LIVING IT UP 1954

LIVING IT UP 1954

Tρεις εβδομάδες ζωής

  

Σκηνοθεσία: Norman Taurog

Σενάριο: Jack Rose, Melville Shavelson,

Ben Hecht, James Street

Είδος: Comedy, Jerry Lewis

Διάρκεια: 1h 35min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Dean Martin: Dr. Steve Harris

Jerry Lewis: Homer Flagg

Janet Leigh: Wally Cook

Edward Arnold: The Mayor

Fred Clark: Oliver Stone

 

Ο Χόμερ Φλαγκ (Jerry Lewis) είναι ο σταθμάρχης ενός σιδηροδρομικού σταθμού στο ασήμαντο χωριό, την Ερημότρυπα.

Κάποια στιγμή οδηγεί ένα αυτοκίνητο που ήταν σταθμευμένο στο γειτονικό πεδίο ατομικών δοκιμών. Όλοι πιστεύουν ότι έχει μολυνθεί από ραδιενέργεια και το γεγονός αποκτά μεγάλη δημοσιότητα.

Η δημοσιογράφος, Γουάλι Κουκ (Janet Leigh) του προσφέρει, για τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής του, δωρεάν διαμονή στη Νέα Υόρκη, που ήταν το όνειρό του.

Έτσι, ο Χόμερ, σε συνεργασία με τον τοπικό γιατρό (Dean Martin) αποκρύπτουν το γεγονός ότι είναι καλά και πηγαίνουν να ξεφαντώσουν!!!

VIAGGIO IN ITALIA 1954

 

VIAGGIO IN ITALIA 1954

Ταξίδι στην Ιταλία

Σκηνοθεσία: Roberto Rossellini

Σενμάριο: Vitaliano Brancati, Roberto Rossellini,

Colette, Antonio Pietrangeli

Είδος: Documentary, Drama

Διάρκεια: 1h 19mi

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Ingrid Bergman: Katherine Joyce

George Sanders: Alex Joyce

Maria Mauban: Marie

Anna Proclemer: La prostituta

Paul Muller: Paul Dupont

 

Ως προς τη δομή του, το Ταξίδι στην Ιταλία δεν ανήκει ούτε στο μελόδραμα, ούτε στη ρομαντική ταινία μυθοπλασίας, ούτε στο ντοκιμαντέρ. Άλλωστε, η κάμερα του ντοκιμαντέρ δεν θα μπορούσε να είχε καταγράψει τις εμπειρίες του συγκεκριμένου ζευγαριού Άγγλων μ’ αυτόν τον τρόπο, ή, ακριβέστερα, μ’ αυτό το πνεύμα. […]

Ομολογώ την αδυναμία μου να ορίσω επαρκώς τις αρετές ενός ύφους τόσο καινούργιου, που είναι αδύνατο να το ορίσει κανείς. Και μόνο ως προς το καδράρισμα και την κίνηση της κάμερας, η ταινία αυτή δεν μοιάζει με καμιά άλλη. Το Ταξίδι στην Ιταλία είναι η ιστορία της αποξένωσης και της μετέπειτα συμφιλίωσης ενός ζευγαριού. Από το μουσείο της Νάπολης έως τις κατακόμβες, από τις θειούχες πηγές του Βεζούβιου έως τα ερείπια της Πομπηίας, συνοδεύουμε την ηρωίδα σ’ ένα πνευματικό ταξίδι.

Κι αν η ταινία πετυχαίνει στο τέλος –λογικά, θα έλεγε κανείς– μέσα από ένα θαύμα, είναι επειδή αυτό το θαύμα ανήκε σε μια τάξη πραγμάτων που, τελικά, εξαρτώνται από ένα θαύμα.

