Frankenstein 1931

Frankenstein 1931

Φρανκενστάιν

Σκηνοθεσία: James Whale

Σενάριο: John L. Balderston, Mary Shelley, Peggy Webling,

Garrett Fort, Francis Edward Faragoh

Είδος: Boris Karlof - Bela Lougosi, Drama, Horror, Sci-Fi, Thriller

Διάρκεια: 01:11

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Colin Clive: Henry Frankenstein

Mae Clarke: Elizabeth

John Boles: Victor Moritz

Boris Karloff: The Monster

Edward Van Sloan: Doctor Waldman

Φρανκενστάιν (Frankenstein) είναι μια ταινία τρόμου Αμερικάνικης παραγωγής, του 1931 από τις Universal Pictures, σκηνοθετημένη από τον Τζέιμς Γουέιλ με σενάριο από τους Τζον Μπάλντερστον, Φράνσις Έντουαρντ Φάραγκο, Γκάρετ Φορτ, Ρόμπερτ Φλόρεϋ και Τζον Ρουζέλ. Η ταινία βασίζεται ασαφώς στην νουβέλα Φρανκενστάιν από την Κυρία Πέρσι Μπ. Σέλεϊ, ενώ ταυτόχρονα ακολουθεί το σενάριο μιας θεατρικής παράστασης από την Πέγκυ Βέμπλινγκ. Η ταινία αυτή σατιρίστηκε στην ταινία Φρανκενστάιν Τζούνιορ, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια σκηνικά του εργαστηρίου με αυτή την ταινία.

Αρχική Διανομή: Περιέργως, αρχικά, η διανομή για την πρώτη ομιλούσα version δόθηκε με τη σειρά στους: Bella Lugosi, Leslie Howard και Bette Davis. Τότε σκηνοθέτης ήταν ο Robert Forey, Που είχε διαλέξει την νουβέλα αυτή από αρκετά θέματα που πρότεινε ο (αρχι)σεναριογράφος της Universal, Richard Schayer, σαν πιθανή συνέχεια στο στυλ του τρόμου, μετά τον Dracula (1931.]

Η ιδέα ήταν να υποδυθεί ο Lugosi τον επιστήμονα, αλλά η Universal είχε αντιρρήσεις, γι αυτό και ο Howard έγινε Dr. Frankenstein (με την B. Davis, μνηστή του).

Τα δοκιμαστικά γυρίστηκαν από τον Paul Ivano στο set του Dracula με τον Lugosi σαν τέρας. Το studio δεν ικανοποιήθηκε από το μακιγιάζ που επινόησε ο Lugosi για τον εαυτό του, αλλά κι ο Lugosi δεν ευχαριστήθηκε, επειδή το τέρας δεν είχε πολύ ομιλούντα ρόλο.

Όλο το σχέδιο, μαζί με την σεναριακή πρόταση του Florey (δική του συνεισφορά ήταν να μπει στο τέρας εγκέφαλος ενός τρελού και να τελειώνει το έργο στο μύλο) «κληρονομήθηκε» στον ανερχόμενο σκηνοθέτη της Universal, James Whale.

Αυτός αντικατέστησε αμέσως τον Howard με τον Colin Clive, έφερε τον σχεδόν άγνωστο Boris Karloff (που είχε δει σε μια μικρή γκαγκστερική ταινία) κι ανέθεσε το μακιγιάζ του τέρατος στον «μάγο» Jack Pierce.

Η νουβέλα της Mary Schelley είχε ήδη γυριστεί ταινία 3 φορές, κατά την «βουβή» εποχή του σινεμά. Το 1910 απ΄ την εταιρία Edison (χαμένο φιλμ, υπάρχουν μόνο μερικές φωτογραφίες του τέρατος), το 1915 με τίτλο Life Without Soul και στην Ιταλία, το 1920, σαν Il Monstro di Frankenstein.

Το σενάριο ήταν περίπου το ίδιο (εκτός από την πρόταση του Florey που είδαμε πριν). Ο Dr. Frankenstein δικαιώνεται για τις θεωρίες του «κατασκευάζοντας» ένα πλάσμα από μικρά κομμάτια πτωμάτων και του δίνει ζωή. Αλλά απρόσεκτα του βάζει έναν εγκληματικό εγκέφαλο. Προκαλώντας αποστροφή στον δημιουργό του, το τέρας ξεκινά μια ταραγμένη πορεία μέσα σε φονική μανία. Κυνηγημένο τέλος από τους ανθρώπους, το «δημιούργημα», καταφεύγει σ' έναν μύλο, όπου οι χωρικοί του βάζουν φωτιά.

Το κλασσικό, πιο γνωστό κι ίσως το φιλμ με την μεγαλύτερη επιρροή (στο είδος του) που έγινε ποτέ, άνοιξε τον δρόμο για την παραγωγή ταινιών τρόμου της Universal του '30 και '40. Χρησιμοποιήθηκε, προσφέροντας έμπνευση σ' έναν μεγάλο αριθμό μιμητών, επιτυχημένων ή μη.

