Vulcano, Figlio Di Giove 1962

Vulcano, Figlio Di Giove 1962

ΗΦΑΙΣΤΟΣ Ο Θεός της Φωτιάς

 

Σκηνοθεσία: Ambrogio Molteni, Gino Stafford, Benito Ilforte

Είδος: Action, Fantasy, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:16

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Bella Cortez: Aetna- Η νύμφη της Σικελίας

Iloosh Khoshabe: ΄Κφαιστος

Liliana Zagra: Sicilian Rebel Girl

Furio Meniconi: Δίας

Roger Browne: Άρης – θεός του πολέμου

 

Ο Ήφαιστος είναι ο θεός της φωτιάς και της μεταλλουργίας στην ελληνική μυθολογία. Ήταν γιος του Δία και της Ήρας. Αυτό αναφέρεται στους ομηρικούς στίχους, τους οποίους ακολούθησαν οι μεταγενέστεροι συγγραφείς. Ωστόσο, ο Ησίοδος παρουσιάζει το θεό ως τέκνο της Ήρας και μόνο, που γεννήθηκε με παρθενογένεση, χωρίς τη συμμετοχή πατέρα.

"Το σιδηρουργείου του Ηφαίστου", έργο του Ντιέγκο Βελάσκεθ. 

Γεννήθηκε άσχημος και παραμορφωμένος, τόσο που η ίδια η μητέρα του, η Ήρα, τον πέταξε από τον Όλυμπο από τη ντροπή της. Ο θεός-βρέφος έπεσε στη θάλασσα, όπου τον περισυνέλεξαν η Θέτις και η Ευρυνόμη, οι οποίες τον ανέθρεψαν για εννέα χρόνια. Μόλις μεγάλωσε, ο θεός έστησε αμέσως το πρώτο του σιδηρουργείο στο βυθό του Αιγαίου, σφυρηλατώντας εκεί όμορφα αντικείμενα για τις δύο αυτές θεότητες.

Μια μέρα, η Ήρα, ζηλεύοντας τα κοσμήματα της Θέτιδας, ρώτησε επίμονα τη Νηρηίδα για την προέλευσή τους και, όταν ανακάλυψε ότι τα είχε φιλοτεχνήσει ο γιος που η ίδια είχε περιφρονήσει, πήγε, τον πήρε μαζί της και τον ξανάφερε στο βουνό των θεών. Εκεί, του προσέφερε ένα σιδηρουργείο με 20 φυσερά και του έδωσε για σύζυγο την πανέμορφη Αφροδίτη.

Η επιστροφή του Ηφαίστου στον Όλυμπο με τον Διόνυσο και τον θίασό του.

Σχετικώς με την επάνοδο του Ηφαίστου στις κορφές του Ολύμπου υπάρχει και άλλη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία έστειλε δώρο στη μητέρα του ένα μοναδικής τέχνης θρόνο, στον οποίο μόλις κάθισε εκείνη παγιδεύθηκε αυτόματα από αόρατα δεσμά και υποχρεώθηκε να ζητήσει τη βοήθεια του περιφρονημένου γιού της προκειμένου να ελευθερωθεί.

Στην Ιλιάδα η Αφροδίτη εμφανίζεται να απατά τον Ήφαιστο με τον γοητευτικό Άρη πάνω στη συζυγική του κλίνη, όπου όμως ο άσχημος όσο και έξυπνος θεός της φωτιάς τους αιφνιδιάζει μια μέρα παγιδεύοντάς τους σε ένα λεπτό χρυσό δίχτυ και μετά τους εκθέτει μπροστά σε όλους τους άλλους θεούς. Ο Ησίοδος πάντως εμφανίζει ως σύζυγο του Ηφαίστου την Αγλαΐα, τη νεότερη από τις Χάριτες.

Σε κάποιο μεταγενέστερο επεισόδιο, ο Δίας ξανάριξε τον θεό-σιδηρουργό από την κατοικία των θεών, επειδή αυτός είχε σπεύσει να βοηθήσει την Ήρα όταν εκείνη ήταν κρεμασμένη από τον ουράνιο θόλο, τιμωρημένη για τη θύελλα που είχε στείλει κατά του Ηρακλή. Αυτή τη φορά, η μοίρα του Ηφαίστου ήταν να πέσει σε ξηρά, στη νήσο Λήμνο, όπου τον βρήκαν το δειλινό, εξαντλημένο και με σπασμένα και τα δυο του πόδια από την πτώση στο σκληρό έδαφος, οι Σίντιοι. Η περίθαλψη και η φιλοξενία των φτωχών αυτών ανθρώπων κατέστησε από τότε το νησί τους τον αγαπημένο τόπο του θεού πάνω στη γη των θνητών. Εκεί, πάνω στο όρος Μόσχυλος, ξανάφτιαξε το, μόνιμο αυτή τη φορά, εργαστήρι του. Εκεί θα δημιουργήσει πολλά έξοχα αντικείμενα που του παραγγέλλουν οι θεοί, καθώς και όπλα για μερικούς ανθρώπους.

Ανάμεσα στα χειροτεχνήματα του Ηφαίστου ξεχωρίζει η πήλινη γυναίκα, η Πανδώρα, την οποία ο Δίας έδωσε ως σύζυγο στον Επιμηθέα για να τον εκδικηθεί εξαιτίας της προσβολής που του είχε κάνει ο αδελφός του Προμηθέας με το κλέψιμο της φωτιάς.

Ήφαιστος και ηφαίστεια

Το όνομα του Ηφαίστου δόθηκε στα «ηφαίστεια όρη», τα γνωστά σήμερα στη Γεωλογία ως ηφαίστεια, που με τη σειρά τους βάπτισαν και ολόκληρο κλάδο της, την Ηφαιστειολογία. Είναι προφανές το γιατί οι άνθρωποι φαντάζονταν ότι κάτω από ένα βουνό που έβγαζε καπνό, φωτιά και επιπλέον βροντώδεις ήχους είχε το σιδηρουργείο του ένας θεός. Για τον ίδιο λόγο, εκτός από το Μόσχυλο (που επί αιώνες εξέπεμπε αναθυμιάσεις), άλλες εκδοχές θέλουν το σιδηρουργείο του Ηφαίστου να «υποκρύπτεται» σε άλλα ηφαιστειογενή μέρη, συνήθως στην Αίτνα, στον Βεζούβιο ή στις Αιολίδες Νήσους.

