A Bay of Blood 1971

A Bay of Blood 1971

Ecologia del delitto

Κραυγή Τρόμου

Σκηνοθεσία: Mario Bava

Σενάριο: Mario Bava, Giuseppe Zaccariello, Filippo Ottoni

Είδος: Horror ΔΕ 70,Mystery, Thriller, Mario Bava

Διάρκεια: 1h 24m

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Claudine Auger: Renata Donati

Luigi Pistilli: Alberto

Claudio Camaso: Simone (as Claudio Volonté)

Anna Maria Rosati: Laura (as Anna M. Rosati)

Chris Avram: Franco Ventura / Frank Ventura

Leopoldo Trieste: Paolo Fosatti

Laura Betti: Anna

 

Η ηλικιωμένη κόμισα Federica, ενώ θαυμάζει το γαλήνιο τοπίο του όρμου (bay) από το παράθυρο της έπαυλης της, στραγγαλίζεται από τον σύζυγό της, Filippo Donati, ο οποίος μαχαιρώνεται πισώπλατα λίγα δευτερόλεπτα μετά τον φόνο που διαπράττει. Στα χέρια της αστυνομίας που εξιχνιάζει την υπόθεση, πέφτει το γράμμα της κόμισσας που αιτιολογεί την «αυτοκτονία» της, χωρίς όμως να ανακαλυφθεί το πτώμα του Donati. Υπάρχουν ωστόσο, πολλά πρόσωπα που διεκδικούν την περιουσία της, δηλαδή τον όρμο. O Frank Ventura με την ερωμένη του Laura, οι οποίοι προσπάθησαν να την πείσουν στο παρελθόν να τους το παραχωρήσει (παρ’ ότι εκείνη αρνήθηκε κατηγορηματικά), η κόρη της Renata (που ταξιδεύει με τον άντρα της και τα παιδιά τους με το τροχόσπιτο τους στον όρμο, αναζητώντας την δικαιωματική της κληρονομιά) αλλά και ο εξώγαμος γιος της, ο Simone, του οποίου η μυστήρια παρουσία δεν λείπει από τον χώρο. Στο υπόγειο της ιδιοκτησίας των Donati κατοικούν ο εντομολόγος Fasati και η γυναίκα του, Anna (μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία). Η Renata επισκέπτεται το ζευγάρι και εκείνοι την ενημερώνουν ότι ο Donati είναι υπεύθυνος για την δολοφονία της κόμισσας αλλά και για την ύπαρξη του Simone, για την οποία η ίδια μέχρι πρότινος δεν γνώριζε. Ο όρμος παρακολουθείται στενά, όπως και όλοι οι ανεπιθύμητοι επισκέπτες που εισβάλλουν στην ιδιοκτησία και σίγουρα για την κατοχή του… θα χυθεί αίμα!

Η ιστορία περιλαμβάνει αρκετά στοιχεία και χαρακτήρες για να παρακολουθήσουμε, τα οποία στην πορεία της ταινίας ξεδιαλύνονται επιτυχώς. Μια από τις δυσκολίες αυτού, είναι να απομακρύνουμε τις αχρείαστες παρουσίες (τα παιδιά που εισβάλλουν στην ιδιοκτησία και «παρτάρουν») και να επικεντρωθούμε στην ιστορία, καθώς έχουμε στα χέρια μας όλους τους χαρακτήρες που πρόκειται να πάρουν μέρος στα δρώμενα, χωρίς μυστηριώδεις ψυχοπαθείς τύπους που σκοτώνουν χωρίς κίνητρο. Τα περιττά πρόσωπα στην ιστορία ίσως να αποτελούν κομμάτι συμπληρωματικής βίας, που ο σκηνοθέτης δεν θέλησε να παραλείψει.

Ωστόσο ο χειρισμός του μυστηρίου και η απογείωση της αγωνίας, είναι σαφέστατα ένα από τα πολλά προσόντα του, το οποίο επιβεβαιώνεται και στο «Bay of Blood». Ο Mario Bava συνδύασε το giallo, το exploitation και το slasher, με μια μικρή δόση σάτιρας ως προς το είδος και ως προς την αφελή ανεμελιά της νιότης (οι νέοι που διασκεδάζουν στην οικία). Η σύζευξη όλων αυτών, εναρμονίζεται άψογα με την σκηνοθετική του ποιότητα και τα ατέρμονα plot twist που κορυφώνουν το σασπένς. Οι ήρεμες εικόνες και οι γλυκές στο άκουσμα μελωδίες που τις περιτυλίγουν, έρχονται σε σύγκρουση με τις βίαιες και παραδόξως αρκετά gore σκηνές για τα δεδομένα του σκηνοθέτη.

Αφού οι διάδοχοι θα αλληλοσκοτωθούν, οι εναπομείναντες δικαιούχοι είναι και αυτοί που πραγματικά αξίζουν την κληρονομιά. Για τους συνηθισμένους στους τρελούς επιλόγους, λάτρεις των gialli, το τέλος (του «Bay of Blood») αποτελεί άλλο ένα που προστίθεται στην λίστα. Παρ’ όλα αυτά, οι τελειομανείς ενδέχεται να απογοητευτούν, θεωρώντας το πρόχειρο και ανόητο. Αμφότεροι, όμως, δεν μπορούν να αρνηθούν ότι πρόκειται για μια ταινία αρκετά απολαυστική με αβίαστη ροή και την σωστή δόση χιούμορ και τρόμου, που χωρίς αμφιβολία άφησε το σημάδι της επηρεάζοντας αρκετές μεταγενέστερες slasher ταινίες.