Speedy 1928

Speedy 1928

Τρεχαλητό στους δρόμους

Σκηνοθεσία: Ted Wilde

Σενάριο: Harold Lloyd, Ann Christy, Bert Woodruff

Είδος: Action, Comedy, Family

Διάρκεια: 1h 25min

Μεσότιτλοι: savas23

Παίζουν:

Harold Lloyd = Harold 'Speedy' Swift

Ann Christy = Jane Dillon

Bert Woodruff = Pop Dillon - Jane's Grand-daddy

Babe Ruth = Babe Ruth

Byron Douglas = W.S. Wilton

Brooks Benedict =            Steve Carter

King Tut the Dog =            The Dog

Ο Σπίντι χάνει τη δουλειά του και περιφέρεται με την αγαπημένη του στο Κόνι Άιλαντ. Θα βρει δουλειά ταξιτζή και θα μεταφέρει τον θρυλικό Μπέιμπ Ρουθ στο γήπεδο.

Ο Harold Lloyd στην τελευταία του βωβή ταινία, με κύρια ατραξιόν την συμμετοχή του θρυλικού παίκτη του μπέιζμπολ, του Babe Ruth. Όμως, η σημαντικότερη σκηνή είναι η τελευταία, όπου ένα λεωφορείο πέφτει πάνω σε ένα τραμ. Κι όμως, η σκηνή δεν ήταν προγραμματισμένη και έγινε καθαρά από ατύχημα, στο οποίο κανείς δεν τραυματίστηκε.

Το όνομα του ήρωα, το Σπίντι, δεν ήταν τυχαίο, αφού ήταν το παρατσούκλι που του είχε δώσει ο πατέρας του.

Επειδή ήθελαν να κάνουν τα γυρίσματα του Κόνι Άιλαντ στο αυθεντικό πάρκο, το συνεργείο κρυβόταν από θάμνο σε θάμνο, για να μην τραβηχτεί η προσοχή. Ο λόγος ήταν ότι θα μαζεύονταν οι φαν του Lloyd και δεν θα γινόταν ποτέ γύρισμα.

Storm Over Asia 1928

Storm Over Asia 1928

ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ

Σκηνοθεσία:

Σενάριο:

Είδος:

Διάρκεια:

Μεσότιτλοι: PSiF

Παίζουν:

«Η Θύελλα στην Ασία» ανήκει στην «τριλογία της συνειδητοποίησης» (μαζί με τη «Μάνα» και το «Τέλος της Αγίας Πετρούπολης»). Γι' αυτό ακριβώς και διατηρεί ένα χαρακτήρα ντοκιμαντερίστικο. Η αυστηρά προσεγμένη δομή της ταινίας, αποτέλεσμα ενός «σιδερένιου ντεκουπάζ» (ο αυτοσχεδιασμός δεν το αποκλείει) φέρνει στο νου το προσφιλές του δόγμα, πάνω στο οποίο στηρίζεται ολόκληρη η αισθητική του σκηνοθέτη: ένα φιλμ δε γυρίζεται. Χτίζεται με εικόνες. Το «Θύελλα στην Ασία», φιλμ προφητικό όπως σημειώνει ο Σαντούλ, αφού όπως και στην ταινία οι Ιάπωνες, όπου το 1031 ανέβασαν στο «θρόνο» της αυτοκρατορικής Κίνας έναν Αυτοκράτορα φάντασμα, το 1945 μια πραγματική ασιατική θύελλα σάρωσε τα πάντα εκεί πέρα.

Το 1918, ένας Μογγόλος βοσκός διαπληκτίζεται με ένα έμπορο γούνας και δραπετεύει στα βουνά. Το 1920, βοηθάει τους παρτιζάνους να πολεμήσουν εναντίον του τοπικού στρατού, υπέρ των Σοβιετικών. Στη συνέχεια συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Όμως ένας στρατηγός τον ανακηρύσσει «απόγονο του Τζένγκις Χαν», προορίζοντάς τον για κυβερνήτη – ανδρείκελο. Εκείνος, ωστόσο, επαναστατεί και προκαλεί «θύελλα» στην Ασία.

