Die Straße (1923)

Die Straße (1923)

Ο δρόμος

Του Karl Grune

Ο δρόμος είναι μια άμεση μαρτυρία της ηθικής κρίσης που διαπερνά το γερμανικό έθνος την δεκαετία του 20. Είναι η ιστορία ενός ώριμου άνδρα που νιώθει να  πνίγεται με την οικογενειακή του ζωή και έλκεται ακαταμάχητα από την νυχτερινή ζωή του δρόμου που τον παρασύρει  ένα νεαρό κορίτσι, πιθανόν πόρνη. Το δράμα εκτυλίσσεται μέσα σε μία νύχτα στην  οποίο ο πρωταγωνιστής θα κατηγορηθεί για φόνο.

Αν και το θέμα της ταινίας είναι ο ξεπεσμός ενός καθημερινού άνδρα που παρασύρεται και  εγκαταλείπει το σπίτι του της προς αναζήτηση περιπέτειας στο δρόμο, ο Carl Mayer, μας παρουσιάζει έναν Γερμανικό νεορεαλισμό, κάτι που στην Γαλλία ονομάστηκε avant-garde, και εξπρεσιονισμό συνάμα.

Παράλληλα, έχουμε και τις ιστορίες άλλων χαρακτήρων που τελικά συγκλίνουν σε ένα τραγικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, η επιλογή αυτού του θέματος, αυτή η παρουσίαση του Βερολίνου έχει να κάνει περισσότερο με το όραμα που μας έφερε ο Fritz Lang στην εκπληκτική ιστορία του «Δρ Μακούζε». Η εναρκτήρια σκηνή μας προϊδεάζει για τον πρωταγωνιστή που στο μικρό, σκοτεινό διαμέρισμα του, παρατηρεί γοητευμένος την αστική ζωή που τον περιμένει έξω. Αλλά μόλις κατέβει στο δρόμο, σε μια πολύβουη, ξέφρενη και σχεδόν επιθετική παρέα ύποπτων ανθρώπων όπου ένας άνθρωπος, όπως ο πρωταγωνιστής έχει ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης. Το τι περιμένει τον πρωταγωνιστή μας στην νυχτερινή του περιπέτεια, μας το παρουσιάζει συμβολικά ο σκηνοθέτης, όταν ο ήρωάς μας ακολουθεί μια νεαρή γυναίκα τις οποίας το κεφάλι μετατρέπεται σε... νεκροκεφαλή.

Αργότερα μας εμφανίζεται η νεαρή γυναίκα η οποία είναι μια πόρνη που ψάχνει για αφελή θύματα. Συμβολική και η παρουσίαση της φωτεινής επιγραφής ενός καταστήματος οπτικών που τα δύο φωτεινά μάτια της επιγραφής μοιάζουν να παρατηρούν τα συμβαίνοντα στην αμαρτωλή νύχτα.

Έχουμε και αθώα πρόσωπα που εμπλέκονται στην όλη υπόθεση. Η πόρνη και ο σύντροφος προστάτης της έχουν ένα κοριτσάκι και έναν τυφλό παππού που ζει μαζί τους.

Ο μεσήλικας της ιστορίας μας φαίνεται να γοητεύεται από την νεαρά πόρνη και αυτή τον παρασύρει να παίξει χαρτιά μα μια ύποπτη παρέα που στην οποία μετέχει ο προστάτης της και άλλο ένα – κατ αυτούς - υποψήφιο θύμα για να το ξεκοκαλίσουν. Το υποψήφιο θύμα στην αρχή τας χάνει όλα αλλά την τελευταία στιγμή κατορθώνει να ρεφάρει και να τους τα μαζέψει όλα. Οι κακοποιοί δεν σκοπεύουν όμως να αφήσουν να τους ξεφύγει ο τύπος με ένα τόσο συμπαντικό χρηματικό ποσό. Βάζουν λοιπόν την πόρνη να τον παρασύρει δήθεν για ερωτικές περιπέτειες στο σπίτι της με σκοπό να τον ληστέψουν. Ταυτόχρονα όμως ο μεσόκοπος οικογενειάρχης ακολουθεί την νεαρά πόρνη μιας και  το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να κάνει έρωτα μαζί της. Την ώρα που αυτή προσπαθεί να τον αποκρούσει, ο προστάτης της επιχειρεί να ληστέψει τοτον κερδισμένο του χαρτοπαιγνίου. Αυτός τραβά πιστόλι για να αμυνθεί, τότε ο κακοποιός του ορμά με μαχαίρι και τον τραυματίζει θανάσιμα.

Από την φασαρία ξυπνά και σηκώνεται το κοριτσάκι,. Σηκώνεται και ο τυφλός παππούς του και πέφτει επάνω στον νεκρό. Το κοριτσάκι ξεχύνεται έντρομο έξω απ’ το σπίτι. Ένας αστυφύλακας που το βρίσκει προσπαθεί να το επαναφέρει στο σπίτι της. Εκεί βρίσκει το πτώμα και καλή σε συναγερμό τους συναδέλφους του. Η νεαρή πόρνη για να γλυτώσει τους δικούς της ανθρώπους ισχυρίζεται ότι φονιάς είναι ο μεσήλικας πρωταγωνιστής, λόγο ζήλιας. Αυτός από το σοκ της όλης κατάστασης δεν μπορεί να αρθρώσει ούτε λέξη. Τότε προφυλακίζεται ως βασικός ύποπτος του φόνου. Η ανάκριση συνεχίζεται και ο δράστης ερωτάται τι γνωρίζει για την υπόθεση. Αυτός ισχυρίζεται ότι έλειπε όλη την νύχτα από το σπίτι και δεν έχει ιδέα του έγινε. Τότε το κοριτσάκι γεμάτο αφέλεια τον ρωτά γιατί το βράδυ έφυγε ξαφνικά από το σπίτι. Αυτό ήταν. Η μικρή μες την αφέλειά της κάρφωσε τον πατέρα της και έτσι ο μεσήλικας την γλύτωσε και αφέθηκε ελεύθερος. Γύρισε σπίτι του όπου η γυναίκα του χωρίς να ρωτήσει το παραμικρό του σερβίρει την σούπα.

Ο ήρωάς μας επανέρχεται στην ρουτινιάρικη αλλά ασφαλή ζωή του.

Χαρακτηριστικό του Carl Mayer είναι ότι ελάχιστα παρεμβάλει μεσότιτλους στην ταινία. Αφήνει τον θεατή να μαντέψει μόνος του την πλοκή της ταινίας. Την μετάφραση των έστω λίγων αυτών μεσότιτλων την έκανα εγώ.