Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Music. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Music. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2021

White Christmas 1954

White Christmas 1954

Λευκά Χριστούγεννα


Σκηνοθεσία: Michael Curtiz       

Σενάριο: Norman Krasna, Norman Panama, Melvin Frank

Είδος: Comedy, Family, Music, Musical, Romance

Διάρκεια: 2h

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Bing Crosby: Bob Wallace

Danny Kaye: Phil Davis

Rosemary Clooney: Betty Haynes

Vera-Ellen: Judy Haynes

Dean Jagger: Major General Thomas F. Waverly 

Πάρε τον Bing Crosby, τον Danny Kaye, την Rosemary Clooney και μια αγκαλιά τραγούδια του Irving Berlin, όπως το "White Christmas" και "It’s cold outside" (που λόγω αυτής της ταινίας έμειναν τα απόλυτα jazz standards των γιορτών), κι αν δεν αρχίσει να χιονίζει έξω απ’ το παράθυρο σου, μπορείς να παραιτηθείς από κάθε ελπίδα για χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα.

Η υποτυπώδης πλοκή δεν είναι παρά η αφορμή για να ενωθούν τα ταλέντα των τριών ηθοποιών – τραγουδιστών με αυτό της διάσημης χορεύτριας των χολιγουντιανών μιούζικαλ Vera – Ellen: δυο βετεράνοι του Β παγκοσμίου πολέμου ενώνουν τις δυνάμεις τους ως καλλιτεχνικό ντουέτο και γίνονται αστέρια στο Broadway (αυτό έλειπε). Σε μια περιοδεία στη Florida γνωρίζουν δυο φιλόδοξες χορεύτριες και ξεκινάνε μαζί τους μια περιοδεία στο Vermont. Τραγούδια, παρεξηγήσεις, περιπέτειες, πάλι τραγούδια και φυσικά ρομάντζο. Ε, χριστούγεννα είναι, τί άλλο να ζητήσει κανείς;

Η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1954 κι όπως ήταν αναμενόμενο σημείωσε τεράστια επιτυχία, κατακτώντας την εισπρακτική κορυφή της χρονιάς. Παρά την επιτυχία των τραγουδιών, λόγω συμβολαίων τους σε αντίπαλες εταιρίες, ο Bing Crosby κι η Rosemary Clooney δε μπόρεσαν να ηχογραφήσουν το soundtrack.


 

Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

WENN DIE CONNY MIT DEM PETER 1958

WENN DIE CONNY MIT DEM PETER 1958
Όταν σμίγουν Τα Νιάτα



 Σκηνοθέτης: Fritz Umgelter
Συγγραφείς: Aldo von Pinelli (screenplay), Joachim Wedekind
Παίζουν και τραγουδούν: Peter Kraus και Cornelia Froboess
Συμμετέχουν επίσης οι: Loni Heuser,        Ernst Stankovski, Peter Vogel, Thomas Fabian,
Polly Geerts, Rolf Pinegger, Gerd Vespermann, Rudolf Vogel, Hans Epskamp
Διάρκεια: 106 λεπτά – Είδος: Μουσική νεανική κωμωδία
Ελληνικοί υπότιτλοι  δικής μου μετάφρασης.

Να σημειώσω πως ενώ αν γνωρίζει κάποιος αρκετά καλά Γερμανικά, είναι εύκολο να καταλάβει τους διαλόγους, το να τους αποδώσει όμως στα Ελληνικά είναι άλλο πράγμα. Πρέπει αφού ακούσει και κατανοήσει τα λεγόμενα, να μην κάνει ακριβή μετάφραση σαν ηλεκτρονικό λεξικό, αλλά να μεταφέρει στα Ελληνικά το τι θα έλεγε αυτός που μιλά αν ήταν έλληνας. Έτσι λοιπόν μην περιμένετε καταλέξη μετάφραση, γιατί το νόημα θα ήσαν... αρλούμπες. Απευθύνομαι στου ημιμαθείς που μου την έχουν πέσει στο παρελθόν, ότι και καλά η μετάφρασή μου έχει πολλά λάθη.