«Η Θύελλα στην Ασία» ανήκει στην «τριλογία της συνειδητοποίησης» (μαζί με τη Μάνα και το Τέλος της Αγίας Πετρούπολης). Γι' αυτό ακριβώς και διατηρεί ένα χαρακτήρα ντοκιμαντερίστικο. Η αυστηρά προσεγμένη δομή της ταινίας, αποτέλεσμα ενός «σιδερένιου ντεκουπάζ» (ο αυτοσχεδιασμός δεν το αποκλείει) φέρνει στο νου το προσφιλές του δόγμα, πάνω στο οποίο στηρίζεται ολόκληρη η αισθητική του σκηνοθέτη: ένα φιλμ δε γυρίζεται. Χτίζεται με εικόνες.

The Crowd 1928

The Crowd 1928

Ο Άνθρωπος των Μαζών

Σκηνοθεσία: King Vidor

Σενάριο: King Vidor, John V.A. Weaver

Είδος: Drama, Romance

Διάρκεια: 1h 38min

            Μεσότιτλοι = dikigorakos

Παίζουν:

Eleanor Boardman = Mary Sims

James Murray = John Sims

Bert Roach = Bert

Estelle Clark = Jane

Daniel G. Tomlinson = Αδελφός της Mary

Dell Henderson = Αδελφός της Mary

Lucy Beaumont = Μητέρα της Mary

Ο King Vidor θα εκμεταλλευτεί τους ξέφρενους ρυθμούς του βωβού κινηματογράφου, και θα κοιτάξει με καυστικότητα τον θεσμό της οικογένειας. Παρατηρεί ασφυκτικά μια τέτοια, από την χαραυγή ως τη δύση της. Παραθέτοντας ένα κανιβαλιστικό, αλλά και τρυφερό συνάμα, μελόδραμα.

Στον βωβό κινηματογράφο σχεδόν τα πάντα είναι αυτοτελή. Σχεδόν τίποτα δεν έχει επεισέλθει στη διαδικασία ενοποίησης. Ο βωβός κινηματογράφος είναι σαν ένα ακρωτήρι που βρέχεται από τρεις θάλασσες. Πρώτον, η εικόνα έχει τη δική της υπόσταση και τη δική της βαρύτητα. Δεύτερον, η μουσική παράγεται ως ένα άλλο κείμενο, συνήθως σε κάποιο πιάνο, η οποία δεν ενσωματώνεται αλλά προστίθεται αυτούσια στην εικόνα. Για αυτό και η μουσική την περίοδο των πρώτων ταινιών, είτε ερχόταν από κάποιο pick up, είτε από το σόλο ενός μουσικού που "έπαιζε" παράλληλα με την εικόνα. Και τρίτον, το κάδρο συχνά αποκτάει τη λειτουργικότητα μιας λογοτεχνικής σελίδας. Όπου πάνω του διατρέχει ένα πληροφοριακό κείμενο σχετικό με την πλοκή. Έτσι ο βωβός κινηματογράφος, ως Τέχνη, δεν αποτελεί την ενοποίηση των τεχνών που τον απαρτίζουν, αλλά το σημείο συνάντησης αυτών. Την ίδια αυτοτέλεια παρατηρούμε και στο σενάριο. Για παράδειγμα, η έννοια της σεκάνς δε σημαίνει μια ξεχωριστή νοηματική οντότητα που συνδέεται αναπόσπαστα με τον ευρύτερο (νοηματικό) σκοπό της ταινίας. Στο βωβό κινηματογράφο η σεκάνς σημαίνει κυρίως ένα αυτόνομο σκετς-επεισόδιο που διατηρεί την αυτοτέλεια του. Και έτσι η δραματουργία είναι σαν να παράγεται γραμμικά, ως το άθροισμα των επιμέρους επεισοδίων.

Το "The Crowd" λοιπόν είναι το άθροισμα μερικών πολύ ενδιαφέροντων τέτοιων επεισοδίων. Επεισόδια που εκκινούν από την δημιουργικότητα και την ευρηματικότητα του φλερτ δύο ανθρώπων, για να περάσουν στο ερωτοχτυπημένο στάδιο της πρώτης περιόδου, το οποίο παρέρχεται δια της έλευσης της ρουτίνας και της συνηθεισιοποίησης. Ένας καρπός σεξουαλικής πράξης -όχι έρωτα- έρχεται να συσπειρώσει τις διαλυτικές τάσεις. Οι οποίες επανέρχονται εντονότερες και αμείλικτες έπειτα από την έλευση ενός (ή μιας σειράς) δραματικού γεγονότος. Ο King Vidor παρατηρεί όλα τα παραπάνω καυτηριάζοντας την οικογένεια, αλλά και τα μέλη που την απαρτίζουν. Κοιτώντας τον άντρα ως το απαύγασμα μιας ονειροπαρμένης και τραγικά φιλόδοξης ύπαρξης και την γυναίκα ως το αντίβαρο που κρατάει ισορροπία σε αυτή την επικίνδυνη κούρσα, την ώρα που η οικογένεια βρέχεται υπό το διαρκές άγχος του βιοπορισμού, αλλά και των πυρών του κοντινού περιβάλλοντος. Υπό αυτές τις συνθήκες, τα τέκνα βαδίζουν αβέβαια και αβοήθητα στο δρόμο της κοινωνίας, την ώρα που η μετωπική δεν είναι απλά μια απειλή...