 

White Christmas 1954

White Christmas 1954

Λευκά Χριστούγεννα

Σκηνοθεσία: Michael Curtiz       

Σενάριο: Norman Krasna, Norman Panama, Melvin Frank

Είδος: Comedy, Family, Music, Musical, Romance

Διάρκεια: 2h

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Bing Crosby: Bob Wallace

Danny Kaye: Phil Davis

Rosemary Clooney: Betty Haynes

Vera-Ellen: Judy Haynes

Dean Jagger: Major General Thomas F. Waverly 

Πάρε τον Bing Crosby, τον Danny Kaye, την Rosemary Clooney και μια αγκαλιά τραγούδια του Irving Berlin, όπως το "White Christmas" και "It’s cold outside" (που λόγω αυτής της ταινίας έμειναν τα απόλυτα jazz standards των γιορτών), κι αν δεν αρχίσει να χιονίζει έξω απ’ το παράθυρο σου, μπορείς να παραιτηθείς από κάθε ελπίδα για χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα.

Η υποτυπώδης πλοκή δεν είναι παρά η αφορμή για να ενωθούν τα ταλέντα των τριών ηθοποιών – τραγουδιστών με αυτό της διάσημης χορεύτριας των χολιγουντιανών μιούζικαλ Vera – Ellen: δυο βετεράνοι του Β παγκοσμίου πολέμου ενώνουν τις δυνάμεις τους ως καλλιτεχνικό ντουέτο και γίνονται αστέρια στο Broadway (αυτό έλειπε). Σε μια περιοδεία στη Florida γνωρίζουν δυο φιλόδοξες χορεύτριες και ξεκινάνε μαζί τους μια περιοδεία στο Vermont. Τραγούδια, παρεξηγήσεις, περιπέτειες, πάλι τραγούδια και φυσικά ρομάντζο. Ε, χριστούγεννα είναι, τί άλλο να ζητήσει κανείς;

Η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1954 κι όπως ήταν αναμενόμενο σημείωσε τεράστια επιτυχία, κατακτώντας την εισπρακτική κορυφή της χρονιάς. Παρά την επιτυχία των τραγουδιών, λόγω συμβολαίων τους σε αντίπαλες εταιρίες, ο Bing Crosby κι η Rosemary Clooney δε μπόρεσαν να ηχογραφήσουν το soundtrack.

 

On the Waterfront 1954

On the Waterfront 1954

Το Λιμάνι της Αγωνιάς

  

Σκηνοθεσία: Elia Kazan

Σενάριο: Budd Schulberg, Malcolm Johnson, Robert Siodmak

Είδος: Crime, Drama

Διάρκεια: 1h 48min

Γλώσσα: Αγγλικά

Παίζουν:

Marlon Brando: Terry Malloy

Karl Malden: Father Barry

Lee J. Cobb: Johnny Friendly

Rod Steiger: Charley Malloy

Pat Henning: Kayo Dugan

 

Η ιστορία μας τοποθετεί στην Αμερική την εποχή που οι Γκάνγκστερς ελέγχουν ήδη πολλά επίπεδα της κοινωνίας και με τον τρόπο τους ασκούν εξουσία στην απροστάτευτη μάζα. Μια συμμορία τέτοιων ανθρώπων έχει πάρει με τη βία την εξουσία του συνδικάτου των εργατών του λιμανιού και με κύριο όπλο τον τρόμο πλουτίζει εις βάρος τους. Όλα αυτά μπροστά στα μάτια των αρμόδιων αρχών, οι οποίες μοιάζουν ανίσχυρες μπροστά στον αποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο δρουν οι Γκάνγκστερ οι οποίοι εκφοβίζουν και απειλούν με θάνατο όποιον τολμήσει να σηκώσει κεφάλι. Σε αυτό το περιβάλλον βρίσκεται και ο πρωταγωνιστής Terry Malloy (Marlon Brando) o οποίος έχει επιστρέψει στο σπίτι του μετά από μια άτυχη πορεία στο χώρο του Boxing. Ο αδερφός του, Charley Malloy τον οποίο υποδύεται ο εκπληκτικός Rod Steiger, είναι το δεξί χέρι του Αρχιγκάνγκστερ Johny Friendly (Lee J. Cobb) αδιαφιλονίκητου "αρχηγού" του συνδικάτου του λιμανιού. Ο Terry επιστρέφει στο σπίτι και μέσω του αδερφού του μπαίνει κάτω από τα φτερά του Johny Friendly και κερδίζει τον εκφοβιστικό σεβασμό αλλά και το μίσος των υπολοίπων εργατών. Έτσι λοιπόν χωρίς καν να το καταλάβει γίνεται "μέλος" της συμμορίας και συνεργός σε ένα έγκλημα εκφοβισμού με θύμα έναν εργάτη που θα κατέθετε εναντίον τους. Η ταινία ακολουθεί τον πρωταγωνιστή στη πορεία του προς την αποκάλυψη της αλήθειας και την καταβαράθρωση του αιμοδιψούς "Αρχηγού του λιμανιού".

