Las Hurdes (1933)

Las Hurdes (1933)

Γη χωρίς ψωμί

Σκηνοθεσία:s Buñuel

Οι Hurdanos που κατοικούν την περιοχή  της Ισπανίας που αποκαλείται Las Hurdes, πιστεύεται πως προέρχονται από πρόσφυγες που κυνηγήθηκαν για θρησκευτικούς ή πολιτικούς λόγους. Οι πρόγονοί τους κατέφυγαν σε άγονη και πετρώδη περιοχή για να γλυτώσουν τον κατατρεγμό. Οι κάτοικοι του «Las Hurdes» εκείνης της εποχής ζουν κυριολεκτικά στην αθλιότητα. Η λέξη «ψωμί» είναι άγνωστη για τους περισσοτέρους. Ο δάσκαλος του σχολείου μοιράζει από μια φέτα ψωμί στα παιδιά, αλλά αυτά υποχρεώνονται να το τρώνε παρουσία του, διότι υπάρχει ο φόβος πως οι γονείς θα τους το αρπάξουν άμα το πάνε σπίτι!

Από συνθήκες υγιεινής; Ας μη το συζητούμε.

Ο αναρχικός Roman Acin, συζητώντας μια μέρα με τον Bunuel, του είπε πως αν κέρδιζε το λαχείο θα τον χρηματοδοτούσε  να γυρίσει ταινία με θέμα την περιοχή Las Hurdes. Πράγματι, αυτός κέρδισε στο λαχείο 100.000 πεσέτες και έδωσε στον Bunuel τις 20.00 για να πραγματοποίηση την ταινία. Αυτός εξόδευσε τις 4.000 για την αγορά ενός FIAT, και με τα υπόλοιπα συγκρότησε συνεργείο  και άρχισε την κινηματογράφηση. Η λέξη «Ντοκιμαντέρ» ήταν άγνωστη εκείνη την εποχή. Είχε προηγηθεί το 1922 το στημένο Ντοκιμαντέρ « Ο Nanook του Βορρά», όπου περιγράφεται η ζωή των Εσκιμώων στους πάγους της

Αρκτικής, αλλά από κει και πέρα τίποτα. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το παρόν ντοκιμαντέρ είναι στημένο, ωστόσο ορισμένες σκηνές ήταν αναπόφευκτο ν στηθούν. Δεν μπορούσε π.χ. το συνεργείο να περιμένει πότε θα συμβεί ο θάνατος ενός παιδιού για να μας περιγράψει τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση. Στήθηκε λοιπόν το γεγονός για να μας αναφέρει ότι στα χωριά αυτά δεν υπάρχει ούτε νεκροταφείο! Οι νεκροί μεταφέρονται με 1.000 βάσανα σε γειτονικά χωριά για να ταφούν.

Επίσης το συνεργείο σκότωσε έναν γάιδαρο για να μας δείξει πως θανατώνονται συχνά αυτά τα ζώα από τσιμπήματα μελισσών όταν ανατρέπονται κηρύθρες που μεταφέρουν. Επίσης πυροβόλησαν δύο κατσίκες για να μας δείξουν ότι στις απότομες αυτές πλαγιές συμβαίνουν συχνά ατυχήματα σε αυτά τα ζώα, και έτσι είναι ο μόνος τρόπος για τους Hurdanos, να φάνε κατσικίσιο κρέας. Γενικά το έργο αυτό του Bunuel δεν περιέχει ούτε ίχνος σουρεαλισμού. Τα γεγονότα κινηματογραφούνται ως έχουν και είναι γροθιά στο στομάχι ημών των υπολοίπων. Είναι κάτι παραπάνω από φανερή η πρόθεση να κατηγορηθεί ο καπιταλισμός ως κύριος υπεύθυνος για τα συμβαίνοντα, καθώς να αποκαλυφθεί και η ευθύνη της εκκλησίας, Δεν φαίνεται να προσφέρει και σπουδαία πράγματα στους δεινοπαθούντες, παρόλο τον πλούτο που επιδεικνύει.

Η ταινία ήταν στην αρχή βωβή. Το 1935 προσετέθη φωνητικός σχολιασμός καθώς και μουσική. Περιττό να πω ότι η ταινία  απαγορεύτηκε στην Ισπανία του Φράνκο.

Με μια  εμβόλιμη σίγουρα προθήκη του Bunuel στο τέλος της ταινίας, προσπαθεί να ενδυναμώσει την υποστήριξη του λαού προς το λαϊκό μέτωπο και να καταδικάσει το εκδηλωθέν πραξικόπημα των στρατιωτικών υπό τον Φράνκο.