Το "The Crowd" παραμένει μια απολαυστική ρομαντική ιστορία. Όντας ταυτόχρονα και ο κανίβαλος του ρομαντισμού! Παραθέτοντας ένα νατουραλιστικό μάθημα οικογενιολογίας

Napoleon 1927

Napoleon 1927

Ναπολέων

Σκηνοθεσία: Abel Gance

Σενάριο: Abel Gance

Είδος: Biography, Drama, History

Διάρκεια: 4 ώρες

Παίζουν:

Albert Dieudonné = Napoléon Bonaparte

Vladimir Roudenko = Napoléon Bonaparte ως παιδί

Edmond Van Daële = Maximilien Robespierre

Alexandre Koubitzky = Georges-Jacques Danton

Antonin Artaud = Jean-Paul Marat

Abel Gance = Louis Saint-Just

Μια ιστορική ταινία αναφοράς, όχι τόσο για την εξάωρη διάρκεια της, αλλά για τις τεχνικές που εφεύρε ο Abel Gance. Πολύπλοκο μοντάζ, εικόνες μέσα στις εικόνες, θεαματικές πανοραμικές σκηνές και το πλάνο να κόβεται στα τρία. Η αρχική πρόθεση ήταν αυτό να είναι το πρώτο από έξι μέρη, εξού και το ελλιπές της βιογραφίας, αλλά η εποχή του και τα οικονομικά δεν ήταν έτοιμα για κάτι τέτοιο.

Η ταινία αποκαταστάθηκε στα 235 λεπτά το 1981, από τον ιστορικό κινηματογράφου Kevin Brownlow. Την παραγωγή την ανέλαβε ο Francis Ford Coppola και τη νέα μουσική την έγραψε ο Carmine Coppola. Η ταινία, παρά τις πολλές της εκδοχές και επανεκδόσεις, θεωρούταν πια χαμένη.

Κάτι παραπάνω από απλή βιογραφία ο Ναπολέων του καλλιτέχνη του παλιού κινηματογράφου Άμπελ Γκανς είναι μια θεαματική ταινία – τέρας, μια υπερπαραγωγή που περιγράφει παράλληλα με την ιστορία του Ναπολέων και μια ολόκληρη εποχή στην Γάλλια δείχνοντας την γαλλική επανάσταση και τα άλλα σημαντικά γεγονότα των τελών του 19ου αιώνα. Ως βιογραφία αυτός ο Ναπολέων είναι πομπώδης και εξιδανικεύει ως το σημείο της αγιοποίησης τον Ναπολέων μη ασκώντας επαρκή κριτική (έκτος από λίγες σκηνές μετά τη μάχη όπου παρουσιάζει τον Ναπολέων όρθιο ανάμεσα σε πτώματα). Ωστόσο η ταινία δεν έμεινε στην ιστορία του σινεμά για αυτό άλλα για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία του Άμπελ Γκανς.

Μια σκηνοθεσία συνεχώς ανήσυχη και ευρηματική που εφάρμοζε νέες πρωτοποριακές μεθόδους. Για παράδειγμα είναι γνώστες οι σκηνές όπου η οθόνη χωρίζεται σε τρεις οθόνες ή το κάδρο διασπάται σε πολλά. Ενώ ανάμεσα στις εντυπωσιακές εικόνες του φιλμ σημειώνουμε και τις παράλληλες σεκάνς της αφρισμένης θάλασσας με την ταραγμένη Συνέλευση μετά την επανάσταση. Βέβαια η υπερφιλόδοξη, όπως και ο κεντρικός χαρακτήρας, ταινία έχει υπερβολικά μεγάλη διάρκεια (ειδικά σε μια εποχή που οι ταινίες δεν διαρκούσαν τόσο πολύ) και θέλει υπομονή στην παρακολούθηση λόγο παλαιότητας ωστόσο αποκαλύπτει ότι και στον βωβό κινηματόγραφο υπήρχαν ευρηματικοί καλλιτέχνες της σκηνοθεσίας.