 

La Jetee 1962

 

La Jetee 1962

Σταθμός Αποχαιρετισμού

Σκηνοθεσία: Chris Marker

Σενάριο: Chris Marker

Είδος: Action, Documentary, Romance, Science Fiction, Γαλλικά

Διάρκεια: 00:28

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Jean Négroni: Narrator

Hélène Chatelain: The Woman

Davos Hanich: The Man

Jacques Ledoux: The Experimenter

André Heinrich

 

Στο Παρίσι, μετά τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο, οι λιγοστοί επιζήσαντες έχουν ελλείψεις σε φάρμακα, φαγητό και πηγές ενέργειας, γι`αυτό αποφασίζουν να στείλουν έναν άνθρωπο στο παρελθόν με την μηχανή του χρόνου για να τους φέρει προμήθειες.

Δίπλα δίπλα με το 12 Monkeys, το ιδιοφυές La Jetee του Chris Marker, ένα φιλμ που σύμφωνα με τον Gilliam ενέπνευσε την ταινία του (ο Gilliam προσθέτει γελώντας ότι οι Αμερικάνοι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την διαφορά μεταξύ Inspired By και Based on). To La Jetee έχει πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην μνήμη όσων το έχουν δει, μιας και πρόκειται για μια «ταινία» 28 λεπτών, η οποία αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά (εκτός από ένα φευγαλέο πλάνο με κίνηση) από μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών. Η υπόθεση είναι σχεδόν η ίδια, μόνο που τη θέση του ιού έχει πάρει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος και οι επιζώντες πλέον έχουν να αντιμετωπίσουν ελλείψεις σε φάρμακα και πηγές ενέργειας. Έτσι, οι σκιώδεις επιστήμονες χρησιμοποιούν κρατούμενους ως «πρεσβευτές» στο παρελθόν και το μέλλον-αλλά κανείς δεν αντέχει το σοκ του ταξιδιού στο χρόνο. Ο ήρωάς μας (Davos Hanich), με το όνειρο του ανθρώπου που σκοτώνεται στο αεροδρόμιο είναι πιο κατάλληλος για το ταξίδι, μιας και η μνήμη του αυτή θα τον βοηθήσει να προσαρμοστεί στην νέα πραγματικότητα που θα αντιμετωπίσει. To τολμηρό εγχείρημα του Marker, μινιμαλιστικό και υπνωτιστικό μέσω της ασπρόμαυρης απλότητάς του είναι ένα έργο τέχνης αποτελούμενο από μικρότερα-δηλαδή τις φωτογραφίες. Εναλλάσσοντας νεκρές φύσεις και τα εκφραστικά πρόσωπα των πρωταγωνιστών του, ο Marker δίνει μια αξιοπρόσεκτη ροή στην διήγησή του (η οποία υποστηρίζεται και από την απόκοσμη φωνή του αφηγητή) και μέσα στα 28 λεπτά η ταινία εξελίσσεται με το βάθος ενός full feature film. Σε αντίθεση με το 12 Monkeys, το La Jetee κλίνει περισσότερο προς την «καταδικασμένη ιστορία αγάπης» μιας που ο Άντρας, αφού εκτελέσει την αποστολή του δραπετεύει ξανά στο παρελθόν για να ζήσει με την Γυναίκα (Helene Chatelain), με το φινάλε φυσικά να είναι η επιβεβαίωση της απαισιόδοξης μνήμης/προφητείας.

Δηλαδή: η αποβάθρα. Πρόκειται για τη μικρού μήκους ταινία του Γάλλου Chris Marker, η οποία αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία του Terry Gilliam, τους 12 Πίθηκους. Το στόρι είναι περίπου το ίδιο. Βρισκόμαστε σε μια μελλοντική εποχή όπου το Παρίσι (και ο υπόλοιπος κόσμος) έχει καταστραφεί και οι άνθρωποι ζούνε κάτω απ` τη γη. Ξεκινάνε κάποια στιγμή πειράματα με το ταξίδι στο χρόνο για να δούνε πώς θα είναι το μέλλον της Γης! Για πειραματόζωο, διαλέγουν έναν κύριο που έχει μια έντονη εικόνα από το παρελθόν του σε μια αποβάθρα αεροδρομίου...

Το αξιοσημείωτο σ`αυτήν την ταινία του 1962 είναι το γεγονός ότι αποτελεί μια συρραφή φωτογραφιών, οι οποίες με τη βοήθεια του αφηγητή και κάποιων background ήχων σού δίνουν την αίσθηση της κινηματογραφικής ταινίας. Δηλαδή δεν υπάρχει καθόλου κινούμενη εικόνα (χμ, εκτός από 2-3 δευτερόλεπτα σε ένα ενδιαφέρον σημείο της ταινίας). Κάτι σαν φωτο-ρομάντζο... Θα μου πείτε, είναι πιο εύκολο να δείξεις εικόνες του κατεστραμμένου Παρισιού δείχνοντας απλά εικόνες του Β` Παγκοσμίου Πολέμου! Όπως και να `χει, η ιστορία είναι ιδιοφυής και το όλο πείραμα, τελικά, είναι ενδιαφέρον.

 

Zatôichi monogatari 1962

Zatôichi monogatari 1962

Η Ιστορία του Zatoichi

  

Σκηνοθεσία: Kazuo Mori

Σενάριο: Minoru Inuzuka

Είδος: Action, Adventure, Martial Arts, ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ

Διάρκεια: 01:12

Γλώσσα: Japanese

Παίζουν:

Shintar Katsu: Zatôichi / Blind Man Ichi / Masseur Ichi

Masayo Mari: Tane / Tatekichi's sister / Seisuke's ex-lover

Yoshie Mizutani: Yahei / Father of Tane and Tatekichi

Ryûzô Shimada: Shigezô of Sasagawa / Sasagawa yakuza boss

Hajime Mitamura: Hanji of Matsugishi

 

Ο τυφλός χειρομαλάκτης Ζατοΐτσι προσλαμβάνεται από έναν αρχηγό συμμορίας γιακούζα, καθώς πιστεύει ότι ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος με την αντίπαλη συμμορία. Ο Ζατοΐτσι έχει φήμη άριστου χειριστή του σπαθιού κι ο αρχηγός πιστεύει ότι ορθώς ξόδεψε αυτά τα λεφτά. Ο αρχηγός της αντίπαλης συμμορίας μαθαίνει τα νέα και προσλαμβάνει έναν ρόνιν. Ο Ζατοΐτσι στην εμφάνιση δείχνει πολύ ταπεινός κι όλοι όταν τον βλέπουν πιστεύουν ότι αποτελεί περίγελο της φεουδαλικής γιαπωνέζικης κοινωνίας. Όλα αυτά όμως μέχρι να βγάλει από το θηκάρι το σπαθί του…

Harakiri 1962

Harakiri 1962

Χαρακίρι

Σκηνοθεσία: Masaki Kobayashi

Σενάριο: Yasuhiko Takiguchi, Shinobu Hashimoto

Είδος: Action, Drama, History, ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ

Διάρκεια: 02:13

Γλώσσα: Japanese

Παίζουν:

Tatsuya Nakadai: Hanshiro Tsugumo

Akira Ishihama: Motome Chijiiwa

Shima Iwashita: Miho Tsugumo

Tetsuro Tamba: Hikokuro Omodaka

Masao Mishima: Tango Inaba

 

Ένα από τα σπουδαιότερα ιαπωνικά φιλμ όλων των εποχών, και ταυτόχρονα το πιο ύπουλα… αντι-ιαπωνικό, καθώς ο μαρξιστής Masaki Kobayashi ανατινάζει «από τα μέσα» την τελετουργία ενός πανάρχαιου θεσμού: το χαρακίρι, η έσχατη λύση των εξαθλιωμένων και απελπισμένων σαμουράι του 17ου αιώνα, είναι και το μοναδικό μέσο πίεσης για τον πρωταγωνιστή στο κατώφλι μιας φεουδαρχικής οικίας. Ωστόσο, το κόλπο του εκβιασμού δεν πιάνει πια και ο σαμουράι αναγκάζεται να κάνει χαρακίρι με το ξύλινο σπαθί του – το ατσαλένιο έχει αναγκαστεί να το πουλήσει. Απομένει, λοιπόν, να απολαύσετε τη συνταρακτική, απόλυτα επαναστατική ανατροπή που επιχειρεί ο αδίστακτος Kobayashi. Ένα φιλμ ψυχρό, ανατριχιαστικό, με την δύναμη και την ακρίβεια μιας ωρολογιακής βόμβας.

  

Cartouche1962

 Cartouche1962

Καρτούς

Σκηνοθεσία: Philippe de Broca

Σενάριο: Daniel Boulanger, Philippe de Broca, Charles Spaak

Είδος: Action, Adventure, BELLMONDO, Comedy, Drama, Romance

Διάρκεια: 01:55

Γλώσσα: Γαλλικά

Παίζουν:

Jean-Paul Belmondo: Louis-Dominique Bourguignon alias Cartouche

Claudia Cardinale: Vénus

Jess Hahn: La Douceur

Marcel Dalio: Malichot

Jean Rochefort: La Taupe

 

Τον 18ο αιώνα, ο Λουιζόν συνεργάζεται με την συμμορία του Μαλισό, αλλά οι τρόποι τους είναι πολύ "ανήθικοι" γι' αυτόν. Δημιουργεί τη δική του συμμορία, με την επωνυμία Καρτούς κάνοντας τολμηρές ληστείες κατά των πλουσίων και διανέμοντας την λεία στους φτωχούς.

 

Sanjuro 1962

Sanjuro 1962

Σανζούρο

Σκηνοθεσία: Akira Kurosawa

Σενάριο: Ryuzo Kikushima, Hideo Oguni,

Akira Kurosawa, Shugoro Yamamoto

Είδος: Action, Adventure, Comedy, Drama, Kurosawa

Διάρκεια: 01:35

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Toshirô Mifune: Sanjûrô Tsubaki

Tatsuya Nakadai: Hanbei Muroto

Keiju Kobayashi: The Spy

Yuzo Kayama: Iori Izaka

Reiko Dan: Chidori / Mutsuta's daughter

 

18ος αιώνας. Εννιά νεαροί αποφασίζουν να καταγγείλουν μια πράξη διαφθοράς στον τοπικό άρχοντα. Θα προδοθούν, όμως, και μόνο με την βοήθεια του σαμουράι Σανζούρο θα γλυτώσουν από τους άντρες του άρχοντα. Αμέσως μετά θα απαχθεί ο θείος του πρωτοστάτη των επαναστατών από τον άρχοντα και με την βία τον πιέζει να υπογράψει ομολογία προδοσίας. Ο Σανζούρο και πάλι είναι αυτός που θα σπεύσει να βοηθήσει τον άτυχο άντρα και την οικογένεια του.

  

he Longest Day 1962

The Longest Day 1962

Η Πιο Μεγάλη Μέρα του Πολέμου

Σκηνοθεσία: Ken Annakin, Andrew Marton

Σενάριο: Cornelius Ryan, Romain Gary, James Jones,

David Pursall, Jack Seddon

Είδος: Action, Drama, History, War

Διάρκεια: 02:58

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Eddie Albert: Col. Thompson

Paul Anka: U.S. Army Ranger

Arletty: Madame Barrault

Jean-Louis Barrault: Father Louis Roulland

Richard Beymer: Pvt. Dutch Schultz

Bourvil: Mayor of Colleville

Richard Burton: Flying Officer David Campbell

 

Η απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία, που πραγματοποιήθηκε την 6η Ιουνίου 1944, έκρινε την τύχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και σήμανε την αρχή του τέλους για τον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ.

Πέντε σκηνοθέτες (ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Ζανούκ), τέσσερις διευθυντές φωτογραφίας, εκατοντάδες κομπάρσοι και πάνω από τριάντα οκτώ πρωταγωνιστές τριών εθνικοτήτων επιστρατεύτηκαν για να υλοποιήσουν το όνειρο του πανίσχυρου παραγωγού της Fox κατά τη δεκαετία του ΄60 Ντάριλ Φ. Ζανούκ: μια επική κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κορνήλιου Ράιαν, που είχε θέμα την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Στις τρεις ώρες που διαρκεί το φιλμ ο θεατής παρακολουθεί με κάθε λεπτομέρεια όσα συνέβησαν στα αντίπαλα στρατόπεδα σε 24 ώρες, δηλαδή από την παραμονή της επίθεσης μέχρι το απόγευμα της 6ης Ιουνίου οπότε και κατέρρευσαν τα μέτωπα των Γερμανών κατά μήκος των ακτών της Νορμανδίας, ενώ δημοφιλείς ηθοποιοί της εποχής (Πίτερ Φόντα, Ρόμπερτ Μίτσαμ, Σον Κόνερι, Μελ Φερέρ, Σαλ Μινέο, Ρόμπερτ Βάγκνερ κ.ά.) εμφανίζονται σε μικρούς ρόλους. Με τα μέτρα ενός δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ, το "The Longest Day" διακρίνεται για την ακρίβεια και την αντικειμενικότητά του. Συγκρινόμενο με μια σύγχρονη παραγωγή, και ειδικά με το "Στρατιώτη Ράιαν" που στο πρώτο ημίωρο αναπαριστά την απόβαση στην ακτή Όμαχα, δείχνει την ηλικία του. Ωστόσο, ως εγχείρημα παραμένει ακόμα και σήμερα μεγαλειώδες, με άψογη αναπαράσταση των ιστορικών γεγονότων και με θαυμάσια ασπρόμαυρη φωτογραφία, για την οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ.