Για την ιστορία να πούμε ότι σήμερα η περιοχή Las Hurdes δεν έχει καμία σχέση με αυτά που περιγράφονται στην ταινία. Είναι παράδειγμα προς μίμηση για τον αγροτουρισμό της. Τα καταπράσινα βουνά της προσελκύουν πλήθος τουριστών, που απολαμβάνουν τα γάργαρα τρεχούμενα νερά και τις φυσικές πισίνες. Νόστιμα φαγητά και φιλικοί κάτοικοι καθιστούν το μέρος must για τον τουρίστα.
Οι υπότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο
Η ταινία στο youtube:
https://www.youtube.com/watch?v=6KIiwB5YW-s

King Kong (1933)

King Kong (1933)

Των: Merian C. Cooper και Ernest B. Schoedsack
Παίζουν: Fay Wray, Robert Armstrong, Bruce Cabot, Frank Reicher, Sam Hardy

Μετά τα δύο θρυλικά τέρατα της χρυσής δεκαετίας του 30 του φανταστικού κινηματογράφου, Δράκουλας και Φρανκενστάιν, εμφανίζεται και ο τεράστιος πίθηκος King Kong.
Ακολούθησαν δύο remakes το 1976 και 2005. Το τελευταίο ήταν πολύ κοντά στο πρωτότυπο και σίγουρα πολύ εντυπωσιακό με τα εφέ του. Θα ήταν όμως μεγάλο λάθος να συγκρίνουμε το πρώτο του 33, με το τελευταίο το 2005. Πρόκειται για ανόμοια πράγματα. Ένα έργο τέχνης κρίνεται σε συνδυασμό με τον τόπο και τον χρόνο της δημιουργίας του. Συνηθίζω πάντα στα εξώφυλλα των DVD μου να γράφω με μαρκαδόρο το έτος δημιουργίας της ταινίας. Έτσι έχω διαφορετικά κριτήρια για ταινία του 90 και άλλα για μια του 50. Δεν υποτιμώ την σημερινή ψηφιακή τεχνολογία αφού κι εγώ αποτελώ - λόγο επαγγέλματος - μέρος της. Την απολαμβάνω αλλά δεν εντυπωσιάζομαι όταν γνωρίζω από πρώτο χέρι το τι μπορεί να κάνει η ψηφιακή γόμα και ο ψηφιακός μαρκαδόρος.
Ας μεταφερθούμε όμως στην δεκαετία του 30 και ας θαυμάσουμε το πώς κατόρθωσαν οι τότε δημιουργοί με τα πενιχρά τεχνολογικά μέσα, να μας δείξου το γιγαντιαίο πίθηκο σκαρφαλωμένο στη στέγη του Empire State Building, έχοντα στη χούφτα του μια κοπελίτσα που σπαρταράει. Γενικά η ταινία θεωρείται το πρώτο blockbuster ειδικών εφέ στην ιστορία του σινεμά.
Ο μύθος είναι ακριβός ο ίδιος με αυτόν της τελευταίας ταινίας και το βαθύτερό του νόημα είναι το δράμα της ανεκπλήρωτης αγάπης. Μερικοί του έδωσαν τον εναλλακτικό τίτλο: Πεθαίνοντας από αγάπη.
Θα ήταν άδικο να κατηγορούμε μόνο τα σύγχρονα έργα για σπλάτερ τη στιγμή που ο πρώτος King Kong μας δείχνει το τρομερό πίθηκο να μασουλάει και να καταβροχθίζει ανθρώπους, άλλους δε τους ποδοπατάει και τους λιώνει σαν αποτσίγαρα. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στις τελευταίες ομώνυμες ταινίες.
Εκτός από το εντυπωσιακό τέρας, στην ταινία δεσπόζει η παρουσία της πρωταγωνίστριας Fay Wray. Είναι πολύ γλυκιά και ανθρώπινη και απορώ πως δεν έκανε περισσότερες επιτυχίες παρ’ όλες τις αμέτρητες ταινίες στις οποίες συμμετείχε. Την έχω δει και στην ταινία . Mystery of the Wax Museum της ίδιας χρονιάς (1933). Για σκεφτείτε ότι μόνο το 1933 συμμετείχε σε 11 ταινίες!
Μας εγκατέλειψε πλήρης ημερών το 2004 σε ηλικία 97 ετών.