Wings 1927

Wings 1927

Τα Φτερά της Δόξας

Σκηνοθεσία: William A. Wellman, Harry d'Abbadie d'Arrast

Σενάριο: John Monk Saunders (story), Hope Loring

Είδος: Drama, Romance, War

Διάρκεια: 2h 24min

Μεσότιτλοι: spyrosn

Παίζουν:

Clara Bow =             Mary Preston

Charles 'Buddy' Rogers =            Jack Powell

Richard Arlen = David Armstrong

Jobyna Ralston = Sylvia Lewis

El Brendel =            Herman Schwimpf

Richard Tucker = Air Commander

Gary Cooper = Cadet White

Τα Φτερά (αγγλ. Wings), γνωστό και ως Τα Φτερά της Δόξας, είναι βωβή πολεμική ταινία παραγωγής 1927 σκηνοθεσίας Γουίλιαμ Γουέλμαν με πρωταγωνιστές τους Κλάρα Μπόου, Ρίτσαρντ Άρλεν και Τσαρλς ''Μπάντι'' Ρότζερς. Ο Γκάρι Κούπερ εμφανίζεται επίσης σε μικρό ρόλο. Η ταινία ήταν η πρώτη ταινία που βραβεύτηκε με Βραβείο Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ως καλύτερη παραγωγή για τις χρονιές (1927 – 1928).

Δυο νέοι ο Τζακ Πάουελ (Τσαρλς Μπάντι Ρότζερς) και ο Ντέιβιντ Άρμστρονγκ (Ρίτσαρντ Άρλεν) είναι άσπονδοι φίλοι σε μια μικρή αμερικανική πόλη. Και οι δυο προσπαθούν να κερδίσουν την καρδιά της γοητευτικής Σίλβια Λιούις (Τζομπάινα Ράλστον). Ο Τζακ αγνοεί το γεγονός ότι το κορίτσι της διπλανής πόρτας Μαίρη Πρέστον (Κλάρα Μπόου) είναι τρελά ερωτευμένη μαζί του. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεσπά και οι δυο φίλοι κατατάσσονται στον στρατό, ως πιλότοι. Κατά τη διάρκεια ασκήσεων στο στρατόπεδο ο Τζακ οδηγείται λανθασμένα στο συμπέρασμα ότι η Σίλβια προτιμά εκείνον. Η αλήθεια είναι ότι η Σίλβια είναι ερωτευμένη με τον Ντέιβιντ αλλά δεν είναι ικανή να απορρίψει την αγάπη του Τζακ. Κατά τη διάρκεια μιας μάχης ο φίλος του Τζακ και του Ντέιβιντ, Καντέτ Γουάιτ (Γκάρι Κούπερ) σκοτώνεται, κάτι που ενδυναμώνει τη σχέση μεταξύ των δυο πρώην ανταγωνιστών. Μετά το θάνατο του Καντετ οι δυο φίλοι ταξιδεύουν μέχρι το γαλλικό μέτωπο, όπου συναντούν την Μαίρη Πρέστον, η οποία στο μεταξύ έχει γίνει οδηγός ασθενοφόρου.

Η ταινία παραγωγής 1927, που θεωρείτο χαμένη για πολλά χρόνια, μέχρι τη στιγμή που βρέθηκε αντίγραφό της στην Cinemathèque Francaise. Η ταινία βοήθησε στην προώθηση της καριέρας του Γκάρι Κούπερ, ο οποίος εμφανίζεται σε μικρό ρόλο και σύναψε θυελλώδη ερωτική σχέση με την Κλάρα Μπόου. Η παραγωγή της στοίχισε 2 εκατομμύρια δολάρια και αποτελεί την πρώτη βωβή ταινία (μαζί με την ταινία Η Αυγή (Sunrise) της ίδιας χρονιάς) που βραβεύτηκε ποτέ με όσκαρ καλύτερης ταινίας (το βραβείο που της απένειμαν ονομαζόταν Βραβείο Καλύτερης Παραγωγής).

