο σπίτι, ο Κλουζό βρίσκει τον Κάτο, ο οποίος, παρόλο που έχει μετατρέψει το διαμέρισμα του Κλουζό σε οίκο ανοχής με κινέζικο θέμα, ανακουφίζεται όταν βλέπει ότι επέζησε και οι δυο τους σχεδιάζουν να εκδικηθούν τον χορηγό της δολοφονίας του Κλουζό. Ο Ντρέιφους ανατίθεται να διαβάσει ένα εγκώμιο στην κηδεία του Κλουζό, κατά τη διάρκεια του οποίου οι προσπάθειές του να καταστείλει το υστερικό γέλιο με τα λόγια που επαινούν τη λαμπρότητα του Κλουζό κάνουν τους πάντες να πιστεύουν ότι είναι συντετριμμένος από τον θάνατο του Κλουζό. Ο Κλουζό παρευρίσκεται στην ταφή μεταμφιεσμένος σε ιερέα και αποκαλύπτεται κρυφά στον Ντρέιφους, ο οποίος λιποθυμά και πέφτει στον τάφο.

Η γυναίκα του Douvier τον απειλεί με διαζύγιο για την απιστία του. Χρειαζόμενος τον σεβασμό της, ο Douvier διακόπτει τη σχέση του με τη γραμματέα του Simone. Εκείνη αντιδρά θυμωμένα. Φοβούμενος ότι θα τον εκθέσει, η Douvier διατάζει να τη σκοτώσουν στο νυχτερινό της κέντρο. Ενεργώντας με μια πληροφορία, ο Κλουζό και ο Κάτο τη σώζουν κατά λάθος. Ο Κλουζό αποκαλύπτει την ταυτότητά του στη Σιμόν και εκείνη αποκαλύπτει ότι ο Ντουβιέ ήταν αυτός που διέταξε τη δολοφονία του Κλουζό. Φεύγοντας από τους κολλητούς του Douvier, του λέει το σχέδιο του Douvier να συναντήσει τον νονό της μαφίας της Νέας Υόρκης Julio Scallini στο Χονγκ Κονγκ για τη συναλλαγή Gannet - μια πώληση ηρωίνης 50.000.000 δολαρίων.

    Ο Κλουζό, ο Κάτο και η Σιμόν ταξιδεύουν στο Χονγκ Κονγκ μεταμφιεσμένοι, χωρίς να γνωρίζουν ότι ο Ντρέιφους τους ακολουθεί αφού άκουσε τη συνομιλία τους. Ο Clouseau υποδύεται τον Scallini ενώ ο Simone αποσπά την προσοχή του αληθινού, αλλά ένας από τους άνδρες του Scallini εντοπίζει τον Douvier να φεύγει από το ξενοδοχείο τους με έναν άγνωστο και ο Clouseau εκθέτει τη δική του μεταμφίεση κατά τη διάρκεια της Gannet Transaction. Ο Ντρέιφους, με σκοπό να σκοτώσει τον Κλουζό και ακολουθούμενος από τους γκάνγκστερ, τον Κάτο, τη Σιμόν και την αστυνομία του Χονγκ Κονγκ, κυνηγά τον Κλουζό σε μια αποθήκη και κατά λάθος ανάβει τα πυροτεχνήματα που είναι αποθηκευμένα μέσα, πιάνοντας όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στο χάος που προέκυψε. Ο Douvier και ο Scallini συλλαμβάνονται, ο Clouseau βραβεύεται για τη σύλληψή τους από τον Πρόεδρο της Γαλλίας και αυτός και η Simone περνούν ένα βράδυ μαζί. 