Ο Marlon Brando πρωταγωνιστεί σε μια ταινία που για πολλούς θεωρήθηκε η καλύτερη αμερικάνικη ταινία που γυρίστηκε ποτέ.

Η ταινία είναι βασισμένη σε άρθρα του Malcolm Johnson σε διάφορα περιοδικά. Προοριζόταν να γυριστεί στη Νέα Υόρκη, εν μέρη γιατί οι τοποθεσίες του σεναρίου το απαιτούσαν και γιατί ο Elia Kazan πίστευε ότι η ατμόσφαιρα της Νότιας Καλιφόρνιας ήταν κακή για τα γυρίσματα. Το On the Waterfront - Το Λιμανι της Αγωνιας προοριζόταν γα την 20th Century-Fox μέχρι που λέχθηκε πως το κοινό δεν ενδιαφέρεται για τα προβλήματα των εργατών. Τη ταινία ανέλαβε τελικά ο ανεξάρτητος παραγωγός, Sam Spiegel, ο οποίος συμφώνησε με τη Columbia και του οποίου η βοήθεια ήταν τεράστια σύμφωνα με τα λεγόμενα του Kazan.

Το film επανένωσε Kazan και Marlon Brando, του οποίου η ερμηνεία ως Terry Malloy, είναι μια από τις καλύτερες που έχει καταγραφεί.

Η ιστορία μας τοποθετεί στην Αμερική την εποχή που οι Γκάνγκστερς ελέγχουν ήδη πολλά επίπεδα της κοινωνίας και με τον τρόπο τους ασκούν εξουσία στην απροστάτευτη μάζα. Μια συμμορία τέτοιων ανθρώπων έχει πάρει με τη βία την εξουσία του συνδικάτου των εργατών του λιμανιού και με κύριο όπλο τον τρόμο πλουτίζει εις βάρος τους. Όλα αυτά μπροστά στα μάτια των αρμόδιων αρχών, οι οποίες μοιάζουν ανίσχυρες μπροστά στον αποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο δρουν οι Γκάνγκστερ οι οποίοι εκφοβίζουν και απειλούν με θάνατο όποιον τολμήσει να σηκώσει κεφάλι. Σε αυτό το περιβάλλον βρίσκεται και ο πρωταγωνιστής Terry Malloy (Marlon Brando) o οποίος έχει επιστρέψει στο σπίτι του μετά από μια άτυχη πορεία στο χώρο του Boxing. Ο αδερφός του, Charley Malloy τον οποίο υποδύεται ο εκπληκτικός Rod Steiger, είναι το δεξί χέρι του Αρχιγκάνγκστερ Johny Friendly (Lee J. Cobb) αδιαφιλονίκητου "αρχηγού" του συνδικάτου του λιμανιού. Ο Terry επιστρέφει στο σπίτι και μέσω του αδερφού του μπαίνει κάτω από τα φτερά του Johny Friendly και κερδίζει τον εκφοβιστικό σεβασμό αλλά και το μίσος των υπολοίπων εργατών. Έτσι λοιπόν χωρίς καν να το καταλάβει γίνεται "μέλος" της συμμορίας και συνεργός σε ένα έγκλημα εκφοβισμού με θύμα έναν εργάτη που θα κατέθετε εναντίον τους. Η ταινία ακολουθεί τον πρωταγωνιστή στη πορεία του προς την αποκάλυψη της αλήθειας και την καταβαράθρωση του αιμοδιψούς "Αρχηγού του λιμανιού".

