FREAKS 1932

FREAKS 1932

Τα τέρατα 

Σκηνοθεσία: Tod Browning

Σενάριο: Clarence Aaron 'Tod' Robbins, Willis Goldbeck, Leon Gordon

Είδος: Drama, Horrer

Διάρκεια: 1h 4min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Wallace Ford: Phroso

Leila Hyams: Venus

Olga Baclanova: Cleopatra

Roscoe Ates: Roscoe (as Rosco Ates)

Henry Victor: Hercules

Harry Earles: Hans

Daisy Earles: Frieda

 

Σε ένα τοπικό τσίρκο όπου απαρτίζεται ως επί των πλείστων, από παραμορφωμένους σωματικά ανθρώπους, ο νάνος Hans είναι μαγεμένος από την ομορφιά της ακροβάτισσας Cleopatra. Η Cleopatra όμως είναι ζευγάρι με τον Hercules και δεν χάνει την ευκαιρία και να λύσει τα οικονομικά της προβλήματα εκμεταλλεύοντας τον Hans. Σχεδιάζει να τον παντρευτεί και στη συνέχεια να τον δηλητηριάσει. Παρά τις προειδοποιήσεις της Frida και της Phroso, ο Hans παντρεύεται την Cleopatra, και διοργανώνει γλέντι. Στη συνέχεια, το σχέδιο της ξεσκεπάζεται και τα φρικιά οργανώνονται μυστικά και παίρνουν την εκδίκηση τους.

Ποιος θα το φανταζόταν σήμερα ότι μια ταινία του 1932 θα προβλημάτιζε τον σύγχρονο θεατή σε τόσο μεγάλο βαθμό; Το αμφιλεγόμενο κι απαγορευμένο αυτό έργο αποτελεί λαμπρό παράδειγμα για το πως μία ταινία μπορεί και παραμένει επίκαιρη, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

  

Vampyr 1932

 

Vampyr 1932

Η παράξενη περιπέτεια του Δαβίδ Γκρέι

 

Σκηνοθεσία: Carl Theodor Dreyer

Σενάριο: Sheridan Le Fanu, Christen Jul, Carl Theodor Dreyer

Είδος: Fantastique. Horror

Διάρκεια: 1h 15min

Γλώσσα: Αγγλικά:

Παίζουν:

Julian West: Allan Grey

Maurice Schutz: Ο Λόρδος του Manor

Rena Mandel: Gisèle

Sybille Schmitz: Léone

Jan Hieronimko: Ο γιατρός του χωριού

Henriette Gérard: Η γριά γυναίκα του νεκροταφείου

Albert Bras: Ο γέρος υπηρέτης

 

Ένας ταξιδιώτης καταφθάνει στο πανδοχείο ενός χωριού και γίνεται μάρτυρας της επίθεσης ενός βαμπίρ σε μια νεαρή γυναίκα. Μια από τις πρώτες ταινίες που πραγματεύονται το βαμπιρικό μύθο, σκηνοθετημένη σαν αξέχαστος, σχεδόν βουβός σουρεαλιστικός εφιάλτης.

Σχεδόν ταυτόχρονα με τον χολιγουντιανό «Δράκουλα» του Τοντ Μπράουνινγκ, ο Καρλ Ντράγερ («Το Πάθος της Ζαν ντ’ Αρκ», «Μέρες Οργής», Γερτρούδη») επιχειρεί στη Γαλλία μια άλλη κινηματογραφική προσέγγιση του βαμπιρικού μύθου, βασισμένη αμυδρά σε διήγημα του Ιρλανδού Σέρινταν λε Φανού.

Σαφώς επηρεασμένος από το λογοτεχνικό «Δράκουλα» του Μπραμ Στόκερ και τον «Νοσφεράτου» του Φ.Β. Μουρνάου, ο Ντράγερ ζωντανεύει μια ατμόσφαιρα γοτθικού τρόμου, χωρίς όμως να καταφεύγει σε εξπρεσιονιστικές στιλιστικές­ επιλογές ή να αξιοποιεί ηχητικά εφέ (ακόμη και οι διάλογοι είναι λιγοστοί). Αφηγούμενος την ιστορία ενός νεαρού λάτρη του μεταφυσικού και του απόκοσμου, ο οποίος καταφθάνει στο πανδοχείο ενός χωριού και γίνεται μάρτυρας της επίθεσης ενός βαμπίρ σε μια νεαρή γυναίκα, ο Δανός σκηνοθέτης μας παρασύρει σε ένα ζωντανό εφιάλτη, όπου οι φόβοι του υποσυνείδητου γίνονται απειλητικά τέρατα της πραγματικότητας. Σουρεαλιστικές εικόνες, μη ορθολογική πλοκή, κατάδυση σε έναν απόλυτα απειλητικό κόσμο και μια ονειρική, αφηγηματικά πρωτοποριακή κινηματογραφική εμπειρία

The Road to Dracula

The Road to Dracula

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟΥΛΑ

 

Δημιουργός: David J. Skal

Σενάριο: David J. Skal

Είδος: Documentaire, Horror, Boris Karlof - Bela Lougosi

Διάρκεια: 35 λεπτά

Γλώσσα: Αγγλικά

Υπότιτλοι: Ελληνικά

Εμφανίζονται:

Carla Laemmle

Clive Barker

Bob Madison

David J. Skal

Michael Barsanti

Nina Auerbach

Lokke Heiss

Jan-Christopher Horak

Ivan Butler

John Balderston Jr.

Bela Lugosi Jr.

THE ROAD TO DRACULA (Ο Δρόμος για τον Δράκουλα), σενάριο, παραγωγή και σκηνοθεσία του David J. Skal, παρουσιάζεται στο DRACULA: THE LEGACY COLLECTION από το Home Video της Universal Studios. Με οικοδεσπότη και αφήγηση την Carla Laemmle, την ανιψιά του ιδρυτή του στούντιο Carl Laemmle που μίλησε τις πρώτες λέξεις στην κλασική ταινία horror του 1931, όπου σαν νέο κοριτσάκι ακόμα διαβάζει στους συνεπιβάτες της άμαξας αναφορές σχετικέ με τα Βαμπίρ. THE ROAD TO DRACULA αναφέρεται στην μεταφορά από το μυθιστόρημα στην οθόνη των βαμπίρ (Bela Lugosi) στην ταινία του 1931, το ριμέικ της Universal το 1979 με τον Frank Langella και συνεντεύξεις με τον Bela Lugosi, Jr., τους μελετητές του Dracula Nina Auerbach, Michael Barsanti, Bob Madison, Lokke Heiss, την ηθοποιό Lupita Tovar και τον συγγραφέα τρόμου / σκηνοθέτη Clive Barker. Το DVD περιλαμβάνει όχι μόνο την πρωτότυπη ταινία Lugosi, αλλά και την ταινία ταυτόχρονης παραγωγής στην ισπανική γλώσσα, τη νέα μουσική παρτιτούρα του Philip Glass και η πλήρης Universal περιλαμβάνει DRACULA'S DAUGHTER (1936), SON OF DRACULA (1943) και HOUSE του ΔΡΑΚΟΥΛΑ (1945). Άλλα μπόνους περιλαμβάνουν τρέιλερ και ακόμα φώτος. Ο David Skal παρέχει ένα πλήρες ακουστικό σχολιασμό για το πρωτότυπο του 1931.

The Frankenstein Files1931

 The Frankenstein Files1931

How Hollywood Made a Monster

Οι φάκελοι Frankenstein 1931

Πως το Hollywood κατασκεύασε ένα τέρας

Σκηνοθεσία: David J. Skal

Σενάριο: David J. Skal

Είδος: Documentaire, Horrer, Boris Karlof - Bela Lougosi

Διάρκεια: 45 λεπτά

Υπότιτλοι: Ελληνικοί

Μετέχουν οι:

David J. Skal

Rudy Behlmer

Sara Karloff

Bob Madison

Rick Baker

Donald F. Glut

Ivan Butler

Jan-Christopher Horak

Bill Condon

Richard Gordon

Gregory W. Mank

Dwight David Frye

Paul M. Jensen

Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ για τη δημιουργία του αριστουργήματος «Φρανκενστάιν» του 1931. Κάθε πτυχή της παραπάνω ταινίας είναι καλυμμένη και λεπτομερής. Από την αρχική συμμετοχή από τον σκηνοθέτη Robert Florey και τον Bela Lugosi μέχρι το τελικό casting του Boris Karloff, αυτό είναι ένα άκρως διασκεδαστικό και διορατικό ντοκιμαντέρ.

 

Frankenstein 1931

Frankenstein 1931

Φρανκενστάιν

Σκηνοθεσία: James Whale

Σενάριο: John L. Balderston, Mary Shelley, Peggy Webling,

Garrett Fort, Francis Edward Faragoh

Είδος: Boris Karlof - Bela Lougosi, Drama, Horror, Sci-Fi, Thriller

Διάρκεια: 01:11

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Colin Clive: Henry Frankenstein

Mae Clarke: Elizabeth

John Boles: Victor Moritz

Boris Karloff: The Monster

Edward Van Sloan: Doctor Waldman

Φρανκενστάιν (Frankenstein) είναι μια ταινία τρόμου Αμερικάνικης παραγωγής, του 1931 από τις Universal Pictures, σκηνοθετημένη από τον Τζέιμς Γουέιλ με σενάριο από τους Τζον Μπάλντερστον, Φράνσις Έντουαρντ Φάραγκο, Γκάρετ Φορτ, Ρόμπερτ Φλόρεϋ και Τζον Ρουζέλ. Η ταινία βασίζεται ασαφώς στην νουβέλα Φρανκενστάιν από την Κυρία Πέρσι Μπ. Σέλεϊ, ενώ ταυτόχρονα ακολουθεί το σενάριο μιας θεατρικής παράστασης από την Πέγκυ Βέμπλινγκ. Η ταινία αυτή σατιρίστηκε στην ταινία Φρανκενστάιν Τζούνιορ, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια σκηνικά του εργαστηρίου με αυτή την ταινία.

