Phantom of the Opera 1943

Phantom of the Opera 1943

Το Φάντασμα της Όπερας

Σκηνοθεσία: Arthur Lubin

Σενάριο: Eric Taylor, Samuel Hoffenstein, Hans Jacoby

Είδος: Drama, Horror ΔΕ 40, Music, Romance, Thriller

Διάρκεια: 1h 32m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Nelson Eddy: Anatole Garron

Susanna Foster: Christine DuBois

Claude Rains: Erique Claudin

Edgar Barrier: Raoul Daubert

Leo Carrillo: Signor Ferretti

Jane Farrar: Biancarolli

J. Edward Bromberg: Amiot

Fritz Feld: Lecours

 

Το Φάντασμα της Όπερας είναι μια αμερικανική ρομαντική ταινία τρόμου του 1943 σκηνοθετημένη από τον Άρθουρ Λούμπιν, βασισμένη χαλαρά στο μυθιστόρημα του Γκαστόν Λερού Το Φάντασμα της Όπερας του 1910 και στην κινηματογραφική μεταφορά του 1925 με πρωταγωνιστή τον Λον Τσάνεϊ . Παραγωγή και διανομή από την Universal Pictures. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Νέλσον Έντι, η Σουζάνα Φόστερ και ο Κλοντ Ρέινς, με τη σύνθεση του Έντουαρντ Γουόρντ .

Η πρώτη προσαρμογή του αρχικού υλικού που κινηματογραφήθηκε Technicolor, Phantom of the Opera διασκευάστηκε ακόμη πιο ελεύθερα από τη βουβή ταινία της Universal. Η ταινία επαναχρησιμοποίησε το περίτεχνο αντίγραφο της Universal του εσωτερικού της Όπερας Garnier, το οποίο είχε δημιουργηθεί αρχικά για την ταινία του 1925. Παρά τις μικτές κριτικές, η ταινία ήταν μια επιτυχία στο box office. Είναι επίσης η μόνη κλασική ταινία τρόμου της Universal που κέρδισε Όσκαρ, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης και Κινηματογράφου.

Ο βιολιστής Erique Claudin απολύεται από την Όπερα του Παρισιού αφού παραδέχτικε ότι χάνει τη χρήση των δακτύλων του αριστερού του χεριού. Χωρίς να το γνωρίζει ο μαέστρος, ο οποίος υποθέτει ότι ο Claudin μπορεί να συντηρηθεί, ο μουσικός χρησιμοποίησε όλα του τα χρήματά του για να χρηματοδοτήσει ανώνυμα μαθήματα φωνητικής για την Christine Dubois , μια νεαρή σοπράνο στην οποία είναι αφοσιωμένος. Εν τω μεταξύ, η Κριστίν πιέζεται από τον επιθεωρητή Ραούλ Ντούμπερτ να εγκαταλείψει την Όπερα και να τον παντρευτεί. Αλλά ο διάσημος βαρύτονος της όπερας Ανατόλ Γκαρόν ελπίζει να κερδίσει την καρδιά της Κριστίν. Η Κριστίν τους θεωρεί και τους δύο καλούς φίλους αλλά δεν εκφράζεται ανοιχτά αν τους αγαπά.

Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να κερδίσει χρήματα, ο Claudin υποβάλλει ένα κονσέρτο για πιάνο που έχει γράψει για δημοσίευση. Μετά από εβδομάδες που δεν άκουσε απάντηση για το κονσέρτο του, ανησυχεί και επισκέπεται τον εκδότη, Maurice Pleyel, για να τον ρωτήσει. Ο Pleyel του λέει αγενώς να φύγει. Ο Claudin ακούει το κονσέρτο του να παίζεται στο γραφείο και είναι πεπεισμένος ότι ο Pleyel προσπαθεί να το κλέψει. εν αγνοία του, ένας επισκεπτόμενος, ο Φραντς Λιστ έπαιζε και ενέκρινε το κοντσέρτο. Έξαλλος ο Κλοντέν στραγγαλίζει τον Πλεϊέλ. Η Ζορζέτ, η βοηθός του εκδότη, ρίχνει οξύ χαρακτικής στο πρόσωπο του Κλοντέν, αφήνοντάς τον φρικτά σημάδια. Τώρα καταζητούμενος για φόνο, ο Claudin φεύγει στους υπονόμους της Όπερας και καλύπτει την παραμόρφωσή του με μια μάσκα που έκλεψε από την Όπερα, και έτσι γίνεται το Φάντασμα.

Κατά τη διάρκεια μιας παράστασης της όπερας Amour et Gloire , το Φάντασμα ρίχνει ναρκωτικό στο ποτήρι κρασί το οποίο είναι prima donna Mme. Η Biancarolli το πίνει και πέφτει αναίσθητη. Ο σκηνοθέτης βάζει την Christine στη θέση της και αυτή θαμπώνει το κοινό με το τραγούδι της. Η Biancarolli που υποπτεύεται ότι ο Garron και η Christine είναι υπεύθυνοι για τη ναρκωτική της, απαιτεί από τον Raoul να τους συλλάβει, αλλά αυτός λέει ότι δεν μπορεί γιατί δεν υπάρχουν στοιχεία. Η Biancarolli λέει ότι θα ξεχάσει την υπόθεση μόνο αν η ερμηνεία της Christine δεν αναφέρεται στις εφημερίδες. Το επόμενο βράδυ, το Phantom σκοτώνει την Biancarolli και την υπηρέτριά της και η όπερα κλείνει στη συνέχεια.