Η ταινία έκανε τον Boris Karloff σταρ και η ερμηνεία του - μοναδική προσωπογραφία του τέρατος στην οθόνη - είναι η πιο αξιοσημείωτη κι ανθεκτική στο χρόνο. Το τέρας δεν είναι μόνο μια «κατασκευή» του μάγου του make up Jack Pierce και της σκηνοθεσίας του James Whale. Είναι και του Karloff. Η εντυπωσιακή παρουσία της υπέροχης μάσκας, μαζί με μια ισχυρή αίσθηση προσωπικότητας, που τον κατάστησε ικανό όχι απλώς να απεικονίσει την ζωώδη κτηνωδία του τέρατος (όπως και άλλοι μετά απ' αυτόν), αλλά να ενσαρκώσει το έμφυτο πάθος του.

Έδειξε την φιγούρα του τέρατος εγκληματική παρά την βούλησή της και διαχασμένη ανάμεσα στη βία και την αφέλεια. Κράτησε αυτόν τον χαρακτήρα πραγματικά λαϊκό. Δεν είναι τυχαίο που στη μνήμη του κοινού το τέρας (που δεν έχει όνομα) ταυτίζεται με το («τερατώδες» ηχητικά) όνομα του δημιουργού του (FRANKESTEIN).

Αντίθετα ο γιατρός κληρονόμησε ακέραια την ηθικολογία του βιβλίου της Schelley: έντρομος μπροστά στο «λάθος» του, ο δημιουργός, αποκηρύσσει το δημιούργημά του και βρίσκει παρηγοριά στην αγκαλιά της μνηστής του.

Η καλλιτεχνική διεύθυνση κι η κινηματογράφηση είναι θαυμάσιες και δείχνουν (όπως κάθε σκηνοθεσία του Whale) την επίδραση απ' τον γερμανικό εξπρεσσιονισμό του «ΓΚΟΛΕΜ» και του «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΔΡ. ΚΑΛΙΓΚΑΡΙ».

Το make up του Jack Pierce για το τέρας κατατάσσεται σαν μια απ' τις καλύτερες δημιουργίες για το σινεμά του τρόμου.

Η σκηνοθεσία του Whale είναι η καλύτερη της καριέρας του και δεν ενοχλήθηκε από το (ξένο) στοιχείο του χιούμορ, που έφθειρε μετέπειτα σχετικά φιλμς, ειδικά της «Νύφης του Φρανγκενστάιν».

Η δημιουργία μιας αποτελεσματικής καταθλιπτικής Γοτθικής ατμόσφαιρας, η διεύθυνση των μη εντατικών σκηνών, η εμφανής έλλειψη ενδιαφέροντος σε ρομαντικούς υπαινιγμούς καθώς και η τάση του να επιτρέπει στον Colin Clive (Dr. Frankenstein) να υπερβάλλει στις στιγμές - κλειδιά, διασκόρπιζε τις υπερβολές σε φρίκη και τρόμο, κρατώντας μια ισορροπία ενδιαφέροντος ανάμεσα στο σασπένς και την επιστημονική φαντασία.

 

  

DRACULA 1931

DRACULA 1931

Δράκουλας

Σκηνοθεσία: Tod Browning, Karl Freund

Σενάριο: Bram Stoker, Hamilton Deane, John L. Balderston

Είδος: Horror, Fandasy, Drama, Boris Karlof - Bela Lougosi

Διάρκεια: 1h 15min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν: 

Bela Lugosi: Count Dracula

Helen Chandler: Mina

David Manners: John Harker

Dwight Frye: Renfield

Edward Van Sloan: Van Helsing

Herbert Bunston: Doctor Seward

 

Όλοι οι φίλοι των ταινιών τρόμου, και δη των ταινιών με βρικόλακες, έχουμε δει όλες τις ταινίες που έχουν κυκλοφορήσει με ήρωα τους τον κόμη Dracula. Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη ομιλούσα ταινία με θέμα αυτόν τον σκοτεινό ήρωα, που έχει διασκευαστεί και παιχτεί άπειρες φορές από πολλούς ηθοποιούς. Προσωπικά, ίσως να ακουστεί και ύβρις, αλλά για εμένα είναι ο καλύτερος Dracula που υπήρξε.

Ο συμβολαιογράφος Renfield καταφθάνει στον πύργο του Κόμη Dracula για να υπογράψουν τα συμβόλαια για την αγορά ενός οικήματος στην Αγγλία. Ο Κόμης κάνει υποχείριό του τον Renfield και μαζί ξεκινάνε για την Αγγλία. Φτάνοντας εκεί, ο Κόμης γοητευμένος από την όμορφη Mina προσπαθεί να την κάνει δική του.

