The Strange Vice of Mrs. Wardh 1971

 

The Strange Vice of Mrs. Wardh 1971

Lo strano vizio della Signora

Ο Αμαρτωλός Κύκλος των Εκβιαστών

Σκηνοθεσία: Sergio Martino

Σενάριο: Eduardo Manzanos, Ernesto Gastaldi, Vittorio Caronia

Είδος: Horror ΔΕ 70, Crime, Thriller, Mystery

Διάρκεια: 1h 21m

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

George Hilton: George Corro

Edwige Fenech: Julie Wardh

Conchita Airoldi: Carol Brandt (as Cristina Airoldi)

Manuel Gil: Dr. Arbe (as Manuel Gill)

Carlo Alighiero: Commissioner

Ivan Rassimov: Jean

Alberto de Mendoza: Neil Wardh 

Η κυρία Julie Wardh επιστρέφει στη Βιέννη με τον σύζυγό της Neil Wardh, ο οποίος είναι επενδυτής στη Wall Street. Η Τζούλι και ο Νιλ είναι παντρεμένοι εδώ και ένα χρόνο αλλά δεν αγαπιούνται. Η Julie έχει ένα τραύμα από τον πρώην φίλο της Jean, ο οποίος ήταν σαδιστής. Ενώ ο Neil έχει συναντήσεις στην Αυστρία, η Julie περνά τις διακοπές με τη φίλη της Carol Brandt. Πηγαίνουν σε ένα πάρτι όπου η Κάρολ της συστήνει τον όμορφο ξάδερφό της Τζορτζ Κορό, ο οποίος μόλις κληρονόμησε μαζί της μια περιουσία. Όταν η Τζούλι βλέπει τον Ζαν στο πάρτι, αποφασίζει να φύγει από το μέρος. Σύντομα η Τζούλι, την οποία παραμελεί ο Νιλ, έχει μια ερωτική σχέση με τον Τζορτζ. Εν τω μεταξύ, ένας κατά συρροή δολοφόνος που σκοτώνει γυναίκες με μια λεπίδα ξυραφιού τρομάζει τη Βιέννη και ο επιθεωρητής δεν έχει κανένα οδηγό να ακολουθήσει. Όταν η Τζούλι εκβιάζεται λόγω του έρωτά της με τον Τζορτζ, υποπτεύεται ότι ο Ζαν είναι ο εκβιαστής. Η Κάρολ αποφασίζει να πάει στη συνάντηση με τον εκβιαστή και σκοτώνεται. Η Τζούλι πιστεύει ότι ο Ζαν μπορεί να είναι ο καταζητούμενος δολοφόνος και αποφασίζει να αφήσει τη Βιέννη και ο Νιλ για να πάει στην Ισπανία. Θα είναι ασφαλής και αγαπημένη;

A Bay of Blood 1971

A Bay of Blood 1971

Ecologia del delitto

Κραυγή Τρόμου

Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Mario Bava, Giuseppe Zaccariello, Filippo Ottoni

Είδος: Horror ΔΕ 70,Mystery, Thriller, Mario Bava

Διάρκεια: 1h 24m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Claudine Auger: Renata Donati

Luigi Pistilli: Alberto

Claudio Camaso: Simone (as Claudio Volonté)

Anna Maria Rosati: Laura (as Anna M. Rosati)

Chris Avram: Franco Ventura / Frank Ventura

Leopoldo Trieste: Paolo Fosatti

Laura Betti: Anna

 

Η ηλικιωμένη κόμισα Federica, ενώ θαυμάζει το γαλήνιο τοπίο του όρμου (bay) από το παράθυρο της έπαυλης της, στραγγαλίζεται από τον σύζυγό της, Filippo Donati, ο οποίος μαχαιρώνεται πισώπλατα λίγα δευτερόλεπτα μετά τον φόνο που διαπράττει. Στα χέρια της αστυνομίας που εξιχνιάζει την υπόθεση, πέφτει το γράμμα της κόμισσας που αιτιολογεί την «αυτοκτονία» της, χωρίς όμως να ανακαλυφθεί το πτώμα του Donati. Υπάρχουν ωστόσο, πολλά πρόσωπα που διεκδικούν την περιουσία της, δηλαδή τον όρμο. O Frank Ventura με την ερωμένη του Laura, οι οποίοι προσπάθησαν να την πείσουν στο παρελθόν να τους το παραχωρήσει (παρ’ ότι εκείνη αρνήθηκε κατηγορηματικά), η κόρη της Renata (που ταξιδεύει με τον άντρα της και τα παιδιά τους με το τροχόσπιτο τους στον όρμο, αναζητώντας την δικαιωματική της κληρονομιά) αλλά και ο εξώγαμος γιος της, ο Simone, του οποίου η μυστήρια παρουσία δεν λείπει από τον χώρο. Στο υπόγειο της ιδιοκτησίας των Donati κατοικούν ο εντομολόγος Fasati και η γυναίκα του, Anna (μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία). Η Renata επισκέπτεται το ζευγάρι και εκείνοι την ενημερώνουν ότι ο Donati είναι υπεύθυνος για την δολοφονία της κόμισσας αλλά και για την ύπαρξη του Simone, για την οποία η ίδια μέχρι πρότινος δεν γνώριζε. Ο όρμος παρακολουθείται στενά, όπως και όλοι οι ανεπιθύμητοι επισκέπτες που εισβάλλουν στην ιδιοκτησία και σίγουρα για την κατοχή του… θα χυθεί αίμα!

Η ιστορία περιλαμβάνει αρκετά στοιχεία και χαρακτήρες για να παρακολουθήσουμε, τα οποία στην πορεία της ταινίας ξεδιαλύνονται επιτυχώς. Μια από τις δυσκολίες αυτού, είναι να απομακρύνουμε τις αχρείαστες παρουσίες (τα παιδιά που εισβάλλουν στην ιδιοκτησία και «παρτάρουν») και να επικεντρωθούμε στην ιστορία, καθώς έχουμε στα χέρια μας όλους τους χαρακτήρες που πρόκειται να πάρουν μέρος στα δρώμενα, χωρίς μυστηριώδεις ψυχοπαθείς τύπους που σκοτώνουν χωρίς κίνητρο. Τα περιττά πρόσωπα στην ιστορία ίσως να αποτελούν κομμάτι συμπληρωματικής βίας, που ο σκηνοθέτης δεν θέλησε να παραλείψει.

Ωστόσο ο χειρισμός του μυστηρίου και η απογείωση της αγωνίας, είναι σαφέστατα ένα από τα πολλά προσόντα του, το οποίο επιβεβαιώνεται και στο «Bay of Blood». Ο Mario Bava συνδύασε το giallo, το exploitation και το slasher, με μια μικρή δόση σάτιρας ως προς το είδος και ως προς την αφελή ανεμελιά της νιότης (οι νέοι που διασκεδάζουν στην οικία). Η σύζευξη όλων αυτών, εναρμονίζεται άψογα με την σκηνοθετική του ποιότητα και τα ατέρμονα plot twist που κορυφώνουν το σασπένς. Οι ήρεμες εικόνες και οι γλυκές στο άκουσμα μελωδίες που τις περιτυλίγουν, έρχονται σε σύγκρουση με τις βίαιες και παραδόξως αρκετά gore σκηνές για τα δεδομένα του σκηνοθέτη.