Μέσα από διάφορες εσωτερικές και εξωτερικές μάχες ο Terry προσπαθεί να αποδείξει τον πραγματικό του εαυτό και να κλείσει τα στόματα αυτών που τον στιγμάτισαν σαν αλήτη, προδότη και φονιά. Με τη βοήθεια της αδερφής του θύματος, Edie Doyle (Eva Marie Saint), την οποία ερωτεύεται αλλά και του παπά, Father Barry (Karl Malden), της κοντινής εκκλησίας οι οποίοι προσπαθούν να τον πείσουν να καταθέσει, o Terry συγκρούεται με τους πάντες και φτάνει να παίρνει στα χέρια του το μέλλον μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Οι ερμηνείες όλων των συντελεστών είναι φανταστικές καθώς και η σκηνοθεσία του Kazan, που σαν αποτέλεσμα είχε τη βράβευση της με ! 7 OSCAR !. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται Oscar καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας (Elia Kazan) και πρωταγωνιστικού ρόλου (Marlon Brando).

Η διασημότητα της έβαλε πάλι στο προσκήνιο τον Kazan μετά από τις δύο προηγούμενες αποτυχημένες ταινίες του. Ο ίδιος ταυτίστηκε με τον πρωταγωνιστή (νιώθοντας περήφανος και ντροπιασμένος την ίδια στιγμή, πληγωμένος από το γεγονός ότι οι ίδιοι του οι φίλοι τον απέρριπταν). Η ταινία συμπεριλαμβάνει σκηνές που πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια όπως αυτή του ταξί με τον Rod Steiger (στην οποία ο Marlon Brando πραγματικά αυτοσχεδιάζει), καθώς και με την Eva Marie Saint δίπλα από τις ράγες του τρένου, της οποίας σκηνής η τραγικότητα μεγεθύνεται από τον ήχο του τρένου.

Μια πραγματικά εκπληκτική ταινία που πρέπει να δείτε αν πέσει στα χέρια σας.

A STAR IS BORN 1954

A STAR IS BORN 1954

Ένα Αστέρι Γεννιέται

Σκηνοθεσία: George Cukor

Σενάριο: Moss Hart, Dorothy Parker, Alan Campbell,

Robert Carson, William A. Wellman

Είδος: Drama, MUSICAL

Διάρκεια: 3h 1min

Γλώσσα: Αγγλικά

Ελληνικοί υπότιτλοι μεταφρασμένοι από εμένα

σε ξεχωριστό αρχείο

Ας δούμε τι λέει ο Zisis. Αντιγράφω από το μπλοκ του:

ZISIS IN MOVIELAND

A Star Is Born (Ένα αστέρι γεννιέται)

Η ιστορία του διάσημου σταρ του Χόλιγουντ που βρίσκει μια νεαρή κοπελιά και την αναδεικνύει. Ερωτεύονται και παντρεύονται αλλά όσο αυτή αρχίζει να διαπρέπει και να γίνεται πρώτο όνομα, τόσο αυτός πέφτει στον αλκοολισμό και η δικιά του καριέρα βουλιάζει. Η ταινία A Star Is Born του 1954 αποτελεί το μιούζικαλ ριμέικ της διάσημης ομότιτλης ταινίας του William A. Wellman από το 1937. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εδώ έχουμε την Judy Garland και τον James Mason, με τον Charles Bickford να έχει τον χαρακτηριστικό δεύτερο ρόλο του διευθυντή της κινηματογραφικής εταιρείας. Ο διάσημος σκηνοθέτης George Cukor έφτιαξε ένα από τα καλύτερά του έργα, με συνολική διάρκεια σχεδόν τρεις ώρες, χωρίς να κουράζει και να βαραίνει. Ένα αστέρι γεννιέται, ένα άλλο αργοσβήνει. Η δύναμη του κόσμου, που τη μια μέρα σε ανεβάζει και την άλλη σε φτύνει, είναι αδυσώπητη.

Όταν ήρθε η ώρα να κυκλοφορήσει επίσημα, οι παραγωγοί αποφάσισαν να κόψουν δυο μεγάλες σκηνές για να γλιτώσουν γύρω στο μισάωρο, χωρίς τη συγκατάθεση του Cukor φυσικά. Όταν αποφάσισαν το 1983 να την επαναφέρουν στην αρχική της μορφή, βρήκαν μόνο το ηχητικό μέρος των διαλόγων. Για εικόνα πρόσθεσαν φωτογραφίες από τις πρόβες, κατάλληλα επεξεργασμένες. Κάτι ανάλογο είδαμε και στο Χαμένο ορίζοντα του Φρανκ Κάπρα.

Να προσθέσω κι εγώ ότι το 1976, γυρίστηκε η ροκ εκδοχή της ταινίας, με πρωταγωνίστρια την Barbara Streisand, και η ταινία ήταν αξιόλογη μόνο ως προς τα τραγούδια της.

Τους υπότιτλους τους μετέφρασα αρχικά με βάση το συμβατικό DVD, η ποιότητα του οποίου δεν με ικανοποιούσε. Έτσι έψαξα και το βρήκα σε Bluray, οπότε τους συγχρόνισα από την αρχή. 

Knock on Wood 1954

Knock on Wood 1954

Χτύπα Ξύλο

Σκηνοθεσία: Melvin Frank, Norman Panama
Συγγραφείς: Norman Panama, Melvin Frank
Ελληνικοί υπότιτλοι σε ξεχωριστό αρχείο
δικής μου μετάφρασης

 Ο εγγαστρίμυθος Τζέρι βλέπει ακόμα ένα του αίσθημα να καταρρέει. Ο λόγος είναι ότι κάθε φορά που φτάνει να μιλήσει για γάμο με τον δεσμό του, ο κούκλος του, Κλάρενς, γίνεται επιθετικός και ζηλιάρης. Όταν τον εγκαταλείπει η μνηστή του, Όμπρι, ο Τζέρι πιάνει και σπάει και τις δύο τους κούκλες, τον Κλάρενς και τον Τέρενς. Ο ατζέντης τον στέλνει στον ψυχίατρο, όπου γνωρίζει τη Δρ Ιλς, και ψάχνοντας να βρει την πηγή του προβλήματος, οι δυο τους ερωτεύονται. Την ίδια στιγμή, όμως, ο Τζέρι άθελα του έχει μπλέξει σε ιστό κατασκοπίας και πρέπει να διαφύγει της σύλληψης.

Χάρης Καλογερόπουλος

Κωμωδία σε ψυχροπολεμικό σκηνικό και κατά βάθος μια αφορμή για κωμικό ρεσιτάλ του Ντάνι Κέι, για όσους αρέσει το στυλ του. Ο Μόργκαν θέλει να κάνει πρόταση γάμου στην καλή του, αλλά η Κλάρενς, μια από τις δύο του κούκλες, «ζηλεύει» και κάνει τόσο άσχημη κριτική στην κοπέλα, που την κάνει να φύγει. Ο Μόργκαν καταστρέφει και τις δύο του κούκλες, αλλά στις καινούργιες που ζητάει να φτιάξουν τού βάζουν μέσα απόρρητα έγγραφα με στόχο να φτάσουν στον προορισμό τους στην Ζυρίχη εν αγνοία του, με δυο μυστικά κυκλώματα να τον ακολουθούν. Στο δεύτερο και πιο ενδιαφέρον μέρος του φιλμ, κορυφαία είναι η σκηνή όπου ο Μόργκαν καταδιωκόμενος βρίσκεται ανάμεσα σε κλασικό μπαλέτο να χορεύει. Από το δίδυμο των Μέλβιν Φρανκ και Νόρμαν Πάναμα.

Και η δική μου γνώμη.

Μιλάμε για τα χρόνια που η κωμωδία ήταν κωμωδία και το γέλιο μας έβγαινε  από την ικανότητα του κωμικού ηθοποιού και όχι γιατί ακούγαμε βωμολοχίες ή σεξουαλικά υπονοούμενα. Ένας τέτοιος χαρισματικός ηθοποιός ήταν και ο του Ντάνι Κέι. Η παρούσα ταινία του θεωρείται μία από τις κορυφαίες της καριέρας του. Την είχα από καιρό αλλά υπότιτλους δεν έβρισκα σε καμία από τις γνωστές σε μένα γλώσσες (Αγγλικά-Γαλλικάά- Γερμανικά). Έτσι ανέβαλα διαρκώς να ασχοληθώ με την μετάφραση. Και ξαφνικά ανέβηκαν υπότιτλοι στα Αγγλικά. Δεν έχασα καιρό και στρώθηκα στην δουλειά. 

Animal Farm (1954)

 Animal Farm (1954)

Το ξύπνημα των σκλάβων

 

 

Από το ¨μυθιστόρημα του George Orwel: Η φάρμα των Ζώων

Πρόκειται για το πρώτο Βρετανικό animation μεγάλης διάρκειας και μην το συγκρίνετε με αυτά της σημερινής εποχής. Δεν έχει την τεχνολογική αρτιότητα αυτών της Ντίσνεϊ, αλλά δεν ασχολείται με χνουδωτά λαγουδάκια και χαδιάρικα γατάκια.
Για τα παιδιά πάντως είναι έργο σκληρό.
Μικρό παιδάκι ήμουνα όταν με πήγε η μαμά μου να το δούμε νομίζοντας πως πρόκειται γιε ένα... Μίκη-Μάους, όπως λέγαμε τότε όλα τα animation.
Δάκρυσα και στεναχωρήθηκα, αλλά το θυμόμουν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια μέχρι σήμερα, χωρίς να το έχω ξαναδεί ενδιάμεσα.
Σήμερα που με τις διάφορες τηλεοπτικές χυδαιότητες που τις βαφτίζουν «Τηλεπαιχνίδια», το όνομα George Orwel και ο όρος «μεγάλος αδελφός» έγινε επίκαιρος όσο ποτέ. Λέγεται ότι το έργο χρηματοδότησε η CIA σε μια προσπάθεια προπαγάνδας του αντικομουνισμού. Στην πραγματικότητα το έργο ήταν προπαγάνδα κατά του σταλινισμού. Εγώ πάλι αφήνοντας στην άκρη τα περί προπαγάνδας και άλλα κομματικά, αντιλαμβάνομαι ότι το έργο θέλει να δείξει ότι δικαίως οι κάθε καταπιεσμένοι επαναστατούν. Αν όμως ο λαός δεν πάρει την τύχη στα χέρια του και εμπιστευθεί την σωτηρία του στον κάθε Ρίνγκο και τον κάθε Τσάγκο, τότε θα πέσει στα χέρια όχι απλά παρόμοιας τυραννίας, αλλά και πολλές φορές πολύ χειρότερης.

Γενικά το παρόν είναι animation όχι για παιδάκια, αλλά για μεγάλους και μάλιστα πολιτικοποιημένους.

Να σημειωθεί ότι στο μόνο που διαφέρει το έργο από το βιβλίο είναι το τέλος που αντί την απαισιοδοξία του Orwel μας εμφανίζεται με πινελιές αισιοδοξίας.

Gojira (1954)

Gojira (1954)
ή

Godzilla

όπως είναι ή διεθνής του ονομασία

Σκηνοθέτης Ishirô Honda;

Σενάριο: Ishirô Ishirô Honda, Shigeru Kayama

Διάρκια:98 min / USA:78 min (DVD)

