Creature From the Black Lagoon1954

Creature From the Black Lagoon1954

Πλάσμα από την Μαύρη Λίμνη

  

Σκηνοθεσία: Jack Arnold

Σενάριο: Maurice Zimm, William Alland

Είδος: Adventure, Horror

Διάρκεια: 1h 19min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Richard Carlson: David Reed

Julie Adams: Mark Williams

Antonio Moreno: Carl Maia

Nestor Paiva: Lucas

Επιστήμονες ναρκώνουν και αιχμαλωτίζουν το πλάσμα και αυτό ερωτεύεται παράφορα την όμορφη βοηθό ενός από την επιστημονική ομάδα. Το μοναχικό αυτό αμφίβιο τέρας, δραπετεύει και απαγάγει το αντικείμενο του πόθου του. Ο επικεφαλής των επιστημόνων τότε, ξεκινά μια σταυροφορία για να σώσει την κοπέλα και να πετάξει το επικίνδυνο πλάσμα πίσω στα βάθη που ανήκει...

Με την υποδειγματική σκηνοθεσία, την εκπληκτική ερμηνεία των ηθοποιών και τον πετυχημένο σχεδιασμό του τέρατος, η ταινία παραμένει μια φανταστική συνεισφορά για τους δημιουργούς του Χόλιγουντ!

The Bad Seed (1956)

The Bad Seed (1956)

Καταραμένη Σπορά

Σκηνοθεσία: Mervyn LeRoy

Σενάριο: John Lee Mahin, Maxwell Anderson

Παίζουν: Nancy Kelly, Patty McCormack, Henry Jones

Διάρκεια: 129 λεπτά – Βαθμολογία Imdb: 7,5

Imdb: http://www.imdb.com/title/tt0048977/?ref_=fn_tt_tt_1

Drama - Thriller – Mystery
Μετάφραση υποτίτλων:
Γιάννης από Ανάβυσσο

Ιστορίες με σατανικά παιδιά που μπορούν να φθάσουν μέχρι το έγκλημα έχουμε γνωρίσει. Κατά κανόνα όμως μας παρουσιάζονται παιδιά που έχουν άσχημη μετάβαση στην εφηβεία, έρχονται σε σύγκρουση με το περιβάλλον τον ενηλίκων και πιστεύουν ότι δεν βρίσκουν κατανόηση με αποτέλεσμα να παρεκτρέπονται και να φθάνουν μέχρι τον φόνο! Οχτάχρονο όμως ξανθό αγγελούδι με τις κοτσιδούλες του, με καλή, φαινομενικά, ανατροφή, που να μην έχει όμως συναίσθηση οίκτου και ανθρωπιάς, που να μπορεί ακόμα φθάσει ακόμα και σε φόνο για ένα μπιχλιμπίδι και να το θεωρεί φυσιολογικό γεγονός διότι ήταν ο μόνος τρόπος να το αποκτήσει, δεν ήταν  κάτι το σύνηθες.

Όλα ξεκίνησαν με το μυθιστόρημα του William March που λέγεται " The Bad Seed". Το μυθιστόρημα είχε τέτοια επιτυχία που το 1954 έγινε επιτυχημένη θεατρική παράσταση στο Broadway. Η επιτυχημένη του πορεία στο θέατρο ενέπνευσε την Warner Brothers να δοκιμάσει μια κινηματογραφική μεταφορά; του έργου. Οι εποχές τότε ήσαν διαφορετικές απ' ότι σήμερα. Η λογοκρισία αλλά και ο κώδικας δεοντολογίας της εποχής δεν επέτρεπαν να κυκλοφορήσει ταινία με ανεπίτρεπτες σκηνές και θέματα. Έτσι έγινε τροποποίηση στο φινάλε της ταινίας για να ξεπεράσει τον σκόπελο της λογοκρισίας. Για να είναι μάλιστα σίγουροι οι συντελεστές της, στο τέλος μας συστήνουν όλο το καστ της ταινίας και μάλιστα μας παρουσιάζον την Χριστίνα (Nancy Kelly), να ρίχνει μπρούμυτα στα γόνατά της την κινηματογραφική κόρη της Ρόντα (Patty McCormack), και να τις δίνει ξυλιές στον ποπό. Αυτό για να προσδώσουν στο φινάλε της ταινίας μία εύθυμη νότα, ώστε ο θεατής να φύγει χαμογελαστός από την αίθουσα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Γερμανική βερσιόν αφαιρέθηκαν τα τέσσερα πέντε τελευταία λεπτά της ταινίας για να είναι πιο κοντά στο μυθιστόρημα.