Il Posto 1961

Il Posto 1961

Η Θέση

Σκηνοθεσία: Ermanno Olmi

Σενάριο: Ettore Lombardo, Ermanno Olmi

Είδος: Action, Comedy, Drama, Thriller, Ιταλικά

Διάρκεια: 01:30

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

Loredana Detto: Antonietta Masetti

Sandro Panseri: Domenico Cantoni

Corrado Aprile: Bit Part

Guido Chiti: Bit Part

Tullio Kezic: Psychologist

 

Ο νεαρός Ντομένικο διακόπτει τις σπουδές του για να βοηθήσει την οικογένειά του οικονομικά. Φεύγει από την εργατική γειτονιά του στα περίχωρα του Μιλάνου και κατευθύνεται προς την πολύβουη πρωτεύουσα, όπου κάνει αίτηση για δουλειά σε μια μεγάλη εταιρία. Αφού περάσει επιτυχώς από μια παράξενη διαδικασία εξετάσεων, συνεντεύξεων, βιολογικών ελέγχων και ψυχολογικών τεστ, κατά την οποία γνωρίζει την όμορφη συνυποψήφιά του Αντωνιέτα, θα βρεθεί επιτέλους στο γραφείο του αφεντικού, όπου τον ενημερώνουν ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμες υπαλληλικές θέσεις στην εταιρία. Αναλαμβάνει έτσι καθήκοντα βοηθού του βαριεστημένου κλητήρα, παιδί για τα θελήματα που αναζητά μάταια στους ατέλειωτους διαδρόμους της επιχείρησης το φάντασμα της Αντωνιέτα (η οποία προσλήφθηκε στην ίδια εταιρία ως δακτυλογράφος). Τελικά, χάρη στον απρόσμενο θάνατο ενός λογιστή, ο Ντομένικο θα προβιβαστεί σε υπάλληλο γραφείου. Το μέλλον φαντάζει καθ’ όλα καφκικό... Ένα από τα λιγότερο γνωστά αλλά εξαιρετικά κινηματογραφικά επιτεύγματα του ιταλικού νεορεαλιστικού ρεύματος, η ταινία σατιρίζει με οξυδέρκεια αλλά και λεπτή ευαισθησία το “οικονομικό θαύμα” της Ιταλίας που ακολούθησε τη μεταπολεμική ανάκαμψη. Ο Ερμάνο Ολμι σκιαγραφεί με διεισδυτική ματιά και οικονομία μέσων τις συνθήκες ζωής και τα φαινόμενα του “εκμοντερνισμού”, επικεντρώνοντας την προσοχή του στο γραφειοκρατικό σύμπαν των μεγάλων απρόσωπων εταιριών. Οι φαινομενικά τετριμμένες λεπτομέρειες της διόλου θεαματικής καθημερινότητας απλών ανθρώπων όπως ο Ντομένικο αντιμετωπίζονται από τον σκηνοθέτη με την τρυφερή προσοχή του ντοκιμαντέρ, που δημιουργεί στο θεατή ουσιαστική οικειότητα με τους χαρακτήρες. Ο Ολμι βλέπει τον κόσμο με τους άλλους, όχι έξω από αυτούς, όπως λέει ο ίδιος. Αυτό το συντροφικό και απλό βλέμμα, αναδεικνύει την αντίφαση ανάμεσα στη φλογερή αν και συνεσταλμένη ανησυχία του νεαρού ήρωα και τη νεκρική συμβατικότητα του εργασιακού του περιβάλλοντος. Χωρίς πολλούς διαλόγους, χωρίς ιδιαίτερα γεγονότα, η ταινία αποτυπώνει τον ηρωισμό του κάθε ανθρώπου που πρέπει να διασχίσει μια γκρίζα εργασιακή καθημερινότητα χωρίς να γίνει κι ο ίδιος γκρίζος. Το ανήσυχο βλέμμα του Ντομένικο αφήνει το μέλλον ανοιχτό.

  

ojimbo 1961

Yojimbo 1961

Γιοζίμπο

  

Σκηνοθεσία: Akira Kurosawa

Σενάριο: Akira Kurosawa, Ryuzo Kikushima

Είδος: Action, Drama, Kurosawa

Διάρκεια: 01:50

Γλώσσα: Ιαπωνικά

Παίζουν:

Toshirô Mifune: Sanjuro Kuwabatake

Tatsuya Nakadai: Unosuke - Gunfighter

Yoko Tsukasa: Nui

Isuzu Yamada: Orin

Daisuke Katô: Inokichi - Ushitora's Rotund Brother

 

Το Yojimbo (που σημαίνει σωματοφύλακας στα Ιαπωνικά), η ταινία που στάθηκε έμπνευση δημιουργίας του «Για μια Χούφτα Δολλάρια» του Σέρτζιο Λεόνε, αποτελεί μια προσπάθεια απεικόνισης της βίας, της διαφθοράς και της εξαθλίωσης που επικρατούσε στην Ιαπωνία στις αρχές του 1860. Ο Ακίρα Κουροσάβα με μια σατυρική διάθεση ρίχνει φως σε ένα κομμάτι της Ιαπωνικής ιστορίας συνδυάζοντας όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία ενός western.

Υπόθεση

Η πτώση της Ιαπωνικής δυναστείας των Σογκουνάτε έχει οδηγήσει τους σαμουράι στην ανεργία. Ο Σανγκούρο είναι ένας από αυτούς. Απεριποίητος και άνεργος είναι ένας τυχοδιώκτης πολεμιστής που γυρίζει από πόλη σε πόλη προσπαθώντας να επιβιώσει! Η περιπλάνησή του τον οδηγεί σε ένα απομονωμένο χωριό, οι κάτοικοι του οποίου ζουν κάτω από το καθεστώς βίας και τρόμου που οι δύο πιο ισχυρές οικογένειες έχουν επιβάλει. Οι αδύναμοι χωρικοί γίνονται καθημερινά αντικείμενο εκμετάλλευσης των δύο θανάσιμων εχθρών. Ο Σανγκούρο μόλις πληροφορείται την κατάσταση που επικρατεί προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια και των δύο αρχηγών κάνοντας επίδειξη των ικανοτήτων του στο σπαθί. Αφού πετύχει τον εντυπωσιασμό τους εκμεταλλεύεται την ένταση ανάμεσά στις δύο συμμορίες για προσωπικό του όφελος οξύνοντας ακόμα περισσότερο τα πνεύματα με σκοπό να τους οδηγήσει στην αλληλοεξόντωση. Τα πράγματα όμως ξεφεύγουν από τον έλεγχό του όταν ο Ουνοζούκι, αδερφός του Ουζιτόρα, εμφανίζεται στο χωριό με ένα ρεβόλβερ...