Το γεγονός ότι η ταινία γυρίστηκε πριν θεσπιστεί ο κώδικας Χέιζ, έδωσε στο σκηνοθέτη Γουίλιαμ Γουέλμαν την ευκαιρία να πειραματιστεί και να εκφραστεί χωρίς ιδιαίτερους για την εποχή περιορισμούς . Η ταινία ήταν η πρώτη που πρόβαλε τη γύμνια. Το φιλί στο στόμα μεταξύ των δυο φίλων, η γυμνή σκηνή με το στήθος της Κλάρα Μπόου σε πρώτο πλάνο, καθώς και η σκηνή στην οποία γυμνοί άνδρες περνούν από σωματικό έλεγχο πριν καταταγούν στο στρατό θα είχαν υποστεί λογοκρισία μερικά χρόνια αργότερα. Ο Γουέλμαν, ο οποίος είχε κάνει επιτυχία με μόλις μια ταινία μέχρι τότε, το The Boob του 1926, ήταν βετεράνος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, κάτι που τον βοήθησε να γυρίσει με ρεαλιστικό τρόπο τις αερομαχίες της ταινίας. Η ταινία έγινε τεράστια επιτυχία και κοινό και κριτικοί έμειναν κατάπληκτοι από τον ρεαλιστικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονταν οι μάχες στα ουράνια.

Berlin: Die Sinfonie der Großstadt 1927

Berlin: Die Sinfonie der Großstadt 1927

Βερολίνο, η Συμφωνία μιας Μεγαλούπολης

Σκηνοθεσία: Walter Ruttmann

Σενάριο: Karl Freund (screenplay), Carl Mayer

Είδος: Documentary

Διάρκεια: 1h 5min

ο Βερολίνο, η Συμφωνία μιας Μεγαλούπολης, (γερμ. Berlin: Die Sinfonie der Großstadt) είναι ασπρόμαυρη γερμανική πειραματική βωβή κινηματογραφική ταινία σε σκηνοθεσία του Βάλτερ Ρούτμαν (Walther Ruttmann) (1927). Πρόκειται για φημισμένο έργο ιστορικής σημασίας και ορόσημου στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η ταινία είναι ένα ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ στο Βερολίνο του μεσοπολέμου. Ξεκινάει με σκηνές της σιδηροδρομικής ατμομηχανής περνώντας μέσα από λιβάδια και γραφικά προάστια φτάνοντας στον σιδηροδρομικό σταθμό στο κέντρο της πόλης. Συνεχίζει με πλάνα μέσα στην πόλη, στους πολυσύχναστους δρόμους. Είναι πρωινή ώρα και ο κόσμος ξεκινάει για να πάει στην δουλειά. Ο ρυθμός της πόλης σφύζει όλο και πιο γρήγορα. Η κάμερα μπαίνει μέσα σε μια φάμπρικα, όπου οι μηχανές ήδη σφυρηλατούν με γρήγορο ρυθμό. Το ρολόι χτυπάει 12. Είναι μεσημέρι. Ο ρυθμός της πόλης με μιας σταματάει για λίγο και κάνει ένα μικρό διάλειμμα για ξαναξεκινήσει με γρήγορο ρυθμό από το απόγευμα μέχρι το βράδυ. Το έργο τελειώνει με απογευματινές σκηνές αναψυχής στα παρκάκια και τις λίμνες, μέχρι που το τραίνο και πάλι ξεκινάει και μας παίρνει για να μας πάει και πάλι έξω από την πόλη.

Η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ που περιγράφει την τότε σύγχρονη ζωή στην μεγαλούπολη του Βερολίνου. Το Βερολίνο την εποχή εκείνη ήταν μια πόλη που γνώριζε βιομηχανική ανάπτυξη, συνοδευόμενη με τα φαινόμενα της αστυφιλίας, του συνωστισμού, της φτώχειας των κατώτερων τάξεων. Ο Ρούτμαν σκιαγραφεί την ζωή της μεγαλούπολης σαν έναν ζωντανό οργανισμό που έχει τον δικό του ρυθμό. Αγουροξυπνημένος το πρωϊνό, πολυάσχολος όλη τη μέρα και διασκεδάζοντας το βράδυ πριν πάει για ύπνο. Παράλληλα ακολουθεί μια δομή παρόμοια με αυτή των συμφωνικών έργων κλασσικής μουσικής. Για να πετύχει την ατμόσφαιρα της αγχωτικής ζωής χρησιμοποιεί βιαστικές, σύντομες σκηνές, μια πρωτόγνωρη τεχνική για την εποχή εκείνη.