Αφού οι διάδοχοι θα αλληλοσκοτωθούν, οι εναπομείναντες δικαιούχοι είναι και αυτοί που πραγματικά αξίζουν την κληρονομιά. Για τους συνηθισμένους στους τρελούς επιλόγους, λάτρεις των gialli, το τέλος (του «Bay of Blood») αποτελεί άλλο ένα που προστίθεται στην λίστα. Παρ’ όλα αυτά, οι τελειομανείς ενδέχεται να απογοητευτούν, θεωρώντας το πρόχειρο και ανόητο. Αμφότεροι, όμως, δεν μπορούν να αρνηθούν ότι πρόκειται για μια ταινία αρκετά απολαυστική με αβίαστη ροή και την σωστή δόση χιούμορ και τρόμου, που χωρίς αμφιβολία άφησε το σημάδι της επηρεάζοντας αρκετές μεταγενέστερες slasher ταινίες. 

Hatchet for the Honeymoon 1970

Hatchet for the Honeymoon 1970

Il rosso segno della follia

Ο Σαδιστής

Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Santiago Moncada, Mario Bava, Laura Betti

Είδος: Horror ΔΕ 70,Mystery, Thriller

Διάρκεια: 1h 28m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Stephen Forsyth: John Harrington

Dagmar Lassander: Helen Wood

Laura Betti: Mildred Harrington

Jesús Puente: Inspector Russell (as Jesus Puente)

Femi Benussi: Alice Norton

Antonia Mas: Louise

Luciano Pigozzi: Vences

    Η ταινία A Hatchet for the Honeymoon (1970) online του σκηνοθέτη Mario Bava O John Harrington είναι ένας νέος άντρας που έχει στην ιδιοκτησία του έναν οίκο νυφικών, αλλά ταυτόχρονα είναι ψυχικά διαταραγμένος λόγω ενός παιδικού τραύματος, με αποτέλεσμα να σκοτώνει τις γυναίκες που δοκιμάζουν τα νυφικά του. Είναι και παντρεμένος με μία γυναίκα με την οποία δεν τα πάνε καθόλου καλά, όμως εκείνη αρνείται να του δώσει διαζύγιο και διασκεδάζει με την απελπισία του. Εκείνος τελικά τη δολοφονεί για να την ξεφορτωθεί, μα ακόμα και τότε δεν ησυχάζει, επειδή η γυναίκα του επιστρέφει ως φάντασμα, υπενθυμίζοντάς του ότι του είχε πει ότι δεν θα χωρίσουν ποτέ, και μάλιστα έχει την ιδιότητα του να είναι ορατή από όλους, εκτός από τον ίδιο. Έτσι τον τρελαίνει ακόμα περισσότερο, καθώς οι άλλοι παρατηρούν μία γυναίκα δίπλα του ενώ αυτός δεν βλέπει τίποτα και γενικά του κάνει διάφορα, μαρτυρώντας την παρουσία της. Ταυτόχρονα εκείνος γνωρίζει μία άλλη γυναίκα που αρχίζει να τον έλκει, αλλά το τι θα ακολουθήσει θα είναι μία αρκετά δυσάρεστη έκπληξη για τον ίδιο. 

Five Dolls for an August Moon 1970

Five Dolls for an August Moon 1970

5 Κούκλες για έναν Δολοφόνο

Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Mario di Nardo, Mario Bava, Agatha Christie

Είδος: Horror ΔΕ 70,Mystery, Thriller, Mario Bava

Διάρκεια: 1h 22m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

William Berger: Professore Fritz Farrell / Professor Gerry Farrell

Ira von Fürstenberg: Trudy Farrell (as Ira Furstenberg)

Edwige Fenech: Marie Chaney

Howard Ross: Jack Davidson

Helena Ronee: Peggy Davidson (as Helena Ronée)

Teodoro Corrà: George Stark (as Teodoro Corrá)

Ely Galleani: Isabel

 

Five Dolls for an August Moon (ιταλικά: 5 bambole per la luna d'agosto) είναι μια ιταλική ταινία giallo του 1970 σε σκηνοθεσία Μάριο Μπάβα. Αφορά μια παρέα που έχει μαζευτεί σε ένα απομακρυσμένο νησί για διασκέδαση και χαλάρωση. Ένας από τους καλεσμένους είναι ένας χημικός που έχει δημιουργήσει μια επαναστατική νέα χημική ουσία και αρκετοί από τους παρευρισκόμενους βιομήχανους είναι πρόθυμοι να την αγοράσουν από αυτόν. Τα επαγγελματικά προβλήματα γίνονται επίκαιρα όταν κάποιος αρχίζει να σκοτώνει τους παρευρισκόμενους έναν προς έναν.

Στο ιδιωτικό νησί καταφύγιο του πλούσιου βιομήχανου Τζορτζ Σταρκ, μια ομάδα ανθρώπων έχει συγκεντρωθεί για μια απόδραση το Σαββατοκύριακο. μεταξύ των καλεσμένων είναι ο επιστήμονας καθηγητής Gerry Farrell. Η πρώτη νύχτα περνάει χωρίς προβλήματα, αλλά ο Φάρελ εξοργίζεται το επόμενο πρωί για να ανακαλύψει ότι ο Σταρκ και οι άλλοι καλεσμένοι σχεδίασαν το Σαββατοκύριακο να τον αναγκάσουν να πουλήσει την τελευταία του εφεύρεση: μια φόρμουλα για μια επαναστατική βιομηχανική ρητίνη, την οποία διστάζει να αποκαλύψει λόγω του θάνατος συναδέλφου κατά την εφεύρεσή του.

Η σύζυγος του Φάρελ, Τρούντι, έχει σχέση με την καλλιτέχνιδα σύζυγο του Σταρκ, Τζιλ. Ο συνέταιρος του Σταρκ, Νικ, βρίζει λεκτικά την κοκέτα σύζυγό του Μαρί, αλλά δεν έχει αντίρρηση να κοιμάται με άλλους άντρες, ένας από τους οποίους είναι ο υπηρέτης των Σταρκ, ο Τσαρλς. Ο Σταρκ είναι λιγότερο σύζυγος για την Τζιλ παρά διευθυντής επιχείρησης. Κανονίζει να εκτίθενται δημόσια οι πίνακές της και τα έργα τέχνης της και είναι πηγή συνεχούς κριτικής. Το μοναδικό ευτυχισμένο ζευγάρι είναι ο συνεργάτης του Νικ, Τζακ και η σύζυγός του Πέγκυ. Επίσης στο νησί βρίσκεται η Isabelle, η έφηβη κόρη του φύλακα των αγώνων του Stark. Οι γονείς της Isabelle λείπουν για ιατρικούς λόγους.