The Guns of Navarone 1961

 The Guns of Navarone 1961

Τα Κανόνια του Ναβαρόνε

Σκηνοθεσία: J. Lee Thompson

Σενάριο: Alistair MacLean, Carl Foreman

Είδος: Action, Adventure, Drama, War

Διάρκεια: 02:38

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Gregory Peck: Capt. Keith Mallory

David Niven: Cpl. John Anthony Miller

Anthony Quinn: Col. Andrea Stavros

Stanley Baker: CPO 'Butcher' Brown

Anthony Quayle: Maj. Roy Franklin

 

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μία ομάδα συμμάχων καταδρομέων και Ελλήνων ανταρτών αναλαμβάνει να ανατινάξει τα δύο τεράστια κανόνια των Γερμανών που δεσπόζουν σε ένα μικρό νησί, εμποδίζοντας τις συμμαχικές δυνάμεις να απελευθερώσουν 2.000 εγκλωβισμένους Βρετανούς στρατιώτες.

Εκρηκτική περιπέτεια που, παρά τα χρόνια που κουβαλά στην... πλάτη της και τη σχετικά μεγάλη διάρκεια, καταφέρνει να συναρπάσει το σύγχρονο θεατή με τη δράση και το μυθικό πλέον καστ, το οποίο περιλαμβάνει πρωτοκλασάτους ηθοποιούς της δεκαετίας του ΄60. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στο φανταστικό αιγαιοπελαγίτικο νησί Κέρος, έχουν παγιδευτεί δύο χιλιάδες Βρετανοί στρατιώτες. Η επιχείρηση διάσωσης είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς την πρόσβαση εμποδίζουν δύο τεράστια γερμανικά κανόνια. Έτσι, μια ομάδα Βρετανών, σε συνεργασία με Έλληνες της Αντίστασης, αναλαμβάνει να τα ανατινάξει, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για το συμμαχικό στόλο. Η ταινία γυρίστηκε στη Ρόδο, δεν αποφεύγει το φολκλόρ ή κάποιες χολιγουντιανές συμβάσεις (οι Έλληνες μεταξύ τους μιλάνε αγγλικά) και βραβεύτηκε με Όσκαρ για τα όντως εντυπωσιακά για την εποχή ειδικά εφέ.

 

Underworld U.S.A. 1961

Underworld U.S.A. 1961

Ο Υπ` Αριθ. 1 Εχθρός του Υποκόσμου

Σκηνοθεσία: Samuel Fuller

Σενάριο: Samuel Fuller, Joseph Dineen

Είδος: Action, Crime, Film Noir, Thriller

Διάρκεια: 01:39

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

liff Robertson: Tolly Devlin

Dolores Dorn: Cuddles

Beatrice Kay: Sandy

Paul Dubov: Gela

Robert Emhardt: Earl Connors

 

Ο ασυμβίβαστος σκηνοθέτης Samuel Fuller παρουσιάζει τον αμερικάνικο υπόκοσμο, τη διαφθορά σε υψηλές θέσεις, τον τρόπο με τον οποίο ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου με αγαθοεργίες και φιλανθρωπίες. Η οργάνωση που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε όλη την Αμερική θα αρχίσει να ταλανίζεται λόγω της επιμονής ενός αστυνομικού αλλά κυρίως του μικροκακοποιού πρωταγωνιστή μας Cliff Robertson, ο οποίος θα μπει μέσα στην οργάνωση για να πάρει την εκδίκηση του για το φόνο του πατέρα του, που τον διέπραξαν πριν από 30 χρόνια τα σημερινά μεγάλα κεφάλια της οργάνωσης. Παίζοντας διπλό παιχνίδι με τους μαφιόζους και με τους αστυνομικούς και έχοντας για όπλο το μυαλό του, θα προκαλέσει... ανεπανόρθωτες ζημιές.

Σκοτεινή, σκληρή και εντελώς κυνική η ταινία “Underworld U.S.A.”, ένα από τα πιο τολμηρά b-movies της εποχής, με τον Fuller να υπογράφει την παραγωγή, το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Αρκετά εστιασμένο στους πρωταγωνιστές με έντονα, κοντινά πλάνα, πρόκειται ουσιαστικά για μια διατριβή στον υπόκοσμο. Αναμενόμενο ήταν να επηρεάσει τους μετέπειτα σκηνοθέτες, βλ. Πέκινπα και Σκορσέζε. Αν σας αρέσουν γενικά οι ταινίες του Fuller, εγγυώμαι ότι θα σας αρέσει κι αυτή.

 

  

Victim 1961

 

Victim 1961

Ο Εκβιαστής

Σκηνοθεσία: Basil Dearden

Σενάριο: Laura Farr

Είδος: Action, Crime, Drama, Thriller

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Dirk Bogarde: Melville Farr

Sylvia Syms: Laura Farr

Dennis Price: Calloway

Anthony Nicholls: Lord Fullbrook

Peter Copley: Mandrake

 

Η εναρκτήρια σεκάνς του «Εκβιαστή» κυριολεκτικά κόβει την ανάσα . Η ελλειπτική δομή και η αίσθηση μιας μυστηριώδους απειλής θυμίζουν το ύφος του Lang και του Hitchcock . Η νευρική  κάμερα  καταγράφει γερανούς και σκαλωσιές ενός γιγαντιαίου εργοταξίου στο οποίο φτάνει ένα αστυνομικό αυτοκίνητο. Βλέποντας το, ένας νεαρός εργαζόμενος  – ο Boy Barrett (Peter MC Ennery)- τρέχει σαν κυνηγημένο αγρίμι ,φέρνοντας στο νου τον James Mason στο “Odd man out” του Carol Reed. Είναι μόνος και απελπισμένος σε έναν εχθρικό και απειλητικό κόσμο. Τα απανωτά τηλεφωνήματα ,που κάνει στη συνέχεια ,παραμένουν αναπάντητα. Όλοι  ενοχλούνται από την παρουσία του ,όλοι του γυρίζουν την πλάτη .Η σύντροφος ενός  φίλου του τον αντιμετωπίζει με απέχθεια και περιφρόνηση. Γιατί άραγε; Ποια ενοχή τον στιγματίζει;

