Zangiku monogatari (1939)

Zangiku monogatari (1939)

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΟΥ

Σκηνοθεσία: Kenji Mizoguchi

Παίζουν: Shôtarô Hanayagi, Kôkichi Takada, Gonjurô Kawarazaki  κλπ

Δεν είναι μόνο Αμερικάνικες και Ευρωπαϊκές οι αξιόλογες ταινίες της δεκαετίας του 30. Και η Ασία είναι παρούσα, με κυρίαρχη την Ιαπωνία μέσω του ταλαντούχου σκηνοθέτη της Kenji Mizoguchi. Αυτός με μία από της καλλίτερες δουλειές του,  την ταινία:  Zangiku Monogatan, μας μεταφέρει στην Ιαπωνία του 18^ου αιώνος οπού κυριαρχεί η κοινωνική αδικία και η καταπίεση της γυναίκας. Εκεί, ο Kikunosuke, υιοθετημένος γιος ενός διάσημου ηθοποιού του θεάτρου, αν και ατάλαντος, προσπαθεί να ακολουθήσει την καριέρα του θετού πατέρα του και να κληρονομήσει την θέση του στον κόσμο της τέχνης.

Το περιβάλλον του, λόγο του βαριού ονόματος που φέρει, του παρουσιάζει μια ψεύτικη εικόνα για τις δυνατότητές του, για να γλύφει την οικογένεια μέσο του ατάλαντου γιου. Ένα μόνο πρόσωπο τολμά να του πει την καθαρή αλήθεια. Είναι η Otoku, τροφός του μωρού του αδελφού του. Αυτή του λέει ειλικρινά πως η εμφάνισή του  στην σκηνή είναι πολύ μέτρια, αλλά και το ότι πιστεύει ότι έχει τις δυνατότητες, σν εργαστεί  σκληρά, να προκόψει. Ο Kikunosuke εντυπωσιάζεται από την ειλικρίνεια της κοπέλας, κάνει παρέα μαζί της και τελικά οι νέοι ερωτεύονται μεταξύ τους. Η οικογένεια αντιδρά με αυτή την εξέλιξη. Δεν μπορεί να ανεχθεί ότι μέλος της οικογένειας, έστω και υιοθετημένο, θα μπλέξει με μια κοπέλα που το επάγγελμά της την κατατάσσει στο υπηρετικό προσωπικό. Απολύουν λοιπόν την Otoku και την διώχνουν μακριά.  Ο Kikunosuke αντιδρώντας σε αυτή την ενέργεια, εγκαταλείπει την οικογένεια και καταφεύγει στην Οσάκα, όπου εκεί βρίσκει προστασία από έναν ηλικιωμένο θείο  ηθοποιό. Το περιβάλλον του ηθοποιού δεν τον θέλει τον Kikunosuke, τον ανέχεται όμως λόγο θείου. Στο μεταξύ η Otoku φθάνει στην Οσάκα, επανασυνδέεται με τον Kikunosuke και θέτει σκοπό της ζωής της να τον βοηθήσει να εξελίχθη ως ηθοποιός. Τότε τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα. Ο θείος ξαφνικά πεθαίνει, δεν υπάρχει πια προστάτης και οι ιδιοκτήτες του θεάτρου μπορούν να κάνουν τα δικά τους. Διώχνουν τον  Kikunosuke από το θέατρο, αλλά τον στέλνουν σε δικό τους περιοδεύοντα θίασο. Εκεί βασιλεύει  ο υπόκοσμος και η ζωή για τους δυο νέους δεν είναι καθόλου εύκολη. Κάποια στιγμή χάνεται και αυτή η δουλειά και οι νέοι φυτοζωούν. Τότε η Otoku, κρυφά από τον Kikunosuke επισκέπτεται την οικογένειά του και ζητά από αυτούς να περιθάλψουν τον Kikunosuke. Αυτοί δηλώνουν πως θα τον δοκιμάσουν και αν έχει κάνει βελτίωση θα τον ξαναπάρουν. Προϋπόθεση σε τέτοια περίπτωση θα είναι η Otoku να φρύγει από την μέση. Αυτή, προκειμένου να συμπαρασταθεί στον αγαπημένο της, δέχεται. Ο Kikunosuke όπως διαπίστωσαν έκανε καταπληκτική πρόοδο. Σύντομα γίνεται το νέο ίνδαλμα του κοινού. Προγραμματίζεται δε μια θριαμβευτική παρέλαση με βάρκες στο ποτάμι της Οσάκα, με τον Kikunosuke επικεφαλής ως τιμώμενο πρόσωπο. Εντωμεταξύ η Otoku από τις κακουχίες που πέρασε προσπαθώντας να συμπαρασταθεί του Kikunosuke, κλονίζεται σοβαρά η υγεία της. Αφήνει δε την τελευταία της πνοή, την ώρα που ο Kikunosuke παρελαύνει θριαμβευτικά στην πόλη.

Η διάρκεια του έργου είναι μεγάλη και η κάμερα σύρεται αργά-αργά σε μερικές σκηνές. Το γεγονός όμως αυτό δεν κουράζει τον θεατή. Αντίθετα του δίνει τον χρόνο να αφομοιώσει τα γεγονότα και να προβεί σε δικές του σκέψεις. Κάτι που δεν συμβαίνει σε «φιλμ νουάρ» της εποχής.

Οι υπότιτλοι έχουν μεταφραστεί από εμένα.

Οφείλω να ενημερώσω ότι Ιαπωνικά φυσικά δεν γνωρίζω. Η μετάφραση έγινε από Αγγλικούς υπότιτλους.

Η ταινία με τους ελληνικούς υπότιτλους:

https://www.youtube.com/watch?v=mrbFeXAhonc