Να σημειώσουμε ότι ολόκληρη η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το φιλοσοφικό ερώτημα του αν τα παιδιά εγκληματίες τα δημιουργεί το περιβάλλον τους ή είναι επίσης και θέμα κληρονομικότητας, Να προέρχονται δηλαδή από ¨κακή σπορά". Ενώ πολλοί από τους ήρωες του έργου απορρίπτουν την δεύτερη εκδοχή και υποστηρίζουν την πρώτη, στο τέλος αποδεικνύεται ότι η μικρή έχει κληρονομήσει τα εγκληματικά ένστικτα της γιαγιάς της. Είναι δηλαδή "Κακή Σπορά"!

Η παρούσα ταινία είναι μία από της πολλές υποτιμημένες στην χώρα μας. Δεν υπήρχαν Ελληνικοί υπότιτλοι, έτσι ανέλαβα να επανορθώσω την αδικία. 

The Day the Earth Stood Still 1951

The Day the Earth Stood Still 1951

ΟΤΑΝ Η ΓΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ

Σκηνοθεσία Robert Wise

Με τους Michael Rennie, Patricia Neal, Hugh Marlowe

Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για ταινία άλλης εποχής. Τα χρόνια εκείνα δύο θέματα

προβλημάτιζαν τους σκεπτόμενους ανθρώπους. Ο αλόγιστος ανταγωνισμός των υπερδυνάμεων στο θέμα του πυρηνικού εξοπλισμού και η εμφάνιση εξωγήινων. O σκηνοθέτης Robert Wise (west side story, η μελωδία της ευτυχίας), κατάφερε να μας παρουσιάσει μια ταινία που περιείχε τον προβληματισμό της εποχής και να είναι συντεταγμένη σύμφωνα με τα τότε φιλειρηνιστικά κινήματα. Έτσι λοιπόν μας παρουσίασε την κατά πολλούς καλλίτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας στην ιστορία του κινηματογράφου. Σαν ταινία που ασχολείται με εξωγήινους, απουσιάζουν τα πράσινα τερατάκια που έρχονται με σκοπό να κατασπαράξουν την γη. Το αντίθετο.

Ένας εξωγήινος προσγειώνεται κάπου στην Νέα Υόρκη και φέρνει ένα μήνυμα από μακρινούς πολιτισμούς Συγκεκριμένα ο αλόγιστος πυρηνικός ανταγωνισμός των γήινων που εκτελούν μάλιστα και πυρηνικές δοκιμές έχει ανησυχήσει άλλους προηγμένους πλανήτες. Φοβούνται ότι τυχόν πυρηνικό ατύχημα στην γη θα έθετε σε κίνδυνο και αυτούς του ίδιους. Έστειλαν λοιπόν αγγελιοφόρο για να ανακοινώσουν πως αν οι άνθρωποι της γης δεν συνετιστούν, τότε αυτοί των άλλων πλανητών με τον προηγμένο τους πολιτισμό θα λάβουν σκληρά μέτρα εναντίων τους. Στην ανάγκη θα τους αφανίσουν. Ο Εξωγήινος αυτός συνοδεύεται από ένα ανίκητο άθραυστο ρομπότ που παίζει τον ρόλο του φύλακα της έννομης τάξης