Τι να πεις για αυτή την ταινία που επηρέασε όλες τις υπόλοιπες ταινίες με ήρωα τον Κόμη Δράκουλα. Εξαιρετική ερμηνεία του Bela Lugosi. Το βλέμμα, η φωνή του και το παράστημα του σε κάνουν να ανατριχιάζεις. Ο Dwight Frye ως Renfield είναι φανταστικός με το τρελαμένο βλέμμα του και το διαβολικό του γέλιο. Θύμα και θύτης ταυτόχρονα δεν ξέρεις αν πρέπει να τον λυπηθείς ή να τον μισήσεις. Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι εξαιρετική, ανατριχιαστική, δεδομένης της εποχής όπου ο κινηματογράφος ήταν ακόμη στα γεννοφάσκια του. Επιβλητικό τοπίο, σκοτεινές εικόνες, σκιές και ήχοι που μαγεύουν και τρομάζουν.

Το θέμα της ταινίας είναι γνωστό, δεν υπάρχει κάποια έκπληξη. Κατ’ εμέ, είναι ο καλύτερος Δράκουλας μιας και η προφορά, και όχι μόνο, του Bela Lugosi του δίνει κάτι το αυθεντικό λόγω καταγωγής. Επίσης, η ταινία γυρίστηκε στο ίδιο πλατό, ταυτόχρονα, με Ισπανόφωνους ηθοποιούς.

Ο Bela Lugosi όταν πέθανε το 1956, θάφτηκε φορώντας την μαύρη κάπα που φορούσε στην ταινία.

 

  

Island of Lost Souls 1932

Island of Lost Souls 1932

Η Νήσος των Χαμένων Ψυχών

Σκηνοθεσία: Erle C. Kenton

Σενάριο: Waldemar Young, Philip Wylie, H.G. Wells

Είδος: Horror, Ski-Fi, Bela Lougosi

Διάρκεια: 1h 10min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Charles Laughton: Dr. Moreau

Richard Arlen: Edward Parker

Leila Hyam: Ruth Thomas

Bela Lugosi: Sayer of the Law

Kathleen Burke: The Panther Woman

Arthur Hohl: Montgomery

 

    Ένας ναυτικός θα βρεθεί, ύστερα από μια μικρή περιπέτεια, στο νησί του Δόκτορος Μορό. Αμέσως θα αντιληφθεί ότι ο Δρ. Μορό διενεργεί βάρβαρα πειράματα στους ιθαγενείς του νησιού και θα βαλθεί να τον σταματήσει.Γυρισμένη το 1932, το «Island of Lost Souls» είναι μία από αυτές τις ταινίες που ήταν πρωτοποριακές και προκλητικές για την εποχή τους, αλλά που δεν μπορούν να έχουν την ίδια επίδραση στο θεατή του σήμερα. Το προφανέστερο που αποδεικνύει τον ισχυρισμό μου είναι ότι η ταινία δεν μπορεί να προκαλέσει στο σύγχρονο θεατή τον τρόμο που προκαλούσε στην εποχή της. Ο σύγχρονος θεατής θα το αντιληφθεί περισσότερο ως ένα σκοτεινό παραμύθι και όχι ως ταινία τρόμου ή επιστημονικής φαντασίας.

    Ως προς το στοιχείο της επιστημονικής φαντασίας, είναι ανεπίτρεπτο για τα σημερινά δεδομένα, αλλά και για την εποχή που γυρίστηκε η ταινία (ο Δαρβίνος είχε γράψει για την εξέλιξη των ειδών πάνω από 70 χρόνια πριν) να υπάρχουν χονδροειδείς επιστημονικές ανακρίβειες για πράγματα γνωστά στην επιστήμη. Αναφέρομαι στην άποψη του Δόκτορος Μορό, την υψίστη επιστημονική αρχή της ταινίας, ο οποίος αναφέρει πως όλα τα έμβια όντα έχουν την τάση να προσεγγίζουν μορφολογικά και οργανικά τον άνθρωπο. Αυτό δεν ισχύει με τίποτα. Ρωτήστε όποιον βιολόγο θέλετε. Δεν ίσχυε ούτε όταν γυρίστηκε η ταινία, με βάση τα τότε επιστημονικά δεδομένα.

    Ο Charles Laughton ερμηνεύει ωραία (ρεαλιστικά και παιχνιδιάρικα, για τα δεδομένα της εποχής) τον Δρ. Μορό, αλλά δεν πρόκειται για κάποια τρομερή ερμηνεία για τα σημερινά δεδομένα, ενώ ο ναυτικός έχει ως χαρακτήρας αυτήν την εκνευριστική παλικαριά και στενομυαλιά που είχαν πολλοί ήρωες εκείνη την εποχή στον αμερικανικό κινηματογράφο (καθώς και για αρκετά χρόνια μετά). Ο Bela Lugosi είναι σχεδόν αγνώριστος στο ρόλο του, δεν πρωταγωνιστεί, αλλά οι καλύτερες στιγμές της ταινίας του ανήκουν. Κάθε φορά που, ως αρχηγός όλων των όντων που έχουν υποστεί τα πειράματα του Μορό και έχουν μεταλλαχθεί, αναρωτιέται μαζί τους, φωναχτά, “Are we not men?” (Άνθρωποι δεν είμαστε;), σχεδόν μια θρησκευτική καθήλωση επιβάλλεται στο θεατή. Η ιδέα της επανάληψης του προπατορικού αμαρτήματος, από τον ίδιο το Θεό αυτήν τη φορά, δηλαδή τον Δρ. Μορό, αποτελεί επίσης ένα ωραίο στοιχείο της ταινίας.