The Kid Brother 1927

The Kid Brother 1927

Ο Μικρός μου Αδελφός

Σκηνοθεσία: Ted Wilde, Harold Lloyd

Σενάριο: John Grey, Ted Wilde

Είδος: Comedy, Drama, Family

Διάρκεια: 1h 22min

Μεσότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο

Παίζουν:

Harold Lloyd = Harold Hickory

Jobyna Ralston = Mary Powers

Walter James = Jim Hickory

Leo Willis = Leo Hickory

Olin Francis = Olin Hickory

Constantine Romanoff = Sandoni

Eddie Boland = Flash Farrell

Frank Lanning = Sam Hooper

Ralph Yearsley = Hank Hooper

Το Kid Brother είναι μια αμερικανική βωβή ταινία του 1927 με πρωταγωνιστή τον Χάρολντ Λόιντ. Ήταν επιτυχημένη και δημοφιλή κατά την κυκλοφορία της και σήμερα θεωρείται από τους κριτικούς και τους οπαδούς ως μία από τις καλύτερες ταινίες του Lloyd, ενσωματώνοντας στοιχεία κωμωδίας, ρομαντισμού, δράματος και ανάπτυξης χαρακτήρων. Η ιστορία της είναι ένα αφιέρωμα σε μια ταινία του 1921 που ονομάζεται Tol'able David, αν και ουσιαστικά είναι μια επανέκδοση ενός γνωστού χαρακτηριστικού Hal Roach του 1924, The White Sheep, με πρωταγωνιστή τον Glenn Tryon.

Οι Hickorys είναι μια σεβαστή οικογένεια στο Hickoryville. Ο Σερίφης Jim και οι μεγάλοδυνατοί γιοι του Leo και Olin τρέφουν ελάχιστο σεβασμό για τον μικρότερο γιο, τον Harold, που δεν έχει τους μυς τους.

Όταν οι Jim, Leo και Olin πηγαίνουν σε μια σημαντική συνάντηση της πόλης για να συζητήσουν για ένα φράγμα, ο Harold μένει πίσω. Φοράει το όπλο και το σήμα του πατέρα του και ο Flash τον νομίζει για τον κανονικό σερίφη. Ο Flash αντικαταστεί τον αποθανόντα "Καθηγητή" Power, πατέρα της Mary, στην ηγεσία του "ιατρικού σόου". Έχουν δηλαδή μία άμαξα Βαγόνι και περιοδεύουν στην επαρχία προσπαθώντας να πλασάρουν ένα "θαυματουργό" όπως ισχυρίζοντε φάρμακο που θεραπεύει πάσα νόσο και πάσα… "μαλακία", κάνει όμως επίσης για καθαρισμούς δερμάτων, ιμάντων και λοιπά! Ταυτόχρονα για να προσελκύσουν κοινό παρουσιάζουν και ένα σόου με την Mary ως χορεύτρια και τον χειροδύναμο Sandoni σε διάφορες επιδείξεις.

Ο Farrell ζητάει από τον Harold να του υπογράψει άδεια που να του επιτρέψει να δώσει την παράσταση, στην οποία μετέχει και η χορεύτρια Mary. Αργότερα η Mary προσπαθεί να αποφύγει τις ανεπιθύμητες προσπάθειες του Sandoni να την προελκύσει και συναντά τον Harold όπου δείχνουν να προσελκύουν ο ένας στον άλλο.

Όταν ο Jim ανακαλύπτει ότι ο Harold έδωσε άδεια για το συγκεκριμένο σόου, διατάζει τον γιο του να πάει διακόψει την παράσταση. Ο Harold προσπαθεί, αλλά ο Farrell τον ξεγελάει και του περνάει χειροπέδες! Ο ορκισμένος εχθρός του Harold, ο Hank Hooper, στην προσπάθειά του να τα βάλει με τον Harold, βάζει κατά λάθος μια φωτιά που καταστρέφει το βαγόνι. Ο Harold καλεί τη Mary να περάσει τη νύχτα στο σπίτι της οικογένειας. Ο Jim κοιμάται, οπότε ο Harold δεν μπορεί να ζητήσει την άδειά του. Ο Harold πρέπει να χρησιμοποιήσει την εξυπνάδα του για να ξεπεράσει την αντίρρηση των αδελφών του. Ωστόσο, η κυρία Hooper και ο γιος της Hank εμφανίζονται και παίρνουν τη Μαίρη μαζί τους, καθώς δεν θα ήταν αξιοπρεπές για τη Mary να περάσει τη νύχτα σε ένα σπίτι χωρίς που δεν υπάρχει γυναικεία παρουσία.