Μετά από αρκετό καιρό, οι ιδιοκτήτες της όπερας λαμβάνουν ένα σημείωμα που απαιτεί από την Christine να αντικαταστήσει τον Biancarolli. Για να πιάσει το Φάντασμα, ο Ραούλ καταστρώνει ένα σχέδιο: να μην αφήσει την Κριστίν να τραγουδήσει κατά τη διάρκεια μιας παράστασης της (φανταστικής) ρωσικής όπερας Le prince masqué du Caucase ("Ο μασκοφόρος πρίγκιπας του Καυκάσου") για να παρασύρει το Φάντασμα στα ανοιχτά. Ο Γκαρόν σχεδιάζει να κάνει τον Λιστ να παίξει το κονσέρτο του Κλοντέν μετά την παράσταση, αλλά το Φάντασμα στραγγαλίζει έναν από τους άντρες του Ραούλ και κατευθύνεται προς το θολωτό ταβάνι του αμφιθέατρου. Στη συνέχεια κόβει την αλυσίδα του μεγάλου πολυέλαιου που πεύτει πάνω στο κοινό, προκαλώντας χάος. Καθώς το κοινό και το πλήρωμα φεύγουν, το Phantom κατεβάζει την Christine κάτω στα υπόγεια. Λέει στην Κριστίν ότι την αγαπά και τώρα θα τραγουδήσει ό,τι θέλει, αλλά μόνο για εκείνον.

Ο Ραούλ, ο Ανατόλ και η αστυνομία αρχίζουν να τους ψάχνουν στα υπόγεια. Μόλις το Φάντασμα και η Κριστίν φτάνουν στη φωλιά του, ακούνε τον Λιστ και την ορχήστρα να παίζουν το κονσέρτο του Κλοντέν. Το Phantom παίζει μαζί του στο πιάνο του. Η Christine παρακολουθεί, συνειδητοποιώντας ότι το κονσέρτο γράφτηκε γύρω από τη μελωδία ενός νανουρίσματος που ήξερε από την παιδική της ηλικία. Ο Ραούλ και ο Ανατόλ ακούνε το Φάντασμα να παίζει και ακολουθούν τον ήχο. Πανευτυχής, το Φάντασμα προτρέπει την Κριστίν να τραγουδήσει, κάτι που το κάνει. Ενώ η προσοχή του Phantom είναι συγκεντρωμένη στη μουσική, η Κριστίν το πλησιάζει κρυφά και του βγάζει τη μάσκα, αποκαλύπτοντας το παραμορφωμένο πρόσωπό του. Την ίδια στιγμή, ο Ραούλ και ο Ανατόλ εισβάλλουν. Ο Κλοντέν αρπάζει ένα σπαθί για να τους πολεμήσει. Ο Ραούλ πυροβολεί το όπλο του στον Κλοντέν, αλλά ο Ανατόλ χτυπά το χέρι του Ραούλ και ο πυροβολισμός έπεσε στο ταβάνι, προκαλώντας κατολίσθηση. Ο Ανατόλ και ο Ραούλ δραπετεύουν με την Κριστίν.

Αργότερα, ο Ανατόλ και ο Ραούλ απαιτούν από την Κριστίν να επιλέξει έναν από αυτούς. Τους εκπλήσσει επιλέγοντας να μην παντρευτεί κανέναν από τους δύο, και να επιλέξει να ακολουθήσει την καριέρα της στην όπερα. Η ταινία τελειώνει με τον Ανατόλ και τον Ραούλ να πηγαίνουν μαζί για δείπνο 

HOUSE OF DRACULA 1945

HOUSE OF DRACULA 1945

Το σπίτι του Δράκουλα

Σκηνοθεσία: Erle C. Kenton

Σενάριο: Edward T. Lowe Jr., Dwight V. Babcock, George Bricker

Είδος: Fantasy, Horror ΔΕ 40, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 7m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Lon Chaney Jr.: Lawrence Talbot / The Wolf Man

John Carradine: Dracula / Baron Latos

Martha O'Driscoll: Miliza Morelle

Lionel Atwill: Police Inspector Holtz

Onslow Stevens: Dr. Franz Edlemann

Jane Adams: Nina

Ludwig Stössel: Siegfried

Glenn Strange: The Frankenstein Monster

 

    Ο Δράκουλας φτάνει στο γραφείο του Δρ Έντελμαν ζητώντας μια θεραπεία για τον βαμπιρισμό του. Ωστόσο, αυτό είναι ένα τέχνασμα του Δράκουλα για να πλησιάσει την όμορφη γυναίκα βοηθό του Δρ Έντελμαν και να τη μετατρέψει σε βαμπίρ. Εν τω μεταξύ, ένας ειλικρινής Λόρενς Τάλμποτ, γνωστός ως ο Λύκος, καταφθάνει αναζητώντας μια θεραπεία για τη λυκαθρωπία του. Όταν η πρώτη προσπάθεια του Δρ Έντελμαν αποτυγχάνει, ο Τάλμποτ προσπαθεί να αυτοκτονήσει πηδώντας από έναν γκρεμό, αλλά αντ' αυτού βρίσκει ένα δίκτυο υπόγειων σπηλαίων όπου το τέρας του Φρανκενστάιν βρίσκεται σε στάση. Ακολουθεί χάος καθώς τα τρία τέρατα πολεμούν το ένα για την κυριαρχία του άλλου 

