Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

L'armata Brancaleone (1966)

L'armata Brancaleone (1966)

Οι γενναίοι του Μπρανκαλεόνε



Μπράνκα! – Μπράνκα! – Μπράνκα!
Λεό! – Λεό! – Λεό
!
 

Σκηνοθεσία: Mario Monicelli

Σενάριο: Agenore Incrocci, Mario Monicelli

Παίζουν:Vittorio Gassman, Catherine Spaak, Folco Lulli, Gian Maria Volonté, Barbara Steele



Ποιος σας είπε ότι οι Monty Python με το «the Holy Grail» έχουν προηγηθεί;
Πριν απ’ αυτούς, ο άρχοντας της Ιταλικής κωμωδίας Mario Monicelli (Ο Κλέψας του κλέψαντος, Οι εντιμότατοι φίλοι μου και άλλων αξεπέραστων επιτυχιών) προηγήθηκε το 1966 με την ταινία του: Οι Γενναίοι του Μπρανκαλεόνε.
Δίνοντας το ρόλο του ιππότη της ελεεινής μορφής στον άνθρωπο που το όνομά του είναι ταυτόσημο της παλαιάς Ιταλικής κωμωδίας, τον υπέροχο και απαράμιλλο Vittorio Gassman, μας παρουσίασε γεγονότα και πρόσωπα του μεσαίωνα, ξεκαρδιστικά μεν, που δεν απέχουν όμως και πολύ από την ιστορική πραγματικότητα.

Ιππότες τυχοδιώκτες, σταυροφόροι, καλόγεροι, πάπες, δούκες, δούκισσες, εξαθλιωμένα πλήθη που ψάχνουν την πνευματική, σωματική και υλική τους σωτηρία, προσπαθώντας να φθάσουνε και να απελευθερώσουνε τους αγίους τόπους. Όλους τους περνά από την μηχανή του κιμά γελοιοποιώντας τους με ξεκαρδιστικό τρόπο.

Εκτός όμως από τον πρωταγωνιστή, έχουμε την παρουσία λαμπρών ηθοποιών. Την Catherine Spaak που εκείνη την εποχή ήταν στα ντουζένια της.
 Ο Λεό ορκίστηκε στη ιπποτική του τιμή να την παραδώσει αγνή και παρθένα στον μέλλοντα σύζυγό της, έναν άξεστο άρχοντα. Παρ’ όλες τις προκλήσεις εκ μέρους της δεν ενδίδει γιατί θέλει να τιμήσει τον όρκο του. Το βράδυ δε, για να μην του φύγει και ατιμαστεί με κανέναν, κοιμάται δίπλα της κρατώντας σφιχτά την αλογοουρά της
Όταν ξυπνά όμως διαπιστώνει ότι κρατά την ουρά του αλόγου του... και αντίο παρθενία.
Έχουμε και τον Gian Maria Volonté; που παριστάνει τον Θεοφύλλατο, τον άσωτο υιό μιας αρχοντικής βυζαντινής οικογένειας.
 
Είναι ακόμα και η συμπάθιά μου, η μούσα του Μάριο Μπάβα, η Barbara Steele. Αυτή τη φορά δεν παίζει το ρόλο καμίας βαμπίρας, αλλά την θεία του Θεοφύλλατου, την φιλήδονη και σεξουαλικά αχόρταγη βυζαντινή πριγκίπισσα Θεοδώρα.
 
Υπήρξαν και μερικοί ευπατρίδες που ενοχλήθηκαν, θεωρώντας ότι δυσφημείται η λαμπρή βυζαντινή αίγλη. Λες και αφήνει ο Mario Monicelli άθικτο κανέναν πάπα ή και ολόκληρη την καθολική εκκλησία.
 

Δραματικές ήταν οι εκλύσεις στα διάφορα φόρουμ από νοσταλγούς της ταινίας αυτής για ελληνικούς υπότιτλους. Κανένας όμως ιταλομαθής δεν συγκινήθηκε. Έτσι αναγκάστηκα να αναλάβω δράση. Μετέφρασα όμως γερμανικούς που και αυτοί ήταν μετάφραση ισπανικών που είχαν μεταφράσει τα ιταλικά. Ελπίζω όμως ότι κάτι καλό βγήκε.
Θα τους βρείτε εδώ:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου