Phantom of the Opera 1943

Phantom of the Opera 1943

Το Φάντασμα της Όπερας

Σκηνοθεσία: Arthur Lubin

Σενάριο: Eric Taylor, Samuel Hoffenstein, Hans Jacoby

Είδος: Drama, Horror ΔΕ 40, Music, Romance, Thriller

Διάρκεια: 1h 32m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Nelson Eddy: Anatole Garron

Susanna Foster: Christine DuBois

Claude Rains: Erique Claudin

Edgar Barrier: Raoul Daubert

Leo Carrillo: Signor Ferretti

Jane Farrar: Biancarolli

J. Edward Bromberg: Amiot

Fritz Feld: Lecours

 

Το Φάντασμα της Όπερας είναι μια αμερικανική ρομαντική ταινία τρόμου του 1943 σκηνοθετημένη από τον Άρθουρ Λούμπιν, βασισμένη χαλαρά στο μυθιστόρημα του Γκαστόν Λερού Το Φάντασμα της Όπερας του 1910 και στην κινηματογραφική μεταφορά του 1925 με πρωταγωνιστή τον Λον Τσάνεϊ . Παραγωγή και διανομή από την Universal Pictures. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Νέλσον Έντι, η Σουζάνα Φόστερ και ο Κλοντ Ρέινς, με τη σύνθεση του Έντουαρντ Γουόρντ .

Η πρώτη προσαρμογή του αρχικού υλικού που κινηματογραφήθηκε Technicolor, Phantom of the Opera διασκευάστηκε ακόμη πιο ελεύθερα από τη βουβή ταινία της Universal. Η ταινία επαναχρησιμοποίησε το περίτεχνο αντίγραφο της Universal του εσωτερικού της Όπερας Garnier, το οποίο είχε δημιουργηθεί αρχικά για την ταινία του 1925. Παρά τις μικτές κριτικές, η ταινία ήταν μια επιτυχία στο box office. Είναι επίσης η μόνη κλασική ταινία τρόμου της Universal που κέρδισε Όσκαρ, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης και Κινηματογράφου.

Ο βιολιστής Erique Claudin απολύεται από την Όπερα του Παρισιού αφού παραδέχτικε ότι χάνει τη χρήση των δακτύλων του αριστερού του χεριού. Χωρίς να το γνωρίζει ο μαέστρος, ο οποίος υποθέτει ότι ο Claudin μπορεί να συντηρηθεί, ο μουσικός χρησιμοποίησε όλα του τα χρήματά του για να χρηματοδοτήσει ανώνυμα μαθήματα φωνητικής για την Christine Dubois , μια νεαρή σοπράνο στην οποία είναι αφοσιωμένος. Εν τω μεταξύ, η Κριστίν πιέζεται από τον επιθεωρητή Ραούλ Ντούμπερτ να εγκαταλείψει την Όπερα και να τον παντρευτεί. Αλλά ο διάσημος βαρύτονος της όπερας Ανατόλ Γκαρόν ελπίζει να κερδίσει την καρδιά της Κριστίν. Η Κριστίν τους θεωρεί και τους δύο καλούς φίλους αλλά δεν εκφράζεται ανοιχτά αν τους αγαπά.

Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσει χρήματα, ο Claudin υποβάλλει ένα κονσέρτο για πιάνο που έχει γράψει για δημοσίευση. Μετά από εβδομάδες που δεν άκουσε απάντηση για το κονσέρτο του, ανησυχεί και επισκέπεται τον εκδότη, Maurice Pleyel, για να τον ρωτήσει. Ο Pleyel του λέει αγενώς να φύγει. Ο Claudin ακούει το κονσέρτο του να παίζεται στο γραφείο και είναι πεπεισμένος ότι ο Pleyel προσπαθεί να το κλέψει. εν αγνοία του, ένας επισκεπτόμενος, ο Φραντς Λιστ έπαιζε και ενέκρινε το κοντσέρτο. Έξαλλος ο Κλοντέν στραγγαλίζει τον Πλεϊέλ. Η Ζορζέτ, η βοηθός του εκδότη, ρίχνει οξύ χαρακτικής στο πρόσωπο του Κλοντέν, αφήνοντάς τον φρικτά σημάδια. Τώρα καταζητούμενος για φόνο, ο Claudin φεύγει στους υπονόμους της Όπερας και καλύπτει την παραμόρφωσή του με μια μάσκα που έκλεψε από την Όπερα, και έτσι γίνεται το Φάντασμα.