Όταν οι Stark, Nick και Jack badger Farrell ψάχνουν για τη φόρμουλα -τα πρωτότυπα έγγραφα τα οποία έχει καταστρέψει κρυφά- προσφέροντάς του επιταγές 1 εκατομμυρίου δολαρίων ο καθένας από τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς στην Ελβετία, η Jill ανακαλύπτει το νεκρό πτώμα του Charles στην παραλία. Έχοντας ήδη στείλει την βενζινάκατο μακριά για να αποτρέψει τον Φάρελ να φύγει από το νησί και με το ασύρματο τηλέφωνο εκτός λειτουργίας, ο Σταρκ δεν έχει κανέναν τρόπο να επικοινωνήσει με την ηπειρωτική χώρα. Το πτώμα του Τσαρλς μεταφέρεται σε έναν μεγάλο καταψύκτη. Το επόμενο πρωί, ο Φάρελ περπατά μόνος του στην παραλία.  Η Τρούντι και η Τζιλ, περπατώντας χέρι-χέρι κοντά, ακούνε έναν πυροβολισμό και βρίσκουν το πτώμα του Φάρελ. Τρέχουν να το πουν στους άλλους. Ο ελεύθερος σκοπευτής, η Isabelle, σέρνει το πτώμα του Farrell στη θάλασσα.

Καθώς η ανησυχία φουντώνει για τον προφανή θάνατο και την εξαφάνιση του Φάρελ, οι δολοφονίες κλιμακώνονται. Η Πέγκυ, που στέκεται στο μπαλκόνι του δωματίου της, πυροβολείται από έναν αόρατο δράστη. Ο Τζακ έρχεται πρώτος στη σκηνή και κατηγορεί τον Σταρκ ως υπεύθυνο. Η Μαρί βρέθηκε ότι ήταν δεμένη σε ένα δέντρο και μαχαιρώθηκε στο στήθος. Η Τζιλ εμφανίζεται νεκρή στην μπανιέρα της, με τους καρπούς της χαραγμένους σε μια προφανή αυτοκτονία. Κάθε ένα από τα πτώματα τοποθετείται στην κατάψυξη. Οι τέσσερις εναπομείναντες επιζώντες - ο Σταρκ, ο Τζακ, ο Νικ και η Τρούντι - μένουν στο σαλόνι του Σταρκ για τη νύχτα. Αφού τσακώθηκε με την Τρούντι, ο Νικ φεύγει. Το επόμενο πρωί, βρίσκεται και αυτός νεκρός και το πτώμα του τοποθετείται σε ψυκτικό χώρο.

Ο Σταρκ προσφέρει στην Τρούντι την επιταγή του για τη φόρμουλα του Φάρελ, η οποία αποκαλύπτει ότι εξακολουθεί να υπάρχει σε ένα μικροφίλμ, και ανακαλύπτει μία  κρυμμένη βενζινάκατο που θα τους μεταφέρει στην ηπειρωτική χώρα. Καθώς επιστρέφει στο σπίτι για να πάρει προμήθειες, ο Τζακ τον αντιμετωπίζει και του αποκαλύπτει ότι σκότωσε όλους, εκτός από τον Φάρελ, για να τους κλέψει τις επιταγές, σκότωσε επίσης την Πέγκυ επειδή παραλίγο να ανακαλύψει το σχέδιό του. Ο Τζακ τον πυροβολεί και τον σκοτώνει. Τοποθετήται και αυτός στην κατάψυξη, η Τρούντι προσφέρεται να του δώσει τη φόρμουλα σε αντάλλαγμα για την επιταγή του. Κατά τη διάρκεια της παράδοσης, πυροβολούν ταυτόχρονα ο ένας τον άλλον. Η Τρούντι πεθαίνει πρώτη. Η Isabelle κλέβει την επιταγή και τη φόρμουλα, αλλά ο Jack προτού εκπνεύσει προσπάθησε να την σταματήσει.

Λίγο αργότερα, η πλούσια πλέον Isabelle επισκέπτεται τον Farrell στη φυλακή, όπου περιμένει την εκτέλεσή του για τον φόνο του συναδέλφου του, του νόμιμου εφευρέτη της ρητίνης. Η Isabelle ισχυρίζεται ότι αγαπά τον Farrell και είχε αποφασίσει να τον σώσει αφήνοντάς τον αναίσθητο με ένα βελάκι πενταθόλης νατρίου όπως αυτό που είχε χρησιμοποιήσει ο πατέρας της για να ηρεμεί τα ζώα, αλλά δεν γνώριζε τις ιδιότητες του ως ορού αλήθειας, με αποτέλεσμα να ομολογήσει ότι σκότωσε τον συνάδελφό του. Η Isabelle αναφέρει ότι είναι ταπί, έχοντας εξαργυρώσει και ξοδέψει τις επιταγές των George και Jack αλλά όχι του Nick επειδή δεν γνώριζε τον αριθμό λογαριασμού. Έχοντας επίγνωση της αναπόδραστης μοίρας του και ευγνώμων την ο Φάρελ δίνει στην Ιζαμπέλ τον αριθμό, και εκείνη φεύγει χαρούμενη, δίνοντας εντολή στον σοφέρ του ΤΑΞΙ να την πάει στη Λοζάνη. 

Night of the Living Dead 1968

Night of the Living Dead 1968

Η νύχτα των ζωντανών νεκρών

Σκηνοθεσία: George A. Romero

Σενάριο: John A. Russo, George A. Romero

Είδος: Horror ΔΕ 60, Thriller

Διάρκεια: 1h 36m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Duane Jones: Ben

Judith O'Dea: Barbra

Karl Hardman: Harry Cooper

Marilyn Eastman: Helen Cooper

Keith Wayne: Tom

Judith Ridley: Judy

 

Μία ομάδα αγνώστων θα ταμπουρωθεί σε παλιά αγροικία, σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από τις ορδές των απέθαντων που λυμαίνονται τους δρόμους. Με τον κίνδυνο να καραδοκεί έξω από το σπίτι και με τις διαπροσωπικές κόντρες στο εσωτερικό να δυσχεραίνουν την ήδη τεταμένη κατάσταση, οι επιζήσαντες θα πρέπει τώρα να βρουν έναν τρόπο να γλιτώσουν πριν γίνουν το επόμενο γεύμα των αιμοδιψών ζόμπι.

Έτος 1968. Οκτώ χρόνια μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο, ένας νεαρός ονόματι Τζόρτζ Α. Ρομέρο θα γράψει και θα σκηνοθετήσει (αναλαμβάνοντας παράλληλα χρέη φωτογράφου, μοντέρ και παραγωγού) την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, ένα ανεξάρτητο φιλμ που έμελλε να γράψει κινηματογραφική και πολιτισμική ιστορία ως μία από τις πιο επιτυχημένες εισπρακτικά παραγωγές του ανεξάρτητου σινεμά, που έθεσε μια και καλή τα θεμέλια της σύγχρονης pop κουλτούρας σχετικά με τα ζόμπι, διατηρώντας μέχρι και σήμερα τα ηνία στο ευφάνταστο είδος του κινηματογραφικού – και όχι μόνο – τρόμου. Και ο τίτλος αυτής… «Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών».

