Triumph Des Willens 1935

Triumph Des Willens 1935

Η Δύναμη της Θέλησης

Η νέα σχετικώς τέχνη του σινεμά, στην υπηρεσία προπαγάνδας του Ναζισμού.

 

 

Οι υπότιτλοι εδώ:

http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/4245428/triumph-des-willens-el

Σκυνοθεσία: Leni Riefenstahl

Σενάριο: Leni Riefenstahl, Walter Ruttmann

Παίζουν: Adolf Hitler, Hermann Göring και Max Amann

Οι ΝΑΖΙ από το 1923 διοργάνωναν συνέδριο του κόμματός τους. Το πρώτο έγινε στο Μόναχο το 1923. Το 1936 επιλέχτηκε η Νυρεμβέργη λόγω του ότι ευκόλυνε λόγω της γεωγραφικής της θέσης και διέθετε τους απαιτούμενους ελεύθερους χώρους για την συγκέντρωση μεγάλου πλήθους, ώστε το συνέδριο να λάβει όψη λαϊκής εορτής

 

 

Και σε μας μέχρι σήμερα στα συνέδρια των κομμάτων προσκαλούνται δημοφιλείς καλλιτέχνες και οι διοργανωτές του προσπαθούν να του προσδώσουν όψη λαϊκής πανήγυρης! Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά. Τα κόμματά μας είναι μέρος του κοινοβουλευτικού συστήματος. Προσμένουν στην υποστήριξη και τον ψήφο του λαού και δεν είναι απολυταρχικά, δικτατορικά, όπου το συνέδριό τους να αποτελεί κάτι σαν εθνική εορτή για την χώρα μας.

            Οι ΝΑΖΙ είχαν αποφασίσει το συνέδριό τους αυτό να αποτελέσει το ξεκίνημα μιας τεράστιας προπαγάνδας τόσο εντός όσο και εκτός Γερμανίας. Για τον σκοπό αυτό αποφασίστηκε να κινηματογραφηθεί. Και δεν υπήρχε ποιο κατάλληλο πρόσωπο την εποχή εκείνη για να το κινηματογραφήσει από την Leni Riefenstahl.

 

 

Πράγματι, αυτή συνεργάστηκε στενά με τους υπεύθυνους, ακόμα και με τον ίδιο τον Χίτλερ. Λέγεται μάλιστα ότι τον τίτλο τις ταινίας «Η Δύναμη της Θελήσεως» τον επέλεξε ο ίδιος.

 

Τελικά η ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία, όχι μόνο στην Γερμανία, αλλά και σε πολλές πόλεις του εξωτερικού όπου απέσπασε και σημαντικά βραβεία! Εξαίρεση οι ΗΠΑ, όπου το έργο θεωρήθηκε άκρως προπαγανδιστικό και απαγορεύτηκε η προβολή του. Αντίγραφό της όμως κρατήθηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Ν. Υόρκης. Σήμερα θεωρείται από τα πλέων χαρακτηριστικά παραδείγματα άσκησης προπαγάνδας μέσω κινηματογράφου και αποτελεί αντικείμενο μελέτης, τόσο από σπουδαστές Ακαδημιών που ασχολούνται με το σινεμά, όσο και με όσους μελετούν την άσκηση της πολιτικής και τρόπους εφαρμογής προπαγάνδας.

 

 

            Αξιοσημείωτη ήταν και η παρουσία στο συνέδριο εκπροσώπων Αμερικανικών κομμάτων! Βέβαια και σε μας σήμερα σε συνέδρια κομμάτων είθισται για λόγους αβροφροσύνης, να προσκαλούνται - και η πρόσκληση να γίνεται αποδεκτή - και εκπρόσωποι κομμάτων που ανήκουν σε διαφορετικές ιδεολογίες. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Μιλάμε για κοινοβουλευτικά κόμματα και όχι για απολυταρχικά.

Η ταινία πιστεύω ότι θα συνεισφέρει σε αυτούς που μελετούν την ιστορία του σινεμά και όχι μόνο.