Στα τέλη της δεκαετίας του 50, τότε που όλοι οι νεαροί και οι πιτσιρικάδες ήμασταν ξετρελαμένοι με τους νέους μουσικούς ρυθμούς, (όσοι ήμασταν), και οι αμερικανοί τραγουδιστές του Rock ήσαν το ίνδαλμά μας, μια ταινία εμφανίστηκε στα σινεμά με τον μεταφρασμένο Ελληνικό τίτλο: "Όταν σμίγουν Τα Νιάτα". Διαφημιζόταν πως έπαιζε και τραγουδούσε ο Γερμανός Elvis Presley "Perter Kraus"! Φυσικά, τόσο εγώ όσο και οι συνομήλικοί μου δεν μείναμε ασυγκίνητοι σ' αυτό. Κατά κάποιο τρόπο αισθανόμαστε "μειονότητα" και με κάθε ευκαιρία τρέχαμε να εκτονωθούμε. Οι ενήλικες θεωρούσαν το Rock κάτι το ανάρμοστο και αυτούς που το άκουγαν και το χόρευαν ήσαν , αντίστοιχοι με αυτούς που διάβαζαν ¨Μάσκα" και άλλα... "εγκληματικά" περιοδικά! Από τους δήθεν προοδευτικούς της εποχής, αλλά και από τους δήθεν πατριώτες,  ακούγαμε κατηγόριες, πως ασπαζόμαστε την ύποπτη κουλτούρα της Δύσης και συμβάλουμε κι εμείς σον αφελληνισμό της κοινωνίας μας! Για τους ρεμπέτες δεν το συζητώ. Γι αυτούς ο "Ροκάς" ήταν συνώνυμο του "αδελφή"!
Οι ποιο συγκαταβατικοί διακωμωδούσαν το νέο "ψώνιο" της νεολαίας. Αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε βλέποντας Ελληνικές ταινίες της εποχής.
Το θέμα της  ταινίας είναι κάτι όπως σ τις δικές μας "Ρόδα Τσάντα και κοπάνα¨. Σε πιο soft μορφή λόγο εποχής. Πράγματι, αν τολμούσαν οι τότε μαθητές να κάνουν τις πλάκες που είδαμε στις αντίστοιχες Ελληνικές ταινίες, ούτε σαν οδοκαθαριστές δεν θα μπορούσαν να βρουν δουλειά!
Άλλες εποχές!
Αυτό που διαφοροποιεί την ταινία είναι η μοντέρνα, (για την εποχή), νεανική μουσική της. Πράγματι, διορατικοί Ευρωπαίοι επιχειρηματίες, μη σκοπεύοντας να αφήσουν το μονοπώλιο της νέας μόδας στους Αμερικανούς, παρουσίασαν τους δικούς τους Roc σταρ. Οι Γερμανοί επέλεξαν τον Peter Kraus, οποίος τραγουδούσε αξιόλογα για την εποχή νεανικά τραγούδια. Το καλλίτερο τραγούδι του κατά την γνώμη μου που ακούγετε στην ταινία είναι το "Sugar Baby". Αμέσως προμηθεύτηκα το δισκάκι αυτό και το ακούγαμε στα πάρτι μας.
ακούστε το:



Να σας πληροφορήσω πως όπως μαθαίνω από φίλους μου στη Γερμανία, ο Peter Kraus, παρά την ηλικία του, είναι μια χαρά. Εμφανίζετε μάλιστα συχνά σε ρετρό τηλεοπτικές εκπομπές, τέτοιες σαν του δικού μας Παπαδόπουλου, και τραγουδά με αρκετή επιτυχία παλιά του τραγούδια!
Αυτή που είναι επίσης άξια προσοχής, είναι η παρτενέρ του Cornelia Froboess, (Conny). Η κοπέλα αν και ξεκίνησε την καριέρα της ως ποπ τραγουδίστρια, και με τον Peter Kraus αποτέλεσαν ένα πολύ δημοφιλές δίδυμο, τελικά αφιερώθηκε στον κινηματογράφο όπου έπαιξε σε αρκετές αξιόλογες ταινίες.
Τελικά σας προειδοποιώ και πάλι να μην περιμένετε καμία ταινία διαμάντι. Απευθύνεται αποκλειστικά στους νοσταλγούς εκείνης της εποχής και σε όσους επιθυμούν να την γνωρίσουν.


Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Orfeu Negro (1959)


Orfeu Negro 1959

Ορφέο Νέγκρο


 


Σκηνοθεσία: Marcel Camus

Σενάριο: Marcel Camus, Jacques Viot, Vinicius de Moraes

Είδος: Comedy, Drama, FANTASY, Music, Romance, Science Fiction

Διάρκεια: 01:40

Γλώσσα: Portuguese

Παίζουν:

Breno Mello: Orfeo

Marpessa Dawn: Eurydice

Lourdes de Oliveira: Mira

Lea Garcia: Serafina

Ademar Da Silva: Death


Μπορεί ο γνωστός αρχαιοελληνικός μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης να μεταφερθεί επιτυχημένα, όχι απλά στην σύγχρονη εποχή, αλλά στις παραγκουπόλεις του Ρίο Ντε Τζανέϊρο;
Και στη θέση των τραγικών ηρώων να έχουμε ένα συνονόματο ζευγάρι ντόπιων;
Για τον Marcel Camus όλα είναι δυνατά.

Το 1959 εντυπωσίασε τους απανταχού λάτρεις της έβδομης τέχνης με την ταινία του
Orfeu Negro, κερδίζοντας το βραβείο στο φεστιβάλ Κανών. Τον επόμενο χρόνο, τότε που ο Μπεν Χουρ σάρωνε τα βραβεία, κέρδισε το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας και την αντίστοιχη χρυσή σφαίρα.


 

Φαίνεται ότι ο ποδοσφαιριστής Σόκρατες δεν είναι ο μόνος βραζιλιάνος με ελληνικό όνομα. Στο έργο συναντάμε τον Ορφέα και την Ευρυδίκη, τον Ερμή και το σκύλο Κέρβερο που φυλάει το οίκημα όπου λαμβάνουν χώρα τελετές μαγείας και επικοινωνία με τους νεκρούς.
Αυτό που είναι ξεχωριστό είναι η τρυφερή προσέγγιση των φτωχών ανθρώπων των παραγκουπόλεων, οι οποίοι νομίζεις πως δεν έχουν άλλο σκοπό ύπαρξης από το να προετοιμάζονται για το καρναβάλι και να δίδονται σε αυτό ψυχή τε και σώματι.
«Είσαι σα βασιλιάς» λένε στο γέρο που δοκιμάζει το καρναβαλίστικο κοστούμι του.
«Μα είμαι βασιλιάς» απαντάει αυτός γεμάτος αυτοπεποίθηση.
Ανάμεσά τους λοιπόν συναντάμε τον Ορφέα. Είναι οδηγός σε τραμ, παίζει κιθάρα, τραγουδά και συμμετέχει στις προετοιμασίες για την φιέστα.
 

Μεγάλος γόης, είναι αρραβωνιασμένος με την βεντέτα της περιοχής, αλλά κάποια στιγμή θα συνάντηση την Ευρυδίκη και θα νοιώσει τον αληθινό έρωτα.
 

Η τρυφερή και ευαίσθητη Ευρυδίκη θαρρείς ότι δεν είναι από τον κόσμο αυτό. Σαν να έχει έλθει επισκέπτης από το υπερπέραν, φαντάζει σαν άπιαστη οπτασία, πολύ ονειρική για να είναι αληθινή.
 

Βρέθηκε εκεί για να βρει καταφύγιο στην ξαδέλφη της και να γλυτώσει από την καταδίωξη κάποιου που θέλει να την θανατώσει. Αυτός όμως την εντοπίζει.
 

Κανένας δεν δίνει σημασία σε έναν καρναβαλιστή που είναι ντυμένος Χάρος.
Τώρα αν είναι πράγματι ο Χάρος της μυθολογίας ή κάποιος ψυχάκιας που έχει βάλει την κοπέλα στο μάτι να την σκοτώσει, εκμεταλλευόμενος το ότι όλοι είναι μεταμφιεσμένοι... επαφίεται στην δική σας διάθεση.

 
Να σας πληροφορήσω ότι κυκλοφορούν δύο εκδώσεις της ταινίας αυτής.
Η μία είναι σε 16:8 και στην Γαλλική γλώσσα.
Προσοχή όμως. Η αυθεντική ταινία είναι σε κάδρο 4:3 και για να γίνει μακρόστενη ψαλιδίστηκε άνω και κάτω. Η μεταγλώττιση στα Γαλλικά δείχνει προσποιητή σε σημείο που να ξενερώνουν ακόμα και οι γαλλομαθείς.
Η καλλίτερη είναι αυτή της criterion, στο αυθεντικό κάδρο 4:3 και στην Πορτογαλική γλώσσα. 



Να προσθέσω ότι η ταινία Orfeu Negro απογείωσε το Μπόσα-Νόβα παγκοσμίως.
Αλλά ας απολαύσουμε ένα γνωστό μελωδικό τραγούδι από την ταινία αυτή.: Manha de carnaval