Αρχική Διανομή: Περιέργως, αρχικά, η διανομή για την πρώτη ομιλούσα version δόθηκε με τη σειρά στους: Bella Lugosi, Leslie Howard και Bette Davis. Τότε σκηνοθέτης ήταν ο Robert Forey, Που είχε διαλέξει την νουβέλα αυτή από αρκετά θέματα που πρότεινε ο (αρχι)σεναριογράφος της Universal, Richard Schayer, σαν πιθανή συνέχεια στο στυλ του τρόμου, μετά τον Dracula (1931.]

Η ιδέα ήταν να υποδυθεί ο Lugosi τον επιστήμονα, αλλά η Universal είχε αντιρρήσεις, γι αυτό και ο Howard έγινε Dr. Frankenstein (με την B. Davis, μνηστή του).

Τα δοκιμαστικά γυρίστηκαν από τον Paul Ivano στο set του Dracula με τον Lugosi σαν τέρας. Το studio δεν ικανοποιήθηκε από το μακιγιάζ που επινόησε ο Lugosi για τον εαυτό του, αλλά κι ο Lugosi δεν ευχαριστήθηκε, επειδή το τέρας δεν είχε πολύ ομιλούντα ρόλο.

Όλο το σχέδιο, μαζί με την σεναριακή πρόταση του Florey (δική του συνεισφορά ήταν να μπει στο τέρας εγκέφαλος ενός τρελού και να τελειώνει το έργο στο μύλο) «κληρονομήθηκε» στον ανερχόμενο σκηνοθέτη της Universal, James Whale.

Αυτός αντικατέστησε αμέσως τον Howard με τον Colin Clive, έφερε τον σχεδόν άγνωστο Boris Karloff (που είχε δει σε μια μικρή γκαγκστερική ταινία) κι ανέθεσε το μακιγιάζ του τέρατος στον «μάγο» Jack Pierce.

Η νουβέλα της Mary Schelley είχε ήδη γυριστεί ταινία 3 φορές, κατά την «βουβή» εποχή του σινεμά. Το 1910 απ΄ την εταιρία Edison (χαμένο φιλμ, υπάρχουν μόνο μερικές φωτογραφίες του τέρατος), το 1915 με τίτλο Life Without Soul και στην Ιταλία, το 1920, σαν Il Monstro di Frankenstein.

Το σενάριο ήταν περίπου το ίδιο (εκτός από την πρόταση του Florey που είδαμε πριν). Ο Dr. Frankenstein δικαιώνεται για τις θεωρίες του «κατασκευάζοντας» ένα πλάσμα από μικρά κομμάτια πτωμάτων και του δίνει ζωή. Αλλά απρόσεκτα του βάζει έναν εγκληματικό εγκέφαλο. Προκαλώντας αποστροφή στον δημιουργό του, το τέρας ξεκινά μια ταραγμένη πορεία μέσα σε φονική μανία. Κυνηγημένο τέλος από τους ανθρώπους, το «δημιούργημα», καταφεύγει σ' έναν μύλο, όπου οι χωρικοί του βάζουν φωτιά.

Το κλασσικό, πιο γνωστό κι ίσως το φιλμ με την μεγαλύτερη επιρροή (στο είδος του) που έγινε ποτέ, άνοιξε τον δρόμο για την παραγωγή ταινιών τρόμου της Universal του '30 και '40. Χρησιμοποιήθηκε, προσφέροντας έμπνευση σ' έναν μεγάλο αριθμό μιμητών, επιτυχημένων ή μη.

Η ταινία έκανε τον Boris Karloff σταρ και η ερμηνεία του - μοναδική προσωπογραφία του τέρατος στην οθόνη - είναι η πιο αξιοσημείωτη κι ανθεκτική στο χρόνο. Το τέρας δεν είναι μόνο μια «κατασκευή» του μάγου του make up Jack Pierce και της σκηνοθεσίας του James Whale. Είναι και του Karloff. Η εντυπωσιακή παρουσία της υπέροχης μάσκας, μαζί με μια ισχυρή αίσθηση προσωπικότητας, που τον κατάστησε ικανό όχι απλώς να απεικονίσει την ζωώδη κτηνωδία του τέρατος (όπως και άλλοι μετά απ' αυτόν), αλλά να ενσαρκώσει το έμφυτο πάθος του.

Έδειξε την φιγούρα του τέρατος εγκληματική παρά την βούλησή της και διαχασμένη ανάμεσα στη βία και την αφέλεια. Κράτησε αυτόν τον χαρακτήρα πραγματικά λαϊκό. Δεν είναι τυχαίο που στη μνήμη του κοινού το τέρας (που δεν έχει όνομα) ταυτίζεται με το («τερατώδες» ηχητικά) όνομα του δημιουργού του (FRANKESTEIN).

Αντίθετα ο γιατρός κληρονόμησε ακέραια την ηθικολογία του βιβλίου της Schelley: έντρομος μπροστά στο «λάθος» του, ο δημιουργός, αποκηρύσσει το δημιούργημά του και βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά της μνηστής του.

Η καλλιτεχνική διεύθυνση κι η κινηματογράφηση είναι θαυμάσιες και δείχνουν (όπως κάθε σκηνοθεσία του Whale) την επίδραση απ' τον γερμανικό εξπρεσσιονισμό του «ΓΚΟΛΕΜ» και του «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΔΡ. ΚΑΛΙΓΚΑΡΙ».