Son of Dracula 1943

Son of Dracula 1943

Ο γιος του Δράκουλα

Σκηνοθεσία: Robert Siodmak

Σενάριο: Eric Taylor, Curt Siodmak

Είδος: Fantasy, Horror ΔΕ 40, Romance

Διάρκεια: 1h 20m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Lon Chaney Jr.: Count Dracula

Robert Paige: Frank Stanley

Louise Allbritton: Katherine Caldwell

Evelyn Ankers: Claire Caldwell

Frank Craven: Doctor Harry Brewster

J. Edward Bromberg: Professor Lazlo

Samuel S. Hinds: Judge Simmons

Adeline De Walt Reynolds: Madame Zimba

 

Μέχρι το 1943, η δεύτερη εμφάνιση των τεράτων της Universal είχε επιστρέψει με το τέρας του Φρανκενστάιν, τον Αόρατο Άνθρωπο και τη Μούμια, και έναν νέο θρύλο που γεννήθηκε με τη μορφή του Άνθρωπου Λύκου. Ο Lon Chaney Jnr. μέχρι στιγμής είχε ταλαιπωρυηθεί από το μακιγιάζ του Τζακ Πιρς σε τρεις από αυτούς τους ρόλους, αλλά υπήρχε ένας ακόμη σημαντικός χαρακτήρας που δεν είχε ακόμη επανεμφανιστεί. Ο Κόμης Δράκουλας. Δεν είχε δει το φως του φεγγαριού από τότε που είδαν το πτώμα του για λίγο στο DRACULA'S DAUGHTER του 1936, οπότε ήταν φυσικό, τουλάχιστον όσον αφορά τα box office business, ο Chaney να κληθεί να φορέσει τη μουχλιασμένη κάπα για την επιστροφή του.

Αυτό φέρνει τον Άρχοντα των Αθανάτων στους βάλτους της Λουιζιάνα με το δόλιο ψευδώνυμο «Κόμης Alucard». Περιμένει την άφιξή του μια Kay Caldwell (Louise Allbriton), μια από τις δύο κόρες ενός ντόπιου ιδιοκτήτη φυτείας, που δεν κρύβει την νοσηρή εμμονή της με τον αποκρυφισμό. Έχοντας γνωρίσει τον Ντρακ στη Βουδαπέστη, έχει από τότε μυστικές συμφωνίες μαζί του, εν αγνοία του φίλου της Φρανκ (Ρόμπερτ Πέιτζ). Αλλά τα σκοτεινά σχέδια του «Alucard» γίνονται πολύ ξεκάθαρα όταν ο πατέρας της Kay πεθαίνει μυστηριωδώς, αφήνοντας στην Kay τη φυτεία, και εκείνη παντρεύεται με τον κόμη, ώστε να τον καταστήσει κυρίαρχο πάνω στην περιουσία της. Αλλά μήπωςι η ίδια η Kay έχει στην πραγματικότητα μια άλλη κρυφή ατζέντα;

Το σενάριο της ιστορίας του SON OF DRACULA ήταν έργο του Γερμανού μετανάστη σεναριογράφου και συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Curt Siodmak, ο οποίος είχε αρχίσει να γράφει για τη Universal με το THE INVISIBLE MAN RETURNS (1940) και έκτοτε είχε γράψει το INVISIBLE AGENT (1942), The WOLF MAN ( 1941) και ο FRANKENSTEIN METES THE WOLF MAN (1943) για το στούντιο, μαζί με το κλασικό I WALKED WITH A ZOMBIE (1943) για την RKO. Αλλά ο λόγος που ο SON είναι πραγματικά τυχερός είναι ότι σε αυτή την περίσταση ο Κερτ έφερε μαζί του τον αδερφό του σκηνοθέτη, Ρόμπερτ Σιόντμακ, ο οποίος σύντομα θα γινόταν στην Α-λίστα ως ένας από τους καλύτερους και πιο παραγωγικούς σκηνοθέτες στο είδος του φιλμ νουάρ.

Η γενική γεύση της ταινίας μπορεί να είναι κιτς και αναμφισβήτητα το «Β», αλλά οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές για να συνεχίσουν τη δράση. Η Louise Allbritton είναι τέλεια για τον ρόλο της Kay, και παρά τη μακρά καριέρα στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, παραμένει αναμφίβολα η πιο γνωστή της δουλειά. Ο Robert Paige είναι κατάλληλα απελπισμένος ως ο απορριφθείς εραστής της και, αργότερα, συνεργός της, και η Evelyn Ankers, η οποία έπαιξε επίσης δίπλα στον Chaney στο THE WOLF MAN and THE GHOST OF FRANKENSTEIN (1942), παρέχει μια τέλεια αντίστιξη ως η πιο «ευθεία» αδερφή της Kay. Ο ηθοποιός Frank Craven τρώει πολύ χρόνο στην οθόνη ως ο ενδιαφερόμενος Δρ. Μπρούστερ, σχηματίζοντας μια συνεργασία με έναν φθηνό Van Helsing με τη μορφή του καθηγητή Lazlo (J. Edward Bromberg).