Η Μπάρμπρα και ο Τζόνι ταξιδεύουν μέχρι τη μακρινή Πενσιλβανία προκειμένου να επισκεφθούν τον τάφο του πατέρα τους. Εκεί θα έχουν μια τρομακτική συνάντηση με έναν άνδρα ο οποίος τους επιτίθεται εντελώς ξαφνικά, αναγκάζοντας την Μπάρμπρα να το βάλει στα πόδια. Η σωτηρία της βρίσκεται κάμποσα μέτρα παραπέρα, σε μια εγκαταλελειμμένη αγροτική κατοικία όπου θα γνωρίσει τον Μπεν, έναν άνδρα που με τη σειρά του έχει μόλις γλιτώσει από τις δολοφονικές επιθέσεις τυχαίων ατόμων που μοιάζουν να έχουν χάσει τα λογικά τους. Σε μια προσπάθεια να καταλάβουν τι συμβαίνει στον κόσμο εκεί έξω, η Μπάρμπρα και ο Μπεν θα συνειδητοποιήσουν πως δεν είναι οι μόνοι που έχουν καταφέρει να επιβιώσουν – μέχρι στιγμής – από την αιματηρή τρέλα που έχει κυριεύσει τον πληθυσμό, μετατρέποντας σχεδόν τους πάντες σε ανθρωποφάγα τέρατα. Για να ζήσουν τώρα θα πρέπει να κυριαρχήσει η λογική και η ψυχραιμία, πόσο εύκολο όμως είναι αυτό όταν οι δεκάδες νεκροί που πολιορκούν το σπίτι απαιτούν ζεστή σάρκα και αίμα;

Βλέποντας κανείς σήμερα την ταινία του Ρομέρο μπορεί εύκολα να διαπιστώσει τους λόγους για τους οποίους το επακόλουθο cult status της και το τεράστιο fan base που απέκτησε προοδευτικά μέσα στα χρόνια, μοιάζουν να δικαιολογούν άψογα τη διαχρονικότητα της «απέθαντης» φιλοσοφίας και τη ριζοσπαστικότητα ενός ευφυούς κοινωνικοπολιτικού σχολίου δια χειρός του ίδιου του δημιουργού της. Η ιδέα της νεκροζώντανης οντότητας δεν αποτέλεσε σύλληψη του Ρομέρο, αλλά προϋπήρχε ως θεματική, ήδη από τη δεκαετία του ’30, τόσο στο σινεμά του φανταστικού (το «White Zombie» του Βίκτορ Χάλπεριν με πρωταγωνιστή τον Μπέλα Λουγκόζι αποτελεί ένα από τα πρώιμα παραδείγματα) όσο και στη λογοτεχνία του τρόμου, με τον «Ζωντανό Θρύλο» του Ρίτσαρντ Μάθεσον να αποτελεί και μία από τις βασικές πηγές έμπνευσης της «Νύχτας» του Ρομέρο. Εντούτοις, η ουσιαστική διαφοροποίηση στη σεναριακή προσέγγιση εδώ έγκειται στο γεγονός πως ο Ρομέρο επιχείρησε να χρησιμοποιήσει τη δική του εκδοχή των πεινασμένων απέθαντων (η λέξη «ζόμπι» δεν ακούγεται ποτέ στην ταινία) προκειμένου να καταδείξει, μεταξύ άλλων, το φαινόμενο του υπερκαταναλωτισμού στην Αμερική, μια κατάσταση που κατά την περίοδο της δεκαετίας του ’50 και των αρχών του ’60 έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτή η μεταφορική κατάδειξη της διάθεσης του μέσου Αμερικανού για «εγχώριο αυτο-κανιβαλισμό» υπό τη μορφή του υλικού «φαγώματος» έγινε ακόμα πιο ευδιάκριτη δέκα χρόνια αργότερα, όταν ο Ρομέρο επέστρεψε με το sequel «Το Ξύπνημα των Νεκρών», αυτή τη φορά μεταφέροντας το πεδίο δράσης των ηρώων του από το παρατημένο αγρόκτημα σε ένα έρημο εμπορικό κέντρο.

Δεδομένων των φυλετικών αναταραχών που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή στην Αμερική, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ (η ταινία κυκλοφόρησε λίγο καιρό μετά τον θάνατό του), η αντισυμβατική επιλογή του Ρομέρο για έναν μαύρο πρωταγωνιστή είχε θεωρηθεί από πολλούς ως στοχευμένη κίνηση, παρά το γεγονός πως ο ίδιος είχε παραδεχθεί ότι ο Ντουέιν Τζόουνς είχε απλώς την καλύτερη audition. Ακόμα και έτσι, πάντως, η διάθεση για έναν ευρύτερο κοινωνικοπολιτικό σχολιασμό είναι εμφανής, ιδιαίτερα σε συνάρτηση με το τέλος της ταινίας, το οποίο αφήνεται (κατά κάποιον τρόπο) ανοιχτό σε ερμηνείες τόσο σεναρίου όσο και… χρώματος. Πέρα και πάνω από την υποδειγματική συμβολική αναπαράσταση μιας ζοφερής πραγματικότητας (κι ενός ακόμη ζοφερότερου μέλλοντος), ο Ρομέρο υπογράφει εδώ μαζί με τον συν-σεναριογράφο του, Τζον Α. Ρούσο, μία υποδειγματική ιστορία, συστήνοντας έναν από τους πιο ορθολογιστές ήρωες στο σινεμά του τρόμου, μία συνθήκη διόλου απλή μιας που οι χαρακτήρες τού εν λόγω είδους έχουν διαρκώς μια τάση (ας πούμε) προς το ανόητο και την υπερβολή. Εδώ, ο Τζόουνς υποδύεται με κοφτερή ακρίβεια έναν άνδρα που έχει τον έλεγχο της κατάστασης και αξιοποιεί τα πάντα γύρω του προκειμένου να επιτύχει τον σκοπό του: να παραμείνει ζωντανός. Βλέποντας την ταινία σήμερα, γίνεται ακόμη πιο αντιληπτό το τεράστιο επίτευγμα του Ρομέρο σε επίπεδο σκηνοθεσίας και παραγωγής, ιδιαίτερα όταν ξεκινούν οι συγκρίσεις με τη «fast-food» βιομηχανία των ταινιών ζόμπι που μοιάζει να έχει ξεχάσει ότι ο πραγματικός τρόμος δεν βρίσκεται στο αίμα και το gore, αλλά στην ύστατη συνειδητοποίηση ότι το μοναδικό πράγμα που απομένει να καταναλώσουμε πια είναι οι ίδιοι μας οι εαυτοί. 

WAIT UNTIL DARK 1967

WAIT UNTIL DARK 1967

Περίμενε Μέχρι Να Νυχτώσει

                                             Σκηνοθεσία: Terence Young

Σενάριο: Frederick Knott, Robert Carrington

Jane-Howard Hammerstein

Είδος: Thriller, Horror ΔΕ 60

Διάρκεια: 1h 48m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Audrey Hepburn: Susy Hendrix

Alan Arkin: Roat / Roat Jr. / Roat Sr.

Richard Crenna: Mike Talman

Efrem Zimbalist Jr: Sam Hendrix

Jack Weston: Carlino

Samantha Jones: Lisa

 

Θρίλερ της Warner σε σκηνοθεσία Τέρενς Γιανγκ, με τους Ώντρεϋ Χέπμπορν, Άλαν Άρκιν, Ρίτσαρντ Κρέννα, Τζακ Γουέστον, Τζούλι Χέροντ, Έφρεμ Ζίμπαλιστ Τζούνιορ.

Τρεις κακοποιοί χειραγωγούν μία τυφλή γυναίκα στο διαμέρισμά της καθώς ψάχνουν μια κούκλα γεμάτη ηρωίνη, την οποία μια συνεργός τους πέρασε στη Νέα Υόρκη από τον Καναδά.

Ένα "χιτσκοκικού" ύφους θεατρικό έργο του Φρέντερικ Νοτ διασκευάζεται για το σινεμά από το σεναριακό (και συζυγικό) ζεύγος Ρόμπερτ και Τζέην-Χάουαρντ Κάρρινγκτον σε ένα φιλμ αγωνίας και υποδειγματικής κλιμάκωσης. Γυρισμένο όλο σχεδόν στο ημιυπόγειο διαμέρισμα της τυφλής Σούζι Χέντριξ και του φωτογράφου συζύγου της, το φιλμ (που σκηνοθέτησε ο Τέρενς Γιανγκ, στα ντουζένια του μετά από τρεις ταινίες Τζέημς Μποντ) λειτουργεί ως ωρολογιακή βόμβα ακριβείας, με τα λεπτά να περνούν αδίστακτα και την ψυχολογική πίεση που αυτοί οι τρεις άγνωστοι ασκούν στην αθώα και ανίδεη γυναίκα να περνά αβίαστα και στον θεατή που όσο περνά η ώρα τόσο πιο άβολα νιώθει στην καρέκλα του. Το σενάριο (όπως φαντάζομαι και το θεατρικό) δεν αφήνει καμία ένδειξη και κανένα στοιχεία ανεκμετάλλευτο και επανέρχεται για να σου τρίψει κατάμουτρα όλα όσα θεωρείς ότι εσύ έχεις εντοπίσει, στερώντας σου άρα και κάθε ελπίδα διαφυγής.

Η ταινία βέβαια έχει και ηθοποιούς, δεν είναι τυχαία τόσο συναρπαστική. Από τη μία, η η Ώντρεϋ Χέπμπορν, με μια ερμηνεία που την έφτασε μέχρι την υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου, κατορθώνει και περνά σταδιακά την ανησυχία, τον πανικό και τον τρόμο της σε εμάς, καθώς συνειδητοποιεί όλα όσα εμείς έχουμε ήδη δει και γνωρίζουμε ενώ εκείνη αγνοεί. Το παιχνίδι με την τυφλή πρωταγωνίστρια δουλεύει αμφίρροπα, αφού δεν είναι μόνο η ανησυχία που εμείς ως θεατές νιώθουμε για εκείνη αλλά και ο φόβος της με κάθε νέο στοιχείο που εντοπίζει, ο οποίος γυρίζει διπλός σε εμάς. Καλοδουλεμένες εξίσου είναι και οι ερμηνείες των τριών εγκληματιών, με ξεχωριστή αυτήν του Άλαν Άρκιν, ο οποίος αποτυπώνεται εξαιρετικά απειλητικός σε κάθε εμφάνισή του στην οθόνη. Κι όταν φτάνουμε στο σημείο που η απροστάτευτη Σούζι πολεμά για τη ζωή της, τότε μπαίνουμε σε ένα συναρπαστικό τρίτο μέρος που οδηγεί και σε ένα αξέχαστο τελευταίο εικοσάλεπτο αξεπέραστης αγωνίας. 

Quatermass and the Pit 1967

Quatermass and the Pit 1967

Το τέλος του κόσμου

Σκηνοθεσία: Roy Ward Baker

Σενάριο: Nigel Kneale

Είδος: Horror ΔΕ 60, Mystery, Sci-Fi, Thriller

Διάρκεια: 1h 37m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

James Donald: Doctor Roney

Andrew Keir: Quatermass

Barbara Shelley: Barbara Judd

Julian Glover: Colonel Breen

Duncan Lamont: Sladden

Bryan Marshall: Captain Potter 

Στο κέντρο του Λονδίνου γίνονται έργα για την επέκταση του μετρό, ώσπου η σκαπάνη πέφτει σε αρχαιολογικής αξίας ευρήματα. Ομάδα αρχαιολόγων σπεύδει να εξετάσει τα κρανία και καταλήγει στο συμπέρασμα πως πρόκειται για οστά ηλικίας 5.000.000 ετών. Ο καθηγητής Κουότερμας, υπεύθυνος του βρετανικού διαστημικού προγράμματος, καταφτάνει στον τόπο, την στιγμή που ανεγείρεται από το χώμα ένα περίεργο σκάφος, φτιαγμένο από άγνωστο υλικό. Τα πρώτα στοιχεία αποδεικνύουν την εξωγήινη προέλευση του και το μυστήριο αποκτά επικίνδυνες διαστάσεις, όταν περίεργα φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους και αναστατώνουν επιστήμονες και στρατό. Ίσως υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στην εξωγήινη προέλευση του σκάφους, την ηλικία των ανθρωπίνων ευρημάτων και τις εικασίες που θέλουν στην περιοχή, επί σειρά ετών, να εμφανίζονται δαιμονικά φαντάσματα. 