Ο Melvin Farr (Dirk Bogarde) είναι ένας προβεβλημένος μεσήλικας δικηγόρος , παντρεμένος με κόρη δικαστή και υποψήφιος για την περίοπτη  θέση του νομικού συμβούλου της βασίλισσας. Ο Farr κάνει ό, τι μπορεί για να αποφύγει τα ενοχλητικά τηλεφωνήματα του  Barrett . Λίγο καιρό αργότερα, ο Barrett συλλαμβάνεται από την αστυνομία και κατηγορείται για κλοπή χρημάτων από την κατασκευαστική εταιρεία στην οποία εργαζόταν. Οι αστυνομικοί υποπτεύονται  ότι  ο Barrett εκβιάζεται, αλλά αποτυγχάνουν να  του εκμαιεύσουν την αλήθεια . Όταν  ο Farr μαθαίνει ότι  ο Barrett κρεμάστηκε στο κελί του , καταλαβαίνει τι έχει συμβεί. Πριν από λίγο καιρό διατηρούσε μια πλατωνική σχέση με  τον Barrett . Κάποιος πρέπει να  το είχε μάθει και  εκβίαζε τον νεαρό. Ο Farr είναι  ευτυχισμένος στο γάμο του, αλλά στο παρελθόν είχε μια ομοφυλοφιλική σχέση  με ένα συμφοιτητή του. Η σύζυγός του Laura (Sylvia Syms) το γνώριζε πριν τον παντρευτεί και πίστευε ότι ο γάμος θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει την έμφυτη κλίση του. Ωστόσο σοκάρεται όταν μαθαίνει για την τωρινή του σχέση . Ό Farr νοιώθει ένοχος και αναστατωμένος από τον θάνατο του Barrett και αποφασίζει  με γενναιότητα τους να εντοπίσει τους εκβιαστές, παρόλο που διακινδυνεύει τη φήμη, το γάμο και την καριέρα του. Σύντομα ανακαλύπτει ότι τα θύματα των εκβιασμών περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα αντρών από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις και επαγγελματικές ομάδες .Η επίμονη έρευνα του  τον οδηγεί όλο και  βαθύτερα  στην ομοφυλοφιλική σκηνή του Λονδίνου. Συναντά  φοβισμένους ανθρώπους που κρύβονται μόνιμα στη σκιά πληρώνοντας στυγνούς εκβιαστές για να αποφύγουν την διαπόμπευση και τη φυλάκιση ,καθώς η αντρική ομοφυλοφιλία αποτελούσε ποινικό αδίκημα στη Μ. Βρετανία.

Το 1950 ο Dearden σκηνοθέτησε τον Dirk Bogarde στο πρωτοποριακό «The Blue Lamp», όπου ακούστηκε για πρώτη φορά σε ταινία η λέξη «μπάσταρδος». Έντεκα χρόνια αργότερα ο Dearden συναντιέται πάλι με τον Bogarde στο  ακόμα πιο τολμηρό “Victim”, ;όπου για πρώτη φορά ακούγεται η  λέξη “ομοφυλόφιλος”. Και όχι μόνο η λέξη , αλλά ολόκληρη η πλοκή περιστρέφεται γύρω από  ομοφυλόφιλους χαρακτήρες! Το φιλμ σόκαρε τον κόσμο το 1961 και η προβολή του απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ.

Η αφήγηση της ταινίας αναπτύσσεται  σε δύο τεμνόμενα επίπεδα: ως θρίλερ εγκλήματος και ως κοινωνική καταγγελία . Η διττή φύση του  φιλμ αναμειγνύει σε  ιδανική αναλογία την ψυχαγωγία και το ανθρωπιστικό μήνυμα. Το έξυπνο και ευέλικτο σενάριο των Janet Green και John McCormick  αρχικά κρύβει τα κίνητρα, αποπροσανατολίζει τις υποψίες μας, παραπλανά τις προσδοκίες μας .Ο πληθωρισμός  των εμπνευσμένων  δεύτερων χαρακτήρων  συμβάλλει στην περιγραφή του ζοφερού κλίματος της εποχής. Ένας πικρόχολος –ερωτικά προδομένος-  βιβλιοπώλης και η αινιγματική  υπάλληλος του. Ένας ευγενικός και φιλελεύθερος αστυνομικός  που λέει σε ένα  συνάδελφο του: «Αν ο νόμος τιμωρούσε κάθε διαστροφή, θα είμαστε συνεχώς απασχολημένοι». Ένας έμπλεος φόβου ηλικιωμένος κουρέας που «η φύση του έπαιξε άσχημο παιχνίδι » .Πλούσιοι και επώνυμοι ομοφυλόφιλοι που πληρώνουν αδρά για να κρύψουν την ιδιαιτερότητα τους. Ένας ανατριχιαστικός τυφλός που ζει παρασιτικά  ,εκμεταλλευόμενος κουτσομπολιά , καθισμένος στη γωνιά μιας άθλιας παμπ.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο  Dearden επέλεξε να προσδώσει στην ταινία το ύφος ενός φιλμ νουάρ, με έντονα κλειστοφοβικά κοντράστ  στην  ασπρόμαυρη φωτογραφία του Otto Heller. Το ατμοσφαιρικό θρίλερ  μεταδίδει μια απτή αίσθηση υπαρξιστικού  άγχους  και νοσηρότητας. Η αριστοτεχνικά βαθμονομημένη ερμηνεία του Bogarde,  από τις καλύτερες της καριέρας του, αναγκάζει τον θεατή, ανεξάρτητα από τις απόψεις του, να προβληματιστεί για την ηθική ενός νόμου που καταδίκαζε μια μερίδα ανθρώπων σε μια ζωή φόβου, μιζέριας ή φυλάκισης. Ο Bogarde  μεταφέρει την αναταραχή του χαρακτήρα  του και εκπέμπει μια γνήσια αίσθηση εσωτερικής  έντασης και σύγκρουσης. Σε μια συγκλονιστική σκηνή ο  Farr  και  η σύζυγος του Laura  ,συζητούν  με ειλικρίνεια ,αξιοπρέπεια και αλληλοσεβασμό και συμφωνούν για το μέλλον της σχέσης τους .Ένα μέλλον ανοικτό  ,υπαγορευμένο από τις προσωπικότητές τους  και όχι από μια εφησυχαστική δραματουργική λύση.

Ορισμένες ταινίες προσπαθούν να περάσουν κοινωνικά μηνύματα  αλλά καταλήγουν να κάνουν απλοϊκό κήρυγμα . Το αξιοσημείωτο με τον «Εκβιαστή» είναι ότι τα καταφέρνει εξίσου καλά τόσο στη ψυχαγωγική όσο και στη κοινωνική συνιστώσα του .Διαθέτει τολμηρή και καθηλωτική πλοκή –με ένα αναπάντεχο και ανατρεπτικό φινάλε – ατσάλινη σκηνοθεσία ,  έξοχες ερμηνείες .