Όπως ήταν φυσικό οι γήινοι αντιμετωπίζουν με καχυποψία τον επισκέπτη τους. Προσπαθούν δε να τον συλλάβουν. Το υπερδύναμο ρομπότ όμως αμύνεται και αφανίζει τανκς και άλλες ανίσχυρες γήινες πολεμικές μηχανές. Ο επισκέπτης για να τους δείξει πως δεν αστειεύεται ακινητοποιεί οποιανδήποτε μηχανή στην γη, με εξαίρεση αυτές των νοσοκομείων και αεροπλάνων. Οι γήινοι κλονίζονται αλλά και πάλι δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν για μια επιτροπή που θα συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα με τον εξωγήινο. Διαφωνούν ως προς τον τόπο της συνάντησης και την σύνθεση της επιτροπής. Τότε ο εξωγήινος αναχωρεί δίνοντάς τους μια τελευταία προθεσμία να ικανοποιήσουν το αίτημα των άλλων πλανητών. Αν δεν το κάνουν θα επανέλθει όχι για καφέ, αλλά για να επιβάλει την τιμωρία που τους αρμόζει.

Να επισημάνω την πολύ καλή μουσική του Bernard Herrmann ο οποίος με τους ανατριχιαστικού του ήχους καταφέρνει να μας βάλει στο πνεύμα της υπόθεσης.

Γενικά πρόκειται για αξεπέραστη ταινία αυτής της κατηγορίας. Ένας μόνο δικός μου προβληματισμός.

Αλήθεια, τι νόημα θα είχε να συνετιστούν οι άνθρωποι και να ζουν ειρηνικά, όχι διότι ωρίμασαν, αλλά διότι ενεργούν υπό την πίεση κάποιας απειλής. Είναι σαν αυτόν που δεν σκοτώνει και ληστεύει ανθρώπους, όχι διότι δεν του το επιτρέπει η ηθική του, αλλά διότι φοβάται την τιμωρία του νόμου!

Τέλος πάντων.

Όπως είναι της μόδας τελευταία, οι καραγκιόζηδες του Hollywood προέβησαν σε remake της ταινίας αυτής. Κατανοώ ότι δεν υπάρχουν αρκετές νέες ιδέες, έτσι παίρνουν ταινίες που γνώρισαν επιτυχία στην εποχή τους, τις κάνουν remake και μας παρουσιάζουν πατάτες! Εγώ ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο δεν θα καθόμουνα να δω μια τέτοια πατάτα! Να πω μόνο πως όπως πληροφορήθηκα, οι συντελεστές αυτής της ...πατάτας, αντικατέστησαν τον προβληματισμό πυρηνικού ολέθρου με προβληματισμό καταστροφής του περιβάλλοντος, που είναι και πιο επίκαιρος. Επισημαίνω όμως ότι την δεκαετία του 50, ένα ντοκιμαντέρ που θα παρουσίαζε τα ολέθρια αποτελέσματα ενός πυρηνικού πολέμου καθήλωνε τον τότε θεατή. Σήμερα .ένα ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει τα καταστροφικά αποτελέσματα που θα έχει για τον πλανήτη μας η μη προστασία του περιβάλλοντος, πόσους ενδιαφέρει και προβληματίζει;

Την εποχή που ασχολήθηκα με τους υπότιτλους αυτής της ταινίας δεν υπήρχε τίποτα σχετικό. Σε κάθε περίπτωση μπορείτε να έχετε την ταινία με τους υπότιτλους από εδώ.

HOUSE ON HAUNTED HILL (1959)

HOUSE ON HAUNTED HILL (1959)

O Πύργος των Φαντασμάτων

Σκηνοθεσία:        William Castle

Ηθοποιοί:  Vincent Price, Carolyn Craig, Richard Long, Elisha Cook Jr., Carol Ohmart, Alan Marshal, Julie Mitchum, Leona Anderson, Howard Hoffman

Σενάριο:     Robb White

Παραγωγή:         William Castle, Robb White

Μουσική:   Richard Loring, Von Dexter

Φωτογραφία:      Carl E. Guthrie

Μοντάζ:     Roy V. Livingston
Υπότιτλοι: Ελληνικοί δικής μου μετέφρασης

Με την μετάφραση υποτίτλων ασχολούμαι εδώ και αρκετά χρόνια, όμως το παρών μπλοκ το έχω δημιουργήσει πρόσφατα. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να παρουσιάσω έστω και στα γρήγορα όλες τις ταινίες, τους υπότιτλους των οποίων έχω μεταφράσει πριν την δημιουργία του παρόντος μπλοκ. Προς εξοικονόμηση χρόνου αποφάσισα όταν βρίσκω αξιόλογες παρουσιάσεις των ταινιών αυτών στο internet να τις αναδημοσιεύω αντί να χάνω χρόνο ξαναγράφοντας παρουσιάσεις από την αρχή. Για την παρούσα ταινία: HOUSE ON HAUNTED HILL, αναδημοσιεύω την παρουσίαση που υπάρχει στο μπλοκ: www.b-movies.gr που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.

