Master Of The House 1925

Master Of The House 1925

Ο Αφέντης του Σπιτιού

Σκηνοθεσία: Carl Theodor Dreyer

Σενάριο: Carl Theodor Dreyer, Svend Rindom

Είδος: Drama

Διάρκεια: 1h 51min

Μεσότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο

Παίζουν:

Johannes Meyer = Viktor Frandsen

Astrid Holm            Astrid Holm = Ida - Hans Hystru

Karin Nellemose = Karen

Mathilde Nielsen = Mads - Frandsens tidligere barnepige

Petrine Sonn = Vaskekone

Clara Schønfeld = Fra Kryger - Idas Mor

O Καρλ Θήοντορ Ντράγιερ είναι ο πιο σπουδαίος σκηνοθέτης του Δανέζικου κινηματογράφου, όπου πάντοτε υπήρξε μοναχική προσωπικότητα. Είναι επίσης ένας από τους λίγους διεθνείς σκηνοθέτες που έκαναν τις ταινίες, τέχνη και τις κατέστησαν ένα νέο μέσο έκφρασης για την καλλιτεχνική ιδιοφυΐα. Από τις ταινίες του Ντράγιερ, εφτά γυρίστηκαν στη Δανία, τρεις στη Γερμανία, δύο στη Γαλλία και μία στη Νορβηγία.

Μια απ΄ τις λέξεις κλειδιά στη δουλειά του Ντράγιερ είναι ο πόνος. Ο κόσμος του είναι γεμάτος μάρτυρες. Όμως ο πόνος και το μαρτύριο δεν είναι θεμελιώδη. Είναι μόνο συμπτώματα, αποτελέσματα που προέρχονται απ΄ άλλες αιτίες. Ο πόνος και το μαρτύριο είναι συνέπειες της αδυναμίας, κι η κακία και η επιρροή της στους ανθρώπους είναι το θέμα, που πραγματεύονται οι ταινίες του. Ήδη από την πρώιμη ταινία στην καριέρα του, το 1921, Φύλλα από το Βιβλίο του Σατανά, ο Ντράγιερ ασχολείται με τη δύναμη που ασκεί το κακό στο ανθρώπινο μυαλό. Επανέρχεται στην εξέταση αυτού του ζητήματος, ξανά και ξανά.

Το εικαστικό ύφος του Ντράγιερ χαρακτηρίζεται από την συνεχή και προσεκτική χρήση των κοντινών πλάνων. Οι ταινίες του είναι γεμάτες πρόσωπα. Μ’ αυτόν τον τρόπο κατόρθωνε να αφήνει τους χαρακτήρες του να ξεδιπλώνονται, ενδιαφερόταν κυρίως για τις εκφράσεις που εμφανίζονταν ως αποτέλεσμα πνευματικής διαμάχης. Συχνά, δινόταν έμφαση στον αργό ομαλό ρυθμό, στις ταινίες του Ντράγιερ. Είναι προφανές ότι αυτή η αναβλητικότητα προκύπτει από την επιθυμία να επισφραγίσει τη δράση με μνημειακό χαρακτήρα, παρότι αυτό θα μπορούσε να προσεγγίσει επικίνδυνα την κενή επισημότητα, τον φορμαλισμό.

Κινηματογραφώντας το πάθος σ΄ όλες τους τις εκφάνσεις, ο Καρλ Ντράγιερ προσέγγισε περιοχές ανέγγιχτες και παρθένες στο κινηματογραφικό φακό: η δράση του δεν έχει ως πρώτη ύλη γεγονότα, αλλά συναισθήματα. Εισβάλλει με λεπτότητα και διακριτικότητα στον εσωτερικό κόσμο των ηρωίδων του και κινηματογραφεί τα μαρτύρια της ψυχής και της καρδιάς.

Ο Βίκτωρ Φράντσεν είναι ένας ανάρμοστος άντρας, που τρομοκρατεί τη γυναίκα του και το παιδί του. Η μόνη που μπορεί να του δώσει ένα μάθημα είναι η παλιά του νταντά, που θέλει να τον κάνει να υποφέρει το ίδιο, Η γυναίκα του τον έχει εγκαταλείψει και το μάθημα φαντάζει επιτακτικό.

Η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του σκανδιναβικού κινηματογράφου της βωβής εποχής. Μόνο στο Παρίσι, παίζονταν σε 57 αίθουσες για τρεις βδομάδες! Ο Carl Theodor Dreyer, με μια πολύ απλή ιστορία, δοκιμάζει την τύχη του και στην σατιρική κομεντί και θριαμβεύει.

Το 1942 έγινε ριμέικ από τον Δανό Jon Iversen, και την Σουηδή Alice O`Fredericks, με τίτλο Tyrannens Fald.

Επαναπροβλήθηκε το 1964 στην χώρα του και του έγινε τιμητική προβολή στο Βερολίνο το 2007. Το 2006 παίχτηκε στην τηλεόραση των ΗΠΑ από μια κόπια με αγγλικούς τίτλους (107 λεπτά) και μουσική συνοδεία άγνωστης προέλευσης.