Όσο για τον ίδιο τον Chaney, πρέπει να ειπωθεί για έναν αρκετά ευγενικό Δράκουλα, και η προφανής αμερικανική προφορά του είναι κάτι παραπάνω από ταραχώδης, αφού υποτίθεται ότι έχει έλθει από την Ουγγαρία. Είναι σαφές ότι απολαμβάνει τον ρόλο του, ακόμα κι αν είναι απλώς επειδή δεν χρειάστηκε να περάσει οκτώ ώρες σε μια καρέκλα μακιγιάζ. Ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να φανταστούμε πόσο καλύτερη θα μπορούσε να ήταν η ταινία αν είχε σηματοδοτήσει την επιστροφή του Bela Lugosi στον ρόλο, κάτι που δυστυχώς δεν ήταν δυνατόν μέχρι να τον γνωρίσουν οι Ο ABBOTT και COSTELLO (1948). Εκείνη την εποχή ο Λουγκόζι ήταν απασχολημένος παίζοντας τον Κόμη σε όλο τον κόσμο εκτός από το όνομα «Armand Tesla» στο RETURN OF THE VAMPIRE (1943) της Κολούμπια.

CAT PEOPLE 1942

 

CAT PEOPLE 1942

Οι άνθρωποι-γάτες

Σκηνοθεσία: Jacques Tourneur

Σενάριο: DeWitt Bodeen

Είδος: Fantasy, Horror ΔΕ 40, Thriller

Διάρκεια: 1h 13m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Simone Simon¨: Irena Dubrovna Reed

Kent Smith: Oliver Reed

Tom Conway: Dr. Louis Judd

Jane Randolph: Alice Moore

Jack Holt: The Commodore

 

Από τον σκηνοθέτη του κλασικού φιλμ νουάρ «Out of the Past» (1947) Jacques Tourneur έρχεται αυτό το θεσπέσιο φιλμ τρόμου χαμηλού προϋπολογισμού αλλά μεγάλης αξίας και πλούσιας κληρονομιάς στο horror genre. Το «Cat People» είναι από τις κορυφαίες δουλειές του Γάλλου σκηνοθέτη ο οποίος ειδικεύεται στα low budget φιλμ τρόμου όντας ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους τους.

To «Cat People» μπαίνει κατευθείαν στο ψητό και μας συστήνει του δύο κύριους πρωταγωνιστές, την Irena και τον Oliver. Η Irena είναι μια σαγηνευτική μετανάστρια από τη Σερβία που εργάζεται ως σχεδιάστρια μόδας. Ο Oliver ένας συνηθισμένος Αμερικανός που ασχολείται επαγγελματικά με τον σχεδιασμό πλοίων. Οι δύο άνθρωποι ερωτεύονται αστραπιαία και σύντομα τυλίγονται με τα δεσμά του γάμου. Όμως η Irena δεν είναι τόσο φυσιολογική όσο αρχικά φαινόταν. Διακατέχεται από αλλόκοτες φοβίες για κάποια πλάσματα γνωστά ως «άνθρωποι-γάτες» των λαϊκών θρύλων της χώρας της. Φοβάται ότι αν έρθει σε ερωτική συνεύρεση με τον σύζυγό της θα μεταμορφωθεί σε άνθρωπο-γάτα και θα του κάνει κακό.

Εκείνος προσπαθεί να την καθησυχάσει επιστρατεύοντας όλα τα μέσα που διαθέτει. Μάταια όμως καθώς οι φοβίες τις γυναίκας του φαίνεται πως είναι ανυποχώρητες. Μπλεγμένος σε αυτή την δύσκολη κατάσταση ο Oliver αρχίζει να απομακρύνεται από την Irena και να ερωτεύεται μια εμφανίσιμη συνάδελφό του. Η ενόχληση της Irena είναι εμφανής για την απιστία του συζύγου της και η συμπεριφορά της αλλάζει επικίνδυνα. Η συνέχεια θα δείξει κατά πόσο η σέρβικη παράδοση για τους ανθρώπους-γάτες είναι αληθινή ή όχι…

Το φιλμ γυρίστηκε μέσα σε 18 μέρες και λόγω περιορισμένου budget χρησιμοποιήθηκαν σκηνικά από την ταινία του Orson Welles «The Magnificent Ambersons».

Η ταινία βασίζεται στην σύντομη ιστορία The Bagheeta του συγγραφέα Val Lewton που εκδόθηκε το 1930. Ξεχωρίζει για την εξαιρετική και γεμάτη ευρηματικότητα σκηνοθεσία του Jacques Tourneur καθιερώνοντας μια από τις πιο διαδεδομένες τεχνικές στη σκηνή του τρόμου που έμεινε γνωστή ως Lewton Bus. Ουσιαστικά πρόκειται για την απότομη διακοπή μιας συσσώρευσης τρομακτικών εικόνων/σκηνών από κάτι συνηθισμένο και ακίνδυνο όπως το λεωφορείο που διακόπτει την καταδίωξη της συναδέλφου του Oliver από την απειλητική Irena.

Άλλη μια ευφυής σκηνοθετική τεχνική είναι το παιχνίδι με τις σκιές και η επιμονή σε σκιώδεις απειλητικούς σχηματισμούς που υποκαθιστούν την παρουσία του «πλάσματος» που θα περίμενε να δει με τα μάτια του ο θεατής. Αυτή η μέθοδος διαφοροποιούταν σημαντικά από τις νόρμες της εποχής αλλά δεν στερεί καθόλου το αίσθημα φόβου από το φιλμ. Αντιθέτως το ενισχύει και το αναδεικνύει.

Το «Cat People» είναι μια σπουδαία δουλειά, γεμάτη έντονα συναισθήματα, καλογραμμένους διαλόγους και με πολύ ευχάριστη ροή γεγονότων που εναλλάσσονται μεταξύ ψυχολογικού τρόμου και ερωτισμού. Η ψυχανάλυση και το φολκλόρ συμπληρώνουν την εικόνα αυτής της ποιοτικής και ξεχωριστής ταινίας τρόμου ενώ η δραματική κατάληξη με την έξοχη, «αιλουροειδή» αλληγορία μαγεύει.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι το φιλμ γονιμοποίησε ένα κατώτερο αλλά όχι αδιάφορο remake το 1982 με πρωταγωνιστές τους Malcolm McDowel και Nastassja Kinski. Προτιμήστε πάντως αυτό το «Cat People» σε σχέση με το remake.

Dr. Jekyll and Mr. Hyde 1941

Dr. Jekyll and Mr. Hyde 1941

Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ

Σκηνοθεσία: Victor Fleming

Σενάριο: John Lee Mahin, Robert Louis Stevenson, Percy Heath

Είδος: Drama, horror ΔΕ 40, Sci-Fi

Διάρκεια: 1h 53m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Spencer Tracy: Dr. Harry Jekyll / Mr. Hyde

Ingrid Bergman: Ivy Peterson

Lana Turner: Beatrix Emery

Donald Crisp: Sir Charles Emery

Ian Hunter: Dr. John Lanyon

Barton MacLane: Sam Higgins

C. Aubrey Smith: The Bishop

 

Το 1887 στο Λονδίνο, ο Δρ. Henry Jekyll εκτελεί ερευνητικά πειράματα σχετικά με τη δυνατότητα διαχωρισμού των καλών και των κακών πτυχών της ανθρώπινης φύσης. Ο Jekyll είναι ερωτευμένος με την Beatrix Emery, αλλά ο πατέρας της, ο Sir Charles, είναι δύσπιστος για τις ριζοσπαστικές ιδέες του Jekyll. Ο Τζέκιλ αναπτύσσει έναν ορό που επιχειρεί να χρησιμοποιήσει στον Σαμ Χίγκινς, έναν ασθενή που τρελάθηκε μετά από έκρηξη αερίου, αλλά το σχέδιο αποτυγχάνει όταν ο Τζέκιλ μαθαίνει ότι ο Σαμ πέθανε. Αντίθετα, ο Τζέκιλ παίρνει παρορμητικά τον ορό ο ίδιος και μεταμορφώνεται σε νοοτροπία και όψη σε ένα κακόβουλο alter ego. Ο Τζέκιλ παίρνει ένα αντίδοτο για να αντιστρέψει τα αποτελέσματα του ορού, αλλά όχι πριν βιώσει μια ακουστική ψευδαίσθηση στην οποία μια φωνή τον αποκαλεί: «Κύριε Χάιντ».

Η Beatrix φεύγει από την Αγγλία για ένα ταξίδι στο εξωτερικό με τον πατέρα της, ο οποίος ανησυχεί για τον έρωτα μεταξύ των δύο, αφήνοντας τον Jekyll μόνο. Όταν ο πατέρας της Beatrix παρατείνει το χρόνο της Marcia μακριά από το Λονδίνο, ο Jekyll συνεχίζει να πειραματίζεται με τον ορό, καταπίνοντας άλλη μια δόση. Στο alter ego του Mr. Hyde, μπαίνει σε μια αίθουσα μουσικής όπου εντοπίζει την ελκυστική μπάρμαϊδα Ivy Peterson, την οποία έσωσε από έναν επιθετικό στους δρόμους μερικές εβδομάδες πριν. Επειδή το πρόσωπο και ο τρόπος του παραμορφώνονται από το κακό που φέρνει ο ορός, η Ivy δεν τον αναγνωρίζει και τρομάζει όταν πλησιάζει το τραπέζι του. Ο Χάιντ υποκινεί κρυφά χάος στο μιούζικαλ, σκοντάφτεισ έναν άντρα, χτυπώντας έναν άλλον με μπαστούνι, χτυπώντας έναν άλλο στα μάτια, φέρνοντας τον έναν προστάτη εναντίον του άλλου μέχρι να ακολουθήσει ένας καυγάς, μετά τον οποίο ο Χάιντ πείθει τον ιδιοκτήτη ότι η Άιβι ήταν η αιτία του μπελά, και δωροδοκεί τον ιδιοκτήτη της αίθουσας για να την απολύσει. Ο Χάιντ παίρνει μαζί του την διστακτική Άιβι στο σπίτι και τη βιάζει στην άμαξα.