Χώρα: Ιαπωνία

Γλώσσα :Ιαπωνικά, Αγγλικά

Χρώμα:B \ W

Εικόνα :1.37 : 1

Ήχος:Mono

Ελληνικοί υπότιτλοι: Από Oldman

Πρόκειται για την πρώτη ταινία του θρυλικού τέρατος του σκηνοθέτη Ishiro Honda, φίλου και συνεργάτη του Kurosawa.
Πρόκειται για ένα οικολογικό και φιλειρηνικό φιλμ.
Και ποιος άλλος θα μπορούσε να γυρίσει τέτοιο φιλμ ,εκτός από τους Γιαπωνέζους που ακόμα μετράγανε τις πληγές τους από την προ 9 χρόνων δοκιμασία τους με τις ατομικές βόμβες;
Αν την δούμε με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα, είναι λογικό να μας φέρνουν χαμόγελα και διάθεση για γέλια με τα αφελή – σε σχέση με σήμερα – εφέ. Δεν παύει όμως να δημιουργεί και μια ρομαντική διάθεση και συμπάθεια για του συντελεστές της ταινίας. Μην ξεχνάμε ότι αυτή ήταν η αφετηρία για ταινίες με πλήθος τεράτων που έχουν το ίδιο ή παραπλήσιο όνομα.
Μέσα στο ξεκίνημα του ψυχρού πολέμου και ενώ η ανθρωπότητα δεν έχει ακόμα επουλώσει τις πληγές της από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η ταινία θέλει προφητικά να μας αφυπνίσει σχετικά με τον κίνδυνο των πυρηνικών δοκιμών.
Ο Godzilla είναι ένα προϊστορικό ζώο κατηγορίας δεινοσαύρων, που κατάφερε να επιβιώσει ζώντας ανενόχλητος στα βάθη του ωκεανού. Μέχρι που κάποτε μετά από υποθαλάσσιες πυρηνικές δοκιμές που γίνονταν, έχασε την ησυχία του και βγήκε στην επιφάνια σκορπώντας τον τρόμο στις παραλιακές πόλεις.
Και το ηθικό δίδαγμα μας το δίνει ο γέρο επιστήμονας, ο οποίος μετά την επιτυχή εξουδετέρωση του τέρατος μας προειδοποιεί ως εξής:
- Κανένας δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι ο Godzilla είναι το μοναδικό τέρας που επέζησε στα βάθη των ωκεανών. Αν η ανθρωπότητα δεν συνετιστεί και συνεχίσει τα επικίνδυνα πειράματά της, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι κάπου, κάποτε, ένας νέος Godzilla θα ξαναεμφανιστεί για να σπείρει τον τρόμο και την καταστροφή.

Η κασετίνα Gojira που διαθέτω περιέχει δύο DVD. Το πρώτο περιλαμβάνει την αυθεντική Γιαπωνέζικη ταινία και το δεύτερο την Αμερικάνικη όπου τα αμερικανάκια μάζεψαν πάλι τους Γιαπωνέζους ηθοποιούς της ταινίας, πρόσθεσαν έναν Αμερικανό δημοσιογράφο που ζει και καλά την φρίκη τις καταστροφής από πρώτο χέρι και μας ξαναπαρουσιάζουν την ίδια ταινία στα γρήγορα. Είναι σκέτο χάσιμο χρόνου.

20000 Leagues Under the Sea (1954)

20000 Leagues Under the Sea (1954)

20.000 λεύγες υπό την θάλασσα

Έτος: 1954

Σκηνοθέτης: Richard Fleischer

Σενάριο: Earl Felton από το αντίστοιχο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν.

Παίζουν: Kirk Douglas, James Mason, Paul Lukas, Peter Lorre

Εικόνα: Έγχρωμη 2.55:1

Ήχος: Dolby Digital 5.1, Αγγλικά, Γαλικά.

Ελληνικοί Υπότιτλοι; Από Oldman

Παραγωγή: Walt Disney

Η κινηματογράφηση τo 1954 του γνωστού μυθιστορήματος του Ιουλίου Βερν: «20.000 λεύγες υπό την θάλασσα» θεωρείται επιτυχής.
Μια απέρατη εικόνα cinemascope (2.35:1), με τετρακάναλο ήχο και προχωρημένα για την εποχή εφέ, άφησε απόλυτα ικανοποιημένους τους φίλους του φανταστικού μυθιστορήματος.
Οι ηθοποιοί μένουν απόλυτα πιστικοί στους χαρακτήρες που έπλασε ο Ιούλιος Βερν με μια εξαίρεση. Ο καμακιστής Νεντ Λαντ (Kirk Douglas), χωρίς να αλλοιώνεται σοβαρά η προσωπικότητά του, παρουσιάζεται ως ο αστείος της παρέας. Αυτό συνηθίζεται από την DISNEY – και όχι μόνο – για να προσθέτει αλατοπίπερο σε μιας και η υπόθεση πού θα καταντούσε πολύ σοβαροφανής αν ακολουθούσε κατά γράμμα τους χαρακτήρες του μυθιστορήματος. Πάντως ευτυχώς δεν φθάνουμε σε ακρότητες που είχαν άλλες γνωστές νουβέλες, όπου προστίθενται γυναίκες εκεί που δεν υπάρχουν, για να αποκτήσει το σενάριο και love story.
Πολύ πιστικός σαν Κάπτεν Νέμο ο James Mason και διαφορετικός από τον ρόλο του στην «Λολίτα» που γύρισε μερικά χρόνια αργότερα.