Stella Dallas (1937)

Stella Dallas (1937)

Σκηνοθέτης ο King Vidor

Υπότιτλοι: Γιάννης από Ανάβυσσο

Παίζουν: Barbara Stanwyck, John Boles, Anne Shirley  και άλλοι.

Όταν ακούγεται ο χαρακτηρισμός για μια ταινία «Μελόδραμα», προκαλούνται αρνητικές εντυπώσεις και οι λεγόμενοι «σινεφίλ», βγάζουν σπυράκια! Αυτό οφείλεται κατά τη γνώμη μου στο ότι το είδος αυτό έχει κατά κόρον αντιγραφεί και έχουμε φθάσει σήμερα και στις «σαπουνόπερες», εμπνευσμένες από αυτό το είδος ταινιών. Όταν αναφερόμαστε όμως για την περίοδο της δεκαετίας του 30, για ποια αντιγραφή μπορούμε να μιλήσουμε; Εκτός αυτού, αυτοί που ψάχνουν ταινίες εκείνης της εποχής, δεν σκοπεύουν απλά να διασκεδάσουν, αλλά να μελετήσουν την εξέλιξη του σινεμά, καθώς και την νοοτροπία των ανθρώπων της εποχής. Δεν πρέπει να εξισώνουμε τους τότε χαρακτήρες μα αυτούς του σήμερα. Οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές. Άνθρωπος εκείνης της εποχής που θα χαρακτηριζόταν προοδευτικός και ισορροπημένος, με τα σημερινά κριτήρια μπορεί να χαρακτηριστεί μικροαστός και ρατσιστής. Μη συγκρίνομε λοιπόν τους τότε χαρακτήρες με σημερινά κριτήρια.

Με αυτά τα κριτήρια, ας μιλήσουμε για την ταινία του King Vidor, (1937), Stella Dallas. Το σενάριο της ταινίας προήλθε από το μυθιστόρημα της Olive Higging Prouty, και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά με μεγάλη επιτυχία στην μεγάλη οθόνη το 1925. Αυτή τη φορά όμως ο King Vidor είχε την τύχη όχι μόνο της τεχνολογίας με τη ζωντανή φωνή, αλλά είχε στην διάθεσή του μιαν ανυπέρβλητη ηθοποιό, την Barbara Stanwyck, η οποία ερμηνεύει καταπληκτικά την Stella. Η Stella Marthn είναι ένα κορίτσι εργατικής οικογένειας. Ο πατέρας και ο αδελφός της εργάζονται στο γειτονικό εργοστάσιο. Αυτή όμως έχει στόχο να ανέβει κοινωνικά και για να το πετύχει βάζει στόχο να γνωρίσει ανθρώπους με καλλίτερη θέση απ΄ ότι οι δικοί της. Επιδιώκει να γνωριστεί με κάποιο στέλεχος του εργοστασίου, αλλά παρόλα τα κόρτε που του κάνει, αυτός δεν παίρνει χαμπάρι. Τότε βάζοντας μπρος την καπατσοσύνη της, καταφέρνει όχι μόνο να τον γνωρίσει, αλλά με τις τσαχπινιές της να τον κάνει να την παντρευτεί πολύ σύντομα. Η Στέλλα μπορεί να είναι καπάτσα αλλά όχι και έξυπνη.

 Αμέσως μετά την γέννηση της κόρης τους, ζητά από τον άνδρα της να πάνε σε κοσμικό κέντρο για χορό. φαίνεται καθαρά ότι θέλει να εκμεταλλευτεί αμέσως την έμμεσα κοινωνική της άνοδο και να διασκεδάσει με ανθρώπους ανώτερης κοινωνικής τάξης. Το περιβάλλον όμως στο οποίο μεγάλωσε φαίνεται να παίζει το ρόλο του. Τους πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους τους βρίσκει ανιαρούς, ενώ την προσελκύουν άξεστοι αλογομούριδες και τυχάρπαστοι, οι οποίοι βρέθηκαν σε αυτό το περιβάλλον επειδή απέκτησαν λεφτά. Στο σημείο αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τον άντρα της. Όταν μάλιστα αυτός της ανακοινώνει ότι του προσεφέρθει μια αξιόλογη θέση στην Ν. Υόρκη, αυτή δηλώνει ότι δεν θέλει να φύγει και να χάσει τις αξιόλογες «γνωριμίες» της. Έτσι ο σύζυγος αναχωρεί μόνος και το ζευγάρι ζει ουσιαστικά χωρισμένο. Αυτό που τους συνδέει πια είναι η κόρη τους στην οποία η Στέλλα θα αφιερώσει τη ζωή της και θα προσπαθήσει μέσο αυτής να ζήση όσα δεν έζησε. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν αντιδρά στο να επισκέπτεται η μικρή τον πατέρα της, διότι ξέρει ότι μέσο αυτού θα μπορέσει να κάνει αξιόλογες γνωριμίες.

Όλα καλά μέχρι που ο άνδρας της ξαναβρίσκει την παλιά του αγάπη η οποία είχε παντρευτεί έναν πλούσιο, απέκτησε μαζί του τρία παιδιά και μετά χήρεψε. Το ζευγάρι επανασυνδέεται και για να νομιμοποιήσει την σχέση τους χρειάζεται το διαζύγιο από την Σέλλα. Όταν ο δικηγόρος της ανακοινώνει την επιθυμία αυτή, η Στέλλα γίνεται πυρ και μανία. Αλλάζει δε τακτική. Πηγαίνει να την κόρη της σε ακριβά ξενοδοχεία και προσπαθεί να συνάψει σχέσεις μα πλούσιους ανθρώπους. Στην προσπάθειά της να εντυπωσιάσει, ντύνεται σα λατέρνα και προκαλεί θυμηδία στον περίγυρο. Η κόρη που το αντιλαμβάνεται πρώτη ζητά να αποχωρίσουν.

Στο τρένο όμως η Στέλλα ακούει να την σχολιάσουνε και να την θεωρούν νούμερο. Τότε συνειδητοποιώντας μέχρι που μπορεί να φθάσει, και ότι η κοινωνική άνοδος της κόρης της μπορεί να επέλθει μόνο μέσο του πατέρα της και του περιβάλλοντός του, αποφασίζει και επισκέπτεται την νέα σύντροφο του άνδρα της. Δηλώνει δε ότι είναι πρόθυμη να δώσει το διαζύγιο και ως αντάλλαγμα ζητά μόνο το ζευγάρι να αναλάβει και την μικρή. Η μικρή αντιδρά στο να εγκαταλείψει την μητέρα της. Όταν της αποκαλύπτουν ότι αυτό ήταν επιθυμία της ίδιας της μητέρας της, αυτή αναχωρεί να την βρει για να το επιβεβαιώσει. Η Στέλλα «θυσιάζεται» για την κόρη της. Προσποιείται ότι θα παντρευτεί κάποιον που η μικρή πάντα απεχθανόταν και πως μετά θα φύγουν για την Ν. Αμερική. Με δάκρια στα μάτια η μικρή επιστρέφει στον πατέρα της

 Κάποια στιγμή παντρεύεται έναν νέο της λεγόμενης ανώτερης κοινωνικής τάξης. Τότε ανάμεσα στο πλήθος που μαζεύεται έξω απ’ το παράθυρο για να παρακολουθήσει την τελετή, βλέπουμε την Στέλλα που με δάκρια στα μάτια παρακολουθεί τον γάμο της κόρης της. Η θυσία της μάνας όπως την εννοούσαν τότε για την ευτυχία της κόρης.