Υπόθεση:

Ένας εκκεντρικός πάμπλουτος playboy οργανώνει ένα πάρτι σε ένα στοιχειωμένο σπίτι με έπαθλο 10.000 δολάρια για όποιους από τους καλεσμένους καταφέρουν να περάσουν εκεί τη νύχτα.

Σχόλια:

«Θα υπάρχει φαγητό, ποτό, φαντάσματα, και ίσως και ορισμένοι φόνοι. Όλοι είστε καλεσμένοι». Με το που ακούει κανείς τον εμπνευσμένο πρόλογο του Βασιλιά του Τρόμου Vincent Price μπαίνει κατ’ ευθείαν στο κλίμα. Εδώ μιλάμε για την ιστορία του σινεμά τρόμου, τότε που ακόμα δεν είχε ανακαλυφθεί το gore από τον H.G. Lewis, οπότε οι ταινίες στηρίζονταν κυρίως σε ατμόσφαιρα και πλοκή για να τρομάξουν το κοινό. Έτσι και το HOUSE ON HAUNTED HILL από τον θρυλικό σκηνοθέτη και παραγωγό William Castle, που ειδικευόταν σε χαμηλού προϋπολογισμού παραγωγές τις οποίες προωθούσε με τη χρήση διαφόρων τεχνασμάτων μάρκετινγκ κατά τη διάρκεια των προβολών των ταινιών του στις αίθουσες.

Για τη συγκεκριμένη ταινία, το διαφημιστικό τρικ που έμεινε στην ιστορία ήταν η χρήση ενός τεχνάσματος με το όνομα "Emergo" όπου κατά τη διάρκεια της προβολής στις αίθουσες ένας φωτισμένος πλαστικός σκελετός δεμένος με αόρατο συρματάκι έκανε πτήση πάνω από τα κεφάλια του κοινού, την ίδια στιγμή που στην ταινία ο Vincent Price έκανε το ίδιο με τον σκελετό που ξεπρόβαλε από την πισίνα με το οξύ. Στα αλήθεια μια σκηνή ανθολογίας στην ιστορία του σινεμά τρόμου.

Το HOUSE ON HAUNTED HILL, σε αντίθεση με το ανεπίτρεπτο remake του 1999 που προκαλεί οργή και λύπη ταυτόχρονα, είναι μια 100% πειστική ιστορία μυστηρίου που εμπλουτίζεται με τη συνεχή ατμόσφαιρα που πηγάζει τόσο από την επιβλητική ασπρόμαυρη φωτογραφία του Carl E. Guthrie όσο και από την ανατριχιαστική μουσική του Von Dexter. Ότι όμως δεν καταφέρνουν αυτά τα στοιχεία, ο Castle φρόντισε να εξασφαλίσει με την παρουσία του αδιαφιλονίκητου άρχοντα του σινεμά τρόμου και διεθνή σούπερ σταρ της εποχής, Vincent Price, ο οποίος είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών, με συνεχής πικρόχολες ατάκες, ατσαλάκωτο αλλά πάντα με δόσεις φλεγματικής ειρωνείας ύφος, και πολύ μα πολύ κακόβουλο βλέμμα!