    Η ταινία έχει παλιώσει-αυτό είναι γεγονός. Συνεχίζει, όμως, να έχει να προσφέρει ορισμένες αξιομνημόνευτες στιγμές στους σύγχρονους θεατές που ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν τις πρώτες δεκαετίες του κινηματογράφου. 

  

The Mummy 1932

The Mummy 1932

Η Μούμια 

Σκηνοθεσία: Karl Freund

Σενάριο: Nina Wilcox Putnam, Richard Schayer

John L. Balderston

Είδος: Bela Lougosi, Horror, Drama

Διάρκεια: 01:13

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Boris Karloff: mhotep

Zita Johann: Helen Grosvenor

David Manners: Frank Whemple

Arthur Byron: Sir Joseph Whemple

Edward Van Sloan: Doctor Muller

 

Μια ομάδα αρχαιολόγων ζωντανεύει κατά λάθος έναν αρχαίο αιγύπτιο ιερέα, όταν διαβάζουν φωναχτά ένα μαγικό ξόρκι. 

Η μούμια ζωντανεύει και ψάχνει έναν τρόπο για να φέρει πίσω τη χαμένη αγαπημένη του.

Η Μούμια ήταν το τρίτο monster movie για την Universal, μετά την τεράστια επιτυχία του Frankenstein και του Dracula, και φυσικά ο Boris Karloff παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Σε αντίθεση με τα άλλα κλασικά τέρατα της Universal, η Μούμια δεν είχε συνέχεια, αλλά αρκετές διασκευές, ειδικά από Hammer μεριά.

 

Η Βρετανική Αρχαιολογική αποστολή στο Κάιρο είναι συγκινημένη με τα ευρήματα τους στην έρημο, όταν περίεργα συμβάντα ενοχοποιούν τον υπηρέτη Ardath Bey (Boris Karloff), του οποίου την.. σκούφια δεν γνωρίζουν από που προέρχεται....

Ο σκοτεινός, όμως, Bey αποτελεί την μετενσάρκωση του Ιερέα Ιμούθη, ο οποίος, καθώς θέλει να αποκτήσει πλέον την αιωνιότητα προσπαθεί να παρασύρει την όμορφη αριστοκράτισσα Helen Grosvenor (Zita Johann) μαζί του σε απόκρυφους τόπους (καθόσον την θεωρεί επίσης μετενσάρκωση του μεγάλου του έρωτα πριν 2700 χρόνια...)

Ο μόνος τρόπος που μένει στους Βρετανούς αρχαιολόγους για την διάσωση της είναι η καταστροφή του σατανικού Ardath Bey...

ΚΡΙΤΙΚΗ: Σπουδαίο σενάριο για την εποχή (1932), γεμάτο από τους μυστικιστικούς θρύλους, τις κατάρες και τις εικασίες για τις Αιγυπτιακές θεότητες...

Ο Boris Karloff δίνει άλλη μία επιβλητική ερμηνεία με το παγωμένο, αγέλαστο πρόσωπο του να τρομοκρατε, ίγουρα εκείνη την εποχή. τους θεατές των κινηματογράφων...

Σήμερα είναι δυστυχώς ξεπερασμένος ο τρόμος που θα μπορούσε να εμπνεύσει, μετά από τόσα και τόσα που έχουμε δει...

Το έργο, πάντως, έχει ωραία πλοκή, σχετική αγωνία και σίγουρα ενδείκνυται για τους φίλους του μεγάλου Karloff..

White Zombie 1932

White Zombie 1932

ΛΕΥΚΟ ΖΟΜΠΙ

Σκηνοθεσία: Victor Halperin

Σενάριο: Garnett Weston, Garnett Weston

Είδος: Action, Adventure, Drama, Horror, Boris Karlof - Bela Lougosi

Διάρκεια: 97 λεπτά

Γλώσσα: Αγγλικά:

Υπότιτλοι: Ελληνικοί δικής μου μετάφρασης 

Παίζουν:

Bela Lugosi: ‘Murder' Legendre

Madge Bellamy: Madeline Short Parker

Joseph Cawthorn: Dr. Bruner

Robert Frazer: Charles Beaumont

John Harron: Neil Parker

Brandon Hurst: Silver

    Να σημειώσω πως την συγκεκριμένη ταινία την είχε προβάλει ένα επαρχιακό κανάλι. Κάποιος την έγραψε και την ανέβασε σε κάποιον τράκτορα. Αξιέπαινη η πρωτοβουλία αλλά υπήρξαν όπως ήταν φυσικό μειονεκτήματα. Οι ποιότητα της κόπιας ήταν πολύ χαμηλή. Οι ενσωματωμένοι υπότιτλοι όχι μόνο ήσαν ελλιπείς, αλλά και αρκετά ασυγχρόνιστοι. Έπρεπε να παρακωλυθούμε και τις εμβόλιμες διαφημίσεις και τις ανακοινώσεις του καναλιού. Έτσι λοιπόν έψαξα και βρήκα την ταινία αυτή σε ικανοποιητική ποιότητα. Πήρα τους Αγγλικούς υπότιτλους και αφού τους συγχρόνισα, έκατσα και τους μετέφρασα.

Ως προς την ταινία.

Να διευκρινίσω πως τα ανθρωποφάγα ζόμπι έκαναν την εμφάνισή τους στο σινεμά τρόμου από τον Romero μετά το 1968. Μέχρι τότε υπήρξε θεματολογία για ζωντανούς νεκρούς, Ζόμπι, όπου όμως δινόταν μια λογικοφανής  εξήγηση. Εδώ βρισκόμαστε στη Αιτή όπου κυριαρχεί η δεισιδαιμονία των ιθαγενών. Κάποιος που έχει μαγικές ικανότητες, που μπορεί να υπνωτίζει και να μεταβάλει σε άβουλα όντα του ανθρώπους, εκμεταλλεύεται τις ικανότητές του, υπνωτίζει και κάνει ανθρώπους να δείχνουν νεκροί. Μετά την ταφή τους κλέβει τα, τα ας πούμε , πτώματά τους, τους επαναφέρει μερικώς στην ζωή, και τους κάνει άβουλα όντα να δουλεύουν σκλάβοι στο εργοστάσιό του! Κάποιος κτηματίας, (Robert Frazer),  που συνταξίδευε σε πλοίο από την Ν. Υόρκη στην Αϊτή με την Μάντελιν, (Madge Bellamy), γοητεύεται με την κοπέλα και θέλει να την κατακτήσει. Η κοπέλα όμως έρχεται στην Αϊτή για να παντρευτεί τον αγαπημένο της Νηλ, (John Harron). Αυτός για να κερδίσει χρόνο προσκαλεί το ζευγάρι να έλθει στο σπίτι του να τους παντρέψει, ελπίζοντας μέχρι τότε να μεταπείσει την Μάντελιν. Απευθύνεται μάλιστα στον σατανικό μάγο για να του ζητήσει την συνδρομή του στην επιδίωξή του. Αυτός του προτείνει σαν λύση να μετατρέψει την κοπέλα σε ένα είδος ζόμπι! Αυτός στην αρχή το αρνείται λέγοντας πως θα βρει άλλο τρόπο. Ο σατανικός μάγος του απαντά πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

            Με αυτή την εισαγωγή πιστεύω να βοήθησα να γίνει κατανοητά το έργο σε αυτούς που θέλουν να το δουν.

The Invisivle Ray (1936)

The Invisivle Ray (1936)

ΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

 

Σκηνοθεσία: Lambert Hillyer

Σενάριο: Howard Higgin, Douglas Hodges

Παίζουν: Boris Karloff, Bela Lugosi, Frances Drake

Εξωτερικοί υπότιτλοι ματαφρασμένοι από εμένα

Επιστημονική φαντασία... της πλάκας!
Συστήνεται μόνο στους θαυμαστές των: Bela Lugosi- Boris Karloff, καθώς και για συλλεκτικούς λόγους.

Θα ήθελα να σας διευκρινίσω ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου «προφέσορα» και αυθεντία στις κριτικές. Η γνώμη μου είναι αυστηρά προσωπική και δεν αναβαθμίζεται ή υποβαθμίζεται την αξία οποιασδήποτε ταινίας, ανάλογα με την κριτική που τις κάνω. Όπως θα έχετε παρατηρήσει, ασχολούμαι περισσότερο με τις αναμνήσεις και συγκινήσεις που μου πρόσφερε μια ταινία σε μένα και δεν την κατατάσσω σε πίνακα αξιολόγησης αποδεκτό από τους πάντες.

Δεν χρησιμοποιώ κουλτουριάρικες και ακαταλαβίστικες εκφράσεις για να εντυπωσιάσω  το πόπολο. Ο οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να έχει διαφορετική γνώμη από μένα και στην ενότητα «Γνώμες» να την εκφράζει και να επισημαίνει τα λάθη μου ή να συμπληρώνει τις ελλείψεις μου. Η ενότητα «Γνώμες» δεν είναι για να λιβανίζουμε τον γράφοντα και όταν διαφωνούμε να αποφεύγουμε να το αναφέρουμε.

 

Στο θέμα μας τώρα.

Για μένα η «Επιστημονική Φαντασία» πρέπει να περιέχει κάποια «επιστημονικοφάνεια» και «αληθοφάνεια», αλλιώς καταντά σκέτο παραμύθι. Στην παρούσα ταινία, την επιστημονική φαντασία την βρίσκω πολύ χοντροκομμένη.

Ίσως ήταν η εποχή που ο κόσμος θεωρούσε τους επιστήμονες ερευνητές κάτι σαν μάγους του μεσαίωνα και εύρισκε λογικά και τα πιο απίθανα από αυτούς. Το σενάριο μας παρουσιάζει τον Dr. Janos Rukh (Boris Karloff) ως ένα ερευνητή επιστήμονα που με το τηλεσκόπιό του ανακάλυψε μία ακτίνα που προέρχεται από τον αστερισμό «Ανδρομέδα» με ιδιαίτερη ισχύ που μπορεί να επιφέρει τύφλωση και με την ιδιότητα να έχει καταγεγραμμένα μέσα της αυτά που συνέβησαν στο σύμπαν πριν από εκατομμύρια χρόνια! 

Ο Dr. Janos χάρις στην συσκευή δικής του επινόησης αποκωδικοποιεί τα εγγεγραμμένα γεγονότα και τα προβάλει σε μια οθόνη. Δύσπιστοι συνάδελφοι επιστήμονες προσκαλούνται για να τους γίνει επίδειξη. Μεταξύ αυτών και ο Dr. Felix Benet (Bela Lugosi) και έκπληκτοι διαπιστώνουν ότι πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια κάποιος κομήτης έπεσαι στην γη, κάπου εκεί στην Αφρική.

 Ο Dr. Felix Benet πείθει και τους υπόλοιπους να οργανώσουν αποστολή στην Αφρική προκειμένου να βρούνε τον κομήτη

 

Στην αποστολή μετέχουν έξι άτομα και συνεργάζονται με ιθαγενείς οι οποίοι είναι τόσο πιστικοί στους ρόλους τους, που μας θυμίζουν μέλη από τα θεατρικά μπουλούκια που όργωναν κάποτε την Ελληνική επαρχία!

Εκεί ο Dr. Janos Rukh αποσπάται από τον καταυλισμό των υπολοίπων και ανακαλύπτει μόνος του τον κομήτη. Το τίμημα όμως αυτής της ανακάλυψης ήταν βαρύ. Ο Dr. Janos μολύνεται από τον ραδιενεργό κομήτη και αποκτά την ιδιότητα να φωσφορίζει το σώμα του στο σκοτάδι. Όποιον δε αγγίζει, να τον σκοτώνει.

 

Έντρομος τότε επιστρέφει στην αποστολή και ζητά βοήθεια από τον Dr. Felix Benet. Αυτός του παρασκευάζει ένα αντίδοτο το οποίο όμως δεν διαρκεί για πάντα. Πρέπει κάθε τόσο να το ξαναπροσλαμβάνει. Στο σημείο αυτό τα έξι μέλη της αποστολής επιστρέφουν στην Ευρώπη. Μεταξύ των μελλών ήταν  και η γυναίκα του Janos η οποία ξελογιάστηκε από νεαρό της αποστολής. Ο Dr. Felix Benet κατά την επιστροφή του στο Παρίσι απέσπασε και ένα κομμάτι από τον ραδιενεργό κομήτη και κατασκευάζει μια συσκευή ακτινοβολίας που θεραπεύει

«Πάσαν νόσον και πάσαν ......!» ¨Στραβοί κουτσοί ...στον «Άγιο Παντελεήμονα!». Όχι λάθος. Στην είσοδο της κλινικής του Dr. Felix Benet για να θεραπευτούν. Λύσσαξε από το κακό του ο Dr. Janos Rukh, να βλέπει να επωφελούνται άλλοι από την ανακάλυψή του και να του έχουν «κλέψει» επιπλέων τη γυναίκα του. Αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την θανατηφόρο ιδιότητά του και να εξοντώσει όλα τα μέλη της Αφρικανικής αποστολής.

Το πέτυχε με τους τέσσερεις και απομένει η πρώην γυναίκα του και ο νέος της σύζυγος.

Και εδώ το θρίλερ κορυφώνεται.

The Raven (1935)

The Raven (1935)

 

 

Σκηνοθεσία: Lew Landers

Σενάριο: David Boehm

Εμπνευσμένο από ένα ποίημα του Edgar Allan Poe

Παίζουν: Boris Karloff, Bela Lugosi, Lester Matthews

Ο Bela Lugosi υποδύεται τον πολύ ικανό νευροχειρούργο Richard Vollin ο οποίος έχει αποσυρθεί από την άσκηση της ιατρικής ως επάγγελμα και ασχολείται με το μακάβριο χόμπι να κατασκευάζει όλα εκείνα τα φρικτά όργανα βασανισμών που περιγράφει ο Edgar Allan Poe στα διηγήματά του και να τα 

διατηρεί όχι μόνο ως μουσειακά είδη αλλά έτοιμα και προς χρίση! Ο τίτλος του έργου λέγεται «Το Κοράκι» και είναι εμπνευσμένος από το αντίστοιχο ποίημα του . Edgar Allan Poe. Αλλά ωστόσο το κοράκι αναφέρεται κανένα δυο φορές στο έργο και δεν έχει σχέση με την υπόθεση.