Ενώ η Beatrix ανησυχεί αφού δεν λαμβάνει αλληλογραφία, ο Hyde παρέχει στέγαση στην Ivy σε ένα διαμέρισμα, αν και ζει με τον φόβο της ψυχολογικής χειραγώγησης και της βίαιης συμπεριφοράς του Hyde. Όταν η φίλη της Ivy Marcia την επισκέπτεται η, η Marcia βλέπει μελανιές στην πλάτη της Ivy και υποπτεύεται ότι η Ivy κακοποιείται, αλλά πριν προλάβει να μάθει τι συμβαίνει εμφανίζεται ο Hyde και απειλεί τη Marcia, η οποία φεύγει βιαστικά. στη συνέχεια ο Hyde χλευάζει την Ivy ότι η Marcia είναι πιο όμορφη από την Ivy, και μπορεί να αφήσει την Ivy για να κυνηγήσει τη Marcia, προτού στη συνέχεια βασανίσει την Ivy αναγκάζοντάς την να τραγουδήσει παρά τη θέλησή της ως προοίμιο για τον βιασμό της.

Όταν μαθαίνει ότι η Beatrix έχει επιστρέψει στην Αγγλία, ο Jekyll ορκίζεται να μην ξαναπάρει τον ορό. Στέλνει στην Άιβι ένα ανώνυμο δώρο με χρήματα πριν καταστρέψει το κλειδί στην είσοδο του δρόμου του εργαστηρίου του, την είσοδο που χρησιμοποιούσε ενώ βρισκόταν υπό την επιρροή του Χάιντ. Αργότερα, η Ivy επισκέπτεται τον Jekyll ως ασθενής και τον αναγνωρίζει ως τον άνθρωπο που τη βοήθησε στο δρόμο. Όταν του δείχνει τα τραύματά της και συνειδητοποιεί τι της έχει κάνει ο Χάιντ, ο Τζέκιλ ντρέπεται.

Αργότερα το ίδιο βράδυ, καθώς ο Τζέκιλ επιχειρεί να συναντήσει την Μπέατριξ, η οποία έχει επιστρέψει στην Αγγλία, μεταμορφώνεται απροσδόκητα σε Χάιντ χωρίς να έχει πάρει τον ορό. Ο Χάιντ πηγαίνει στο διαμέρισμα της Άιβι και τη βρίσκει μεθυσμένη και γιορτάζει την ελευθερία της από αυτόν. Όταν ο Χάιντ επαναλαμβάνει φράσεις που της είπε ο Τζέκιλ, τρομοκρατείται και αρχίζει να ουρλιάζει, με αποτέλεσμα ο Χάιντ να την στραγγαλίζει μέχρι θανάτου. Ο Χάιντ φεύγει στο εργαστήριο, αλλά δεν μπορεί να μπει καθώς ο Τζέκιλ κατέστρεψε το κλειδί. Αντίθετα, ο Χάιντ επισκέπτεται τον Δρ Τζον Λάνιον, φίλο του Τζέκιλ. Ο Λάνιον του παρέχει το φάρμακο που λειτουργεί ως αντίδοτο και ο Χάιντ επιστρέφει στ ως Τζέκιλ, προς μεγάλη φρίκη του Λάνιον.

Ο Τζέκιλ εξομολογείται στον Λάνιον όλα όσα έχουν συμβεί και επισκέπτεται την Μπεάτριξ για να τερματίσουν τον αρραβώνα τους. Η Beatrix είναι αναστατωμένη από το περιστατικό και τρομοκρατείται όταν επιστρέφει μεταμορφωμένος ως Hyde. Η Beatrix ουρλιάζει πριν χάσει τις αισθήσεις της. Ο πατέρας της, ξεσηκωμένος από την κραυγή της Beatrix, μπαίνει στο δωμάτιο, για να τον σκοτώσει ο Hyde με το μπαστούνι του Jekyll. Ο Χάιντ φεύγει πίσω στο εργαστήριο και, μη μπορώντας να μπει από την πόρτα του δρόμου, περνάει τον μπάτλερ του Τζέκιλ, Πουλ. Εν τω μεταξύ, καθώς η αστυνομία ερευνά το σώμα του Σερ Τσαρλς, ο Λάνιον φτάνει και παρατηρεί ότι το μπαστούνι του Τζέκιλ ήταν το όπλο της δολοφονίας. Συνειδητοποιώντας ότι ο Τζέκιλ διέπραξε το έγκλημα ενώ βρισκόταν σε κατάσταση alter ego ως κύριος Χάιντ, ο Λάνιον πείθει την αστυνομία να τον συνοδεύσει στο σπίτι του Τζέκιλ.