Κακά τα ψέματα, όπως και οι περισσότερες παραγωγές της εποχής, το HOUSE ON HAUNTED HILL σήμερα μοιάζει ξεπερασμένο, αφού στις περισσότερες στιγμές του μοιάζει αστείο αντί τρομακτικό, αλλά από την άλλη δεν μπορεί κανείς παρά να σκεφτεί πόσο καλύτερο θα ήταν σήμερα το σινεμά τρόμου, αν ζούσε ακόμα ο Vincent Price και πρόσφερε τις υπηρεσίες του στη σκηνή. Ο κύριος αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που το HOUSE ON HAUNTED HILL είναι μια άκρως διασκεδαστική ταινία και παρακολουθείται με αμείωτο ενδιαφέρον ακόμα και σήμερα, σίγουρα πολύ περισσότερο από το ανεκδιήγητο remake, κάτι που δείχνει πιο καθαρά από ποτέ ότι το σινεμά τρόμου ποτέ δεν στηρίχθηκε στους μεγάλους προϋπολογισμούς και τις άρτιες τεχνικά παραγωγές για να κάνει αίσθηση.

Πραγματικά είναι να απορεί κανείς πώς διάολο κατάφερε το Χόλυγουντ και δεν διδάχτηκε σχεδόν τίποτα από τέτοιες κλασσικές ταινίες της εποχής, αλλά ακόμα και μεταγενέστερες όπως το HALLOWEEN, το TCM και το NIGHT OF THE LIVING DEAD που γυρίστηκαν με μηδαμινά budget, αλλά λόγω της φρεσκάδας και της γνησιότητάς τους έμειναν στην ιστορία, κάτι που δεν μπορεί να πει κανείς σχεδόν για καμία μεταγενέστερη παραγωγή τρόμου μεσαίου προς μεγάλου προϋπολογισμού από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και μετά.

Εσείς, πάντως, δείξτε ανωτερότητα, βρείτε το HOUSE ON HAUNTED HILL και καθίστε να το απολαύσετε χωρίς φόβο και πάθος. Ο μεγάλος Vincent Price εγγυάται τη διασκέδασή σας, και μετά είμαι σίγουρος ότι θα ξανασκεφτείτε να ασχοληθείτε με τα ανούσια τερατουργήματα τύπου DARKWOLF και HELL ASYLUM που έχουν κατακλύσει τα ράφια των DVDάδικων, αφήνοντας την πραγματική ιστορία του σινεμά τρόμου να σκονίζεται στα πίσω ράφια.

Invasion Οf The Body Snatcher (1956)

Invasion Οf The Body Snatcher (1956)

Οι Άνθρωποι του Τρόμου

 

Σκηνοθεσία: Don Siegel

Σενάριο: Daniel Mainwaring , Jack Finney

Παίζουν: Kevin McCarthy, Dana Wynter και ο Larry Gates 

Λίστες με τις 100 ή 200 καλλίτερες ταινίες κυκλοφορούν πολλές. Ποτέ δεν συμπίπτουν και είναι φυσικό αφού αντανακλούν τα γούστα των συντακτών τους. Όταν όμως κάποιες ταινίες βρίσκονται σχεδόν ανελλιπώς σε κάθε λίστα, τότε αυτό ίσως να σημαίνει κάτι.
Η ταινία Invasion Of The Body Snatcher (1956) του Don Siegel είναι μία από αυτές.
Ένα άλλο γεγονός που είναι πιστικό της αξίας της, είναι τα πολλά remake που της έγιναν. Αντίθετα όμως απ’ότι συμβαίνει συνήθως, το remake του 1978 είναι το ίδιο αξιόλογο. Τη δόξα όμως πρέπει να την κερδίζει ο πρώτος.
Απ’όλα τα remake πάντως που έγιναν, το χειρότερο όλων – απ’ότι λέγεται – είναι δυστυχώς αυτό με την αγαπημένη μου Nicole Kidman (The Invasion του 2007).
Όχι όμως μόνο remake, αλλά και πηγή έμπνευσης πολλών επιτυχημένων ταινιών έγινε το έργο αυτό
Να αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις:

The last man on earth
Night of the creeps
Night of the living dead
Και πολλές άλλες.