Το make up του Jack Pierce για το τέρας κατατάσσεται σαν μια απ' τις καλύτερες δημιουργίες για το σινεμά του τρόμου.

Η σκηνοθεσία του Whale είναι η καλύτερη της καριέρας του και δεν ενοχλήθηκε από το (ξένο) στοιχείο του χιούμορ, που έφθειρε μετέπειτα σχετικά φιλμς, ειδικά της «Νύφης του Φρανγκενστάιν».

Η δημιουργία μιας αποτελεσματικής καταθλιπτικής Γοτθικής ατμόσφαιρας, η διεύθυνση των μη εντατικών σκηνών, η εμφανής έλλειψη ενδιαφέροντος σε ρομαντικούς υπαινιγμούς καθώς και η τάση του να επιτρέπει στον Colin Clive (Dr. Frankenstein) να υπερβάλλει στις στιγμές - κλειδιά, διασκόρπιζε τις υπερβολές σε φρίκη και τρόμο, κρατώντας μια ισορροπία ενδιαφέροντος ανάμεσα στο σασπένς και την επιστημονική φαντασία.

 

  

Dr. Jekyll And Mr. Hyde 1931

Dr. Jekyll And Mr. Hyde 1931

Δόκτωρ Τζέκιλ και Κύριος Χάιντ

Σκηνοθεσία: Rouben Mamoulian

Σενάριο: Samuel Hoffenstein, Percy Heath,

Robert Louis Stevenson

Είδος: Horror, Science Fiction

Διάρκεια: 1h 38min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Fredric March: Dr. Henry Jekyll

Miriam Hopkins: Ivy Pearson

Rose Hobar: Muriel Carew

Holmes Herbert: Dr. John Lanyon

Halliwell Hobbes: Brig. Gen. Danvers Carew

Εξαιρετική ταινία η οποία δείχνει μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος και το τι είναι ικανός να κάνει όταν μπορεί να είναι απόλυτα ελεύθερος. Κατά πόσο ένας επιστήμονας είναι υπεύθυνος για το δημιούργημα του και για τον τρόπο και σκοπό για το οποίο θα το χρησιμοποιήσει. Δείχνει την αδυναμία του ανθρώπου και την διττή του προσωπικότητα η οποία λόγω της κοινωνίας, της θρησκείας, των νόμων και των κανόνων αναγκάζεται να μένει κρυφή, να είναι εμφανής μόνο ο καθωσπρέπει εαυτός και ο ασύδοτος και ανεξέλεγκτος εαυτός να καταπιέζεται.

Η μεταμόρφωση του Fredric March από Dr. Jekyll σε Mr. Hyde είναι εκπληκτική. Η ερμηνεία του δε, καθηλωτική. Η αντίθεση του ενός χαρακτήρα με τον άλλον είναι συγκλονιστική. Γρήγορη ταινία, δεν κουράζει, εξελίσσεται χωρίς να κάνει κοιλιά. Εξαίρετες ερμηνείες και από τους υπόλοιπους ηθοποιούς, σκηνικά που σε μεταφέρουν στο πνεύμα της εποχής. Εκπληκτική ατμόσφαιρα, σκοτεινή και επιβλητική. Το τρομακτικό στην ταινία είναι η συμπεριφορά του ανθρώπου όταν δεν υπάρχουν φραγμοί και όρια.

Το βαρύ μακιγιάζ που φορούσε ο ηθοποιός Fredric March για την μεταμόρφωσή του σε Mr. Hyde, σχεδόν του κατέστρεψε το πρόσωπο. Η εκπληκτική αλλαγή του από Dr. Jekyll σε Mr. Hyde, έγινε με την βοήθεια μιας σειράς έγχρωμων φίλτρων τα οποία έμπαιναν μπροστά από τον φακό της κάμερας.

Δέκα χρόνια αργότερα η ταινία ξαναγυρίστηκε με τον ίδιο τίτλο. Αν και σε αυτή την κόπια παίζουν τα λαμπρότερα ονόματα της εποχής, εγώ προτιμώ αυτή του 1931, λόγο την φοβερής σκοτεινής της ατμόσφαιρας και των καταπληκτικών ερμηνειών των πρωταγωνιστών της.

  

Drácula 1931 Spanish Version

 Drácula 1931 Spanish Version

Δράκουλας – Ισπανική βερσιόν

 

Σκηνοθεσία:  George Melford

Σενάριο: Bram Stoker (novel), Baltasar Fernández Cué, Hamilton Deane

Είδος: Horror, Fandasy, Drama

Διάρκεια: 1h 44min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Carlos Villarías: Conde Drácula

Lupita Tovar: Eva

Barry Norton: Juan Harker

Pablo Álvarez Rubio: Renfield

Eduardo Arozamena: Van Helsing

José Soriano Viosca: Doctor Seward

 