Nightmare 1964

Nightmare 1964

Ο Εφιάλτης Του Τρίτου Ορόφου

Σκηνοθεσία: Freddie Francis

Σενάριο: Jimmy Sangster

Είδος: Horror ΔΕ 60, Mystery, Thriller

Διάρκεια: 1h 22m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

David Knight: Henry Baxter

Moira Redmond: Grace Maddox

Jennie Linden: Janet

Brenda Bruce: Mary Lewis

George A. Cooper: John

Clytie Jessop: Woman in White

Irene Richmond: Mrs. Gibbs

 

Η Janet είναι μία κοπέλα που βασανίζεται από τρομερούς εφιάλτες, αφού έχει βιώσει ένα πολύ τραυματικό γεγονός στη ζωή της: Όταν ήταν μικρή, είδε τη μητέρα της να μαχαιρώνει τον πατέρα της την ημέρα των γενεθλίων της. Τώρα είναι εσώκλειστη σε σχολείο, αλλά επειδή ο διαταραγμένος της ύπνος αποτελεί μεγάλο πρόβλημα, τη στέλνουν πίσω στο σπίτι της, στο οποίο έχει απομείνει η οικονόμος του σπιτιού και ο σοφέρ. Η μητέρα της είναι κλεισμένη σε ψυχιατρική κλινική, ενώ το σπίτι συχνά επισκέπτεται και ο κηδεμόνας της Janet, ένας νεαρός δικηγόρος. Όταν όμως εκείνη φτάνει στο σπίτι, αντί να βελτιωθεί γίνεται πολύ χειρότερα, και πλέον εκτός από τους εφιάλτες με τη μητέρα της βλέπει και μία μυστηριώδη γυναίκα ντυμένη στα λευκά να περιφέρεται στο σπίτι και αυτό είναι τόσο ρεαλιστικό, που αδυνατεί να καταλάβει τι είναι όνειρο και τι πραγματικότητα. Έχει αρχίσει όντως να τρελαίνεται ή μήπως κάτι άλλο συμβαίνει;

Ανατροπή πάνω στην ανατροπή έχει αυτή η ωραία ταινία της Hammer. Σασπενς, πολύ καλή εφιαλτική ατμόσφαιρα, ενώ πολύ ωραία είναι και η μουσική της ταινίας. 

Hush...Hush, Sweet Charlotte 1964

Hush...Hush, Sweet Charlotte 1964

Το μυστικό της Σαρλότ

Σκηνοθεσία: Robert Aldrich

Σενάριο: Henry Farrell, Lukas Heller

Είδος: Crime, Drama, Mystery, Thriller, Horror ΔΕ 60

Διάρκεια: 2h 13m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Bette Davis: Charlotte

Olivia de Havilland: Miriam

Joseph Cotton: Drew

Agnes Moorehead : Velma

Cecil Kellaway: Harry

Victor Buono: Big Sam

Mary Astor: Jewel

Wesley Addy: Sheriff

 

Η ταινία Το μυστικό της Σάρλοτ (Πρωτότυπος Τίτλος Hush... Hush, Sweet Charlotte) είναι θρίλερ παραγωγής 1964 σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Όλντριτς και με πρωταγωνιστές τους Μπέτι Ντέιβις, Ολίβια Ντε Χάβιλαντ, Τζόζεφ Κότεν, Άγκνες Μούρχεντ και Μαίρη Άστορ[1].

Η ταινία που μεταφέρθηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Λούκας Χάλερ και Χένρι Φάρελ, είναι βασισμένη σε διήγημα του ιδίου του Φάρελ με τίτλο What Ever Happened To Cousin Charlotte. Η ταινία έλαβε 7 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ.

Υπόθεση

Το 1927, η νεαρή καλλονή Σάρλοτ Χόλλις (Μπέτι Ντέιβις) και ο παντρεμένος εραστής της, Τζον Μέιχιου (Μπρους Ντερν), σχεδιάζουν να δραπετεύσουν κατά την διάρκεια μιας γιορτής στην οικογενειακή κατοικία των Χόλλις στην Ενορία Ασένσιον, Λουιζιάνα. Όμως αφότου ο πατέρας την Σάρλοτ τον εκφοβίζει, λέγοντάς του ότι η σύζυγος του τον είχε επισκεφθεί την προηγούμενη ημέρα και του είχε αποκαλύψει τον δεσμό, ο Τζον υποκρίνεται ότι δεν αγαπά πλέον τη Σάρλοτ και της λέει ότι πρέπει να χωρίσουν.

Ο Τζον τότε δολοφονείται άγρια και αποκεφαλίζεται μέσα στο σπίτι με έναν μπαλτά, ενώ ακρωτηριάζεται και το χέρι του. Η Σάρλοτ ανακαλύπτει το πτώμα και επιστρέφει στη γιορτή αποσβολωμένη, τραυματισμένη, με ματωμένο το φόρεμά της, οδηγώντας τους περισσότερους στο να πιστέψουν ότι εκείνη είναι η δολοφόνος.

Η ιστορία κάνει άλμα στο 1964. Η Σάρλοτ είναι τώρα μια πλούσια γεροντοκόρη, που ζει ακόμα στην φυτεία της Ενορίας Ασένσιον η οποία ανήκει επί γενεές στην οικογένειά της. Ο πατέρας της Σάρλοτ πέθανε ένα χρόνο μετά τον φόνο του Μέιχιου, θεωρώντας την κόρη του ένοχη. Η Σάρλοτ πιστεύει όλα αυτά τα χρόνια ότι ο πατέρας της σκότωσε τον Μέιχιου, αλλά όλοι οι άλλοι θεωρούν ότι ήταν η Σάρλοτ, η μοναχική τρελή,, που αποκεφάλισε τον εραστή της.

Η ιστορία συνεχίζει καθώς η Επιτροπή Αυτοκινητοδρόμων της Λουιζιάνα προετοιμάζεται να κατεδαφίσει το σπίτι και να χτίσει έναν νέο αυτοκινητόδρομο μέσα από το κτήμα. Η Σάρλοτ είναι σφόδρα εναντίον αυτής της προοπτικής και αγνοεί την εντολή έξωσης, αρνούμενη να φύγει. Κρατά μακριά τον επιστάτη (Τζορτζ Κένεντι), το συνεργείο κατεδάφισης, και την μπουλντόζα πυροβολώντας προς το μέρος τους με ένα τουφέκι. Προσωρινά εγκαταλείπουν και φεύγουν.

Η Σάρλοτ μένει με την οικονόμο της, Βέλμα (Άγκνες Μούρχεντ), στην κατοικία των Χόλλις. Αναζητώντας βοήθεια εναντίον της Επιτροπής Αυτοκινητοδρόμων, καλεί την Μίριαμ (Ολίβια ντε Χάβιλαντ), μια φτωχή εξαδέλφη που ζούσε με την οικογένεια όταν ήταν κορίτσι. Η Μίριαμ ανανεώνει την σχέση της με τον Ντρου Μπέιλις (Τζόζεφ Κόττεν), έναν τοπικό γιατρό ο οποίος την άφησε μετά τον φόνο.

Η ψυχική υγεία της Σάρλοτ βαίνει προς το χείρον από την στιγμή που φθάνει η Μίριαμ. Οι νύχτες της στοιχειώνονται από ένα μυστηριώδες τσέμπαλο που παίζει το τραγούδι που ο Μέιχιου έγραψε για εκείνη και από το ακρωτηριασμένο χέρι του και το κεφάλι του. Η Βέλμα, υποπτευόμενη ότι η Μίριαμ και ο Ντρου εποφθαλμιούν τα χρήματα της Σάρλοτ, αναζητά βοήθεια από τον κύριο Ουίλλις (Σέσιλ Κάλλαγουεϊ), έναν ασφαλιστικό ερευνητή που ενδιαφέρεται ακόμα για την υπόθεση Μέιχιου και ο οποίος έχει επισκεφθεί την καταπονημένη χήρα του Μέιχιου, Τζούελ (Μέρι Άστορ).

Η Μίριαμ απολύει την Βέλμα, η οποία αργότερα επιστρέφει και ανακαλύπτει ότι στην Σάρλοτ χορηγούνται ψυχοτρόπες ουσίες. Η Μίριαμ βλέπει την οικονόμο να προσπαθεί να βγάλει την Σάρλοτ από το σπίτι. Οι δύο τους φιλονικούν στην κορυφή της σκάλας. Η Βέλμα προσπαθεί να δραπετεύσει αλλά η Μίριαμ γνωρίζοντας ότι η Βέλμα έχει ανακαλύψει τα φάρμακα, την χτυπά με μια καρέκλα στο κεφάλι. Η Βέλμα κατρακυλά στη σκάλα βρίσκοντας τον θάνατο.

Μία νύχτα, η Σάρλοτ υπό την επήρεια των φαρμάκων κατεβαίνει την σκάλα εν μέσω μιας παραίσθησης, πιστεύοντας ότι ο Τζον έχει επιστρέψει κοντά της. Η Μίριαμ και ο Ντρου αποφασίζουν να κάνουν την Σάρλοτ να πιστέψει ότι πυροβόλησε τον Ντρου με ένα όπλο, το οποίο στην πραγματικότητα ρίχνει άσφαιρα. Μετά η Μίριαμ βοηθά στο να εγκαταλείψουν το "πτώμα" σε ένα βάλτο. Η Σάρλοτ επιστρέφει στο σπίτι και βλέπει τον υποτιθέμενα νεκρό Ντρου στην κορυφή της σκάλας, πέφτοντας σε παράνοια.

Τώρα νομίζοντας την Σάρλοτ εντελώς τρελή και ασφαλή στο δωμάτιό της, η Μίριαμ και ο Ντρου πηγαίνουν στον κήπο και συζητούν το σχέδιό τους να οδηγήσουν την Σάρλοτ στην τρέλα για να πάρουν τα χρήματά της. Η Μίριαμ επίσης λέει στον Ντρου ότι το 1927 είδε την Τζούελ Μέιχιου να δολοφονεί τον σύζυγό της. Παραδέχεται ότι χρησιμοποιεί αυτή της την γνώση για να εκβιάζει την Τζούελ όλα αυτά τα χρόνια, ενώ σχεδιάζει να πάρει τα πλούτη της Σάρλοτ.

Η Σάρλοτ κρυφακούει τα πάντα. Κινείται προς μια τεράστια πέτρινη γλάστρα στο περβάζι του μπαλκονιού, σχεδόν κατακόρυφα πάνω από τα κεφάλια των εραστών. Η Μίριαμ αγκαλιάζει τον Ντρου, μετά οι δύο τους κοιτούν πάνω προς τα μάτια της Σάρλοτ, η οποία πλέον τα έχει καταλάβει όλα. Παραλύουν στη θέα της Σάρλοτ να σπρώχνει την γλάστρα από το περβάζι, η πτώση της οποίας τους σκοτώνει αμφότερους.

       Το επόμενο πρωί, οι αρχές παίρνουν την Σάρλοτ, πιθανόν σε άσυλο ψυχικά ασθενών. Πολλοί γείτονες και ντόπιοι συγκεντρώνονται στην οικία Χόλλις για να παρακολουθήσουν την διαδικασία, πιστεύοντας ότι η τρελή Σάρλοτ ξαναδιέπραξε φόνο. Ο Ουίλλις της δίνει ένα φάκελο από την νεκρή πια Τζούελ Μέιχιου, η οποία έπαθε καρδιακή προσβολή αφότου έμαθε τα περιστατικά της προηγούμενης νύχτας. Το σημείωμα περιέχει την ομολογία της Τζούελ για την δολοφονία του συζύγου της. Καθώς οι αρχές οδηγούν την Σάρλοτ έξω από τον περίβολο του σπιτιού, εκείνη κοιτάζει πίσω την αγαπημένη της φυτεία, μάλλον για τελευταία φορά. 

La ragazza che sapeva troppo 1963

La ragazza che sapeva troppo 1963

Το Κορίτσι που Είδε τον Δολοφόνο

Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Ennio De Concini, Sergio Corbucc, Eliana De Sabata

Είδος: Horror ΔΕ 60, Mystery, Thriller, Mario Bava

Διάρκεια: 1h 26m

Γλώσσα: Ιταλικά

Παίζουν:

John Saxon: Dr. Marcello Bassi

Letícia Román: Nora Davis / Nora Drowson (as Leticia Roman)

Valentina Cortese: Laura Craven-Torrani

Titti Tomaino: Inspector

Luigi Bonos: Albergo Stelletta

Milo Quesada: De Vico / Paccini

 

Η ταινία «The Evil Eye», (ιταλικά: La ragazza che sapeva troppo) είναι μια ιταλική ταινία giallo του 1963. Σε σκηνοθεσία του Ιταλού σκηνοθέτη Μάριο Μπάβα, στην ταινία πρωταγωνιστεί στον Τζον Σάξον ως τον Δρ Μαρτσέλο Μπάσι και τη Λετίσια Ρομάν ως Νόρα Ντέιβις. Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από μια νεαρή γυναίκα που ονομάζεται Νόρα, η οποία ταξιδεύει στη Ρώμη και γίνεται μάρτυρας ενός φόνου. Η αστυνομία και ο γιατρός Μπάσι δεν την πιστεύουν αφού δεν μπορεί να βρεθεί πτώμα. Ακολουθούν αρκετές ακόμη δολοφονίες, που συνδέονται με μια δεκαετή σειρά δολοφονιών θυμάτων που επιλέγονται με αλφαβητική σειρά.

Το κορίτσι που ήξερε πάρα πολύ θεωρείται η πρώτη ταινία giallo, ένα είδος ταινιών με ένα μείγμα από θρίλερ, σεξουαλική εκμετάλλευση και συμβάσεις τρόμου. Μια εναλλακτική περικοπή με τίτλο Evil Eye κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την American International Pictures. Αυτή η έκδοση περιλαμβάνει μια παρτιτούρα του Les Baxter, διαγράφει αρκετές σκηνές και προσθέτει άλλες που δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην κωμωδία σε σύγκριση με την ιταλική κυκλοφορία.

Στις διακοπές, η Nora Davis (Letícia Román) φτάνει με αεροπλάνο στη Ρώμη για να επισκεφτεί την ηλικιωμένη άρρωστη θεία της. Η θεία της Νόρας νοσηλεύεται από τον γιατρό Marcello Bassi (John Saxon). Η θεία της Νόρας πεθαίνει την πρώτη νύχτα της επίσκεψης της Νόρας και πηγαίνει με τα πόδια στο κοντινό νοσοκομείο για να ειδοποιήσει τον γιατρό Μπάσι. Στο δρόμο, την κλέβουν και την βάζουν νοκ άουτ στην Piazza di Spagna. Όταν ξυπνά, βλέπει το σώμα μιας νεκρής γυναίκας να βρίσκεται στο έδαφος κοντά της. ένας γενειοφόρος άνδρας βγάζει ένα μαχαίρι από την πλάτη της γυναίκας. Η Νόρα το αναφέρει στην αστυνομία στο νοσοκομείο, η οποία δεν την πιστεύει όταν δεν βρίσκει στοιχεία και νομίζει ότι έχει παραισθήσεις.