Κατά τη διάρκεια μιας παράστασης της όπερας Amour et Gloire , το Φάντασμα ρίχνει ναρκωτικό στο ποτήρι κρασί το οποίο είναι prima donna Mme. Η Biancarolli το πίνει και πέφτει αναίσθητη. Ο σκηνοθέτης βάζει την Christine στη θέση της και αυτή θαμπώνει το κοινό με το τραγούδι της. Η Biancarolli που υποπτεύεται ότι ο Garron και η Christine είναι υπεύθυνοι για τη ναρκωτική της, απαιτεί από τον Raoul να τους συλλάβει, αλλά αυτός λέει ότι δεν μπορεί γιατί δεν υπάρχουν στοιχεία. Η Biancarolli λέει ότι θα ξεχάσει την υπόθεση μόνο αν η ερμηνεία της Christine δεν αναφέρεται στις εφημερίδες. Το επόμενο βράδυ, το Phantom σκοτώνει την Biancarolli και την υπηρέτριά της και η όπερα κλείνει στη συνέχεια.

Μετά από αρκετό καιρό, οι ιδιοκτήτες της όπερας λαμβάνουν ένα σημείωμα που απαιτεί από την Christine να αντικαταστήσει τον Biancarolli. Για να πιάσει το Φάντασμα, ο Ραούλ καταστρώνει ένα σχέδιο: να μην αφήσει την Κριστίν να τραγουδήσει κατά τη διάρκεια μιας παράστασης της (φανταστικής) ρωσικής όπερας Le prince masqué du Caucase ("Ο μασκοφόρος πρίγκιπας του Καυκάσου") για να παρασύρει το Φάντασμα στα ανοιχτά. Ο Γκαρόν σχεδιάζει να κάνει τον Λιστ να παίξει το κονσέρτο του Κλοντέν μετά την παράσταση, αλλά το Φάντασμα στραγγαλίζει έναν από τους άντρες του Ραούλ και κατευθύνεται προς το θολωτό ταβάνι του αμφιθέατρου. Στη συνέχεια κόβει την αλυσίδα του μεγάλου πολυέλαιου που πεύτει πάνω στο κοινό, προκαλώντας χάος. Καθώς το κοινό και το πλήρωμα φεύγουν, το Phantom κατεβάζει την Christine κάτω στα υπόγεια. Λέει στην Κριστίν ότι την αγαπά και τώρα θα τραγουδήσει ό,τι θέλει, αλλά μόνο για εκείνον.

Ο Ραούλ, ο Ανατόλ και η αστυνομία αρχίζουν να τους ψάχνουν στα υπόγεια. Μόλις το Φάντασμα και η Κριστίν φτάνουν στη φωλιά του, ακούνε τον Λιστ και την ορχήστρα να παίζουν το κονσέρτο του Κλοντέν. Το Phantom παίζει μαζί του στο πιάνο του. Η Christine παρακολουθεί, συνειδητοποιώντας ότι το κονσέρτο γράφτηκε γύρω από τη μελωδία ενός νανουρίσματος που ήξερε από την παιδική της ηλικία. Ο Ραούλ και ο Ανατόλ ακούνε το Φάντασμα να παίζει και ακολουθούν τον ήχο. Πανευτυχής, το Φάντασμα προτρέπει την Κριστίν να τραγουδήσει, κάτι που το κάνει. Ενώ η προσοχή του Phantom είναι συγκεντρωμένη στη μουσική, η Κριστίν το πλησιάζει κρυφά και του βγάζει τη μάσκα, αποκαλύπτοντας το παραμορφωμένο πρόσωπό του. Την ίδια στιγμή, ο Ραούλ και ο Ανατόλ εισβάλλουν. Ο Κλοντέν αρπάζει ένα σπαθί για να τους πολεμήσει. Ο Ραούλ πυροβολεί το όπλο του στον Κλοντέν, αλλά ο Ανατόλ χτυπά το χέρι του Ραούλ και ο πυροβολισμός έπεσε στο ταβάνι, προκαλώντας κατολίσθηση. Ο Ανατόλ και ο Ραούλ δραπετεύουν με την Κριστίν.

Αργότερα, ο Ανατόλ και ο Ραούλ απαιτούν από την Κριστίν να επιλέξει έναν από αυτούς. Τους εκπλήσσει επιλέγοντας να μην παντρευτεί κανέναν από τους δύο, και να επιλέξει να ακολουθήσει την καριέρα της στην όπερα. Η ταινία τελειώνει με τον Ανατόλ και τον Ραούλ να πηγαίνουν μαζί για δείπνο