            Την χρονιά που γυρίστηκε η ταινία DRACULA 1931. με τον Bela Lugosi, η τεχνολογία δεν είχε προοδεύσει στο θέμα την μεταγλώττισης, έτσι οι παραγωγοί της ταινίας μην μπορώντας να αψηφήσουν το πολυπληθές Ισπανόφωνο κοινό, αποφάσισαν να γυρίσουν ταυτόχρονα την ίδια ταινία με Ισπανόφωνους ηθοποιούς. Όταν λέμε ταυτόχρονα, το εννοούμε στην κυριολεξία. Την ημέρα γυριζόταν η αγγλόφωνη εκδοχή και την νύχτα η ισπανόφωνη. Αυτός είναι ο λόγος που ορισμένοι υποστηρίζουν πως η ισπανόφωνη υπερτερεί της αγγλόφωνης. Θεωρείται λογικό την στιγμή που οι ισπανόφωνοι ηθοποιοί παρακολουθούσαν τα γυρίσματα την ταινίας κατά την διάρκεια της ημέρας, το βράδυ που έπρεπε να επαναλάβουν τις ίδιες σκηνές στα Ισπανικά να μπορέσουν να διορθώσουν κα να βελτιώσουν τις όποιες ατέλειες είχε η Αγγλική εκδοχή.

Κατά τα άλλα πρόκειται για την ίδια ακριβός ταινία σε διαφορετική γλώσσα και με άλλους ηθοποιούς.

DRACULA 1931

DRACULA 1931

Δράκουλας

Σκηνοθεσία: Tod Browning, Karl Freund

Σενάριο: Bram Stoker, Hamilton Deane, John L. Balderston

Είδος: Horror, Fandasy, Drama, Boris Karlof - Bela Lougosi

Διάρκεια: 1h 15min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν: 

Bela Lugosi: Count Dracula

Helen Chandler: Mina

David Manners: John Harker

Dwight Frye: Renfield

Edward Van Sloan: Van Helsing

Herbert Bunston: Doctor Seward

 

Όλοι οι φίλοι των ταινιών τρόμου, και δη των ταινιών με βρικόλακες, έχουμε δει όλες τις ταινίες που έχουν κυκλοφορήσει με ήρωα τους τον κόμη Dracula. Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη ομιλούσα ταινία με θέμα αυτόν τον σκοτεινό ήρωα, που έχει διασκευαστεί και παιχτεί άπειρες φορές από πολλούς ηθοποιούς. Προσωπικά, ίσως να ακουστεί και ύβρις, αλλά για εμένα είναι ο καλύτερος Dracula που υπήρξε.

Ο συμβολαιογράφος Renfield καταφθάνει στον πύργο του Κόμη Dracula για να υπογράψουν τα συμβόλαια για την αγορά ενός οικήματος στην Αγγλία. Ο Κόμης κάνει υποχείριό του τον Renfield και μαζί ξεκινάνε για την Αγγλία. Φτάνοντας εκεί, ο Κόμης γοητευμένος από την όμορφη Mina προσπαθεί να την κάνει δική του.

Τι να πεις για αυτή την ταινία που επηρέασε όλες τις υπόλοιπες ταινίες με ήρωα τον Κόμη Δράκουλα. Εξαιρετική ερμηνεία του Bela Lugosi. Το βλέμμα, η φωνή του και το παράστημα του σε κάνουν να ανατριχιάζεις. Ο Dwight Frye ως Renfield είναι φανταστικός με το τρελαμένο βλέμμα του και το διαβολικό του γέλιο. Θύμα και θύτης ταυτόχρονα δεν ξέρεις αν πρέπει να τον λυπηθείς ή να τον μισήσεις. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι εξαιρετική, ανατριχιαστική, δεδομένης της εποχής όπου ο κινηματογράφος ήταν ακόμη στα γεννοφάσκια του. Επιβλητικό τοπίο, σκοτεινές εικόνες, σκιές και ήχοι που μαγεύουν και τρομάζουν.

Το θέμα της ταινίας είναι γνωστό, δεν υπάρχει κάποια έκπληξη. Κατ’ εμέ, είναι ο καλύτερος Δράκουλας μιας και η προφορά, και όχι μόνο, του Bela Lugosi του δίνει κάτι το αυθεντικό λόγω καταγωγής. Επίσης, η ταινία γυρίστηκε στο ίδιο πλατό, ταυτόχρονα, με Ισπανόφωνους ηθοποιούς.

Ο Bela Lugosi όταν πέθανε το 1956, θάφτηκε φορώντας την μαύρη κάπα που φορούσε στην ταινία.

 

  

Mad Love 1935

 Mad Love 1935

Τρελή αγάπη

Σκηνοθεσία: Karl Freund

Σενάριο: Maurice Renard, Florence Crewe-Jones,

Guy Endore, P.J. Wolfson, John L. Balderston

Είδος: Horror, Romance

Διάρκεια: 01:08

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Peter Lorre: Doctor Gogol

Frances Drake: Yvonne Orlac

Colin Clive: Stephen Orlac

Ted Healy: Reagan

Sara Haden: Marie

 

Απ όλες τις κλασικές ταινίες που μας χάρισε η χρυσή δεκαετία του φανταστικού στην Αμερική, το γκραν γκινιόλ αριστούργημα του κορυφαίου διευθυντή φωτογραφίας του γερμανικού εξπρεσιονισμού (συνεργάτη μεταξύ άλλων των Φριτς Λανγκ, Ντράγιερ και Μουρνάου) είναι η πιο παραγνωρισμένη. Ίσως επειδή τα «Χέρια Του Ορλακ του Μορίς Ρενάρ, η λογοτεχνική πηγή στην οποία βασιζόταν δεν είχε την απήχηση του Δράκουλα και του Φρανκενστάιν, ίσως πάλι επειδή ήταν πολύ πιο φορτισμένη σεξουαλικά. Ένας διακεκριμένος χειρουργός ερωτεύεται μια ηθοποιό. Οταν τα χέρια του πιανίστα συζύγου της κατακρεουργούνται σε ένα ατύχημα, του μεταμοσχεύει τα χέρια ενός δολοφόνου και χειρίζεται την μετατραυματική κατάστασή του προκειμένου να κερδίσει την απελπισμένη γυναίκα.

Όσο κλισέ κι αν ακούγεται με τα σημερινά δεδομένα και τους εκατοντάδες παρανοϊκούς επιστήμονες που παρέλασαν από τότε στη μεγάλη οθόνη, ο Δρ. Γκογκόλ δεν είναι ακόμη ένας από αυτούς. Είναι τραγικό θύμα μιας παράφορης αγάπης δίχως ανταπόκριση, μια από τις πιο συγκινητικές και την ίδια στιγμή νοσηρές περιπτώσεις τρελού έρωτα. Στο ρόλο που θα τον στοίχειωνε την υπόλοιπη καριέρα του, ο Πίτερ Λόρε τον υποδύεται ντελιριακά, προκαλώντας ανάμεικτα συναισθήματα συμπάθειας, οίκτου και αποστροφής. Η λατρεία με την οποία κοιτά το κέρινο ομοίωμα της γυναίκας που τον σιχαίνεται είναι τρομακτική γιατί κατά βάθος είναι δίχως όρια ρομαντική. Και μέσα στο γοτθικό σκηνικό που ο ίδιος έχει στήσει μετατρέπεται σε μια αλαζονική ιδιοφυΐα που αυτοκαταστρέφεται από τη μοναδική του αδυναμία.

  

Island of Lost Souls 1932

Island of Lost Souls 1932

Η Νήσος των Χαμένων Ψυχών

Σκηνοθεσία: Erle C. Kenton

Σενάριο: Waldemar Young, Philip Wylie, H.G. Wells

Είδος: Horror, Ski-Fi, Bela Lougosi

Διάρκεια: 1h 10min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Charles Laughton: Dr. Moreau

Richard Arlen: Edward Parker

Leila Hyam: Ruth Thomas

Bela Lugosi: Sayer of the Law

Kathleen Burke: The Panther Woman

Arthur Hohl: Montgomery

 

    Ένας ναυτικός θα βρεθεί, ύστερα από μια μικρή περιπέτεια, στο νησί του Δόκτορος Μορό. Αμέσως θα αντιληφθεί ότι ο Δρ. Μορό διενεργεί βάρβαρα πειράματα στους ιθαγενείς του νησιού και θα βαλθεί να τον σταματήσει.Γυρισμένη το 1932, το «Island of Lost Souls» είναι μία από αυτές τις ταινίες που ήταν πρωτοποριακές και προκλητικές για την εποχή τους, αλλά που δεν μπορούν να έχουν την ίδια επίδραση στο θεατή του σήμερα. Το προφανέστερο που αποδεικνύει τον ισχυρισμό μου είναι ότι η ταινία δεν μπορεί να προκαλέσει στο σύγχρονο θεατή τον τρόμο που προκαλούσε στην εποχή της. Ο σύγχρονος θεατής θα το αντιληφθεί περισσότερο ως ένα σκοτεινό παραμύθι και όχι ως ταινία τρόμου ή επιστημονικής φαντασίας.

    Ως προς το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας, είναι ανεπίτρεπτο για τα σημερινά δεδομένα, αλλά και για την εποχή που γυρίστηκε η ταινία (ο Δαρβίνος είχε γράψει για την εξέλιξη των ειδών πάνω από 70 χρόνια πριν) να υπάρχουν χονδροειδείς επιστημονικές ανακρίβειες για πράγματα γνωστά στην επιστήμη. Αναφέρομαι στην άποψη του Δόκτορος Μορό, την υψίστη επιστημονική αρχή της ταινίας, ο οποίος αναφέρει πως όλα τα έμβια όντα έχουν την τάση να προσεγγίζουν μορφολογικά και οργανικά τον άνθρωπο. Αυτό δεν ισχύει με τίποτα. Ρωτήστε όποιον βιολόγο θέλετε. Δεν ίσχυε ούτε όταν γυρίστηκε η ταινία, με βάση τα τότε επιστημονικά δεδομένα.