THE PINK PANTHER STRIKES AGAIN 1976

THE PINK PANTHER STRIKES AGAIN 1976

Ο Ροζ Πάνθηρας ξαναχτυπά


Σκηνοθεσίαi: Blake Edwards

Σενάριο: Frank Waldman, Blake Edwards

Είδος: Comedy, Crime, Peter Sellers

Διάρκεια: 1h 43m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

PΣκηνοθεσίαi: Blake Edwards

Σενάριο: Frank Waldman, Blake Edwards

Είδος: Comedy, Crime,  Peter Sellers

Διάρκεια: 1h 43m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Sellers: Insp. Jacques Clouseau

Herbert Lom: Charles Dreyfus

Lesley-Anne Down: Olga

Burt Kwouk: Cato

Colin Blakely: Drummond

Leonard Rossiter: Quinlan 

Το Pink Panther Strikes Again είναι μια κωμωδία του 1976. Η πέμπτη ταινία της σειράς The Pink Panther. Η πλοκή της ξεκινά τρία χρόνια μετά την Επιστροφή του Ροζ Πάνθηρα, με τον πρώην Επιθεωρητή Τσαρλς Ντρέιφους (Χέρμπερτ Λομ) να βγαίνει από το ψυχιατρείο αφού τελικά είχε τρελαθεί από τον νέο Αρχηγό. Η αδυσώπητη ανικανότητα του επιθεωρητή Ζακ Κλουζό (Πίτερ Σέλερς) στις προηγούμενες ταινίες. Μια τυπικά καταστροφική επίσκεψη του Κλουζό την ημέρα της απελευθέρωσής του προκαλεί μια γρήγορη υποτροπή που ακυρώνει την προγραμματισμένη έξοδο του Ντρέιφους, αλλά σύντομα δραπετεύει ούτως ή άλλως και οργανώνει μια περίτεχνη εγκληματική συνωμοσία για να απειλήσει τις χώρες του κόσμου με αφανισμό από ένα τεράστιο όπλο λέιζερ εάν δεν δολοφονήσουν τον Κλουζώ.

Αχρησιμοποίητα πλάνα από την ταινία συμπεριλήφθηκαν αργότερα στο Trail of the Pink Panther (1982), μετά τον θάνατο του Sellers.

Μετά από τρία χρόνια σε ένα ψυχιατρείο, ο πρώην επικεφαλής επιθεωρητής Sûreté Charles Dreyfus (Herbert Lom), έχει συνέλθει από την εμμονή του να σκοτώσει τον Jacques Clouseau (Peter Sellers) και πρόκειται να αποφυλακιστεί. Ο Κλουζό, ο οποίος έκτοτε αντικατέστησε τον Ντρέιφους ως Αρχιεπιθεωρητής, φτάνει απροειδοποίητα για να μιλήσει εκ μέρους του πρώην αφεντικού του και μέσα σε λίγα λεπτά τρελαίνει ξανά τον Ντρέιφους. Ο Ντρέιφους αργότερα δραπετεύει από το νοσοκομείο και για άλλη μια φορά προσπαθεί να σκοτώσει τον Κλουζό τοποθετώντας μια βόμβα, ενώ ο επιθεωρητής (με περιοδική συμφωνία) μονομαχεί με τον υπηρέτη του Κάτο (Μπερτ Κουούκ). Η βόμβα καταστρέφει το διαμέρισμα του Clouseau και τραυματίζει τον Cato, αλλά ο ίδιος ο Clouseau είναι αβλαβής, καθώς τον σηκώνει από το δωμάτιο μια φουσκωτή μεταμφίεση. Αποφασίζοντας ότι χρειάζεται ένα πιο περίπλοκο σχέδιο για την εξάλειψη του Κλουζό, ο Ντρέιφους στρατολογεί έναν στρατό από εγκληματίες καριέρας και απαγάγει τον πυρηνικό φυσικό καθηγητή Hugo Fassbender (Richard Vernon) και την κόρη του καθηγητή Margo (Briony McRoberts), αναγκάζοντας τον καθηγητή να φτιάξει ένα " όπλο της μοίρας» σε αντάλλαγμα για την ελευθερία τους.

Ο Κλουζό ταξιδεύει στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ερευνήσει την εξαφάνιση του Φασμπέντερ, όπου καταστρέφει το οικογενειακό τους σπίτι και ανακρίνει άδικα το οικιακό προσωπικό, συμπεριλαμβανομένου του Τζάρβις (Μάικλ Ρόμπινς), του μπάτλερ του Φασμπέντερ. Αν και ο Τζάρβις σκοτώνεται αργότερα από τους απαγωγείς, για τους οποίους είχε γίνει επικίνδυνος μάρτυρας, ο Κλουζό ανακαλύπτει μια ένδειξη που τον οδηγεί στο Oktoberfest στο Μόναχο της Δυτικής Γερμανίας. Εν τω μεταξύ, ο Ντρέιφους, χρησιμοποιώντας την εφεύρεση του Φασμπέντερ, διαλύει τα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη και εκβιάζει τους ηγέτες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και του Υπουργού Εξωτερικών του, να δολοφονήσουν τον Κλουζό. Ωστόσο, πολλά από τα έθνη δίνουν εντολή στους πράκτορες τους να σκοτώσουν τον Κλουζό για να κερδίσουν την εύνοια του Ντρέιφους και πιθανώς τη Μηχανή της Κρίσης. Ως αποτέλεσμα των εντολών τους και της λησμονιάς του Κλουζό, όλοι οι άλλοι δολοφόνοι καταλήγουν να σκοτώνονται μεταξύ τους μέχρι να μείνουν μόνο οι πράκτορες της Αιγύπτου και της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Αιγύπτιος δολοφόνος (Ομάρ Σαρίφ) πυροβολεί έναν από τους δολοφόνους του Ντρέιφους, παρερμηνεύοντάς τον με τον Κλουζό, αλλά παρασύρεται από τη Ρωσίδα πράκτορα Όλγα Μπαριόσοβα (Λέσλι-Αν Ντάουν), η οποία κάνει το ίδιο λάθος. Όταν ο πραγματικός Κλουζό φτάνει, μπερδεύεται από τις στοργές της Όλγας, αλλά μαθαίνει από την τοποθεσία του Ντρέιφους της σε ένα κάστρο στη Βαυαρία. Ο Ντρέιφους είναι ενθουσιασμένος με την εσφαλμένη αναφορά του θανάτου του Κλουζό, αλλά υποφέρει από έναν οδυνηρό πονόδοντο και στέλνει για οδοντίατρο. όταν ο Κλουζό ακούει ότι χρειάζεται οδοντίατρος στο κάστρο, μεταμφιέζεται σε ηλικιωμένο Γερμανό οδοντίατρο και τελικά κερδίζει την είσοδο στο κάστρο (οι προηγούμενες προσπάθειές του να μπει κρυφά στο κάστρο είχαν επανειλημμένα αποτραπεί από τη γενική του ανικανότητα και την κινητή γέφυρα του κάστρου). Μη αναγνωρισμένος από τον Ντρέιφους, ο Κλουζό καταλήγει να μεθάει και τους δύο με οξείδιο του αζώτου. Όταν ο «οδοντίατρος» τραβάει κατά λάθος το λάθος δόντι, ο Ντρέιφους καταλαβαίνει αμέσως ότι είναι ο Κλουζό μεταμφιεσμένος. Ο Κλουζό δραπετεύει και ένας εκδικητικός και τώρα εντελώς τρελός Ντρέιφους ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει τη μηχανή για να καταστρέψει την Αγγλία. Ο Κλουζό, ξεφεύγοντας από τους κολλητούς του Ντρέιφους, καταρρίπτει άθελά του τα σχέδια του Ντρέιφους όταν ένας μεσαιωνικός καταπέλτης έξω από το κάστρο τον εκτοξεύει πάνω από τη μηχανή του Doomsday, προκαλώντας τη δυσλειτουργία της και πυρκαγιά στον Ντρέιφους και στο ίδιο το κάστρο. Καθώς οι υπόλοιποι κολλητοί, ο Φασμπέντερ και η κόρη του, και τελικά ο ίδιος ο Κλουζό δραπετεύουν από το κάστρο που διαλύεται, ο Ντρέιφους παίζει το "Tiptoe Through the Tulips" στο όργανο του κάστρου ενώ ο ίδιος διαλύεται, μέχρι που αυτός και το κάστρο εξαφανίζονται στον αέρα.