Ποια είναι λοιπόν αυτή η ταινία;

Η μέχρι τότε ειδίκευση του Don Siegel ήταν τα film noir και όχι τα φανταστικά τρόμου. Αυτός είναι και ο λόγος της επιτυχίας. Το ότι δηλαδή δεν ακολούθησε την πεπατημένη. Με έναν αστείο προϋπολογισμό των 380.000 δολαρίων, μην έχοντας τα οικονομικά και τεχνικά μέσα για εντυπωσιακά εφέ, καταφέρνει σκηνοθετικά και μόνο, επικουρούμενος από τις θαυμάσιες ερμηνείες των ηθοποιών του και με μία θαυμάσια φωτογραφία – ειδικά στα νυχτερινά πλάνα – να μας παρουσιάσει την ίσως πιο ανατριχιαστική απεικόνιση της εισβολής εξωγήινων που έχει γυριστεί ποτέ!
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Jack Finney, που πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες σε εβδομαδιαίο περιοδικό, καταφέρνει να παίξει με το φόβο του μέσου αμερικανού εκείνης της εποχής – και όχι μόνο – για τον εκ του διαστήματος κίνδυνο.
Πράγματι, ακόμα και πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το 50% των αμερικανών πιστεύει στη ύπαρξη εξωγήινων και μάλιστα ένας στου δέκα υποστηρίζει ότι τους έχει συναντήσει!
Σύμφωνα με το σενάριο, η εισβολή γίνεται με τη μορφή γιγαντιαίων σπόρων, οι οποίοι αναπτυσσόμενοι παίρνουν ένας –ένας την μορφή καθενός από τους κατοίκους μιας μικρής πόλης. Κατά την διάρκεια του ύπνου των θυμάτων μάλιστα, απορροφάται το μυαλό και οι μνήμες τους από τα ανδρείκελα αυτά και έτσι έχουμε ανθρώπους πανομοιότυπους με του αρχικούς που η μόνη τους διαφορά είναι ότι δεν έχουν αισθήματα και ανθρωπιά...

 

 

Πολύ αισιόδοξα ευαίσθητοι και ουμανιστές οι συντελεστές του έργου αυτού, που καταφέρνουν να μας δημιουργήσουν τρόμο με την σκέψη του ότι το μόνο που θα χάσουμε θα είναι τα αισθήματα και η ανθρωπιάς μας
Βλέποντας σήμερα το πως βαδίζει ο κόσμος μας, είναι βέβαιο ότι δεν χρειάζεται καμία επέμβαση εξωγήινων για να συμβεί αυτό. Μπορούμε να τα καταφέρουμε μια χαρά και μόνοι μας.
Για το βαθύτερα νόημα του έργου πολλοί προσπάθησαν να του δώσουν διάφορες ερμηνείες, ανάλογα σε ποια πλευρά ανήκαν. Οι αντικομουνιστές υποστήριζαν ότι συμβολίζει την αλλοτρίωση που επιφέρει ο κομουνισμός στους ανθρώπους, κάνοντάς τους ρομπότ χωρίς αισθήματα, ικανά να υπηρετήσουν μονάχα το καθεστώς.
Οι φιλελεύθεροι πάλι αντέτειναν ότι συμβολίζεται η καταπίεση που επιφέρει ο μακαρθισμός, που δημιουργεί άβουλους ανθρώπους έτοιμους να καταδώσουνε στις αρχές συγγενείς και φίλους ως διαφορετικούς.
Ο καθένας ότι θυμάται χαίρεται
Βέβαια ο ίδιος ο σκηνοθέτης τόνισε επανειλημμένως όταν ρωτήθηκε ότι το μόνα που θέλησε ήταν να παίξει με το φόβο του μέσου ανθρώπου για την εισβολή από τι διάστημα
Εδώ ισχύει άνετα το:
Έτσι είναι, αν έτσι πιστεύετε.

 

Τέλος να σταθώ στην θαυμάσια ερμηνεία του Kevin McCarthy, που ως γιατρός και τελευταίος κάτοικος από την πόλη που διέφυγε γλυτώνοντας την αλλοτρίωση, δίνει ρεσιτάλ ηθοποιίας, υποδυόμενος τον άγρυπνο που προσπαθεί να αποφύγει τον ύπνο για να γλιτώσει. Ανεπανάληπτη η κραυγή αγωνίας προς τους απαθείς κατοίκους γειτονικής πόλης, που τον περνάνε για τρελό, όταν αυτός τους φωνάζει:
Έρχονται! Είναι εδώ! Είστε οι επόμενοι!