    Ο Charles Laughton ερμηνεύει ωραία (ρεαλιστικά και παιχνιδιάρικα, για τα δεδομένα της εποχής) τον Δρ. Μορό, αλλά δεν πρόκειται για κάποια τρομερή ερμηνεία για τα σημερινά δεδομένα, ενώ ο ναυτικός έχει ως χαρακτήρας αυτήν την εκνευριστική παλικαριά και στενομυαλιά που είχαν πολλοί ήρωες εκείνη την εποχή στον αμερικανικό κινηματογράφο (καθώς και για αρκετά χρόνια μετά). Ο Bela Lugosi είναι σχεδόν αγνώριστος στο ρόλο του, δεν πρωταγωνιστεί, αλλά οι καλύτερες στιγμές της ταινίας του ανήκουν. Κάθε φορά που, ως αρχηγός όλων των όντων που έχουν υποστεί τα πειράματα του Μορό και έχουν μεταλλαχθεί, αναρωτιέται μαζί τους, φωναχτά, “Are we not men?” (Άνθρωποι δεν είμαστε;), σχεδόν μια θρησκευτική καθήλωση επιβάλλεται στο θεατή. Η ιδέα της επανάληψης του προπατορικού αμαρτήματος, από τον ίδιο το Θεό αυτήν τη φορά, δηλαδή τον Δρ. Μορό, αποτελεί επίσης ένα ωραίο στοιχείο της ταινίας.

    Η ταινία έχει παλιώσει-αυτό είναι γεγονός. Συνεχίζει, όμως, να έχει να προσφέρει ορισμένες αξιομνημόνευτες στιγμές στους σύγχρονους θεατές που ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν τις πρώτες δεκαετίες του κινηματογράφου. 

  

The Mummy 1932

The Mummy 1932

Η Μούμια 

Σκηνοθεσία: Karl Freund

Σενάριο: Nina Wilcox Putnam, Richard Schayer

John L. Balderston

Είδος: Bela Lougosi, Horror, Drama

Διάρκεια: 01:13

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Boris Karloff: mhotep

Zita Johann: Helen Grosvenor

David Manners: Frank Whemple

Arthur Byron: Sir Joseph Whemple

Edward Van Sloan: Doctor Muller

 

Μια ομάδα αρχαιολόγων ζωντανεύει κατά λάθος έναν αρχαίο αιγύπτιο ιερέα, όταν διαβάζουν φωναχτά ένα μαγικό ξόρκι. 

Η μούμια ζωντανεύει και ψάχνει έναν τρόπο για να φέρει πίσω τη χαμένη αγαπημένη του.

Η Μούμια ήταν το τρίτο monster movie για την Universal, μετά την τεράστια επιτυχία του Frankenstein και του Dracula, και φυσικά ο Boris Karloff παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Σε αντίθεση με τα άλλα κλασικά τέρατα της Universal, η Μούμια δεν είχε συνέχεια, αλλά αρκετές διασκευές, ειδικά από Hammer μεριά.

 

Η Βρετανική Αρχαιολογική αποστολή στο Κάιρο είναι συγκινημένη με τα ευρήματα τους στην έρημο, όταν περίεργα συμβάντα ενοχοποιούν τον υπηρέτη Ardath Bey (Boris Karloff), του οποίου την.. σκούφια δεν γνωρίζουν από που προέρχεται....

Ο σκοτεινός, όμως, Bey αποτελεί την μετενσάρκωση του Ιερέα Ιμούθη, ο οποίος, καθώς θέλει να αποκτήσει πλέον την αιωνιότητα προσπαθεί να παρασύρει την όμορφη αριστοκράτισσα Helen Grosvenor (Zita Johann) μαζί του σε απόκρυφους τόπους (καθόσον την θεωρεί επίσης μετενσάρκωση του μεγάλου του έρωτα πριν 2700 χρόνια...)

Ο μόνος τρόπος που μένει στους Βρετανούς αρχαιολόγους για την διάσωση της είναι η καταστροφή του σατανικού Ardath Bey...

ΚΡΙΤΙΚΗ: Σπουδαίο σενάριο για την εποχή (1932), γεμάτο από τους μυστικιστικούς θρύλους, τις κατάρες και τις εικασίες για τις Αιγυπτιακές θεότητες...

Ο Boris Karloff δίνει άλλη μία επιβλητική ερμηνεία με το παγωμένο, αγέλαστο πρόσωπο του να τρομοκρατε, ίγουρα εκείνη την εποχή. τους θεατές των κινηματογράφων...

Σήμερα είναι δυστυχώς ξεπερασμένος ο τρόμος που θα μπορούσε να εμπνεύσει, μετά από τόσα και τόσα που έχουμε δει...

Το έργο, πάντως, έχει ωραία πλοκή, σχετική αγωνία και σίγουρα ενδείκνυται για τους φίλους του μεγάλου Karloff..

Das Testament Des Dr. Mabuse 1933

Das Testament Des Dr. Mabuse 1933

Η Διαθήκη του Δρος Μαμπούζε

Σκηνοθεσία: Fritz Lang

Σενάριο: Norbert Jacques, Fritz Lang

Είδος: Crime, Horror, Mystery

Διάρκεια: 2h 2min

Γλώσσα:Γερμανικά

Παίζουν

Rudolf Klein-Rogge = Δόκτωρ Mabuse

Thomy Bourdelle = Καθηγητής Baum

Gustav Diessl = Thomas Kent

Rudolf Schündler = Hardy

Jim Gérald = Επιθεωρητής Lohmann

Oskar Höcker = Bredow

Theo Lingen = Karetzky

Monique Rolland = Lilli

Στην αρχική ταινία του 1922 ο εγκληματικός χαρακτήρας του Δρ. Μαμπυς (Rudolf Kleine-Rogge) και το συνδικάτο του σχεδιάζουν και εκτελούν την μια μετά τις άλλες εγκληματικες πράξεις, καλά προετοιμασμένες και σχεδιασμένες, με απώτερο σκοπό ένα εγκληματικό βασίλειο....

Στο τέλος βέβαια, συλλαμβάνεται και εγκλείεται σε ένα φρενοκομείο.

Έντεκα χρόνια μετά, το 1933, ο Lang ξαναγυρίζει και σκηνοθετεί την "συνέχεια", στην οποία με μεγάλη "δόση" μεταφυσικής, ο εγκληματίας Μαμπυζ (Rudolf Klein-Rogge) που όπως είπαμε, συνελήφθη το 1922 και από τότε βρισκόταν σε ψυχιατρική κλινική, μετενσαρκωνει την εγκληματική του δράση μέσω τρίτων προσώπων, πάντα με σκοπό την δημιουργία της απόλυτης, παγκόσμιας βασιλείας του κακού.

Ο επιθεωρητής Λόμαν (Otto Wernicke) ακολουθώντας μια προσεκτική ανάλυση των γεγονότων, μαζί με κάποιες έγκαιρες καταθέσεις μαρτύρων, διακρίνει την σωστή κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθεί...

          H ταινία αποτελεί την συνέχεια της εκπληκτικής ταινίας "Dr Mabuse Ο Παίκτης" (1922) του μεγάλου Γερμανού Σκηνοθέτη Fritz Lang.

Το έργο, σε σενάριο της Theas Harbou, συζύγου του Fritz Lang,  είναι ένα εξαιρετικό δείγμα αστυνομικής πλοκής με βαριές μεταφυσικές επιρροές.

Οι σπουδαίες ερμηνείες, ιδιαίτερα του Rudolf Kleine-Rogge και βεβαίως του αστυνομικού Otto Wernicke, το σενάριο, τα σκηνικά και τα τεχνικά μέσα εκπλήσσουν τον σημερινό θεατή με την αρτιότητα τους, οπως πχ, το στοιχείο της δολοφονίας οδηγού σταματημένου αυτοκινήτου σε φανάρια, από δολοφόνο καθισμένο στην πίσω θέση διπλανού αυτοκινήτου, αντιγράφτηκε λυσσωδώς από μετέπειτα αστυνομικές ταινίες.

Ένα ιδιοφυές αριστούργημα του Fritz Lang, που ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1933, σχεδόν ταυτόχρονα με την άνοδο στην εξουσία του Χίτλερ στην Γερμανία. Η υπόθεση της ταινίας αναφέρεται στον Δρ. Μαμπούζε, ο οποίος συγγράφει μανιωδώς εγκληματικά “σενάρια” με το διεστραμμένο του μυαλό, τα οποία υλοποιούνται από μία ομάδα ατόμων.

Όταν λοιπόν ανέλαβε ο Δρ. Γιόζεφ Γκαίμπελς το Υπουργείο Προπαγάνδας έπρεπε να ελέγξει το ποιόν της ταινίας κατά τα ναζιστικά πλέον πρότυπα. Και ο Δρ. Γκαίμπελς την απαγόρευσε, διότι διαπίστωσε πως είναι εντελώς επιζήμια για το νέο καθεστώς, αφού κατά δήλωσή του: "Έδειχνε ότι μια εξαιρετικά αφοσιωμένη ομάδα ανθρώπων είναι απολύτως ικανή να ανατρέψει οποιαδήποτε κατάσταση με τη βία" (προφανώς έκρινε εξ’ ιδίων τ’ αλλότρια και μάλλον αναγνώρισε και τον εαυτό του στον Δρ. Μαμπούζε).

Το φιλμ κατατάσσεται στην περίοδο του ομιλούντος Γερμανικού κινηματογράφου (1930-35), που σφραγίζεται με αριστουργηματικές δημιουργίες και οιωνούς της ανόδου του Ναζισμού ("M", 1931, "Das Testament der Dr Mabuse", 1933).

Έξω από τα στεγανά της ιστορικής σημασίας, το έργο του Fritz Lang αποκαλύπτεται σήμερα προφητικό, επίκαιρο και εξαιρετικά συναρπαστικό. Η καταβύθιση στα σκοτάδια του ανθρώπινου ψυχισμού αλλά και η μοναδική του εικαστική ματιά, που τόσο επηρέασε τη διαμόρφωση του σύγχρονου κινηματογράφου, εξακολουθούν να τοποθετούν τον Fritz Lang στην πρώτη σειρά του παγκόσμιου κινηματογραφικού στερεώματος.

Stars: Rudolf Klein-Rogge, Otto Wernicke, Gustav Diessl.

Οι ταινίες μου δείχνουν τη μάχη του ατόμου ενάντια στις συνθήκες -αυτόν τον αιώνιο προβληματισμό των αρχαίων Ελλήνων- τη μάχη ενάντια στους θεούς, τη μάχη του Προμηθέα. Με τον ίδιο τρόπο σήμερα μαχόμαστε νόμους, πολεμάμε τα πρέπει που δεν μας φαίνονται ούτε καλά ούτε δίκαια για την εποχή μας...Πάντα αγωνιζόμαστε.

Fritz Lang

Η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=BG9iEpQgXGU