Το κίνητρο για τη δημιουργία του «Victim» ήταν να καταγγελθεί  η εφαρμογή ενός απάνθρωπου  νόμου που παρείχε  εύφορο έδαφος  για τη μισαλλοδοξία και τη μετατροπή ανθρώπων σε κυνηγούς και θηράματα. Η προβολή του είχε σημαντικό αντίκτυπο στη Μ. Βρετανία ανοίγοντας το δρόμο για την οριστική αποποινικοποίηση  της ομοφυλοφιλίας ,το 1967. Πόσο συχνά άραγε ένα κινηματογραφικό έργο έχει την ισχύ να συμβάλει καθοριστικά σε μια τόσο βαθιά κοινωνική αλλαγή;

 

 

 

The Sundowners 1960

The Sundowners 1960

Αυτοί που δε ριζώνουν πουθενά

  

Σκηνοθεσία: Fred Zinnemann

Σενάριο: Isobel Lennart, Jon Cleary

Είδος: Action, Adventure, Drama

Διάρκεια: 02:13

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Robert Mitchum: Paddy Carmody

Peter Ustinov: Rupert Venneker

Glynis Johns: Mrs. Firth

Dina Merrill: Jean Halstead

 

Μια περιπλανώμενη οικογένεια που έχει τα λιγοστά της υπάρχοντα πάνω σε μια άμαξα, διασχίζει τις έρημες εκτάσεις της Αυστραλίας μεταφέροντας κοπάδια πρόβατων.

Απλή αλλά πολύ όμορφη κοινωνική ταινία που συνδυάζει το γουέστερν με την ηθογραφία και το ντοκιμαντέρ παρουσιάζοντας ανθρώπινα και με λεπτό χιούμορ όχι μόνο σκηνές από τη φύση (αποκορύφωμα τα προβατάκια), αλλά και μια ρεαλιστική απεικόνιση της αγροτικής ζωής στην Αυστραλία. Βεβαίως ο μετρ της λιτότητας Φρεντ Τσίνεμαν ακλουθώντας το μυθιστόρημα του Γιον Κλίαρι δεν αρκείται μόνο στο να αποδώσει τα χρώματα της υπαίθρου, αλλά και να διερευνήσει τη σχέση δυο ανθρώπων που κυριαρχείται από σταθερές απόψεις ζωής, (η πιστότητα και η υπομονή της γυναίκας, οι συνεχείς μετακινήσεις του άντρα). Βοηθούς εδώ βρίσκει μερικούς πολύ καλούς ηθοποιούς που ερμηνεύουν άκρως ταιριαστά. Την Κερ, τον Μίτσαμ, αλλά και τον Ουστίνοφ. Σημαντική δουλειά και σε πολλούς β΄ ρόλους.

The Young Lions (1958)

The Young Lions (1958)

Ο Χορός των καταραμένων

Σκηνοθεσία: Edward Dmytryk

Σενάριο: Edward Anhalt, Irwin Shaw

Είδος: Action, Drama, War

Διάρκεια: 2h 47min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Marlon Brando: Lt. Christian Diestl

Montgomery Clift: Noah Ackerman

Dean Martin: Michael Whiteacre

Hope Lange: Hope Plowman

Barbara Rush: Margaret Freemantle

May Britt: Gretchen Hardenberg

Maximilian Schell: Capt. Hardenberg

 

    Άλλη μια αντιπολεμική ταινία με θέμα —τι άλλο φυσικά;— τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. H ταινία The Young Lions έχει αν μη τι άλλο ένα εντυπωσιακό τρίο πρωταγωνιστών: τον Marlon Brando με κατάξανθη κόμη σε ρόλο Ναζί (αλλά ανθρωπιστή) υπολοχαγού, τον Montgomery Clift σε ρόλο Αμερικανού φαντάρου που τα βρίσκει σκούρα από τους μάγκες στο λόχο του και τον Dean Martin σε σοβαρό ρόλο (μετά την διάλυση της επαγγελματικής σχέσης με τον Jerry Lewis) Αμερικανού επίσης φαντάρου και φίλου του δεύτερου, αλλά και ολίγον τι δειλού, με πολλά μέσα τα οποία καταφέρνουν να τον κρατήσουν στη χώρα και να μην τον στείλουν στο μέτωπο. Βασικά, το συμπέρασμα που βγαίνει από την σχεδόν τρίωρη (παρά 15 λεπτά) ταινία είναι ότι κανένας από τους τρεις ήρωές μας δεν θέλει ουσιαστικά να πολεμήσει. Κι αυτό ίσως είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της πολύ καλά φροντισμένης παραγωγής (μην ξεχνάτε ότι βρισκόμαστε στο 1958 σε μια καθ`όλα πατριωτική Αμερική), διότι κατά τα άλλα υπήρχαν μεγάλα διαστήματα βαρεμάρας και μια αίσθηση ότι βλέπεις αποσπάσματα από δύο διαφορετικές ταινίες που μόνο στόχο είχαν να μας δείξουν τα αντιπολεμικά τους μηνύματα. Επίσης βλέπουμε τον Clift να θυμίζει Sinatra στο Όσο Υπάρχουν Άνθρωποι· αλλά γνωρίζουμε και τον Maximilian Schell στον πρώτο χολιγουντιανό του ρόλο να δίνει μια ξεχωριστή ερμηνεία· και βλέπουμε τέλος και τον αρκετά νεαρό Lee Van Cleef σε μικρό ρόλο.

 

  

The Treasure Of The Sierra Madre 1949

The Treasure Of The Sierra Madre 1949

Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε

 Σκηνοθεσία: John Huston

Σενάριο: John Huston, B. Traven

Είδος: Action, Adventure, Drama, WESTERN

Διάρκεια: 02:06

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Humphrey Bogart: Fred C. Dobbs

Walter Huston: Howard

Tim Holt: Curtin

Bruce Bennett: Cody

Barton MacLane: Pat McCormick

 

Η ιστορία διαδραματίζεται στο Μεξικό τη δεκαετία του '20. Στις αρχές της δεκαετίας, η Μεξικάνικη Επανάσταση ουσιαστικά έχει λήξει, με αρκετές ομάδες παρανόμων να βρίσκονται διασκορπισμένοι στις επαρχίες της χώρας, τρομοκρατώντας και ληστεύοντας κατοίκους χωριών και ταξιδιώτες. Μέσα σε αυτό το κλίμα, γνωρίζονται δύο άφραγκοι Αμερικάνοι, o Dobbs ( Bogart ) και ο Curtin ( Holt ). Μένουν σε ένα μικρό χωριό, κάνοντας διάφορες δουλειές, προκειμένου να βρουν χρήματα. Γνωρίζονται με ένα ηλικιωμένο, τον Howard ( Huston ), ο οποίος γνωρίζει καλά την περιοχή και τα βουνά γύρω από το χωριό. Γνωρίζει ακόμη ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να βρουν χρυσό. Έτσι, οι τρεις τους ξεκινούν για την οροσειρά Sierra Madre, προς την αναζήτηση χρυσού και του τέλους της φτώχειας τους. Σύντομα και μετά από αρκετή δυσπιστία, ο Howard θα καταφέρει να εντοπίσει χρυσάφι. Θα ξεκινήσουν την ανασκαφή ενός ορυχείου, προκειμένου να βγάλουν όσο χρυσό μπορούν. Αρχικά, όλα θα λειτουργήσουν καλά, με τους τρεις να χωρίζουν στα ίσα το χρυσό που βρίσκουν. Στη συνέχεια όμως, θα αρχίσουν να κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα σημάδια απληστίας από μεριάς του Dobbs, ο οποίος θα φτάσει σε σημείο παράνοιας και να πιστεύει ότι οι συνέταιροί του θα τον σκοτώσουν. Από το σημείο εκείνο, ακολουθεί μια σειρά γεγονότων, τα οποία, μαζί με τα προηγούμενα, δείχνουν πώς ο πλούτος μπορεί να αλλάξει ένα άνθρωπο, κάνοντάς τον ικανό για τα πάντα και οδηγώντας τον προς την καταστροφή του.