 

Αργότερα, σε ένα νεκροταφείο, η Νόρα συναντά μια στενή φίλη της θείας της, τη Λάουρα Τοράνι (Βαλεντίνα Κορτέζε), η οποία ζει στην Piazza di Spagna. Η Λάουρα σχεδιάζει να κάνει διακοπές σύντομα και επιτρέπει στη Νόρα να μείνει στο σπίτι της για τον υπόλοιπο χρόνο των διακοπών. Η Νόρα εξερευνά την ντουλάπα και τα συρτάρια της Λόρα και συναντά αποκόμματα εφημερίδων με άρθρα σχετικά με έναν κατά συρροή δολοφόνο που ονομάστηκε «δολοφόνος του αλφαβήτου» επειδή σκότωσε αλφαβητικά ανθρώπους σύμφωνα με τα επώνυμά τους. Ο δολοφόνος έχει ήδη δολοφονήσει θύματα των οποίων τα επώνυμα αρχίζουν με «Α», «Β» και «Γ». Η Νόρα ανακαλύπτει επίσης ότι το τελευταίο θύμα είναι η αδερφή της Λόρα, την οποία η Νόρα είχε δει σε όραμα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εφημερίδας, η δολοφονία αυτή έγινε πριν από δέκα χρόνια. Στη συνέχεια, η Νόρα δέχεται ένα τηλεφώνημα, στο οποίο μια ανώνυμη φωνή της λέει ότι «το «D» είναι για θάνατο» και την ενημερώνει ότι θα είναι το επόμενο θύμα του δολοφόνου.

Η Νόρα λαμβάνει βοήθεια από τον Δρ Μαρτσέλο, ο οποίος την πηγαίνει σε ένα ταξίδι σε διάφορες ρωμαϊκές τουριστικές τοποθεσίες για να ηρεμήσει καθώς ενδιαφέρονται περισσότερο ο ένας για τον άλλον. Όταν επιστρέφουν στο σπίτι των Craven, λαμβάνει μια κλήση από ένα άτομο που τη διατάζει να πάει σε μια συγκεκριμένη διεύθυνση. Η Νόρα πηγαίνει εκεί και την ξεναγούν σε ένα κενό δωμάτιο. Με τον Δρ Μαρτσέλο, ανακαλύπτει ότι η φωνή που την οδήγησε σε αυτό το σημείο είναι μαγνητοφωνημένη και η φωνή προειδοποιεί τη Νόρα να φύγει από τη Ρώμη πριν να είναι πολύ αργά. Η Νόρα και ο Μαρτσέλο ανακαλύπτουν ότι το δωμάτιο είναι μισθωμένο στον Λαντίνι. Μετά από αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες να εντοπίσουν τον Λαντίνι, η Νόρα και ο Μαρτσέλο πηγαίνουν στην παραλία για να χαλαρώσουν. Μετά την επιστροφή τους στο σπίτι των Craven, βρίσκουν τον Landini, στον οποίο έχουν πει ότι τον ρωτούσαν. Ο ερευνητής ρεπόρτερ Landini (Dante DiPaolo) τους παρακολουθεί κρυφά από τότε που εντόπισε τη Nora στην πλατεία.

Ο δημοσιογράφος έγραψε για την ιστορία της δολοφονίας όταν πρωτοκυκλοφόρησε, αλλά πιστεύει ότι η αστυνομία θα έπιανε το λάθος άτομο εάν ανέφερε τις λεπτομέρειες του εγκλήματος. Η άρνηση του Landini να δημοσιεύσει μια αναφορά για τη δολοφονία τον έχει φέρει σε οικονομική ανάγκη. Η Νόρα αποφασίζει να βοηθήσει τον Λαντίνι, αλλά, καθώς περιηγούνται στη Ρώμη, δεν βρίσκουν στοιχεία. Η Νόρα επισκέπτεται το διαμέρισμα του Λαντίνι την επόμενη μέρα, βρίσκοντας στοιχεία που την οδηγούν να πιστεύει ότι είναι ο δολοφόνος και ότι είναι το επόμενο θύμα του, αλλά ο Λαντίνι φαίνεται να έχει αυτοκτονήσει. Την ίδια μέρα, η Λάουρα επιστρέφει στη Ρώμη από τις διακοπές της, ενώ η Νόρα και ο Μαρτσέλο σχεδιάζουν να πάνε στην Αμερική το επόμενο πρωί. Διαβάζοντας την εφημερίδα, η Νόρα μαθαίνει ότι βρέθηκε το σώμα μιας νεαρής γυναίκας και το αναγνωρίζει ως τη δολοφονημένη γυναίκα που είδε το βράδυ της άφιξής της στην Ιταλία. Αφού ταυτοποίησε το πτώμα του θύματος στο νεκροτομείο, η Νόρα πιστεύει ότι έχει δει τη δολοφονία. Μόνη στο σπίτι εκείνο το βράδυ, η Νόρα παρατηρεί ότι η πόρτα του γραφείου είναι ανοιχτή. Μπαίνοντας, βλέπει έναν άντρα να σηκώνεται άβολα από την καρέκλα του. Η Νόρα τον αναγνωρίζει ως τον άντρα που είχε σταθεί πάνω από το νεκρό σώμα που είχε δει μετά το ξύπνημα, επειδή είχε χάσει τις αισθήσεις της κατά την άφιξή της στην Ιταλία. Ο άνδρας περπατά προς τη Νόρα αλλά πέφτει στο πάτωμα, με ένα μαχαίρι στην πλάτη του. Στη συνέχεια, η Νόρα έρχεται αντιμέτωπη με τη Λόρα, η οποία, έξαλλη, ομολογεί τους φόνους και εξηγεί ότι μαχαίρωσε τον σύζυγό της λόγω των προσπαθειών του να την παραδώσει στην αστυνομία. Η Λόρα αποκαλύπτει ότι η επιθυμία της να κλέψει τα χρήματα της αδερφής της την ανάγκασε να δολοφονήσει. Η Λάουρα επιχειρεί να επιτεθεί στη Νόρα, αλλά η Λόρα πυροβολείται ξαφνικά και σκοτώνεται από τον σύζυγό της. Η Νόρα ανακαλύπτει ότι ο γενειοφόρος άνδρας που είχε δει ζαλισμένη, στην πραγματικότητα πέταξε το σώμα για τη δολοφονική γυναίκα του. Στη συνέχεια, η Νόρα εγκαταλείπει την Ιταλία, ευτυχώς επανενώνεται με τον Μαρτσέλο.