La roué (1923)

La roué (1923)

Ο τροχός

Σκηνοθεσία, Σενάριο: Abel Gance

Παίζουν: Séverin-Mars, Ivy Close and Gabriel de Gravone  και άλλοι.

Είδος: Drama

Διάρκεια: 6h 58min

Μεσότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο

Μετά την εντυπωσιακή σκηνή του Lumière  το 1895, που παρουσιάζει την έλευση ενός τρένου στον σταθμό, η αμέσως μετά εντυπωσιακή σκηνή σχετική με τρένα είναι αυτή του Abel Gance το 1923, όπου ο πρωτοποριακός αυτός σκηνοθέτης μας παρουσιάζει την συντριβή ενός τρένου! Άκρως πετυχημένη η σκηνή αυτή, αν σκεφτούμε και τα πενιχρά μέσα που διαθέτονταν την εποχή εκείνη. Πέραν όμως αυτής της πράγματα εντυπωσιακά σκηνοθετημένης σκηνής πολλοί κριτικοί υποστηρίζουν ότι ακολουθεί ένα απλό μελό. Εγώ είμαι κάθετα αντίθετος με την άποψη αυτή και υποστηρίζω ότι ο Abel Gance πέραν της αριστουργηματικής σκηνοθετικά σκηνής του ατυχήματος τόλμησε κάτι πολύ τολμηρό για την εποχή εκείνη. Έθιξε το ζήτημα της αιμομιξίας, κάτι που ήταν ταμπού εκείνα τα χρόνια. Έστω κι αν πρόκειται για αιμομιξία από μη βιολογικό γονέα. Γονέας δεν είναι μόνο ο βιολογικός, αλλά και αυτός που αναλαμβάνει να αναθρέψει ένα παιδί σαν να είναι δικό του.

Στην περίπτωσή μας ο SISIF εργάζεται στα τρένα. Είναι χήρος και μεγαλώνει μόνος του ένα μικρό παιδί, τον γιο του ELIE. Στο σιδηροδρομικό ατύχημα διασώζεται ένα κοριτσάκι, η ΝΟΡΜΑ, της οποίας η μητέρα σκοτώθηκε στο ατύχημα και από κάτι γράμματα που περιμαζεύτηκαν, φαίνεται η μικρή να μην έχει κανέναν στον κόσμο. Ο SISIF αποφασίζει να κρατήσει το κοριτσάκι. Την βάζει στο ίδιο κρεβάτι με τον γιο του ELIE και το μεγαλώνει σαν να είναι δικό του παιδί. Τα χρόνια όμως περνούν και η μικρή είναι πλέων έφηβη.

Ο SISIF, γνωρίζοντας ότι αυτή δεν είναι πραγματική του κόρη, την ερωτεύεται. Ο SISIF λοιπόν που σημαίνει - όχι τυχαία –Σίσυφος, μας εμφανίζεται ως άλλος ήρωας αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας. Το ότι τελικά τυφλώνεται, μας παραπέμπει στην ιστορία του Οιδίποδα.

Άλλο τραγικό πρόσωπο αυτής της ιστορίας είναι ο νεαρός ELIE, ο οποίος ενώ μέχρι τότε έχει μια παθολογική αγάπη προς την υποτιθέμενη αδελφή του, όταν μαθαίνει την αλήθεια, η αδελφική και τρυφερή αγάπη μετατρέπεται σε έρωτα και τον πατέρα του τον βλέπει ως αντίζηλο. Αυτό το αίσθημα δεν είναι πρωτόγνωρο. Πολλοί πατέρες και αδελφοί, τον λανθάνοντα έρωτα προς τη κόρη τον εκφράζουν με πατρική-αδελφική αγάπη και υπερπροστατευτικότατα. Τα εγκλήματα για «λόγους τιμής» πολλές φορές είναι αποτέλεσμα μιας υπολανθάνουσας ζήλιας. Το ίδιο και με της μητέρες οι οποίες για να καθυστερήσουν όσο πιο πολύ μπορούν την αποχώρηση τον γιων τους, βρίσκουν πάντα ελαττώματα στης υποψήφιες νύφες.

Η ΝΟΡΜΑ που διαισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά, αποδέχεται την πρόταση γάμου από έναν πλούσιο προκειμένου να μη περιπλανούν περισσότερο τα πράγματα. Τον πλούσιο αυτόν άνδρα όμως δεν τον αγαπά και με πρωτοβουλία του ELIE αρχίζουν να αλληλογραφούν γνωρίζοντας πλέων και η δύο την αλήθεια. Ο σύζυγος της ΝΟΡΜΑ ανακαλύπτει τα γράμματα και τυφλωμένος από τη ζήλια πάει να λογαριαστεί με τον ELIE. Στον  μεταξύ τους καβγά σκοτώνονται και οι δύο. Η ΝΟΡΜΑ εξαφανίζεται και απομένει ο τυφλός γέρο SISIF μόνος να βολοδέρνεται.

Στο χρόνο απάνω επιστρέφει η ΝΟΡΜΑ στον SISIF, όχι σαν ερωμένη αλλά ως στοργική κόρη που θα συνδράμει τον άτυχο πατέρα της.

Η αρχική ταινία είχε διάρκεια 9,5 ωρών! Κατόπιν άρχισαν οι συντομέψεις για να γίνει η ταινία εμπορεύσιμη. Οι συντομεύσεις δεν είναι ενιαίες, έτσι μπορεί να βρει κανείς διάφορες βερσιόν.

Παραδόξως, ενώ ταινίες του βωβού κινηματογράφου που της θεωρώ αρκετά εμπορικές ανεβαίνουν χωρίς πρόβλημα στο You Tube, την συγκεκριμένη ταινία μου την διέγραψαν διότι υπάρχουν "πνευματικά δικαιώματα"!