Πρόκειται για μια από τις καλύτερες παραγωγές της Warner Bros τη δεκαετία αυτή. Ήταν από τις πρώτες ταινίες, οι οποίες γυρίστηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου εκτός Αμερικής ( ελάχιστες σκηνές γυρίστηκαν σε στούντιο ). Τα μεγαλύτερα ονόματα στους συντελεστές της ταινίας ήταν ο σκηνοθέτης John Huston και ο Humphrey Bogart. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.

Ο σκηνοθέτης John Huston, όπως ανέφερα και στην αρχή, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, καθώς και στην ιστορία του κινηματογράφου. Έχει στο ενεργητικό του 47 ταινίες, μεταξύ των οποίων είναι The Maltese Falcon (1941), Key Largo (1948), The Asphalt Jungle (1950) (η πρώτη ταινία της Marilyn Monroe), The African Queen (1951), Moulin Rouge (1952), Moby Dick (1956), The Bible: In the Beginning... (1966), ενώ έχει εμφανιστεί σε αρκετές ταινίες και σαν ηθοποιός. Έχει κερδίσει 2 Όσκαρ, έχει προταθεί για άλλα 13 και έχει κερδίσει άλλα 37 βραβεία και 47 υποψηφιότητες.

Όσον αφορά τους ηθοποιούς:

Έχω ξαναπεί σε παλιότερες αναρτήσεις ( The Maltese Falcon (1941) και Casablanca (1942) ) ότι ο Humphrey Bogart είναι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς, αν ο όχι ο πιο αγαπημένος. Έχει ψηφιστεί ως ο κορυφαίος ηθοποιός στην ιστορία του κινηματογράφου, έχοντας μια μεγάλη καριέρα από τα μέσα της δεκαετίας του '30 μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '50, οπότε και πέθανε. Στην ταινία αυτή, δίνει μια από τις καλύτερες και πιο δυνατές ερμηνείες του. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως High Sierra (1941), All Through the Night (1941), Sahara (1943), To Have and Have Not (1944), The Big Sleep (1946), Dark Passage (1947), Key Largo (1948), In a Lonely Place (1950), The African Queen (1951) (ταινία η οποία του χάρισε το Όσκαρ Α' Ανδρικού ρόλου), The Caine Mutiny (1954), Sabrina (1954), The Harder They Fall (1956) (η οποία ήταν και η τελευταία του ταινία).

Ο Walter Huston είναι ο πατέρας του σκηνοθέτη John Huston. Η καριέρα του ξεκίνησε το 1929 και διήρκησε μέχρι και το 1950, οπότε και απεβίωσε. Κέρδισε ένα Όσκαρ Β' Ανδρικού ρόλου και συμμετείχε σε ταινίες όπως Dodsworth (1936), All That Money Can Buy (1941), Yankee Doddle Dandy (1942) (ταινίες για τις οποίες προτάθηκε για Όσκαρ Α', Β' και Β' Ανδρικού ρόλου αντίστοιχα), And Then There Were None (1945), Duel in the Sun (1946).

O Tim Holt ξεκίνησε την καριέρα του στον κινηματογράφο περίπου την ίδια εποχή με τον Humphrey Bogart, χωρίς να έχει την εξέλιξη του τελευταίου. Πρωταγωνίστησε κυρίως σε western, όπως Stagecoach (1939), Bandit Ranger (1942), Fighting Frontier (1943), My Darling Clementine (1946). Ακόμη, είχε έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στην ταινία The Magnificent Ambersons (1942), σε σκηνοθεσία ενός από τους πιο ταλαντούχους ανθρώπους στην ιστορία του κινηματογράφου, του Orson Welles.

Η ταινία κέρδισε 3 Όσκαρ :

- Β' Ανδρικού Ρόλου ( Walter Huston )

- Καλύτερης Σκηνοθεσίας ( John Huston )

- Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου ( John Huston )

ενώ προτάθηκε και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας ( το βραβείο κέρδισε η ταινία Hamlet ). Συνολικά, η ταινία κέρδισε άλλα 9 βραβεία και 4 υποψηφιότητες, ενώ έχει συμπεριληφθεί στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ταινιών στην 38η θέση.

Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία:

- Τα γυρίσματα της ταινίας διήρκεσαν 5 1/2 μήνες, υπερβαίνοντας έτσι το αρχικό πρόγραμμα κατά 29 μέρες.

- Η ατάκα "Badges? We ain't got no badges! We don't need no badges! I don't have to show you any stinking badges!" έχει συμπεριληφθεί στην λίστα με τις 100 καλύτερες ατάκες από ταινίες του Αμερικάνικου Ινστιτούτου Ταινιών στην 36η θέση.

- Υπάρχουν αρκετά μέρη στο σενάριο, τα οποία είναι στα Ισπανικά.

- Αρχικά για τους τρεις ρόλους υπολογίζονταν οι ηθοποιοί George Raft, Edward G. Robinson και John Garfield.

- Στις 18 Απριλίου 1949, η ραδιοφωνική εκπομπή Lux Radio Theater μετέδωσε μια ωριαία ραδιοφωνική μεταφορά της ταινίας, με τους Humphrey Bogart και Tim Holt να επαναλαμβάνουν τους ρόλους τους.

Αν κάποιο βράδυ του καλοκαιριού προτιμήσετε να μείνετε μέσα με παρέα για να δείτε κάποια ταινία, τότε η ταινία The Treasure of the Sierra Madre είναι μια πάρα πολύ καλή επιλογή. Η πλοκή και η δράση θα κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον σας για μια ταινία, η οποία εμβαθύνει και παρουσιάζει με εξαιρετικό τρόπο ένα από τα πλέον διαχρονικά θέματα, την ανθρώπινη απληστία και πώς αυτή μπορεί να μεταμορφώσει ένα άνθρωπο σε κάτι τελείως διαφορετικό, στρέφοντάς εναντίον των γύρω του αλλά και του ίδιου του του εαυτού.