Επιστρέφοντας στο Παρίσι, ο Κλουζώ επανενώνεται επιτέλους με την Όλγα. Ωστόσο, η προσπάθειά τους διακόπτεται πρώτα από την προφανή αδυναμία του Κλουζό να βγάλει τα ρούχα του και μετά από την τελευταία αιφνιδιαστική επίθεση του Κάτο, η οποία αναγκάζει και τους τρεις να εκσφενδονιστούν στον ποταμό Σηκουάνα όταν το ξαπλωμένο κρεβάτι κουμπώνει όρθιο και πέφτει στον τοίχο. Αμέσως μετά, μια εικόνα κινουμένων σχεδίων του Κλουζό αναδύεται από το νερό, το οποίο έχει βαφτεί ροζ, και αρχίζει να κολυμπάει, αγνοώντας ότι μια γιγαντιαία εκδοχή του χαρακτήρα του Ροζ Πάνθηρα περιμένει από κάτω του με κοφτερό, ανοιχτό στόμα. 

THE RETURN OF THE PINK PANTHER 1970

THE RETURN OF THE PINK PANTHER 1975

Η ΕΠΙΣΤΡΦΗ ΤΟΥ ΡΟΖ ΠΑΝΘΗΡΑ


Σκηνοθεσίαi: Blake Edwards

Σενάριο: Frank Waldman, Blake Edwards

Είδος: Comedy, Crime, Mystery, Peter Sellers

Διάρκεια: 1h 53m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Sellers: Insp. Jacques Clouseau

Christopher Plummer: Sir Charles Litton

Catherine Schell: Lady Claudine Litton

Herbert Lom: Chief Insp. Charles Dreyfus

Peter Arne: Colonel Sharki

Peter Jeffrey: General Wadafi

Grégoire Aslan: Chief of Lugash Police (as Gregoire Aslan)

David Lodge: Mac

 

Τρίτη και πιο πετυχημένη ταινία της σειράς, σ’ αυτήν αναδεικνύεται η κωμική persona του Peter Sellers, καθώς υποδύεται τον διαβόητο για τις γκάφες του επιθεωρητή Clouseau.

Το μυθικό διαμάντι “Ροζ Πάνθηρ” έχει κλαπεί και οι ιθύνοντες στην φανταστική χώρο Lugash υποψιάζονται ένα μυστηριώδη αριστοκράτη ληστή κοσμημάτων, το “Φάντασμα”. Αναγκασμένοι από τα γεγονότα, προστρέχουν για βοήθεια στον διάσημο επιθεωρητή Clouseau, ο οποίος στο μεταξύ έχοντας πέσει στη δυσμένεια των ανωτέρων εκτελεί χρέη απλού αστυφύλακα. Καθώς διαπιστώνει ότι η ληστεία έχει γίνει από το “Φάντασμα” ρίχνεται στο κυνήγι. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως δείχνουν: η ληστεία δεν έχει γίνει από αυτόν –αντίθετα και το “Φάντασμα” επίσης αναζητά τον/ την ληστή.

Διαπλέκοντας το κωμικό με στοιχεία μιας ταινίας με ληστείες, ο σκηνοθέτη δίνει χώρο για να αναπτυχθεί το κωμικό ταλέντο του πρωταγωνιστή του. Έχοντας ως αφορμή την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα ταινιών τύπου James Bond, ο Blake Edwards καθοδήγησε τον Peter Sellers στην κατασκευή μιας πετυχημένης και λειτουργικής κωμικής persona. Σ’ αυτήν την ταινία βλέπουμε την αποθέωση της: εξωφρενικές μεταμφιέσεις, μια ξεκαρδιστική προφορά των αγγλικών, μια ισχυρή αίσθηση κωμικού timing και ένας απαραίτητος φόρος τιμής στην κωμωδία slapstick, όλα αυτά ανήκουν στο κωμικό του ρεπερτόριο. Έτσι δεν είναι παράξενο που αυτή η ταινία αποτελεί σε αρκετά σημεία μια αναβίωση των κωμωδιών του βωβού κινηματογράφου. Η αρχική σκηνή όπου ο επιθεωρητής Clouseau συνομιλεί μ’ ένα τυφλό, ενώ πίσω του βρίσκεται σε εξέλιξη μια ληστεία, καθώς επίσης και ο ιδιόμορφος αγώνας πάλης του με τον υπηρέτη του, αποτελούν ανεκτίμητες συνεισφορές στην κινηματογραφική κωμωδία.

Το κεντρικό θέμα της ταινίας αποτελεί μια lounge επιτυχία της εποχής γραμμένη από τον Henry Mancini.