Ο Λάνιον και οι αρχές φτάνουν στο σπίτι του Τζέκιλ λίγες στιγμές αφότου ο Χάιντ έχει καταπιεί το αντίδοτο και μετατράπηκε σε Τζέκιλ. Σπάζοντας την πόρτα του εργαστηρίου, και τον κατηγορούν για τη δολοφονία του Σερ Τσαρλς. Το ψυχολογικό άγχος της κατάστασης προκαλεί τον Τζέκιλ να επιστρέψει στον κύριο Χάιντ και γίνεται βίαιος. Ενώ προσπαθεί να πολεμήσει την αστυνομία, ο Hyde πυροβολείται από την αστυνομία. Καθώς πεθαίνει, η συμπεριφορά και η όψη του μεταμορφώνονται σιγά σιγά σε αυτό του Τζέκιλ. 

DRACULA'S DAUGHTER 1936

DRACULA'S DAUGHTER 1936

Η Κόρη του Δράκουλα

Σκηνοθεσία: Lambert Hillyer

Σενάριο: Garrett Fort, John L. Balderston, Bram Stoker

Είδος: Drama, Fantasy, Horror

Διάρκεια: 1h 11m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Otto Kruger: Jeffrey Garth

Gloria Holden: Countess Marya Zaleska (Dracula's Daughter)

Marguerite Churchill: Janet Blake

Edward Van Sloan: Professor Von Helsing

Gilbert Emery: Sir Basil Humphrey

Irving Pichel: Sandor

Halliwell Hobbes: Hawkins (as Halliwell Hobbs)

Billy Bevan: Albert

Nan Grey: Lili (as Nan Gray)

 

Η Κόρη του Δράκουλα (Dracula's Daughter) είναι Αμερικάνικη ταινία τρόμου του 1936 σκηνοθετημένη απ' τον Λάμπερτ Χίλιμερ βασισμένη σε ένα σενάριο του Γκάρετ Φορτ *σεναριογράφος της πρώτης ταινίας). Η ταινία αυτή είναι η συνέχεια της ταινίας Δράκουλας (1931). Παρ' όλο που η ταινία βασίζεται στον χαρακτήρα του Κόμη Δράκουλα από το μυθιστόρημα του Μπραμ Στόκερ, η ταινία αρχικά θα ήταν η κινηματογραφική μεταφορά του διαγραμμένου πρώτου κεφαλαίου στο μυθιστόρημα του Στόκερ, “Ο Καλεσμένος του Δράκουλα”. Στοιχεία επίσης δανείζονται από την νουβέλα Καρμίλα του Τζόζεφ Σέρινταν Λε Φανού.

Αυτή η ταινία αρχίζει εκεί που τελειώνει η προηγούμενη. Δύο αστυνομικοί ανακαλύπτουν τον καθηγητή Βαν Χέλσινγκ στο υπόγειο του Αββαείου του Κάρφαξ, έχοντας τρυπήσει τον Κόμη Δράκουλα στο φέρετρό του με ένα μυτερό παλούκι. Χωρίς να πιστέψουν τις παράξενες ασυναρτησίες του καθηγητή για βαμπίρ, τον μεταφέρουν στο αστυνομικό τμήμα μαζί με το πτώμα του Δράκουλα και του Ρένφιλντ. Ο αρχηγός της αστυνομίας, ο σερ Μπάσιλ Χάμφρι, έχωντας τις ίδιες γνώμες και σκέψεις με τους δύο αστυνομικούς, στέλνει τον καθηγητή Βαν Χέλσινγκ υπό την επιτήριση του φίλου του Δρ Τζέφρεϊ Γκαρθ, τον οποίο ο Βαν Χέλσινγκ σχεδιάζει να προσλάβει ως δικηγότο.

Εν τω μεταξύ, η κόρη του Δράκουλα, η Κόμισσα Μαρία Ζαλέσκα, με την βοήθεια του υπηρέτη της, Σάντορ, κλέβει το πτώμα του πατέρα της και το καίει, ελπίζοντας να απελευθερωθεί απ΄ τον βαμπιρισμό της. Μετά την αποτυχία αυτή, η Κόμισσα Ζαλέσκα ζητάει βοήθεια απ' τον Δρ. Γκαρθ, χωρίς να του πει πως είναι βαμπίρ. Σύντομα όμως αρχίζει να ερωτεύεται τον γοητευτικό επιστήμονα, με το μόνο εμπόδιο για να γίνει δικός της είναι η αρραβωνιαστικιά του και γραμματέας Τζάνετ Μπλέικ, και ασφαλώς ο καθηγητής Βαν Χέλσινγκ που έχει βάλει στο μάτι τη νεαρή κόμισσα υποπτεύοντάς την για την κόρη του Δράκουλα. 

Der student von Prag 1935

 

Der student von Prag 1935

Ο Σπουδαστής της Πράγας.