Την επόμενη μέρα στην πόλη υπάρχει μια γιορτή, όπου ο Jim υποτίθεται ότι θα παραδώσει σε έναν κρατικό αξιωματούχο τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τους κατοίκους για να βοηθήσουν στην κατασκευή του φράγματος. Ωστόσο, τα χρήματα έχουν κάνει φτερά! Ο Jim υποψιάζεται έντονα τους Farrell και Sandoni, αλλά ο Sam Hooper τον κατηγορεί για κλοπή και αρνείται να τον αφήσει να τους κυνηγήσει. Ο Jim στέλνει τότε τους δύο μεγάλους του γιούς για να τους βρουν, αλλά όχι τον Harold, διότι του λέει ότι αυτές είναι δουλειές για άνδρες και όχι για παιδιά. Όταν οι μεγάλοι του γιοι επιστρέφουν με άδεια χέρια, ο Jim κινδυνεύει από λιντσάρισμα. Τότε ο Harold αναλαμβάνει πρωτοβουλία και ψάχνει να βρει τους δύο κακοποιούς. Τυχαία τους εντοπίζει σε ένα καράβι όπου φιλονικούν για το μοίρασμα των κλοπιμαίων. Τελικά μετά από αγώνα που προκαλεί άφθονα γέλια, ο Harold καταφέρνει να τους εξουδετερώσει και να επιστρέψει θριαμβευτής πίσω στο χωριό του.

The Unknown 1927

The Unknown 1927

Άνθρωπος Χωρίς Χέρια

Σκηνοθεσία: Tod Browning

Σενάριο: Tod Browning, Waldemar Young

Είδος: Drama, Horror, Romance

Διάρκεια: 51 min

Μεσότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο

Παίζουν:

Lon Chaney = Alonzo

Norman Kerry = Malabar

Joan Crawford = Nanon

Nick De Ruiz = Zanzi

John George = Cojo

Ο Alonzo είναι ένας άνδρας χωρίς χέρια, υποτίθεται, και μετέχει σε τσίρκο ως βιρτουόζος στο σημάδι με μαχαίρια και όπλο, χρησιμοποιώντας αντί για χέρια, τα πόδια του. Μάλιστα το νούμερό του τΟ εκτελεί έχοντας για παρτενέρ του την Nanon, την όμορφη κόρη του ιδιοκτήτη του τσίρκο, με την οποία είναι ερωτευμένος και ονειρεύεται να την κατακτήσει. Στην πραγματικότητα ο Alonzo είναι ένας κακοποιός που έχει διαπράξει κάμποσα εγκλήματα, και για να ξεφύγει από την αστυνομία που τον ψάχνει, βρήκε θέση στο τσίρκο προσποιούμενος τον κουλό, και εξασκώντας την ικανότητά του να χειρίζεται μαχαίρια και πιστόλια με τα πόδια!

Συνεργός του σε όλη αυτή την απάτη είναι ο Cojo, ένας μικρόσωμος ανθρωπάκος ο οποίος είναι ο μόνος που ξέρει το μυστικό του Alonzo και μάλιστα είναι αυτός που τον βοηθά στην μεταμφίεσή του ως κουλός.

Ανταγωνιστής στον έρωτά του για την Nanon είναι ένας χειροδύναμος καλλιτέχνης του τσίρκο, ο Malabar, ο οποίος είναι τρελά και αγνά ερωτευμένος με την Nanon, αυτή όμως είναι επιφυλακτική μαζί του.

Η ταινία για πολλά χρόνια κυκλοφορούσε μονάχα στην μαύρη αγορά, σε μια θολή κόπια των εννιάμιση μιλιμέτρ. Όμως, τον Μάρτη του 1973, ο James Card ανακοίνωσε πως είχε βρεθεί από την γαλλική λέσχη κινηματογράφου το 1968, μια ολοκάθαρη κόπια με τον ψεύτικο τίτλο L` Inconnu. Η λέσχη είχε από πάντα αυτήν την κόπια, απλά επειδή σημαίνει «άγνωστο» την είχε στοιβαγμένη με ταινίες χωρίς τίτλο!