 

 

Η Jean Thatcher (Irene Ware), νεαρή κόρη του δικαστή Thatcher (Samuel S. Hinds), πέφτει θύμα αυτοκινητιστικού ατυχήματος και παθαίνει σοβαρή βλάβη στον εγκέφαλο που είναι βέβαιο ότι θα αποβεί μοιραία. Κανένας γιατρός, ούτε και ο αρραβωνιαστικός της Dr. Jerry Halden (Lester Matthews) δεν αισθάνεται ικανός να κάνει κάτι

 

Ο μόνος που θα μπορούσε ίσως να πετύχει το θαύμα είναι ο αποσυρθείς από το επάγγελμα Dr. Richard Vollin. Αυτός όμως στην αρχή δεν δέχεται αλλά κατόπιν επιμονής του πατέρα υποχωρεί. Χειρούργει επιτυχώς την κοπέλα η οποία όχι μόνο συνέρχεται αλλά συνεχίζει και την καριέρα της ως χορεύτρια!

Ο παρανοϊκός γιατρός όμως ερωτεύεται την κοπέλα! Την έκφραση ευγνωμοσύνης προς το πρόσωπό του την παρεξηγεί. Ο πατέρας αντιλαμβανόμενος τι συμβαίνει, επισκέπτεται τον γιατρό και προσπαθεί να τον αποθαρρύνει από τις βλέψεις του τονίζοντάς του ότι η κοπέλα είναι αρραβωνιασμένη. Ο γιατρός εξαγριώνεται, η παράνοιά του τον οδηγεί στο να ψάχνει σαδιστική εκδίκηση. Αρωγό στις βλέψεις του βρίσκει στο πρόσωπο ενός κακοποιού δραπέτη των φυλακών, τον Edmond Bateman (Boris Karloff), ο οποίος επισπεύτηκε τον γιατρό με αίτημα να του αλλάξει με πλαστική εγχείριση το πρόσωπο για να μην τον αναγνωρίζει η αστυνομία. Ο γιατρός συμφωνεί να του αλλάξει το πρόσωπο αλλά όχι με πλαστική εγχείρηση, αλλά γνωρίζοντας πολύ καλά την χαρτογράφηση του ανθρώπινου νευρικού συστήματος, να επέμβει στα αντίστοιχα νεύρα και να αλλάξει την έκφραση του προσώπου. Στην πραγματικότητα ο Bateman πέφτει σε παγίδα, διότι ο γιατρός τον παραμορφώνει σε τέρας ασχήμιας και τον εκβιάζει να τον βοηθήσει στα φρικτά σχέδιά του για να του αποκαταστήσει τη βλάβη.

 

 

Για να πετύχει τους μακάβριους σκοπούς του ο γιατρός οργανώνει πάρτι στον απομονωμένο πύργο του, όπου οι προσκεκλημένοι θα διανυκτερεύσουν εκεί.

Ανάμεσα στους καλεσμένους είναι ο δικαστής, η κόρη του και ο αρραβωνιαστικός της. Τη νύχτα θέτει σε εφαρμογή τα φρικτά σχέδιά του. Απαγάγει μέσο του Bateman τον δικαστή και τον τοποθετεί κάτω από το εκκρεμές θανάτου που ο Edgar Allan Poe περιγράφει σε διήγημά του. Ξαναζούμε λοιπόν τις στιγμές αγωνίας που ζήσαμε στην ταινία «Το Εκκρεμές της Αγωνίας» πολλά χρόνια αργότερα. Για το νεαρό ζευγάρι επιφυλάσσει εξίσου μακάβριο τέλος. Τους παγιδεύει σε ένα δωμάτιο που οι τοίχοι του συρρικνώνονται και τείνουν να συνθλίψουν το ζεύγος. Την τελευταία στιγμή ο κακοποιός αντιδρά! Αυτοθυσιάζεται και σώζει του μελλοθάνατους.

Η ταινία με τους υπότιτλους που μετέφρασα είναι εδώ:

Murders in the Rue Morgue (1932)

Murders in the Rue Morgue (1932)

Έγκλημα στην οδό Μοργκ

 

 

Είδος: Horror, Boris Bela Lougosi

Σκηνοθεσία: Robert Florey

Σενάριο: Robert Florey, εμπνευσμένο από το διήγημα τουEdgar Allan Poe.

Παίζουν:

Sidney Fox = Mlle. Camille L'Espanaye

Bela Lugosi = Dr. Mirakle

Leon Ames = Pierre Dupin (as Leon Waycoff)

Bert Roach = Paul

Betty Ross Clarke = Mme. L'Espanaye

Brandon Hurst = Prefect of Police

Να διορθώσω πρώτα ένα λάθος που ανέφερα σε προηγούμενη ανάρτηση. Στην παρούσα ταινία δεν παίζει το δίδυμο των πρωταγωνιστών ταινιών τρόμου, παρά. μόνο ο Bela Lugosi. Και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού η ταινία είναι του 1932, πριν δηλαδή από την συνεργασία των δύο πρωταγωνιστών των ταινιών τρόμου.

Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από διήγημα του Edgar Allan Poe, αλλά από τις σοβαρές τροποποιήσεις μόνο το γεγονός ότι οι φόνοι διεξήχθηκαν από έναν ουραγκοτάγκο παρέμειναν στο σενάριο. Στην πραγματικότητα ο Edgar Allan Poe δημοσίευσε το 1841 το παρόν διήγημα και εγκαινίασε μια διαφορετική υφή στο αστυνομικό μυθιστόρημα. Εμφανίζεται για πρώτη φορά ο ιδιωτικός ντεντέκτιβ που με την εξυπνάδα του και παρά τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζει ακόμα κι από την επίσημη αστυνομία, καταφέρνει να βρει την λύση του αστυνομικού προβλήματος. Σε αυτό το είδος αστυνομικών ιστοριών διέπρεψε αργότερα η Αγκάθα Κρίστη.

 

 

Η Universal θέλησε φιλμογραφόντας αυτή τη ιστορία να σημειώσει εισπρακτική επιτυχία και η εισπρακτική επιτυχία δεν θα εξασφαλιζόταν μέσω ιστοριών με ντετέκτιβ αλλά με αυτό που ήταν τότε στη μόδα. Ταινίες τρόμου και φρίκης!

Ο πρωταγωνιστής Bela Lugosi είχε επιτυχημένη προϋπηρεσία στον τομέα αυτό και το όνομα Edgar Allan Poe συνηγορούσε για τέτοιου είδους ταινίες.

Για όποιον ενδιαφέρεται το βιβλίο «Το έγκλημα της οδού Μοργκ» έχει κυκλοφορήσει και στα Ελληνικά.

 

 

Στο σενάριο μας παρουσιάζεται ο παρανοϊκός Δρ Μιράκλ να είναι κάτοχος ενός ουρακοτάγκου και να θέλει να αποδείξει την συγγένεια που υπάρχει ανάμεσα στους πιθήκους και τον άνθρωπο. Για να καταφέρει να το αποδείξει αυτό καταφεύγει σε αποτρόπαια πειράματα. Απαγάγει νεαρές γυναίκες, τις κρατά αλυσοδεμένες και τους μεταγγίζει το αίμα του πιθήκου.

 

 

Τα δυστυχή θύματα δεν επιβιώνουν από αυτά τα τρελά πειράματα. αλλά ο Δρ Μιράκλ το αποδίδει στον ανέντιμο βίο που διήγαγαν τα θύματα και τις πετά στο ποτάμι.

Για να κερδίσει κάποια χρήματα ο Δρ Μιράκλ, εμφανίζεται σε πανηγύρια όπου εντός μιας σκηνής επιδεικνύει τον ουραγκοτάγκο του. Το σόου αυτό θα επισκεφτεί ένας φοιτητής της ιατρικής, ο Πιερ, (Leon Ames), συνοδευόμενος από την κοπέλα του, (Sidney Fox). Είναι φανερό ότι ο ουραγκοτάγκος ερωτεύεται την κοπέλα. της αρπάζει το καπέλο και ο Δρ Μιράκλ προθυμοποιείται να αποκαταστήσει τη ζημιά, ζητώντας την διεύθυνση της κοπέλας. Είναι φανερό ότι η κοπέλα έχει μπει στο στόχαστρο του παρανοϊκού δόκτορα. Οι νέοι αρνούνται κάθε αποζημιώσει αλλά ο δόκτωρ βάζει τον βοηθό του να παρακολουθήσει την κοπέλα. Εντωμεταξύ ο νεαρός φοιτητής, παίζοντας το ρόλο του ντετέκτιβ του αρχικού διηγήματος, δωροδοκεί τον φύλακα του νεκροτομείου για να του επιτρέψει να κάνει έρευνα στα πτώματα των θυμάτων του άγνωστου μέχρι στιγμής μανιακού δολοφόνου. Εκεί παρατηρεί κάτι περίεργα στίγματα στο αίμα των θυμάτων. Εντωμεταξύ η κοπέλα πέφτει θύμα απαγωγής!

 

Περισσότερα δεν αξίζει τον κόπο να αναφέρουμε, διότι όποιος βρήκε μέχρι τώρα ενδιαφέρουσα την υπόθεση, μπορεί να παρακολουθήσει το έργο.
Εληνικοί υπότιτλοι μεταφρασμένοι από εμένα.