Σκηνοθεσία: Arthur Robison

Σενάριο: Hanns Heinz,  EwersHenrik Galeen, Hans Kyser

Είδος: Horror

Διάρκεια: 1h 27m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Anton Walbrook: Balduin)

Theodor Loos: Dr. Carpis

Dorothea Wieck: Julia

Erich Fiedler: Baron Waldis

Edna Greyff: Lydia

Karl Hellmer: Krebs

Volker von Collande: Zavrel

Fritz Genschow: Dahl

Elsa Wagner Elsa: Jarmila

 

Ο σπουδαστής Balduin είναι γνωστός στην Πράγα στα τέλη του 19ου αιώνα ως εξαιρετικός ξιφομάχος. Στο φοιτητικό υπόγειο γιορτάζει μαζί με τους φίλους του τα γενέθλια της νεαρής Λυδίας, η οποία είναι κρυφά ερωτευμένη με τον Μπάλντουιν. Όταν η όμορφη τραγουδίστρια της όπερας Julia μπαίνει ξαφνικά στο μπαρ, ο Balduin έχει μάτια μόνο για εκείνη. Την προτρέπουν να τραγουδήσει για τη μικρή παρέα. Ωστόσο, ένας από τους μαθητές, ο τολμηρός Zavrel, αναλαμβάνει να προσπαθήσει να φιλήσει την Τζούλια. Ο Baldwin πηδά ανάμεσά τους και υπερασπίζεται την τιμή της καλλιτέχνηδος με το σπαθί του. Εντυπωσιασμένη από τη γενναιότητά του, η Τζούλια προσκαλεί την ομάδα στην επόμενη παράσταση όπερας της.

Ο Δρ Ο Carpis, ένας απαίσιος φίλος και πρώην εραστής της τραγουδίστριας, βλέπει με δυσαρέσκεια τον εκκολαπτόμενο δεσμό μεταξύ της Julia και του Balduin. Στο καμαρίνι της, την προειδοποιεί με απειλητική μορφή, προτρέποντάς την να επιστρέψει κοντά του. Ο Balduin ανάβει από την Τζούλια και λέει στην αγαπημένη του μπροστά στο θέατρο τον βαθύ του θαυμασμό. Αλλά η καλλιτέχνης φαίνεται απρόσιτη, και έτσι ο Balduin αρχίζει να μιλάει στον εαυτό του για τον προβληματισμό του, τον οποίο αποκαλεί νεανικό ενθουσιασμό. Εμφανίζεται από το πουθενά ο Δρ. Καρπίς και σκεπάζει τον καθρέφτη με τον μαύρο μανδύα του και λέει στον Balduin με απαίσια πρόθεση ότι τώρα θα είναι πιο επιτυχημένος χωρίς την γοητευτική ύπαρξη του καθρέφτη. Ως πρώτο αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας, ο Balduin έχει πολλή τύχη στο παιχνίδι: παίρνει μια πραγματική περιουσία που περιλαμβάνει την άμαξα και τα άλογα από τον Baron Waldis, έναν άλλο θαυμαστή της Julia.

Ένα βράδυ, ο Balduin βλέπει τη δική του αντανάκλαση σε ένα όνειρο. Ο Balduin καταστέλλει αυτό το προαίσθημα και αντ' αυτού πηγαίνει σε μια ενδυματολογική χοροεσπερίδα με τη Julia. Και οι δύο χορεύουν, παρακολουθούμενοι με θλίψη από τον Dr. Καρπίς. Μόνο η Τζούλια το παρατηρεί αυτό και λίγο αργότερα προειδοποιεί τον Μπάλντουιν για τις μοχθηρές προθέσεις του. Αλλά ο Balduin είναι νέος και ανέμελος και παραμερίζει τις ανησυχίες της. Αντίθετα τη φιλάει. Ο Carpis εμφανίζεται από το πουθενά και δείχνει στον Balduin το χαμένο του είδωλο: ο καθρεφτισμένος εαυτός του περνάει την πόρτα. Ο Balduin δεν μπορεί να το πιστέψει και αρχίζει να κυνηγάει το alter ego του σε σύγχυση. Στο δρόμο για την αίθουσα χορού υπάρχει μια δραματική αντιπαράθεση με τον βαρόνο Waldis. Αυτός χτυπά τον Baldwin στο πρόσωπο, οπότε ο τελευταίος τον προκαλεί σε μονομαχία.

Η Τζούλια ζητά τώρα από τον Μπαλντούιν να απαλλάξει τον Βάλντις από τη μονομαχία. Όταν ο Carpis λέει στον Balduin ότι η Julia αγαπά ακόμα τον Waldis και στη συνέχεια εμφανίζεται η αντανάκλασή του κατά τη διάρκεια της μονομαχίας, ο Balduin θυμώνει τόσο πολύ που μαχαιρώνει τον Baron Waldis με το σπαθί του.

Ο Balduin συνειδητοποιεί ότι είναι κοντά στην τρέλα και πρέπει να δράσει. Όπου κι αν πάει, υπάρχει και η αντανάκλασή του, που κυκλοφόρησε ο Carpis, που τον τρελαίνει σταδιακά. Πίσω στο δωμάτιό του, ο Balduin σκίζει τον μαύρο μανδύα από τον καθρέφτη. Τότε η αντανάκλασή του μπαίνει στο δωμάτιο. Τώρα δύο Baldwins στέκονται μπροστά στον καθρέφτη. Ο Balduin πυροβολεί στον καθρέφτη του εαυτού του. Ο καθρέφτης θρυμματίζεται σε χίλια θραύσματα και ο Μπάλντουιν πέφτει κάτω, τραυματισμένος θανάσιμα