Τον Lon Chaney στις σκηνές που έπρεπε να επιδειχτεί η επιδεξιότητα στα χέρια, τον αντικαθιστούσε ο Peter Dumsuki, ο οποίος είχε γεννηθεί χωρίς χέρια.

Ο Tod Browning δεν έχει τυχαία εμμονή με το τσίρκο. Ξεκίνησε μικρός να δουλεύει σε ένα και από ένα επεισόδιο, όπου κάποιος μεταμφιέστηκε ως ακροβάτης για να αποφύγει την αστυνομία, εμπνεύστηκε την ιστορία του. Η συγκεκριμένη εμμονή απογειώθηκε με το Τα Τέρατα (1932).

Η Joan Crawford πάντα επέμενε στο πόσο σημαντική ήταν η συμμετοχή της στην ταινία για το μέλλον της. Με το να στέκεται δίπλα στον Chaney, υποστήριζε, έμαθε τη διαφορά του να στέκεσαι μπροστά στην κάμερα και να ερμηνεύεις μπροστά στην κάμερα. Μετά από την ταινία έβαλε τα δυνατά της για να γίνει αληθινή ηθοποιός.

Δ

The Cat And The Canary 1927

The Cat And The Canary 1927

Η Γατα Και Το Καναρινι

Σκηνοθεσία: Paul Leni

Σενάριο: John Willard, Robert F. Hill

Είδος: Comedy, Horror, Mystery

Διάρκεια: 1h 48min

Μεσότιτλοι:             platonicus

Παίζουν:

Laura La Plante = Annabelle West

Creighton Hale = Paul Jones

Forrest Stanley = Charles Wilder

Tully Marshall = Roger Crosby

Gertrude = Susan

Arthur Edmund Carewe = Harry

Oι συγγενείς ενός εκκεντρικού εκατομμυριούχου συγκεντρώνονται στην έπαυλη του 20 χρόνια μετά το θάνατό του για να ανοίξουν την διαθήκη του.

H συγκεκριμένη ταινία γυρίστηκε ξανά το 1939 και το 1978. Μετά από είκοσι χρόνια, ανοίγει επιτέλους η διαθήκη του Cyrus West, εκκεντρικού εκατομμυριούχου, ο οποίος όσο ζούσε «στοιχειωνόταν» από τους άπληστους συγγενείς του λόγω της περιουσίας του. Οι συγγενείς του καλούνται στην τρομακτική του έπαυλη για να μάθουν ποιος από όλους θα είναι ο κληρονόμος. Ο κληρονόμος ανακοινώνεται αλλά μετά την ανακοίνωσή του, αρχίζουν μυστηριώδεις εξαφανίσεις και ένας φόνος.

Ο σκηνοθέτης James Whale είχε δηλώσει πως η εκδοχή της ταινίας του 1927 επηρέασε την δουλειά του στις ταινίες Frankenstein (1931) και The Old Dark House (1932).

Καταπληκτική ταινία η οποία αποτέλεσε βάση και έμπνευση όλων των ταινιών κωμωδίας-τρόμου-μυστηρίου. Επιβλητική και σκοτεινή ατμόσφαιρα, παιχνίδι με τις σκιές και τα πρόσωπα και ένας τρομακτικός πύργος να δεσπόζει στο τοπίο. Πλεκτάνες και συνωμοσίες, μυστήριο και όλα τα επακόλουθα ενός πύργου ο οποίος θεωρείται στοιχειωμένος από τον ιδιοκτήτη του. Οι ηθοποιοί είναι απολαυστικοί χωρίς να είναι υπερβολικοί. Το «The Cat And The Canary» δεν κουράζει, μιας και σε 1 ώρα και 24 λεπτά καταφέρνει να πει όλα όσα θέλει σε αντίθεση με πολλές ταινίες του σήμερα που φλυαρούν αδιάκοπα. Η μουσική είναι εκπληκτική και δένει απόλυτα με την κάθε σκηνή. Μέσα από την ταινία παρουσιάζεται η ανθρώπινη αδυναμία, η απληστία, η κακία.

cat canary 2

Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω από την ταινία γιατί θα αποκαλύψω πολλά. Δείτε την και θα με θυμηθείτε. Είναι από τις ταινίες που σου μένουν και πάντα τις συγκρίνεις με τις αντίστοιχες αυτού του είδους. Θα πρότεινα επίσης να δείτε και τις άλλες δυο σχετικές ταινίες που γυρίστηκαν, το ’39 και το ’78 αντίστοιχα και να κάνετε ένα crash test.