La belle Νoiseuse (1991)

La belle Νoiseuse (1991)

Η Ωραία Καβγατζού

 

Σκηνοθεσία: Jacques Rivette

Σενάριο: Pascal Bonitzer, Christine Laurent(

Παιζουν: Michel Piccoli, Jane Birkin και η Emmanuelle Béart

 Noiseuse στα παλαιότερα Γαλλικά σημαίνει «καβγατζού». Η έκφραση αυτή διατηρείται ακόμη στον γαλλόφωνο Καναδά, μια και εκεί χρησιμοποιούν ακόμη πολλές από τις εκφράσεις των πρώτων επίκων.
Η ωραία καβγατζού ήταν μια διάσημη ετέρα του 17ου αιώνα όπου κατά μία νουβέλα του Βαλζάκ προσπάθησε να ζωγραφίσει ο διάσημος ζωγράφος της εποχής Edouard Frenhofer. Για 10 χρόνια πάλευε να τελειώσει τον πίνακα, χρησιμοποιώντας ως μοντέλο τη γυναίκα του, αλλά τραβούσε απλά γραμμές και πινελιές γεμίζοντας χρωματιστές μουτζούρες, διότι τίποτε δεν τον ικανοποιούσε. Στο τέλος με προτροπή του ανερχόμενου ζωγράφου, θαυμαστή και φίλου του, χρησιμοποιεί ως μοντέλο κοπέλα που είναι φιληνάδα του τελευταίου. Μετά από 5 ημέρες ζωγραφικής παρακολουθούμε την ψυχική ένταση των πρωταγωνιστών. Ο ζωγράφος είναι οπαδός την μοντέρνας ζωγραφικής και πιστεύει ότι ο καλλιτέχνης δεν οφείλει να αναπαραστήσει την φύση στον καμβά, αλλά να την εκφράσει όπως αυτός νομίζει. Το θύμα πρέπει να είναι η κοπέλα - μοντέλο - που μετά από 5 μέρες ολόγυμνου ποζαρίσματος και αυστηρών εντολών του τύπου: Ποιο ψηλά το χέρι! Κοίτα προς τα κει! κλπ, βλέπει στο τελειωμένο έργο μία – κατ’ αυτήν – μουτζούρα!

Την νουβέλα αυτή διασκευασμένη έρχεται να μας την παρουσιάσει ο σκηνοθέτης Jacques Rivette (περισσότερα θα πούμε γι αυτόν άλλη φορά), διατηρώντας το κεντρικό νόημα του έργου και τα ονόματα τον πρωταγωνιστών, μεταθέτοντας όμως χρονικά την ιστορία, 200 περίπου χρόνια αργότερα, δηλαδή πριν από λίγες δεκαετίες στη Γαλλία.

 

Στο ρόλο του ιδιόμορφου ζωγράφου, ο Michel Piccoli για τον οποίο, όπως πάντα, μόνο θετικά σχόλια μπορεί να κάνει κανείς. Στο ρόλο του νεαρού μοντέλου η πανέμορφη Emmanuelle Béart η οποία μας αποδεικνύει ότι δεν είναι μόνο ωραία στο πρόσωπο, αλλά διαθέτει και αξιόλογο σώμα.! Ατέλειωτες στιγμές ο κινηματογραφικός φακός ψηλαφίζει ακόμα και τα απόκρυφα σημεία του σώματός της, με αποτέλεσμα η ταινία να μην έχει μόνο θαυμαστές από τον χώρο της τέχνης, αλλά και πολλούς... μπανιστηριτζήδες!

Η έκπληξη όμως είναι η Jane Birkin, η οποία παίζοντας το ρόλο της ώριμης συζύγου, είναι πραγματικά γοητευτική και μπορεί άνετα να ανταγωνιστεί πολύ νεότερές της κοπέλες. Όχι λοιπόν άδικα διέγειρε την φαντασία μας πριν από μερικές δεκαετίες, με το αισθησιακό τραγούδι της: «Je t’aime moi non plu».

 

 

Η διάρκεια του έργου είναι πράγματι μεγάλη, αγγίζει τις 4 ώρες και είναι σε 2 DVD!
Κυκλοφορεί και μία βερσιόν των 124 λεπτών, η οποία όμως δεν είναι απλά μία συντόμευση, αλλά έχει και διαφορετικό μοντάζ. Οι υπότιτλοι που μετέφρασα αφορά την πρώτη βερσιόν των 230 λεπτών και θα τους βρείτε εδώ:

http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/3936433/la-belle-noiseuse-el

Les parapluies de Cherbourg (1964)

Les parapluies de Cherbourg (1964)

Οι Ομπρέλες του Χερβούργου

 

 

Σκηνοθεσία: Jacques Demy

Σενάριο: Jacques Demy

Παίζουν: Catherine Deneuve, Nino Castelnuovo and Anne Vernon 

Αν και λανθασμένα αναφέρεται σε πολλές λίστες σαν μιούζικαλ, η ταινία είναι όπερα.
Μία όπερα όμως χωρίς "Άριες".
Το να παρακολουθείς μια ταινία που διαδραματίζεται στην τότε σύγχρονη εποχή και οι νεαροί τεχνίτες αυτοκινήτων να μιλάνε τραγουδιστά μέσα στο γκαράζ, με φράσεις όπως:
- Κοίτα την ανάφλεξη.
- Τέλειωνε την επισκευή.
- Πιάσε ένα τσιγάρο.
ήταν κάτι που ξένιζε τόσο εμένα, όσο και τους υπόλοιπους θεατές. Η μαεστρία όμως του Jacques Demy ήταν τέτοια, που σύντομα το αποδεχόσουνα σε τέτοιο σημείο, ώστε να πιστεύεις ότι αυτή είναι η κανονική κινηματογραφική γλώσσα.
Η μουσική του Michel Legrand, είναι φανταστική. Τα κομμάτια της τα έχετε ακούσει σίγουρα πολλές φορές, είτε αυτούσια, είτε διασκευασμένα, χωρίς να ξέρετε ότι προέρχονται από την ταινία αυτή. Πολλές επανεκτελέσεις προέρχονται από μουσικούς της τζαζ κυρίως.

Πάρτε και μία γεύση από τα τραγούδια της ταινίας.

Από τα πιο δυνατά σημεία της ταινίας, είναι η ικανότητα και το ταλέντο του Jacques Demy στο να χειρίζεται τα χρώματα. Σαν τον προικισμένο ζωγράφο που αναμειγνύει στην παλέτα του τα χρώματα για να δώσει στον πίνακα το κατάλληλο συναίσθημα, έτσι χειρίζεται κι αυτός τα χρώματα στην ταινία. Αποτέλεσμα: Κάθε πλάνο κι ένας πίνακας!

Να προσθέσουμε και κάτι τεχνικό. Το φιλμ όταν γυρίστηκε, καταγράφηκε σε έγχρωμο αρνητικό Eastman το ποίο ως γνωστό δεν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής. Έτσι μετά από πολλές προβολές οι ταινίες ξεθώριασαν και το αρνητικό είχε μισοκαταστραφεί με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η επανεκτίπωσή του. Αποτέλεσμα ήταν να χαθεί ένα από τα συστατικά που είχαν κάνει την ταινία διάσημη: Το χρώμα. Ευτυχώς, ο Jacques Demy το είχε προβλέψει αυτό και είχε κρατήσει αρνητικά στα τρία βασικά χρώματα: RGB. Έτσι με την πάλαια μέθοδο Technicolor το 1990 κατέστη δυνατή η επανεκτύπωση του φιλμ.

 

Από τους ηθοποιούς συντελεστές της ταινίας θα σταθώ στην νεαρούλα τότε Catherine Deneuve. Είναι το κοριτσάκι που λες πως καταλάθος έπεσε από τον παράδεισο στην γη.

 

 

Απόλυτα εναρμονισμένη στο κλίμα της ταινίας, συμβάλει με την αύρα της στο να την κάνει αληθινό παραμύθι. Ανέκαθεν γινότανε προσπάθεια να μας επιβληθεί από την βιομηχανία θεάματος σαν γυναίκα σύμβολο του σεξ. Σαν νέοι όλοι θα πέσαμε στην παγίδα της φαντασίωσης. Όλοι μας όμως ονειρευτήκαμε να περπατήσουμε πιασμένοι χέρι-χέρι με την δική μας Κατρίν.
Όσο για το σενάριο, δεν είναι παρά ένα τετριμμένο μελό

 

 

Ακόμα και η ουσία του φέρνει πολύ από την τριλογία του Πανιόλ: «Φανή-Καίσαρας-Μάριος». Προσοχή όμως! Υπάρχουν άπειρες τετριμμένες φωτογραφίες π.χ. του μωρού που θηλάζει. Μία από αυτές όμως, άμα προέρχεται από βιρτουόζο της φωτογραφίας, θα σαρώσει όλα τα βραβεία.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν σας περιγράφω την περίληψη του έργου.

Τα χρώματα, η μουσική, καθώς και η παρουσία της Catherine Deneuve είναι ότι αξίζει.

Τους υποτίτλους που είχα μεταφράσει πριν από μερικά χρόνια, τους φρσεσκάρισα και τους ξανανέβασα εδώ:

http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/5501971/les-parapluies-de-cherbourg-el

Mexican Hayride (1948)

Mexican Hayride (1948)

Οι Δύο Καμπαλλέρος

 

 

Στο Μεξικό συναντάμε αυτή τη φορά τους ήρωες μας. Το τουριστικό ιδίως Μεξικό.
Μαζί τους βρίσκουμε και την Virginia Grey, βεντέτα της εποχής που ξεκίνησε κι αυτή σαν παιδί θαύμα. Σε ηλικία 10 χρονών έπαιξε το 1929 την μικρή Εύα στην καλύβα του Μπαρμπαθωμά.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο όρος Hayride. Κατά λέξη σημαίνει «οδηγός κάρου με σανό»! Πώς να μεταφράσεις κάτι τέτοιο στα Ελληνικά;
Κανένα πρόβλημα για τους μεταφραστές μας. Η ταινία πρέπει να παίχτηκε στην Ελλάδα και με τον τίτλο "Οι Δύο Καμπαλλέρος"! Εμείς κάτι τέτοια προβλήματα τα μασάμε. Όλο και κάποιον άσχετο τίτλο βρήκαν οι φωστήρες της μετάφρασης.
Τους υπότιτλους θα βρείτε εδώ:

 http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/3687866/mexican-hayride-el

Abbott and Costello Meet the Keystone Kops (1955)

Abbott and Costello Meet

the Keystone Kops (1955)

Οι Δυο Ατσίδες

 

Το 1912 προβάλλεται η πρώτη Keystone Kop ταινία. Η ταινία ήταν παραγωγή της
εταιρείας Keystone Pictures την σκηνοθετούσε ο Mack Sennett. Οι Keystone Kops
ήταν βουβές, ασπρόμαυρες ταινίες με πρωταγωνιστές αστυνομικούς οι οποίοι έπεφταν
ο ένας πάνω στον άλλο και γενικά δημιουργούσαν μία φρενίτιδα στην οθόνη μέσα από
σωρευμένα slapstick gags. Το 1955 o Sennett εμφανίστηκε στην ταινία
Abbott and Costello Meet the Keystone Kops.

Από την παραπάνω εξήγηση μαθαίνουμε τι ήταν οι Keystone Kops.
Σωστά λοιπόν η ταινία αυτή αποκαλείται έτσι, διότι τα τελευταία 10 με 15 λεπτά νομίζουμε ότι παρακολουθούμε ταινία του βωβού κινηματογράφου και κατά κάποιον τρόπο τιμούνται οι τότε ήρωες. Κομπάρσοι του σινεμά που είναι ντυμένοι αστυνομικοί, μπερδεύονται με πραγματικούς αστυνομικούς, κυνηγιούνται με αυτοκίνητα και δημιουργούνται κωμικές καταστάσεις.
Μη φανταστείτε κάτι το τόσο εντυπωσιακό όπως στην ταινία BLUES BROTHERS, αλλά άλλη η τότε εποχή και τεχνολογία και άλλη σήμερα.
Υπότιτλους θα βρείτε εδώ:

http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/3705374/abbott-and-costello-meet-the-keystone-kops-el

Abbott and Costello Meet the Killer, Boris Karloff (1949)

Abbott and Costello Meet

the Killer:  Boris Karloff (1949)

Παλικάρια της Φακής

 

Το έργο αυτό είναι μια αστυνομική κωμωδία ή μια μαύρη κωμωδία αν προτιμάτε. Μαύρη γιατί το ξενοδοχείο που δουλεύουν οι Άμποτ και Κοστέλο γεμίζει από πτώματα! Πτώματα που από γκαντεμιά ή από αφέλεια φορτώνονται στον Κοστέλο με αποτέλεσμα να θεωρείται – άδικα – ως ο Νο 1 ύποπτος!
Οι προσπάθειες του φίλου του Άμποτ να βρει τον δολοφόνο και να απαλλάξει τον φίλο του από τις υποψίες, έχει ως αποτέλεσμα να καταστεί και ο ίδιος ύποπτος. Τελικά το μυστήριο λύνεται και όλα τακτοποιούνται!
Στο έργο παίζει μάλιστα και ο Boris Karloff που το όνομά του – για διαφημιστικούς μάλλον λόγους - είναι μέρος του τίτλου. Πολλοί το θεώρησαν αυτό απάτη, διότι τελικά στο έργο δεν είναι ο δολοφόνος ο ίδιος ο Boris Karloff. Μπορεί όμως στη συγκεκριμένη υπόθεση να μην είναι ο δολοφόνος, δεν παύει όμως να μας παρουσιάζεται ως μία εγκληματική φυσιογνωμία.
Υπότιτλους θα βρείτε εδώ:

http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/3698133/abbott-and-costello-meet-the-killer-boris-karloff-el

Abbott and Costello Meet Dr. Jekyll and Mr. Hyde (1953)

Abbott and Costello Meet Dr. Jekyll and Mr. Hyde (1953)

Οι Αμπότ και Κοστέλο συναντούν τον δρα Τζέκιλ και τον κο Χάιντ

 

 

Είναι γνωστή η ιστορία του δρα Τζέκιλ που συμβολίζει με εξτρεμιστικό τρόπο τον διχασμό της προσωπικότητας. Γνωστές είναι οι ταινίες αυτές του 1931 (Rouben Mamoulian) και του 1941 (Victor leming). Στην τελευταία αν και συμμετείχαν μια πλειάδα βεντετών της εποχής (Spencer Tracy, Ingrid Bergman, Lana Turner), έγινε απλός πιο γλυκανάλατη και λιγότερο τρομακτική για την μέση νοικοκυρά! Με εξαίρεση την Ingrid Bergman που δίνει πραγματικό ρεσιτάλ ερμηνείας, η ταινία του 1941 είναι κατώτερη αυτής του 1931!
Εν πάση περιπτώσει η επιτυχία των ταινιών αυτόν ενέπνευσε μια παραφιλολογία και μέχρι και ταινίες καρτούν (Μπανκς Μπάνι) γυρίστηκαν. Δεν μπορούσε από το πάρτι αυτό να λείπει το κωμικό ζευγάρι μας οι Abbott και Costello. Στην ταινία αυτή του 1953 παίζει και ο Μπόρις Κάρλοφ τον ρόλο του δρα Τζέκιλ.
Ο σκηνοθέτης Charles Lamont δεν φιλοδοξεί να μας παρουσιάσει μια άλλη εκδοχή του δρα Τζέκιλ, αλλά χρησιμοποιεί τη γνωστή αυτή ιστορία για να μας μπλέξει μέσα της τους δύο αυτούς κωμικούς ήρωες και να μας κάνει να γελάσουμε με τις γκάφες και τα παθήματά τους.
Υπότιτλους για την ταινία θα βρείτε εδώ: http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/3691629/abbott-and-costello-meet-dr-jekyll-and-mr-hyde-el

Abbott and Costello Meet the Mummy (1955)

Abbott and Costello Meet the Mummy (1955)

Οι Αμπότ και Κοστέλο συναντούν την Μούμια

 

 

Από την γκάμα των Αμπότ και Κοστέλο δεν μπορούσε να λείπει και η θρυλική Μούμια, η οποία μέχρι και σήμερα κεντρίζει το ενδιαφέρον διάφορων δημιουργών.
Στην ταινία αυτή μεταφερόμεθα νοερά στην Αίγυπτο της δεκαετίας του 50. Εκεί ένας αρχαιολόγος βρίσκει την μούμια μιας αρχαίας θεότητας η οποία γίνεται αντικείμενο διεκδίκησης από δύο ομάδες ενδιαφερομένων. Τυχοδιωκτών απατεώνων και φανατικών οπαδών της αρχαίας θρησκείας. Ανάμεσά του μπλέκουν και οι Αμπότ και Κοστέλο. Η μούμια όμως είναι ζωντανή(!) και σπαρταριστά γεγονότα συμβαίνουν.
Υπότιτλους θα βρείτε εδώ:

http://www.opensubtitles.org/en/subtitles/3689604/abbott-and-costello-meet-the-mummy-el