 

Και επειδή ως συνήθως τα έργα που παρουσιάζω εδώ είναι από αυτά που δεν έχουν κυκλοφορήσει στην χώρα μας ως DVD, ορίστε και οι υπότιτλοι που σας ετοίμασα εδώ:

http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/3439380/invasion-of-the-body-snatchers-el

Gojira (1954)

Gojira (1954)
ή

Godzilla

όπως είναι ή διεθνής του ονομασία

Σκηνοθέτης Ishirô Honda;

Σενάριο: Ishirô Ishirô Honda, Shigeru Kayama

Διάρκια:98 min / USA:78 min (DVD)

Χώρα: Ιαπωνία

Γλώσσα :Ιαπωνικά, Αγγλικά

Χρώμα:B \ W

Εικόνα :1.37 : 1

Ήχος:Mono

Ελληνικοί υπότιτλοι: Από Oldman

Πρόκειται για την πρώτη ταινία του θρυλικού τέρατος του σκηνοθέτη Ishiro Honda, φίλου και συνεργάτη του Kurosawa.
Πρόκειται για ένα οικολογικό και φιλειρηνικό φιλμ.
Και ποιος άλλος θα μπορούσε να γυρίσει τέτοιο φιλμ ,εκτός από τους Γιαπωνέζους που ακόμα μετράγανε τις πληγές τους από την προ 9 χρόνων δοκιμασία τους με τις ατομικές βόμβες;
Αν την δούμε με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα, είναι λογικό να μας φέρνουν χαμόγελα και διάθεση για γέλια με τα αφελή – σε σχέση με σήμερα – εφέ. Δεν παύει όμως να δημιουργεί και μια ρομαντική διάθεση και συμπάθεια για του συντελεστές της ταινίας. Μην ξεχνάμε ότι αυτή ήταν η αφετηρία για ταινίες με πλήθος τεράτων που έχουν το ίδιο ή παραπλήσιο όνομα.
Μέσα στο ξεκίνημα του ψυχρού πολέμου και ενώ η ανθρωπότητα δεν έχει ακόμα επουλώσει τις πληγές της από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η ταινία θέλει προφητικά να μας αφυπνίσει σχετικά με τον κίνδυνο των πυρηνικών δοκιμών.
Ο Godzilla είναι ένα προϊστορικό ζώο κατηγορίας δεινοσαύρων, που κατάφερε να επιβιώσει ζώντας ανενόχλητος στα βάθη του ωκεανού. Μέχρι που κάποτε μετά από υποθαλάσσιες πυρηνικές δοκιμές που γίνονταν, έχασε την ησυχία του και βγήκε στην επιφάνια σκορπώντας τον τρόμο στις παραλιακές πόλεις.
Και το ηθικό δίδαγμα μας το δίνει ο γέρο επιστήμονας, ο οποίος μετά την επιτυχή εξουδετέρωση του τέρατος μας προειδοποιεί ως εξής:
- Κανένας δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι ο Godzilla είναι το μοναδικό τέρας που επέζησε στα βάθη των ωκεανών. Αν η ανθρωπότητα δεν συνετιστεί και συνεχίσει τα επικίνδυνα πειράματά της, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι κάπου, κάποτε, ένας νέος Godzilla θα ξαναεμφανιστεί για να σπείρει τον τρόμο και την καταστροφή.

Η κασετίνα Gojira που διαθέτω περιέχει δύο DVD. Το πρώτο περιλαμβάνει την αυθεντική Γιαπωνέζικη ταινία και το δεύτερο την Αμερικάνικη όπου τα αμερικανάκια μάζεψαν πάλι τους Γιαπωνέζους ηθοποιούς της ταινίας, πρόσθεσαν έναν Αμερικανό δημοσιογράφο που ζει και καλά την φρίκη τις καταστροφής από πρώτο χέρι και μας ξαναπαρουσιάζουν την ίδια ταινία στα γρήγορα. Είναι σκέτο χάσιμο χρόνου.