Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Sci-F. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Sci-F. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 21 Μαρτίου 2021

The Fly 1958

 

The Fly 1958

Η Μύγα 

Σκηνοθεσία: Kurt Neumann

Σενάριο: James Clavell, George Langelaan

Είδος: Drama, Horror, Sci-F, Vincent Price

Διάρκεια: 01:34

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

David Hedison: Andre Delambre (as Al Hedison)

Patricia Owens: Helene Delambre

Vincent Price: François Delambre

Herbert Marshall:             Insp. Charas

Kathleen Freeman            : Emma

 

Μια γυναίκα ειδοποιεί την αστυνομία και ομολογεί ότι συνέθλιψε τον άνδρα της σε πρέσα εργοστασίου. Αργότερα δέχεται να αποκαλύψει τα γεγονότα που προηγήθηκαν του φόνου: ο επιστήμονας σύζυγός της πραγματοποιούσε πειράματα μεταφοράς της ύλης. Όμως, όταν έγινε ο ίδιος πειραματόζωο, δεν πρόσεξε ότι στο θάλαμο τηλεμεταφοράς είχε εισχωρήσει μία μύγα...

Κλασική ταινία τρόμου και φαντασίας της δεκαετίας του ΄50, όχι τόσο για την αφελή ιστορία όσο για τις σχέσεις των ηρώων, οι οποίες συγκροτούν ένα παραμύθι πάθους με λυπημένο τέλος. Σε επίπεδο επιστημονικής βάσης, ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε σεναριογράφος Τζέιμς Κλάβελ (αργότερα έγραψε τα "Μεγάλη Απόδραση", "Στον Κύριό μας με Αγάπη", "Σογκούν") υποπίπτει σε πολλά σφάλματα, ενώ και ο κρυφός έρωτας του Βίνσεντ Πράις με τη σύζυγο του αδελφού του δεν υποστηρίζεται πάντα από το σενάριο. Ωστόσο, οι υποστηρικτές του φιλμ ξεπερνούν τις όποιες αδυναμίες ή ατέλειες και μιλούν για τις εκπλήξεις της υπόθεσης -που ξεκινά όπως μία τυπική αστυνομική ταινία και καταλήγει σε φιλμ τρόμου-, αλλά και για την ατμόσφαιρα που έχει πετύχει ο Κουρτ Νιούμαν, σκηνοθέτης μιας σειράς ταινιών με ήρωα τον Ταρζάν και πρωταγωνιστή τον Τζόνι Βαϊσμίλερ. Την πρώτη "Μύγα" ακολούθησαν δύο συνέχειες ("Return of the Fly",1959 και "Curse of the Fly", 1965), ενώ το 1986 ο Κρόνενμπεργκ γύρισε μια πιο σύγχρονη και σαφώς πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή του ίδιου μύθου. Η έκδοση DVD περιοχής 2 μεταφέρει σε ψηφιακή μορφή το πρωτότυπο με εικόνα πλήρους ανάλυσης (αρκετά λαμπρή και φωτεινή, αλλά με υπερτονισμένα χρώματα) και με πολυκάναλο ήχο, που όμως δεν αποδίδει ικανοποιητική αίσθηση περιβάλλοντος ούτε αποφεύγει τις παραμορφώσεις στις υψηλές συχνότητες.